не собира во 140 карактери

Не знам како да ви објаснам. Многу сакам жени. Ги сакам оние тивките што се закопуваат во книга, и оние кои ставаат тони шминка на себе, сакам калуѓерки и им го почитувам изборот. Сакам дебели и големи што зафаќаат место и тенките отруени со идеали за убавина, ги сакам курвите пред МТВ, ги сакам масажерките, и младата девојка која направила видео за првиот секс што го искусила. Ја сакам исфрустрираната колешка што сите ја имаат, ја сакам и таа што мисли дека светот е веќе еднаков, ја сакам албанката од село што не ја пуштаат да учи, ја сакам и таа до парламент што стигнала. Ја сакам таа што не се родила жена, и таа што има љубов само за други жени. Ги сакам збунетите тинејџерки и ги сакам мајките еднакво. Ги сакам и тие што се чуваат за правиот и тие што ги бакнуваат сите жаби по пат. Ги сакам и тие што ме нервираат, би сакала да имаат малку поотворен поглед кон светот, ама живееме во општество што од мали не учи дека сите жени освен таа, мајка ѝ и сестра ѝ се гуски и тоа тешко се одучува. Најтешко е да се соочиш дека си дел од сите тие жени и дека нивните неправди може да потекнуваат од нашите ставови.

It was very pretty.

Credits: Ivana Batev and Boris Jurmovski

timelightbox: Aug. 12, 2012. Iranian women mourn after a deadly earthquake in northwest Iran.  From the earthquake in Iran and the killing of miners on strike by police in South Africa to the end of Ramadan and a meteor shower over Macedonia, TIME presents the best images of the week. See more photos here.

I envy the quiet zen of fishermen. Imagine sitting still for a camera exposure of 30 seconds. The hem of his jeans is clear and focused, a human being sitting completely static for half a minute, probably longer. While I feel my body humm and buzz and flow. But no one's tried photographing me while reading. I imagine I can burrow deep within and not move for hours.

ластовичко петтолиние | a scale of swallows

кежуали прекрасно склопена

Not a cleanse at all and impossible for me due to lifestyle reasons but in another galaxy this is how I eat all the time

Неубеден атеист*

И можеби има многу факти во наука, ама јас знам жени што биле по 3-4 пати на ин-витро безуспешно, трошејки пари и време и душа, на крај отишле во Бигорски и останале трудни. (Тука внеси виц за попот.) И јас имам објаснување за тоа, стресот од одење по лекари и хормони и пари и телото не чувствува спремност да создаде живот, во споредба со мирот што едноставниот чин на палење свеќа го носи со себе. Ама тоа што се почесто се сретнува потребата за барање на тој мир во повеќе полиња, меѓу луѓе од различни верски и етнички припадности, различни социјални нивоа, мене ми е индикатор дека просто неверување не му е доволно на обичниот човек.

(Честа реторика во атеизам е дека неговите припадници не се обични луѓе, туку попаметни и подобри. Мислам дека нема ништо поштетно на светов од тоа група луѓе да мислат дека се подобри од другите. Ист говор на омраза користат и верници.)

Пола живот го поминав скитајки низ религии, најчесто книгите ми се господ, некогаш ракија, некогаш секс, а постојано во потсвеста Господ е Христос и не припаѓам во Неговото царство, ама Allāhu Akbar и навистина е. И најчесто не знам, освен тоа што знам дека во Соборен храм не чувствувам ништо, но во напуштена црквичка во близина на Винци во која живееше само гнездо огромни стршлени почуствував дека можам да го поминам животот таму и секое утро да му се заблагодарувам на Господ. Незнаењето ме плашеше порано, секоја религија која ја сретнав како дете ме убедуваше дека морам да ЗНАМ, но кога пораснав откривањето ми е станато религија, љубовта ми е Бог. Ама атеизам ми е посебно проблематичен затоа што не те обврзува само да не веруваш, туку те врзува да веруваш во луѓе, дека се доволно способни и паметни и несебични за да можеш да се потпреш на нивните откритија за светот. Како да немаат агенда, како да не се и самите свештеници. Не ми е доволно да знам, сакам да верувам.

Edit: Ама вчера читавме дека сме 4ти во свет, а први во Европа по религиозност, така што не знам зошто се бунам. Ама може се збуниле тие што ја пишувале статистиката, ситуацијата е таква да секој ден се колнеме „Господ да чува“ верувал човек или не.

грешник

Не сум девојче од село ама сум се привикнала толку многу што градски навики ме фрикаат. Па кога сум кај моите сама да им ги вадам цвеќињата, ќе затропа некој на врата. Ќе станам, ќе ѕирнам, не препознавам и не отварам. Сум видела секакви луѓе на другата страна од вратата. И не ја отварам. Знам дека не е во ред тоа, дека треба да се отвори на секој што тропа од кармички причини. Ама тоа дома не ми се случило, нема како човек да дојде да не го приметам далеку пред да дојде до вратата, да тропа ненајавен може само еден човек, еден комшија што го имаме, ама тој не тропа. Ујко се најавува од далеку со викање или песна и вратата е отворена кога ќе пристигне.

По риба на Вардар.

So long, and thanks for all the stars and fish!

На Вардар се повлекла водата.

High above the world.

одмор

Сакам да одам на планина, да престојувам во колиба или шатор сред шума, да нема други луѓе, да нема продавници, да нема ништо. Сакам да е ладно навечер и сончево преку ден, да поминува сонцето низ гранките и да ми ја топли душата ако не телото. Сакам да се ебеме голи на ливада, цел ден. Природата да остави белези по цело тело, да ни сметаат и да се смееме. Сакам да биде многу тешко да се стигне до таму, тешко да си отидеш од таму. Сакам да го земеме кучето со нас, да осети дивина, да го снема ама и да се врати. Да јадеме уловена храна, зајаче со печурки најдени под дрво, ама и домашен леб што ќе го земам од дома. Да знаеме да си одиме кога ќе снема.

Повеќе работи се случија на најдолгиот ден од годината.