Kendimde en nefret ettiğim şey, bir insana çok çabuk alışmaktı...

Ahmet Batman

En çok ihtiyacın olan her neyse, tam da vazgeçtiğinde karşına çıkacak. Hayat böyledir çünkü sen istediğinde değil kendi istediği zaman seni tamamlar. Bugün hala yarımsan, yarım kalman daha iyi olduğu içindir.

"Şarkılar ve kitaplar olmasa gerçekten yalnız kalırdık.."

Nereden bilebilirdim ki hislerimin beni yanılttığını...🌑

Ben yoruldum. Sonucu ne olursa olsun yoruldum. Değer vermekten tutunduğum her şeyin gün gelip acıya dönüşüp bana batmasından yoruldum.Tek başına bu hale gelmedim. Herkesin bir katkısı var elbette ama en çok katkı benim çünkü bilirim insanın kendine yaptığını hiç kimse yapmaz.

Suçlu benim,kaybeden benim giden sizsiniz.

Ne zor şey insanın hissettiklerini söyleyememesi. Ne zor şey severken susmak. Bu ömür, bu susmalar için fazla kısa değil mi?

BU KİTAPTA OKUMUŞTUM ADAM KADIN İÇİN ÖLÜYORDU…

Kokusuna alıştığınız bir insanı unutamazsınız.

“Ne zaman kaybedersin elindekini, o zaman sevmeye

başlarsın. İnsan hayatta iki şeyi sever zaten;

kaybettiklerini ve kazanmak istediklerini.”

" Belki bir kitabın aynı sayfasında ağlamışızdır... İşte bu haberimiz olmadığı halde dünyanın en güzel karşılaşması olabilir. "

Her şeye rağmen bilmediğim bir hikâyenin başrolünü oynuyorum. Sonu nereye gider belli değil, seveceğim kaç şarkı kaldı bilmiyorum. Herkes gibi, her şeyden habersiz yaşıyorum. Ne zaman karşıma çıkarsın, hangi şarkıda ilk dansımızı ederiz hiçbir fikrim yok. Ayrıntılara takılmaya gerek yok belki de. Hikâyeme katıldığın gün sarılır konuşuruz bunları.

Korkmuyorum dediğim ne varsa korkuyorum. Aklımı kandırmaya yetiyor dilim ama ruhum bütün bu söylenenlere inanmıyor. Korkuyorum.

Gökyüzüne not

İçindeki sessiz parlaklık, elini kestiğin bir yerlerden görünür...🌑

Adın diyorum, unutulması ne mümkün

Bir yağmura bakıyor bütün hatıralar.

Çayı açık severim ama seni çok koyu sevdim ben.

Uyuma...

Sabaha kadar kahve içelim,

Camdan dışarıyı izleyelim..

Yağmur sokaklara yağsın, sen içime yağ...!