I don’t even know what to say sometimes. I just want to close my eyes and rest

convincing myself to be okay to prevent Georgie to come out and have another breakdown by forcing a very little smile. it be like that sometimes.

I’m sad but I don’t want to be sadder. I might lose it.

He is weak but he is back.

After more than a year, I find myself writing what I am feeling again. Here where nobody can judge me. Now back to the title. Someone’s back. I thought on the way na ako to forgetting George kasi I thought he was gone. Life is funny that way talaga. You thought wala na yun pala nagpahinga lang. Parang bida sa mexicanovela si George, akala mo sumabog na yung sinasakyan niyang kotse at nagshoot sa bangin pero may doctor, or lawyer, or random bachelor na pupulot sa kanya at after a very long time, he would come back, and then he will proceed to make your life a living hell ulit. Papahirapan ka ulit.  Maybe 4 or 5 months ago, I’ve been to a very dark place. dark place legit. I’ve had thoughts of “K-ing” my self. I did not try to do it because of procrastination but just having the thought of harming myself was pretty scary. Bumabalik na lang ako sa ulirat ko like-- “Shit, bakit ko naisip yun?” I even thought of harming my pets that I consider as my sons and daughters. Kumakain ako sa Bonchon that day, malinaw na malinaw sa utak ko. I ordered 2 chicken and nung sisimulan ko na yung second chicken, out of nowhere, narealize ko na kanina pa pala ako umiiyak. di lang basta iyak na tumutulo luha ko, nanginginig katawan ko sa pagpigil sa iyak ko. I was not able to finish my meal. Pinagtitinginan ako ng mga tao so I had to leave. Grabe, hiyang hiya ako noon, na para bang may nagawa akong mali, I was just minding my own meal but that happened. I was on the back ride ng traysikel paalis. I don’t remember where I was supposed to go that day, but as we were driving, a massive truck passed by sa gilid namin. It was trying to overtake the traysikel, And sobrang random, as if someone whispered and gave me that idea. “What if tumalon ako sa harap ng massive truck na yun? that would be instant and painless for sure” My body was almost about to follow the thought, I was just hanging by the back ride. I am no longer sitting. I almost jumped but I didn’t. It’s so crazy how hindi man lang ako natakot unitl the I told my self not to do it.  I don’t know who flipped the switch and all of these happened, but it just did. I was so A okay with my friends but when the party is over, when everyone goes home and I am all alone, the dark thoughts, the sad feelings, and the S**cidal ideas take over. And sobrang sad kasi di ko alam paano siya mawawala.  Di ko na ikkwento paano ko siya na-overcome, because I haven’t. I just learned how to divert my attention. How to keep my self busy. This post is not some “wiki how to” list, I’m just sharing so there’s that. Lately, naisip ko, this is almost the same experience I had before and then I’ve been in a healthy relationship and George disappeared. Then we broke up and after a few months, I’m back to where I started. I’m not one to go back to my ex but he surely helped me. I just didn’t think I would still be needing him in the future, kasi akala ko wala na si George.  Now here I am randomly swiping left and right on dating apps para lang mapainom ko si George dahil uhaw na uhaw siya, jowang jowa siya. I keep telling myself na hindi ko kailangan ng stranger to be okay, I have been independent since I am 19 and did not need anybody’s help for almost 8 years. Anong pinagkaiba ngayon? It’s sad. Sometimes, before I go to sleep, I think of how happy I could be if I can be in another healthy relationship. Someone who would take care of me, assure me that I am not alone, that I don’t have to say Hi to George every now and then. It bears repeating, someone who would take care of me. Sinasabi ko pa lang sa sarili ko, Sinusulat ko pa lang, parang sumasaya na ako, gumagaan na yung pakiramdam ko, na-eexcite na ako. Kaya inuulit ulit ko, What more if magkatotoo? I am so tired of taking care of everything by myself, It’s no fun. ang sarap sigurong i-enjoy yung mga bagay na ineenjoy ko ngayon with someone. I wanna share my little happiness. I want to share the darkness within me na tinatago ko ng tinatago. I want to let it all go with the help of that person. I just want to belong to someone.  - George

I have a new work. I hope I last. I wish that I keep this job for a long time since I want to switch to a corporate setting. I'm tired of working behind the telephone.

so... Today, no sorry... Yesterday, I realized one thing. That I wasn't really different like I think I was. Back when i was young, (I mean younger than i am now) I used to think na kakaiba ako, na naiiba ako sa karaniwang tao. Nung bata kasi ako, bago ako matulog, nag-iimagine ako ng mga kung anu-anong bagay. Usually Zombie apocalypse or alien invasion. Oh how I love thinking about Zombie apocalypse! And in my Imagination, palagi kong naiisisp na kung magkakaroon man ng zombie invasion or something like that, kahit kagatin ako ng zombie di ako mag-tuturn. It's always mind over matter; na yung iba magiging zombie na pero ako, I will have some special ability na hindi ako tatablan ng kahit na anong kagat ng zombie. Or kung magkaroon man ng Alien Invasion, ako yung nag-iisang manlalaban sa mga alien at sasapak sa mukha nilang may malaking mata habang hinihigop ako ng ilaw na nag-mumula sa space craft nila. I always thought of myself as someone with some sort of special ability na lumaban, na hindi tablan, na maging immune sa kahit na anong negativity na mangyari sa akin.

I was wrong. I was so wrong. I was too old to realize na hindi ako naiiba. I wasn't immune.

Sunday morning. Day off ko from a very tiring week. Nag-chat ang boss ko sa messenger sa GC namin ng team ko to ask kung sino sa mga nasa ilalim ng pamumuno niya ang handang mag-Overtime kahit rest-day namin(karamihan ng team). Nang nag-tanong ang boss ko ng kung sino-ang gustong mag-restday overtime, nagsipatakan ang mga ulo sa GC. Nagsi-hulugan lang yung mga ulo pero walang sumagot. Oo, seenzoned lang si Boss.(credits)

Hindi ko alam kung kamag-anak ko lang ba si Jollibee para mag-bida-bida or contestant ako sa PGT para magpasikat pero nag-prisinta akong ako na lang nga ang papasok ng rest-day overtime, kasi honestly wala naman kasi talaga akong gagawin sa maliit na kwarto(higaan) na nirerentahan ko na mas kilala sa tawag na boarding house na mas kilala pa lalo bilang bed-space. 5 hours OT from 8PM hanggang 1AM. No more no less, yun ang usapan.

Fast forward sa pagkatapos ng Rest-day Overtime, habang pababa na ako ng opisina at akmang uuwi na talaga, napaisip na naman ako, uuwi ako sa higaan ko para ano? Sayangin ang oras ko sa ilang oras na pagpikit at pag-papanggap na natutulog na ako. So for the first time after 9 long months, nagpasya ako na dumaan sa BAR na madalas kong tambayan a year ago. Yes, walang halong echos, charot at pang-chacharing. First time ko ulit tumikim ng alak after 9 months. No, first time ko ulit mag-punta sa BAR.

Malakas ang tugtugan, malakas ang tawanan, madilim, tapos liliwanag, tapos didilim, tapos liliwanag ulit, tapos mag-lalaro yung mga ilaw na dumadaan sa mata mo. Dadagundong yung bass sa ear drums mo. Mapapa-indak ka sa weird na pag-sayaw ng mga tao sa paligid mo na parang walang paki-alam sa paligid nila. Excited na excited ako, kahit sa pasya ko pa na ito ay ako lang mag-isa ay alam kong mag-eenjoy ako kasi TA**INA! NAMISS ko ito! Sobrang namiss ko na maging laman ng ganitong establishment.

Diretso ako sa bar, medyo well-lit. Umorder ng tatlong boteng Smirnoff at humingi ng basong may yelo. Kinuha ko tapos pumwesto ako saan? Sa Tapat ng DJ's booth para Tangina Feel na Feel! Salin ng alak sa basong may yelo. Laklak, indak, headbang, inom ulit, sayaw, inom ulit, giling. Enjoy na enjoy lalo na kapag nahahalata mo na sa tugtog na malapit nang bumagsak yung bass? ay shit heaven! Wooh! Sige sayaw! Isang minuto... Limang minuto... Sampung minuto, napapagod na ako. Dinukot ko ang cellphone ko sa bulsa kong singhigpit ng leggings sa sobrang skinny. Pina-ilaw ko ang cellphone ko, diretso sa facebook, scroll sa newsfeeds.

Hindi ko namalayan na nakasandal na lang pala ako sa pader at na nagcecellphone na lang, biglang wala na man lang kaindak-indak akong nararamdaman. Pero hawak ko pa din sa kaliwang kamay ko ang baso kong may yelo at nangalahating smirnoff. Nandun pa din ang excitement ko, nandun pa din ang saya ko na nasa BAR ako at umiinom. Pero bakit Chill na lang? Ang ganda ng tugtog ah? Bakit ayaw na ng katawan kong sumayaw kahit umindak man lang sa tugtog? Tuloy pa din ako sa pag-scroll sa newsfeeds ko. Napapangiti sa mangilan-ngilang interesting na post ng mga kakilala ko. Uy nanganak na pala yung asawa ni ano?! Hala? mag-aabroad na si ano? O bakit kaya nag-resign si ano?

All of a sudden parang wala nang sense na nandun pa ako sa bar na maingay at madilim kasi di ko na rin naman napapansin ang nakapaligid sa akin. Kaya lang naman kasi malakas ang tugtog dito kasi para hindi marinig ng ibang tao ang ingay niyo, para maenjoy niyo ang mga tugtog na parang laging lalabasan kapag maaabot na ang rurok. Kaya lang naman madilim dito kasi para di gaanong magkakitaan kung sinong pangit sa hindi at para magka-itsura ang mga Hindi talaga nabiyayaan ng magandang genes sa pananaw ng karamihan. Kaya lang naman nag-lalaro ang mga liwanag sa mata ay para kahit papaano ay magka-kitaan pa din ang mga parokyano at para na din sa benefit ng mga naka-Mary Jane dahil naaaliw sila sa iba-ibang maliliwanag na ilaw.

Hanggang sa wala na. Finish na. Wala na talaga ako interes sa pinuntahan ko. Hanggang sa may stranger na nagsimulang gumiling giling at sumayaw sa harap ko na tuluyang nagpawalang gana sa akin. Sabi ko sa sarili ko, oras na para umuwi. 3:30 AM.

Pag-uwi ko, nagpasya ako na wag mag-elevator paakyat at mag-stairs na lang baka sakaling mawala ang hilo ko. Shit tatlong bote lang nahilo na ako? I used to fuck with 3 buckets of this kind of drink? What the fuck happened sa bahay alak ko?!

Pag-uwi ko, Nahiga ako sa kamang nirerentahan ko na tanging naghihintay sa pag-uwi ko. Hindi ko na namalayan na wala na akong malay hahaha funny. Nagising na lang ako bandang 7:30 ng umaga to realize na nagugutom ako at sobrang sakit ng ulo ko. Hang-over yata ang tawag dito. PUT***INA! All along I thought sobrang lakas ko, sa ilang taon kong pag-inom ng alak ngayon lang ako tinamaan ng hang-over. Ganito pala ang pakiramdam.

A) Tumatanda/ Nagkaka-edad na ako B) 9 Months akong hindi tumikom ng kahit na anong nakaka-lasing na inumin C) Pagod ako kasi galing ako sa OT D) Kasi hindi na ako sanay sa maingay na paligid?

Hindi ko alam kung alin jan ang dahilan pero isa lang ang paulit-ulit na naglalaro sa isip ko habang nag-luluto ako ng Lucky me beef para sa mainit na sabaw na pwedeng kong higupin. Hindi ako Immune. Vulnerable ako. Nakakaramdam ako ng sakit ng ulo. Nakakaramdam ako ng pagod. Nakakaramdam ako. Naaapektuhan ako. Wala pala talaga akong special ability para hindi mag-turn kapag kinagat ako ng zombie. Wala pala talaga akong kakayahan na sapakin yung alien na nang-aabduct sa akin.

Hindi ako nag-ddrama. Realization ko ito. Ito yung tunay na naiisip ko. Hangal ka kung mag-cocomment ka na nag-ddrama ako. Main point ng post ko na ito: Tao tayo and one way or another ma-eexperience natin ang shits ng buhay sa iba-ibang pagkakataon at aspeto. Akala natin kakaiba tayo para ma-exempt sa shits ng buhay. Akala natin safe tayo. Akala natin, hindi tayo mahihirapan. Akala natin special tayo. Ngayon nag-eenjoy ka, bukas nag-sasawa ka na. Ngayon, natutuwa ka, bukas umiiyak ka na. Ngayon nasasarapan ka, bukas nasasaktan ka na.

Pero think about this, Minsan kahit nasasaktan ka masarap naman di'ba? Minsan sa sobrang tuwang nararamdaman mo naiiyak ka di'ba? Minsan akala mo nag-sasawa ka na di'ba pero kapag na-experience mo ulit pagkatapos ng mahabang panahon, nag-eenjoy ka naman di'ba? Ngayon kung natapos mong basahin ang pagkahaba-habang post na ito, sige i-connect mo yung zombie apocalypse, alien abduction, yung RDOT ko, yung pag-uwi ko ng lasing at yung pagluluto ko ng luckyme! beef. LOL. Labyu!

07/02/18(July 11, 2018) (experience from a long time forgotten!)

THE PRAYING DADDY---

So today, nagising ako sa isang malamig na umaga, at alam mo na ang kasunod ng "kagigising" at "malamig." Syempre pag-gising mo, matik open your eyes muna. Sa likot ko palang matulog, yung cellphone ko na kagabi ay nasa tabi lang ng unan ko, next to my eyes na ngayon. as in pag mulat ng mata ko, cellphone ko agad bumungad sa akin, literal! At ang naka-open sa cellphone ko?... UMAGANG-UMAGA NAMAN GEORGE! GRINDR KAAGAD?! Yes po, Grindr kaagad.

So medyo, pupungas-pungas pa ako(lalim nung pupungas-pungas pero alam ko meaning niyan promise.) and I have 8 unread messages. From 8 different users. Mostly just saying (walang kamatayang) "Hi!/Hai," "What's up/Sup/Zup," at "san ka?/Taga-saan ka?(toot-toot-toot-toorurut[sa tono ng budots dance])" Boring messages, so ni-refresh ko na lang ang Grindr ko para makita sinong nearby. And usually(Hindi ko nilalahat) kung sino yung nearby, dun ka magiging interested and lalo pa kapag dinagdagan yan ng magandang profile picture(yung catchy-nakahubad, nakadila, parte lang ng mukha ang kita, or nakatalikod/naka-sideview). Yung nearby sa akin ay around 20+ meters lang. Ang display picture niya ay siya(yata) na nakatalikod tapos nakaupo sa beach, nakatalikod. So there, inapoyan ko siya(tap). Nagtap siya within a few seconds. Oo, seconds lang siya. Tapos nag-pm siya. "Parang ang lapit mo lang ah" (fast forward sa part na trade pics, bolahan, blah-blah-blah)

The conversatiion went on and sa hindi inaasahang pagkakataon, umulan. Sabi ko, "Umulan na". Sabi niya, "Oo nga eh". "Sarap matulog nito," sabi ko. "Mas masarap, mag-*bleep*" sabi niya. And I'm guessing alam niyo na kung ano yung naka-bleep na yun. Kayo bahala mag-interpret. I don't want to make the story long pero dadaanan muna natin ng mabilis yung part na nag-bargain kami. Ang result ng napag-usapan namin: Sumusubo siya, and if may iba pa akong gustong ipagawa sa kanya ipagawa ko lang at gagawin daw niya. He did not demand for me to do anything. So si GEORGE  tuwang-tuwa na bumaba ng building at nagpunta sa place ng ka-chat niya dala-dala ang payong niyang transparent.

"Nandito na ako sa 4th floor" yan ang chat ko sa kanya nang makarating ako sa place niya.

May bumukas na isang pinto and George turned to look. Oops! Hindi siya yun.

"Psst!" Sabay sumenyas yung lalaking lumabas ng pinto na lumapit daw ako.

Hindi siya yun! Anak ng Whatta Tops!? Nadaya si George!

Lumapit pa rin si George at pinapasok siya nung lalaki sa loob ng bahay. It looked like a boarding house of some sort. Isang unit lang siya, customized into maraming kwarto and dumiretso kami sa kwartong nasa dulo ng unit. Naka-kalat ang mga damit at ilang sapatos na nasa sahig, may dalawang electric fan na nakatapat sa kahoy na kama na may kutson. Pag-upo ko sa kama, umupo rin siya and dun ko natitigan ang mukha niya. Shit nadaya talaga ako!

Moreno yung nasa picture, maputi ang kaharap ko ngayon. Mukhang gym-fit yung nasa picture, Bear-type ang nasa harap ko ngayon. Firm ang muscles ng nasa picture, lawlaw ang dede ng kaharap ko ngayon. Makinis ang balat ng nasa picture, mabalbon ang kaharap ko ngayon, may balahibo pa sa dibdib. To be honest, nadisappoint talaga ako. Hindi kasi ito yung inihanda ko sa sarili ko na makikita ko.

Pero nandito na ako at ayaw kong ma-offend sa kahit na anong paraan itong kaharap ko ngayon kasi meron akong kakaunting takot na nararamdaman na baka pag na-offend siya ay bigla na lang tabigin nito ang mukha ko (ang laki niya kayang tao, laki pa ng katawan). Tinanggal ko agad ang zipper ko and game na agad at nang matapos na ito! Pinahiga niya ako sa kama pero hindi niya man lang pinansin ang pinagmamalaki ni George? Inuna niya yung nipples at kumagat-kagat. Mga 15 minutes siguro siyang nag-palipat lipat sa dalawang nipples ko. Parang gusto ko na nga sabihin na, "Eto na junjun ko o, ayaw mo ba?" Puro nipple lang ang tinatrabaho niya, yung pakiramdam na- kung may pangatlo or pang-apat pa akong nipple kakagat-kagatin niya din sa hilig niya sa nipples. Sa wakas hinawakan niya din si junjun and George was like, "Yes eto na sa wakas! Yung junjun ko naman! Masakit na ang nipples ko kaka-kagat mo!" Pero hinawakan niya lang tapos tinitigan niya lang habang tumataas-baba yung kamay niya. "Subo mo na," sabi ko. Pero umiling lang siya. Kung alam ko lang na i-mamasturbate lang pala niya ako eh di sana ako na lang ang gumawa, kaya ko din naman yun gawin sa bahay. Mahigpit tapos mabilis tapos nakita ko yung mukha niya seryoso, yung cheeks niya na medyo lawlaw din katulad ng dede niya ay nag-vivibrate sa ginagawa niyang pag-masturbate sa akin. Muntik nang matawa ng malakas si George!

Nawala yung concentration ko, kasi napalitan ng humor yung libog ko tapos bumitaw siya and may kinuha sa bandang tuktok ng kama niya. Lotion. Nilagyan niya ng kaunti yung kamay niya tapos nilagay niya yung junjun ni George sa gitna ng mga malalaking kamay niya na para siyang magdadasal. Tapos ganun na naman nag-vibrate na naman mukha niya sa ginawa niya. Antagal niyang ginanun yung junjun ni George and nararamdaman kong nawawala ang galit ni junjun sa ginagawa niya. Tuluyan na akong nawalan ng gana.

Palambot na talaga ng palambot. "Matagal ka pa?" sabi niya. That's the sign na nag-sasawa na siya! So inagaw ko na yung batuta ko and ako na ang nagmasturbate at nang matapos na ito. he stayed there sa posisyon niya, licking my balls(sana kanina pa niya yun ginawa). Nilabasan na si George, ang dami! Tuwang-tuwa si gagong tatay mong poser. Ako naman pamunas agad ang hinanap ko. Kinuha niya yung brief niya sa cabinet at pinangpunas sa inilabas ni junjun. Pagkatapos ay lumabas siya, to check kung may ibang tao. Wala. So tuloy-tuloy na akong lumabas at bumalik na ng bahay. Hindi pa ako nakakabalik ng bahay ay na-block ko na agad siya sa Grindr. Gagong yun. kala niya natuwa ako sa ginawa niya. Pag-uwi, naligo agad ako, sinabon kong maigi yung mga parts ng katawan ko na pinapak niya.

Kaya shout-out sa mga iba diyan na nakakabasa nito, ang pag-gamit ng lumang picture niyo nung mga panahon na bata pa kayo ay isang form ng pagiging poser in pictures. That WAS you. You've changed. Move on. Kayo nga iyon, yes, pero dati yun. Hindi na ngayon!

Imagine this, paano kung mawala ka sa kagubatan, tapos ang gagamitin na picture ng Seach and Rescue Operation ay picture mo nung 8 years old ka? Tingin mo mahahanap ka nila? Be real people! Be You! Kung hindi ka proud sa nangyari sayo or at least sa present mo then wag kang magreklamo! That is a choice you made!

Please wag niyong sabihing maarte ako kasi i know, once in your grindr/planetromeo/hornet/blued life ay na-experience niyo na din itong mga rants na sasabihin ko, or worst, baka kayo pa yung mga sinasabi ko. (pero gayunpaman, basahin niyo pa din please) It’s not pagiging maarte I believe/ I prefer to call it, preferences. Nasa Planetromeo profile ko ito so kung nabasa niyo na ang mga rants na ito, malamang sa malamang ay nagkachat na tayo. 1 Rant a day lang tayo para naman di ako masabihan na reklamador. hahaha (stories after rants...)

rant 1: 

upu-upuan ako tapos kapag tinira iiyak iyak. ang yabang kapag nasa chat, kaya daw niya upuan pero kapag kinantot biglang urong daw, chupa na lang daw. tapos chuchupa na lang may sabit pa? Tapos last na, yung iba naman sadista...pwede pag dinugo ka time out muna? Tangina dinugo na nga panay-panay ungol pa din? Naaawa ako pag ganun. Nakakalambot ng etits yun

❤️🧡💛💚💙💜

June/22/2018 Today, At work, napatunayan ko na kapag pala talaga masyado mong ginalingan sa isang bagay maaabuso ka. Earlier today, at work, one of my coworker was totally used and abused by being given the work load of two employees. At the beginning of our shift, our boss sent us an email about the assigned workload projects for eaach of us. I was expecting that it would be fair since si Boss na ang nag-decide how much workload ang mapupunta kanino. It surprised me when one of my officemates started complaining about why he has to be given a lot to do.

After a few moments our boss called me and another colleague(newbies) and she ask how we were doing. We said were okay and she told us to sit next to team mates that perform well so that if we have any questions, we can ask them. One of which is the guy who complained earlier about having too much workload. So I think the reason why he was given a lot to do is because he performs well.

And I think to myself: magaling kasi siya kaya binigyan siya ng maraming gagawin. Pinakita niyang magaling siya and kaya niya yung mga pinapagawa sa kanya so binigyan pa siya ng mas maraming gagawin.

Parang laro... Kapag ginalingan mo, automatic yan na maglelevel up yung gaming mo into a more difficult stage.

Parang babae... Kapag masyado kang nagmaganda/nagpaganda, ikaw ang babastusin, sisipulan, na sa iyo ang mata.

In other words... kapag kinakaya-kaya mo na lang ang mga pinapagawa sa'yo, nadadagdagan yan.

I think in some ways there are negative effects kasi paano kapag dumating sa point na hindi mo na talaga kaya? Kahit di mo gustong bitawan ang isang bagay, mabibitawan mo kasi masyado ka nang naaabuso. Pero come to think of it, sabi nga nila,

 there is no other way but up diba? 

And 

there is always a room for improvement nga daw... 

yan ang sabi nila.

Pero kung anu't-ano pa man, what I know is that it's the way of life. And yan ang isa sa mga bagay na hindi natin makokontrol. Maaaring may tawag sa ganitong situation. Di ko lang alam kung ano pero alam kong may iba na ding nakapansin nito. Hindi lang ako.

So Today, when I opened my PR account, I got three messages. One of them replying to a cut conversation. Yung pangalawa, nag-tatanong lang kung tagasaaan daw ba ako, and then the third was complimenting me about this BLOG that I'm starting. I really hope lang talaga na magtuloy-tuloy ang pag-popost ko dito sa BLOG na 'to about things. Baka kasi biglang tamarin na ako and di ko na siya ituloy.

Do you also have that tendency to be so fucking determined to do things. Interesting things. And then after a month or maybe a week, susukuan mo din. Biglang mapapadecide ka na lang na tinatamad ka na. Gusto mo pa rin namang gawin but then tinatamad ka.

Often times, young-genetically-male-lgbt members (lacking of words to describe them sa dami ng labels na nauuso) also have this tendency. They fall inlove. And they don't just fall in love. They fall so fucking hard in love with someone, and then the fucking tendency attacks and nawawala ang love ng ganun-ganun lang. Don't get me wrong. Hindi ko kinekwestyon ang Pagmamahal nila sa kani-kanilang mahal, pero aminin natin. Totoo. There are days that they really love their boyfriends/partners and then there are days when parang ayaw na nila or they need space(daw).

Gawin nating mas realistic, I-compare natin sa totoong buhay. Sa FB(facebook) ang good example nito. Yung mga friends natin na madalas nating nakikita na nagpopost ng mga pictures nila ng JOWA nila habang nasa kama pa at nakahubad(ayaw ko magjudge pero parang alam ko ang ginawa nila bago sila nagpicture or after nilang magpicture.) Minsan pa nga sa mas malupit na pagkakataon(and sometimes nakakainggit) may mga videos pa sila na nag-pproclaim ng pagmamahal nila ng love nila, pero magugulat ka na lang, Three months LAtew(sa tono ng narator ng spongebob) magpopost yan ng kabitteran like, "Tara inom tayo," or "Sinong single jan," or worst... "Sana hindi na lang kita nakilala." Nakakapagtaka pa bang makita ang mga gaanong post galing sa kanila? Of course not! Hindi sila Malandi, don't call them that. Madali lang silang mag-sawa kasi they have tendencies that weren't controlled in time.

So eto na nga, balik tayo sa tendencies na sinasabi ko. Kahit kasi sa akin applicable yun but not on the category of LOVE! Masisisi ba natin ang pagiging Pilipino(Filipinong lgbt) natin sa pagiging NINGAS KUGON?

NINGAS KUGON- Ang ningas kugon ay idioma na nangangahulugan ng mga gawain na sa una lang masigasig, maganda o magaling. Ngunit kalaunan ay hindi na naitutuloy ang nasimulan.(source:WIKI)

I mean... Bakit ba kasi tayo nagkakaroon ng gaanong TENDENCIES? If you think about it, okay na eh, okay na lahat pero dahil nga sa UMPISA LANG MAGALING, na-ruruin ang lahat. I can't say na ako lang 'to kasi na-oobserve ko din siya sa mga taong nakapaligid sa akin. Fb friends, Twitter followers, and even friends ko sa real life.

But keep this in mind: "Tendency." Sinabi kong tendency siya kasi I'm not saying that once that hits us wala na tayong choice. Deniscribe ko siya as Tendency kasi nga... as the word suggests... TENDENCY lang siya. Ibig sabihin ko dun, hindi naman siya matic(automatic), maaari lang siyang mangyari. so technically, basically, literally, at kung anu-ano pang "ly", may chance pa tayo na labanan siya. May chance tayo na wag magpadala sa kanya. May chance tayo na iwasan siya. MAY CHOICE TAYO. Hindi tayo controlled nito. Nasa choice na talaga yan ng tao kung susundan niya ang tendency or not. Parang BIKE lang yan. Ang bike kapag solo lang(minsan nga kahit sinasakyan na), may tendency na bumagsak sa kanan o sa kaliwa pero tayo ang kumokontrol dun at dahil dun, umiikot ang gulong and we are moving forward. Yun lang.

So here I am thinking of things to write on this blog that looks more like a diary. So today, I decided I want to be a jumper. I have this Gay Dating App, it's called Grindr. And I have another one, which is called PlanetRomeo, so both are Gay Dating App, I have an account on both. I have explored a lot of these apps.

There are days when I don't really feel like talking or chatting so much on the app and I just want to keep scrolling and visiting profiles that has sexy naked pictures on it; or pictures that have smiles but doesn't include the eyes (Hmmm mysterious...). Or maybe pictures that show like half of their face... You know what I'm talking about. Download it and you'll see.

But there are days that I want to have sex or maybe my cum just want to come out, out of my penis and I want someone to do IT with, but I don't want to go out and meet my actual sex victim because I'm too lazy so I just masturbate at home (just sharing.)

I found a new way to enjoy my apps more. You can actually find a different set of people nearby (that are online) when people near you are boring or when you've already had sex with most of the interesting people in your location. So instead of just having my GPS stick to one pin I try to play with the location and explore the other places in the Philippines (or maybe the world). I downloaded another app where you can fake your GPS location and your phone won't even know. That way, your phone detects all the other boys (or gays) nearby your pin.

I'm like a jumper. I feel like a teleporter. One second I'm nearby, and they look again and I'm a hundred miles away. It's fun. Really. But after some time, it gets boring when you start to ask yourself, "Why am I really doing this? It's not like I'd get the chance to really meet them." But I still keep the three Apps anyway.

MAY17***So who’s George? He is, in easy words, my alter ego or maybe no. He is not my alter ego. He is like a character inside of my body that takes over all of my characters when I can no longer take the pressure of the world.

When I feel like I got the world over my shoulders, he takes over. I can’t say he’s a devil because he helps me in some ways. In situations when I have to have a thick face he appears. On occasions when I can’t take it anymore, he takes over. I want to pretend that he is real and the person that carries all the burden for me is him. Sometimes, I feel like we're like Smeagol. Like a Gollum. You know, the one in Lord of the rings? Remember, he has two personalities inside of him? Only I don’t talk to George and we’re pretty much the same, George and I. We don’t fight. He just helps me. I want to describe it this way, I can do everything that George can do, it’s just that George is braver than me, prouder than me. All of the er in me. He is like the Hulk hiding inside the body of a doctor and only shows himself when angry. George shows only when needed. Funny, I sound like a f**king retard on this diary. But that’s George for me. He is the Stronger, Braver, Smarter, more handsome version of me.

may 16 (saturday)

so I actually made this tumblr acct wayback pero hindi ko siya gaanong nabibisita kasi...ewan ko di ko lang siya nabibisita kasi baka busy ako sa pagsira ng buhay ko.

 I am George, the one who lives inside. and In here.  I'm going to unveil every secret that I have. Not including my identity though.

 Why am I doing this? Because puno na ang salop, apaw na ang tubig sa timba. Sobra na ang takal. Nag-uumapaw na ang mga bagay na gusto kong sabihin pero wala akong mapag-sabihan.

 Think of it this way. Sobrang puno na yung isip ko ng emotions. Yung portion ng utak ko that has something to do with my emotions ay puno na. Kailangan yung iba dun sa emotions na yun ay i-labas ko na. kasi sobrang puno na siya. Bakit? Kasi nga wala naman akong mapagsabihan. That's why I'm making this tumblr account my diary. Technically.

 I want to start from the very beginning, but I have walked too far to start from there.

you prolly have seen this picture before. yeah on pr(planetromeo) and on grindr. Yep that’s me. The one you had sex with? Yep that’s me. I have a blog yes. Diary? yes. Old school? yes. That’s me. That’s the Skywalkerboy for you. I have this picture on those apps kasi those apps are all about the looks and I think this picture of mine is catchy. In those apps kasi it’s important to use a catchy picture para matempt yung mga titingin na buksan yung profile mo. Kasi they don’t really show your ugali naman upfront diba? Mukha agad ang pinapakita nila so might as well choose a good picture. And yes, using this picture is effective. Kapag nag-oonline ako madaming nag-memessage sa akin kasi maybe I look cool sa picture na ito kahit black and white siya. Medyo nag-bbrag na ako sa part na ‘to kasi may basis naman ako eh. I had a lot of sexcapades by being mysterious. Effective siya. Effective siya kasi they’d want to want to know more about you and even ask you questions as if they “really” want to know you more. Like on a personal level. So maybe it’s safe to say na about 10% ang chance na somehow, those people na mag-memessage sa’yo wants to know you din naman pala and wants to find something more about you, not just sex. Try it sometimes.

Read- ALPHA

New here. Just starting- my tumblr will be my twitter and insta. :)