Yoruldum artık her şeyden herkesden herkesin o dediği güçlü kız olmaktan herkesin en ufak derdinde yanında olmaktan kendi derdimi umursamadan insanları dinlemekten onlar için çare aramaktan ilaç olmaktan yaralarını sarmak tan yoruldum biri çıkıp neyin var demedi biri çıkıp ne derdin var demedi biri çıkıp senin hiç mi derdin yok demedi en yakın arkadaşım bile bunu söylemedi en yakın arkadaşım bile azcikda olsa sorunumu bilirken bile üşütme geldi ama onlarda anliyorum her zman herkesin yanında gülüyorum her zaman derdim yok diyorum oysa dertlerin en büyüğü bende hayatımın kötü donemlerini yaşıyorum bu yıl hatta bu iki ay bilmiyorum ne oluyor hergün hergün gözlerimden yaş akıyor hergun ölmek istiyorum ama yapamıyorum ve niye yapamıyorum arkamda birakacaklarim için yine onları düşünüyorum ama artık öyle bı duruma gelmişim ki ağlamak canımın yanması bir iki dakikaya normal geliyor ama keşke hiç doğmasaydim keşke bu iki ayı yaşamasaydım keşke ölmeyi bile düşünecek noktaya gelmeseydim..

Stones collected in the Kalahari desert... حجارة مجمعة في صحراء كالاهاري ... Kalahari çölünde toplanan taşlar... #kalahari #desertracing #africanfood #kesfetteyiz #discoverychannel #kesfet #kesif #doğaltaş #photogenic #photographerlife #fotografia #fotografía #fotograf #gorsel #afrique (Kalahari Indoor Waterpark & Theme Park) https://www.instagram.com/p/CkB-CixIEEP/?igshid=NGJjMDIxMWI=

Nej simdi benim bi iliskim var sorunsuz gayet guzel bi sekilde de ilerliyor. Ve ben cinsellik olarak dogru kisi oldugunu dusundugum icin ilk deneyimimi de bu cocukla yasadim. Bu yuzden bu konuda denedigimiz her sey benim için yeni bi kesif gibi oluyor ama erkek arkadasim benim gibi degil yani seks hayati aktifmis eskiden, ve bazen fark ediyorum ki eski sevgilileriyle deneyip zevk aldiklari seyleri benim de yapmami istiyor vs. Yani cok normal bi durum aslinda ama boyle oldugunu anladigim an kendimi kotu hissediyorum sanki gecmisteki tum o kizlarla bi yaris icindeymisim gibi geliyo ve bu da beni istemsizce sogutuyor sevgilimden. Boyle bi durumda saglikli bi mindseti nasil olusturabilirim sence

yaris icinde degilsin onlar kaybetmis olmasalardi su anda yaninda onlar olurdu zaten. cinsel deneyim yonunden pure ve tatli biri oldugun icin, iliskiniz de guzel ve saglikli oldugu icin exlerini ikiye katlar dorde bolersin muhtemelen. bi de erkeklerin dusundugumuz kadar sekse erisimi yok. evet kadinlara cok talep oluyor ama erkekler icin ayni sey asla gecerli degil cok cabalamalari bir suru sey feda etmeleri taviz vermeleri gerekiyor eger dogustan alfa karakterli, cekici ve etkileyici biri degilse. sevgilin oyle biriyse de mutlu olmalisin, gurur duymalisin. gavatliktan demiyorum ama kizlarin cekici buldugu kisi degerlidir, kizlarin seks verdigi erkek degerlidir. he sekse ulasmak skor kasmak icin maymun olan erkekler, 10/2lik kadinlara (fiziksel degil sadece karaktersel de olabilir) seks icin katlanip pesinden kosan ya da parayla elde eden(club kizlari, eskortlari) erkekler dusuk degerlidir ve iliski yasamaya degmezler. bu sekilde deneyim kazanmis erkeklerin deneyimleri coptur, ama dogal bir sekilde aktif seks hayatini cekici buldugu kadinlarla elde etmis beyefendiyi kiskanmanin anlami yok. bu saglikli ve yuksek degerli erkek oldugu anlamina gelio. (buyuk ihtimalle yine de denemek istedigi cogu seyi exlerden degil pornolardan gormustur)

Yürüyordum ve hissizliği ayağıma batan çakıl taşlarından biliyordum.

Hiçbiryerde olmanın, o soğuk, o kesif yalnızlık halini tanımlamaya çalışıyordum. Bir okyanusun tamamını içime doldurmak gibi, uzaydaki tüm yıldızlar yerine, saf karanlığı içime doldurmaya çalışmak gibi beyhude bir çırpınıştı benimkisi…

Bu zamana kadar hiçbir şeyi bilmediğinin farkına varmanın aptalca serzenişiydi belki de bu yazmaya çalıştıklarım. Belki de o yıllar önce bir gelinciğin tam ortasındaki siyah harelerin içine çekilmiş, zamanın durduğu bir noktada gözlerimi açınca herşey bitecek gibi bir histi bu belki de. Belki de herşeyi ben uydurmuştum ve yine inanmak zorunda kalmıştım yine kendi yalanlarıma. Belki de belki diye bir şey hiç olmamıştı o bahar mevsimi o gelinciğin başında…

Sabahları aynanın karşısına geçtiğim vakit, yüzümdeki o hissiz ve soğuk ifadeyi doğrular nitelikteydi ellerimle yüzümün heryerini ovuşturmalarım. Gerçekliğini sorguladığım yansımayı, göz bebeklerimin hayret verici büyüklüğü de teyit edebilirdi pekala, ancak hiç adım atmadan etrafımda deveran eden dünya, mevsimler, gece ve gündüz… benim tam bir hayalperest olduğumu kulağıma haykırıyordu her seferinde.

Gözlerimin tanıklık ettiği, kendine insan sıfatını yakıştıran mahlukların vermiş olduğu o dayanılmaz, tahammül edilmez acılar karşısında, nefesimi tutarak ölmeyi binlerce kez denemiş ancak her seferinde olduğu gibi ölmeyi bile becerememiştim işte.

Dünya denilen gezegen içerisinde hapsolmuş bunca canlı karşısında, kendime oluşturduğum o tek nefeslik oda bile bana çok geniş ve kalabalık gelmeye başlamıştı. Çelikten bir mengeneye sıkışmak, her nefes verişimde ölüme biraz daha yaklaşmak bana hissizliğimi bir nebze olsun unutturmaya, bir anlık kalbimin deli gibi atmasına, o ilk görüşte aşk hissinin özlemi içerisinde daha derin nefes alarak, ölüme daha çok yaklaşmama neden olmalıydı…. Ama olmuyordu işte.

Bile isteye bir hiçliğin içinde öylece kalakalmak ve etrafı bir çerçevenin dışından seyretmek….

Ölmek….

Veya ölümü ölmeden hissetmek gibi…

Anlatabiliyor muyum?

Haftalik kesif o kadar kotu ki bu hafta püüü gecen hafta dinlediklerimi layklayaydim keske simdi ara bul bi suru iş

Bugün hastane işleri ile güne başladım. İsmini vermek istemediğim -versem ne olacaksa- özel ve bir o kadar sayılı hastanelerden birinde bir işlem için randevu oluşturmaktı amacım. Özel sağlık sigortası prosedürleri için evrak kürek için bir yere yönlendirdiler. Daha alana girer girmez cehaletin kesif kokusunu aldık Gökhan da ben de. Konuşma tarzları, insanlar bekleşirken dedikodu yapmaları.. Ya sabır diyerek olaysız kahvaltıya gitmek istiyorum kafasıyla sustum. Kimseye laf sokmadım. Sıra bana geldiğinde belli formlar doldurdum. Karşımdaki kadın rahat rahat edevlet şifrenizi söyler misiniz demesin mi? Ben idrak edemeden Gökhan şaka mı yapıyorsunuz dedi. Sinirden başladık gülmeye. Kadın klavyeyi gösterip benim yazmamı rica etti bu defa. Ben şaşkın. E-nabızdan belli dokümanlara ulaşacakmış. E doktor bunlara rahatça ulaşıyor. Ama öyle değil şimdi.. İle başlayan salakça bir cevap aldık. KVKK'dan haberiniz var mı minimalinde mantıklı sorulara da istemiyorlarsanız yazmayın dedi. Ama işlem için randevu oluşturamayacağım bu defa da. Neyse şokla şifremi kadının masasına geçip ona da kafasını çevirmesi için bakışlar atarak sisteme girdim. Dokümanları aldıktan sonra iki çift baskıcı bakış ile çıkış yapmaya da zorladık.

Pek tabi o kadınla kavgam anlamsız olacaktı. Cimer'e düştü yolum. Yazdım da yazdım. Bu olayın peşindeyim. Günde 60 kişi gelip şifresini söylüyormuş, bi ben çıkıntılık yapmışım bir de. Ya sabır..

Kızlar beni artık iş yerinde istemiyor.

Abi nolursun ofise geldiğinde ya kimseye haber verme yada ofise gelme" diyorlar.

O niyeymiş diyorum.

Sen geldin mi misafir ağırlamaktan iş yapamıyoruz diyorlar.

Madem ki bana ihtiyaciniz yok bende kendime yeni bir iş kurarım dedim.

Kesif yapiyorum bu ara

Uzun zamandır gıda-yemek-içme üzerine bir iş düşünüyordum.

Iki sokak ötede köşe başi bir büfe var ve sinek avliyor.

Ikidir etrafında tur atıyorum "hava parası versem devredermisin" diye sorucam ama ne hikmetse her gittiğimde yiyorum içiyorum,ayıp olmasın diye bişeyde diyemiyorum "Hayırlı işler bol kazançlar" değip kalkıyorum.

Dua falan etmim ben en iyisi.

Bir an boşluğuna gelir kabul edesi tutar falan.

Aklımdan muthiş bir proje var bir tutarsa seneye bu vakitler Dubai şubesi falan iyi olur :)

Sonraki hallerini hayal edebiliyor musun acaba hani uzanmışsın ya böyle suyun duruluğunda, yatağa ? Ne hayal ettiğini  gerçekten bilmiyorum ama ne gecenin sükuneti ne günün yorgunluğu  ne de tablo gibi duruşun önüne geçemeyecek olacakların. Sergileneceksin bu gece. Evet ama semt pazarlarının tezgahlarında sergileneceksin, bağrış çağrış çoğu kuru gürültü içinde. Belki, belkisi gereksiz; haraç mezat gideceksin isterik heveslere. Seçmece olacak nümayişin. Alış o yüzden çekiştirmelerine,  ellemelerine, oranı buranı mıncıklamalarına; kaban sert mi , yumuşak mı diye tartmalarına. Parmaklarına bakılacak ince ve narin mi diye ,dudakların ve elbette dişlerine de bakacaklar. Memelerin göz izleri ile dolacak, karnında yaban eller dolaşacak.   Ederini verenler alacaklar seni bir bir , parça parça.  Kimi dudaklarını alıp geçecek bir kenara şaraplar sunacak sana. Memelerin yeni yetme bir oğlanın elleri arasında emilecek. Kalçan, kalantor bir moruğun kucağında  kesif  puro kokuları ile yoğrulacak. Bacakların  iki yana ayrılmış gedik paşanın kunduracılarına nasip olacak. İkisinin arasında paspasa dönmüş saçları ile  köprü altının serkeşi, beleşe susuzluğunu giderirken, göze aldığıma  gözlerinle hayret edeceksin. Kullanılacaksın bu gece çok fena. Bu gece kalabalık olacağım , bir ben  bir de  sebep oldukların içimde. Seni hangi halde bırakacağız bilmiyorum ama dağınık olacaksın darmadağın. Odanın  belki evin her köşesinde kullanılacaksın. Biri banyoda becerecek , diğeri verandaya alıp götürecek, yatakta kimler olacak üzerinde bilemeyeceğiz. Kesin olan; toplamak zor olacak seni sabahına gecenin ve ben, kim bilir kaç yitik kişi olacağım bedeninde .

Günü geceye yaklaştıran,

Çakıl taşlarından denizin kokusunu silen,

Zarif meltem rüzgarlarını kesif poyrazlara yoğuran

Bu uğursuz zaman korkutuyor beni.

Bu kaçıncı deneyişim biliyor musun ?

Bu kaçıncı sana yazmaya yeltenişim

Cesaretim yok belki

Belki eski duygularım

Heycanımı yitirmiş

Belki de seni içimde bitirmişim

Bilmiyorum.....

Kafam bi dünya şu aralar

Kalbim bir taş kütlesi kadar hissiz

Duygularım çerçici tezgahı kadar darmadağın

Ben o eski ben değilim sanki...

Şarkılar dinlemiyorum epeydir

Şiirler okumuyorum

O eski mekanlara uğrak vermiyorum

Eski dostlara selamı sabahı kestim çoktan

Eskiye ait ne varsa kaldırdım içimden...

Çöp sepetim bile ağzına kadar dolu bana

Sana yazıp attığım mektuplarımdan

Kalemim inci taneleri gibi döktürmüyor artık

Çayı bile soğutarak bir yudum da içiyorum

Hayat diyorum bazen

İnsanı ne hale sokuyor

En derin en kesif düşüncelere dalıyorum

Bazen başımı koyup şu köhne masaya

Derin bir uykuya dalmak istiyorum

Hiç uyanmamacasına

Öyle sessiz sedasız

Ve de kimsesiz......

#CengizYavuz✍🏻 2020

#AyrılıklarınŞairi

26. 05. 2023 🌼 Bir Tevellüd Meselesi 🌼

Adına yaşamak denen bu mecrada seyrüseferin bir yılını daha tamamladım ömrümde.

Aynı yerde tekrarlayan, akıp gitmeyen sararmış kesif bir su birikintisi gibi geliyor yaşamak.

Bir gedik açmak icap ediyor ummanlara karışacak, deryâdil olacak. Deryâdil ne güzel bir eşik varabilene.

Sevgili Rabbim; Şu dünya ile geçinebilmeyi, güzel izlerle geçebilmeyi, ömür hırkasını rıza ipi ile örebilmeyi,

Dallarını göğe uzatırcasına ziyânsız, yağmur gibi, çiçekli yollar gibi, baharda kuşlar gibi kımıl kımıl yaşamak istiyorum.

Bir çocuğun kalbiyle yoğrulmayı, kalbinde büyümeyi, büyütülmeyi..

Bir çiçeğin bahara uyanması kadar tenhada zarif

Kuşların baharı karşılaması gibi coşkun ve saadetli bir ömür diliyorum.

Sadr-ı bahr et Rabbim; avare bir katreyim, ummanlarına kavuştur.

Amin 💜

İyi ki doğdum ben 🥰

'Her şey hep böyle mi gidecek?' hissi bazen bağrımı sıkıştırıyor. Hem de 'her şey' böylesine iyiyken. İnsan işte, hep daha fazlası ve hep yoksun olduğunu istiyor.  Bugün dolunay günü. Dolunay hep böyle değil midir zaten? Ağzımızdan öper.  Şimdi ben bu içimdeki umutsuz, kesif hissi gelecek güzel şeylere alâmet mi yorsam? Çünkü öyle değil midir? Sancı çekmeden olmaz. Yerimde sayıyor ve debeleniyormuşum gibi oluyor. Bugünler öyle hissettiriyor. Ama önce nisanın sonu sonra da mayıs kapıda be! Hani o en sevdiğim ve âşık olduğum zamanlar. Bir yıl oldu. Nasıl geçti. Bağrımda dâimi özlemiyle. Hâlâ ilk günkü gibi.  Bazen bu dünyaya sadece kendi kendime sevmeye geldiğimi düşünüyorum. Sadece sevmeye. Hâl vaziyet ne olursa olsun, insan dâima içindekini söylemeli muhatabına. Ne olacağı belli değil. Yarına çıkar mıyız?  Çok seviyorum. Çok özlüyorum. Biraz kaçıp uzaklaşmak istiyorum. Az biraz deniz havası, saçımı okşayan deniz meltemi.

“Hissiz olmalıydım.

Hissiz, düşünmeyen, yorum yapmayan, soru sormayan, benden bir şey istendiğinde onu yerine getirmek için tüm gücümle ileri atılmalı, sonrasındaki tüm zamanlarda ellerimi bacaklarımın arasına sıkıştırıp gözlerim yerde beklemeliydim.

Hiçbir kelimenin bırakın beynimle buluşmasını, düşüncelerimi harekete geçirmesini, harflere bölünmüş haliyle gözlerimin önünden bile geçmesine izin vermemeliydim.

Bana söylenen tüm sözleri sağır olmuşcasına dinlememeli, yüz mimiklerinden, sesin tonundan anlamalı, gürültülerin arasından seçilebilecek ve hislerimi canlandırabilecek her şeyi engelleyebilmeliydim. 

Beden çeperi içerisinde balçıkla doldurulmuş bir yığın gibi önce bir duvardan bir duvara, yatağın bir kenarından diğer kenarına şu bedeni çarpmalı sonrasında kesif bir karanlığa doğru göz kapaklarımı kapatarak kendimi düşercesine bırakmalıydım.

Boşluğun gözlerimi açtığımda mı yoksa kapattığımda mı başladığını bilmiyordum.

Karanlığın da öyle…

Rüya, hayal veya sanal gerçeklik sözcüklerinin gerçekliğini damağımdaki çelik tadı ile anlayabiliyordum.

Bu bıçağın bedenime yavaş yavaş girişini ilk günkü gibi hatırlasam da, aslında hangi bedenime saplandığını ve şimdi nerede olduğunu bilemiyordum.

Bir çepere hapsolmuş bir ruhun, karmaşık hisleri ve sınırsız istekleri bu şekilde gerçekliği sorgulaması garip geliyordu. Gariplik isyan derecesine ulaştığında ise yeniden gözlerimi açıp uzun uzun karanlıkta boşluğu izlemeye başlıyor, parmak uçlarımdan başlayan uyuşmanın tüm bedenime yayılmasını bekliyordum.

İşte o anda, başka bir gerçekliğin başladığını düşünmek istiyordum.

Ama gerçeklikle birlikte bedenime dokunan bir acının mı, yoksa ruhuma, hislerime dokunan bir acının mı daha gerçek olduğunu, hangisinin daha acıtıcı olduğunu bilemiyordum…

Bu hafta bi bitmedi surekli haftalik kesife bakiyorum yeni sarki dinlim diye hala pazartesi olmamis

Bu haftalik kesif ne sikko sarkilar doldurmus buraya