Tumgik
#karamay
sitting-on-me-bum · 6 months
Text
Tumblr media
Florian Delalée Explored The Beauty Of Earth And Captured The Most Beautiful Landscapes Of China
Karamay, Xinjiang
16 notes · View notes
mitsuyaya · 2 months
Note
hi :)) how r u ate yumiii??
hello my prettyyy august mwah, okiee lang si me actually, feeling the high of being praised by my prof bcos I did great on my presentation so hehe
1 note · View note
aestherin · 1 year
Note
HALA THANK YOU PO KAGAT ANON MAHAL KITA!!!!!!!!!!!!!!!
ANO PO UHM WELCOME PO KAYO MAGING NINANG NG NAKSHIE NAMIN NI DAIN (basta wag niyo siya taguan sa pasko, may pangangailangan po siya char)
chika ko lang nagbukas ako ng shopi na may 50 something na nasa cart ko tapos eexit na ako may 100+ items sa cart ko huhuh napaka gastusera ko
—🫦 na binawalan na mag shapi ksi grabe ako gumastos dun huwadhuiad
magaling akong rebel sa windtrace kayang kaya kong magtago sa mga inaanak ko char
OMG GRABE BAT ANG DAMI😭
0 notes
kwentoniblack · 2 months
Text
Kung puno kana ng kasinungalingan, hindi ka lalago. Magiging panget pa ang bunga kasi nga hindi totoo.
Maaaring astig, maangas, malupet, matindi, at magaling ka kapag napaniwala mo ang iba sa gawa-gawa mong kwento tungkol sa sarili mo, tungkol sa nagawa mo, nangyari sayo, tagumpay na pinagdiwang mo mag-isa na hindi naman totoo at nangyari. Ikaw pa mismo ang pinakaunang naniwala sa mga mga kwento mo, para kapag ibinahagi mo na sa iba ay kapanipaniwala. Nakakatawang isipin na niloko mo lang yung sarili mo at nakakalungkot na malaman na niloko ka lang ng sarili mo. Masyado ka kasing naniwala sa kakayahan mong mapaniwala ang iba, pero ang totoo niyan wala sayong nagtitiwala. Kasi pagkatapos ng lahat, yung mga sinulat mong mga pangungusap, salita, at talata na pilit mong siniksik sa kukote mo, hindi lahat ay nabibilib at naniniwala. Hindi lahat sayo ay humanga. Pati na yung mga naging kababata mo ay hindi makapaniwala, kasi sila ang nakakaalam kung ano lang mga nangyaring tama. Mga pinagdaanan mong totoo ay wala.
Nakakaawa ka, kasi hindi halata na ikaw yung kawawa sa ginawa mong kwento. Wala ka kasing kasama at karamay, pero meron kang dinamay sa mundo na ginawa at iyong pinangarap. Na tanging pangarap nalang mabuo.
Hirap kang matulog sa sobrang dami ng iniisip. Kaya naman gising kang nananaginip. Hindi na makakamit kahit anong gawing pangungulit, at kahit anong gawin pilit. Ikaw lang din ang maiipit sa bigat ng iyong bitbit. Hindi kana makakapunta sa malayo dahil mahigpit ang taling iyong kinabit sa sariling mong leeg.
Sana lang hindi malaman ng mga napaniwala mo ang totoo. Dahil hindi ka nananalig, hinding-hindi sila sayo papanig. Kahit anong pakiusap hindi sila makikinig. Kasi huwad ang pagpapatawad at yun ay hindi nila nadidinig. Punot-dulo kasi niyan ay puno kana ng kasinungalingan. Hinding-hindi lalago at walang magandang bunga kahit anong gawin dilig. Hindi naman kasi totoo ang iyong pagdidilig.
~Men
Bulaan ang Pota
11 notes · View notes
shoodleynoodle · 4 days
Text
Super low maintenance ko na friend talaga nakakasurvive ako nang walang kinakausap na kaibigan for months pero wala namang grudge or tampo sa friends ko kasi di naman rin ako madaldal sa chat. Mas prefer ko pa rin yung f2f chikahan. Ahahaha.
Pero simula nung nag-work yung bestie ko parang feeling ko nakakatakot pala na ako lang yung low maintenance friend sa circle namin kasi parang nakakaleft out at ako na lang yung unemployed. Ahahahaha. Feel ko nagiging cause sya ng isolation ko rin tas ang scary rin kasi wala lang, ayoko lang mag-grow apart from them. Toxic siya, alam ko, kaya nga tinatry ko talagang alisin at tinatry ko na ngayong maging mas active sa mga gc kasi ayaw kong madisplace sa kanila yung insecurity ko na yun lalo at wala naman silang ginagawang mali. Minsan lang talaga napepressure ako na mag-work na rin para masabayan ko na sila sa mga gusto nilang gawin sa buhay kahit hindi ko pa kaya at hinihintay ko pa rin talaga yung upcoming business ng family.
Wala, share ko lang naman kasi hindi naman ako makapagrant sa mga kaibigan ko tungkol sa mga ganito kasi hindi ko alam pano ibbring up syempre. Tsaka feel ko di naman necessary kasi it's a me problem. Di ko naman minamasama na employed sila at ako hindi kasi choice ko rin naman na maging unemployed saka super happy naman ako para sakanila kasi naka-bag sila ng work (+++yung iba ay mga dream companies pa ang napasukan). Hindi rin naman ako naiinggit na may work na sila at ako wala, feeling ko, more on fomo lang talaga siya. Lalo pagdating talaga sa mga planong lakad/financial stuff. Ahahaha.
Gagawin ko na lang talagang mantra sa buhay yung "at my own pace" kasi hindi ko pa talaga kayang makipagsabayan sakanila. Hindi talaga ako built for the corporate world. They never made me feel less of a person/friend naman dahil di ako makasabay sakanila. Hindi lang rin ako sanay sa ganito pa kasi first time ko lang naman maging adult. Though, inexpect ko naman na magkakachanges sa dynamics after grad kasi di na kami magkakasama sa iisang environment, medyo mahirap pa rin pala mag-adjust kapag nandun na sa situation. Ahahaha. Siguro kaya ko lang din naramdaman nung nagkawork na yung isang bestie ko kasi wala na akong karamay sa pagiging unemployed. Ahahahahaha. Pero super happy naman ako for her, tagal naming minanifest na matanggap siya dun sa company na yon.
Dami ko pang gusto i-vent out pero di ko rin siya ma-put into words kasi natatakot rin ako magkamali sa magiging choice of words ko tulad ngayon.
5 notes · View notes
phynewrites · 9 months
Text
WIP Folder Meme Tag
Thank you for tagging @wmlittlemoreauthor and @hallwriteblr
I have a subfolder in my writing folder, separated between what I am concentrating on now and random works I did. For this tag game, I'm going to dissolve the subfolder and see what we got
WIP Diaries
Directory of Original Stories
Quotes List
The Notebook
Karikultura
Karikultura Outline
Random Blurbs
In Death, Forever
The Ultimate Mordetwi Fanfiction (Dear Lord I didn't even know this exists until I checked it for this tag game)
Ang Huling Sayaw Manuscript
Karamay
Obscure Slumber Films
Damn! As you all know, I am working on two WIPs. The first one I have already made an introduction already, the second I haven't made an introduction yet (You can take a lucky guess which one here it is HAHA). I never knew I had this much documents in my overall folder because I only open 5 now!
Tagging: (Gentle reminder that this is no pressure, and let me know if you don't want to be tagged too)
@miles-style @mundanemoongirl @ladywithalamp @morganwriteblr @scribe-cas @fictionalbullshitter @ellierenae @moonluringfrost @tea-and-mercury @leisoree @writernopal @talesofsorrowandofruin
11 notes · View notes
pinaasang-umasa · 10 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
okay na ako na may karamay, deserve niyo. CHAROT
#wd
13 notes · View notes
karagatantalabuwan · 3 months
Text
Tumblr media
Kung sakaling may mga araw na hindi mo mahanap ang pahinga, halika dito at kumapit ka. I-abot mo sa’kin ang mga ikinu-kubli mong bagahe, i-kwento mo sa’kin ang mga nakakatakot at nakakapagod na parte. Ibahagi mo sa’kin ang bigat na dinadala ng ‘yong puso – h’wag ka sanang magtira kahit na maliit na piraso. Ituro mo sa’kin ang nagdudulot sa’yo ng pangamba at magdamag ay pakikinggan at sasamahan kita.
Mahal, hindi ko maipa-pangako na ako ang magiging araw sa tuwing makulimlim ang ‘yong kalangitan. Pero nandito ako sa tabi mo para ika’y payungan sa tuwing bubuhos ang ulan. Handa akong balutin ka ng yakap kapag hindi na sapat ang init ng kumot – ipadarama sa’yo ang pag-ibig na hindi madamot. Karamay mo ako sa tuwing ikaw ay luluha, hindi ko hahayaan na ika’y mag-isa – hahawakan ko ang mga kamay mo hanggang sa iyong pag-kalma.
𝘚𝘢 𝘩𝘪𝘳𝘢𝘱 𝘮𝘢𝘯 𝘰 𝘨𝘪𝘯𝘩𝘢𝘸𝘢, 𝘱𝘢𝘯𝘨𝘢𝘬𝘰𝘯𝘨 𝘢𝘬𝘰 𝘢𝘯𝘨 𝘪𝘺𝘰𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘨𝘪𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘢𝘩𝘢𝘯𝘢𝘯 𝘢𝘵 𝘱𝘢𝘩𝘪𝘯𝘨𝘢.
2 notes · View notes
wittykahitcorny · 3 months
Text
Dumating ka kasi nung time na inaayos ko yung sarili ko dahil may anxiety ako kaya di ko masyadong naexpress sayo yung feelings ko. Pero malaking tulong ka kasi ikaw yung karamay ko during that time na nakikipaglaban ako.
2 notes · View notes
angelneeer · 5 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
112523
Sobrang down ko nung mga araw na ‘to. Hinang hina ako, iyak dito, iyak doon dahil wala ako sa list of passers ng CELE :(( nakakalungkot. Nakakawalang gana pala as in. Lalo’t halatang galit pa sa ‘kin si mama dahil sa mga chats niya. Kay papa, okay lang. Pinapagaan loob ko ganyan ganyan. Wala akong kasama sa bahay ng mga araw na’to. Lalabas sana kami sa ng mga friends ko kung hindi pa nilabas yung result kaso nilabas na ng mga 6:30am yata. Tapos ayunnn. Nanghina ako bigla nung hindi ko nakita pangalan ko. Binalita ko sa mga friends ko, sabi ko na hindi na ko makakasama sakanila kasi di ko kaya lumabas. Sobrang thankful ako kasi sila na lang ang pumunta sa bahay to comfort me, may pa mcdo pa ang mga ante niyo. Tapos ayun! Chikahan to the max tapos samahan pa ng tawanan. Grabe talagaaa. Swerte ko sakanila kahit hindi naman talaga kami nag uusap since busy sila sa mga kanya kanyang buhay nila. After ng kwentuhan, umuwi na sila around 2pm. Tinulog ko lang. Nagising ako mga 9pm na. Scroll lang sa tiktok ginawa ko. Ayoko mag facebook kasi maiinggit lang ako sa mga nakikita ko.
10pm. Nagchat yung ex ko. Kinamusta ako. Tinanong kung pasado raw ba? Almost 7 years kami ng ex ko. We broke up nung feb dahil sa cheating. Ibang post na lang yung about sa ex ko haha. Nag-uusap pa rin kami pero hindi consistent. Nagchat siya ng mga oras na yan para kamustahin ako kasi alam niyang wala akong karamay.
Tumblr media Tumblr media
Umalis ako ng bahay na umiiyak. Nag motor ako papunta sakanila. Pagkarating ko sa bahay nila, sinalubong agad niya ako tapos ayun, iyak nanaman ako ng iyak. Napayakap na lang talaga ako sa sobrang hagulgol ko. After ko umiyak kay Jones, pumasok na ko ng bahay nila. Sabi ko hindi ako iiyak pagkaharap ko si nanay. Kaso after ko naman silang batiin kasi birthday din nila. Umiyak naman na ko. Pinatabi nila ako sa tabi nila, kinausap ganyan ganyan. After naman kay nanay lil, si ate nice. Lumabas sa kabilang kwarto, nakita akong umiyak. Nagmano ako, tas niyakap din nila ako. Ahhhkkkk. Sarap sa feeling talagaaa. Grabe pamilya ng ex ko sa akin. HAHA. Tapos ayun, pinuntahan ko si baby hannah sa kwarto ni ate nice. Gumaan talaga pakiramdam ko. As in. Pinakain ako doon, nagkwentuhan kami, nagtawanan kami. Lalo't andoon din yung isang tropa namin ni Jones na patawa. Sobrang thankful talaga ako sa pamilyang 'to. Welcome na welcome ako sakanila kahit ang laki ng kasalanang ginawa ko :(( Umuwi na ako mga 1am na. Sinamahan na nila ako pauwi kasi anong oras na rinn. Hayyyy. Sa ex ko, comeback na kasii. Charizz. Hindi na pala pwedeee.
2 notes · View notes
its-me-jai · 7 months
Text
Pagod ka na din ba?
Nakakapagod na no? Nakaka sawa na. Nakaka pang hina. Nakaka walang gana. Dumating kana din ba sa point sa buhay na puro ganito na nasa isip mo? Kaso ang mas mahirap, wala kang choice, wala kang magawa at wala kang karapatan. Kasi kung susuko ka, kung aayaw ka, kung mpapagod ka, ikaw ang talo sa bandang huli. Kasi wala ka namang kakapampi at karamay kundi sarili mo lang. I hate this feeling at…
Tumblr media
View On WordPress
2 notes · View notes
kwentoniblack · 5 months
Text
Maniwala ka sana. Pero sa tingin ko mas malaya ang taong mas maraming pera. Mas marami kasing nagagawa, napupuntahan, at kaibigan. Pero hindi nangangahulugan na kapag wala kang pera hindi ka malaya, na tipong wala kang kayang gawin. Pero ang totoo mas marami kapang gagawin para merong kang magagawa at sa mga lugar pwedeng kang gumala kahit walang mapapala.
Mas magulo naman yung mawalan ka ng kalayaan na gumawa ng tama. Yung nasobrahan kana sa tama. Gusto mo tama ka, gusto mo din may tama ka, tapos makaka-tama ng hindi tama, kahit na hindi pinatamaan. Kahit anong iwas, hindi na kayang mailagan. Pero hindi ikaw yung tinutukoy ko, tinutukoy ko ay kayo, syempre kasama ako. Basta alam mo na yun, pero kung hindi, maaaring hindi ko din alam. Sino ba naman kasing nakakaalam diba.
Hindi kasi sa lahat ng pagkakataon si Batman ang bahala, ba’t naman kasi diba. Dapat ikaw na bahala sa sarili mo, tapos ako na bahala sa sarili ko. Para naman wala na tayong kinakabahala. Paminsan kasi nadadamay pa yung tunay mong karamay sa buhay habang nabubuhay.
Kaya naman napagtanto ko na, matatawa ka sa sarili mo kapag pinilit mong magpatawa. Walang ibang natawa kundi ikaw lang din sa sarili mo. Matutuwa ka dun, kasi nagtagumpay ka. Matutuwa sayo ang iba, pati narin yung mga taong hindi na iba sayo, lalo na yung sa buhay mo gumabay. Si Nanay, na laging kang sinanay na masanay sa hirap ng buhay. Dapat sa tamang oras ay nasa loob kana ng pamamahay. Makakamtan mo ang pagpupuri na makakatotohanan at hindi kalokohan. Kapag sinabi niyang ang galing mo talaga pagdating sa kalokohan. Dapat mo yung ipagmalaki kasi hindi nalang palaging mali ang nakikita sayo. Kalokohan nga e. Ibig sabihin simula palang, mali na.
Bandang huli niyan, walang ka paring pera. Advance kasi mag-isip e. Wala pa yung pera, ginastos mo na, sobra pa yung ginasta. Pero ito talaga ang hinitay nating pagkakataon. Dito natin masusubukan kung umaasa kapa. Tulad ng kung sino man nagsabi na, “Di na baleng maubusan ka ng pera, wag ka lang maubusan ng pag-asa.” at “Di na baleng maubos ang yaman, wag lang ang yabang.”, sa bahaging ito tama kana. Ang yabang mo kasi putang ina ka. Hahaha.
Nasa dulo pa naman ang pamagat nito.
MALING TAMA NG MAGULONG ISIPAN
11 notes · View notes
mariacallous · 1 year
Text
People across China rallied this weekend against the government’s increasingly unpopular zero-COVID policy after a deadly apartment fire in Urumqi, the capital of Xinjiang, with some directly challenging the ruling Chinese Communist Party (CCP). It represents the largest wave of popular protest since student-led demonstrations in 1989. Authorities are scrambling to respond to the protests, which have been accompanied by an even broader expression of online support.
Protests are common in China, but nationwide protests for a single cause are not. Protests that explicitly call for the end of the CCP are even rarer, especially in Beijing, where one person dropping a banner calling for the removal of Chinese President Xi Jinping last month made major news. Now, some protesters are openly calling for Xi to step down, blank signs have become a symbol of resistance to censorship, and videos of the protests have spread on social media.
Most protests in China have specific local goals in mind—shying away from ideological challenges—and the demonstrations in Xinjiang that immediately followed the fire stuck to this pattern. But the wider protests for freedom of speech do not; the government in Beijing will see them as a serious threat. What prompted the movement, and how did it take off so quickly? Is there any chance of real change in China? And in an increasingly repressive country, what will happen to the protesters?
What triggered the protests?
Last Thursday, a fire broke out in an apartment building in Urumqi, killing at least 10 people (and perhaps more than 40), including children. The victims appear to be mostly from the Uyghur Muslim minority, which has faced a campaign of intense state violence in Xinjiang since 2017.
Xinjiang has been under a strict lockdown since early August. Claims soon spread by word of mouth and online that COVID-19 prevention measures, including physical barricades and locked doors and staircases, had prevented firefighters from reaching the building in time and residents from evacuating. At a press conference the day after the fire, the head of the fire rescue brigade denied these claims and blamed the victims, saying, “Some residents’ ability to rescue themselves was too weak.”
It’s still not clear what happened in Urumqi, but COVID-19 control measures across China have involved blocking and controlling the exits of apartment buildings. The security measures used to suppress the Uyghur population in Xinjiang have taken a similar approach to monitor movement. Xinjiang has a particularly tragic history with fire disasters; in 1994, a fire in a theater in Karamay killed 325 people, including 288 children. The CCP officials at the theater, however, insisted that they leave first and were accused of fleeing the scene.
What do the protests look like?
The protests after the Urumqi fire can be broadly divided into three groups. First, in Xinjiang itself, people came out in large numbers on Friday night, taking to cold winter streets in several cities. Others have aggressively confronted COVID-19 control workers and police, which prompted announcements that authorities would partially lift lockdown measures in neighborhoods with lower risk, although many areas remain under lockdown.
The fire also prompted dozens of anti-lockdown protests elsewhere in China, including gatherings in at least 14 cities outside Xinjiang. Sporadic anti-lockdown protests have taken place this year, especially in Shanghai, but these protests represent a large and simultaneous wave. The anti-lockdown protesters often engage in direct action, such as tearing down gates and barriers. Wuhan, under partial lockdown, saw a huge gathering in the heart of the city.
But the protesters most threatening to the CCP are those who have gone beyond anger over zero-COVID to call for freedom of speech and an end to government propaganda, quickly adopting a blank sheet of paper as a symbol. A protester in Beijing powerfully summed up the movement’s feeling: “Our own countrypeople, our fellow citizens, died in a man-made disaster—and did it even make the news? No! Nothing but lies and silence and holding back,” the protester shouted.
One of the most prominent protests took place on Saturday night in Shanghai, on the symbolically named Urumqi Street. Protesters openly chanted “Xi Jinping! Step down!” and “Communist Party! Step down!” before police began arrests. More people gathered the next day, increasingly hostile toward police. Authorities took down the Urumqi Street sign, prompting mockery online. Reports of protesters arrested in Shanghai prompted protesters in other cities to call for their release.
The scale and directness of these anti-party demonstrations, which have ranged from single protesters to hundreds of people, has no post-1989 precedent. On Sunday evening, a few hundred people gathered by the Liangma River in the heart of heavily controlled Beijing, calling for freedom of speech and the press. More than 50 university campuses also saw protests, including large gatherings in Beijing at the elite Tsinghua University and Peking University, where many of those protesting at Tiananmen Square in 1989 studied.
Why are nationwide protests happening now?
The last year of China’s zero-COVID policy has broken down people living in cities. In 2021, most people still saw the policy as a national success, compared with the rest of the world—still undergoing persistent outbreaks and restrictions. That changed fast, especially after Shanghai experienced a two-month lockdown earlier this year. In the face of the omicron variant, other governments with zero-COVID policies, such as South Korea, Taiwan, and New Zealand, moved on and began to manage outbreaks thanks to preparation and vaccines. China’s policy seems to have no end in sight.
The Urumqi fire built on growing anger about the persistence of zero-COVID measures. Hopes that a loosened policy would follow the Party Congress in October were dashed by China’s biggest outbreaks yet. Much of the country is under at least partial lockdown, with restaurants often closed and public spaces restricted. In recent months, there have been numerous smaller protests and viral incidents of lockdown suffering. Images of unmasked crowds at the 2022 FIFA World Cup have also drawn fresh attention to the rest of the world’s reopening.
Since taking power, Xi has undertaken a continuous assault on the relative freedoms that the Chinese public had grown accustomed to in the early 2000s. The zero-COVID policy has only intensified the feeling of being cut off from the world. The crackdowns in Hong Kong and the effective installation of Xi as president for life this year have chipped away at any hope that the system might evolve toward more freedoms.
Although protesters have not directly named the concentration camps or other anti-Uyghur measures, that the fire took place in Xinjiang also resonates because of the Chinese government’s crimes against humanity there. The government’s condemnation of the United States, United Nations, and other groups and governments that have reported on the atrocities has paradoxically made the Chinese public more aware of what has happened in Xinjiang.
How will the government respond?
Police initially seemed uncertain about how to handle the protests, but they quickly pivoted to breaking up crowds and carrying out widespread arrests. The approach still varies from city to city. As of early Monday night in China, these suppression measures seemed to seriously reduce the protests. A wave of targeted arrests is likely to follow as police use China’s surveillance net to identify individual protesters. If protests continue, the response is likely to be heavy-handed, including deployment of the People’s Armed Police—China’s paramilitary forces, which have quashed protests in Xinjiang and Tibet with considerable force.
However, a punitive crackdown risks more protests elsewhere and so will measures such as expelling or punishing students. Many protesters appear to be well-off young people living in the metropolises; their persecution will be more visible than many victims of Chinese government oppression. It’s also possible that in some areas the government has reached the limits of its repressive capacities; maintaining zero-COVID has required increasingly large investments of government labor and money.
Chinese state media has so far simply avoided covering the protests. The current line from police on the ground and online nationalists echoes the trope of so-called foreign forces orchestrating the protests. If videos of the protests keep spreading online, major Chinese internet services may restrict the ability to upload video at all. In extreme cases, the government could disconnect the internet for most people, as it did in Xinjiang in 2009, or cut off mobile connections to prevent protesters from coordinating movement on the street.
The Chinese leadership is likely to read these protests not as a sign of policy failure but as an indication that ideological control measures haven’t gone far enough, prompting a wave of greater censorship. This is also a serious test of Xi’s personalized rule; if the protests continue or resurge, it could energize those unhappy with his leadership and perhaps even lead to an attempt to topple him from the inside.
Why doesn’t the government just lift zero-COVID?
Local governments will likely engage in some token lifting of lockdown measures to try to quell protesters, as has already happened in Xinjiang. But it’s very unlikely that the zero-COVID policy will end anytime soon. China’s health care system is simply not prepared: It has a critical shortage of hospital beds, its vaccines underperform mRNA vaccines, and vaccination rates among people 60 and older are inadequate and for 80 and older are terrible. (China’s own anti-Western propaganda has made it difficult to adopt mRNA vaccines.) Any serious reopening risks hundreds of thousands of deaths and a severely compromised health care system.
The government has also committed itself to the policy and linked it to Xi’s personal control. For local authorities, any decision is a bad one: Reopening risks rising case numbers and blame from their bosses, while remaining closed risks economic disaster and public rage. In the absence of clear new direction from the top, they will stick with the status quo.
4 notes · View notes
albenyx · 2 years
Note
okay lang yan nyx, hindi lang kayo ang divorced dito kaya may karamay kayo
Tumblr media
may difference tayo, yung sayo is puro mga gago di marunong magsuyo tapos yung saken is unproblematic tas ginawa ko nlng problematic ksi nakiuso ako
Tumblr media
11 notes · View notes
reggieebrado · 1 year
Text
Kay Inay
Sa aking kamusmusang
balot ng kalungkutang iniwanan ni Itay,
sa mulat kong paningi’y
naiwanan ang latay na naumang kay Inay;
labing-anim na matang
ipinauunawa’y lantay na pagmamahal,
ang kanyang kinapiling sa pakikipaghamok sa kinaparoonan!
May aninaw ng dilim
ang wisik ng siphayong sa puso ay pangwindang,
na kanyang katuusan
upang ang mga bunso sa aral ay tustusan;
ito’y mga gawing
di malirip ng diwa’t di mabata ng laman ngunit magpapayabong
ng walong pintig buhay at walong kaisipan.
Haba ngang nagtatagal
ay lalong bumibigat iyang mga dalahin
nitong mahal kong Inang
may matibay na. dibdib sa dusa at tiisin;
at iyang mga supling
na kulang pa ang malay ay kung pakaisipin
kanyang naitaguyod
sa sipag at tiyagang kay hirap patigilin!
May kurus s’ya sa dibdib
handang magpakasakit at handa ring magtiis,
mayroon siyang sagot
at laging handang tugon sa mga suliranin;
mapagpala n’yang kamay
panghaplos ng dusa at panlunas sa sakit,
mapagmahal na dibdib
ay mapagsusukdulan ng mga hinanakit.
Kinalong niyang lahat
iyang kapalaluang katambal ng pagluha
at sa silid ng puso’y
binigyang puwang niya, lahat ng mga hiwa;
may hapdi man ang sugat
na wala ng panlunas sa gasgas na hiwaga,
karamay pa rin siya
sa lahat ng sandaling pagkapariwara.
Ngayon nga’y kaarawan
ng aking sintang ina . .. ika-limampu’t siyam,
may putong siyang koronang
mula sa ating Poong sa kanya ay gumabay;
sa nagdaang panahon
ng pagpapakasakit at tinamong tagumpay
marmol siyang bantayog
niyang kadakilaang walang makakapantay!
Siya nga ang babaing
aking dadakilain sa lahat ng panahon,
ngayong may isip na ko’y karapatan ko lamang na siya’y ipagtanggol;
ipalasap sa kanya —
itong pasasalamat na sa puso ay taos,
ang kumot ng ginhawa’y
ilulukob sa kanya ng buong pagkalugod!
Sa kanya ay alay ko
ang halik ng pagsinta at ng mga pag-irog
at mga panalanging
nawa’y pagkalooban ng dugong dumadaloy
ang nalalabing buhay
na sa ugat ng puso ay pait ang bumalong
nang kahit na sang saglit
banaag na ligaya sa kanya’y mapakalong!
2 notes · View notes