Boswandeling met bestemming onbekend

Als ik iets heerlijk vindt om te doen, is het wel een boswandeling maken waar de bestemming het grote onbekende is, zo ook de wandeling van 1 September 2023. Boswandeling voelde als alleen op de wereld Nu de zomervakantie voorbij is, de scholen weer zijn begonnen en men weer aan het werk is, is het op de Veluwe heerlijk vertoeven.Op het moment dat je daar de eerste stappen op zet, voel je…

View On WordPress

Derek Ogilvie - Upclose and Personal - Wolfheze, Netherlands | 6 Nov, 2022.

Find out more / Get Tickets here.

Heb je tips voor mooie plekjes in Gelderland? Ik hou zo erg van je blog trouwens, je doet je naam eer aan <3 <3 <3

Wat lief, dankjewel!! En Gelderland heeft zoveel moois, beetje overweldigend en daarom een uitdaging om 't bondig te houden haha. Ik zal me onthouden van de Veluwe & de Betuwe, met hopelijk wat variatie in m'n tips.

Hierbij:

Kwekerij en Tuin De Boschhoeve in Wolfheze

Hier een impressie van BinnensteBuiten. Er is een tuinwinkel, theeschenkerij, brocante, terugkerende tuin & plantenactiviteiten. Binnenkort komt het zomerbloemenfestijn eraan. Klik hier voor de website.

Het Kommiezenpad

Het grensgebied tussen Winterswijk en Duitsland is stil en verlaten. Toch werd juist in dit gebied het spannende kat- en muisspel gespeeld met de grenspolitie. Kommiezen werden ze ook wel genoemd. Het Kommiezenpad in Winterwijk is misschien wel één van de meest illustere grenswandelpaden van Nederland. Bijna 18 kilometer lang wandel je over cultuur-historische tolwegen en smokkelpaden op de grens tussen de Nederlandse Achterhoek en Duitsland. Klik hier & hier voor meer.

Hanzesteden - Elburg, Hattem, Doesburg...

Ik kan deze prachtige steden natuurlijk niet laten ontbreken. Waar het rondlopen in de charmante straatjes, langs de liefste huisjes, gewoon een toetje voor 't oog is :) Vestingstad Elburg met o.a. de visafslag, en 't prachtige museum in het voormalige 15e eeuwse Agnietenconvent. Hattem met 't Anton Pieck museum. Doesburg met De Waag, het oudste café van Nederland, de (Montmartre-)markten, de kruidentuin op de Paardenmarkt.

Winterswijk

Nog een keer Winterswijk. Afgebeeld is 't Spieker Kossink (klik hier) in Winterswijk Huppel. Er is zoveel in Winterswijk (gem.), hierboven noemde ik al het Kommiezenpad, maar er is ook de steengroeve in Winterswijk Ratum, Rosenhaege in Kotten, vele boerderijen met o.a. boerderijwinkeltjes of terrassen. Uiteraard het centrum van Winterswijk zelf; Villa Mondriaan waar Piet Mondriaan zijn jeugd heeft doorgebracht, de oude watermolen, etc... klik hier voor meer.

Ook de workshops en 'Hét Festival der Ambachten' van The Green Circle zijn een bekijkje waard. Klik hier.

Kasteelstad 's Heerenberg

Met kasteel Huis Bergh, een van de grootste kastelen van Nederland. Bezoek de schattige muntwal woningen, de Pancratiuskerk, het smokkelpad.

Museum in de Zevende Hemel, in Apeldoorn

Een grote verzameling van folkloristische objecten die te maken hebben met Sinterklaas, Pasen, Kerstmis, de koninklijke familie en oud speelgoed uit de jaren 1900 t/m 1960. Gezellig tentoongesteld in grote kasten. Op afspraak, klik hier voor de website.

Boerderijmuseum de Bovenstreek in Oldebroek

Er is nu een expositie "Pracht en Praal in de Streekdrachten" als dat je interesseerd :) Verder leer je hier over het boerenleven van vroeger, worden de tuinen mooi bijgehouden en kan je fijn wandelen op 't klompenpad 'Het Vreepad'. Klik hier voor meer.

Openluchtmuseum Erve Kots in Lievelde

In het Achterhoeks Openluchtmuseum op Erve Kots laat men zien hoe de Saksische boer vroeger leefde en werkte. Klik hier voor info.

Lunteren

Love Lunteren! Met de plattelandswinkel 'et Schuurtje', museum Lunteren met de baby mammoet en expositie over de Molukse gemeenschap. Verder is er natuurlijk de IJzertijdboerderij (Celtic Fields, ofwel Raatakkers) zoals hierboven afgebeeld, en de zandgroeve en zandverstuivingen zoals het Wekeromse Zand.

Op zaterdag 27 augustus is er de Oud-Lunterse dag met vlooienmarkt, braderie, volkstoneel, oude ambachten, oude voertuigen...

~

In mijn tags "Gelderland" vind je nog meer inspiratie :)

Inwoners van het Hazeleger in Wolfheze gooien dit jaar hun plastic, metaal- en drinkverpakkingen in een kliko in plaats van pmd-zakken. De kliko’s zijn een proef, waarmee minder afval uit pmd-zakken in de natuur terecht moet komen. De proef is een samenwerking van ACV met de gemeente en bewoners van het Hazeleger. Minder plastic in de natuur Voorzitter Henk van Eijk van de bewonersvereniging van het Hazeleger vertelt over het initiatief, dat ontstond in het Hazeleger. “We merkten dat wilde dieren de zakken regelmatig openrijten, op zoek naar voedsel. Het afval waait dan uit de zakken en waait hier zo de prachtige natuur in. Dat ruimen we zoveel mogelijk op, en de mensen van ACV ook. Maar dat moet anders kunnen, dachten wij. Dus hebben we bij de gemeente aangeklopt.” 18 januari is de eerste kliko geleegd Nu staan er dus kliko’s bij de huizen op het Hazeleger. Wethouder Joa Maouche mocht de eerste pmd-container legen in de ophaalwagen van ACV. Hij is dan ook enthousiast over de proef. “We kunnen hier heel mooi in het klein ervaren hoe het is om met pmd-kliko’s te werken in plaats van zakken. Het probleem van wegwaaiend afval speelt namelijk op meer plekken. Ik ben benieuwd wat deze proef oplevert en hoe inwoners het vinden.” Eén keer in de drie weken in plaats van elke week Naast de afname van het zwerfvuil is er nog meer winst. Edo Dokter, manager Klant en Beleid bij ACV, zegt daarover: “We hebben geteld hoeveel pmd-zakken hier de afgelopen periode zijn opgehaald: dat was amper één zak per week per huishouden. In de containers die de bewoners nu gebruiken, passen meerdere zakken. Daarom halen we het nu één keer per drie weken op in plaats van wekelijks. We besparen zo 34 ritten per jaar; dat betekent minder overlast van de grote wagen en honderden keren minder optrekken, afremmen en fossiele brandstof verbranden.” Bewoner Hans Feenstra ziet nu al effect. “Ik zie nu al minder zwerfafval in de wijk. De frequentie van het ophalen bevalt tot nu toe ook super. Het zou mooi zijn als ACV in de toekomst het afval ook elektrisch komt ophalen, dat scheelt nog meer.” Eerste evaluatie in april Maouche: “We weten dat niet iedereen een extra kliko naast het huis wil hebben staan. Toch zien we nu al veel voordelen. Daarom is het goed om het in het klein uit te proberen en samen te evalueren hoe dat gaat.”

  Prijs: 1550 per maand om... #Gelderland #Wolfheze https://actuelekamers.nl/woonhuis-in-wolfheze-1550-eur/?feed_id=109993&_unique_id=65796e9013f8c

La Internacional-Z: Algunas reflexiones sobre la Conferencia Mundial de la Multipolaridad – 29 de abril de 2023

Por Alexander Wolfheze

Traducción de Juan Gabriel Caro Rivera

Érase una vez, hace mucho tiempo, aunque no lo suficiente para que la gente lo olvide, que el mundo estaba dividido en tres: existía el Primer Mundo, representado por el Occidente liberal, el Segundo Mundo, llamado el Oriente socialista, y el Tercer Mundo, que hoy es conocido como el Sur Global, el cual era tratado como un lugar de conflicto tanto por el Occidente como por el Oriente. En aquellos años el enfrentamiento nuclear de la Guerra Fría se limitaba a la competencia por las tierras y los recursos del Tercer Mundo, donde se patrocinaban revoluciones, golpes violentos de Estado, intervenciones armadas y guerras por el poder que asolaron América Latina, África, Oriente Medio y Extremo Oriente. Sin embargo, paralelamente a esta dinámica competencia en el Sur Global también se podía observar una lucha global y abstracta por los corazones y las mentes de las personas. Esta competencia oponía al Liberalismo – el cual define la “libertad” en un sentido burgués, nihilista y basado en la usura institucional –  frente al Socialismo – donde la “igualdad” era definida como la nivelación general proletaria y el determinismo materialista –. Esta lucha llevó a que los Estados tomaran partido por el campo occidental-liberal o por el oriente-socialista que se asoció a una dicotomía mucho más antigua y profunda: el primero fue identificado con la religión, mientras que el segundo era asociado con el ateísmo. No obstante, la verdadera naturaleza de esta división – en contraste con su forma institucional – tenia una realidad inversa, ya que el balance material (recursos e infraestructuras) se inclinaba notablemente a favor de los primeros en contraposición a la realidad inmaterial (celo y devoción) expresado por los segundos. Cualquiera que haya vivido en los años de la Guerra Fría sabe que, a pesar de la retórica y rectitud profesada por el “mundo libre” o el asfixiante y cruel totalitarismo de los Estados socialistas, se notaba en estos últimos un idealismo desinteresado y un sacrificio heroico.

Tras la caída del Muro de Berlín en 1989 y el colapso de la Unión Soviética en 1991, la mayoría de la gente olvidó – o ha querido olvidar – el inmenso idealismo e incontables vidas que fueron sacrificadas en nombre de una causa perdida como lo fue el Socialismo. Millones de mineros, obreros y campesinos anónimos se entregaron a la tarea de “acelerar” la industrialización de la Rusia soviética en un momento donde en Occidente la mayoría de los trabajadores tenían que luchar contra los magnates burgueses por la obtención de derechos básicos mediante huelgas, creación de sindicatos y campañas electorales. Mientras tanto, en el Tercer Mundo millones de personas murieron con tal de ponerle fin al yugo colonial, la explotación capitalista y la intervención imperialista. En el Segundo Mundo miles de millones perdieron sus vidas en varios experimentos megalómanos de ingeniería económica y social que buscaba imponer el “gran salto hacia adelante”. Nadie jamás podrá calcular la cantidad exacta de vidas sacrificadas en nombre de las promesas quiméricas anunciadas por el socialismo, incluidas aquellas que eran impulsadas por un idealismo totalmente desinteresado y una dedicación heroica a una causa. Dejando de lado los casos de Corea del Norte y Cuba – además de los recuerdos de ancianos que cada vez son menos – todo lo que queda hoy en día de ese mundo socialista son unas cuantas piedras tragadas por la maleza, unos cuantos libros polvorientes y algunas pocas obras de arte cinematográfico rara vez proyectadas en los cines. Es difícil hacer comprender a los jóvenes de hoy lo que movió a muchos a morir por la revolución nicaragüense (La canción de Carla, Ken Loach, 1996), lo que inspiró a un campesino italiano a hacer una huelga y sufrir por esta idea (Novecento, Bernardo Bertolucci, 1976), lo que llevó a un poeta chileno a exiliarse y vagar por el mundo (Il Postino, Michael Radford, 1994) o lo que movió a un obrero holandés jubilado a oler todos los días el periódico de Moscú con tal de saber a qué olía la dignidad.

Érase una vez una época donde Moscú era, para millones de personas en todo el mundo, el centro del universo: un lugar donde se estaba planeando – y construyendo – un mundo mejor. Claro, muchos de estos proyectos fueron hechos de forma precipitada, torpe y desigual, y aunque estos constructores humanos tuvieron profundos defectos, al menos el socialismo profesaba una dimensión ética con la cual la mayor parte de los seres humanos en toda la Tierra podían identificarse, a saber, la elevación material del nivel de vida de las masas empobrecidas, la justicia social de las clases oprimidas y la coexistencia pacífica entre las naciones. Moscú era el centro neurálgico de ese mundo socialista que hoy yace muerto y enterrado: era en Moscú donde estudiantes e investigadores de todas partes se reunían para aprender; donde los académicos y periodistas se reunían para informarse; donde los economistas e ingenieros se reunían para planificar; donde los ideólogos y políticos se reunían para decidir. Lo mismo se aplicaba a otras capitales del mundo socialista (como sucedía con Belgrado que era conocida como la capital del mundo “no alineado”) donde los intercambios, las instituciones de investigación y las conferencias crearon una red de intercambios humanos que, a lo largo de muchas décadas, consiguieron mantener unido el proyecto socialista mundial.

Tras la caída de la Unión Soviética y la desaparición del proyecto socialista mundial, tras la conquista del Segundo Mundo por el Primer Mundo y tres décadas que ha durado el momento “unipolar” que impuso la hegemonía neoliberal, Moscú quedó reducida a un simple destino donde los representantes del globalismo hacían negocios: banqueros del FMI que despreciaban la autosuficiencia económica de Rusia, ideólogos de ONG que deseaban destruir la vida familiar rusa, representantes de los “derechos humanos” que querían acabar con el Estado de derecho ruso y magnates de los medios de comunicación que querían eliminar la prensa independiente rusa. A esto sin duda se sumaban otros agentes del globalismo mucho menos importantes que siempre intentaban aprovecharse hasta de la más mínima grieta que apareciera en la fortaleza estatal soberana de Rusia: “banqueros de inversión” que buscaban apropiarse de los recursos naturales rusos, “agentes de inteligencia” que querían intervenir en los asuntos militares de Rusia y “agentes de modelaje” que deseaban hacerse con las mujeres rusas. Rusia ha tardado tres décadas en deshacerse y suturar las heridas causadas por estos agentes del globalismo durante esa época. Y ni hablar de la eliminación de los infiltrados, además de la identificación y destrucción de los saboteadores que han operado en su vida pública de este país. Sin duda Rusia se ha embarcado en una guerra contra el nihilismo globalista desde el 22-02-2022. Poco a poco la marea oscura que cubría Rusia se ha ido retirando, dejando una montaña de cadáveres y equipos destrozados que hoy podemos observar esparcidos por toda la pequeña Rusia.

En la primavera de este 2023, por primera vez en tres décadas, Moscú volvió a reencontrarse consigo misma, convirtiéndose una vez más en el centro de una idea que cambiará el mundo. El 29 de abril del 2023 Moscú fue el centro de una gran Conferencia Global virtual sobre la Multipolaridad la cual contó con el apoyo del movimiento neo-eurasiático liderado por el profesor Alexander Dugin y al cual asistieron docenas de pensadores tradicionalistas, publicistas y disidentes destacados de todo el mundo, siendo esta conferencia inaugurada por el Ministro de Asuntos Exteriores de Rusia, Sergei Lavrov. Multipolaridad, eurasianismo, tradicionalismo… son sólo algunas de las palabras que, por ahora, pueden utilizarse para describir este movimiento que es, debería ser y quiere ser una realidad impregnada de un espíritu idealista y de autosacrificio similar al que impulsó anteriormente al socialismo, pero que se eleva por encima de las ideologías y los “ismos” que asolaron a la humanidad durante los últimos dos siglos de materialismo-determinista “planificado”. El movimiento propuesto por esta Conferencia Mundial Multipolar es sin duda mucho más progresista que cualquier cosa reivindicada por el liberalismo. El objetivo de tal movimiento es liberar a todos los pueblos del mundo del yugo globalista-nihilista de la usura internacional controlado por las “altas finanzas” (el cártel bancario globalista), el “orden transnacional basado en reglas” (cuyas instituciones de referencia son el FMI-FEM-UE-OTAN) y el totalitarismo liberal-normativo (representado por la agenda LGBT-Woke). Pero este nuevo movimiento mundial que aboga por el cambio se asienta sobre bases sólidas que crecen orgánicamente de las identidades nativas y los sistemas de valores tradicionales junto con las filosofías clásicas y un profundo conocimiento de la historia. Estamos ante una verdadera idea de cambio global que esta siendo encarnada por Rusia y que no es ajena a la misma: este movimiento parte de la Multipolaridad que busca establecer una soberanía estatal alineada con el deseo de Rusia de conservar su soberanía estatal, identidad nacional, patrimonio cultural y esencia espiritual. Sin embargo, su verdadera fuerza radica en que es compatible con todas las formas de soberanía autentica, identidad, culturas y tradiciones alrededor del mundo. Rusia, de acuerdo con su destino histórico y geográfico como la Tercera Roma y el Corazón de la Isla Mundial es nuevamente el centro del movimiento multipolar.

Érase una vez, hace mucho tiempo, aunque todavía lo suficientemente reciente para recordarlo, cuando Moscú fue la sede un momento socialista mundial que cambió al mundo: la Com-intern (o Tercera Internacional Comunista, 1919-43) embrujó al mundo con el espectro de la revolución mundial. Hoy, la Conferencia Mundial Multipolar nuevamente pone a Moscú como sede de un movimiento de cambio mundial diferente que busca lo mismo o, mejor dicho, crear un movimiento revolucionario mundial verdadero. Sus enemigos pueden ignorarlo, desestimarlo y hasta difamarlo, pero este movimiento cambiará – ya lo está haciendo – al mundo. Al final, ninguna censura, represión o violencia podrá detener la marcha de la historia. Las mareas de la historia están cambiando indiscutiblemente: el momento unipolar ha terminado y el liberalismo globalista está destinado a ser parte del basurero de la historia. La Internacional-Z saluda a su Némesis.

Ronin

di Alexander Wolfheze Ogni volta che c’è un dubbio, non c’è dubbio. Ronin: letteralmente, “uomo-onda”; uno che viene sballottato qua e là, come un’onda del mare. Viene usato per designare persone di sangue gentile, autorizzate a portare le armi, che, essendosi separate dai loro signori feudali per loro stessa volontà, o per licenziamento, o per destino, vagano per il paese in qualità di…

View On WordPress

De Ties Jezuit Experience is BACK!!! Coming Soon… (at Wolfheze) https://www.instagram.com/p/CjQZ_AktLMz/?igshid=NGJjMDIxMWI=

Forest near Wolfheze, the Netherlands

Van Ede-Wageningen wandelen naar Wolfheze

Op donderdag heb ik een heerlijke wandeling gemaakt van Ede Wageningen naar het kleine plaatsje Wolfheze, iets wat we in het verleden vele malen vaker hebben gedaan. Ede-Wageningen naar Wolfheze Laat ik even goed beginnen, Ede Wageningen is een treinstation, en Wolfheze is een klein dorpje met ook een treinstation.In het verleden toen de kinderen nog klein waren, liepen we altijd door het bos…

View On WordPress

Drop zone Wolfheze operation Market Garden

Wolfheze, Netherlands

‘‘Weren’t you drawing this comic with water colors’‘ Yeah but i got lazy so im just gonna mix it up wooh! Might do the next one in just pen and ink?? hmmm

Magisch licht in het #wolfhezerbos #wolfheze #gelderland #iggelderland #oosterbeek #renkum (bij Wolfhezer bos) https://www.instagram.com/p/CYjaoXhqw90/?utm_medium=tumblr

Op dinsdagmiddag 31 oktober brachten de burgemeester en wethouders van de gemeente Renkum een bezoek aan het bijzondere bouwproject Open Hofkerk in Wolfheze. In Wolfheze worden duurzame houten woningen gebouwd met een vooruitstrevend energiesysteem. Zonne-energie wordt hier namelijk omgezet in waterstof en op die manier opgeslagen voor de lange termijn. Hoe dit precies werkt is toegelicht door ontwikkelaar Schipper Bosch. Nieuwe oplossingen voor woningbouw Door de klimaatverandering en nieuwe stikstofregels zullen we moeten kijken naar een andere manier van bouwen. Er zijn al veel ontwikkelingen en innovaties op dit gebied. Zo ook bij het project Open Hofkerk in Wolfheze. Het college deed hier inspiratie op en kijkt of deze innovatieve manier van bouwen en verwarmen van woningen vaker in onze gemeente kan worden toegepast. Vermindering CO2 uitstoot Wethouder van Bentem gaat over ruimtelijke ontwikkeling en wonen in onze gemeente. Ze zegt over dit project: “In de huidige tijd hebben we te maken met een verscheidenheid aan maatschappelijke uitdagingen. Eén daarvan is de CO2 uitstoot verminderen. De opwek- en opslag van duurzame energie en duurzame bouw- en ontwikkelmethoden zijn oplossingen die bij kunnen dragen aan die vermindering. Op vernieuwende wijze experimenteert Schipper Bosch met deze twee methoden. Een mooi voorbeeld voor toekomstige woningbouwontwikkelingen binnen onze gemeente.” Energie in waterstof In het project gaat ontwikkelaar Schipper Bosch op zoek naar een mogelijkheid om energie voor de korte en lange termijn op te slaan, zodat in de donkere winterdagen ook nog geprofiteerd kan worden van de energie uit de zomerzon. In samenwerking met de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) onderzoeken ze of en welke rol waterstof als energiedrager kan spelen. Bouwen in hout De vier nieuwbouwwoningen worden gebouwd in hout (Cross Laminated Timber; kruislaags hout). Door veel gebouwonderdelen te prefabriceren verminderen ze het aantal transportbewegingen en kan er sneller gebouw worden. Bouwplaats 2.0 Bouwen met hout (CLT) zorgt ook voor voordelen voor de mensen op de bouwplaats. Door de manier van werken zijn de gebouwen sneller wind- en waterdicht en kunnen ze verwarmd worden. Daardoor zijn de bouwmensen minder lang blootgesteld aan de elementen. Elektrisch materieel Ook wordt er zoveel mogelijk gewerkt met elektrisch materieel. Dit zorgt voor minder tot geen uitstoot van CO2, fijnstof en stikstof, wat de luchtkwaliteit op en rondom het project ten goede komt. Daarnaast zorgt het voor minder geluidsoverlast en minder trillingen als gevolg van draaiende motoren.