Yalanlar = Daima Belki de Daimi

Her zaman, daima, daimi, daim, hep, belki sonsuza dek, surekli, suresiz, tekrar tekrar, ....boyunca, vb. aklima gelenler simdilik bu kadar. Farkettim ki bu kelimeleri o kadar cok kullaniyoruz ki bazen gercek anlamindan saptirip kendimizi/karisimizdakini umitsizlikler bulutuna ceviriyoruz. Sahiden `her zaman` boyle miyiz? Surekli `her zaman` ve ona es anlamli kelimeleri dogru mu  kullaniyoruz? Sanirim ve -yine buna ben de dahilim- dogru kullanmiyoruz hatta samimi degiliz. Kendime soyle bir baktigimda, ben de cok kullanir olmusum. Ve bunun bende bir yuk oldugunu hissetmeye basladim. Cunku artik, `her zaman` soz vermenin bir cesidi gibi gelmeye basladi. Dolayli olmasa bile genis  cercevede soz vermek anlamina geliyor artik. Mesela `ben her zaman senin yanindayim!` Soz vermenin bir cesidi gibi durmuyor mu? `Senin yaninda olmaya soz veriyorum` demek degil mi simdi? O yuzden artik bu kelimeyi kullanirken dikkat etmem gerekiyor. Cunku verdigim sozleri tutacagim diye kendim olmaktan uzaklastigimi ve yorulmaya basladigimi goruyorum. Ozellikle sonra birkac aydir ruh halim diplerde. Hicbir sey istedigim gibi gitmiyor, en onemlisi ne istedigimi bir turlu bulamiyorum.

Sahiden, bir insan `her zaman` sevebilir mi? Sanmiyorum! `her zaman` sahip cikabilir mi? `her zaman` destek olabilir ya da yaninda olabilir mi birisinin? Mantikli ve olabilitesine baktigimizda imkansiz geliyor. Cunku belirtilen zaman araliklarinda o insanin da bu tur ihtiyaclari olacagini varsayiyorum. En azindan benim de su aralar birisinin `her zaman` demesine ihtiyacim var galiba. `her zaman....` sonu nasil biterse bitsin ama dense bile o ictenligi goremiyorum! Gercekten hissetmiyorum. Genelde cok saglam arkadas veya dostlarimi kaybetmis biri olarak beynimin bir noktasi korelmis olabilir. Bilemiyorum cidden. Her cumleye inanirim ben, insanlarin bana yalan soyleyeceklerine inanmiyorum cunku bana yalan soylemelerini gerektiren bir durumlari olmuyor. O yuzden bahanelere veya soylediklerine inaniyor ve inanmis gibi yapiyorum. Ama bu durumun da beni yordugunun farkina vardim. Bir insan neden yalan soyler ki? Ay srdrngn kirilmasin? Amk kirilsam nolcak, sanki hic kirilmadim :) ay srdrngn uzulmesin? yine amk omrum uzulmek ile gecti :) sokakta dilenen bir cocuga da uzuluyorum, kocasindan siddet goren bir kadina da, aldatilan bir adama da, sehit dusen bir kardesime de, parasizliktan her isi yapmak zorunda olana da,... o kadar cok uzulmek icin nedenlerim var ki, sizin soyleyemediginiz dogrular -soylediginiz yalanlar- siradan bir uzuntu olarak gelir bana. Yeter ki yalan soylemeyin, ben bunu atlatmanin bir yolunu bulurum. atasozlerinden nefret ederim. Cidden. Ama bazen hakkini verenlervar. Kisi karsisindakini kendi gibi sanarmis derler. Simdi bu yazimi okursaniz, `bu adam kime kizmis boyle` derseniz, su an yazdigim yazinin yillar oncesine ait bir taslak oldugunu simdi soyleyeyim. Sadece bu ve bundan onceki cumleyi simdi ekledim ama bundan sonraki cumleler yine yillar oncesine aittir.

Yazdigim yazilarda hicbir butunluk saglayamadigimin farkindayim. Basladigim konu ile biten konular arasinda daglar var :) Simdi edebiyat yapanlar olursa onlara kocaman bir `nanik` cekiyorum. Edebiyat icin gidin `cemal sureyya` okuyun amk! Ben edebiyat parcalamiyorum. Konusamadigim icin yaziyorum o yuzden daldan dala zipliyorum. Ornek 1: konu: `her zaman`, sitem: `edebiyat`. cok garibim evet. Ruh halim de boyle. Dusuncelerim de. Aklimdan dakikada ne projeler, ne senaryolar, ne kizlar, ne diyaloglar geciyor ben bile sasiriyorum. Birisini dinlerken hayal kuruyorum. Onu yasiyorum resmen. 20'li yaslarimdan sonra kazandigim bir ozellik oldu. Ama `her zaman` karsimdakine deger verdim ben. Yari yolda birakmadim. Hep unutuldum. Simdi birisi cikmis bana diyor ki, `beni hani birakmayacak, her zaman yanimda olacaktin!` diyor. Yahu evlenmis gitmissin, daha nasil yaninda olayim! Bana ne artik senin mutsuzlugundan, sana ne artik benim seninle yillar once paylastiklarimdan! neymis `her zaman`, `daima` bla bla... demisim. Benim yanimda oldugunuz icin gecerli o cumleler, benden uzakta oldugunuz icin degil! O yuzden taa en basta soylediklerim simdi aptalca gelmeye basladi ama silmeyecegim yazdiklarimi! Neden yorulur oldum, bunu bir an once cozume kavusturup bir ayar vermem gerek kendime.

O yuzden, ilk cumlem varya eger bunu benden duyuyorsaniz ya da  duyduysaniz; siz yanimda oldugunuz ya da olacaginiz icin gecerli. Cunku benim bugune kadar `yaparim deyipte yapamadigim bir sey olmadi hic!`. Aksi halde umrumda degilsiniz! Hade eyvallah!

Sevgiler ve saygilar...

Gunun sarkisi (bunu bugun ekliyorum)

Beni kim kesfedecek ki?

Fuzuli bir zamanlar demisti ya; `soylesem tesiri yok, sussam gonul razi degil!`, diye! Hatta devami da vardir ama unuttum o guzel siiri. Artik cogu seyi unutur olmusum. Entel, genel kulturlu olacagiz diye beynimizi gereksizliklerle doldurmaya alismisiz. Ee gereksiz bilgiler abidesi olunca, insan beyni de hantallasiyor haliyle. Ogrenemiyor, kabul edemiyor, anlamiyor, tepki veriyor ama en onemlisi sevemiyor arkadaslar.

Severken bile karsisindakinde anlamsiz seyler arayip duruyor. Haa buluyor da :) Bu neyin bahanesi ileride anliyoruz ama beynimiz bazen bizi kendimizden daha cok dusunuyor!

Konumuz, sorgulamak olsun bugun. Neyi mi? Tabii ki de karsimiza ne cikiyor ve aklimiza ne geliyorsa! Simdiden; `hayirdir kardes, nihilizme mi merak saldin?` der dediginizi duyuyorum. Hic alakasi yok hemen soyleyeyim. Ama her insanin nihilist zamanlari olmustur ve bazi konularda boyledir. Bilmeyenler icin, Nihilizm konusunu arastirmanizi recai edecegim. Ben burada hicbir seyi reddetmiyor ama kabul de etmiyorum. Nihilizm ile Fatalizm arasinda bir yerdeyim anlayacaginiz uzere. Fatalizm ne laa derseniz, incelemenizi recai edecegim.

En tepedeki cumlemi simdi bambaska bir yere baglayacagim. Artik oyle bir ruh hali icindeyim ki, yillarin patlamasini yapacagim gorunuyor yakin zamanda. Bunu en son yaptigimda 22 yasindaydim ve tum cevremi birden degistirmistim. Turkcesi herkesi silmistim hayatimdan. Hoslandigim insani(lari) (evet birden fazla hatundan hoslanabiliyorum, gonlum cok zengin ama kesinlikle tek eslilikten yanayim), arkadaslarimi (is, mahalle, okul gibi gibi), akrabalarimi... geriye ne kaldi amk dediniz mi? Kaldi! `Ben` kaldim! Su ruh halimden kurtulamadim. Ne yaptiysam caresini bulamadim bir turlu. Yalniz kaldim yillarca olmadi, sevgililerim oldu yillarca yine olmadi, bambaska sehirlere gittim, insanlarla tartistim, guldum, agladim, sovdum yine olmadi!

Son yillarda bambaska bir ruh haline burundum. Mesela yukaridaki paragrafta bahsettigim yillarda umursamazin onde gideniydim, `ipimle kusagim sikimle tasagim` etiketini yapistirmisti cevrem bana. Bir yararini gormedim hic cunku bu karakter yapisi sizin sevilmemenize neden oluyor. Sonra, dedim aga bu boyle olmaz, bombayi patlattim Fuzuli ile isi biraktim, cevremi siktir ettim, biraz gezdim dolastim Turkiye'yi ve yeni bir srdrngn ortaya cikardim. Bu sefer ki, cana yakin, herkesin yardimina kosan, herkesi dusunen ki hala kendimi dusunemiyorum, dinleyen, sirdas olan... ama yok yine yaranamadik kimseye. Bu sefer de cok fazla sevenim oldu ama yine bana kimsenin bir faydasi olmadi arkadas. Bir kisi de cikip, `Bro neyin var? Bro sana bir surprizim var? Seni seviyorum.`, demedi. Bu insanlarin neyi var hala anlamis degilim. Hayir, suclu her iki durumda da ben cikmaktan sikildim :)) Kesin bu yazimi okuyan varsa ne dedigimi anlayacaktir. Bana yazan kizlara ogut veriyorum, sonra bir bakmisim kendilerini bulmus baskalarinin ellerini tutuyorlar. Halbuki ogutlerim benim elimi tutsunlar diyeydi :))) Demek ki karmasik srdrngn daha ilgi cekici duruyor. Neyse baska bir konu bu.

Su an dost diyebilecegim tek birisi var `kbrdmr` hayatimda. Gercekten beni dinleyen ve ozellikle bana ogutler veren birisi. Tanrim onu hep guldursun. Zaten gecenlerde de dedim ona. `Kizim sen oldugunde mezarinda yatacagim` diye. Cok sevindi gariban :)) Ortak yonumuz cok, ikimizde umursamaz gorunen ama icinde sanatci olmasa bile cakma sanatci ruhu tasiyan kisileriz. Dunyaya bakis acimiz ayni olmasa bile cevremizdekilerden daha farkli bakiyoruz, bu bana yetiyor en azindan. Bu aralar benimle cok ugrasiyor. Fuzuli'yi tekrarlamamam icin beni frenliyor. Cunku zamanin bizler icin gectigini artik sifirdan bazi seyleri kuramayacagimizin farkinda olmami istiyor. Benden istedigi sey, eskiden harabe olarak biraktiklarimi onarmam ve temeli saglamlastirip yeni fikirlerimi ve hayatimi bunun uzerine insa etmemi istiyor. Ne kadar guzel bir cumle degil mi? Her seye neden sifirdan baslayalim ki? Her seyin uzerini cizmekten bile bikar hale gelmedik mi, gercekten?

Bilenler vardir, I. Yalom'um `Nietzsche Agladiginda` kitabinda Dr. Breuer ile Fritz (Nietzsche) arasinda muhtesem diyaloglar gecer. Beyin firtinalari, birbirlerine dusuncelerini kabul ettirmek icin satrancvari ataklari. Orada Fritz'den bir cumle aklimda kaldi, simdi ki srdrngn'e dokundaracagim ucunu.

Der ki: `Hic kimsenin bir seyi sirf baskasi icin `yapmadigini` goreceksiniz. Insanin butun eylemleri kendisine yoneliktir, butun hizmetleri kendine hizmettir, butun sevgisi kendini sevmesidir!`.

Iste burada dank etti! Simdi ki srdrngn bu yuzden boyle. Evet her seyi kendi ruhumu daha anlamli kilabilmek icin yapiyorum. Hoslandigim birisini hediye yagmuruna tutmak her ne kadar onu mutlu etse de, ben daha da mutlu oluyorum. Her ne kadar onu dusunsem de, ben daha da mutlu oluyorum cunku birisini umursamak ruhumu tamir ediyor. Birisini sevmek beni ben yapiyor. Cunku kendimi sevdigimi anliyorum. Aga kiz olsam kendime asik olurdum yeminle :) kbrdmr'in soyledigi gibi, `ne guzel seviyon lan sen oyle!`. Simdi herkes kendini seviyor demeyin, yok oyle bir sey. O kadar guzel bir cumle ki yukaridaki, tersini dusunsenize! Basit dusunmeyin sakin, kafaniz cok karisacaktir! Derin dusununce mantigini kavriyorsunuz. Denedim test ettim.

Fritz sayesinde boyle kalmaya devam edecegim. Belki yanlislikla beni bu halimle kabul eden birisine rastlarim :) Hani Hegel'in bir sozu vardir, `Kendisini bugune kadar tek bir ogrencisinin anladigini, onun da yanlis anladigini!`, oyle bir sey bekliyorum. Bu cumleyi nedense her okudugumda, gordugumde, duydugumda kahkaha atasim geliyor :-)

Farkina simdi vardim, bugun bir nebze felsefe ve edebiyata dokundurmusum. Aslinda unutmadigim seyler varmis.

Gecmise cizik atmaktansa, cizdiklerinizle yeni hayatlar insa etmeye calisin. Belki farkinda olmadan guzel seyler cikaracaktir karsiniza.

Gunun anlam ve onemini gosteren ve srdrngn klasiklerinden bir bolum olan, anlamli bir sarki ekliyorum.

Sevgiler ve de saygilar.

Kendizi oyle bir sehirde hayal edin ki, elinizde sadece bir walkman olsun, ipod falan degil yani. biraz 90′lar olsun. Bizim ulkemizde anlatacagim ya da hayal ettigim bir atmosfer tarihte hic olmadigi icin hatta bu betonlasma periyodonun son agac ayakta kalana kadar devam edecegini varsayaraktan biraz amerikan filmleri ya da kliplerinden esintiler tasiyabilir.

Belki onceki yazilarimda bahsetmisimdir, ben bir Brandon Flowers hayraniyim, aslinda The Killers hayraniyim aslinda ama solist bu aralar tek tabanca hayatina devam ettigi icin yeni bir album cikarma telasi icinde. Cok mantikli hamleler ile albumu tek olarak piyasaya surmek yerine albumun tum sarkilarini farkli zamanlarda klipler cekerek yayinliyor. Haziran gibi albumu somurecegiz anlasilan:) Simdilik uc adet klip cekti ama uc gun yayinladigi klip ve sarki, bir insani bu kadar mi mutlu eder!? Bence ediyormus bunu kendimden anladim.

Seneler once, yalnizlik ile alakali bir yazmistim sanki ona nispet edercesine bir klip var. Sozleri ise klasik Brandon sozleri, romantik ve realitesi ust seviyede ama mutluluk optimumda. Hep bir ozlemden bahsediyor.

Kucukken ne derdik, `soyle olacagiz, boyle yapacagiz, suraya gidecegiz, boyle sevecegiz`. Bunu yanlislikla okuyan ufakliklar var ise simdiden soyluyorumm sakin! Ama sakin boyle cumleler kurmayin, hicbir boku kolay kolay degistiremiyorsunuz :) Brandon da bundan bahsediyor sarkisinin bir bolumunde. Hicbir seyi degistiremedigi ve buyudugunde yapayalniz kaldigini!

Uzaktaki birisine seslendiniz mi hic mesela?

Ya da aradiginizda telefonu duyup duymadigini merak ettiniz mi?

Bir bosluga dustugunuzde bunu doldurgunu?

Kirildiginiz andaki citirdiyi duydugunu?

Kapiyi kapattiginda ardindan kilitledigini?

Bir seyi kesip kanatan bir bicagi gordugunu?

Kulagini bir duvara yapistirdigini?

Iste! Yalniz bir sehirde siz de yapayalnizsiniz.Ama Brandon, umudunu hic kaybetmemis ki! Bir umudun kiyisinda bir yerlerde asilmis olan ipin ucuna sim siki sarilmis vaziyette! Evet, bir sehiri yalniz kilan sehrin kendisi degil, SENSIZLIK’tir diyor!

Buz dolabinin ustunde bir not var! `Kendine bir iyilik yap ve dolaptaki `misirlari` firina at ve patlat, ye citir citir :) Yalniz insanlarin surekli kendilerine boyle notlar yazdiklarina sahit olmusuzdur!

Bazilarimiz yuksek sesle bagirir sarkilar soyler, bazilarimiz sarki soyleyemez oldugumuz yerde dans etmeye calisiriz.

Sevgiden Ask’a!

Bugun izledigim bir dizi bolumunde su satirlari dinledim, aslinda altyazi olarak okudum. Iki erkek kardes yanyana oturuyor ve kucuk olan buyuk olana bir kiz icin duygularindan su sekilde bahsediyor:

LBT: i realized that i may not be able to explain what i feel for her, but it is something! yeah, maybe all LOVE isn’t true love in the messed up way that you and i have experienced it, but... I think this could turn into something even better.

BBT: well, then, brother! stop wasting your time sitting here with me. i think she could use a piece of news like that today.

Bu aralar karmasik bir haldeyim. Aslinda hep karmasik biriydim ama bu sefer karmasikligin nedenini biliyorum gibi. Bu baska bir konu basligi olabilir, sonra deginirim belki.

Simdi bizim karsi cinslerimizin ozellikle ulkemizdeki kizlarin bir takintilari var. Hep kisa yoldan mutlu olmanin pesindeler. Kafalarinda bir erkek figuru, mantiklarinda bir sorgulama paradoksu, duygularinda bir suphecilik, yaklasimlarinda ise bir sogukluk. Ama aradiklari kisi karsilarina ciktiklarinda nedense ve yuzde olarak %92 oraninda husran ile sonuclaniyor yasadiklari seyler. Nedense dedim yaa, aslinda nedeni cok basit! Okudugun bir romanin sonunu merak etmezsin, daha derin incelersin ama bu sana bir haz katmaz. Sayfalari hizla gecersin. Demem odur ki, kisa yoldan mutlu olmak icin kendilerine hazirladiklari gorsel ya da duygusal recetelerin bir muddet sonra onlara zaman kaybi olarak geri dondugu ve bunun sonucunda kendileri icin olusturduklari kriterleri daha da katilastirmalari ile sonuclaniyor. Insan kendisi olusturdugu haritadan bir mutlu son cikaramaz. Lairent gibi bir iliski yasamalisin!

Ben eger bir seyden alinti yapiyorsam kesinlikle savundugum ya da dile getirdigim bir sey ile karsilasmis oldugumdandir. Genelde herkesin yaptigi da bu degil mi? Yukaridakini ozetlersek, `yasadigimiz, sicip batirdigimiz tum asklar belki de gercek ask degildi. Belki de farkli bir deneyim ile buyuyen bir sevgi daha iyi bir seye donusebilir.` Buradaki `sey`den kastimi anladiniz sanirim. Tabii ki de ask!

Ben aska inanan biri olmadim hic. Iliskilerimde asktan bahsetmedigim icin hissettiklerimin hep ustunkoru olduguna inandilar. Ne kadar gercek hisler oldugunu ispatlamaya calistiysam da basaramadim :) Sebebi cok basit ve aptalca! Ask’a inanmadigim ve dillendirmedigim icin. Yahu illa ki harika bir iliski ya da `hayat arkadasligi` icin ask mi olmasi gerekiyor! Cevrenizde gercekten kac kisi asik! Ya da kac kisi `ask budur` diyebiliyor arkadas! Sadece hayal gucu ile asik olamazsiniz! Kendi kriterlerinizle de asik olamazsiniz! Mavi goze, siyah saca, kisa ya da uzun boya, modern goruse! Taktim modernlige ki modernlik nedir amk? Kimine gore cagimizin fikirlerini savunma, kimine gore bakim, kimine gore giyim, kimine gore para, kimine gore metro otobuste kitap okuma, kimine gore insan iliskileri! Bir olcutu yok ki! Ama `E` sikki `Hepsi` diyelim! Gecelim bir sonraki paragrafa.

Bir gun HIM solisti Ville Valo ile bir soylesi yapiyorlar. Gazeteci diyor ki: `Rock dunyasina `love rock` olgusunu siz soktunuz. Gerek Cover’lariniz ile gerekse kendi sozleriniz ile. Sizi boyle asik eden kadin kim? Nedir bu askin kaynagi?` Ville Valo soyle cevapliyor: `ben asik degilim, hic olmadim! Aska da inanmam! Ama hayal ettigim aski sozlere dokuyorum! Her ne kadar gerceklesmeyecek olsalar bile, bazilari icin hayali bile guzeldir.` Soylesiye ben dahil olup bir seyler sikistirayim araya. Ben de gunumuzdeki askin sadece gorsellikten ibaret oldugunu, hani bir yerde sonlaniyor dedikleri askin da bu yuzden sonlandigina inanan biriyim. Cunku gercek ask, kesinlikle insani tanimakla olmali, tanimamak ile degil! Cogu baslayan iliskinin milletin agzina sakiz olan `askimmm` kelimesi ile baslamasi beni cildirtiyor adeta! Ne aski amk! Iki ay, bir yil belki de bes yil sonra sonlanan bir birliktelik ne oluyor da ask bitiyor! `Ask hic biter mi!?` Bence bitmez, bitmemeli! Buradan Ezgi’nin Gunlugu’ne de selam cakiyorum. Guzel soylemis! Neyse, bir sonraki iliskilerinde de surekli `askim` diyorlar! Sahi kac kisiye asik olabilirsin ki? Kac kisiyi kandirabilirsiniz ki?

En guzel iliski birbirini tanimakla olandir! En guzel iliski her seyi konusabilen kisiyle olandir! En guzel iliski, bir arkadasimin dedigi gibi: `sevgiline naber lan kamil?` diyebildigin kisiyle olandir. En guzel iliski birbirinizin gelecegini dusunmekle kavga etttiginiz zamanlardir. En guzel iliski, aliskanliklarinizi ya da kisiliginizi yavasca birbirinize tamamlayacaginiz seviyeye kadar degistirdiginiz zamandir. Bunu anlamayabilirsiniz. Biriniz notron ise digeriniz proton olmali. Bir de elektron var biz onu dis etkenler olarak alalim ve boylece `kutleyi` pardon yanlis oldu; `iliskiyi` ortaya cikarmis olalim :)

Bir ustteki paragrafi bugun yani ikinci gun ekledim, asagidakilerle birlikte. Digerlerini dun yazmistim. Bazen 10 dakikada yazarken bazen 1 haftada yazabiliyorum. Ama bu iki gun surdu. Neyse, yetenegim kisitli galiba.

Bugun izledigim baska bir filmde, hafizasini kaybeden ve sonradan duzelen kadin, kocasina soyle diyor sahnede!

W: I remember everything. Why not say if we get married? M: Because I can not asking you to love me.

Evet, gercekten birisine sizi sevdigini soyleyemezsiniz! (sen beni seviyordun) Soramazsiniz da! Sevmiyorsaniz zaten cekip gidin! Seviyorsaniz da kendiniz soyleyin! Ama karsi tarafa bunu sormayin! Nasilsa siz ne soylerseniz soyleyin inanmayacaklardir! Cunku daha suslu cumleler bekliyor bizim hanim kizlarimiz! Sihirli seyler istiyorlar! Bir turlu tatmin olmuyorlar cumlelerimizden!

Neyse aslinda yine klasik srdrngn yazisi, konu amacindan surekli cikiyor. Son paragrafta tamamliyorum.

Soyle ki: karsimizdakilerin de artik askin ham maddesinin sevgi oldugunu kafalarina sokmalari gerek! Sevgisiz ask mi olur? Saygisiz ask mi olur? Dusuncesiz ask mi olur? Hee evet ask sadece sakal biyik kravat ile olunuyordu, haklisiniz :) Sevgiyi sakaldan, dusunceyi biyiktan, saygiyi kravattan almak gercekten dahiyane bir olay :) 

Yaziya her zamanki gibi bir video ekleyeyim ve bitireyim!

Sevgiler ve saygilar...

Gemilerden Sonra Limanlar

`Limaninda gemiler var mi?` diye ilk nakarat dortlugunu baslatiyor Turkiyem’deki en iyi soz yazari! Kimden bahsediyorum? Tabii ki de Teoman. Sonrasinda ise `bana kalbinde yer var mi` diye bitiriyor o essiz sarkinin nakaratini! Hemen kendimi o karakter yerine koyuyor ve yineliyorum! Sahiden `bana kalbinde yer var mi?`!

Eger uzun bir aradan sonra tekrar yazmaya baslamissam tekrar bir `liman` arayisina girmisim anlasilan o ki. Ama limanlar artik hep ayni gemileri kabul eder olmus! Sanki diger tum gemilere kombine vermis gibi, hep ayni gemilere sahiplik ediyorlar! Ayni renk gemiler, uzerinde ayni bacalari olan, pervane yapraklari ayni sayida, en onemlisi gemi hirdavatlari ayni olan ozellikleri tercih ediyorlar! Tek farklari isimleri degisik. Ama suc limanlarda degil ki ulkemizin sartlari limanlara gereken degeri vermiyor ki limanlar daha farkli gemileri kabul etsinler! Limanlari insa edenlerin taa en basta koydugu kurallar belki bu konuda cok etkili. Burasi ayri bir konu.

Ama Teo’cum limanlara hitaben diyor ki, `birak artik dunyayi, zarlari hileli`. `Cevrende neler oluyor, neler gidiyor, neler bitiyor!` `Belki duses gelir, mutlu olursun ama o da cok dusuk bir ihtimal!`

Yine Teo esliginde dunyanin adaletine bir giydirme yaptik! Iyi de yaptik hani! Arada bir hesap sormak gerek degil mi? Sozde harika ve olaganustu bir creation ornegi soz konusu! Evet, yaratiklar konusunda harika bir is cikarmis sahibimiz ama senaryo kotu! Belki umdugu senaryo boyle degildi ama sen gidip herkesi basrol oyuncusu yaparsan; o tiyatro bir yerde patlar! Shakespeare buna Hamlet’te deginmisti! Belki 400 yil once bize bir selektor cakti da anca simdi anlayabiliyoruz! Demek ki daha dunyanin yaratilisinda bir kimya eksikligi var ki, insanoglu surekli mizmiz ediyor, ediyoruz! Sahibimizin hikmetinden sual olmaz diyor ve ozur dileyerek yine gunumuze donuyorum.

srdrngn’in bu aralar kafasi karisik. Sinirleri lacka. Dolunaydan mi yoksa havadan mi? Yoksa heyecandan mi?

Dur, araya bu sarkiyi sikistirayim :)

Dinledikten sonra belki akli selim biri bana hak verecektir! Ama gercekten verenler ses versin, yoksa biktim artik hep `haklisin srdrngn` denmesinden! Bazi insanlar vardir, surekli kendisine `haklisin` densin, bazilari vardir surekli `haklisin` der. Dikkat ettiniz mi acaba! Artik diyalog kuramiyoruz, karsimizdakini dinleyemiyoruz bile! `Hakli degilsin`, `haksizsin` diyemiyoruz artik cunku yanlis bir kelime seciminde iliskileriniz, arkadasliklariniz sonlaniyor! Su an cevremde bu tip o kadar cok insan var ki? Amina koyayim konu neydi, ne oldu! Neyse...

Limanlara geri donersek, gemiler olmaz ise hicbir degeriniz yok! Yoksa kullanim amaciniz sadece uzerinize gelip `atlamak` olur, denize tabii :) Limanlari degerli kilan, orada barinan gemilerin kalitesidir! Limani guzel gosteren, gemilerin guzelligidir! Limani sonsuz kilan, gemiye sahip cikmasidir!

Simdi soruyorum Liman, aciklarinda bana yer var mi?

Sevgiler ve saygilar.

Siradanlasan Hayat Midir Yoksa Insan mi?

`Duran Duran` demek, srdrngn'in hayatinda buyuk bir yeri var demektir! Ingilliz olduklarindan midir bilemem ama severim bu adamlari! Ilk kesfettigim elemanlardir muzik hayatimdaki, yabanci muzigi bunlarla sevdim ben. Ortaokul zamanlarimdaki JoyFM'in vazgecilmez hitlerine sahip gruptur ayrica. Ustelik 80'lere aitlerdir. Ee srdrngn daha istesin ki!

Bir hazineleri vardir, onlar buna `Ordinary World` derler, ben ise ruhsal imdadima yetisen bir kutsal kitap olarak bakarim. O kadar derindir sozleri, melodisi, sesleri ve solosu! Her ruh haline gelen cumleleri vardir. Bu yuzdendir kutsalligi. Simdi dinleyin biraz....

http://www.youtube.com/watch?v=dDLiVwpv89s

Zaman gecer, dunya baki kalir ama insanlik bu kokusmus dunyanin icinde curur degil mi? Evet oyle, kafanizi yormayin fazla. Hayata gelis amacimizdan pek bahsetmek istemiyorum yoksa gokten uzerime yildirimlarin dusmesi an meselesi olur. Ama ucundan sunu soyleyeyim. Iyi insanlarin surekli kaybetmesini kagida yazilmis ve sergilendigi bir tiyatroyu oynuyoruz. Her konuda bir tiyatrodayiz abi. Ask, sevgi, savas, baris, insanlik, inanc vs her konuda senaryosu belli bir tiyatronun icerisindeyiz. Kimsenin gercegi ya da olan biteni tam olarak bilmedigi ve insanligin yazdigi bir tarihi pardon perdeyi oynuyoruz. Sagolsun aramizdaki kuklalar da o kadar iyi rol yapiyorlar ki, sanki aski onlar icat etmisler gibi cok bilmislik yapip asik oluyorlar sonra `ben unuttum bile sen yoluna bak` diyebiliyorlar; sanki barisi onlar istiyorlarmis gibi `Misir'dakiler kardesim ama Irak'taki ve Cin'deki Turkler kendi baslarinin caresine baksin` gibi illa ki ugruna savasacaklari bir barisi ariyorlar,.... Olan guzelim iyilere oluyor. Dusuncelilere oluyor. Icleri her kosulda sevgi dolu olanlara oluyor. Buna isyanim var benim cok uzun yillardir. Ama artik oyle bir an geliyor ki alistigimiz o siradan hayati bile arar oluyoruz, nefret ettigimiz insanlara ihtiyac duyar hale geliyoruz! Bazilarimiz bunu manevi yoldan, bazilarimiz ise maddi yoldan kendine monte ediyor, yapacak bir sey yok. Kader deyip yolumuza bakiyoruz, degil mi? (0))) `Nahhh bakiyoruz iste!`.

Simdi sarkimizin asil temasinda bahsettigi gibi; umdugun seyin, umit bekledigin anin, ihtiyacin olan insanin gelme olasiligi cok dusuk cunku artik dunya siradanlasti. Ne dun yasananlar icin agla `DIYOR` ne de yarin icin `BEKLE` diyor. Nasilsa boktan bir siradanlik tiyatrosunun icindesin `ani` yasa, mutlu olmaya bak `demiyor` ama onu ima ediyor. Cok seyi yasayacak ogreneksin, vazgec artik aradiklarindan gibi vurucu cumlelerle devamini getiriyor.

SOLO'nun derin hissini alamiyorsaniz yazdiklarimi anlamanizi beklemiyorum. Haydee herkes siradan hayatini yasamaya devam etsin! Adioss.

`I Will Learn To Survive!`

`Despair` den `Don't Despair`e Dogru Yolculuk ~

Sans eseri bir sarki kesfettim millet. Zaten benim buraya postladigim tum yazilar ya anlik ruh halimden ya dinledigim muziklerin enfesliginden yaa daa izlemis oldugum filmlerin harikuleligindendir. Bu boyle de devam edecektir kimse kusuruma bakmasin=] Yazar veyahutta sair olamadim ama aklimizdakileri kelimelere dokmeye yetecek egitime sahibiz herhalde =] Neyse giris cumlelerim hep uzun olur sonra konu amacindan cikar mikar topla toplayabilirsen. Hoooppp.

Bu gecemin sansli insani `Karen O`, nam-i diger `Yeah Yeah Yeahs` grubunun seker cekik gozlu solisti ki; onun o harika sesinden cikmis dehset bir sarki uzerinden biraz sacmalayacagim =]

Baslikta gordugunuz gibi `Mosquito` adli son albumunun 10. sarkisidir ki siralamayi yapaninda zekasina hayran kaldim 10 numara yani bu `Despair`. Bari link koyayim da siz de bir yandan dinleyin.

http://www.youtube.com/watch?v=Cvrjn_pF9tY

Aslinda herkesin bildigi hatta surekli birilerine soyledigi ya da ogut vermeye calistigi bir sekilde basliyor sarkimiz. `Sakin vazgecme`! Siz `umidini yitirme` de diyebilirsiniz. Neyse.

Insanlarin hayati deyipte onlarin uzerinden gitmeyecegim, kendi yolumdan anlatayim. Evet, kotu gunlerimin daha basla

ngicinda miyim, ortasinda miyim bilinmez belki sonundayim ama artik gecmesinin vakti geldi, gecsin artik. Bizlerin hayatlarini mahveden insanlar tabi ki de olacaktir, yillarimizi alip goturecektir ama yine de vazgezmemeliyiz, degil mi? Iste oyle olmuyor! Tabi bu sarkiyi dinleyip bu sese asik olana dek! Boyle bir gaz gerekiyor insana. Sizleri bilmem ama benim hayatimi degistirmis bir coook sarki var bu hayatta. Ben gazimi bunlardan aliyorum =] Neyse....[en kil oldugum kelimeyi kullaniyorum amk!]

Artik gunesli gunleri gormenin zamani geldi. Sizler icin de gelsin. Icinizde cumlelerinizi, soylemek istediklerinizi tutmayin. Yapmadiginiz seyler icin `umit` beslemeyin. ISte en cok bu yikiyor adami. Umidin var ama eyleme gecmiyorsun, duruyorsun oldugun yerde. Susuyorsun! Kim olursa olsun, icinizdekileri dokun! Sevdiginizden bihaber x kisiye, yanlis yaptigini bildiginiz patronunuza, sizi gormezden gelen ahmaklara, hele ki sizi sevdigini sanan denyolarin duygularini ortaya cikarmak icin haykirmaktan vazgecmeyin. Hicbir sey kaybetmezsiniz. Tam tersi o hissettiginiz buyuk bosluk varya aninda geciyor. Hani `umit` diye bir kelime varya; onun fakir avuntusu oldugunu anliyacaksiniz! Surekli bu kelime ile kandirildiginizi anlayacaksiniz. `Umut` da oyle. Yapmadiginiz seylerin `ne umidi ne de umudu` olsun!

Paylasmayi bildiginiz insanlarla yasayin gunlerinizi, kiskandiginiz insanlarla degil! Gulmeyi size basartabilen insanlari bulun! Yani mal mal espri yapanlari kastetmiyorum. Duygularinizi sevindiren, gulduren insanlari bulun. Hep birileri olacaktir, olmustur elbette. Cevrenize baktiginizda aslinda size gelen birileri olmustur. Onlari tekrar bulun, tekrar hayatiniza sokun! Evlendim diye, nisanlandim diye, sozlendim diye, sevgiliyim diye sizi mutlu eden insanlardan ayrilmayin! Unutmayin bu saydigim insanlar yokken onlar vardi gecmisinizde. `Gecmisi unutmak`, intikamini cok pis aldirtiyor insana. Yalnizlikla odullendiyor insani. En buyuk ceza iste bu abi, `yalnizlik`. Cok insan olabilir hayatinizda ama `yalnizsinizdir` iste. Korkulacak olan sey bu.

Ama bu sarki sizi de hizaya soksun istiyorum. `Asla hicbir konuda vazgecmeyin. Asla yaptiklarinizin hesabini vermeyin. Asla dusuncelerinizi esirgemeyin. Asla korkmayin. Asla yarim birakmayin. Asla kaybolmayin. Asla ama asla bir insani yari yolda birakmayin,` der ve sizi sarki ile basbasa birakirim.

Sevgi ve saygilarla....

You can go your own way!

`Seni sevmek, yapilacak en dogru sey degil midir`, diye baslar `Fleetwood Mac`in o essiz sarkisi. Tam bir atar sarkisidir. Aslinda sarki o donemin grup uyelerinin ayrilma esigine gelmesine atfedilmis bir sarki. Sarkinin bulundugu `Rumours` albumu grubu tekrar bir araya toplamak amacli yapilan bir albumdu. Albumdeki her sarkinin sozleri oyle etkileyici oyle bir lastikti ki, sarkilari gunumuzde ruh halinize gore her duyguya hitap edebilecek sekilde yer edindi. Zaten sen yoluna ben yoluma ama burada bir bir kalp var edasiyla soylenmis bir sarkidir. En azindan ben oyle algiliyorum =]

* Sen, her seyi verebilecegini soylersin ama o almak istemez.

* Sen, duygularini nasil degistirebilecegini soylersin; o ise `bana ne!?` der.

* O zaman sen `yol orada defol git dersin`; o ise aslinda geride kalan degil de giden yalnizdir felsefesiyle ayazda kalir ve baska bir yalniz gune yelken acar.

* Sen, kutular icinde hazineler serersin onune; o ise yine kararsizdir.

* Ya bir gun O tum bavullarini toplamis ve geri gelmisse!?

* Verebilecegin seyler ya da sunabilecegin dunya hala orada midir?

Bu sarki ben de yukarida soylediklerimi gozlerimin onune getiriyor. Her dinleyende ise farkli cumleler ortaya cikacaktir. Orasi kesin.

Bu arada dunyada `cover`i en cok olan sarkilardan biridir ve en iyi `cover`lanan sarkilarin basinda gelir. Ben etkileyici olani paylasacagim:

http://www.youtube.com/watch?v=OltcXMV-9Vk

C u byOooOooooo =]

Altin misin, Pirlanta mi Yoksa `Loser` Bir Insan mi?

Ey ‘Deger!’

Bazen bir pirlantaya, bazen bir maddeye, bazen bir hayvana bazense bir insana sifat olabiliyorsun!

Sormazlar mi adama; sifat `turune gore` kalici bir niteliktir ama sen neden hep ‘kaybediyorsun’ diye. Sormazlar cunku degerini kaybeden tek yegane bilesen insan-liktir! Sorulmasi asikar olan sey, ‘neden insan’, aslinda degil mi? Sebastian Vettel cigligi gibi ‘yessssss’, nidasi attiginizi bilmek isterdim ama bundan emin degilim.

Ayrilik, kavga, kufur, kibir, sadakat, emek gibi kavramlar yuzunden ‘deger’ denen zirvalik orta mali oldu! Ilk gordugun kisiye hemen bir etiket yapistirilir -yalan yok, ben yapistiriyorum-, sonra deger bicersin omur bicersin! Hayat denen dongunun parametrik sapmalari sayesinde ya degerlenirsin ya da kaybeden olursun ki bu sacmaligin ana konusu kaybetmek oldugu icin ‘loser’ yani ezik moduna indirgenen bir sifat olursun.

Simdi ey ‘Deger!’

Sunu biliyorum ki cogu insanlik gozunde ozellikle beni tanimayan milyarlar gozunde degerim yok, gerci milyarlar da benim gozumde degerli degil ama degersiz de degiller. Notrler abi. Karsilastigimda yapistirdigim etiketin etkisi bu durumda etkin bir rol oynar. Hayatimda az insan vardir cunku degerlidirler, oz insan vardir cunku ne yapsalar deger kaybetmezler. Ama yapilanlari yazsam bana acirsin ey ‘deger’, bana ismini sansurletirsin yeminle. Saka bir yana fiziksel bir sey yapmak got ister ama manevi yapilanlar yipratiyor be usta. Konu sapmaya dogru ilerlerken burada durayim.

Birisi bana `deger` dese, `anlat bakalim` dese ilk aklima sevdigim ya da sevdiklerim gelir herkes gibi. Heee gormedigim seyler de degerlidir mesela Tanri kavrami. Tanri'yi goremesek bile orada oldugunu biliyoruz. Arada sirada bize yamuk yapsada degerli oldugu icin kizamiyoruz, yaradan oldugu icinse hesap soramiyoruz ama surekli biz konusuyor o dinliyor moddayiz. Benim Tanri inancim biraz farkli oldugu icin baska bir `sacmalama` konusunda buna deginecegim.

Dunyamiz `deger` konusunda oyle bir evrim gecirmis ki herkes  `degerlilerine` saldiriyor. Evet saldirmak! Maddi, manevi ve fiziki anlamda! Mesela kadinlara siddet! Bu konuda cok hassas bir adam olarak, boyle bir olaya sahit oldugum zaman mudahale edip, duydugum zaman ise sinir krizine girebiliyorum. Hele haberlerde okudugum zaman ise tum yoketme arzularim tetikleniyor. Bana gore bir disiye el kaldiran erkegi esegin altina sokacaksin ki aciyi derinden hissetsin! Ama bunun disi tarafi da var. Onlar ne kadar `deger` verdiklerine sahip ciksalar bile intikam icin yapmayacaklari sey yok. Buna ornek vermek istemiyorum. Gercekten cok acimasiz misaller var =] Ama dikkat ettigim zaman surekli hep `degerlisin` diyenler insanin amina koyuyor, degil mi? Eger oyle birine sahipseniz ki cok sanslisiniz ama simdilik! Gelecegin garantisinin olmadigini bilimsel olarak milyon yillik ama inanc olarak 7bin yillik insan tarihine bakarak ispatlayabiliriz. `Degerliler`; oldurulmus, aldatilmis, yalnizlastirilmis, somurulmus, satilmis,..... evet cok aci bir insanlik tarihimiz var. O yuzden insanligin yaratilisina muhtesem diyen ileri Tanrici kisiliklere fazla inanmayin ve kanmayin. Formule uymayan bir seylerin olmadigi apacik ortada. Tanri boyle istemis olabilir ama cok acimazsizca bir istek olmus. Stop =]

Ben yazarken hep aklimda farkli farkli orneklerim var ama nedense cok bilmisligimden sacmalamalarim asil amacinin disina cikiyor =] Sonra toplamak istedigimde ise manasiz bir sacmalama butunlugu ortaliga dusmus oluyor. O yuzdendir ki kisa kesiyorum!

Kendinizden eminseniz karsinizdakine `deger` verin lakin karsinizdakinden emin degilseniz onun icin `degerli` olmayin! Aslinda sadece bunu soylemek istemistim =pP

Degerinizin surekli yukselmesi dilegiyle =]

demek ki arada yanlis yerlerde dogru kisiliklere ulasabiliyormusum :) begenmenize cocukca sevindim cunku sacmaliyorum surekli :))

Ey `yalnizlik!` Hani bazilari vardir, surekli aglar sizlanirlar yaa, `Ben yalnizim` diye ama bilmezler `senin` o bazilarini sarip sarmaladigini. Belki de yalnizligin en buyuk ilac, en buyuk umut belki de en buyuk care oldugunu anlamadilar hicbir zaman. Gercekten `yalniz` olan bir insanin kalbi…

Guzel Hatta Mukemmel Bir Gun Mu? O da Ne Ki?

Sadece guzel hatta mukemmel bir gun istiyorum!

Lou Reed'in ben daha tarihe gecmedigim zamanlarda dile getirdigi huzur dolu bir sarkinin temasidir bu.

70'li yillarda sosyal dunyanin daha ozgur oldugunu goremedik, bize o zaman ki ozgur cocuk safsatasini da miras birakan gerci olmadi ama yine de hayal edebiliyorum o zamanlari. Nasil diye sormayin; filmi var, muzigi var, romani var, var da var yani. Hayal etmemek icin insanin beyni Facebook gibi sanal sosyal yasamla sindirilip ogutulmesi gerekir. Neyse yaaa simdiden bir paragrafta bes-alti konu cikardim. Amacim tamamen aklimdaki guzel ve mukemmel gunu satirlara dokmek ama kopya cekecegim biraz.

Perfect Day sarkisini Formula1'in Cine5 kanalindan NTV'ye gectigi yil yapilan reklam filminin fon muziginde duymustum, sanirim 12 13 yila tekamul ediyor. Benim de lise yillarimin basina denk geliyor ama uzucu olan sarkinin ismini sanini ancak dort-bes sene sonra ogrenebilmem. Internet her evde YOK haliyle. Isyerleri zaten fax'a yeni yeni alismis, sansima lise bittikten sonra calistigim yerde internet vardi, ama ne internet. Donemin unlu programlari Kazaa, Ares gibi P2P programlari olmasa yine yukarida bahsettigim sarkiyi bulma olayini bilemeyecektim. Bu arada belirteyim, bir sarkinin inme suresi 30 ile 45 dk suruyordu, en yuksek baglanti 1mb'ti ve uffff simdiki en yuksek tarifeye kiyasla daha cok geciriyorlardi. Dusunun artik!

Sarkiyi, Google'i kesfedip aklimda kalan cumleler ile aramaya koyuldum tabi o zamanlar Google da patates. Farkettim ki sarkiyi zaten ezberlemisim JoyFM sayesinde ben niye kasiyorum ki! Yazdim 'Perfect Day' i Ares'e, arattim, bir sonuc cikti, cikan sonucta bir paylasim var ve adamin IP'si uzak dogu. Yani sarki var ama paylasimdaki karsi bilgisayarin sahibi coktan uykuya dalmis. Bir gun rotar ile indirdim parcayi ve konuya sebebiyet olan bu sarkiyi dinleye dinleye, yillari eskite eskite, bugunlere geldim.

Simdi, dusunuyorum da o gun ki verdigim ugras ve ugrasin sonundaki odul olan bu sarki beni cok mutlu etmisti. Her insanin bahse girerim ki gecmis anilari daha guzeldir, kotu olaylara girmek istemiyorum!

Sadece eskiden yaptiklarimi yapmak istiyorum;

- top oynamak,

- misket oynamak,

- seksek oynanak,

- mahalle kavgalari etmek...

- ...ardindan bu kavgalri mahalle macina cevirmek

- kizlara hava atmak icin saclara limon surmek, sarki soylemek,

- ilkokula gitmek,

- beslenme cantasindan cikan yumurtalari tokusturmak,

- walkman'i ele almak,

- okuldan kacmak,

- bayramlarda para toplamak,

- yaptigim hayvanlik olabilir ama kedileri kovalayip, kopeklerden kacmak, kertenkeleleri yakalamak,

- pirelenmek,

- gitar almak, calmaya calismak,

- buyumek istemek....

Yukaridakiler benim mutlulugumdu ve ayri ayri olsalarda guzel hatta mukemmel gunlerimdi. Simdi buyuduk, insanlik cirkinlesti, biz buyudukce daha da cirkinlesiyor ve haliyle gunlerimiz beter hale geliyor.

O zamanlar insan enerjisi mutluluga esitti, simdi ise piclige esit! Picligin prim yaptigi bir zamanda tabi ki de insanlar mutluluk arayacak. Cunku kimse mutlu degil! Isterse sevgili olsun, yiyissin koklassin, isterse kari koca olsun ev gecindirip coluk cocuga karissin! Bunlar artik kimseyi mutlu etmiyor cunku bize birakilan miras, mutluluk olmaliydi; umutsuzluk degil!

Simdi biz de sucluyuz cunku hicbir seyi degistiremiyoruz. Sucluyuz cunku kibirliyiz. Sucluyuz cunku 'bildigimiz tek seyin, her seyi bildigimiz' oldugunu dusunuyoruz.

Halbuki ben mutsuzum nedeni ise 'bildigim tek sey hicbir sey bilmedigimdir' oldugundan, ne zaman bilip ogrenecegim merak ediyorum! O yuzdendir ki bir Lou Reed sarkisi beni hayal dunyama goturur, bana bu sacmaliklari Ipod'umdan gecenin 3'un de yazdirir, mutlu hissetmemi saglar ve yarina 'guzel hatta mukemmel olmayacagi' icin siktir cektirir.