Tumgik
#ayna gibi
yeryuzugokyuzu · 1 year
Text
“Yaşamak istiyordum, tek önemsediğim buydu. Yaşamak; kendi istediğim hayatı yaşamak, kendi yolumdan, istediğim yere kadar gitmek.”
...
Thomas Bernhard · Nefes
203 notes · View notes
estellamila · 9 months
Text
Denizlerin kumu, balıkların pulu olan sanal dostilerim bu şarkı da size gelsin.
8 notes · View notes
yourhotbigf · 1 year
Text
Derste sıkılınca cikip tuvalete gidince cektigim fotoyu aticam
7 notes · View notes
lutfiyenet · 2 months
Text
Işıl ışıl bir cilt için doğal mucizeler: Lekeleri silen ve cildi ayna gibi parlatan 10 besin...
Cilt güzelliği herkes için önemlidir; sağlıklı ve canlı bir cilt, sağlığımızın dışa vurumu ve en güzel yansımasıdır, adeta bedenimizin vitrini gibidir. Farklı bakım yöntemleriyle uğraşarak cildimizin sağlıklı ve güzel görünmesini sağlamak, pek çoğumuz için önemli bir ritüeldir. Ancak, cilt güzelliğini sadece dışarıdan uyguladığımız bakım ürünleriyle sağlamak pek mümkün değildir. Diğer vücut…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
mcanylm34 · 6 months
Text
Adalet Sonuna Kadar Mahsumiyeti Savunmaktır....
Bizler hayatımızda hep suçlu ararız o insanı yargılar kendimizce infaz ederiz,o insanı toplumdan dışlar kendimizi haklı çıkarmak için onun gıybetini dahi yaparız...O insan sizin karşınıza boşuna çıkmadı,hiç birşey tesadüf değildir...Bu insandan kötü bir deneyimde yaşaya bilirsin,veya o insanın bir dedikodusunuda duyabilirsin bu onu kendi çıkarların için yargılayacağın anlamına gelmez...yargılamada kibir vardır çünkü sen burada bir suçlu ararsın...ama şunu bilmelisin ki bu insanıda hayat deneyimine sen çektin,burada kendini sorgulamak hiç aklına gelmez burada bana ne anlatılmak isteniyor...hangi düşünce duygularım bu durumu karşıma çıkardı...Tekamül yolunda hepimiz birbirimize Aynayız,Görünmez ipliklere birbirimize bağlıyız Düşünce ve duygularımızla birbirimizi etkiliyoruz...Etki Tepkiye dönüşüyor ve emin olunki bu insan sizinde bir sınavınız yaradan hepimize bir kalp vermiştir ve O kalpe kendi sevgisiyle ruhunuza yansıtmıştır...Her ruh birbirne ışığı sevgiyi yansıtır oysa ne güzel demişler eskiler...
Bir birinizde kusur ararsanız bulursunuz...
Herşeyden önce Sevgiyle bakın Affetmeyi bilin o insanda kusur aramak yerine o insanın içindeki Mahsumiyeti ortaya çıkarın,çıkarın ki sizin eksikliğinizi tamamlayan parçaları görün... birbirinizi bu şekilde tamamlaya bilirsiniz...birliğe bütünlüğe giden yol Sevgiden geçer...sebebler sadece perdedir siz size ne anlatılmak isteniyor siz ona bakın...
Tabduk Emrenin dediği gibi
Olur olur hepimizin mayası aynı,hepimiz bir avuç topraktanız sudanız kimsenin övünecek birseyi yoktur en fazla aynanın üzeri birazcık tozlanı vermiştir, şöyle elinle alıverirsin tozunu Ayna yine aynı ayna,işte o vakit hakikat güneşi onun aynasındada yansıyı verir, ama elbet temizlemek tozunu almak gerek ki aynanın,o güneş onda yansıya...
Tutki bir aynan var toz kir içinde aynaya kızabilirmisin?Sen bana güneşi neye gösteri vermezsin deyi....kızamazsın... O vakit her gönülde hakikat tohumu var...!mesele aynanın tozunu alıp o tohum ile hakikat güneşini buluşturmak gerisi kulun işi değil tohumu bitirende yitirende o....
Dünyayı değiştirmek mi istiyorsun?
Dünya ya Barış,Adalet,Sevgimi getirmek istiyorsun?
Aynadaki yansımanı gör...
Değişime kendinden başla...!
Suçlu ve sorumlu ararsan hiç bitmez seni sana yansıtır....
Affetmeden döngüler kırılmaz,sürekli sana seni yansıtır...
Kabule geç kendini affet,yaşananları affet,yada insanlığa tüm öfkeni kus...Döngüyü devam ettir yargıla,nefretle öfkeyle bak herşeye...
Kişi kendinden sorumlu olduğu kadar yaşadığı toplumdan da sorumludur,ortak bilince hizmet eder ortak kadere bunu hep beraber düşünce ve duygularımızla yaparız,bizler suçlu ve sorumlu aramaya kalktıkça suçlu ve sorumlu hiç bitmeyecektir bu sizin hayatınızda olacaktır... buna benzer deneyimleri hayatınıza çekeceksiniz,Dünyanın değişmesini düzelmesini istiyorsan,öylese kendinden başlamalısın...bunu kimse sizin için yapamaz.....Sevgiyle Baktığın Herşey Sevgiye Dönüşür...
Çekim Yasası,ortak bilinç ortak kader,ortak yayılan Enerji....
Her birimiz birbirimizi etkiliyoruz farkında olmadan....
Kalp kırma kırılırsın...o kalbinde bir sahibi var elbet kırdığın yerden sende kırılırsın....
Sevgide Kalın Mutlu Kalın
Tumblr media
Tumblr media
185 notes · View notes
layezalll · 9 months
Text
Her fidan vaktinden önce kuruyup gider
Her deniz kendi ufkunda yiter..
Kırılan ayna olmak için hep çok gençtir ümitler ve her gün daha geç bitmeyi hak eder…
Gözbebeğime ilişen bu sızı neden mütevellit, orası muamma..
Umulmadık anlarda bir gölge oluveriyorum akşamüstü alacasında, rengi utancından kırmızıya çalmış gökyüzünde.
biliyorum ki şiirler uzayıp gittikçe biter ve üzerine titrendikçe güzelleşir manalı deliliklerim..
İki dudak arası mesafeyi on günde kateden bir üşengeç, bir tembellik abidesi,bir vurgun simgesiyim
Yani ben,, yani biraz da sen.
Biliyorum Her kuyu bir Yusuf için
Her Züleyha bir sınav için…
Ademle Havva’nın tohumundan vücuda gelenler için yasak elmalar.
Her gece bir masal için ve her pervane ateş için…
Ben o yüzden her gün satırlar dolusu kelime yoğuruyorum, kelimelerin oyuncağı oluyorum hayalhanem de
Bir harf çarpıntısı yüreğimde,,, sen de havadan, ben diyeyim aşktan..
Biraz hasret gelsin.
Yani ben,, biz yani. Ve en çok da sen!
Salkım saçak rüyalar aman vermez ki zulmetimin selametine!!
Hep aynı duaya amin demeler külfetten kurtarmaz ki sızım sızım sızlayan benliğimi..!
Pürtelaş meftuniyetim perdeleyebilir belki gamlarımı…
Yorgun değilim aslında.
Hamuruma karışan iki damla gözyaşı, tek katre alev yüzünden oluyor her ne oluyorsa!
Bundandır baharı hazan sanmalarım, samanlıkta iğne aramalarım…
Hala merak ediyorum.
Meftuniyetim diyorum,hani şöyle en pürtelaşından olsa..
Yahut pervasız,,? Tıpkı benim gibi,  biraz da sen, ve gene sen,  aldığı kadar da biz…
Haddi hesabı olmayan bu erteleyişlerle nereye kadar gidilir ki!!
Hep aynı kapıyı zorlamalar önleyemez ki sonunda havlu atmaları..!
Şu halde kesinkes inanmış bulunmaktayım hamuruma gözyaşı karıştığına, gözyaşının da alevle karıldığına…
Yoksa nereden gelsin bu aşinalık, bu yakınlık?
Nasıl oluyorsa ne alev tutuşturmuş suyu, ne su söndürmüş alevi..
Ruhum gidip geliyor ikisi arasında. Yanıyorum, kâh ağlıyorum.
Can tutulması yaşıyorum, cankurtaran arıyorum.
Gökte kaç yıldız var, onu saymaya giriştim gene bu akşam.
Bir yerden sonra sayıların aklıma oyun oynayacağını bile bile…
Ve okyanuslara bıraktım kendimi, arınayım diye.
Irmağın da benimle beraber kaynağında boğulacağını bile bile.
Senden sonra başka omuzlar aramadım ağlamak için, tek damla gözyaşımın dokunmadığı omzunun yerini doldursun diye..,
Nasıl olsa dolmaz o boşluk diye diye, söz yaşı döke döke,mehtaba diş bileye bileye, gelmeyeceğini bile bile!
Bünyesinde son çare ayrılıklarla bilmecburi aykırılıkların el ele verdiği kalbim, tüm bitişlere hak veren aklımla daimi savaş halinde.
Mühimmat yetersiz, menzil belirsiz…
Ölüme nazır terk edişler yaşamaya hazır, ölüme daha fazla, buna yaşamak da denemez esasında.
Uzun savaşlar hep böyle biter.
Kaybedilenler candan bir parça, can kimi zamansa..
Oysa kazanılanlar hiçten bile az, esire muhalefet boşluklardan daha boş,,..
Ama bu kez yerle gök çarpışıyor sol yanımda.
Ummanlar taşıyor, bulutlar semaya fedai… Şimşekler bir an bile susmuyor, gök gürlüyor.
Yer altında ne kadar su varsa coşmuş, öfkeden köpürüyor.
Gayzer demek haksızlık olur bu ihtişama… Bir aşk kalıyor işte,,, kıyıda köşede.
Günü gelince savaştan sıyrılıp her zerreme sirayet etmek üzere…
186 notes · View notes
Text
NASIL BAŞLADI 1
Takipçi mizden gelen devamı olan bir hikaye
Ben 19, sevgilim 17 yaşındaydı, yaklaşık 1 yıla yakındır sevgiliydik, rahat buluşacağımız ortamlar pek olmuyordu, geceleri parklarda veya piknik yerlerinde tenhalarda sevişiyorduk, bakire değildi, ben de sormamıştım nasıl oldu diye, o konuda sorun yoktu ama yer sorunu vardı.
Bir akşam bir mekânda bira içerken bizden en az 10 yaş kadar büyük birisi sevgilim Derya'ya selam verdi, kısaca hatır sordu, o arada samimi bir şekilde bana da selam verdi, izin isteyip uzaklaştı. Derya'nın bir ara kısa süre sevgilisiymiş, aynı zamanda dershaneden de öğretmeni, çok hoşsohbet kültürlü iyi birisi olduğunu söyledi Derya, ben de "adama ayıp oldu davet etseydin masaya keşke" dedim. Derya "Biz gidelim masasına istersen, çok misafirperverdir" deyince biralarımızı alıp masasına gittik, ayağa kalktı “hoş geldiniz ne iyi ettiniz dedi, gerçekten hoşsohbetmiş devamlı ilginç şeyler anlattı, sorular sordu. Güzel bir sohbet oldu, derken zamanın nasıl geçtiğini anlamadık, o arada kaç bira içtiğimizi sayamadık, Derya'nın da benim de kafalarımız çok iyi olmuştu, masada otururken hafif sallanmaya başlamıştık.
“Çocuklar isterseniz benim eve gidelim, hemen iki sokak arkada evim, orada devam ederiz, isterseniz size kahve konyak ikram ederim, burası az sonra kapanacak” dedi
Derya “aa hocam taşındınız mı? eski evin dekoru çok güzeldi ama dedi,
Hoca Timur Bey, "Buranın dekoru daha da güzel, hadi kalkın" deyince kalktık, bu arada Derya'nın eski eve gittiğini de öğrenmiş oldum, daha o zamanlar, küçük yaşta hocasının evine gidiyormuş yani.
Biz hafif sallanarak iki sokak arkada Timur hocanın evine gittik, ev küçük ama çok iyi, modern dekore edilmiş bir evdi, evin içi ayna doluydu, konyaklarımızı içerken Hoca müzik açtı, ben iyice kafayı bulmuştum bu arada, gözlerim yarı açık durumdaydı. Hoca birden ayağa kalktı Derya'nın elinden tuttu, bana dönüp, "dans için izin var mı" diye sordu, ben ağzımı zor açıp yarım yamalak "aa tabii ne demek buyurun hocam" diye geveledim, konuşacak halim kalmamıştı.Birbirlerine sarılıp dans etmeye başladılar, dans ilerledikçe birbirlerine daha sıkı sarıldılar, Derya’nın kolları hocanın boynuna dolanmıştı, hocanın elleri önce Derya’nın beline dolanmıştı, sonra hocanın elleri Derya’nın kalçalarında doğru kaydı mı? Yoksa ben sarhoşum diye bana mı öyle geliyordu derken, dikkatli bakınca hocanın Derya’nın etekliğini kalçalarını okşayarak yukarı doğru yavaşça sıyırdığını fark ettim. Derya'nın arkası bana dönüktü, etek iyice yukarı sıyrılmış, kalçalarının arasına giren siyah tangası ve yuvarlak iri kalçaları ortaya çıkmıştı.
O kadar sarhoştum ki sadece seyrediyordum, o arada bu manzarayı görünce çok sarhoş olmama rağmen aletimin sertleştiğini fark ettim, hem bir şey diyemeyecek kadar sarhoştum hem de tahrik olduğum için ses etmemiştim.
Benim ses etmeden izlediğimi görünce sanırım cesaret aldılar, ben kalçalara bakarken o arada öpüştüklerini fark ettim, dans ederek yavaş yavaş dönüyorlardı. Derya’nın dudakları hocanın ağzının içindeydi, sarmaş dolaştılar. Nasıl oldu tam fark edemedim, Derya’nın tanga külotu iri kalçalarından aşağı sıyrıldı, Derya bacaklarını hareket ettirerek külotunu ayaklarına kadar indirdi, ayak bileğini sallayarak külotu önce tek ayağından çıkarttı sonra diğer ayağından fırlatıp attı.
Artık bu dans değil, seks şov haline gelmişti ve ben de bu şovu ağzımın suyu akarak izliyordum, onlar da bana aldırış etmeden devam ediyorlardı.
Karşımdaki kanepeye geçtiler hoca oturup pantolonunu aşağı sıyırdı, ne zaman kemerini açmıştı fark etmemiştim, Derya etekliğinin fermuarını çözüp aşağı yere bırakıp tekmeledi etekliğini, sonra yüzün bana dönüp ama beni görmezden gelerek bacaklarını açtı, Derya’nın bacaklarının arasından hocanın kocaman sikini gördüm, dimdik kazık gibi duruyordu
Derya hocanın kucağına ata biner gibi otururken ustaca bir hareketle hocanın sikini amının dudaklarının arasına yerleştirdi, sanırım çoktan sırılsıklam olmuş amını gömdü sikin üzerine yavaşça oturarak. Üzerindeki tişörtü çabucak çıkarttı attı memelerini de sutyenin dışına çıkartıp avuçlayıp uçlarını sıkmaya başladı, bir yandan da sikin üzerine hafif hafif oturup kalkıyordu
Ben ise gelmek üzereydim, sevgilimi canlı porno film gibi izliyordum. Gözleri kısık bir şekilde bana doğru bakıyordu ama sanırım içkiden ve zevkten beni fark etmiyordu bile, beni fark edemeyecek kadar kendisini kaptırmıştı, belki de fark ediyor, aldırış etmiyordu.
İkisi de inlemeye başlamıştı, hocanın eski öğrencisini sevgilisine izlettirerek sikmesi ikisine de çok zevk veriyor olmalıydı. O anda ben de kendimi tutamadım, elim sikimdeydi ve boşaldım, gelmem uzun sürdü. Giyiniktim, pantolonumun altında külotuma boşaldım tabii.
Boşaldıktan sonra bir rehavet çöktü, gözlerim kapandı, sızarken her ikisinin de inleyerek “geliyorum geliyorum, ben de geliyorum” seslerini duyduğumu hatırlıyorum.
Sabah uyandığımda kalkıp baktım, hoca mutfakta kahvaltı hazırlıyordu eve şöyle bir baktım, Derya hocanın yatağında çırılçıplak uyuyordu ben kanepede sızdığım yerde uyumuşum.
Sabah uyandığımda ilk işim tuvaleti girmek oldu, elimi yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalıştım, o arada Derya uyanıp giyinmişti, hiç bir şey olmamış gibi hocanın hazırladığı kahvaltı çok az konuşarak yaptık ve çıktık, Derya dışarı çıkınca anlattı Hoca 14 yaşından beri ara sıra evine atıp sikiyormuş Derya’yı, kızlığını da hoca bozmuş, sevişirken parmaklayarak bozmuş, hafif bir kan sızmış, sonra da “pardon kaza oldu kasıt yok, parmağım kaydı” filan demiş, biraz teselli edip Derya sakinleşince de devam etmişler sevişmeye. o olaydan birkaç ay sonra da ayrıldık” diye kısaca anlatmıştı. O olaydan hiç bahsetmedik, taa ki Derya bir ay sonra kadar “Timur Hoca’nın takıldığı mekâna gidelim mi?” sorana kadar, önceden böyle bir şey soracağını bilseydim büyük ihtimalle yok derdim ama o anda nasıl oldu bilmiyorum ağzımdan “olabilir” çıkıverdi.
140 notes · View notes
berkemiyim · 9 months
Text
beş yıl olmuş bu hesabı açıp bir kenara atalı. içimi dökmek için açıp, dökmekten korkarak sağa sola çarpıp kaçıp gitmişim bir yerlere. kendimi arama yolculuğuna çıktığım zamanlara dönmek ve kaybettiğim bu beş yılı yeniden çizmek isterdim. ama üzülmek için çok geç artık. zamanla, yaşadığım şeylerle beraber o zamanın beni ve yeni benliğim arasındaki farkı anlamak için de bir ayna olmuş bu hesap. beni ben yapan tüm yaralarımın azıcık bir parçasını taşıması bile nelerle mücadele ettiğimi kanıtlamaya yetmiş mi? bundan pek emin değilim. ama tüm mücadelemin başlamadan önce ufak bir meşale gibi karşıma dikilmesindeki en temel taş olarak almış yerini. artık içimi dökmenin de yeni yollardan bahsetmenin de zamanı gelmiş. özleşmişiz.
203 notes · View notes
yeryuzugokyuzu · 2 months
Text
“Bir yüksekliğin, bir başıma olduğum bir yüksekliğin en ucundayım. İnemiyorum. Yaşayamıyorum. Ölemiyorum.”
...
Tezer Özlü
33 notes · View notes
olafkardanadam · 2 months
Text
“İkimiz birden sevinebiliriz, göğe bakalım.” demişti Turgut Uyar.
“Göğe Bakma Durağı” şiiri, birçok şeyi içerisinde toplayan, yansıtmasız bir ayna olarak görülen gökyüzünü ele alır. Gökyüzünde olacak ve olmuş olan her şeyi bir aradadır. Yani gerçek birikimin özü gökyüzüdür. Bu nedenle şair, şiirinde gökyüzüne bakıyor. Sevgilisine de gökyüzüne bakmayı öneriyor. Çünkü gerçeği oluşturan şeylerin derinliklerine gökyüzü şahittir.
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım, tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi, sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor,
"seni aldım bu sunturlu yere getirdim"
sayısız penceren vardı bir bir kapattım bana dönesin diye bir bir kapattım, şimdi otobüs gelir biner gideriz dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç, bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin, seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat, durma kendini hatırlat, Durma Göğe Bakalım...
49 notes · View notes
ruhumbipolar · 2 months
Text
belki son kez yazıyorum içimden geçenleri buraya, kendime herkese her şeye olan kırgınlığımı
artık üstesinden gelemediğim baş edemediğim bu anlamsız kahrı.
heycanlandırmıyor artık yaşamak bir şeyler için uğraş vermek ne acı genç bir bedenin bunları söylemesi hissetmesi, ruhum hapis olmuş kimsenin olmadığı bi zindana sanki yokum hiçbir yerde
bakıp da görülen seslenildiğinde cevap veren birisi yok varım ama yokum aranızda bugün bunu daha iyi anladım
öyle silik duruyorum öyle siyah kalmışım ki kalabalığın içinde farkedilmiyorum bile bu muydu hak ettiğim yolda giderken neden artık hiç keyif vermiyor ben neden artık gitmek istiyorum kendimden diye düşündürtüyor bana yaşam.
değer mi diye düşünüyorum tıpkı eski günler gibi ben gitsem arkamdan ne diyeceklerini umursamadan gitsem değer mi diye düşünüyorum yaşanacak hiçbir şey kalmamış gibi ben eskimişim ezilmişim kendi ruhumun altında, birisi de çıkıp der mi haklı her gün cehennem gibi her gün bir hiçlikten ibaretken gitmeyi yeğlerdim kalmaktansa diye.
eskiden fazla gençtim nerdeyse çocuktum ilerisi iyi olur dedim gitmedim ne kadar çabaladım ben ağzımdan kan gelirken dahi hep gülümsedim ayna da kendi suratıma itilip kakılırken bile dik durdum düştüm sanmasınlar diye
hep içimde dur gitme diyen bir ses vardı diren diye bağıran ben ne zaman intiharı düşlersem, şimdi o da gitti herkes gitti her şey soluktu tamamen zifiri karanlık oldu.
her hikayenin sonu benimki gibi değildir eminim ve hiçkimse de durup düşünmez neden böyle oldu diye beni
silinip giden hiç olmamış var sayılan hikayelerden biri olurum bende işte
bir zamanlar vardı olmak için de çok çabaladı ama baş edemedi bu hisle gitmeyi seçti.
45 notes · View notes
sezginer35 · 5 months
Text
Günaydın millet..
Tumblr media
youtube
Cemal Süreya
(Cemal Süreya’nın Güz Bitiği Kitabında “Keşke yalnız bunun için sevseydim seni” dizesiyle son bulan 20 şiir)
İKİ KALP
İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
Merdivenlerin oraya koşuyorum,
Beklemek gövde gösterisi zamanın;
Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,
Bir şeyin provası yapılıyor sanki.
Kuşlar toplanmış göçüyorlar
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
EŞDEĞERİYLE YAN
Eşdeğeriyle yanyana yürürken
Cehennem sokağında birey olmak,
Ve en inceldikten sonra
İlkel sözcüklerle konuşmak seninle.
Saat beş nalburları pencerelerden
Madeni paralar gösteriyorlar,
Yalnızlığı soruyorlar, yalnızlık,
Bir ovanın düz oluşu gibi bir şey.
Hiçbir şeyim yok akıp giden sokaktan başka
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
ÇEKİRGE BULUTU
Çekirge bulutu içinde
Koynuma soktuğun ekin;
Çalgılar iki durur sürgün ilinde,
Bir gözü mavidir bir gözü blue.
Gölgede boy atmış top fesleğen,
Bir ilkokul bahçesinde görmüştüm seni,
Marienbad ilkokulu, Nişantaş’ta;
Bir çocuk yeşil örtüyü çekiverdi.
Hızla geçen otobüslerin ardında benzeşmek…
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
SÜLÜNÜN YÜZÜ
Sülünün yüzü bir atmosfer olayıdır.
Rasgele yazarı avcıdan öğrendim:
Yaban ördekleri donmasın diye,
Suya nöbetleşe kanat vururlar.
Ve işte şamandırasıyla Beşiktaş’ınız,
Çapraşık bir yüzyılı geriye atar;
Tanrım siz şu uzun Anadolu’yu
Çocukluk günlerinizde mi yarattınız?
Senaryocu bayanla bir bankta oturuyoruz
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
İLKOKULU BİTİRDİĞİ
İlkokulu bitirdiği gün Cumhuriyet şairi,
Saçında kurdelesi Lozan gibi;
Sonra her yıl öldürüldü, öldürüldükçe de
Hemeninden göğe huthutler çizildi.
Gelecek zaman oldu şimdiki zaman;
Irmak aşağı inen güz parçası,
Çok süslü bir halkın arasından,
Benimsin!
İyi anlarında sesin kalınlaşıyor
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni
BİLGİSAYAR OLARAK
Bilgisayar olarak kullanılmış bir gölü
Selçukluya pragmalar taşıyan Gazali
Bir ilk aptallığı düğüm sayarak
Yadsımış dört yanı hep yukarı bakmış.
Bu yüzden önündeki ayna kırılır kırılmaz
İntihar etti sayılmış tasavvuf ehli,
Yine bu yüzden doğduğu an
Kaymaya başlamış Osmanlı yıldızı,
Baktım yeri toparlıyor ayak izleri
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni
AFYON GARINDAKİ
Afyon garındaki küçük kızı anımsa, hani,
Trene binerken pabuçlarını çıkarmıştı;
Varto depremini düşün, yardım olarak Batı’dan
Gönderilmiş bir kutu süttozunu ve sütyeni.
Adam süttozuyla evinin duvarlarını badana etmişti,
Karısıysa saklamıştı ne olduğunu bilmediği sütyeni,
Kulaklık olarak kullanmayı düşünüyordu onu kışın;
Tanrım gerçekten çocukluk günlerinizde mi?..
Eşiklere oturmuş bir dolu insan
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
DAHA BEN
Daha ben ilk kazmayı vurmadan
Elime gelen Karabitki’li testi,
Nefertiti’nin mutfağı sayılan yerde
Koyu sır yeni hicret yollarını kesti.
Terimler eşekarıları sözcüklerin,
Acımasızdırlar, adsız ve sueldirler,
Önlerine katarak insan ve hayvan listelerini
Sabah akşam kapınızın önünden geçirirler.
Fazıl Hüsnü diyor ki, ne diyor Fazıl Hüsnü?…
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
İÇTİM O
İçtim o bin yıllanmış testiden, içtim, içtim,
Örtüler arasında yeryüzü beğenisiyle
Ayışığını paylaşırdı bacakları,
Öptüm ayak parmaklarını, öptüm, öptüm.
Put’unu cezalandırıyor kır delisi;
Oğlan iki ev ötede, Londra’dan gelmiş;
Yazsınlar felaketlerin hep çift geldiğini,
Garson acıması tutmuş içkievini.
Ortaoyunumuzun dekoru bir kağıt mendil
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
BİR MİNELİ
Bir mineli altın saat,
Bir altın köstek ve madalyon
Bir roza maşallah,
On iki miskal inci.
Madalyonunu ve boncuğunu
İttim içeri,
Gözlerimizin dibi karıştı
Dağyollarının uzak dumanı gibi.
Ve konsolun üstünde noksan bir gümüş kutu
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
METİNLERDE BULUŞTUK
Metinlerde buluştuk kopkoyu deyimlerde,
Koşut ve eş zamanlı okuduk kimi kitapları;
O arada iki de defterimiz oldu,
Biri babasına daha çok benziyor.
Bir türlü kotarılamayan uğraş,
Ç harfini daha yeni dönmüşüz;
Gözlerimizde İbni Sina bozukluğu,
Dostumuzsa, Bodrum’da, dönmez geri.
Uzaklardaydın, oracıkta, öbür kıtada,
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
KÜÇÜK ANNE
Küçük anne, kelepir kız,
Bir şey söyle bana,
bana bir laf et ki binlerce,
Onbinlerce görüntü anlatamasın.
Genceli Nizami’nin dediği gibi
Taşı onunla yıkasalar
Üzerinde akik biter,
Bakışların ki…
İkinci bir parıltı var senin bakışlarında
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
18 ARALIK
18 Aralık 1985’te o salonda
Kişi nasıl kestirebilirdi ileriyi?
Siz, kazıbilimler, alınyazısıbilimler,
Geçsin yıllar geçsin, seneler gibi.
Olur mu anımsamamak Onaltıncı Louis’yi
14 Temmuz 1789 akşamı, Louis,
Şöyle yazmamış mıydı defterine:
“Bugün kayda değer bir şey yok..”
“Kehanet” adlı kısacık bir şiir buldum
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
HİÇBİR SEMTTE
Hiçbir semtte berberin olmadı,
1954-1980 yılları arasında,
26 yılda 28 ev değiştirdin;
Leke kuşağı nasıl bilmez seni!
Arabesk nedir diye düşünmüştünüz:
Şebboy sesli bir cümbüş, eza içinde;
Eşitlik midir komedya, içtenlik mi,
Erdem diye benimsenmesi mi fırsatsızlığın?
Yürütüyoruz bütünlemeye kalmış bir sessizlikte
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
MUTSUZLUK GÜLÜMSEYEREK
Mutsuzluk gülümseyerek gelir, adıyla süslenmiştir;
Banliyo treninde rastladığımız
Sınav saatini kaçırmış liseli kız,
Hep kazanırsın ey çözümsüzlük!
Ey otobüssever ey Troya yolcusu!
Anımsarsın günlerce konuşup durmuştuk
O İB(ipekböceği) sesli kadını;
Birinin Grönland’ı olmaya hazırlanıyordu.
İki çay söylemiştik orda, biri açık,
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
BİR KIŞ
Bir kış göğü gibi o saat alçalır ölüm,
Yalnız işitme duyusu kalır ortada.
Asya kentleri yürür dururlar,
Höyükler burnumda hızma.
Uzakta dev bir damla:Pırıl pırıl Pencap!
Tabanlarından kayıp duran sütunlar
Yitmiş bir geleceğin işaret parmakları:
Horasan uykusuna havlayan köpekler, Buhara.
Uzaklara bir bakışın vardı kafeteryada
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
PİRİ REİS
Piri Reis geri çekmiştir haritasını
Azmayı çoktan unutmuştur hayvanlar;
Başlamıştır Sultanahmet sürüncemesi,
Kızlar yatakta yan yatmaya başlar.
Ben atımı böyle dört sürüyorum ya,
Yetişmek için mi, bilmem, kaçmak için mi?
Ya sen? Neden sende tehlike anlarına
Bunca hazırlıksız olma özeni?
Bir şey var, ancak makilerin orda söyleyebilirim,
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
BİR ÇİÇEK
Bir çiçek duruyordu, orda, bir yerde,
Bir yanlışı düzeltircesine açmış;
Gelmiş ta ağzımın kenarında
Konuşur durur.
Bir gemi bembeyaz teniyle açıklarda,
Güverteleri uçtan uca orman;
Aldım çiçeğimi şurama bastım,
Bastım ki yalnızlığımmış.
Bir başına arşınlıyor bir adam mavi treni
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
GECE BİTKİLERİNDEN
Gece bitkilerinden korkuyorum,
Hayır, geceleri bitkilerden!
Gizlenirken vurulmuş ulaklara ağıttır
Bana açtığın her telefon.
İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
An ki fıskiyesi sonsuzluğun
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
ATI’LAR DELTALARA
Atı’lar deltalara gömülen atı’lar,
Saçı’lar fiyortları öpen saçı’lar,
Kutu’lar, Haliçlerden susmuş kutu’lar,
Takı’lar eski aşkları imler takı’lar.
Bol dökümlü gömleğinin içinde
Sırtını ve karnını dolanan
Ve sonunda sincap olan
O kuş.
Seni o kadar yakından görünce,
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
64 notes · View notes
femmelunee · 6 months
Text
Kendime iyi gelmem lazım. Ellerimi Isıtmam, yanaklarımdan öpmem, Sırtımı sıvazlamam, kendimi dinlemem, anlamam lazım. "Ne istiyorsun güzel kızım, bükme dudağını" diyerek sevmem. Yorgunluğumu kırılıp yere saçılmış ayna parçaları gibi toparlamam lazım. Kendime iyi gelmem lazım...
59 notes · View notes
kitaplardangelen · 22 days
Text
Didem Madak kimdir??
Tumblr media
Edebiyat sahnesinin çiçekli ve anne kokan şiirlerinin güzel kadın şairi, Didem Madak’ın hayat hikayesidir....
Didem Madak, 8 Nisan 1970’de İzmir’de doğar. Annesi Füsun, Madak doğduktan 6 yıl sonra şiirlerinde bahsettiği ‘uzun siyah saçlı kız’ Işıl’ı dünyaya getirir. Öğretmen olan anne babaları ile birlikte çok mutlu olan bu iki kız kardeş aynı zamanda çok iyi arkadaştırlar.
“Işıl çocuktu o zaman, ben de öyle,
Mevsim kesin yazdı, karpuzdan feneriyle,
Hani her çocuğu başka bir çocuğa yaklaştıran bir şarkı vardır ya,
Kıyıya yanaşan bir gemi gibi.”Zorluklarla geçen çocukluk yılları
Didem Madak’ın çocukluğu fırtınalı geçmiştir. 12 Eylül döneminde babası okul müdürüyle tartıştığı için Uşak’a sürülür. Fakat annesi Füsun Hanım’ın tayini çıkmadığı için kızlarıyla birlikte Burdur’da kalır.
Ülkenin çok karışık bir süreçten geçtiği bu dönemde yalnız kalan Füsun Hanım ve kızları korku dolu günler geçirir. Füsun Hanım bir gün, geceleri onları uyutmayan arka bahçedeki mısır yapraklarının hışırtılarını engellemek için bıçakla hepsini yok eder.
Madak’ın her şiiri yaşanmış bir anıdır… Bu olayla ilgili de şu dizeleri yazmış defterine;
“Sen bir çocuk romanı annesi ol isterdim.
Ölü mısır tarlaları hışırdıyordu
Ve kalbimde çıngıraklı yılan sürüleri
.Diye başlayan bir çocuk romanında.”
Annesini kaybettiği (onu şiire iten) yıllar
Didem Madak 13 yaşındayken, henüz 38 yaşında olan annesini beyin kanseri nedeniyle kaybeder. Madak’ın zorlu günleri başlamıştır.
“Ölen her kadın için şiir yazdım. Onları Muc’a evin karşılığında verdim,
Çok ucuza.
Artık bütün üzgün oluşlarımın adı: Anne!”
Füsun Hanımın ölümünden kısa bir süre sonra babası ikinci evliliğini yapar. Bu evlilik artık Didem ile babasının arasına bir duvar örmüştür.
“O günleri hatırlayınca Edip Cansever’in şu dizesi gelir aklıma: ‘Bir azarlamayla ölümü düşünen çocuklar gibi…’ Bir azarlanmayla ölümünü düşünen çocuklar gibi.” Hayatın elini beline koymuş sinirli bir üvey anne gibi bizi azarladığını ve kardeşimle el ele tutuşup hayallerden balkonumuza sığındığımızı hatırlıyorum.”
Bu olay sonrasında babası için de tabii ki birkaç dize yazmıştır Didem Madak;
“Babam…Çıkarılmış bir adam bütün fotoğraflardan.
Kader neydi sanki o zaman,
Masada açık unutulmuş Turuncu kulaklı bir makastan başka…”
“Yaşasaydın, hayatının ortasına Güller yığan bir adam olsun isterdim babam.”
Bir gün Işıl’la oturup annesinden onlara bir şey kalmamasından yakınırken, teyzeleri onlara hayatlarını değiştirecek birkaç hediye verir. Bu hediyeler el yazması bir şiir defteri ve Varlık Dergisi koleksiyonudur. Bu andan sonra Didem Madak şair olur işte…
Üniversite yılları ve ilk evliliği
Tüm yaşadıklarını kaleme dökmeye başlayan Madak Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne başlar. Üvey anne ve babasıyla yaşadığı evden ayrılmak istediği için kendince bir yöntem bulur. Birinci sınıfta tanıştığı biriyle gizlice evlenir, evden ayrılır ve okulu bırakır.
“Ardımda kırık bir ayna Üvey anneleri hayatımın. Batsın diye güneşe tempo tutan o kız çocuğu… Evden kaçışımın pembe spor ayakkabıları vardı. Hüzün neydi sanki o zaman Artık kullanılmayan dikiş makinası annemden kalma.”
Evden kaçışı sonrasında çok zor dönemler geçiren Didem Madak, birçok farklı işte çalışır geçimini sağlamak için. Genç yaşta yaptığı evliliği pişmanlıkla sonuçlanır ve boşanır. Boşandıktan sonra maddi sorunlarla boğuşur ve bir bodrum katında yaşamaya başlar. Bu eve taşındıktan sonraki halini “Birden yazmaya başladım.” diye ifade eder.
Bodrum katında yaşadığı tüm zorlukları anlatır şiirlerinde. Bir söyleşide “Rutubete dayanıldığı sürece şiir yazmak için çok iyi yerler.” diye bahseder bodrum katından.
Didem Madak, bu dönemde çok yalnız kalır. Kardeşi Işıl, sadece süt ve çikolata yiyerek ayakta durduğunu, hayattan memnun olmadığını, hiçbir şeyin istediği gibi gitmediğini anlattığını söyler.
Didem Madak, üç yıl boyunca kaçar sevdiklerinden. Yakın arkadaşı Müjde Bilir bir röportajda onun kaçışını şöyle anlatıyor: “Didem beni bir akşam aradı ve annesini özlediğini anlattı. Taksiye binip bana gelmesi için ikna ettim. Geldiğinde mahcup ve çekingendi. Anne şefkatine duyduğu özlem derinden belli oluyordu. ‘Çok mutsuzum’ dedi. Ertesi gün buluşmak için sözleştik. Ancak Didem gelmedi. Didem’in evine gittiğimde duvara iliştirilmiş bir not buldum. ‘Sevgili Müjde, Maviş Anne içimden hiçbir şey söylemeden gitmek geldi. Seni seviyorum. Dün gecenin şiiri zaten yazılmıştı, ben sadece kaleme alacağım.’”
Müjde Bilir için yazdığı şiirde şöyledir;"İki kendim varmış maviş anne
Biri benmişim biri mutsuz
Ben ölürsem maviş anne, mutsuz için dünyanın bütün sabahlarına bir bilet al.
Ben ölürsem mutsuza iyi bak! ""Kadınlık kimliğimden sıyrıldım"
Sonraki üç yıl boyunca Madak’tan haber alınamaz. Sadece kardeşi Işıl’ın yanına gider ara sıra. Gidişlerinden birinde Işıl’ı çok şaşırtır. Örtünmüş olarak çıkar karşısına.
“Örtündüm ben… Her şeye karşı… Kadın kimliğimden de sıyrıldım. Bu beni rahatlattı.” der.
Didem Madak, bu dönemde tasavvufla ilgilenir. Kardeşi Işıl Madak’ın bu dönemiyle ilgili “Çok umutsuzdu. Kapanarak bu durumdan bir çıkış yolu bulacağını umdu. Ablam o dönemden inanarak kurtuldu. Yoksa kayıp gidecekti. Hukuk Fakültesi’ni de bu dönemde bitirebildi.” der.Bu durumu da şiirlerinde şöyle anlatıyor şair:
“Allah benim çaresizliğimdi, artık konuşabileceğim kimsem kalmadığı için konuştuğumdu.”
Çok şey yaşadığı bu dönemi “Ah’lar Ağacı” şiiriyle anlatır:
“Ben acılarımın başını
Evcimen telaşlarla okşadım bayım.
Bir pardösüm bile oldu içinde kaybolduğum.
İnsan kaybolmayı ister mi? Ben işte istedim bayım.
"Grapon Kağıtları"
Bu dönemde kardeşi Işıl, ‘İnkılap Kitapevi 2000 Şiir Ödülü’ yarışmasından bahseder.
Didem Madak bununla ilgilenmeyince kendisi bütün şiirlerini toplayarak yarışmaya gönderir. Üstünden bir süre geçtikten sonra “Grapon Kağıtları” dosyasının yarışmayı kazandığı haberi gelir.
Didem Madak, bu süreçte internette şair ve avukat olan biriyle tanışır. Şair olmasından çok etkilenerek bu adamla buluşur. Günün sonunda genç adam bir şiir yazmalarını teklif eder. Adam, ikinci buluşmada kendi şiirini okur. Sıra ona geldiğinde ise Didem şu şiiri okur;
"Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca Alt katında uyumayı bir ranzanın
Üst katında çocukluğum...
Kâğıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
Limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!"
“Kadın kimliğine geri dönüş”
Ödül töreni için İstanbul’a giden Madak, yarışma öncesinde örtüsünü çıkarır.
Bu bir nevi onun tabiriyle “kadın kimliğine
geri dönüş” sayılabilir.
Didem Madak, ödülünü aldıktan sonra İstanbul’da yaşamaya başlar. Bir süre sonra
eşi Timur ile evlenir ve 3 yıl sonra kızı Füsun’u dünyaya getirir.
Anne kokan şiirleriyle veda ettiği yıllar
Kızının doğumundan sonra şiir yazamayan Madak tıpkı annesi gibi kansere yakalanır.
24 Temmuz 2011'de yani 41 yaşında kolon kanseri nedeniyle yaşamını yitirir.
Didem Madak’ın ödül töreni sırasında tanıştığı arkadaşı Şükran Yücel’e gönderdiği e-postadaki metin şöyledir:
“Canım Kızım Sana mektup yazacağım.
Çünkü artık başka bir şey yazamıyorum.
Bu konuda pek de dertli değilim doğrusunu istersen. Sen bana belki bugüne kadar yazdığımdan başka türlü bir yazı yazmayı öğretirsin. Kendimi bir sonbahar ağacı gibi hissediyorum.
Mutlu bir sonbahar ağacıyım ben.
Yere düşen yapraklarımı eğilip topluyorum. Saçıma tutuyorum. Bakın yakışmış mı diye soruyorum. Sonra yaprakları havaya savuruyorum.
Ben iki kişilik bir kabilenin me isimli kölesiyim. Çünkü sen acıktığında me diye ağlıyorsun ve bu ismimi seviyorum reis! Canım kızım, cehaletimden şair oldum…
Annesizlikten.
Sen sakın şair olma!”
"Anlatarak bitiriyorum hayatımı
Bilmiyorum başka nasıl bitirilir bir hayat.
Bir çiçek çizdim bu akşam avucuma,
İsmini her şey koydum.
Simli ojeler sürdüm yanlızlıktan sıkıldığımdan,
Müsveddesi gibi şimdi tırnaklarım,
Yıldızlı bir gecenin"..
Didem MADAK
8 Nisan 1970 Doğum Günü Anısına
Sevgi, saygı ve rahmetle
Mekânın CENNET Olsun GÜZEL İNSAN
39 notes · View notes
pandoraebru · 2 months
Text
Pubg oynarken sikildim (31 Y) Bolu
Merhaba, hikaye severlerim uzun zamandır işsiz olduğum için bir kaç yere form vererek hem haber bekliyordum hemde evde Pubg ‘ye sarmıştım sürekli oyun oynuyordum. Karabüklü bir arkadaşım vardı oda memleketinde ehliyet için uğraşıyor son sınavını 20 gün sonraya atmıştı, ben şuralara form verdim istersen gel sende ver diyerek konuşmuştuk oda onaylayıp ertesi gün hemen bilet alıp gelmişti. Biraz sohbet muhabbet derken sabah erken kalkmak için haberleşip uykuya çekildik arkadaşım 27 yaşında uzun boylu atletik ve yakışıklıydı.
Sabah erken uyanıp elimi yüzümü yıkayıp bunu uyandırmaya gittim salona üzerinden yorganı düşürmüş eli boxserin altında kalkmış aletini kavramış aletinin kafası dışarı çıkmış mışıl mışıl uyuyordu sanırım birini sikiyordu rüyasında bizimki ağzım sulanmıştı bile o aletini görünce bir süre izledikten sonra artık dürtmeye başladım uyansın diye ama oralı bile olmuyordu bende hafif boxseri elimle kaldırıp aleti tamamen çıkmıştı dışarı yaklaşık 18 19 cm biraz kalındı tekrar denedim uyandırmayı gözleri yarım açıp bana bakıyordu kalk aslanım sabah oldu diye seslendim o esnada benden kalkık aletini saklamaya çalışıyordu, yaklaşık 4 senedir tanıyorum çok utangaç biriydi kendisi.
Hazırlanıp evden çıktık yolda giderken sohbet ediyoruz ama benim aklım hala o aletindeydi içimdeki orospuluk alevlenmişti bile işlerimizi halledip tekrar eve döndük saatte zaten 2 olmuştu ben duşa giriyorum dedim tamam diyerek banyoya atmıştım kendimi, hemen soyunup deliğime su pompalayamaya başlamıştım yaklaşık 2 saat banyoda kalıp tamamen tertemiz olmuştum arada bir popoma şaplak atıyor ve kurulanıyordum banyodan çıktım, bizimki uzanmış kanepeye Pubg oynuyordu kendinide kaptırmış bende odama geçtim deliğime ve pipime krem sürüp deliğime masaj yapıyordum kapıyı kapatmadım ama gelmez diye ümit etmiştim bir yandan da çok istiyordum onu boy aynasının önünde domalmış deliğime bakıyor ve hafif hafif parmaklıyordum kendimi, ben tamamen evde onun olduğunu unutmuş kendime odaklıydım artık 2 parmağım deliğime girerken hafif hafif ayna karşısında inlerken birden kapıda onun silüetini farkettim ama o benim onu farkettiğimi görmemişti, üzerinde sadece boxser olup kaldırmış aletini sıvazlıyor kapı arasından da aynadan doğru kalçalarıma bakıp deliğimi izliyordu resmen erkeğimi azdırmıştım artık.
Yavaşça ayağa kalkıp arkamı döndüğümde kapıda yoktu tekrar gidip kanepeye uzanmıştı bile, bazamın altından kırmızı tangamı giyip altına beyaz bir eşofman giydim üstüme sporcu atleti giyip bende salona geçmiştim yan kanepeye,
- çokmu beklettim yoksa
+ yok sadece merak ettim nerede kaldığını
- benim duşum uzun sürer biraz yaa diyerek gülüp geçmiştim oda tebessüm ederek yüz üstü uzanmış hala Pubg oynuyordu kimle oynuyorsun dedim kızlarla ama sarmıyor dedi, “içimden sarmaz tabi gördün kabak gibi götü “ diyerek geçirdim sadece kendime kahve yaparken arkamı döndüğümde ara ara götüme baktığını farketmiştim bile bu iş tamam dı diyerek cesaretlendirmem lazımdı onu bana açılması için diye düşünüyordum içimden, kahveyi yapıp balkona çıktım sigara içip içeri girdim bende kanepeye uzanmıştım oda benim yanımdaki kanepede çaktırmadan kalçalarıma bakıp sanki kanepeyi sikiyordu hadi beraber oynayalım mı dedim çok iyi olur dedi, bir yudum kahvemden alıp birde ona bakıyordum sanırım aleti hala kalkık tı ;) ben geliyorum diyerek kalkıp lavaboya girmişti kalkarken sanki aleti boxserini yırtıp çıkacakmış gibi kalkıktı galiba 31 çekmeye gittmişti, bende o esnada eşofmanımı hafif aşşağıya indirip tangam ve kalçalarım meydan daydı atlet biraz uzun olduğu için onunla kapatmıştım kalçalarımı göbeğimede yastık koyup popom tamamen çıkmıştı artık, geri geldiğinde aleti inmişti ve rahatlamış gibiydi ama beni öyle görünce yine arzuları alev yapmıştı.
Oyunda o ölmüştü bende oyun telaşına dalıp içime giydiğim tangamı unutmuştum zaten benim atlet belime kadar sıvanmış popom tangamla beraber kabak gibi açılmış meydandaydı arkadaşımla bir an göz göze geldik ve gözlerini kaydırarak benim popoma bakıp duruyordu sanırım cesaretini toplayıp yavaşça yerinden kalkıp yanıma kadar gelmişti kalkmış aletiyle üzerime uzanıp kalçalarıma sürtmeye başlamıştı bile inanılmaz bir duygu yavamıştım sert aleti kalçamda geziyor dudakları ensemde kulak mememi öpüyor ve yalıyordu artık oyunu falan bırakıp tamamen ona odaklanmıştım üzerimden kalkıp eşofmanımı çekip çıkarmıştı elleriyle kalçalarımı okşuyor ve öpücükler konduruyordu bende kalçalarımı biraz daha kaldırmıştım eliyle tangamı sıyırıp deliğime kafasını gömmüş yalamaya başlamıştı bile gözlerimi kısıp altında inliyordum artık diliyle belime kadar çıkmış deliğimi parmaklıyor en son siktiğim kızın götünden daha temizsin kanka diye iltifat ettiğini duyuyordum elimden tutup kaldırmıştı beni kucağına oturtup dudaklarıma yapıştı bir anda hem ısırıyor hemde dilimi emiyordu.
Atletimden kurtulmuştum göğüslerimi emerken bende üzerinden hafif kalkıp boxserini çıkarmasına yardımcı oluyordum ve aleti temas etmişti artık tenime kalçalarımla baskı uyguluyor ve aletine sürtünüyordum benim pipim hala inikti ve tangamı çoktan ıslatmıştım bile zevkten eliyle aletini kavrayıp deliğime sürtmeye başlamış hafif kalkıp oturduğumda kafası artık içimdeydi bir ohhh çekip yavaş yavaş sokmuştu bile tamamını göğüslerimi emerken kucağında zıplıyor ve inliyordum hayalim olan alet içimdeydi artık ben zıplamayı bırakıp içimde gezdirirken hızlı bir şekilde kendisi pompalamaya başlamıştı taşşakları kalçama vuruyor şaplama sesleri sarmıştı salonu kucağından inip önünde diz üstü çöküp ağzıma alıp sakso çekmeye başladım gözlerini kısıyor eliyle saçlarımı okşuyor harikasın aşkım diye söyleniyordu bana, tekrar kanepeye çıkıp domalttı önünde ıslak deliğime birden girip sikmeye devam ediyor bir yandan da kalçalarıma şaplak atıyor inletiyordu beni kendimden geçmiştim defalarca boşalmıştım bile sikilirken ayaklarımı havaya kaldırıp tekrar deliğime gömülmüş yalamaya başlamıştı dilini deliğime sokuyordu resmen. Bu çocuğun bu kadar sikişken olduğunu tahmin etmemiştim harikaydı resmen sırt üstü uzanıp geliyorum aşkım diyerek ağzımı açıp gelmesini beklerken patlamıştı artık yüzüme boşalmıştı aletini ağzıma alıp son damlasına kadar somurmuştum sikini üzerime yığılıp kalmıştı … :)
30 notes · View notes
velovis · 6 months
Text
sigaranın yanına çay demledim, ellerimiz üşümesin diye. bir de karşıma oturma, yüzüne bakamayacağım zaten, sonra üzülüyorsun. hiç söylemedim ama kıyamıyorum sana ben. bir de konuşmak istediğim birkaç şey var aslında... evet, çay da sigara da bahaneydi. lütfen öyle bakma.
biliyor musun? hâlâ cüzdan kullanmıyorum. hep kızıyordun ya bir şeyi bulmam gerektiğinde çok oyalanıyorum diye ama alışkanlıklar işte. sigarayı bıraktım diyordum ama uzatılan sigaraları reddettiğim her günün gecesi "acaba kabul etmeli miydim?" diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. bir dal sigaram var iki gündür, şu en sevdiğim ceketim var ya onun iç cebinde. pembe çakmağım da buralarda bir yerlerde.
uzun zamandır hiç ayna kırmadım, üstüne bir de az da olsa kilo almayı başardım sonunda. ama tahmin ettiğin gibi olmadı kendimle barışamadım hâlâ azılı düşmanlarımdan biri şu etten kemikten beden. geceleri hiç uyanmayacakmış gibi uyuduğumdan bahsederdim hatırlıyor musun? şimdi kâbusları yapıştıkları yakamdan ayıramıyorum. saçlarımı hiç kesmiyorum ama sürekli herkese "kesmeli miyim?" diye soruyorum. sonra da kararsızlığımı ceplerime sıkıştırıp yalnızlığa adımlıyorum.
mum yakıyorum, tütsü yakıyorum, birkaç şiir açıp her şey yolundaymış gibi davranıyorum. "sor gücün sormaya yetiyorsa var mıymış, gönlümü bin parçaya böldüğünün bir sebebi." diye sesleniyor arkadan ismet özel. birkaç pompalı tam yamacımda ateşlenmiş gibi kulaklarım çınlıyor. ne şiiri duyabiliyorum ne de düşüncelerimi.
zaten susmaya gelmişim dünya'ya, çünkü dilim epey sivri. ben konuştukça karşımdaki sözcükleri yetersiz buluyor, silahına davranırcasına bedenine davranıyor. birkaç el birkaç tokat için havaya kalkıyor. dilim sivri, gülümsüyorum.
sigaramı çıkarıp düşünmeden yakıyorum, rastgele bir şarkı açıyorum. "gelirler bazı akşam, konuşuruz yavaştan. sahiden de var mı yoksa gaipten mi bunlar..." diyerek giriyor kayra arkadan. birkaç nefes çekiyorum içime. birkaç dakika geçiyor.
bir mum sönüyor, kendi alevinin onu yok edişi birkaç kaburgam aniden kırılmış gibi hissettiriyor. aynı zamanda karnıma birkaç tekme yemişim, evden atılmışım, yerle öpüşmüşüm, suratımda bakılacak yer kalmamış gibi de hissettiriyor.
"yandıkça yok oluyorsun ama sönmesini de bilmiyorsun." diyorum kendi kendime. dilim sivri, ağlıyorum. göz yaşları olmadan ağlıyorum. çünkü sönmesini bilmiyorum. sigaramı avuçlarımda söndürüyor, kendimi söndüremiyorum.
dilim sivri, susuyorum.
56 notes · View notes