Şimdilerde yaşamın amacı, zengin olmak ve sonsuza kadar yaşamak. İdeal ölüm, ani ölüm. Ölümden sonraki yaşama duyulan ilginin yerini, ölümsüzlük arzusu almış. Türümüz, ömürleri uzamasıyla övünüyor. Herkes genç görünmeye, genç yaşamaya çalışıyor. Bize daha az iş ve daha çok eğlence vaat ediliyor. Robotlar hepimizin köle sahibi olmasını sağlayacak. Aylaklık edeceğimiz, sürekli tüketeceğimiz zaman hiç durmadan, hiç durmadan artacak. Öyle umuyoruz.

📜Gün boyunca hayatta kalmaya, geceleri ise yaşamaya çalışırız...✨

~Gündüz Vassaf, Cehenneme Övgü

"Radyasyondan çok,

Birbirlerinin kalplerini,

Kırmaktan ölüyor insanlar.🔆

Cehenneme Övgü, #gündüzvassaf

Cehenneme Övgü - Gündüz Vassaf

They say I am between the East and the West.

An identity crisis! Whose? Mine or theirs?

Enough of this nonsense.

Take the labels off and look at me. Just look

You won’t need a guidebook. Like all cities, I have my own sense of time.

I am a labyrinth of layers that only makes sense without a compass.

Trust me. Let yourself be, let yourself go.

But be careful what you go away with.

When you leave, all my empires, my religions, and passions

will be your fertile soil wherever you go.

Praised that I am, I am not proud. Much has been written about me.

To those who have found me melancholic

I say, “do not look for sparks in ashes long buried”.

To those who seek, amusement, I do not exhibit my past as

decorations for a perpetual carnival.

I am a home, I am a home without owners.

If you’re hesitant, not sure which way to go as you walk about, follow one of my cats. They will lead you to places, introduce you to people,

point out secrets they keep even from me. They, more than anyone, are the longest continuing residents of the city

A challenge to those who see the future in my past,

I am an obstacle for those who see only the future.

I see change with the patience of centuries.

Some want only to change the past and shout opportunity.

Look at my silhouette from the bridge on the Golden Horn.

Time has not passed me by, it has protected me.

I ask you, the same.

"Yaşamın anlamı gece duyumsanır ve sorgulanır. Kimse bunu öğle yemeği sırasında tartışmaz. Yaşam, gecenin konusudur."

Yaşamın karşıtı ölüm değildir. Ölümün karşıtı doğumdur.

Gündüz Vassaf

Cehenneme Övgü

Ölümün bilincinde olmayan insan yaşadığının bilincinde de değildir.

Cehenneme Övgü, Gündüz Vassaf

Georges Dumézil – Sosyoloji Ders Notları (2023)

Gündüz Vassaf’ın hazırladığı, klinik psikolog Belkıs Halim Vassaf’ın, İstanbul Üniversitesinde ders veren Georges Dumézil’in öğrencisiyken tuttuğu notları ve Dumézil’in çalışmalarını ele alan iki makaleden oluşan Dumézil’in ‘Sosyoloji Ders Notları’, hem Dumézil’in hayatı ve kişiliğine hem de Türkiye’nin bir döneminin entelektüel hayatına ışık tutuyor. Söz konusu makalelerden ilkini kaleme alan…

View On WordPress

Yeryüzünde yaşayabileceğimiz bir sürü yer olduğu halde o kadar sıkışıp kaldık ki, ne zaman yürüyüp ne zaman duracağımızı gösteren ışıklara muhtacız.

İstanbul’un Sesi

Evet, Gündüz Vassaf hayranlığına devam ediyorum. Öyle sakin, öyle doğru, öyle umut verici bir sesi var ki. Bu kitap diğerlerinden biraz daha farklı. Zaten bildiğim kadarıyla her kitapta başka bir tarz deniyor. Burada çağın ve ülkenin omuzlarımıza yüklediği umutsuzluktan silkinmemize nesir şeklinde ama oldukça basit cümlelerle yardımcı oluyor.

Bu tarzdan bir çok insan zevk almayabilir, ancak ben Gündüz Vassaf esintisiyle sakinleştiğim için zevkle okudum. Tavsiye ederim.

İnsanlar neden çocuk sahibi olur? Mutlu olacaklarını sandıkları için mi? Çocuk sahibi olmak mutluluktur, öyle mi? Hayır! Çocuksuz mutlu olmayan kişi, çocukla da mutlu olamaz.Bir başka insanın sırtından mutluluk talep etmeye hakkımız yok.Mutluluk her yerdedir.Ancak her yerde mutluluğu bulan kişi bir çocukla da mutlu olabilir.

— Cehenneme Övgü, Gündüz Vassaf

KAHRAMAN MI?

Burada kahraman olmaya ihtiyacım yok….. asıl olan önemli olan toplumların bir kahramana ihtiyaç duymayacak seviyeye, düzeye gelebilmesi, getirilebilmesidir….başarı da bence budur….bizim topluma "GÖRÜNCEK ADAM" lazım ya da "GAZMAN"… şöyle Nihat Doğan tarzında….konuştuğunda kavimler göçünü yeniden başlatabilecek bir düzeye sahip "senin kancık kelleni korkak bedeninden ayırmaya geldim" yada "hoşçakal düşman beldenin yaman güzeli" tadında nameleri olan birisine ihtiyaç var gibi…egzistansiyel ihtiyaçlarına cevap verebilitesi yüksek bir kurtarıcı…. mesela bizim bakkal neşet usta var, çevresinde veresiye ile çalışan tek bakkal o kaldı.. adam maceradan maceraya koşan memurun, işçinin kahramanı şu anda. …bu gayya kuyusuna justice league gelse bir b*k olmaz. ülkeye zamanında bir tane verilmişti, bugün büstleri zafer çığlıkları ile kırılıyor…şimdi bir süper kahraman gelse çaresizlikten ağlayası gelir bunalıma girer saçı başı dökülür pelerinini satıp kapağı yurtdışına atmayı düşünür gündüz vassaf bir kitabında şöyle diyordu: "kahramanlar insanın görüşünü sınırlar. askeri üniforma gibidir kahramanlar. kahramanlar, insanın tüm özgürlüğünü elinden alırlar. nasıl yaşayacağımızı bize dayatırlar. tüm kahramanlar totaliterdir. sonsuz yaratıcılık potansiyelimizi hadım ederler. özgür bir insanın kahramanları olamaz, çünkü kahraman statükoyu simgeler. kahraman yaratma özlemi, hepimizin içindeki totaliter eğilimi, güçlü bir kişiye gönüllü olarak boyun eğme ihtiyacını gösterir. kahramana duyduğumuz gereksinim, kendi içimizdeki güvensizlikten doğar. ister muhalefette, ister iktidarda, ister balığa çıkmış, ister işte olalım, hepimiz bir başkasından (saygı duyulan bir meslektaşımızdan tutun da kendisi de bir tür kahraman olan tanrı ya kadar) neyi, nasıl ve ne zaman yapmamız gerektiğine ilişkin işaret bekleriz. kendimizi olduğumuz gibi kabul edinceye dek bizi tutsak edecek kahramanlar. süpermenler ve tanrılar yaratmaya devam edeceğiz. özgür toplumda kahramanlara yer yoktur. özgür insanın kahramanları olmaz."

video: Erşan Kuneri.... Er-Man

Gece, düzen güçleri uykudadır. Bürokrasi, askeriye, okullar, polis, kısacası yaşamımızı düzenleyen tüm güçler uykudadır; sokakta devriye gezen nöbetçi polis dışında. Askerler de hepimizden önce yatağa girerler. Dünyanın bu en baskıcı kurumunun mensupları, en erken yatanlardır aynı zamanda. Aslında, tüm totaliter kurumlarda, daha doğrusu, tüm kurumlarda (tüm kurumlar totaliter değil midir zaten?) insan her zaman erken yatmak zorundadır - yatılı okullarda, manastırlarda, ailede, cezaevlerinde, hastanelerde... Kişinin istediği saatte yatma hakkını destekleyen, bu özgürlüğe onay veren hiç bir kurum tanımıyorum. Aşk üzerine kurulu olan ve iki kişinin özgür iradesiyle gerçekleşen evlilik kurumunda bile, çiftler yatağa aynı saatte girmezlerse, biri daha geç yatar, geceyi daha fazla yaşarsa, sorunlar çıkmakta gecikmez. Kurum her zaman "geç❞ yatanı suçlar, erken yatanı değil. Avrupa feodal toplumunda tüm kent sakinleri mumlarını aynı saatte söndürmek zorundaydılar; bayramlar dışında. Düzen ve baskı güçlerinin doğal yapısı, her zaman belirli bir uyku saatini zorunlu kılar. Bu belirli saatin erken saat olması da yine onların doğal yapısından kaynaklanır.

[Gündüz Vassaf/Cehenneme Övgü]