Tumgik
#bula quo
longliverockback · 1 year
Photo
Tumblr media
Status Quo Bula Quo 2013 Fourth Cord ————————————————— Tracks CD One: 01. Looking out for Caroline 02. GoGoGo 03. Run and Hide (the Gun Song) 04. Running inside My Head 05. Mystery Island 06. All That Money 07. Never Leave a Friend Behind 08. Fiji Time 09. Bula Bula Quo (Kua Ni Lega)
Tracks CD Two: 01. Living on an Island 02. Frozen Hero 03. Reality Cheque 04. Rockin’ All over the World 05. Caroline 06. Beginning of the End 07. Don’t Drive My Car 08. Pictures of Matchstick Men 09. Whatever You Want 10. Down Down —————————————————
Andy Bown
John Edwards
Matt Letley
Rick Parfitt
Francis Rossi
* Long Live Rock Archive
4 notes · View notes
georgefairbrother · 1 year
Text
youtube
Bula Quo, otherwise known as Guitars, Guns and Paradise, was an unlikely 2013 feature film project starring Status Quo, along with Craig Fairbrass, Jon Lovitz and Laura Aikman. It was directed by Stuart St Paul, a highly accomplished stuntman and stunt coordinator with credits that spanned James Bond, Emmerdale, and Mrs Brown's Boys, D'Movie.
Filmed on Fiji, the plot involved a rock and roll band, a tropical island and a brush with a gangland murder. According to a note on IMDb, it was funded through a UK government tax incentive scheme, which rather conveniently enabled Status Quo to offset an outstanding tax bill.
The clip, from the Status Quo official channel, has been viewed 1.5 million times (which is probably a few more than actually saw the movie at its limited cinema release). If nothing else, it looks like a huge amount of fun.
The soundtrack album reached #10 in the UK, and #17 in Germany.
The Quo line up at the time was Francis Rossi, Rick Parfitt, Rhino Edwards, Andy Bown, and for the final time on record, Matt Letley, who would be subsequently replaced on drums by Leon Cave.
Rick Parfitt passed away in 2016, and the band now features Richie Malone on rhythm guitar.
4 notes · View notes
rodrigomora · 1 year
Video
youtube
Bula Quo Primum Tempore del Papa San Pío V sobre el uso a perpetuidad de...
0 notes
historiamedieval · 1 year
Photo
Tumblr media
A bula Pastoralis praeminentiae de Papa Clemente V foi enviada em segredo a Eduardo II da Inglaterra na quarta-feira, 22 de novembro de 1307. A bula: 🇻🇦 "CLEMENS Episcopus, Servus servorum Dei, carissimo in Christo filio, Eduardo Régi Angliae illustri, salutem et Aposlolicam benedictionem". 🇧🇷 "Clemente Bispo, servo dos servos de Deus, ao caríssimo filho em Cristo, ilustre Eduardo , Rei da Inglaterra, saudações e bênçãos apostólicas". Através desta bula, o Papa pediu ao Soberano da Inglaterra, e com ele todos os outros reis cristãos, que providenciasse a prisão de todos os Cavaleiros Templários presentes em seu território no mesmo dia, e providenciasse o confisco de todos os bens, móveis e imóveis, assim como acontecera na França alguns anos antes a mando de Filipe o Belo, onde foram presos todos os membros da ordem presentes na França, inclusive os mais altos cargos da ordem, como o Grão-Mestre Jacques de Molay. 🇻🇦 "Magnitudinem Regiam requirimus rogamus et hortamur attente, quatenus quam citius post receptionem praesentium commode poteris, praedictis omnibus intenta meditatione pensatis, sic prudenter, sic caute, sic secrete, de sapientum Secretariorum tuorum consilio studeas ordinare, quod omnes et singulos Templarios Regni tui, et alios qui reperientur in eo, et eorum bona mobilia et immobilia per bonas personas, omni, maxime quoad bona ipsa, suspicione carentes, meliori modo, quo fieri poterit, capi facias uno die; personas coram faciens, donec tuae Magnificentiae scribamus aliud, nostro et Sedis Apostolicae nomine, in locis tutis sub fida custodia detineri" 🇧🇷 "Solicitamos, imploramos e calorosamente convidamos Vossa Majestade para que rapidamente, depois de ter recebido este documento, tendo ouvido com prudência, cautela e sigilo os conselhos de seus sábios conselheiros, providencie a prisão e o fechamento em locais seguros, todos os Templários presentes no vosso reino e os que aí se refugiam, e no mesmo dia, com a ajuda de pessoas de confiança, confiscam todos os seus bens, sobretudo os de maior risco, fazendo-o na presença de terceiros para que possam testemunhar suas boas ações" _______ Fonte - Malcolm Barber, The Trial of the Templars https://www.instagram.com/p/ClQuK8EuED_/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
metaleterno · 2 years
Photo
Tumblr media
Tras presentarse exitosamente el pasado sábado 16 de julio en Casa Colombo, SISTEMA DIEZ publicó en todas sus plataformas su nuevo EP, Contra Todo Pronóstico, que también representa su primer lanzamiento de estudio tras llegar a la Argentina. Para promocionarlo, la banda lanzó un videoclip para su corte difusión “El Plan”, ya disponible en su canalde YouTube. Luego, se presentará el sábado 6 de agosto en el Club Cultural Bula, y posteriormente se embarcarán en una serie de eventos por Chile, que abarcará desde el jueves 18 al domingo 21 de agosto, que rodarán por Santiago y Valparaíso. Contra Todo Pronóstico fue originalmente un EP de 10 canciones, concebidos en contexto hostil en Venezuela, previo a su inminente viaje a Argentina. Ya en suelo argentino, al mismo tiempo que reacomodaron sus vidas, empezaron a retomar este proyecto guardado y también empezaron a rodar los escenarios porteños, del gran Buenos Aires y del Interior. Las baterías y el bajo para este EP de ahora 6 canciones fueron grabadas originalmente por Miguel de Donato en Probos Studio, Venezuela, mientras que la grabación de voces y guitarras, así como también la mezcla y masterizado, se hicieron por parte de Seba Barrionuevo (MEDIUM) en FDM Studios. Adicionalmente, la producción final de voces de parte de Cristian Rodríguez (AVERNAL, THE KILLING) y el arte de tapa fue producto de un gran trabajo del artista argentino Javier “Ninja” Olazábal. Tanto el título como el arte del disco representa el statu quo de la banda desde que se empezó a gestar este EP: atrapados dentro de una cruda tormenta, que refleja la crisis, su eventual desarraigo y la posterior pandemia al tiempo de llegar, pero aun visualizando una frontera, una orilla al cual llegar para resurgir más fuerte. (en Ciudad Autónoma de Buenos Aires) https://www.instagram.com/p/CglNk4NuQjN/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
metalcultbrigade · 2 years
Photo
Tumblr media
Em 10/06/2013, o Status Quo lançava "Bula Quo!", seu trigésimo álbum de estúdio. https://www.instagram.com/p/CepFcn2gyDU/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
castrateurfate · 3 years
Text
Alright, guys.
Here's a list of the DVDs in my room.
Rate My Taste
Here:
13 Assassins
2001: A Space Odyssey
300
47 Ronin
8 Mile
A Fistful of Dollars
AVP2: Requiem
Abraham Lincoln Vampire Hunter
Account Rendered
Adaptation
Afro Samurai: The Complete Murder Sessions
Airplane!
Akira
Alien vs. Predator
Alley Cats
Amadeus
Amelie
Anastasia
Arachnophobia
Austin Powers: International Man of Mystery
Back To The Future
Barry Lyndon
Batman
Batman Ninja
Batman TAS: Secrets of The Caped Crusaders
Batman TAS: Tales Of The Dark Knight
Batman: Gotham by Gaslight
Batman: Mask of The Phantasm
Battle Royale
Beetlejuice
Being John Malkovich
Ben-Hur
Big Eyes
Big Fish
Big Time Rush: Halfway There
Bill
Bill & Ted's Bogus Journey
Bill & Ted's Excellent Adventure
Birdman: (The Unexpected Virtue of Ignorance)
Black Dynamite
Black Mama White Mama
Black Swan
Blackkklansman
Blade Runner: The Director's Cut
Blazing Saddles
Bonnie and Clyde
Boogeyman
Bowling For Columbine
Breakfast at Tiffany's
Breaking Bad
Breaking Glass
Brexit: The Uncivil War
Brokeback Mountain
Bubba Ho-Tep
Bugsy Malone
Bula Quo
Capitalism: A Love Story
Capote
Casablanca
Chicago
Children of Men
Churchill: The Hollywood Years
Citizen Kane
Clash Of The Titans
Clash of The Titans
Cleopatra Jones
Cloud Atlas
Clueless
Coffy
Commando
Conan The Barbarian
Control
Coraline
Crouching Tiger Hidden Dragon
Curse of The Golden Flower
David Brent: Life On The Road
Dazed And Confused
Deadpool
Deadpool 2
Death Note
Death Proof
Demolition Man
Descendants
Dirty Harry
Django Unchained
Doctor Zhivago
Dodgeball
Dog Soldiers
Double Indemnity
Dowton Abbey: Series One
Dr Strangelove Or How I Learned To Stop Worrying And Love The Bomb
Dr Suess' How The Grinch Stole Christmas
Dr. No
Drunken Angel
Drunken Master
E.T.: The Extra-Terrestrial
Ed Wood
Edward Scissorhands
Elfie Hopkins
Escape Plan
Evil Dead
Evolution
Extras: The Complete First Series
Fahrenheit 9/11
Falling Down
Fame
Family Guy Presents: Blue Harvest
Family Guy: Season Nine
Fear And Loathing in Las Vegas
Ferris Bueller's Day Off
Finding Netherland
Flashdance
Footloose
Forrest Gump
Forrest Warriors
Foxy Brown
From Dusk Till Dawn
From Dusk Till Dawn 2: Texas Blood Money
From Dusk Till Dawn 3: The Hangman's Daughter
From Here to Eternity
Frost/Nixon
Frozen
Funny Face
Gatsby
Ghost Dog: The Way if The Samurai
Ghost In The Shell
Ghost In The Shell: Stand Alone Complex Vol. 1
Ghost In The Shell: Stand Alone Complex Vol. 2
Ghost In The Shell: Stand Alone Complex Vol. 5
Ghostwatch
Gnomeo & Juliet
Godzilla
Gone With The Wind
Grave of The Fireflies
Gremlins
Groundhog Day
Hail, Caesar
Happy Gilmore
Harry Hill's TV Burp Gold
Harry Hill's TV Burp Gold 2
Harry Potter And The Order of The Phoenix
Harry Potter and The Philosopher's Stone
Hero
Hideo Nakata's Dark Water
High and Low
Highlander
History: Poltergeists
History: Spontaneous Human Combustion
History: Vampires
Hobo With a Shotgun
Horrible Histories: Series One
Hot Fuzz
Hot Rod
House of Flying Daggers
I Know What You Did Last Summer
I, Tonya
Ice Age 2: The Meltdown
In Bruges
Inglorious Basterds
Insomnia
Iron Man
Isle of Dogs
JFK
Jackie Brown
Jaws
Johnny English
Joker
Julie & Julia
Jumanji
Jurassic Park
Kick-Ass
Kick-Ass 2
Kill Bill Volume 1
Kill Bill Volume 2
King Kong vs. Godzilla
Kingsman: The Secret Service
LEGO Batman: The Movie (DC Super Heroes Unite)
LEGO Star Wars: The Yoda Chronicles
Labyrinth
Lady Vengeance
Last Action Hero
Lawrence of Arabia
Legends of The Guardians: The Owls of Ga'Hoole
Leon: The Professional
Les Miserables: In Concert (The 25th Anniversary)
Let The Right One In
Life of Pi
Limitless
Lost In Translation
Loving Vincent
Macbeth
Mad Max
Madagascar 3: Europe's Most Wanted
Marvel's Original Spiderman: Season 3 Vol. 1
Mean Girls
Megamind
Memoirs of a Geisha
Metropolis
Michael Jackson: Moon Walker
Miller's Crossing
Miranda Hart: My, What I Call, Live Show
Monster House
Monster in Paris
Monty Python and The Holy Grail
Monty Python's Life of Brian
Moulin Rouge
Mrs. Brown's Boys: Season One
Mulan
Mulan 2
My Week With Marilyn
Mythbusters: Season 1
Napoleon Dynamite
Naruto Shippuden: Box Set 1
Naruto Shippuden: Box Set 2
Nausicaä of The Valley of The Wind
Night of The Living Dead
Ninja Turtles: The Next Mutation Vol. 1
Ninja Turtles: The Next Mutation Vol. 3
No Country for Old Men
North by Northwest
O Brother Where Art Thou?
Oldboy
Once Upon a Time... In Hollywood
One Hour Photo
Open Season 2
Osama
Pan's Labyrinth
Paper Towns
Parasite
Paris When It Sizzles
Patton
Persepolis
Pleasantvile
Pokémon The Movie: Hoopa And The Clash of Ages
Pokémon: 4 Ever
Precious
Predator
Psycho
Pulp Fiction
Pumpkin Scissors
Rain Man
Rare Exports
Red Riding Hood
Reefer Madness
Requiem For A Dream
Reservoir Dogs
14 notes · View notes
andylarocquenroll · 4 years
Text
Exigit Sinceræ Devotionis (1478)
Signed by Pope Sixtus IV, this papal bull allowed Queen Isabel I of Castile and King Fernando II of Aragón to create the Spanish Inquisition. The Inquisition targeted religious minorities, particularly Jews and Moslems. This comes after centuries of Islamic rule that stretched from 711 to the Guerra de Granada (1482-91), when Isabel and Fernando "took back" the land from the Arabs (hence la Reconquista). I have included the original notes from la Academia, which I have roughly translated into English.
Xistus Episcopus, Servum servorum dei, charissimo in Cristo filio nostro Ferdinando regi et charissime in christo filie nostre Elisabeth Regine Castelle et Legionis (I) illustribus, salutem et apostolicam benedictionem.
Exigit Sincere Devotionis affectus et integra fides, quibus nos er Romanum ecclesiam reveremini ut petitionibus vestris, in His pesertim que catholice fidei exaltationem et animarum salutem concernunt, quantum cum Deo possumus, annuamus. Sane pro parte vestris nobis nuper exhibita petitio continebat quod in diversis civitatibus, terris et locis Regnorum Hispaniarum ditionis vestre signati sunt quamplurimi, qui sacro baptismatum lavacro in christo regenerati, non tamen ad id precise coacti, pro christianis aparientia se gerentes, ad ritus et mores iudeorum transire vel redire et indaice superstitionis ac perfidie dogmata et precepta servare, et a veritate ortodoxe fidei, cultu illiusque articulorum credulitate recedere, ac latas heretice pravitatis sectatores censuras et penas, iuxta constitutiones felicis recordatuonis Bonifacii Pape Octavi predecessoris nostri desuper editas, propterea incurare hactenus veriti non fuerint, nec verentes In dies: et non solum ipsi in sua cocitate perdurant, sed et alii qui ex eiis nascuntur et alii conversantes cum eisdem in corum perfidia infinciuntur, Cres[c]itque
Granate (3) Regnum et illi adiacentia loca, que infideles incolunt, nostris etiam temporibus vestre ditioni subiicere et infideles ipsos ad fidem rectam convertere, divina operante clementia, cum effectu curabitis, quantum predecessores diversimode impediti nequiverunt, in eiusmodi vere fidei exaltationem, animarum salutem et ad vestram perfectam laudem cum eterni beatitudinis premii conservatione votiva, ac volentes petitionibus vestris huiusmodi supplicationibus vestris inclinati volumus et vobis concedimus quod tres episcopi, vel superioris ipsis, aut alii viri probi presbiteri seculares, vel mendicantium aut non mendicantium ordinum religiosi, quadragesimum sue etatis annum transcendentes, bone conscientie et vite laudabilis, theologia Magistri seu Bacalaurei, aut in iure canonico doctores, vel cum rigore examinis Licenciati, Deum timentes, quos in segulis Civitatibus et Diocesibus Regnorum predictorum iuxta locorum exigentiam duxeritis eligendos pro tempore, aut saltem duo ex eis, huiusmodi criminum reos et receptatores et fautores eorum, eisdem prorsus iurisdictione proprietate et auctoritate fungantur, quibus funguntur de iure vel consuetudine locorum Ordinariiet heretice pravitatis inquisitores; non obstantibus constitutionum ordinationibus Apostolicis contraiis quibuscumque, seu si aliquibus communiter vel divisim a Sede Apostolica indultum existad quom interdici suspendi auti excommunicari non possint per litteras Apostolicas, non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi mentionem. Nos enim vobis probos viros huiusmodi totiens quotiens vobis videbitur assumendi, et assumtos amovendi, ac alios eurum loco subrogandi, necnon eisdem probis viris, quos per vos assumi contingerit pro tempore, iurisdictione proprietate et auctoritate predictis huiusmodi criminum reos ac fautores et receptatores eurum utendi, facultatum concedimus per presentes. Vos autem ad premissa tales viros eligere et assumere studeatis, quorum probitate integritate et diligentia optati fructus exaltationis fidei et salutis animarum incessanter proveniant adeo speramus. 
Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre concessionis et voluntatis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Siquis autem hoc attemptare presumserit, indignationis omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius se noverit incursurum.
Dat Rome apud sanctum Petrum, anno Incarnationis dominice millesimo quadringentesimo septuagesimo octavo, kalendis Novembris, Pontificatus nostrils anno octavo
Esta facultad, no especificándose la voluntad y concurso de los Ordinarios, y tal como lo entendieron y aplicaron los reyes, era anormal y anticanónico. Así lo declaró Sixto IV en la bula que cortó de raíz semejante abuso.
Obsérvese que no se llaman reyes de Aragón. Juan II, padre de D. Fernando, se murió el primero de enero de 1479.
El designio de conquistar el reino de Granada, que anbrigaban los Reyes, consta en las capitulaciones de su matrimonio.
This faculty, without the will and cooperation of the Ordinaries, was recognized by the monarchs to be abnormal and anticanonical. This was reinforced in the bull by Sixtus IV, which put to an end a great deal of abuse.
Notice that they do not refer to themselves as the kings of Aragón. King John II, father of Fernando II, died on New Years of the next year.
The plan to retake the Emirate of Granada, which the monarchs harbored, is in their marriage contract
Si ve un error en la tradución ó transcripción, digame por favor! Deje sus correciónes en los comentarios, y lo corrigaré lo más pronto posible
Any of corrections of the translation or transcription are welcomed. Leave a comment detailing the correction and I will get to it ASAP.
3 notes · View notes
Photo
Tumblr media
A Missa Tridentina⠀ ⠀ A Missa Tridentina consiste na celebração da Santa Missa segundo o rito promulgado pelo Papa São Pio V no ano 1570 por meio da Bula Quo Primum Tempore.⠀ ⠀ A Missa de São Pio V tem suas origens nas mais antigas tradições apostólicas e alimentou a alma dos santos mais importantes da história da Igreja durante vários séculos.⠀ ⠀ Este rito provém visivelmente do coração de nossa Santa Madre Igreja e é o fruto de uma longa tradição. Expressa santamente a doutrina católica do Santo Sacrifício da Missa e foi canonizado por São Pio V definitivamente. Ele o estabeleceu como a maneira oficial de rezar a Santa Missa, válida para todos os padres de rito romano de todos os tempos.⠀ ⠀ Elementos da Missa Tridentina⠀ ⠀ A Missa Católica Tradicional chamada Missa de Sempre, Missa Tridentina ou Missa de São Pio V é composta por duas partes, a saber, a parte essencial, que são os elementos instituídos por Nosso Senhor Jesus Cristo, e as orações, palavras e cerimônias que a acompanham.⠀ ⠀ Os elementos essenciais da Santa Missa, que foram instituídos pelo próprio Jesus na Última Ceia e são:⠀ ⠀ A matéria: pão e vinho;⠀ A forma, ou seja, as palavras: “Este é o meu Corpo” e “Este é o Cálice do meu Sangue…”;⠀ Um padre validamente ordenado que,⠀ tenha a intenção de fazer o que a Igreja faz na confecção deste Sacramento.⠀ ⠀ As palavras e cerimônias que acompanham esses elementos essenciais se desenvolveram através dos séculos até alcançar a forma que chegou aos nossos dias.⠀ ⠀ Todas as orações e cerimônias em torno às palavras da consagração foram introduzidas pela Santa Igreja para realçar a majestade deste grande mistério, para instruir-nos, aumentar nossa fé e inflamar nossa devoção. ⠀ ⠀ “Não existe em toda a Cristandade um rito tão venerável como o do Missal Romano” diz um dos mais sábios liturgistas (Fortescue).⠀ ⠀ Via José Henrique Naegele https://www.instagram.com/p/CQn8HucNyvl/?utm_medium=tumblr
0 notes
camillichamone · 4 years
Photo
Tumblr media
Por vezes, faço posts que são de natureza polêmica aqui no #SBF. . Não porque vou “contra a ciência”, mas porque abordo assuntos que desafiam o “status quo” daquilo que algumas pessoas aprendem na faculdade. . Honestamente, considero normal e desejável o questionamento - mas, não me acostumo em ver pessoas instruídas comportando-se se forma grotesca e desrespeitosa, nem na internet e nem fora dela. . O último post que fiz que gerou um show de deselegância online foi um vídeo que postei, sobre prevenção de pulgas e carrapatos. . O que vejo são tutores sendo enganados, comprando medicamentos vendidos com a promessa de “prevenção de picadas de pulgas e carrapatos” e estou aqui dizendo, novamente, que esse discurso é uma FALÁCIA!!! Nenhum medicamento vendido no mercado impede a picada de pulgas e carrapatos, nem tampouco a transmissão de erlichia e babesia. . E poupe-me da bobajada de afirmar que os carrapatos cronometram um tempo no relógio antes de transmitirem doenças! Até o momento que escrevo este post não existe um único estudo com alto nível de evidência científica que comprove isso. Ademais, basta escutar os relatos de tutores que medicavam seus cães religiosamente e, mesmo assim, os viram padecer doentes. . Mas, enfim, com este post, o meu objetivo é apenas mostrar a bula de 3 medicamentos vendidos no mercado. . Temos aí: Nexgard, Bravecto e Simparic. Amplie a imagem e leia com atenção! . Nenhum deles promete impedir a picada de ectoparasitas. Eles prometem prevenir INFESTAÇÕES - ou seja: a presença de parasitas no ambiente. . Isso acontece porque, ao sugar o sangue do cão, pulgas e carrapatos morrem envenenados, com uma triste morte por pane neurológica. Mas, para que o medicamento funcione, o parasita precisa picar a vítima e sugar-lhe o sangue! 🩸🕷 . Honestamente, não entendo a dificuldade de ler e interpretar uma bula! Tá tudo lá. 🤷🏼‍♀️ . Portanto, se quiserem lhe vender esses medicamentos com a promessa de que ele vai prevenir picadas, FUJA dessa pessoa! Ela faltou às aulas de português e interpretação de texto ou, pior, age de má fé. . Infelizmente, não existe nenhuma medida eficaz que promova essa proteção que desejamos. #SBF https://www.instagram.com/p/CDxEC9-jujH/?igshid=12we8acb470qh
0 notes
fabioferreiraroc · 4 years
Text
Felipe Neto, o revoltado a favor
Como parece não se interessar verdadeiramente por suas pautas de adulto, Felipe Neto não se preparou para abordá-las em profundidade. Trata-as superficialmente, pelo simples motivo de que só as conhece superficialmente. Talvez tenha achado que seus milhões de seguidores lhe garantiriam credibilidade.
Tumblr media
Confesso, eu também tenho culpa. Eu ajudei a transformar Felipe Neto em intelectual. Aconteceu em maio de 2012, quando escrevi o ensaio “Por que Felipe Neto é o intelectual mais influente do Brasil”, publicado na Revista Bula. A repercussão foi grande, o texto foi reproduzido em diversos jornais, revistas, sites e canais do Youtube. Muitos riram, muitos me xingaram, alguns questionaram minha sanidade, outros concluíram que eu estava zoando. O próprio Felipe Neto respondeu, no Twitter, “não sou o maior intelectual nem da minha própria casa”. Algum tempo depois, escrevi uma resenha séria (a única) sobre seu primeiro livro, “Não faz sentido: por trás da câmera” (obra anterior à fase dos cabelos coloridos e páginas impróprias) e fizemos um Questionário Proust.
Mas eu estava falando sério? A ironia era óbvia. Contudo, meu principal objetivo era usar um caso extremo para discutir os caminhos e descaminhos da atividade intelectual na era da internet, dominada pelo doutor Google. Portanto, havia alguma seriedade sim. Tanto que transformei o ensaio em um artigo acadêmico, publicado em um periódico universitário conceituado.
No texto de 2012, partindo da tradição do século 19, defini “intelectual” como um indivíduo que exerce atividade de caráter cultural na esfera pública. Para evitar equívocos, salientei a diferença entre ser “um grande intelectual” e um “intelectual influente”. Sem dúvida, Felipe Neto estava se estabelecendo como uma personalidade influente entre adolescentes e jovens adultos a partir da crítica cultural que realizava no canal “Não faz Sentido”, no YouTube. Comparei-o com duas personalidades intelectuais controversas: Marilena Chauí e Olavo de Carvalho. Minha tese era simples. Enquanto dona Marilena e Olavão se comunicavam com parcelas segmentadas do público — pessoas que já tinham tendência a concordar com eles —, Felipe Neto tinha o mérito de fazer com que seus jovens seguidores se questionassem, eventualmente mudando de opinião mediante sua argumentação estilo rolo-compressor.  
Seus vídeos desafiavam o senso comum. Apresentavam argumentos demolidores ou, no mínimo, incômodos. Abordavam temas simples e cotidianos, temas de interesse direto para seu público: carnaval, bandas de rock pop, filmes da moda e coisas do tipo. Nada de filosofia, política ou economia. Felipe Neto estava em sua zona de conforto e tirava proveito disso. Sua persona pública era divertidamente petulante, crítica e muito genuína. Cumpria a função intelectual de incomodar o “status quo”, expondo ricos e famosos a verdades incômodas. Se Sócrates se definia como sendo uma mosca que picava o traseiro da vaca indolente que Atenas havia se tornado, Felipe Neto era o pernilongo barulhento que tirava o sono dos queridinhos do Brasil. Era um outsider, desafiando as convenções. Representava a antítese do chamado “emo”, o tipo de jovem chorão, ultrassensível e passivo-agressivo que se tornou cada vez mais dominante desde então. Para seus detratores, o próprio Felipe Neto tornou-se um emo velho. Esse é o ponto. O que aconteceu com Felipe Neto?
Não acho que seja relevante o fato de Felipe Neto ter começado a imitar focas, colorir os cabelos de azul ou rosa, focar cada vez mais no público infanto-juvenil ou elogiar as mesmas celebridades que antes ridicularizava. O problema não é esse. A explicação é simples: negócios, dinheiro, parcerias comerciais e coisas do gênero. Todo mundo na internet gostaria de ter uma galinha pintadinha dos ovos de ouro para chamar de sua. O real problema é: por que o iconoclasta Felipe Neto se transformou em um revoltado a favor?
Creio que Felipe Neto, em algum ponto entre 2017 e 2018, cansou de ser sexy e decidiu ser cult. Resolveu que é mesmo um intelectual. Não apenas um intelectual, mas o maior e mais influente intelectual do Brasil. Sem nenhum traço de ironia. Cometeu um grande erro.
E esse erro não aconteceu porque um mero youtuber não poderia ousar entrar no mundo dos grandes debates. Isso é um preconceito tolo. Na verdade, são dois os problemas. O primeiro é que Felipe Neto optou por defender pautas que não o entusiasmam. Não vou julgar se ele acredita nelas de fato ou se está surfando na onda da “Resistência Ele Não”. Cada um que julgue como quiser. O fato, facilmente observável em seus vídeos recentes, é que Felipe Neto não tem “sangue nos olhos” falando de racismo, feminismo, meritocracia ou fascismo. Não é preciso ser profissional em linguagem corporal ou análise de variações vocais para perceber o tom protocolar e cheio de chavões com que ele trata desses temas sérios. Só se inflama quando alguém questiona seu engajamento ou conhecimento de causa, como se estivesse em pavor permanente de ser pego na “performance”. Nos tempos em que xingava Fiuk, as micaretas carnavalescas, os meninos do Restart ou o vampiro Edward da “Saga Crepúsculo”, seu ódio, sua indignação e seu desprezo eram visivelmente viscerais.
Esse é o segundo problema. Como parece não se interessar verdadeiramente por suas pautas de adulto, Felipe Neto não se preparou para abordá-las em profundidade. Trata-as superficialmente, pelo simples motivo de que só as conhece superficialmente. Talvez tenha achado que seus milhões de seguidores lhe garantiriam credibilidade.
Uma analogia interessante é comparar a trajetória de Felipe Neto com a carreira do ator americano Robert Pattinson, intérprete do vampiro luminoso Edward. Pattinson, como bem demonstrou o Felipe Neto raiz, teve uma atuação risível na “Saga Crepúsculo”. Correto. O próprio ator reconhece isso. Mas Pattinson usou a fama e a fortuna garantidas pela participação numa franquia bilionária para financiar seu crescimento artístico, tornando-se um dos mais promissores atores de sua geração. Atuando em produções consistentes como “Cosmópolis” (2012), “Mapa Para as Estrelas” (2014), “Life” (2015), “Bom Comportamento” (2017) e “O Farol” (2019), ele garantiu respeitabilidade. O resultado desse longo processo de amadurecimento é que assumiu o disputado papel de Batman na mais recente versão cinematográfica do personagem. As primeiras notícias de bastidores prometem uma atuação arrasadora, talvez definitiva.
Felipe Neto não teve a mesma paciência. Depois que abandonou sua persona de “troll master”, passou dez anos imitando focas, jogando videogames e ficando rico, tornando-se um trintão menos sofisticado do que era aos 20 anos. Apesar da propaganda, tem sido discreto em demonstrar seu alegado interesse por filosofia, sociologia e literatura. Se aos 20 anos é perdoável considerar que o farofeiro Stephen King seja o maior dos escritores, com 30 já não é.
Seus lapsos de formação saltam aos olhos. Somados ao desejo afoito de parecer culto e engajado a todo custo, fazem com que regularmente sofra invertidas vergonhosas. Foi assim quando tentou emparedar o pastor Marco Feliciano em uma entrevista. Foi assim quando declarou que a Bolsa de Valores não serve para nada. Foi assim quando comentou sobre a política interna da Ucrânia. Foi assim quando gaguejou diante de uma contradição em seu próprio discurso, apontada por Fernando Gabeira na CNN. Perdeu processos judiciais em primeira instância para o músico Nando Moura e para o presidente da Funai, pelos mesmos motivos. Cometeu erros primários no centro do Roda Viva, mesmo com uma bancada abertamente favorável. Com o pastor Silas Malafaia foi ainda pior, tendo sido obrigado a se desculpar publicamente em um vídeo de seu atual canal no Youtube. Simbolicamente, isso é muito importante. Seria o mesmo que Felipe Neto derrotar Silas Malafaia em um debate no púlpito de sua igreja, diante de seus fiéis. Derrotas como essas seriam evitáveis se Felipe Neto fosse mais cauteloso ou se tivesse maior domínio dos temas que se arvora em discutir.
Muitos detratores consideram Felipe Neto apenas um tolo transformado em mascote da esquerda brasileira. Discordo em gênero, número, grau e raiz quadrada. Ele é, com certeza, inteligente e sagaz. Não teria tanto sucesso se não fosse. Não é um mero imitador de focas: é um comunicador e empresário que transformou a arte de imitar focas em uma mina de ouro. Não é fácil fazer isso.
Mas um dos sinais da inteligência não é saber reconhecer quais lutas enfrentar e quais lutas evitar? Por que Felipe Neto aceita entrar em uma arena que não domina? Por que se expõe dessa forma se sabe que não consegue vencer? Está iludido com as próprias capacidades? Tem ambições políticas? Não tem ninguém para aconselhá-lo?
Em minha opinião, Felipe Neto está girando dentro de uma bola de neve que cresce fora de seu controle. É possível até traçar um esboço cronológico, uma narrativa de ficção que, se tiver alguma semelhança com a realidade, será por mera coincidência.
Imaginemos Felipe Neto em sua mansão. Ele está entediado. Olha para o lado e vê o irmão em uma banheira cheia de Nutella. Olha para o outro e vê uma pilha de dinheiro. Dá um suspiro digno de personagem de Charles Dickens. Abre sua rede social. O tema do momento é o “Ele Não”. Só de zoeira, resolve participar. Escreve um tweet vago contra o avanço do conservadorismo que se seguiu ao impeachment da presidente Dilma Rousseff, que ele próprio havia apoiado. Leva um susto quando começa a receber curtidas e comentários de pessoas legais e descoladas que até então o desprezavam ou ignoravam. Atrizes, atores, escritores, cantores, políticos pop, gente linda, saudável e bronzeada. Gente cheia de responsabilidade social, sem preconceitos e preocupadas com o meio ambiente. É desse clube fechado que o pobre menino rico gostaria de participar.
Movido pelo desejo de agradar, resolveu dedicar-se com afinco ao ofício da lacração, deixando de lado sua formação e personalidade marcadas por traços iconoclastas. Na era digital, aceitação social é um ativo mais valioso que espontaneidade. Começa a produzir, em ritmo fordista, tweets com comentários políticos e econômicos planejados para agradar a seu novo público-alvo, a galera progressista da área VIP. Aos poucos a estratégia vai dando certo. Ele adéqua o visual a seu novo papel de comentarista político, devolvendo aos cabelos o tom natural, para ganhar ares mais sérios.
Algum tempo depois, enxergou uma oportunidade de ouro no ridículo episódio da censura ao beijo gay entre personagens da Marvel, feita na Bienal do Livro por Marcelo Crivella, prefeito do Rio de Janeiro. Felipe comprou as revistas em quadrinhos censuradas e as distribuiu gratuitamente. Os aplausos da mídia profissional, que nunca havia feito sequer uma resenha séria de seus livros, o embriagaram. Foi picado pela mosca azul. Queria mais, mais e mais. Foi aí que cruzou a linha vermelha. Entrou na aventura ególatra de lançar um vídeo-manifesto conclamando todos os formadores de opinião a se posicionarem contra o governo. Qualquer posição que não essa seria inaceitável, seria conivência com o mal, seria fascismo. Quem falava não era mais um simples youtuber, mas um intelectual combativo e infalível. Um Sartre que joga videogame.
Parecia não ter como dar errado. A causa só podia ser justa. Sua mãe estava orgulhosa. As pessoas mais legais da balada estavam do seu lado. Felipe Neto estava se sentindo um nerd de comédia romântica de Hollywood que consegue entrar para o time de futebol americano da escola.
Só não contava com um detalhe, um detalhe que o nerd Peter Parker conhece bem: com grandes poderes vêm grandes responsabilidades. Começaram a surgir convites tão descabidos quanto irrecusáveis. Dá para imaginá-lo ligando para a mãe, empolgadíssimo, contando as novidades: “Mãe, mãe, me chamaram para o Roda Viva! Esse programa é (censurado)! Só gente (censurado) vai nele! Sabe o que mais? Um coroa lá do STF me convidou para uma live. Discutir juventude e política! Tô chique, mãe! Isso é (censurado) demais! O pessoal da OAB também tá na minha cola. Esses advogados filhos da (censurado) vão ver o que é um discurso (censurado) de verdade! Sabe o presidente da Câmara dos Deputados? Então, ele me convidou para uma reunião para discutir um projeto de lei sobre Fake News e regulamentação das Redes Sociais.Tem mais: uns gringos, amigos do Obama, me encomendaram um vídeo para passar nos ‘States’. Nos ‘States’, mãe! Imagina, eu, que nasci no Buraco do Padre, discutindo um projeto de lei! É muito (censurado), mãe! Eu sou (censurado), mãe!”.
Todas essas entidades políticas e midiáticas, esses leviatãs, só exigiam uma coisa do jovem Fausto: que usasse sua popularidade nas redes para defender seus interesses corporativos do momento. Se é para ser um intelectual é preciso ser um intelectual orgânico, ou nada feito. Em troca, ganharia afagos públicos e uns biscoitinhos.
Seu discurso tornou-se tutelado. Cheio de duplos padrões, dois pesos e duas medidas. Passou a defender temas e personagens que anteriormente atacava. Começou a defender o indefensável: a censura nas redes sociais. Tornou-se o Grande Inquisidor secular da internet, iniciando uma onda de cancelamentos. Acabou cancelando a si mesmo, sua formação, seu “eu do passado”. Diante do inevitável “quem te viu, quem te vê”, defende-se afirmando que mudou, que aprendeu com seus erros, que viu a luz. Enquanto alguns fazem de tudo para defender a própria biografia, Felipe Neto decidiu reescrever a sua. Quando tirou os óculos escuros, vestiu uma carapuça que não lhe serve. 
A bola de neve tornou-se gigantesca, assim como as reações a ela. Esqueletos saíram do armário. Seus próprios vídeos e tweets antigos, e não tão antigos, começaram a ser usados contra ele, desnudando o coração reaça do novo ícone progressista. A divulgação de processos por calúnia e difamação, perdidos por ele, tornou ridículo o convite para discutir o projeto de lei contra Fake News. Milhares de mães começaram a boicotar sua produção de conteúdo infantil. Foi denunciado como má influência por parlamentares, personalidades, líderes religiosos e pessoas comuns Brasil afora. As Lojas Americanas tiraram seus livros das prateleiras. Aqui o sinal vermelho deve ter começado a piscar. Antes, tudo era apenas treta de internet. Agora o fluxo de caixa começava a ser ameaçado. Felipe Neto reagiu como uma fera acuada? Não. Reagiu como um emo passivo-agressivo ultrassensível: xingando muito no Twitter e chorando no “Fantástico”, em rede nacional, no horário nobre do domingo. Sem argumentos, o autor do ótimo bordão “não gostou, faz B.O.” começou a processar todo mundo, em flagrante contradição com sua própria filosofia. Muito pouco para o “troll master” de 2012.
Mas a luta continua, companheiro. Ou não continua, já que a nova estratégia de debate de Felipe Neto é a de não debater. Deve ter aprendido com a filósofa Márcia Tiburi, autora do livro “Como Discutir com um Fascista”, que se recusa a discutir com qualquer um que considere fascista. Da mesma forma, Felipe Neto declarou que só aceita conversar com quem concorda com seus “ideais”. Recusa-se a sentar para discutir com o que chama de “vozes da extrema direita, que emergiram do esgoto”. Essas vozes da “direita radical” podem ser tão díspares quanto Caio Copolla, Luís Ernesto Lacombe, Rodrigo Constantino, Leandro Narloch e Ana Paula Henkel, passando pelo decano Alexandre Garcia. Melhor prevenir que remediar, não? Vai que fazem uma pergunta difícil. Difícil é acreditar que o “troll master” de 2012 faria o mesmo.
A situação de Felipe Neto não é fácil. Não pode retroceder sem admitir que perdeu ou que calculou mal. Seus detratores sabem explorar a finura de seu telhado de vidro. Nem xingar ele pode mais, uma vez que prometeu às mamães do Brasil que não é mais boca suja. Tornou-se alvo fácil para mestres internacionais do palavrão, do quilate de Olavo de Carvalho. Virou meme, ganhou apelidos como “Felito Feto” e é importunado na própria casa por malucos com megafone. Os milhões de crianças e adolescentes que o seguem não se interessam por sua faceta de comentarista político, como prova o fracasso de audiência da live que fez com o ministro Barroso, do STF. A maioria entrou apenas para dar dislike: foram mais de 100 mil. O que leva a um inevitável questionamento sobre o impacto comercial da projeção alcançada. Nem sempre o “falem mal, mas falem de mim” se converte em lucro. Superexposição também pode significar desgaste. Principalmente se o sujeito que paga a conta da internet dos filhos descobre que está sendo chamado gratuitamente de fascista.
O pior é que Felipe Neto não pode contar verdadeiramente com seus supostos aliados. Estes são movidos pelas circunstâncias, não são engajados. Ele sabe que, no fundo, ainda o desprezam. Que sempre será apenas um imitador de focas para as atrizes, atores, escritores, cantores e políticos pop que passaram a frequentar suas redes sociais nos últimos tempos. Sabe que será descartado como uma pulseirinha de área VIP depois que a festa acaba. Felipe Neto devia aprender com a sabedoria das comédias românticas de Hollywood: o pessoal popular da escola não se importa com ninguém. A turma dos nerds é muito mais fiel. Difícil é saber se os nerds aceitarão Felipe Neto de volta depois de tudo que ele aprontou.
Mas se houve perdas, a maior delas não foi financeira ou social. Foi de possibilidades. Em 2012, acreditei que o virulento Felipe Neto poderia amadurecer e se tornar o “malvado favorito” de todo mundo. Que seria o sujeito que falaria as verdades duras e necessárias. O responsável por ensinar os melhores valores da Geração Y, aprendidos nos filmes clássicos da Sessão da Tarde, para a mimada e vitimista Geração Z, que não se apega a nada. Errei. Ele acabou se aliando ao estamento burocrático denunciado por Raimundo Faoro no livro “Os Donos do Poder”. Imaginando-se como um heroico combatente do conservadorismo, acabou sendo usado como porta-voz das forças mais conservadoras e reacionárias do Brasil. Tornou-se um revoltado a favor. Revoltado contra o poder da situação, a favor do poder que sempre esteve aí.
Não vejo saída fácil. Talvez a única saída seja metamorfosear-se novamente, dizer que foi tudo uma grande trolagem e pagar para ver. Felipe Neto ainda pode colocar de volta seus óculos escuros e religar sua metralhadora giratória politicamente incorreta. Voltar a ser quem deveria ter sido. Ser contra tudo e contra todos, e não um indignado seletivo. Mas como? Basta seguir o imortal conselho do velho Polônio para o filho Laertes na peça “Hamlet”, de Shakespeare: “seja verdadeiro consigo mesmo e não poderá ser falso com nenhum homem”.
Felipe Neto, o revoltado a favor Publicado primeiro em https://www.revistabula.com
0 notes
longliverockback · 6 months
Text
Tumblr media
Status Quo Bula Quo Live!: World Tour 2013/14 2013 Fourth Cord ————————————————— Tracks CD One: 01. Caroline 02. Paper Plane 03. Hold You Back 04. Rain 05. Looking out for Caroline 06. Go Go Go 07. Rock ‘n’ Roll ‘n’ You 08. Beginning of the End 09. Proposing Medley: - What You’re Proposing - Down the Dustpipe - Wild Side of Life - Railroad - Again and Again - Big Fat Mama 10. The Oriental 11. Creepin’ Up on You
Tracks CD Two: 01. In the Army Now 02. Drum solo • the Caveman 03. Roll over Lay Down 04. Down Down 05. Whatever You Want 06. Rockin’ All over the World 07. Burning Bridges 08. Junior’s Wailing 09. Medley: - Rock and Roll Music - Bye Bye Johnny —————————————————
Andy Bown
Leon Cave
John Edwards
Rick Parfitt
Francis Rossi
* Long Live Rock Archive
1 note · View note
Text
Os 10 livros mais vendidos pela Amazon durante a quarentena
Mesmo com as livrarias e bibliotecas fechadas, movimentos em favor da leitura estão crescendo em todo o mundo, principalmente nas redes sociais. Como a procura tem sido maior, a Revista Bula reuniu em uma lista os dez livros mais vendidos pela Amazon, durante o período de isolamento, a partir das indicações da Bula.
Tumblr media
Emil Sinclair é um jovem criado por pais religiosos. Apesar do amor que sente pela família, Sinclair já não quer levar a vida da mesma maneira que seus pais. Atormentado pela falta de respostas às suas questões sobre a vida, ele faz amizade com Max Demian, um colega de classe precoce e carismático, que o ajuda em sua busca por conhecimento. Demian defende que o ser humano deve celebrar não apenas seu lado bom, mas também instintos perversos. Influenciado pelo novo amigo, Sinclair começa a descobrir os prazeres da adolescência. Hermann Hesse ganhou o Nobel de Literatura em 1946. Após a eclosão do movimento de contracultura, na década de 1960, ele se tornou o autor europeu mais lido e traduzido do século 20.
1984 (1949), George Orwell
Tumblr media
Último livro de George Orwell, “1984” é um dos romances mais influentes do século 20. A história gira em torno de Winston, um homem que vive aprisionado em uma sociedade completamente dominada pelo Estado, representado pelo Partido e pelo líder Grande Irmão. O Partido se interessa unicamente pelo poder e reprime qualquer tipo de liberdade de expressão. Winston trabalha com a falsificação de registros históricos do governo, mas não está satisfeito com a realidade, que se disfarça de democracia, e ousa questionar a opressão que o Grande Irmão exerce sobre a sociedade. Para escrever essa obra, o britânico Orwell se inspirou nos regimes totalitários das décadas de 1930 e 40, mas suas críticas e reflexões permanecem atuais. Ele morreu em 1950.
Ensaio Sobre a Cegueira (1995), de José Saramago
Tumblr media
Um motorista parado no sinal se descobre subitamente cego. É o primeiro caso de uma “treva branca” que logo se espalha após as pessoas irem socorrê-lo. Uma cegueira, branca, como um mar de leite e jamais conhecida, torna-se uma epidemia. O governo decide agir e as pessoas infectadas são colocadas em uma quarentena com recursos limitados. Logo, os cegos se percebem reduzidos à essência primitiva humana, numa verdadeira luta por sobrevivência. As medidas do governo não funcionam e depressa o mundo se torna cego, com exceção de uma mulher misteriosa, que enxerga sozinha os horrores causados pela pandemia.
A Peste (1947), de Albert Camus
Tumblr media
Em certa manhã, na cidade de Orã, na Argélia, o doutor Bernard Rieux sai do seu consultório e tropeça em um rato morto. Esse é o primeiro sinal de uma terrível epidemia que assombra a população. Sujeita à quarentena, a cidade torna-se um ambiente inóspito e os moradores são levados à loucura por causa do sofrimento. Mas, no meio disso, eles também descobrem o valor da compaixão e da solidariedade em tempos sombrios. “A Peste”, um dos livros mais lidos no período pós-guerra, consagrou Albert Camus como um dos autores fundamentais do século 20. Ele, que recebeu o Prêmio Nobel de Literatura em 1957, morreu em 1960, em um acidente de carro.
O Conto da Aia (1985), Margaret Atwood
Tumblr media
A história se passa em Gileade, um Estado teocrático e totalitário, localizado onde um dia existiu os Estados Unidos. Esse novo governo foi criado por um grupo fundamentalista autointitulado “Filhos de Jacó”, com o objetivo de “restaurar a ordem”. Anuladas por uma opressão sem precedentes, as mulheres não têm direitos e são divididas em categorias: esposas, marthas, salvadoras e aias. As aias pertencem ao governo e existem unicamente para procriar. Entre elas, está June, nomeada Offred, que é afastada de sua família para servir a um comandante. Apesar de ser designada para dar um filho ao seu chefe, Offred se envolve amorosamente com Nick, o motorista da família, e compartilha segredos de seu passado com ele.
Admirável Mundo Novo (1932), Aldous Huxley
Tumblr media
O romance é ambientado em um futuro distópico, no qual as pessoas são pré-condicionadas biologicamente e condicionadas psicologicamente a viverem em harmonia, mantendo a ordem e a moral, em uma sociedade organizada por castas. Literatura, música e cinema só têm a função de solidificar o espírito de conformidade. A ciência domina e a simples menção às antiquadas palavras “pai”, “mãe” ou “Deus” produzem repugnância. Bernard Marx, insatisfeito com o sistema, descobre que existe uma reserva natural, onde ainda vivem homens que mantêm os costumes primitivos. Ele decide viajar para este lugar e tenta levar um exemplar dos “selvagens” para a sociedade científica e civilizada.
O Amor nos Tempos do Cólera (1985), Gabriel García Márquez
Tumblr media
“O Amor nos Tempos do Cólera” narra a paixão do telegrafista, violinista e poeta Florentino Ariza por Fermina Daza. Ainda muito jovem, Florentino se apaixona por Fermina, mas o romance enfrenta a oposição do pai da moça, que tenta impedir o casamento enviando a filha ao interior numa viagem de um ano. Tudo isso ocorre enquanto a Colômbia enfrenta uma epidemia devastadora de cólera. Fermina acaba por se casar com Juvenal Urbino, médico conceituado por erradicar a doença. Inesperadamente, após 53 anos da separação, ela reencontra Fermino. A trama é inspirada na história real de amor vivida por Gabriel Elígio García e Luiza Márquez, pais do autor.
Fahrenheit 451 (1953), de Ray Bradbury
Tumblr media
Escrito após o término da Segunda Guerra Mundial, em 1953, “Fahrenheit 451” condena não só a opressão anti-intelectual nazista, mas principalmente o autoritarismo do mundo pós-guerra. O livro descreve um governo totalitário, num futuro incerto, que proíbe qualquer tipo de leitura, prevendo que o povo possa ficar instruído e se rebelar contra o status quo. Tudo é controlado e as pessoas só têm conhecimento dos fatos por aparelhos de TVs instalados em suas casas ou em praças ao ar livre. Nesse contexto, Guy Montag, um bombeiro que trabalha queimando livros, se encontra descontente com seu emprego e com o governo. Então, ele tenta mudar a sociedade e encontrar uma maneira de viver feliz.
A Revolução dos Bichos (1945), de George Orwell
Tumblr media
Uma fábula sobre o poder, “A Revolução dos Bichos” narra a insurreição dos animais de uma granja contra seus donos. Sob o comando dos porcos Napoleão e Bola-de-Neve, os bichos expulsam os proprietários da terra e criam suas próprias regras. Mas, os dois porcos começam a competir entre si, Bola-de-Neve é enxotado do território e Napoleão é declarado líder por unanimidade. Com o tempo, o porco governante se torna autoritário, assemelha-se cada vez mais aos humanos e submete os animais a condições de trabalho degradantes. Escrita em plena Segunda Guerra Mundial, essa pequena narrativa causou desconforto ao satirizar a ditadura stalinista numa época em que os soviéticos eram aliados do Ocidente na luta contra o nazifascismo.
Demian (1919), de Hermann Hesse
Tumblr media
Emil Sinclair é um jovem criado por pais religiosos. Apesar do amor que sente pela família, Sinclair já não quer levar a vida da mesma maneira que seus pais. Atormentado pela falta de respostas às suas questões sobre a vida, ele faz amizade com Max Demian, um colega de classe precoce e carismático, que o ajuda em sua busca por conhecimento. Demian defende que o ser humano deve celebrar não apenas seu lado bom, mas também instintos perversos. Influenciado pelo novo amigo, Sinclair começa a descobrir os prazeres da adolescência. Hermann Hesse ganhou o Nobel de Literatura em 1946. Após a eclosão do movimento de contracultura, na década de 1960, ele se tornou o autor europeu mais lido e traduzido do século 20.
Cem Anos de Solidão (1967), de Gabriel García Márquez
Tumblr media
Uma das obras-primas de Gabriel García Márquez, o livro narra a fantástica e triste história da família Buendía, que vive na pequena e fictícia Macondo, ao longo de um período de 100 anos. A trama acompanha as diversas gerações da família, assim como a ascensão e a queda do vilarejo em que vivem. Os Buendía nascem e morrem, vão embora ou permanecem na aldeia até seus últimos dias. O que todos possuem em comum é a luta contra a realidade e a solidão que sentem, mesmo vivendo em meio a muitos. O livro é considerado a obra que consagrou Gabriel García Márquez como um dos maiores autores do século 20.
Os 10 livros mais vendidos pela Amazon durante a quarentena publicado primeiro em https://www.revistabula.com
0 notes
adfadilirawan · 7 years
Text
Zero Sum Game
“Aku kasih tau, nih, ya.”
Sonya mengangkat tangannya, hendak menjelaskan. Sedangkan es krim yang baru dibelinya tadi masih terpaut dalam genggamannya.
“Gimana?” jawabku dengan sorot meremehkan. 
“Kok ngeliatnya gitu sih?” Semangat wanita dengan rambut sebahu itu mendadak padam ketika melihat raut wajahku. “Jangan ngeremehin anak desainer ya kamu!” 
Pipiku mengkerut sambil tersenyum kecil. “Aku takut ada unsur cocoklogi science lagi. Soalnya tiap statement kamu itu kalau udah mentok pasti deh ngaco. Wahai kids zaman now.”
“Sembarangan!” Sesekali ujung bibirnya menyentuh krim coklat dengan lembut dan melumatnya dengan seketika. “Entah ini cocoklogi atau bukan, emm, tapi ini ada dasarnya, kok! Kali ini aku udah siapin talking pointer buat ngehadapin mister sok tau kayak kamu!”
“Serba tau, sih,” balasku dengan jahil. 
Semangatnya melebur bersama dengan suasana taman bermain nomor satu di Kota Jakarta yang jarang sepi itu. Alih-alih ingin uji nyali naik roller coaster sekaligus menciptakan momen pateri antara aku dan Sonya, akhirnya tercetuslah ide untuk mampir ke sini.
Di samping padatnya jadwal kuliah Sonya dan kerjaan part time-nya sebagai fashion designer di salah satu perusahaan konvensional di Jakarta, aku dengan senang hati harus meluangkan sebagian waktu kerjaku buat ngejadwalin flash-dating di hari kerja ala video blogger yang bisa nge-click bait Dufan biar gak membosankan. Namun, Sonya itu ibarat title with nor without click-bait for me. Nggak ada yang membosankan ketika berada dalam satu tempat bersamanya. Kecuali salary dan jam kerja yang mengungkung. 
“Okay, silakan, deh, especially for Mrs. Trouble-making-then-spoil-my-schedule,” ejekku sambil menarik tangannya untuk duduk.
“Ah, tai,” cetusnya sambil membantingkan punggungnya di bangku hingga bunyi derit pun tak bisa terelakkan.
“But not ruin my life already.” Senyumku merekah sambil merayu.
“Indeed!” jawabnya dengan ketus.
“Not yet!” Aku tertawa disela-sela deru napasnya yang memberat. “Oke, deh, oke, jadi mau ngejelasin apa?” 
“Intractable conflict.”
“Hah?” Mulutku terbuka setengah diikuti dengan suara samar teriakan histeris orang-orang di atas gondola. 
“Iya kita kan pernah berdebat soal polarisasi agama di Myanmar,” jelasnya dengan nada serius di sisa-sisa akhir hayat es krimnya.
“Edgy banget nih, tumben.”
Lentik di alis dan bulu matanya memantulkan cahaya sore yang redup. Mendinginkan langit Jakarta yang selalu kelabu tanpa arah.
“Hehehe, soalnya aku lagi sebel banget sama konflik etnis yang satu ini.  Apalagi booming di internet, terus jadi bula-bualan netijen zaman now,” ujarnya dengan wajah sebal.
“Konflik netijen dong?” Sontak tawaku melesat, membuat orang-orang memperhatikan dengan sekilas. “Peliknya sih, konflik Rohingnya ini seolah internal tapi efeknya lebih ke negara tetangga dan netijen. Bahkan sampe dilempar ke UNHCR,” 
“Terus dianggap national threat dan trennya netijen yang sok care,” sambungnya. “Bukan cuma Rakhine, kita di Indon juga masih suka cekcok ngomongin etnosentrisme. Seolah-olah ingroup-outgroup udah mendarah daging di Asia Tenggara. Tapi, jijik juga ya kalo egosentris agama bisa mengendalikan national interest,” Sonya bergidik.
Aku mengangguk pelan. “Polaritas agama bahkan lebih efektif ketimbang institusi. Karena dalam dimensi agama, kendali massanya lebih absolut. Otoritasnya lebih merusak daripada nuklir. Kalau terpaksa harus cocoklogi-cocoklogian, ya bisa dibilang mirip Isra-Pales.” 
 “TUH KAN! SIAPA YANG COCOKLOGI DULUAN!” Tiba-tiba Sonya berdiri sambil merutuk menunjuk. 
“Mau gimana lagi, ini mah ethnoreligious conflict. Cocoklogi jadi pengecualian kalas untuk kasus ini,” protesku. 
“Siapa suruh ngeledek pakek cocoklogi-cocoklogian! Jilat ludah sendiri kan!” Puas meledek, tubuhnya membawa Sonya kembali duduk di sampingku. 
“Kamu juga kan akhirnya mengakui kalo ini bukan konflik religi doang. Klasik banget. Terus, apa kabar negaraaaaaa! Hebat banget, deh, ketika agama bisa jadi satu-satunya institusi yang nggak bisa disalahkan.” Ia bertepuk tangan merayakan pernyataannya itu.
“Ya namanya juga anarki,” lanjutku. “ Bukan soal negara, tapi aktor agama yang mendominasi negara tersebut. Emang klasik, ini cuma persoalan identitas agama, mayoritas dan minoritas. Rakhine dengan budha ya wajar-wajar aja sih. Ketika adanya klaim tanpa legitimasi, tetep aja hasilnya nihil.”
“Setuju. Dan bukan nggak mungkin kalo konflik kayak gini, nggak akan pernah ada ujungnya, dimana yang menang akan merasa menang dan yang kalah akan menyulut konflik lagi dan lagi. “ 
“Zero sum game,” paparku dengan mantap. “Ketika negara udah berpijak dengan doktrin transedental, kebenaran konsensuslah yang dijunjung berdasarkan agama mayoritas. Kayak kasus Al-Maidah kemarin aja deh contohnya.”
Mata bulat dengan hamparan oase di sekitar irisnya merapalkan keyakinan konvensional yang sulit dijelaskan. Mata itu cukup lama memperhatikanku sampai aku harus bersusah payah mengalihkan pandangan karena salah tingkah. Namun, tawa dan lesung di pipinya membawa kenikmatan lain dalam dialog sore ini.
“Iya ya! Bener juga!” Ia mengangguk dengan cekatan sambil tertawa gamblang. “Risiko ya kalau minoritas dikasih otoritas, gak kebayang deh sentimentalnya kayak apa.” 
“Seenggaknya gak sesentimental dua orang yang beda keyakinan saling jatuh cinta.”
Tiba-tiba udara berhenti di antara waktu. Sonya mendadak diam setelah kata-kata itu keluar  dari mulutku.
“Oh, jadi kamu sendiri masih kejebak sama keyakinan transedental yang  dibilang barusan?” Air wajah Sonya ibarat rangu di atas tempe.
“Bukan, bukan gitu maksudku.” 
Sonya menghamburkan pandangan ke dalam keramaian. “Bisa nggak sih, gausah sentimen soal agama?” 
“Bukan sentimen, Sonya. Tapi ini lebih ke konklusinya,” timpal gue dengan nada yang direndahkan satu oktaf.
“Terus? Konklusi apa yang mau dicoba?”
“Prasangkaku aja kali, ya.”
 “Aku udah tau, pasti mau bahas itu lagi,” cerocos Sonya. “Aku gak akan masuk islam demi kamu!”
Hening mengisi interval dalam denyut saraf kita berdua. Sumpah, aku nggak bisa berbicara apa-apa selain menyesali apa yang aku katakan barusan.
“Kalau gitu gak ada win-win solution di kasus kita ,” tegasku.
“Frekuensi agama jangan disatuin dengan hubungan antar manusia. Kan kamu sendiri yang bilang. Entitas datang dari satu kesatuan, secara kolektif akan dikumpulkan dalam momentum yang sama.”
“Iya, sih.”
Wanita itu menghela napas panjang. “Kalau boleh, anggap aja hubungan kita kayak konflik yang nggak berkesudahan. Kalaupun sudah, ya mudah-mudahan,” kalimat itu menggantung, mengemis untuk dilanjutkan.
“Seperti zero sum game atau intractable conflict?” tanyaku sambil tersenyum.
“Status quo,” desisnya.
“Kalaupun kalah, yang kalah bakal nyulut konflik berulang-ulang kali.”
“Dan yang menang mesti ngeladeninnya. Hmm, bisa dibilang absolute loop?” balas Sonya sambil tersenyum lega.
“Bukannya hidup itu itu perulangan yang sirkular?”
Seperti sore biasa yang luar biasa, percakapan berakhir dengan tanda tanya.  Walaupun kesadaran untuk mencintai selalu terpisahkan, yang perlu diketahui bahwa entitas itu tidak dikotakkan melainkan sengaja didiversifikasikan. Lain halnya seperti kita; melebur tapi terpisahkan.
[end.]
Written by adfadilirawan a.k.a poemtastic
Copyright © 2017 by adfadilirawan on tumblr
2 notes · View notes
soycatolica · 5 years
Text
Acercamiento, Volumen 3
Durante todo lo restante de 2015, todo 2016 y todo 2017 me dedique a leer e investigar todo lo relacionado con lo que le había sucedido a la iglesia durante los últimos 60 años. Había días buenos y días malos. Días llenos de desesperanza donde las palabras “Novus ordo” “Pablo VI” “Concilio” “Ecumenismo” “Bugnnini” “Abusos Litúrgicos” “Lengua vernácula” “Antipapa” me hacían pensar que todo estaba perdido. Y había otros días donde “San Pio V”, “San Pio X”, “Misa Tridentina” “Concilio de Trento” “Quo Primmum Tempore” “Ad Orientem” “Tu est Petrus” me hacían tener esperanza.
Fue después de muchos meses de lectura, de discernimiento y oración, que concluí que debía abandonar la tesis del sedevacantismo de mi ser. Fueron varios motivos los que encontré para esto:
1. Los sedevacantistas (que no se hacen llamar propiamente así), argumentan ser los verdaderos católicos. Afirmación que podemos encontrar en todas y cada una de las sectas protestantes que abundan por el mundo. Su principal postulado es decir que ellos son una especie de “resistencia”, el “resto fiel”, y se ofenden si se les cataloga con el apelativo de “sedevacantistas” o “tradicionalistas” ellos afirman ser solo “católicos” (otra vez, igual que los protestantes)
2. De ser cierto que el sedevacantismo es real, estaríamos ante un panorama alarmante. Primero, porque Nuestro Señor dijo muy claro que “las puertas del infierno no prevalecerían contra su Iglesia” y creer que esto sucedió es dudar de las palabras de Cristo, y como decía el Padre Jorge Loring: “Nadie tiene autoridad moral para poner en duda lo que dijo Cristo”
3. Si Nuestro Señor se equivoco y las puertas del infierno si prevalecieron en su Iglesia, esto quiere decir que, entonces, Cristo nos dijo una mentira. El señor se equivocó. Y si se equivoco en una cosa, ¿Qué nos hace pensar que no se equivoco en lo demás? La tesis sedevacantista pone en duda la validez de las promesas de Cristo, pues a Él se le cree todo, o no se le cree nada.
4. La postura de la “sede vacante” o “sede usurpada” no se sostiene en prácticamente nada. Nuestro Señor jamás dijo que el camino de su Iglesia seria fácil, al contrario, nos auguró persecuciones y desprecio por parte del mundo si lo seguíamos, así es que, no nos dijo que fuera a ser sencillo, nos repitió siempre que seriamos perseguidos por su causa.
5. Estudiando mas a fondo el Concilio Vaticano Segundo, me di cuenta de que jamás prohibió la misa tridentina, en ningún momento. Hizo un cambio con la nueva forma de celebrar la misa, si, pero no derogo ni abrogo nada de las disposiciones anteriores. De hecho, la bula Quo Primmum Tempore garantiza que la misa Tridentina se celebre a perpetuidad. No hay modo de suprimirla.
6. Conocí el Motu proprio “Summorum Pontificum” de Benedicto XVI, donde dice que la forma antigua de la misa no esta prohibida, y que ambos ritos de complementan, además de que, si hay un grupo estable de fieles que soliciten a su párroco la celebración de, lo que él llama “La forma extraordinaria de la misa” este debe acoger la petición de buen grado.
Todos estos puntos, además de algo dentro en lo profundo de mi ser, me decían que el sedevacantismo no era el camino correcto. Lo decidí y abracé volver a la comunión plena con la Iglesia Romana. No es que me hubiera ido, simplemente en mi interior había reinado un estado de confusión total, aun así, jamás negué ningún dogma ni proclame ninguna herejía, no me sentía excomulgada ni fuera de la comunión con la Iglesia Católica Romana, en cambio, sentía, que, de haber buscado a los sacerdotes que me recomendaban en el sitio, hubiera sido una especie de adultera.
Pero ahí no había terminado mi peregrinar, simplemente, había dado el primer paso en el camino…
Tumblr media
1 note · View note
alviso2014 · 6 years
Photo
Tumblr media
São Pio V, Papa e Confessor, O.P. São Pio V, terror dos inimigos da Igreja e restaurador da Sagrada Liturgia "Deus, qui ad conterendos Ecclesiae tuae hostes, et ad divinum cultum reparandum, beatum Piium Pontifice maximum eligere dignatus es: fac nos ipsius defendi praesidiis et ita tuis inhaerere obsequiis: tu, omnium hostium superatis insidiis, perpetua pace laetemur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. Amen" Ó Deus, que para desbaratar os inimigos de vossa Igreja e restaurar o culto divino, Vos dignastes escolher como sumo pontífice o bem-aventurado Pio, fazei com que, defendidos pela sua proteção, de tal forma nos apliquemos ao vosso santo serviço, que, depois de havermos triunfado das insidias do inimigo, saboreemos a alegria da paz eterna. Por Nosso Senhor Jesus Cristo, Vosso Filho, que conVosco vive e reina, na unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos. Amém. São Pio V nasceu em 1504, no Ducado de Milão, com o nome de Antonio Ghisleri. Entrou aos 14 anos na Ordem Dominicana, onde tomou o nome de Michele. Foi ordenado em 1528. Escreveu em defesa da Cátedra de Pedro, contra as heresias de seu tempo, o que lhe valeu o posto de inquisidor. Foi ordenado bispo em 1550, feito Cardeal por Paulo IV e Inquisidor-mor e depois bispo de Mondovì. Foi eleito Papa em 1566, com 62 anos. Aplicou as decisões do Concílio de Trento, que fora realizado de 1545 a 1563, entre elas a publicação do Catecismo Romano, e a ordenação do ensino da teologia tomista nas universidades. Reafirmou a supremacia papal com a bula In cœna Domini. Implantou a obrigação de residência e as visitas pastorais para os bispos, a clausura dos religiosos, o celibato e a santidade de vida dos sacerdotes, e o incremento das missões. Instituiu o "Index Librorum Prohibitorum", e a censura das publicações, para que não contivessem material doutrinário não aprovado pela Igreja. Com a bula Quo Primum Tempore instituiu a impropriamente chamada Missa tridentina, que consistiu no estabelecimento do texto oficial da Missa e do Ofício Divino em uso mais que milenar na Igreja de Roma, com a finalidade de impedir abusos e deturpações no culto sagrado, sob a ameaça das heresias protestantes. Conclamou uma cruzada contra os turcos que estavam prestes a invadir a Europa, obtendo com muita dificuldade a formação de uma Liga Católica. Após uma grande campanha de orações por toda a Europa, a armada católica  destruiu as pretensões dos muçulmanos na batalha de Lepanto, em 7 de outubro de 1571. Em agradecimento, o Papa instituiu a festa de Nossa Senhora das Vitórias. Morreu em 1572, sendo canonizado em 1712, por Clemente XI. V. Abri, Senhor, os meus lábios R. E a minha boca anunciará o vosso louvor. Ant. O Senhor ressuscitou verdadeiramente. Aleluia. HINO Como as águas do Mar Vermelho Se abriram à passagem de Israel, Cristo nos conduziu à liberdade Pela morte e ressurreição. Éramos um povo de escravos, Vivíamos vencidos pelo mal; Como novo Moisés, Cristo nos trouxe Para a terra da Promissão. Somos a Igreja de Cristo, Luminoso sinal do amor de Deus; A toda a humanidade proclamamos Que Jesus é a Salvação. Renovai-nos nas vossas águas, Inesgotável fonte, excelsa luz, Cristo, libertador da humanidade, Nossa bebida, nosso pão. PRIMEIRA LEITURA Do Livro do Apocalipse 19, 11-21 Vitória do Verbo de Deus    Eu, João, vi o Céu aberto, e apareceu um cavalo branco: Aquele que o montava chama-se Fiel e Verdadeiro, e julga e combate com justiça. Os seus olhos são uma chama ardente e tem na cabeça numerosos diademas. Traz escrito um nome que só Ele conhece e veste um manto embebido em sangue. O seu nome é «Verbo de Deus».     Os exércitos celestes seguem-n’O, montados em cavalos brancos e vestidos de linho fino, branco e puro. Da sua boca sai uma espada afiada, para com ela ferir as nações. Ele as governará com ceptro de ferro e calcará no lagar o vinho da ardente ira de Deus Omnipotente. Sobre o seu manto e sobre a sua coxa tem escrito este nome: «Rei dos reis e Senhor dos senhores».    Vi então, de pé sobre o Sol, um Anjo, que gritou com voz forte a todas as aves que voavam no alto do céu: «Vinde, reuni-vos para o grande banquete de Deus, a fim de comerdes carne de reis, carne de chefes militares, carne de valentes, carne de cavalos e cavaleiros, carne de todos, livres e escravos, pequenos e grandes».    Vi depois o monstro, com os reis da terra e seus exércitos, reunidos para travarem combate com o cavaleiro e com o seu exército. Mas o monstro foi capturado, e com ele o falso profeta, que, na presença dele, fizera os prodígios com que seduzira os que tinham recebido o sinal do monstro e os adoradores da sua imagem. Ambos foram lançados vivos no lago de fogo que arde alimentado por enxofre. Os restantes foram mortos pela espada que saía da boca do cavaleiro, e todas as aves se saciaram com as suas carnes. SEGUNDA LEITURA Dos Sermões de São Gregório de Nissa, bispo (Oratio 1 In Christi resurrectionem PG 46, 603-606. 626-627) (Sec. IV) O Primogénito da nova criação    Começou o reino da vida e foi dissolvido o império da morte. Apareceu um novo nascimento, uma vida nova, um novo modo de viver; a nossa própria natureza foi transformada. Qual é este novo nascimento? O que não procede do sangue nem da vontade da carne nem da vontade do homem, mas de Deus.     Como pode ser isto? Escuta-me com atenção; explicá-lo-ei em poucas palavras.    Este novo ser é concebido pela fé; é dado à luz pela regeneração do Baptismo; é sua mãe a Igreja, que o amamenta com sua doutrina e tradições. O seu alimento é o pão celeste; a sua idade perfeita é a santidade; o seu matrimónio é a familiaridade com a sabedoria; os seus filhos são a esperança; a sua casa é o reino; a sua herança e riqueza são as delícias do Paraíso; o seu fim não é a morte, mas aquela vida feliz e eterna que está preparada para os que dela são dignos.    Este é o dia que o Senhor fez, dia muito diferente daqueles que foram estabelecidos desde o início da criação do mundo e que são medidos pelo curso do tempo. Este dia é o início de uma nova criação, porque nele forma Deus um novo céu e uma nova terra, como diz o Profeta. Que céu é este? O firmamento da fé em Cristo. E que terra? O coração bom de que fala o Senhor, a terra que absorve a água das chuvas e produz fruto abundante.    O sol desta nova criação é uma vida sem mancha; as estrelas são as virtudes; a atmosfera é um procedimento digno; o mar é o abismo das riquezas da sabedoria e da ciência; as ervas e as sementes são a boa doutrina e a Escritura divina, onde o rebanho, isto é, o povo de Deus, encontra a sua pastagem e alimento; as árvores frutíferas são a observância dos mandamentos.    Neste dia é criado o verdadeiro homem à imagem e semelhança de Deus. Não é, porventura, um novo mundo que começa para ti neste dia que o Senhor fez? Não diz o Profeta que esse dia e essa noite não têm semelhantes entre os outros dias e noites?    Mas ainda não explicámos o dom mais excelente que recebemos neste dia de graça. Ele destruiu as dores da morte e deu à luz o Primogénito de entre os mortos.    Eu subo para o meu Pai e vosso Pai, diz o Senhor, para o meu Deus e vosso Deus. Oh ditoso e admirável anúncio!  Aquele que, sendo Filho Unigénito de Deus, por nós Se fez homem para nos tornar seus irmãos, apresenta-Se como homem diante do seu verdadeiro Pai, a fim de levar consigo todos os novos membros da sua família. Oração   Senhor nosso Deus, que unis os corações dos vossos fiés num único desejo, fazei que o vosso povo ame o que mandais e espere o que prometeis, para que, no meio da instabilidade deste mundo, fixemos os nossos corações onde se encontram as verdadeiras alegrias. Por Nosso Senhor Jesus Cristo, vosso Filho, que é Deus convosco na unidade do Espírito Santo. V. Bendigamos o Senhor. R. Graças a Deus.
0 notes