Sıyrıldık düşlerden. İnandık. Kurtulduk boşluklardan. Emin adımlarla yürüdük. Bir daha korkmamak için. Korksak bile tereddüt etmeden yürümek ve yenmek için. İnanıyoruz ve gerçekleştiriyoruz.

M.

Herkese, başarılı, huzurlı, sağlıklı ve bol kazançlı bir hafta dileriz.

We wish a successful, peaceful, healthy and prosperous week to everyone.

www.molino.com.tr

sonuçta yarım kalan her şey tamamlanmaya muhaçtır

Nereden anlatmaya başlayayım Jülide? Kelimelerin kifayet etmeyeceğini bile bile söze girmek kadar elem verici ne olabilir? İnsan sonu kötü biten bir hikâyeyi anlatmaya nereden başlayacağını bilemiyor, sen söylemiştin. Şimdi ben de aynı durumdayım. İçimdeki hararetli sıkıntıyı giderecek serin sözler peşindeyim. Hangi kelimeden medet umduysam bir jilet gibi boğazımı, dilimi paramparça etti. Ne söylesem bir yanıyla yarım kalacak, biliyorum. Kendini anlatabilmek diye bir hurafe var, işimize geldiği için körü körüne inanıyoruz. Bu dünyada kim kime kendini anlatabilmiş ki?

" Karşımızda dokunduğu her şeyi kirleten, tarumar eden, harabeye çeviren, can yakan bir şebeke var. Umulur ki ömrümüz bitmeden sonunu görürüz…" diyerek umud ediyor ; İbrahim Tenekeci

Rahman'ın merhameti kadar gazabı da büyüktür, erteler ama ihmal etmez…

Necip Fazıl Kısakürek'in ifadesiyle

" Bekleyin Gençler! Biraz daha rahmet yağsın… Her yağmurun arkasında bir sel vardır. Hepimiz şöyle diyelim: O selin üstünde bir saman çöpü olsam daha ne isterim." Yeter ki safımız belli olsun.

Üstad Abdurrahim Karakoç gibi inanıyoruz ki ; "Bir sabah gelecek kardan aydınlık."

İnanıyoruz ki bir gün Filistin denizden nehire kadar özgür olacak.

"Zaman her şeyin ilacıdır." diye boktan bi kavram var; ve biz de ona inanıyoruz. Peki zamanınız var mı? Gerçekten her şeyi zamana mı bırakalım? Ya da bir şeyleri yetiştirmeye, evlenmeye, meslek sahibi olmaya, hayat kurmaya zamanımız var mı? En basiti bir şeyler yapmak için neden doğru zamanı bekliyoruz? Ya zamanımız yoksa... Ya bir şeyler için geç kaldıysak... Asıl soru; ya zaman da bize bırakıyorsa...ya ölüm bir dakika sonramızdaysa...

“Biz inanıyoruz ki bugün Gazze için mallarını veren Osmanlı’nın torunları yarın Kudüs için canlarıyla da cihad edecektir. Meydanlarda Gazze için milyonları toplamanız mücahitleri sevindiriyor, ‘Türkiye bizimle’ diyorlar; siyonistler ve destekçileri ‘Türkiye yeniden Osmanlı’nın misyonuna sahip olacak’ diye korkuyor. Bu noktada sizden her vilayette İstanbul gibi mitingler yapmanızı ve kuşatmayı yaracak yardım gemileri göndermenizi bekliyoruz.”

Hamas Liderlerinden Halid Meşal

Saf değiliz inanmak istediğimize inanıyoruz.

Hangi diyarın, hangi kalbin ve hangi kararın bizim için hayırlı olduğunu bilmiyoruz ama hayrın Allah’ın bizim için seçtiğinde olduğuna inanıyoruz .”

Aynı göğe bakıyoruz, aynı Allaha inanıyoruz ama nasıl da, nasıl da...

Selamun aleyküm

Babam yeni vefât etti, içimdeki bu acı nasıl nezaman geçeçek bilmiyorum. Çok özledim çok.

Nasıl dua edebilirim babama , tavsiyeniz var mıdır

Allah razı olsun

Ve aleyküm selam,

Ölüm yeryüzündeki insanlardan hiçbirini teğet geçmeyen tek gerçek. Herkes, her birimiz bir gün onunla tanışacağız. Ölmemek değil dua, sevdiklerimizin ölmemesi değil… en güzel şekilde ölmek, diğer tarafta af ile karşılaşacağımız şekilde ölmek. Siz de biricik babanızın kaybıyla birlikte tanıştınız ölümle… çok zor, kolay değil. Öncelikle bu acınızda yalnız olduğunuzu düşünmeyin sizin bu yeryüzündeki herkesin size merhametli olacağından sonsuz kat merhametli olan bir Rabbiniz var. acınızı görüyor, kalbinizin bu acı sebebiyle tek bir tekleyişinden bile haberdar oluyor. Dua sarılacağımız en büyük sığınak.

Babanızın amelleri doğrultusunda kabirde ve ahirette muamele göreceğine iman ediyoruz. Merhametlilerin en merhametlisi olan Rabbimizin ona muamelesinin en adil ve en merhametli şekilde olacağına inanıyoruz. Siz babanızın geride bıraktığı sadakayı cariye olabilir amel defterinin kapanmaması için ona bu dünyada yapabileceğiniz en kıymetli yardımlardan birini yapabilirsiniz. Sahih bir akide, doğru bir İslamî yaşayış bize iki cihanda bayramı getirir. Kayıplar bizim için kayıp olmaktan çıkar, ölümler artık farklı bir yaşamı getirir bize.

Size acınızın dinmesi için, bu acıya en güzel şekilde sabretmeniz için dua edeceğim insaAllah…

“kadere inanıyoruz ama elimiz kolumuz bağlı bir şekilde oturup bir şeylerin gerçekleşmesini beklemeyeceğiz. her ne kadar kadere inanıyor olsak da, bir şeylerin olması gerekiyorsa olacağına inanıyor olsak da, bizim çabamız da çok önemli. bu nedenle kul olarak üzerimize düşen neyse onu yaptıktan sonra ‘tamam, ben elimden geleni yaptım.’ demeliyiz.”

bana öyle geliyor ki hiçbirimiz bu hayatı nasıl yaşamamız gerektiğini, neyi je kadar ciddiye alacağımızı bilmiyoruz. iyi kötü günler geçiriyor, eğer farkindaysak deger verdiğimiz şeyler için çabalıyor ve hayatın getirdiklerini bekliyoruz. hiçbirimiz anlamıyoruz ne neden böyle olduğu gibi oluyor. ama sanıyoruz ki yalnızca ben böyleyim. işte bu yanılgı bizi söndüren. sanki hayattan daha fazla şey almalıymış gibi daha çok şey yapmalı gibi daha iyisi olmalı gibi inanıyoruz ama en derinde yaşamak ne ki zaten? nasil tadı alınır yaşamanin? bu tadi sevmeme şansımız var mı?

Bir sabah gelecek kardan aydınlık....

Kabe'de otururken yürürken namazı beklerden zemzemin başında sıradayken. Serviste. Ravza'da ... Huzurda... Sonra birkaç Türkle denk gelmişken... Hep şuralarda bağırarak "kardan aydınlık" şiiri/ezgisini söylemek geldi içimden... Sonra herkes de söylerdi bana eşlik ederek sonra tüm Kâbe'de yankılanırdı... Şemsiyelerin altında... Bütün sütunlar şahitlik ederdi...

Bir sabah gelecek kardan aydınlık... Biz buna cân-u gönülden inanıyoruz... Zira hep o kutsal beldelerde bunun duasını ettik...

"İstersen akıp gidene inanma. İstersen reddet hayatın getirdiklerini. Biz de gülümseyelim sana ey şaşkın kalpli şaşkın sözlü tuhaf insan. Biz de gülelim sana. Biz hayatın kendisine inanıyoruz."