Brad Dourif as the Mentat Pieter de Vries in David Lynch's Dune

Het is Kinderboekenweek! En nu ben ik benieuwd:

Pin me hier niet op vast, maar volgens mij zijn dit ze allemaal

Keesje Kruimel, Hans Dijkhuis

Viermaal J en Janus, Hans Andreus

De blauwe boekanier, Tonke Dragt

Het kleinste sprookjesboek , Annie M. G. Schmidt, Mies Bouhuys, Eleanor Farjeon, Pieter de Zeeuw, Hans Christian Andersen en de Gebroeders Grimm[12]

Arthur en de lettervreter, Henk van Kerkwijk

2 is te veel, Henk Barnard

Ogen op steeltjes, Jan Wartena van Staatsbosbeheer

Het verdwenen plakboek,?Het Schrijverscollectief, bestaanden uit: Jan Riem, Ries Moonen, Arie Rampen, Fetze Pijlman, Hans Dorrestijn, Karel Eykman en Willem Wilmink

Wie je droomt ben je zelf, Paul Biegel

De tram is geel het gras is groen, Gertie Evenhuis

De klepel of de klok, Mies Bouhuys

Spook tussen spoken, Willem Wilmink (1980)

Je eigen tijd, Hans Dorrestijn, Alet Schouten en Willem Wilmink

Retourtje ver weg

Mijnheer van Dale en juffrouw Scholten, Kees Fens

Een tijdje later, Willem Wilmink en Paul Biegel

Houden beren echt van honing?, Midas Dekkers

De zaak Jan Steen, Karel Eykman

Die van hiernaast en van de overkant. Kinderen en boeken in Europa, Marja Baeten en Paul Arnoldussen

Duizend dingen achter deuren, Joke van Leeuwen

Het eiland daarginds, Paul Biegel

Jorrie en Snorrie, Annie M. G. Schmidt

Het wonder van Frieswijck, Thea Beckman

Het raadsel van de Regenboog, Jacques Vriens

Het weer en de tijd, Joke van Leeuwen

Fausto Koppie, Anke de Vries

Bombaaj!, Els Pelgrom

De huiveringwekkende mythe van Perseus, Imme Dros

LYC-DROP, Paul van Loon

Mijn avonturen door V. Swchwrm, Toon Tellegen

Bikkels, Carry Slee

Eiber!, Sjoerd Kuyper (2000)

Ik ben Polleke hoor!, Guus Kuijer

Boris en het woeste water, Rindert Kromhout

Het Zwanenmeer (maar dan anders), Francine Oomen

Swing, Paul Biegel

Wat rijmt er op puree?, Edward van de Vendel

Laika tussen de sterren , Bibi Dumon Tak

Kaloeha Dzong, Lydia Rood

Vlammen, Hans Hagen

De wraak van het spruitje, Jan Paul Schutten

Mees Kees - In de Gloria, Mirjam Oldenhave

Bert en Bart redden de wereld, Tjibbe Veldkamp

Het Akropolis Genootschap & De slag om bladzijde 37, Tosca Menten

Je bent super... Jan!, Harmen van Straaten

Zestig spiegels, Harm de Jonge

Per ongelukt!, Simon van der Geest

Oorlog en vriendschap, Dolf Verroen

Kattensoep, Janneke Schotveld

De eilandenruzie, Jozua Douglas

Haaientanden, Anna Woltz

De diamant van Banjarmasin, Arend van Dam (2020)

Tiril en de Toverdrank, Bette Westera

Waanzinnige boomhut verhalen, Andy Griffiths

Ravi en de Laatste Magie, Sanne Rooseboom

Typography Tuesday

Here are some fancy, schmancy wood-engraved initials from our recent acquisition, Fonderies de caractères et leur matériel dans les Pays-Bas du XVe au XIXe siècle by Charles Enschedé (1855-1919), with specimens from the extensive typographic collection of the venerable 320-year-old printing and typefounding firm Joh. Enschedé en zonen, published in Harlem by De Erven F. Bohn in 1908.This title is one of type historian and designer Jerry Kelly’s recent One Hundred Books Famous in Typography (The Grolier Club, 2022).These highly calligraphic Gothic initials were engraved in wood in 1741 and were from the printing house of Pieter de Vries in Schiedam, Netherlands. Our copy of Fonderies de caractères is from the collection of New York artist Elijah Silverman and bears his signature.

View other posts related to the Enschedé firm.

View more Typography Tuesday posts.

*lesbian voice* call me Pieter De Vries the way i got this sappho juice running down my mouth

One Of Our Aircraft Is Missing (1942) Full Movie English War Film Classic

One of Our Aircraft Is Missing is a 1942 British black-and-white war film, mainly set in the German-occupied Netherlands.  The crew of an RAF Vickers Wellington bomber are forced to bail out over the Netherlands near the Zuider Zee after one of their engines is damaged during a nighttime raid on Stuttgart. Five of the six airmen find each other; the sixth goes missing,  According to Kinematograph Weekly the film was one of the most popular at the British box office in 1942 and it gets a 100% from Rotten Tomatoes. Cast Hugh Burden as John Glyn Haggard, pilot of B for Bertie Eric Portman as Tom Earnshaw, the second pilot Hugh Williams as Frank Shelley, observer/navigator Emrys Jones as Bob Ashley, wireless operator Bernard Miles as Geoff Hickman, front gunner Godfrey Tearle as Sir George Corbett, rear gunner Googie Withers as Jo de Vries Joyce Redman as Jet van Dieren Pamela Brown as Els Meertens Peter Ustinov as Priest Alec Clunes as Organist Hay Petrie as Burgomaster Roland Culver as Naval Officer David Ward as First German Airman Robert Duncan as Second German Airman Selma Vaz Dias as Burgomaster's wife (as Selma Van Dias) Arnold Marlé as Pieter Sluys Robert Helpmann as De Jong Hector Abbas as Driver James B. Carson as Louis Willem Akkerman as Willem Joan Akkerman as Maartje Peter Schenke as Hendrik Valerie Moon as Jannie John Salew as German Sentry William D'Arcy as German Officer Robert Beatty as Sgt. Hopkins Michael Powell as Despatching Officer (also a director-producer) Stewart Rome as Cmdr. Reynold You are invited to join the channel so that Mr. P can notify you when new videos are uploaded, https://www.youtube.com/@nrpsmovieclassics

Fryslân - Het keurmerk On the way to Planet Proof van Stichting Milieukeur (SMK) lijkt mooier dan het is. Weidevogels, waaronder onze nationale vogel de grutto, zijn hiervan de dupe. Het keurmerk kan de claim ‘beter voor natuur’ niet hard maken. Daarom verzoekt de Reclame Code Commissie dat deze reclame-uitingen stoppen, tenzij ze wel aan de claim kunnen voldoen. It Fryske Gea, de Friese Milieu Federatie (FMF), Natuurmonumenten en de Noardlike Fryske Wâlden roepen daarom de partijen in de zuivelketen op (waaronder FrieslandCampina), om hun beleid aan te passen. Dit zorgt ervoor dat boeren die aan weidevogelbeheer doen een goed inkomen kunnen verdienen én de weidevogel behouden blijft in Fryslân. Uitspraak Reclame Code Commissie Oud-minister Pieter Winsemius en professor emeritus Rudy Rabbinge van Wageningen University & Research, hebben als mede-initiatiefnemers van het Aanvalsplan Grutto, bezwaar gemaakt tegen de reclame van Planet Proof. Dit keurmerk is van de SMK en staat op groente, fruit, eieren en melk en wordt onder meer gebruikt door FrieslandCampina voor haar zuivelproducten. Vanuit het keurmerk wordt gesteld dat Planet Proof beter is voor natuur, dier én klimaat. De Reclame Code Commissie concludeert echter dat deze claim niet voldoende onderbouwd is en roept op om de reclame te stoppen. Het voorstel van natuur- en landbouworganisaties over weidevogelbeheer It Fryske Gea, de FMF, Natuurmonumenten en de Noardlike Fryske Wâlden vinden dat deze uitspraak een kans biedt om het keurmerk On the way to Planet Proof aan te passen. Zo kunnen boeren die aan weidevogelbeheer doen ook een mooi inkomen verdienen. Dit stimuleert de inzet van boeren op het gebied van weidevogelbeheer en zorgt voor het behoud van de vogels in Fryslân. Concreet stellen zij voor dat melkveehouders met het keurmerk mee mogen doen wanneer ze minimaal 20% kruidenrijk grasland* hebben waar pas ná het broedseizoen (als de kuikens kunnen vliegen) wordt gemaaid. Daarnaast pleiten ze voor grote aaneengesloten weidevogelgebieden, passend binnen het Aanvalsplan Grutto. Friese Milieu Federatie (FMF) Hans van der Werf, directeur van de FMF, vertelt: "We zien deze uitspraak als een steun in de rug voor het behoud van weidevogels in Fryslân. Het is van groot belang dat de zuivelketen serieus investeert in natuur en weidevogels." Noardlike Fryske Wâlden Albert van der Ploeg, voorzitter van Noardlike Fryske Wâlden, voegt hieraan toe: "Us boeren mei hert foar de greidefûgels wurde net beleane, mar moat ynleverje by On the way to Planet Proof. Dat kin net de bedoeling wêze as dit keurmerk fan FrieslandCampina him foarstiet op ferbettering fan it bioferskaat." It Fryske Gea Henk de Vries, directeur van It Fryske Gea, benadrukt: "Aaneengesloten, robuuste weidevogelgebieden met kruidenrijk gras zijn essentieel voor herstel van weidevogels. Door de criteria van Planet Proof hierop aan te passen, kunnen we een duurzame melkproductie realiseren die goed is voor de natuur, het klimaat en de boeren."

Hoofdstuk 13-18

Stijn Goris krijgt een mail van Jimmy Figeiras, Deputy Director van de FBI. Hij vraagt of hij toevalig Pieter Vandenbussche, Gino De Caluwé, Kevin Michield, Jens Van Impe, Jurgen Mortier en Jordy Vivey kent. Natuurlijk kent Stijn hun, het zijn de zes jongens die vermoord waren. Vol verbasing schrijft Stijn terug wat er aan de hand is in Brussel en dat die jongens door iemand zijn vermoord. Hij vraagt ook hoe Figeiras hun kent. Figeiras schrijft dan dat hij zo snel mogelijk naar Brussel vliegt en erbij stuurt hij ook een bewakingsvideo van een camera. Hierop zag Stijn drie jongens die duidelijk één van de drie die vermoord waren in The National Museum inbreken.

Toen Figeiras was aangekomen waren hij en Stijn heel goede vrienden. Hieruit kan je zien dat ze al eerder met elkaar hebben gewerkt. Figeiras zegt dat iedereen in America opzoek is naar de beenderen van George Washington. De president is niet blij samen met de NSA en de CIA. Figeiras heeft al veel achterhaald en heeft gezien dat de oudste van de bende Pieter Vandenbussche de hele reis in Washington naar één iemand smste. Ze hebben het spoor gevolgd maar hebben alleen ontdekt dat de telefoon een prepaid kaart had. Ze hebben wel via het telefoonnummer het IMEI-nummer van de gsm kunnen bepalen. Hierdoor zijn ze erachter gekomen dat de telefoon in de Fnac is gekocht. Stijn stelde voor om de bewakingscamera's van de Fnac te bekijken maar dat zou dagen duren voor dat ze de dader zouden vinden. Figeiras zei dan dat dat helemaal niet nodig was. De FBI had de NSA al gehackt en hebben de foto van de dader al gerecupereerd . Stijn, heel ontgoocheld, publiceert de foto hopend dat iemand de verdachte herkend.

Iemand in Nederland had hem herkend en contacteerde de Nederlandse autoriteiten, zij hebben dan Stijn gecontacteerd. De man, Marco De Vries, woont in Oost-Holland, Malden. Figeiras en Stijn samen met de Nederlandse autoriteiten doorzoeken zijn huis en vinden de beenderen van George Washington. Het Amerikaans leger heeft het dan terug naar Amerika gebracht en alles was goed en wel. Figeiras zei tegen Stijn dat hij ook terug gaat. Stijn snapte niet waarom omdat de Hopediamant nog steeds zoek was. Figerias gaf toe dat het geen zin meer had om er voor te zoeken. Als ze hem vonden krijgen ze wel 10% van 350 miljoen euro.

Figeiras gaat weg en Stijn zoekt verder naar Marco De Vries.

Muziek in The Wall of Fame nu ook in Delft

Dat Den Haag Popstad #1 is, weten we nu wel. Maar dat Delft óók kan bogen op een rijke muziekgeschiedenis, is minder bekend. Om daar verandering in te brengen hebben de journalisten Geert de Vries en Pieter Harcksen de Delft Music Tour ontwikkeld. De 'Walk of Fame' vertelt het verhaal van maar liefst 33 bekende Delftse muzikanten. De initiatiefnemers hopen op deze manier de in slaap gesukkelde popscene in Delft nieuw leven in te blazen.

'We kwamen erachter dat Delft barst van de muzikanten. Componisten uit het verleden, orkestleiders, maar ook hedendaagse muzikanten en bekende bands als Alquin,' legt Harcksen enthousiast uit. 'Geert had al een kunstroute gemaakt voor Delft, waarom niet een muziekroute? Er was nog geen stad die dat had, Delft heeft daarmee de primeur. Het is de eerste stad die een interactieve muziekroute heeft.'

Muziekroute

Het idee van de muziekroute is volgens Harcksen simpel: 'Aan de hand van een plattegrond op de website kun je de hele route lopen. Op 33 plekken in de binnenstad hebben we tegels gelegd met een QR-code en de naam van de artiest. Je scant de code en komt meteen op de webpagina van die artiest. Je kunt luisteren naar muziek die hij heeft gemaakt, je kunt videoclips bekijken en de hele biografie lezen. En zo heb je een fantastische route van een paar kilometer door Delft muziekstad.'

 Tegels met naam van artiest'

                              Een van de bekende artiesten is natuurlijk Nico Haak (en de Paniekzaaiers), met grote hits als: Foxie Foxtrot, Is je moeder niet thuis, Joekelille, Moe zijn, Doedelzakkenpakkie, Een heel gelukkig Kerstfeest .

Het zijn verder veel bekende namen die voorbij komen: Peter Tetteroo en Tee-Set (bekend van wereldhits als She Likes Weeds en Ma Belle Amie en Linda Linda), Robert Jan Stips (toetsenist van onder meer NITS, Supersister en Golden Earring). Zij hadden internationale hits als Radar Love, Twilight Zone en When the lady smiles. Ook worden minder bekende namen genoemd als: Ferdinand Bakker (muzikale duizendpoot en lid van bands als Alquin en The Meteors), Ronald Snijders (de swingende fluitist en dit jaar winnaar van Nederlands belangrijkste jazzprijs: de Boy Edgarprijs), Jody Bernal (die met Que Si, Que No een wereldhit scoorde), Polle Eduard (bekend van de hits Ik Wil Jou en M’n Nassiebal), Roel van Velzen (maakt naam onder zijn artiestennaam VanVelzen).

 Nalatenschap

De lijst is te lang om op te noemen. Toch mag Jules de Corte niet onvermeld blijven. Harcksen: 'Wie kent hem nog? Veel jonge muzikanten kennen Jules de Corte niet meer. Maar wij kennen hem nog wel van zijn prachtige pianomuziek.' Zijn zoon Ernst de Corte houdt met het trio Corte & Consorten de muzikale nalatenschap van zijn vader in ere.

'Mijn vader was een bekende, blinde liedjesschrijver, zanger en pianist', vertelt Ernst de Corte, 'die na 1945 naar Delft is gekomen. Hij was qua muziek en tekst even goed. Hij kaartte zaken aan in zijn teksten die doen nadenken over het leven.' Na de scheiding van zijn ouders kiest hij echter de kant van zijn moeder. Totdat hij gevraagd wordt voor een plaatopname van zijn vader en hij zijn werk ontdekt: 'Eindelijk iemand die er ook zo over dacht. Veel maatschappijkritische teksten. Geen protestliederen, maar wel dingen aanhalen die belangrijk zijn in het leven. Daar herkende ik zoveel in dat ik contact opnam met mijn vader. Toen hebben we elkaar helemaal gevonden, maar is hij midden in dat proces in 1969 overleden.'

Jules de Corte liet 3000 liedjes achter. Een enorme erfenis: 'Dus ik ben heel veel van die liedjes gaan luisteren om hem beter te kennen. Maar er was niemand meer die het over hem had. Niemand die zijn muziek oppikte. Dus moest ik het zelf maar doen.' Trots is hij daarom dat zijn vader nu is opgenomen in de Delft Music Tour: 'Dat vind ik fantastisch, want hij heeft hier toch een groot deel van zijn leven gewoond en zijn muziek gecomponeerd. Veel Delftenaren weten dat niet. Ik ben erg trots dat mijn vader in de route is opgenomen. Dat hij nu een QR-code heeft.'

(Door Dick van As)

Johannes Vermeer

 (–1675)

Title

A young woman seated at the virginals.[1]

Alternative title(s):

A young woman seated at the virginal

.

[2]

Object type

painting

Genre

genre art

Datecirca 1670-1672

Medium

oil on canvas

Dimensionsheight: 25.2 cm (9.9 in); width: 20 cm (7.8 in)

Collection

Private collection

New York City

Accession numberJVe-100

(Leiden Collection)

Object historyby 1674 : Pieter van Ruijven (1624-1674), Delft (?)

1674: inherited by Maria de Knuijt (†1681), Delft (?) 1681: inherited by Magdalena van Ruijven (†1682), Delft (?) 1682: inherited by Jacob Dissius (†1695) (?) 16 May 1696: sale of the collection of Jacob Dissius at an unknown auction house, Amsterdam (as ‘Een Speelende Juffrouw op de Clavecimbael’) (?)

Unknown date: acquired by Wessel Ryers (?)

21 September 1814: purchased by Gruyter at the sale of the collection of Wessel Ryers at v.d. Schley...de Vries, Amsterdam

by 1904 : Alfred Beit (1853-1906),

London

1906: inherited by Otto Beit (1865-1930) 1930: inherited by Alfred Beit (1903-1994), Blessington, Ireland 1960: purchased by Baron Frédéric Rolin (†2002), City of Brussels, from Alfred Beit, Blessington, through Marlborough Fine Arts, London

from 2002 until 2004 : the estate of Baron Frédéric Rolin,

City of Brussels

7 July 2004: purchased by Stephen Alan Wynn (1942), Las Vegas, at the sale of the collection of Baron Frédéric Rolin at Sotheby's, London

2008: purchased by N.N.,

New York City

, from Stephen Alan Wynn, Las Vegas

I know English speakers pronounce Piter with an [ai] sound but sorry I refuse to call him anything but Pee-ter

De Waarheid

Recensie De Waarheid ★★★1/2 - op 26-2 om 22.15 uur op @NPO2 te zien Een pijnlijke zwart-wit documentaire over de vuurwerkramp van Enschede. Alle geïnterviewden hebben een cursus vingertjeswijzen gehad! #DeWaarheid

De documentaire De Waarheid gaat over de vuurwerkramp in Enschede. Er vielen 23 doden, waarna een commissie onderzoek deed over de schuldvraag. Maar wie waren er eigenlijk allemaal verantwoordelijk? Wat wij van De Waarheid vinden, lees je in onze recensie. Continue reading

View On WordPress

sonsbeek 71: sonsbeek buiten de perken, Deel 2, Curated by Wim Beeren, Park Sonsbeek, Arnhem, 1971. Graphic Design: Wim Crouwel, Dirk Fortuin, Magda Tsfaty, and Jolijn van de Wouw / Total Design

Feat. Vito Acconci, Bas Jan Ader, Carl Andre, Ben d'Armagnac, Richard Artschwager, Bruce Baillie, Douwe Jan Bakker, Joseph Beuys, Ronald Bladen, Marinus Boezem, Stanley Brouwn, Daniel Buren, Javacheff Christo, Tony Conrad, Hanne Darboven, Ad Dekkers, Ger Dekkers, Jan Dibbets, Ger van Elk, Pieter Engels, Groep Enschede, E.R.G., Hans Eijkelboom, Barry Flanagan, Fluxus, Hollis Frampton, Ernie Gehr, Dan Graham, Robert Grosvenor, Mike Heizer, Douglas Huebler, I.C.W., Ken Jacobs, joepat, Donald Judd, On Kawara, W. Knoebel, Hans Koetsier, Axel van der Kraan, Peter Kubelka, George Landow, Standish Dyer Lawder, Sol Lewitt, Richard Long, Walter de Maria, Mass Moving, Yutaka Matsuzawa, Mario Merz, Henri Moore, Robert Morris, Bruce Nauman, Noord-Brabant Groep, Claes Oldenburg, Dennis Oppenheim, Nam June Paik, Panamarenko, Egbert Philips, Emilio Prini, Klaus Rinke, Peter Roehr, Ulrich Rückriem, Edward Ruscha, Fred Sandback, Jean-Michel Sanejouand, Wim T. Schippers, Paul Sharits, Eric Siegel, Tony Smith, Robert Smithson, Richard Serra, Kenneth Snelson, Michael Snow, Koert Stuyf and Ellen Edinoff, Shinkichi Tajiri, Sajiki and Yokoyama Tenjo, Carel Visser, Andre Volten, Hans de Vries, Lex Wechgelaar, Lawrence Weiner, Joyce Wieland

In de najaar en wintertentoonstelling werk van Joost Baljeu, Willy Boers, Bram Bogart, Jan Cremer, Jaap Egmond, Geert van Fastenhout, Hans Ittmann, Lucebert, Adolf Luther, Joseph Ongenea, Piet Ouborg, Bernard Frize, Willem Hussem, Pieter de Haard, Bernard Romein, herman de vries, André Volten, Jan Willem van Welzenis, Theo Wolvecamp, Ronald Zuurmond + van vele anderen werk in Stock.

CO | MO is zaterdag- en zondagmiddag geopend van 13.00-1700 uur, Alle andere dagen geopend op afspraak. Wijnstraat 129, Dordrecht. www.como-art.com

The company of Captain Cornelis Bicker and Lieutenant Frederick van Banchem, waiting to welcome Maria de' Medici, dowager queen of France, on her visit to Amsterdam, September 1638, 1640, Museum of the Netherlands

Schuttersstuk van de kloveniersdoelen met de compagnie van kapitein Cornelis Bicker en luitenant Frederick van Banchem, gereed voor de ontvangst van Maria de' Medici, koningin-weduwe van Frankrijk, in september 1638. Een portretbuste van de koningin met een kroon en een papier staat op een tafelje. Voorgesteld zijn: Cornelis Bicker van Swieten, Frederick van Banchem, Pieter Vinck, Willem Ysebrants Kieft, Jacob Vries, Guilliamo van Erpekom, Willem Muylman, Isbarnt Vinck, Pauwels Ras, Guilliamus Mostert, Salomon van Exel, Jan Selijns, Franscoys Wouters, Gerrit Stoffels van Tright, Lenart Cornelis, Broer Iansz, Simon van Alckenade, Bartholomeus vander Wiere en Gijsberth van Wieringen.

http://hdl.handle.net/10934/RM0001.COLLECT.5373

A Spark in Search of a Powderkeg

Rebellion is its own justification, completely independent of the chance it has to modify the state of affairs that gives rise to it. It’s a spark in the wind, but a spark in search of a powder keg.

André Breton

If only one thing has brought me joy in the last few weeks, it began when the matriarchs at Unist’ot’en burned the Canadian flag and declared reconciliation is dead. Like wildfire, it swept through the hearts of youth across the territories. Reconciliation was a distraction, a way for them to dangle a carrot in front of us and trick us into behaving. Do we not have a right to the land stolen from our ancestors? It’s time to shut everything the fuck down!

Tawinikay (aka Southern Wind Woman)

The toxic cargo carried in Canadian pipelines, whether it be tar sands oil or fracked liquid natural gas (LNG), is, according to all serious climate scientists, a major, perhaps even decisive contribution to global warming, i.e. ecological catastrophe.   Meant to fuel industrial expansion, the pipelines have themselves become fuel for revolt. Designed to move these dirty fossil fuels from one location to another, they are a crucial element in normalizing the dubious paradise of unlimited growth in awe of which all obedient consumer/citizens are supposed to genuflect. In what the colonial mapmakers have called British Columbia (BC), resource extraction has always been the name of the game. However, the emergence in February of this year of a widespread oppositional network ranging from “land back” Indigenous warriors to elder traditionalists and from Extinction Rebellion activists to anarchist insurrectionaries was heartening. Railways, highways and ferries were blockaded, provincial legislatures, government administrative offices, banks and corporate headquarters were occupied. The catalyst for this rebellion was a widespread Indigenous uprising that refused the illusory promises of reconciliation. Together, these rebel forces disrupted business as usual in solidarity with the Unist’ot’en Big Frog clan of the Wet’suwet’en tribal house.

       ​As objective chance would have it, the primary Indigenous land defense camp is situated not far from the same Hazelton, B.C. area to which surrealist Kurt Seligmann and his wife Arlette had journeyed in 1938. During that time, they visited Gitxsan and Wet’suwet’en villages, marveled at the imaginative power of the totem poles and ceremonial objects, made field notes, shot 16mm film, collected stories and recorded mythic histories. Now, in 2020, growing numbers of these same Indigenous peoples have been threatening to bring the Canadian economy to a grinding halt. Unwilling to be bought off by corporate petrodollars or mollified by a legal system that has never done anything but pacify, brutalize, or betray them in the process of stealing their land, Indigenous peoples passionately fought back against the forces of colonial law and order in a radical whirlwind of willful disobedience and social disruption. One action built upon another in creating a rolling momentum that seemed unstoppable. When one railroad blockade would be busted by the Royal Canadian Mounted Police (RCMP), another would spring up in its place elsewhere extending the frontlines of the battle all across the continent. Then the debilitating Covid-19 virus arrived to compound the damage that had previously been done to the capitalist economy by the incendiary virus of revolt. The resistance of these Indigenous communities against the pipelines concerns all of us, worldwide, since they are on the front lines of the struggle to prevent cataclysmic climate change.

       ​In the future, a key question will be whether Canadian authorities can successfully put the genie of Indigenous rebellion back in the colonial bottle of “reconciliation”. As surrealists, we hope they will not, and we stand in solidarity with the unreconciled insurgent spirit of defiant Indigenous resistance. A new reality is to be invented and lived instead of the one that today as yesterday imposes its environmental miserabilism and its colonialist and racist hierarchies.  As surrealists, we honor our historical affinity with the Kwakwaka’wakw Peace Dance headdress that for so long had occupied a place of reverence in André Breton’s study during his lifetime before being ceremoniously returned in 2003 to Alert Bay on Cormorant Island by his daughter, Aube Elléouet, in keeping with her father’s wishes. With this former correspondence in mind, we presently assert that our ongoing desire to manifest the emancipation of the human community as distinctively undertaken in the surrealist domain of intervention is in perfect harmony with the fight of the Indigenous communities of the Americas against globalized Western Civilisation and its ecocidal folly.

                                                                                                               Surrealists in the United States: Gale Ahrens, Will Alexander, Andy Alper, Byron Baker, J.K. Bogartte, Eric Bragg, Thom Burns, Max Cafard, Casi Cline, Steven Cline, Jennifer Cohen, Laura Corsiglia, David Coulter, Jean-Jacques Dauben, Rikki Ducornet, Terri Engels, Barrett John Erickson, Alice Farley, Natalia Fernandez, Brandon Freels, Beth Garon, Paul Garon, Robert Green, Maurice Greenia, Brigitte Nicole Grice, Janice Hathaway, Dale Houstman, Karl Howeth, Joseph Jablonski, Timothy Robert Johnson, Robin D.G. Kelly, Paul McRandle, Irene Plazewska, Theresa Plese, Michael Stone-Richards, David Roediger, Penelope Rosemont, LaDonna Smith, Tamara Smith, Steve Smith, Abigail Susik, Sasha Vlad, Richard Waara, Joel Williams, Craig S. Wilson

Surrealists in the UK: Jay Blackwood, Paul Cowdell, Jill Fenton, Rachel Fijalkowski, Krzysztof Fijalkowski, Merl Fluin, Kathy Fox, Lorna Kirin, Rob Marsden, Douglas Park, Michel Remy, Wedgwood Steventon, Frank Wright, the Leeds Surrealist Group (Gareth Brown, Stephen J. Clark, Kenneth Cox, Luke Dominey, Amalia Higham, Bill Howe, Sarah Metcalf, Peter Overton, Jonathan Tarry, Martin Trippett), the London Surrealist Group (Stuart Inman, Philip Kane, Timothy B. Layden, Jane Sparkes, Darren Thomas) and the surrealists of Wales (Jean Bonnin, Neil Combs, David Greenslade, Jeremy Over, John Richardson, John Welson)

Surrealists in Paris: Ody Saban and The Surrealist Group of Paris (Elise Aru, Michèle Bachelet, Anny Bonnin, Massimo Borghese, Claude-Lucien Cauët, Taisiia Cherkasova, Sylwia Chrostowska, Hervé Delabarre, Alfredo Fernandes, Joël Gayraud, Régis Gayraud, Guy Girard, Michael Löwy, Pierre-André Sauvageot, Bertrand Schmitt, Sylvain Tanquerel, Virginia Tentindo, Michel Zimbacca)

Surrealists in Canada: Montréal (Jacques Desbiens, Peter Dube, Sabatini Lasiesta, Bernar Sancha), Toronto (Beatriz Hausner, Sherri Higgins), Québec City (David Nadeau), Victoria (Erik Volet), the Ottawa Surrealist Group (Jason Abdelhadi, Lake, Patrick Provonost) and the Inner Island Surrealist Group (as.matta, Jesse Gentes, Sheila Nopper, Ron Sakolsky)

The Surrealist Group of Madrid: Eugenio Castro, Andrés Devesa, Jesús Garcia Rodriguez, Vicente Gutiérrez Escudero, Lurdes Martinez, Noé Ortega, Antonio Ramirez, Jose Manuel Rojo, María Santana, Angel Zapata

Surrealists in Sweden: Johannes Bergmark, Erik Bohman, Kalle Eklund, Mattias Forshage, Riyota Kasamatsu, Michael Lundberg, Emma Lundenmark, Maja Lundgren, Kristoffer Noheden, Sebastian Osorio

Surrealists in Holland: Jan Bervoets, Elizé Bleys, Josse De Haan, Rik Lina, Hans Plomp, Pieter Schermer, Wijnand Steemers, Laurens Vancrevel, Her de Vries, Bastiaan Van der Velden

Surrealists in Brazil: Alex Januario, Mário Aldo Barnabé, Diego Cardoso, Elvio Fernandes, Beau Gomez, Rodrigo Qohen, Sergio Lima, Natan Schäfer, Renato Souza

Surrealists in Chile: Jaime Alfaro, Magdalena Benavente, Jorge Herrera F., Miguel Ángel Huerta, Ximena Olguín, Enrique de Santiago, Andrés Soto, Claudia Vila

 The Middle East and North Africa Surrealist Group: Algeria (Onfwan Foud), Egypt (Yasser Abdelkawy, Mohsen El-Belasy, Ghadah Kamal), Iraq (Miechel Al Raie), Syria (Tahani Jalloul), and Palestine (Fakhry Ratrout)

Surrealists in Prague: Frantisek Dryje, Joe Grim Feinberg, Katerina Pinosova, Martin Stejskal, Jan Svankmajer

The Athens Surrealist Group (Elias Melios, Sotiris Liontos, Nikos Stabakis, Theoni Tambaki, Thomas Typaldos, Marianna Xanthopoulou)

Surrealists in Costa Rica: Gaetano Andreoni, Amirah Gazel, Miguel Lohlé, Denis Magarman, Alfonso Peña

Surrealists in Buenos Aires: Silvia Guiard, Luís Conde, Alejandro Michel

Surrealists in Australia: Anthony Redmond, Michael Vandelaar, Tim White

Surrealists in Portugal: Miguel de Carvalho, Luiz Morgadinho

Surrealists in Bucharest (Dan Stanciu), Mexico (Susana Wald), and the Canary Islands (Jose Miguel Perez Corales)

 Postscript: During the process of gathering signatures for the above declaration, we were inspired to see its uncompromising stance against white supremacy and police repression reflected in the brightly sparkling flames of the Minneapolis uprising that lit a powder keg of pent-up rage and incited an earth-shaking eruption of spontaneous rebellion in the streets of America. It was only fitting that in solidarity with the uprising about police brutality kicked off by George Floyd’s execution/lynching at the hands of the police, anti-racism protestors in the United States would take direct action by beheading or bringing down statues of Christopher Columbus, genocidal symbol of the colonial expropriation of Native American lands. (Guy Girard, Michael Löwy, Penelope Rosemont, and Ron Sakolsky, June 18, 2020).