#lieve mensen
Text
March 12, 2024
#amsterdam#betty asfalt#theater#betty asfalt complex#open bac#open podium#jos en jan#jos#gedicht#huis van de heg#zaal plat#onverwacht#succes#presentatie#martijn crins#presentator#energie#feest#heerlijke avond#lieve mensen#optredens#uitproberen
1 note
·
View note
Text
hallo nederblr ik heb een vraag
#sorry ik kon niet alles toevoegen want we hebben maar 12 opties#heb wel alle linkse partijen gedaan want heb het gevoel dat tumblr wel links is#ze staan ook in de volgorde waarin mijn brein ze bedacht dus geen voorkeur ofzo#nedermemes#nederlands#dutch#sorry lieve mensen ik heb geen idee wat ik moet taggen#help me graag door te rebloggen <3<3#my polls#dutch tag#dutchcore
6 notes
·
View notes
Text
Maastricht, 2023
#verliefd geworden op iedereen in Maastricht. accent echt té schattig. lieve mensen ook allemaal💖#personal#dutch tag#scenery#echt dikke sneeuw vandaag!!#eerste keer met m'n zus een 'weekendje' weg en het was super gezellig
0 notes
Text
2050: De post-credit scene.
I mean, jullie hadden toch niet verwacht dat ik niet nog een laatste stukje achter de aftiteling zou stoppen, toch? Als Marvel het kan, kan ik het ook! En na al die laatste stroken met Jasper, Yvon, Edward, Renee, Jeff, Claire en Marty was er nog één karakter over die nog een send off verdiende...
Ik heb nog niet ál jullie (ongetwijfeld alleen maar lieve) comments van de afgelopen dagen gelezen, maar wat ik al gezien heb heeft me een heel warm en geliefd gevoel van binnen geven. Dank jullie wel! Het betekent superveel voor me!
En extra bedankt aan de mensen die al een laatste donatie achtergelaten hebben! Heel lief! En het kan nog steeds! Voor wat kleinere donaties kun je heel makkelijk gebruikmaken van de opties via deze link ( https://linktr.ee/kennyrubenis ), maar als je een wat grotere donatie wil doen (25 euro of meer) en daarmee nog een persoonlijk kaartje van Jasper en Yvon met de post wil ontvangen om je te bedanken voor de aanwezigheid op hun huwelijk, maak je "trouwcadeautje" dan over op IBAN NL02 INGB 0652 2481 60 ten name van K Rubenis en vermeld bij de opmerkingen je adres. Zodra Jaspen en Yvon terug zijn van hun huwelijksreis, valt er dan iets bij je op te mat!
En dan nu ondanks dat ik, net als de tiende Doctor, eigenlijk geen afscheid wil nemen, voor de laatste keer in deze stijl:
See ya!
Kenny.
24 notes
·
View notes
Text
Dit valt zo op lieve mensen
8 notes
·
View notes
Text
Lol wtf zelfs de kanker stagaires zijn gehaaid en willen het maken. Dit is wel een rare plek als ik creatief directeur wil zijn is dit misschien wel de plek en moet ik een nog beter contrant onderhandelen. Ik ben een jonge ziel en miss moet ik nu wel gewoon doekoes maken. Misschien ben ik een oude ziel en moet ik voor de kunst gaan. Misschien ben ik een ziel van nu en moet ik voor vrouwen vlees kiesen alleen maar kort en vluchtig en dat dat het enige doel is. Ik hou van de wereld. Geef me iets vluchtigs en heel oprecht. Ik heb nog maar 3 mensen gezoend jesuz. Love the world. Straks ben ik nog lelijker en ik was al lelijk ik wil gewoon añleen iets dat zacht is en het me terug geeft. Love de wereld. Ik hoop dat il sterf in een hike op ijsland. Asltublieft ik snap het hier niet. Echt totaal niet. Vewarden altijd alleen maar ik heb nog kerosine die potentie is. Fuck you ik ben gevaarlijk en lief en ik hou voor altijd van je en je bent veilig en ik breek je op een lieve manier.het is hier een grap
5 notes
·
View notes
Text
De beste wensen voor 2024!
Onze oud en nieuw was rustig. Monopoly en een borrelplank. Met z’n vieren. Om 12 uur naar boven om van het vuurwerk te genieten en af en toe buren voor ons keukenraam zien staan, ze zagen ons niet en omdat we in pak, lees joggingpak, waren was het ook niet de bedoeling om de deur open te doen. Oud en nieuw vieren we in afzondering.
Vroeger zocht ik de drukte op, nu de stilte. Ik heb weinig appjes gestuurd. Ik genoot van de drie lieve mensen bij me, van de champagne en het vuurwerk. Meer heb ik niet nodig. Het plan is meer in het moment blijven. Dat lukte goed vannacht. Fijn.
Jongste liefje is nu op pad, bij een vriendin. Even slikken. Loslaten. Ook dat is een leerproces. Oudste liefje blijft liever thuis dus jongste liefje heeft geen voorloper. Dat beseft ze maar al te goed.
Een nieuw jaar. Ik sloot het af met facturen voor de tuin. Ook het facturen werk kan ik afvinken. Dat bracht rust. Ergens tegenaan hikken kost meer energie dan de klus klaren.
Het nieuwe jaar al wat klusjes gedaan en gestudeerd. Goede start. Vanavond op de bank. Beetje hangen. Ook fijn.
Dat het maar een lief nieuwjaar mag worden.
2 notes
·
View notes
Text
Hier een leuk filmpje van Kato, ze loopt hier al redelijk relaxt voor me uit. Inmiddels speelt ze soms met een gevonden tak. De eerste nacht dacht ik ‘r beneden in de hal te laten slapen dus de trap geblokkeerd.
Ja….. dag baas, duurde geen twee minuten toen lag ze naast mn bed. Ha ha. Maar gisternacht heeft ze in de woonkamer geslapen onder de vogelkooi. Zonder enig protest, geen kik of piep gegeven.
Voor de belangstellenden wil proberen met enige regelmaat je op de hoogte te houden van Kato. Zij is een speciaal geval met de nodige trauma’s. Door een noodlottig ongeval is ze haar bazin kwijt geraakt, en ze was daar getuige van.
Door de hulp van bezorgde mensen werd er naar een veilig thuis gezocht. En zo is ze hier afgelopen zondag bij ons terecht gekomen als een trillend en bang maar super vriendelijk en lief dier.
Inmiddels is Kato flink tot rust gekomen en hebben wij al een aardige vertrouwensband opgebouwd. Door veel liefde, ontspanning en veel wandelen gaat ze snel vooruit. Wij zijn dan ook super blij met dit lieve vriendelijke dier.
Als wilt reageren dan graag via de Email: [email protected]
2 notes
·
View notes
Text
de fretten blog
Mijn naam is Lyo Massart, een 17 jarige kunststudent in het Secundair Kunstinstituut Gent. Vandaag breng ik jullie mijn eerste blog, over de fret!
Voel je je soms alleen, wil je een speels, klein huisdier? Dan heb ik het beste flexibele worstje🌭 voor jou, de fret!
Fretten zijn de beste dieren voor mensen die een actief huisdier willen met niet te veel werk, weinig nadelen, maar voor veel is de fret een afknapper door hun gedrag. De fret was origineel een exotisch diersoort, maar steeds meer mensen houden ze als huisdier. In deze blog zal ik dus praten over:
Voordelen
Nadelen
Hoe zorg je voor een fret?
Wat eet een fret?
Levensduur
Voordelen van een fret in huis.
De voordelen van een fret blijven natuurlijk persoonlijk. Ik wil bijvoorbeeld fretten omdat ik ze ontzettend schattige dieren vind, hun leefstijl staat me aan en ik voel dat ik heel goed zou kunnen omgaan met fretten! Ze zijn extreem actief maar slapen ook veel (16-18 uur). Je kan een sterke band creëren tussen jou en je fret(ten) waar veel mensen naar opzoek zijn wanneer ze een huisdier kopen. Fretten zijn ook helemaal niet duur, meestal voor minder dan 50 euro 💵te kopen!
Nadelen van de fret.
Fretten zijn lieve dieren, maar hebben zeker hun scherpe kantjes. Ze durven zeker bijten, en dat is niet zo aangenaam wanneer je 2 lange scherpe tandjes in je vel gestoken krijgt. Ze zijn heel nieuwsgierige diertjes, dus je huis beter beveiligen is een must!🚧 Ze zijn zeer intelligent en kunnen tussen de kleinste gaatjes glippen en ontsnappen. Je koopt best een grote kooi, als je niet thuis bent is het best om de fret in een kooi te steken, zodat er niet veel gevaar loopt. Fretten zijn sociale dieren en worden depressief wanneer ze geen andere fret diertjes rond hun hebben, dus koop altijd 2 fretten in plaats van 1!
Hoe zorg je voor een fret?.
Zoals ik in de vorige delen zei, koop er altijd minimum 2. Een grote kooi is nodig omdat ze veel ruimte nodig hebben. In die kooi steek je ook best een aantal speelgoedjes, dekentjes of hangmatjes. Laat ze wel zeker minimum 2 uur per dag uit hun kooi, zo creëer je ook een band met de fretten! Je moet ook soms eens op controle gaan naar de dierenarts voor inspuitingen 💉 en een health check up. Let wel op, ze gaan overal naar toilet als je ze niet van kleins af aan traint op bijvoorbeeld op een doek te moeten plassen. Ververs het eten en drinken elke dag, meeste fretten hebben een speciaal vlees dieet die je beter ook volgt!
Nog snel een opsomming van welke materiaal je nodig hebt! 🛒
grote kooi
Bakjes voor eten en drinken
Speeltjes
Speciaal eten (vlees dieet)
Dekentjes, hangmatten...
Wat eet een fret specifiek?
Voor drinken, drinken ze gewoon water zoals veel dieren. Je zou denken dat alleen brokjes ook wel goed zouden zijn omdat fretten brokken bestaan, maar om ze ultra gezond te houden, geef je ze best ook wat:
Gekookte of rauwe eieren. 🥚
Rauwe kip (niet opgegeten vlees direct verwijderen voor risico’s op infecties te verminderen)
Kleien hoeveelheden lever
Snacks met de hand voeren ( Ook een zeer goede manier om een band op te bouwen met je fretten.)
Levensduur?
Een fret leeft rond de 5 tot 10 jaar, hoe gezonder, hoe langer. Natuurlijk kan je fret opeens een erge infectie krijgen waardoor die misschien moet ingeslapen worden. Maar zonder uitzonderingen en als je je fret met veel liefde verzorgt en het juiste eten geeft, kan die zeker 10 jaar worden! Dat is best lang, meeste mensen verwachten de vrij lange levensduur niet! Gewoon hopen op geen ziektes en je kan nog lang genieten van je liefdevol en speels huisdier. ;) 🐾
Weet je nu al wat meer over fretten na het lezen van deze blog? Ik hoop dat dit een fijne tekst was, bedankt dat je de frettenblog hebt gelezen! ;) (ps als je een fret wilt doneren aan mij, dm me;))
2 notes
·
View notes
Text
Lieve mensen,
De titels van de volgende gedichten zouden ook Vreugde kunnen zijn, omdat dit er in verborgen zit. De keuze van dit thema kreeg ik in mijn handen door een kopje thee bij de opticien, waar ik zo hartelijk werd bejegend.
Fijne dag en liefs,
Nell
3 notes
·
View notes
Text
De busschauffeur is de beste essayist
Even een trigger warning, lieve lezers. U stapt momenteel een essay in. Of eigenlijk stapt u in een busje, een Mercedes-dieselbusje dat over de smalle kronkeldijken van het eiland Goeree-Overflakkee kachelt. We hebben geen flauw idee waar we heen gaan, we dragen geen gordels. Dat hoeft allemaal niet in een essay. Het is het meest ongebonden genre, daarom ben ik er zo gek op.
Ik zeg het er maar bij. Want ik was zelf nauwelijks ingestapt, of ik las op mijn telefoon dat mensen tegenwoordig doodsbenauwd zijn voor essays. Jongeren denken bij ‘essay’ aan een oersaaie schoolopdracht. Alleen het woord zelf al roept ‘traumatische gevoelens op’, aldus een verslag op een website van de boekensector. Daarom overweegt de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek om het Boekenweekessay voortaan anders te noemen. Er moet een ander ‘label’ komen.
Enfin, alle essayisten boos. Welk nieuw label, dat is nog niet bekend. Zelf zou ik Boekenweekpamflet voorstellen. Een pamflet is een simpel stuk proza waarin staat hoe het zit, zodat de lezer kan stoppen met denken. Naar pamfletten is momenteel veel vraag.
Een essay daarentegen is een roadtrip over kronkelwegen waarbij je moet helpen kaartlezen terwijl je bijna uit de bocht vliegt. Dus ik snap de angst. Als essayist ben ik sowieso bang voor ‘essay’: zet het woord op de omslag van een boek en niemand koopt het. Dus laat ik het woord maar weg. Zonde, want het essay verdient juist volop propaganda.
Essay betekent: alles mag. Van de sierlijke woede van James Baldwin via het verdwaalplezier van Rebecca Solnit tot de sublieme Ikjes die Michel de Montaigne schreef en die even makkelijk over oorlog, katten of seks gingen.
Dus inderdaad: dan is er iets goed mis als de jeugd het genre associeert met de plichtmatige woordenbrij die je evengoed aan ChatGPT kunt uitbesteden. Iets mis met het moderne fabrieksonderwijs, bedoel ik, met het culturele klimaat. Niet met het woord.
Een essay is juist dat wat aan robotschrijven ontsnapt. Essay is Frans voor probeersel of proef, scheikundigen gebruiken het woord ook, gespeld als assay; een biochemische test. Essayeren is nieuwe al dan niet chemische verbindingen maken.
Een essay is iets nieuwsgierigs dat in je gezicht kan ontploffen.
Zoals ons busritje over Goeree-Overflakkee kan mislukken. Achter de voorruit zit een A4’tje geplakt met ‘buurtbus lijn 735’. De chauffeur komt uit Ooltgensplaat, heeft lang blond haar, draagt een marinejas met gouden manchetten. Met zijn chelsea boots drukt hij het gaspedaal in.
We brommen langs blote winterakkers waar de uien, bieten en spruiten nog niet zijn ingezaaid. Net het Amerikaanse heartland: veel christenen, veel dorpen zonder buurtsuper, veel jongeren aan de amfetaminen. Volop vloekende vlaggen.
Ik ken de chauffeur als Frank/Janine, de jurkdragende zanger en gitarist van Ongeregeld, een Rotterdamse countryband die vrolijke liedjes maakt over verschoppelingen. Frank/Janine is alle hokjes ontstegen. Geen computer kan ons tochtje nabootsen.
Dat we hier rijden, zit zo. Eind jaren negentig zag men marktwerking als oplossing voor alle problemen die we nog niet hadden. Zoals staatsbusbedrijven. Die moesten weg, mensen zouden schrikken van het woord ‘bus’. Dus kregen bussen voortaan nieuwe labels: Qbuzz, Arriva, Connexxion, et cetera.
Connexxion betekent verbinding, maar die verbinding valt steeds vaker weg, vandaar die twee kruisjes. Dit jaar zette Connexxion wat x’jes door lijndiensten op het eiland, om kosten te besparen.
Toen zijn Frank/Janine en een stel andere vrijwilligers zelf maar een busdienst tussen de dorpen begonnen. Achter ons zitten twee mbo-scholieren, blij dat ze niet 19 kilometer naar school hoeven te fietsen.
Frank/Janine reed hier eerder rond als maaltijdbezorger: dagelijks eten langsbrengen bij eenzame ouderen, praatje maken. Tot de ‘zorgmoloch’ dat te duur vond. Tegelijk met de bus verdween de maaltijdbezorging. Nu kiepert een commercieel bedrijf eens per week een partij magnetronmaaltijden voor de deur van eenzame mensen. Ping, klaar.
We rijden langs een wegkwijnend zwemparadijs en een bedreigd ziekenhuis. Rotterdam ligt een half uur hiervandaan. Ook in de grote glimstad schrapt men trouwens driftig in bus en metro. Heel Holland krimpt op eendere wijze.
De gemarginaliseerde essayist en de gekrenkte boer en al die mensen die eenzaam hun magnetronmaaltijden verorberen, ze delen het lot: het land van losse schroeven. En ik droom van een samenleving waarin schrijvers even boos zijn over het verdwijnen van een buslijn als om het woord essay.
Intussen is de buschauffeur hier de beste essayist: in een verschraald land legt hij verbindingen die er eerder niet waren.
#readings#nederlands#tekst onder de read more want idk of ie achter een paywall ofzo zit maar vond dit een goeie column
4 notes
·
View notes
Text
Proefwandeling geslaagd!
Naja, enigzins. Bij -1°C was het s'nachts in de tent wel uit te houden maar goed geslapen hebben wij niet. Gelukkig is het in Minehead, Engeland, altijd ongeveer 2 graden warmer dan hier!
Op zaterdag 25 Februari startten wij onze wandeling na de natuurkampeerterreinen-camping Amstelkade vanuit Breukelen. Komoot (een wandel-app) had een route van 3 uur voor ons uitgerekend maar dankzij onze goede moed, het mooie weer en wind mee pakten wij een kleine mooie detour langs overstroomde weilanden, over hekjes en bruggetjes, en voorbij aan hollende konijnen.
Gelukkig had Rosa voor snacks gezorgd en zo konden we na onze pauze in het vogel-uitkijkpunt (zie foto) versterkt door nooten, koek, en koekjes door naar de camping wandelen. Daar werden we door allemaal lieve mensen aangesproken en kregen wij zelfs een glaasje wijn gratis! Een pauw luste wel wat van onze pasta maar we aten hem helemaal zelf op. De volgende dag warmden wij wandelend in de zon snel weer op en waren wij binnen drie uur terug bij het station Breukelen.
Conclusie: Extra warme laagjes mag, het gewicht op de rug valt mee, koekjes zijn een must!
Southwest Coast Path here we come 🧭
3 notes
·
View notes
Text
persoonlijke appreciatie
Mijn lieve lezers,
Na mijn laatste post over mijn boek waar ik een korte inhoud over hebt geschreven, heb ik een persoonlijke appreciatie van het boek geschreven. Dit boek is geschreven door Petra Doom en ik wou jullie aantonen wat ik leuk vond in dit boek.
-----
Dit boek was spannend en vlot om te lezen. Ik vind niet dat het de beste fantasieboek is dat ik ooit hebt gelezen maar het was best wel goed. In het begin was het moeilijk te begrijpen wat er aan het gebeuren was, maar dat denk ik dat het bij de meeste fantasieboeken zo is. Het idee was best wel goed gevonden en het feit dat men een beetje Griekse mythologie verhalen weten te komen is ook best wel interessant. Je kan goed voelen hoeveel werk dat het auteur heeft gehad om zoveel informatie en details te kunnen vinden. Wanneer ze bijvoorbeeld het verhaal van Orpheus zo goed uitlegt en dat ze die gebruikt tijdens het hele boek. Ze heeft het verhaal van Orpheus een beetje kunnen omvormen om daarna die te gebruiken in haar boek.
Ik vond dat de karakters hun lied (superkracht) altijd bij hun personaliteit goed passeerden.Bijvoorbeeld met het karakter die Elena heet is zij een schreeuwer (soort superkracht) en zij gaf Elena als personaliteit dat ze altijd haar menig geeft, dat ze niet bang is om actie te nemen, dat ze het niet leuk vind om te wachten en dat mensen altijd een beetje bang van haar zijn.
Wat ook best wel leuk is, is dat ze het tijdens de hele boek over muziek heeft. Je kon goed voelen hoe muziek belangrijk was voor de personages, hoe ze ook verschillend waren met hoe ze zich met muziek voelden en hoe ze met muziek hun gevoelens kon laten voelen. Toen bijvoorbeeld Lorcan zijn lied speelde en Ariane zijn gevoelens kon luisteren want haar superkracht is luisteraar en zij kan met haar lied de gevoelens van andere mensen voelen. En in die passage was het heel intiem dat Lorcan aan Ariane zijn gevoelens liet horen.
Wat ook best wel emotief in het boek was vond ik het broederschap tussen Lorcan en Colin. We konden goed zien hoe slecht Lorcan zich voelde toen Colin in coma was. In het boek zijn er bijna nooit tweelingen geboren omdat ze zich van elkaars lied voeden wanneer zij in het buik van de moeder zijn en dan overleeft één van de twee niet. Maar dat wanneer ze geboren zijn dat ze een speciaal bond hebben en dat die bond ook best wel mooi is.
2 notes
·
View notes
Note
Ik vind jou echt een van de meest lieve mensen die ik ooit heb gesproken. I'm thankful for your existence, keep making those around you smile.
Haha ha , To be honest, i don't know U at all, but Thanks for good vibes & sweet words dude! Happy Weekend! Enjoy!
Take care! Cheers! ✌
4 notes
·
View notes
Text
Waardevolle ontmoetingen (1)
Inmiddels ben ik alweer een maand thuis in Nederland. De tijd vliegt voorbij en mijn roadtrip avonturen worden steeds meer en meer naar de achtergrond gedrongen door het dagelijkse leven.
Om toch het gevoel vast te blijven houden probeer ik voor mezelf met regelmaat momentjes te creëren waar ik even probeer uit te zoomen en weer even rustig terugkijk op mijn afgelopen 16 maanden.
Ik neem jullie hier graag in mee de komende tijd door bij verschillende momenten weer even stil te staan 😊.
Ik kijk graag terug naar de vele mooie ontmoetingen die ik heb gehad met mensen die ik tot voor kort niet kende, maar waar ik met plezier aan terugdenk. Tijdens het schrijven poppen steeds meer herinneringen op...misschien wordt dit verhaal dan ook wel een twee-, drie-, vier-...of misschien wel een achtluik 😂🤣.
Ik starte in mei 2021 in Nederland omdat ik in coronatijd nog niet direct de grens over kon zonder de benodigde papieren. Via verschillende stops door het hele land kom ik uiteindelijk uit op camping 't Haldert vlakbij Roermond.
Deze camping werd op dat moment voornamelijk bezocht door Nederlanders. De mensen op de camping waren relaxed en ik had al snel een gesprek met de verschillende buren en een oud basketbal bondscoach. Maar de ontmoeting met de eigenaar blijft me het meest bij. Naast het runnen van een camping en bloemenzaak helpen zij ook mensen met burn-outs weer te reïntegreren in de arbeidswereld. De gehele camping was een groot openlucht museum met abstracte kunst en vrolijke kleuren.
De eigenaar liet mij achter de schermen het grote project zien waar hij met de mensen die reïntegreerden mee bezig waren. Een soort figuren van ongeveer 2 à 3 meter hoog, volledig gebouwd van oude fietsonderdelen.
De passie en enthousiasme die de eigenaar, het creatief brein, aan mij overbracht liet mij tevens inzien hoe mooi je bijdrage aan het weer laten floreren van mensen kan zijn 🤩💪🏻.
Na Nederland vertrok ik naar Luxemburg. Na een toevallige ontmoeting met een oud-collega die ik al enkele jaren niet meer had gezien staat me hier juist vooral de ontmoeting met een onbekende vrouw, bij de afwasruimte en waar ik de naam niet van heb gekend, het meeste bij. Zij vertelde mij na een paar minuten over koetjes en kalfjes te hebben gepraat een erg emotioneel verhaal. Ze was met haar gezin verhuisd vanuit Nederland naar het buitenland, maar door een tragisch ongeval zijn zij hun zoontje verloren 😪. Ze was nu met haar man en dochter teruggekomen naar Europa om het grote verdriet te verwerken en over hun toekomst na te denken. Daar blijven was te pijnlijk. Ze was huisarts en wilde misschien wel in Zeeland aan de slag, zich settelen in een rustigere omgeving dan Amsterdam waar ze voorheen woonden. Laat ik daar nu net vandaan komen... Ik heb de vragen die ze had over Zeeland en waar ik antwoord op wist uitgebreid beantwoord. Onze ontmoeting was bijzonder, omdat zij het verlies van haar zoontje nog met niemand behalve familie en vrienden openlijk had gedeeld vertelde ze mij, maar ook omdat ik haar kon helpen de vele vragen die ze had over Zeeland te beantwoorden. Ik hoop uiteraard dat ze het nu goed maken en langzaamaan weer de zin van het leven hebben kunnen terug vinden 🙌.
Na Luxemburg rijd ik via Nederland door naar Denemarken. Ik stop onderweg nog in Nederland voor een vaccinatie tegen corona en bezoek nog even enkele lieve vrienden en familie voor ik in Denemarken arriveer.
Naast de verrassend mooie natuur, is mij ook de vriendelijkheid ban de Denen opgevallen. Echter, Denen laten niet bij een eerste gesprek het achterste van hun tong zien 😉.
Een eerste leuke ontmoeting in Denemarken was dan ook met een Duitse vrouw op dag twee na mijn aankomst in Rømo. Deze vrouw had net als ik een Volkswagen Caddy omgebouwd tot campertje. Ze sprak mij aan en we hebben alle do' en don'ts van onze campertje uitgebreid uitgewisseld, voor zover ik die al wist na een anderhalve maand 😂😉. Zij had een luxe omgebouwde caddy, ik een simpele maar praktische omgebouwde caddy. Ondanks dat die er van haar mooi uitzag, vind ik de mijne stiekem veel gezelliger 🤭. Ik ga hem dan ook nog lang niet wegdoen!
Overugens is mijn caddy gedurende mijn trip meerdere keren het onderwerp voor mensen om een gesprek met mij aan te gaan. Hieruit vloeien uiteindelijk soms bijzondere gesprekken en ontmoetingen voort.
Op een hele kleine camping in het noorden van Jutland, waar ik toevalligerwijs in gesprek raakte met een Nederlands echtpaar, heb ik een leuke herinnering. De camping was erg verouderd, maar dat kon mij niet deren. Het warme welkom van de eigenaar die de camping van zijn overleden moeder had overgenomen maakt dan snel veel goed. Het Nederlandse echtpaar die al jaren op deze camping verbleef heeft mij enorm geïnspireerd om het optimale te halen uit mijn roadtrip in Denemarken. In de gezamenlijke 'woonkamer' op de camping hebben we hangend boven de kaart van van het land de mooiste plekjes en routes besproken en aangekruisd. Wat een passie voor dit land hadden zij!
Ruim een week later fiets ik vanaf Kopenhagen naar Zweden. In anderhalve week ben ik van Göteborg via Helsingborg en Malmö naar Simmershamn gefietst, bijna 900 kilometer 💪🏻. Een van de vele ontmoetingen die mij onderweg is bijgebleven is de ontmoeting met Kenneth uit Kopenhagen op een kleine camping in Jonstrop. Hij was net als ik de Kattegatleden (Goteborg tot Helsingborg) aan het fietsen alleen van zuid naar noord in plaats van noord naar zuid. Hij vertelde mij een persoonlijk verhaal waarom hij aan het fietsen was.
Mensen die ik ben tegengekomen zijn vaak warm en enorm open, waaronder ook Kenneth. Mocht ik nog in Kopenhagen komen dan ben ik van harte welkom vertelt hij mij, een van de vele uitnodigingen die tijdens mijn reis gaan volgen.
Uiteindelijk kom ik na een kleine week fietsen aan in Malmö. Ik besloot na de Kattegatleden ook nog de Sydkustleden te gaan fietsen. Via ‘warmshowers', een soort 'vrienden op de fiets' zoals we dat in Nederland kennen, beland ik bij Aleksandra uit Polen waar ik wordt verwelkomt met een koffie inclusief wodka!
Een dag later logeer ik nog bij Leonore uit Estland. Beiden geven mij een warm welkom zodat ik na 3 dagen Malmö weer klaar ben voor mijn fietstocht. Er was geen camping in de buurt, maar dit alternatief bij mensen thuis was ook een leuke ervaring.
Onderweg naar het eindpunt van de fietsroute in Simmershamn heb ik nog talloze gesprekken met mensen die je onderweg vragen waar ik heen ga of op campings wanneer ik mijn tentje opzet. De fietstocht was een mooie belevenis en waardevolle herinnering.
In mijn volgende terugblik, blik ik terug op mijn ontmoetingen op het vaste land in Zweden en Noorwegen.
2 notes
·
View notes
Photo
Als de hoop verdwenen is.
3 dagen later. 3. Eén moment verandert je leven. Volledig. Als alle hoop wordt weggenomen, als slimme mensen je zeggen dat ze niets meer kunnen doen, word je klein. Zeer klein.
De laatste dagen waren zwaar, onmenselijk zwaar. 'S avonds viel ik als een blok in slaap. Doodop. Doodop van alle emoties. De ochtenden waren rauw. Verdorie, het was geen nachtmerrie. Het was de bittere realiteit. Moe, doodop ben ik. Mijn lichaam en geest hebben geen rust. Wat kan ik doen? Hoe kan ik helpen? Mijn verdriet doet er niet toe. Telefoongesprekken, feiten, administratie... Hoe is het voor hen? Voor mijn kinderen? Hoe ga ik hen dit vertellen? Mijn hart bloedt bij de gedachte eraan.
En toch. Toch probeer ik. Ik lach, ik poets, ik ruim op. In een waas. Een onmenselijke waas. Als alle hoop je ontnomen wordt, is dat gouden randje moeilijk te bespeuren. Maar... dat briesje straks, dat lieve berichtje, die knuffel van mijn kids. Dat deed deugd. Genieten van de kleine, mooie dingen. Zo moet het. Onverwachte bezoekjes, een gin tonic en een hapje, ik probeer en doe mijn best. Dankbaar voor alle mensen om me heen. Alle berichtjes, veelzeggende blikken, tranende ogen. Ze voelen mee, maar weten soms niet wat zeggen. Jullie zeggen genoeg. Iedereen. Mensen die babysitten, strijk doen, noem maar op. Ze zijn er. Dankjewel.
Dat het nog zwaar zal worden, is zeker. Ik voel dat we er niet alleen voor staan. Dat scheelt. En toch. Toch blijf ik leeg, verweesd, verdwaasd en kapot achter. Maar ik lach. Ik heb lief. Ik help. Ik probeer. De ene dag al beter dan de andere.
Een trouwfeest bijwonen als getuige. Zo een mooie dag. Ik keek er zo naar uit. Zo mooi, ontroerend mooi. Mensen die elkaar graag zien. En tegelijkertijd pijnlijk, confronterend. Waarom?
Verdriet, ontkenning, ongeloof en woede. Boos op de wereld. Waarom? Tijd heelt alle wonden, maar deze wonde laat een litteken na. Zeker.
Met vallen en opstaan. Heb lief, elke dag. Geniet, van elk moment.
💔
3 notes
·
View notes
Last Seen Blogs
