North Greenwich, London; 12.1.2014

12.01.2014

Taemin -Firma para "DIAMOND SUPPLY"

Taemin dejó su firma tanto en el gorro como en el papel cuando visitó esta tienda con Onew.

🔗Ve a este recuerdo.

12012014 - BTS BigHit via Twitter

O staff diary para a última transmissão do #BTS no Music Bank foi carregado. #.Para_Onde_Iremos_Agora_PontoDeInterrogação

http://t.co/Cd8vYeuWUn

© @mygbrazil - Por favor, dê os créditos se usar!

Unang Bugso ng Disyembre

"Dear December, please be good to me." Ewan ko ba kung bakit may mga taong nagsasabi/tweet/post ng katagang yun, eh sa nananahimik naman ang kalendaryo. Nais talagang makipagsabwatan ng mga tao sa kung ano/sino ang nananahimik sa isang tabi. Tsk tsk.

So… Nagturn na naman ng isang page ang kalendaryo and *tentenenen~, nasa last month na tayo ng year 2014. And as a fresh start, halos epicness ang nanaig sa aking today’s adventure.

Nagsimula ang lahat nang magising ako ng alas-cinco ng umaga para mag-ayos paiskwela. Actually tinatamad talaga akong kumilos kaya dali-daling umalis ng bahay para makapasok na at wag nang gambalain ang mga tao sa bahay. Buti merong jeep na agad sumagip sakin sa pagkalate ilang steps away saming bahay. Medyo napatameme ako nang makita kong lulan din ng jeep na'king sinasakyan ang aking first love kasama ang kanyang girlfriend. Wala naman talaga akong pake sa mokong na yun, medyo nahihiya lang ako sa kanya dahil thrice akong nagconfess and at the same time, nireject nya. (Di ba dat sya ang mahiya dahil nireject nya kong isang hamak na babae? Ahm meh!) Sumakay ulit ako ng jeep this time dadaan ng school. Buti na lang din at may mga nag-aabang na sa'king pagdating. Pagtungtung ko ng mahiwagang jeep ay binati agad ako ng kisame ng jeep na sya namang kinaumpug ko. Medyo masakit kaya ininda ko na lang. Nagpapasalamat nga ko sa kisame ng jeep at naalala kong naiwan ko ang notebook ko sa MATH105 na may assignment pa naman kami dun. Knowing that 6:45 AM ay wala pa ko sa kalahati ng aking destinasyon ay nagassume na kong di na ko makakaabot ng first subject ko kaya nagtangka na kong iskip yun. Habang nagttxt, napansin kong karamihan ng estudyanteng nasakay sa jeep mula sa unibersidad na pinapasukan ko ay naka-orange top kaya nainsecure ako na baka ako lang ang naka-uniform dahil ang loyal ko naman sa school samantalang sila ay sinusuporta ang 18-day campaign na Violence Against Women. Sa totoo lang, pwede namang sumuporta sa isang pinaglalaban/karapatan ng hindi die-hard dba. Kumbaga I support pero hindi yung pati buhay eh iaalay ko para lang masabing sinusuportahan ko ang karapatan na yan. Habang nagsisibayad na ang mga kapwa kong estudyante ng kanilang pasahe ay napansin ko ang tatlong ugok na tabi ko mula sa driver na pawang mga tulog (o di kaya'y kunwa-kunwariang tulog para lang maexempt sa pag-aabot ng bayad). Sa bawat minutong may nagbabayad ay nais ko nang makipag-catch kay kuya dahil ni isa wala man lang nag-aabot ng bayad, pati ang magsyotang nakikipagharutan sa isat isa sa kabilang dulo ng upuan sa unahan na tapat ng tatlong ugok. Susmiyo! Ansarap sumigaw na "Ay, sana di ba nag-bus na lang kayo kung ayaw niyong mag-abot ng bayad" sabay walkout. Chos.

<

p>Buti na lang 30 minutes lang ang naging byahe mula sa mismong bahay namin hanggang sa unibersidad na karaniwan ay isang oras talaga ang gugugulin. Natawa na lang ako na makakaabot ako sa first subject ko dahil nagfaflag ceremony pa lang sila nang mga bandang 7:15AM. Nagtricycle na lang ako papasok ng unibersidad dahil ayokong pumila para lang magflag ceremony, palusot ko na rin yun para makatungtung ako sa lungga ng mga kaklase ko. Sa lahat ng nangyari sakin kaninang umaga, nakakatawa lang isipin na nag effort pa kong gawin ang lahat tas kengkoy pala ang magiging resulta—first class WALANG KLASE! Oh great. Napakagandang simula ng Disyembre ko.