#om de een of andere reden
Text
Ah! De zomervakantie! Die exacte periode waarin je absoluut niks kan als je op het platteland woont en geen rijbewijs hebt.
#geen treinen#want het station is 6km weg. te duur. en de trein rijd maar elk uur of helemaal niet#geen bussen want blijkbaar heb je die niet nodig#er is een heel vlak op de dag waarin mijn enige optie om naar Zwolle te komen#(dat 20km of 20 minuten met de auto bij mij vandaan is)#is door op de buurtbus te stappen (rijdt elk uur ALS-ie rijd)#naar een dorp 35 minuten VERDER WEG te gaan met die bus#daar moet ik vervolgens 20 minuten wachten op de trein die ook op dat station maar 6km weg stopt#(waarom kan ik daar niet heen met de buurtbus? er rijd er maar een. de gene die daar stopt rijd helemaal niet)#dan op de trein naar zwolle waar ik over moet stappen op een andere trein want een overstap op de bus kan niet#om de een of andere reden#en dan 20 minuten lopen#met 40% korting kost het me rond de 15 euro per rit#dus 30 euro voor een middagje bij een vriend in zwolle#(waarom niet fietsen? fysieke beperking en de e bike is bezet vanmiddag)#oh en de reis duurt totaal zo'n 2 uur elke kant op#ik ben daar misschien 2.5 uurtjes maar heb bijna 4 uur rijstijd#reistijd*#ik ben een beetje klein beetje ietsie-pietsie pissed off atm#en de bushalte waar ik normaal naar toe zou gaan#is trouwens 20 minuten lopen over een onverhard pad (kiezeltjes)#of 40 minuten over een verhard fietspad#en het maakt niet uit welke weg je neemt#je moet een 80km weg (waar gemiddeld 100 word gereden. en geen snelheidscontroles) oversteken#zonder oversteekpunt zebrapad of stoplichten#nee dat moet pm vanaf iemands oprit#en dat moet dan twee keer want de bushalte is WEL aan de goede kant van de weg#maar er is geen stoep of zelfs een berm#er is een veiligere bushalte maar die is hoe dan ook 40 minuten lopen#en de fiets is geen optie want er zijn geen fietsenrekken
0 notes
Text
0 notes
Note
Sorry als dit te controversieel is maar ik ben nieuwsgierig omdat ik eigenlijk heel weinig mensen er over zie/hoor praten.
Ga je het songfestival kijken?
Ja het staat op omdat familie/huisgenoten kijken
Ja omdat het opstaat op m'n werk
Ja want ik vind het gewoon leuk
Weet ik nog niet
Alleen als Israël niet meedoet
Alleen de finale as Israël niet door is
Nee vanwege de oorlog in Gaza
Nee om een andere reden
Ik kijk zowiezo nooit
(no judgement wat je ook kiest)
30 notes
·
View notes
Text
Nooit meer iets missen! Nieuwe ongelezen activiteitenmeldingen
Er zijn wijzigingen aangebracht in de activiteitenfeed op het web, te beginnen met de markering van ongelezen meldingen in lichtblauw en de toevoeging van gekleurde labels die items markeren van gebruikers waarmee je een connectie hebt.
Wat is de reden van deze wijzigingen?
Je hebt misschien al gemerkt dat sommige items in je activiteitenfeed werden gemarkeerd en andere niet. Maar, net zoals veel andere gebruikers, begreep je waarschijnlijk niet waarom dit zo was.
De in lichtblauw gemarkeerde activiteiten gaven de items aan die gekoppeld waren aan de door jou gevolgde gebruikers. Logisch toch? Of toch niet? In de ontwerpwereld worden bepaalde patronen soms zo vaak gebruikt dat ze de norm worden en een algemeen aanvaarde betekenis krijgen. Het lichtblauw markeren van meldingen is daar een voorbeeld van en dit duidt meestal op een 'ongelezen' item. En dat betekent het vanaf nu op Tumblr dus ook.
Hoe kan ik zien welke meldingen van gebruikers zijn die ik volg?
We hebben gekleurde labels toegevoegd die de activiteiten van gebruikers die je volgt markeren. Daarnaast hebben we zelfs een nieuw label ‘wederzijdse volgers’ geïntroduceerd om aan te geven dat jij en een gebruiker elkaar volgen. Zo zie je in één oogopslag de activiteiten van de gebruikers waarmee je een connectie hebt.
Voor en na
Voor: de lichtblauwe markering wordt gebruikt voor activiteiten van gebruikers die je volgt.
Na: de nieuwe markeringskleur duidt nu op ongelezen activiteiten.
Na: de gekleurde labels onderscheiden duidelijk de activiteiten van gebruikers die je volgt en die jou volgen (wederzijdse volgers).
Enkele details
Wederzijdse volgers zijn gebruikers die je volgt en die jou volgen. Dit is alleen van toepassing op je primaire blogs en niet op je secundaire blogs.
Deze wijziging is alleen op het web doorgevoerd en is een experiment voor bepaalde gebruikers. Onze teams werken hard aan het doorvoeren van deze wijzigingen in de mobiele apps.
Je kunt de status ‘Ongelezen’ van een activiteit wissen door je activiteiten te bekijken, ofwel in het pop-upvenster of op de activiteitenpagina. Je hoeft niet meer te klikken.
En dat is nog maar het begin
Dit is de eerste van nog veel meer verbeteringen op het gebied van activiteiten en meldingen. Houd deze pagina dus in de gaten voor meer informatie!
Opmerkingen?
Laat ons in de reacties weten wat je ervan vindt! We horen het graag.
Bron: wip
58 notes
·
View notes
Text
Fijne qsmp talen dag!
Een paar weken geleden was ik Phil's Hardcore stream aan het kijken en kreeg een idee voor een headcanon over hoe Philza was geboren/ontstaan. Ook gebaseerd op de mythen van Pallas Athene en haar zoon Erichtonius want die twee zijn op wilde manieren geboren
Phil zoomde in op waar de Ender King probeerde Spawn te stelen en de leegte gaat door bomen heen. In bomen zitten vogels met nesten en eieren. Philza’s ei was een normale kraaien ei totdat de leegte het aanraakte maar net niet vernietigde, het veranderde in iets anders
Ik denk dat ik het leuker vind als hij als volwassenen uit zijn ei komt net zoals Pallas Athene. Hij wordt geboren en wordt meteen in de gevaarlijke wereld van Hardcore gegooid
Ik heb de voogdij strijd grapjes altijd leuk gevonden dus dat komt hier van toepassing. Door Ender King is hij meer een mens maar hij komt van Rose's domein, genoeg reden om te vechten over hem
6 notes
·
View notes
Text
Dag 1 20-5 Zeewolde
Gisterenavond woog ik alle tassen en de uitkomst viel me niet mee. Ik zit op ruim 24 kilo en dat is vijf kilo meer dan anders. Dat is mede te danken aan alle extra warme kleding, een groter kookstel en extra gas. Tel daar je eten dat je onderweg koopt en twee liter water bij op en je snapt mijn fronsende hoofd. Ik ben benieuwd wat mijn knieën daar van vinden.
Vanmorgen zaten we precies om kwart over acht op de fiets, we dat is Mayke en ik, want ik kreeg een uitgeleide. We reden langs de rand van het Twiske naar Amsterdam Noord en vervolgens achter het Centraal Station langs naar IJburg. Volgens Mayke fiets je mooier over de Nieuwendammerdijk en de Schellingwoudebrug en ik denk dat ze gelijk heeft.
Vervolgens langs de Diemerzeedijk naar Muiden en daar dronken we koffie en namen we afscheid. Of nou ja, afscheid. Eind juni zien we elkaar weer in Tromsø, ijs en weder dienende. Maar het zal even duren voor we elkaar weer vast kunnen houden.
Na het afscheid klopte ik op de Ossenmarkt aan bij Barend voor een brunch, een stevige groenteomelet. En toen moest ik het toch echt verder zelf doen.
Vanaf Muiden kun je verder langs de zeedijk naar Muiderzand en dan over de Hollandse brug naar Flevoland. En dan volg je het buitendijkse fietspad langs de randmeren.
Ondanks een noordoostenwind en de warmte schoot het nog best aardig op, totdat ik ter hoogte van Spakenburg besloot slim te zijn en een stuk Flevopolder door het bos af te snijden. Dat kan wel, als je de nummertjes van de fietsknooppunten maar goed onthoudt en daar ging het dus mis.
Zodoende besloot ik uiteindelijk om niet meer naar Hierden te fietsen maar op de staatsbosbeheercamping van Zeewolde te gaan staan. Daar is het heerlijk rustig en er zijn nauwelijks gasten. Wat even wennen is, is het ontbreken van een beheerder, je doet zaken met een computerscherm in een hokje. En dan moet je natuurlijk weer een account aanmaken en een wachtwoord verzinnen en alle plagen van deze tijd ondergaan. Je kunt dan wel net doen alsof je een gepensioneerde nomade bent, je bent nog steeds met allerlei digitale touwtjes verbonden met de maatschappij.
Afgelegde afstand: 80,6 km
Gefietste tijd: 5:58
En mijn knieën vinden het tot nu toe OK al zeuren ze wel.
Afstand langs de meridiaan tot de Noordkaap 2.342 kilometer.
3 notes
·
View notes
Text
Zaterdag | 18-05-2024 | 21°C | Positano | Dag 5
8:25 ‘s Ochtends. Mijn wekker ging vandaag al om 7:00. Valeria en ik gaan vandaag naar Positano met de veerpond, die om 8:40 vertrekt vanuit de haven van Salerno. Ik heb niet heel lang geslapen vannacht, want Italianen eten laat en gaan dus ook laat slapen.
Ik ben gisteren met de groene Vespa netjes thuisgebracht. Ik had om 20:00 afgesproken met de Italiaan bij Bar Rosa, een makkelijke ontmoetingsplek. We zijn als eerst naar een park gegaan, dat iets buiten het centrum lag. Het Italiaanse verkeer is verwarrend en chaotisch. Hier halen scooters auto’s van rechts gewoon in. Alles gaat hier op z’n Italiaans.
We hebben een rondje in het park gelopen. Ondertussen werd ik onderwezen in het Italiaans. De Italiaan had gereserveerd om 21:15 bij een Italiaans restaurant. Hij had me de beste pasta ter wereld beloofd. Op de groene Vespa reden we erheen.
Bij binnenkomst had ik al gelijk door dat ik de enige niet-Italiaanse was. Dat is een goed teken, maar ook voelde ik me erg zelfbewust. Alsof ik een indringer was en niet zou mogen afweten van het bestaan van dit restaurant. [Edit om 19:01: Ik kom er nu achter dat ik het restaurant al had opgeslagen in mijn Google Maps. Niks ernstigs dus.]
Helaas weet ik niet meer welk voorgerecht we aten, maar wel weet ik dat het werkelijkwaar verrukkelijk/heerlijk/zalig/délicieux/deliciozo en vegetarisch was. Echt waar, het was onbeschrijfelijk lekker. Daarnaast is het fijn als er voor je besteld wordt en je het zelf niet hakkelend hoeft te doen. Mozzarella met basilicum en plakjes tomaat (hoe heet dat ook alweer?) en daarna nog beiden een portie spaghetti met zeevruchten (ik maakte hier een uitzondering op mijn vegabeleid, want eenmaal in Italië dient men ook een beetje te genieten, nietwaar?)
Uiteraard kon ik zo veel eten niet op. Geen idee hoe de Italianen zoveel kunnen eten: een aperitivo, een voorgerecht, een hoofdgerecht, een nagerecht én koffie? En er dan ook nog zó bijlopen?
Na het diner zijn we naar een van de havens van Salerno gereden, bij Piazza della Liberta, en hebben we daar langs de kade gezeten. Vanaf deze haven konden we de rest van de verlichte stad zien. Uiteindelijk ben ik netjes thuis afgezet en naar bed gegaan.
19:30 | Ik eet nu een heel saaie pasta (zelfs voor mijn doen) met tomaat en kikkererwten. Dit omdat ik niks anders in huis heb en omdat ik amenooitniet nu boodschappen ga doen. Niet eens omdat het regent, maar omdat ik best moe ben na onze dag in Positano. Op de terugweg ben ik in de boot in slaap gevallen en nu nog voel ik het schommelen.
Het was eigenlijk helemaal niet de bedoeling om zo vroeg weer terug in Salerno te zijn, maar het weer sloeg ineens om. Er was wel enigszins regen voorspeld, maar niet veel. Eenmaal aangekomen in Positano begon het te onweren. Valeria kocht bij de eerste de beste winkel een paraplu voor vijftien piek. Het werd ons toen duidelijk dat Positano zó toeristisch is dat de plaatselijke ondernemers niet schromen om de toeristen uit te buiten (snap ik wel; toeristen zijn vreselijk irritant). Zo bleek later dat – zelfs voor Nederlandse standaard erg duur – je al gauw €30 voor een club sandwich of Cesar salade betaalt en minimaal €18 voor een pasta. Een glaasje huiswijn is €9 en een glaasje sjampie kost je €30. Let op: ik verzin dit niet. Ik vraag me af hoe de zaken op Capri gaan…
Uiteraard had ik domweg niks te vreten meegenomen, en Valeria alleen een pakje Tucs en een proteïnereep (wisten wij veel!?), dus was ik genoodzaakt ergens pasta te consumeren. Alle restaurants waren duur. Peperduur, alsof je van een gouden bordje at (was echter niet het geval, maar dat terzijde). We bestelden ravioli, die erg smaakvol was. Ondertussen regende het steeds harder en harder en knalde het boven onze hoofden. Stof en dennennaalden (of iets dat daarop leek) waaiden in ons eten. Een hele dag doorbrengen in zulk rotweer? De beslissing was al snel genomen: de eerstvolgende boot terug naar huis proberen te nemen. We hadden immers tickets gekocht voor de terugweg. Zonder enig probleem drongen we ons als verstekelingen met de rest van de natte masse op de boot. In de rij raakten we aan de praat met een groepje Amerikanen uit Alabama met vuilniszakken op hun hoofd en maakten een foto met hen voor ons plakboek.
Nu begon onze ochtend in Positano echter beter dan het verhaal doet vermoeden, want nadat de eerste regenbui voorbij was brak een zuinig zonnetje door. Het was aangenaam genoeg om een zonnebril op te zetten en rond te scharrelen in het overvolle centrum. Kronkelstraatjes met hordes toeristen en schattige boetiekjes met vanallesennogwat. Overal waar men keek kon men citroenen zien. De Amalfikust staat bekend om haar citroenen. Nu weet ik zeker dat ik in een vorig leven een Italiaanse was, want mijn obsessie met citrusvruchten werd hierdoor alleen maar aangewakkerd. Citroenkaarsen, citroenzeepjes, citroensnoepjes, citroen huisparfum, limoncello, schorten met citroenmotief, sieraden met citroenen bedeltjes, bikini’s met citroenen, citroenen bij de groenteboer die groter dan mijn hand waren, keramiek met citroenen. Alles in Positano was geelgekleurd. Alles in Positano was in feite indrukwekkend mooi en beeldschoon, heel pittoresk. Alleen jammer van de vele toeristen die rond krioelden als mieren. Goed voor de economie, dat wel.
Bij een winkeltje kocht ik parfum uit Positano. Bij een ander winkeltje kocht ik een keramieken schaaltje in de vorm van een – je raad het al – citroen. Bij nog een ander winkeltje kocht ik zes prachtige aquarel ansichtkaarten. Als het allemaal niet zo duur was, had ik zowat heel Positano leeggekocht. Gelukkig beschik ik over enige zelfbeheersing, maar voor keramiek heb ik een zwak.
Valeria en ik hebben ook nog wat cultuur gesnoven. In de kerk. De Chiesa di Santa Maria Asunta, niet te missen in het kleine stadje. Toegang was gratis, dat dan weer wel. De kerk had mooie gouden details; vooral de gouden sterren op het plafond vond ik mooi. Verder dacht ik vooral dat het heel vreemd moet zijn voor de bewoners in Positano dat al die toeristen alleen maar de kerk bezoeken om een leuk kiekje te maken voor op Instagram. Wat zouden de mensen uit de achttiende eeuw wel niet van ons denken als ze ons nu zo zouden zien? Nog raarder is het feit dat je een recensie over de kerk op Google Maps kunt achterlaten. Eigenlijk heel raar toch? “De mis was erg saai vandaag, maar de pastoor is wel vriendelijk. Ik sla de volgende mis wel even over. Het is hier wel altijd gezellig met Kerst, maar houd rekening met drukte.” Of zoiets.
De kerk is inderdaad een uitermate geschikte plek voor contemplatie, dacht ik zo.
2 notes
·
View notes
Text
hi nederlanders, ga stemmen! Dát je stemt is belangrijker dan wát je stemt, maar als je nog echt geen idee hebt, hieronder mijn redenering voor wrm ik pvda/gl ga stemmen
ik had eerder een goede discussie over waarom ik pvda/gl ga stemmen, ipv een partij die nog meer aansluit bij mijn standpunten zoals Bij1, en een argument dat genoemd werd is dat 1 zetel Bij1 meer verschil maakt dan 1 extra zetel pvda/gl.
Maar volgens de laatste peilingen is dat bij deze verkiezingen niet het geval; er is nog een reële kans dat pvda/gl de grootste partij wordt, maar dan gaat het echt om een verschil van hoogstens een paar zetels. Dus dit jaar vind ik 1 zetel voor pvda/gl echt een grotere potentie hebben dan 1 zetel Bij1. De grootste partij levert de premier en zet de toon bij de coalitie; pvda/gl is verre van perfect, maar ik heb ze tien keer liever dan vvd of god forbid pvv, wat het waarschijnlijk anders wordt.
En ook als pvda/gl nu niet de grootste worden, zijn ze in ieder geval een groot obstakel in de oppositie, met veel partijleden die zich kunnen inlezen en specialiseren in de wetsvoorstellen van alledag, waar het uiteindelijk om gaat
dus da's mijn overweging, maar belangrijkste is gewoon. gebruik je stemrecht vandaag ff
5 notes
·
View notes
Text
De Rode Ridder - De gouden sikkel
Dit had het einde kunnen zijn van de Rode Ridder!
De sikkel treft de boom en dankzij zijn vorm, raakt het Johan net niet. Als zijn neus enkele centimeter langer was, was het een ander verhaal.
Tja, dat is dus de reden dat een sikkel niet geschikt is voor een gevecht. Behalve dat het vaak dun en dus vrij broos is (het dient om kruiden en dergelijke te snijden, niet om te hakken), geeft de vorm van de sikkel een moeilijk te hanteren wapen.
4 notes
·
View notes
Text
HOE COMPLEET TE VERDWIJNEN IN DE KUNST VAN EDWIN SMET
De kunst van Edwin Smet duiden is een hachelijke zaak. De abstracte composities geven niet meteen oorzaak en gevolg prijs. Het blijft vaag wat de reden is dat het er is. Toch doe ik een poging. Ik neem de moeite om de beelden in de zorgvuldig afgewerkte uitgave tot me te nemen en er iets in te zoeken, van te vinden. Het boekje is handmatig gebonden in een oplage van slechts 60 genummerde exemplaren. Het touwtje dat de bladen bijeen houdt is met aandacht geknoopt. Met net zoveel concentratie gevlochten als dat het werk erin opgenomen is vervaardigd. Het boekje geeft een klein inzicht in de portfolio van de kunstenaar. Dat inzicht verhaalt in beeld over de thema's precariteit en solidariteit. Onzekerheid en saamhorigheid.
Schildertape is het handelsmerk van Edwin Smet. Niet als grossier in verfmaterialen, maar in de hoedanigheid van kunstenaar. Hij gebruikt het plakband gemaakt van houtpulp en kleefstof niet waar deze oorspronkelijk voor bedoeld is. Hij plakt het niet langs de rand van een venster om het glas te behoeden voor spatten en streken wanneer het kozijn geverfd wordt. Smet is geen huisschilder, hij is kunstschilder. Met de tape beplakt hij zijn werk om het in principe waardeloze materiaal onderdeel te laten zijn van de compositie, het waardevol te maken. In zijn visie heeft het onbelangrijke materiaal betekenis. Voor de huis-, tuin- en keukenschilder is de tape afgerold enkel van waarde bij het verven, zolang maar daarna niet meer en wordt het onbruikbaar weggegooid. Zo niet bij Smet. Het overleeft de kliko nadat het geplakt is, het behoudt een functie. In onder meer het mij voorliggende boekje laat Smet zien hoe de tape door zijn handen geconserveerd is.
In coronatijd bleek het volk solidair. Stond men als homogene groep massaal op tegen het virus. Een klein aantal evenwel sloten zich heterogeen daarvoor uit en af. Want blijken er niet altijd uitzonderingen op de regel te zijn? Terwijl veel deuren gesloten bleven en er weinige nog opengingen, trok men zich schijnbaar gehoorzaam en gedwee terug in de huizen. Op enkele dwarsliggers na. Maar zonder dwarsliggers ontspoort een samenleving, zij houden de maatschappij bij de les ondanks dat ze meestal uit hun nek kletsen. Zonder bielzen onder de rails ontspoort de trein.
Het is niet die solidariteit welke Smet voor ogen heeft in zijn werk, veronderstel ik. Hij werd geïnspireerd door gestapelde tafels en stoelen in het café om de hoek. Werkloos werden deze in de pandemie aan de kant gezet, wachtend op betere openingstijden. Niemand kon er aanschuiven, niets mocht er zijn, geen activiteit, geen plezier. Niets, deuren op slot en lichten uit. Die metafoor van saamhorigheid in de gestapelde meubelstukken was voor Smet reden deze in min of meer abstracte composities te verwerken. De tafel is inspiratie, in het beeld van Smet heeft het nog de functie van dragen en schragen. Evengoed kan ik langs de poten kijken, en als door een poort ziende ontvouwt zich het landschap daar achterliggend. Geen landschap zoals dat zich normaal gesproken voor mijn ogen uitstrekt, maar een onherbergzame omgeving waarin een onheilspellende toekomst opdoemt. Helemaal in stijl van de huidige toestand in de wereld.
Het is zo, zoals het is. De kunstenaar schouwt zijn wereld. Overziet en overdenkt. Geeft commentaar in beelden. Niet meteen wordt het zo opgevat als dat het zich openbaart, maar wie anders kijkt en doorziet zal de boodschap ofwel het verhaal herkennen. In de achterliggende periode van covid bleek de bevolking opeens het Nederlandse volk. Kende de Nederlander geen verschil meer onderling en werden hindernissen geslecht, want het virus overkwam ons allemaal. Maar na die crisis viel alles weer weg en trokken de muren opnieuw op. Werden de oude gewoonten en manieren haastig opgepakt en nagelopen. Edwin Smet zag dit allemaal aan, bezag zijn omgeving en zette daarbij kanttekeningen en voetnoten. Verbeelden zijn schilderijen eerst het samenwerken, het ondersteunen van zwakkeren, dat hij inspireerde op dus de gestapelde tafels in de horeca. Verticale poten die een horizontale dwarsligger ondersteunen. Daarna beeldt hij de onzekere toekomst uit. Een zwart gat zuigt de omgeving naar zich toe. Want de toekomst is onzeker.
De kunstenaar heeft een voorkeur voor de boom als onderwerp in zijn schilderijen. Nadat de tafel uitgebreid is doorgezaagd, zet Smet gedreven een boom op. De tape in het beeld vormt het bos, zetten de stammen en maken de takken. Het is een lawaaiig woud, het hout staat niet netjes in het gelid. Op rijen zoals de Nederlandse bossen zijn aangeplant. Het is in de geest van Smet een wirwar aan laag houtgewas, een sprokkelbos. En veelal verzamelen de dunne stammen zich rond een open plek of een kleine plas. Zag ik tussen de tafelpoten in schemer de morgen gloren, de komende tijd opdoemen, in het bos is de dageraad ongewis. Er ligt een onheilspellende sfeer op de loer tussen de bomen. Spiegelt het hout zich in water, op andere plekken ligt het voor dood aan de voeten van stammen. Hoewel het beeld klaar en helder is, is de sfeer duister en dreigend.
Smet weet die onzekere toekomst, het wankele kompas waarop de wereld koerst, in schimmige composities te duiden. In het acryl en de vernis op doek vergeet ik dat tape is gebruikt voor de afbeelding. Het is de zetting van de schildering, het gebruik van kleurcombinaties, die de sfeer bepalen. Daarover strekken rechte lijnen zich uit. Krommen inkt en houtskool zich in speelse strepen. In het essentiële surrealisme is een werkelijk gevoel weergegeven. De sfeerbeelden drukken onmiskenbaar de actualiteit af en uit. Het is minder een abstracte vormgeving, en meer een gelaagd opgebouwde en schematisch beschouwde realiteit. Waarin een kwetsbaar wegwerpproduct een belangrijk element is geworden. Ik kan beschutting zoeken onder de tafel, veilig beschermd door het blad wanneer de hemel naar beneden komt. Of ik kan me terugtrekken tussen het hout en me concentreren in stilte. Mij beraden op de neergang van de aarde. Filosoferen over opbouw en afbraak, over de afgrond waarnaar wij met zijn allen onderweg zijn. De kunst van Edwin Smet houdt mij dan nog even op de been. In zijn composities kan ik mentaal beschutting vinden. Het werpt een nieuw licht op de zaak wanneer hij voor mij een wereld inricht: een plek om te landen en naar de hemel te reiken. “How to disappear completely”, voor het moment van de beschouwing verdwenen in de tijd van Edwin Smet. Volkomen volledig. Dat is mijn duidng.
Precariteit / Solidariteit. Recent werk 2022-2024. Edwin Smet. Publicatie in eigen beheer uitgegeven. Gelimiteerde editie bij solo-expositie in CaroArtGallery Deventer, februari-maart 2024.
2 notes
·
View notes
Text
Winkeluitje in Field's winkelcentrum in Kopenhagen
28.12.2023
ShopperWithAttitude (SWA) was gisteren op bezoek in het grootste winkelcentrum van Denemarken: Field's. Dit winkelcentrum kwam helaas vorig jaar om een minder prettige reden in het nieuws, namelijk een schietpartij.
Het winkelcentrum is zeer goed bereikbaar met de moderne volautomatische Kopenhaagse metro. Uitstappen bij station Ørestad.
Het gebouw ziet er van buiten niet zo fraai uit. Op bovenstaande foto zie je de entree.
Van binnen ziet het er beter uit, en het winkelcentrum telt maar liefst 150 winkels op 115000 vierkante meter.
Het zit uiteraard vol met ketens, zoals Sportmaster,
Sport 24,
JD Sports,
Footlocker,
Imerco, een Deense huishoudzaak met veel servies,
Normal, tegenwoordig ook in Nederland bekend,
Jysk, ook in Nederland aanwezig,
Elgiganten, een electronica winkel,
de Deense ijszaak Paradis,
de koffieketen Espresso House,
en de supergrote supermarkt Bilka. Deze is minstens even groot als Kaufland in Duitsland, en verkoopt net als Kaufland veel non-food artikelen, naast levensmiddelen.
Daarom noemen ze het ook een One Stop shop.
Bilka kent veel afdelingen: vers, eten, drank, non-food, enz.
SWA is dol op allerlei lekkernijen van Anthon Berg. Zoals hier op de foto koekjes met marsepein, chocolade, vruchten en zelfs een vleugje alcohol.
Den Gamle Fabrik produceert zeer lekkere marmelade, die op een eigen wijze worden bereid (het fruit wordt niet gekookt, waardoor de smaak beter behouden wordt). SWA ontdekte op een gegeven moment de sinaasappel-mandarijn smaak, en die is wel heel lekker.
Jaren geleden ontdekte SWA ook de mini-schildpadden, kikkers en andere lekkere chocolade met vullingen.
Läkerol pastilles komen uit Zweden, en worden vaak genomen voor een frisse adem. Bij Bilka is de keuze aan smaken erg groot.
In het Field's winkelcentrum wordt de inwendige mens niet vergeten. Er zijn diverse horecagelegenheden om iets te nuttigen.
En boven is er ook een aparte food lounge, zoals ze het daar noemen.
Magasin du Nord is een beroemd warenhuis in Denemarken, en in dit winkelcentrum heeft het ook een filiaal.
Vanaf de roltrappen heb je een mooi overzicht over verschillende verdiepingen.
3 notes
·
View notes
Text
6 redenen om de Good Beer Spa te bezoeken en waarom u Beer Spa-therapie moet volgen
Stel je een plek voor waar de rijke geschiedenis van het brouwen gepaard gaat met de rust van een spa, waardoor een ervaring ontstaat die het normale leven volkomen overstijgt. Van verwennerij tot ontspanning, in dit verhaal gaan we op de reis van bierspatherapie. Dit concept overstijgt het louter brandmerken van hoe heerlijk bier en welzijn in plaats daarvan voor u kunnen worden gecoöpteerd.
Betreed een ruimte waar de gouden gloed van bier het warme comfort van warmwaterbronnen ontmoet. En het is niet alleen maar een leuk toevluchtsoord; er is een nieuwe manier om te ontspannen die zowel fysiek verkwikkend is als behoorlijk geruststellend voor de geest. Laten we de bierspa in Brussel eens in detail bekijken.
Uniek spatherapieconcept:
Ten eerste biedt de Good Beer Spa een individueel en ander soort spa-therapieconcept dan je in andere winkels aantreft. Centraal in het concept staat het 'bierbad': een kans voor gelukkige feestgangers om te ontspannen in een poel met zorgvuldig bereid warm water en pils.
Deze unieke vorm van therapie streeft ernaar de verfrissende effecten van bier te interpreteren als een genezende eigenschap op zichzelf, waarbij de logica erachter vrijwel gelijk staat aan de traditionele westerse geneeskunde.
Huidverjonging met bier:
Eén reden om, althans gedeeltelijk, een bierspabehandeling te zoeken, zijn de voordelen van de huidverzorging. De Good Beer Spa selecteert bieren van hoge kwaliteit met een rijke moutsmaak, waarvan wordt gedacht dat ze voedende antioxidatiesequenties en vitamines voor de huid bevatten. Met de twee samen, badend in warmte en bier, blijft de huid vochtig en zijdezacht, een zoet gevoel van wedergeboorte.
Stressverlichting en ontspanning:
De bierspa-therapie gaat verder dan de voor de hand liggende fysieke voordelen en is ontworpen voor mentale ontspanning en stressverlichting. De hulpverlenende ingrediënten van het bier zorgen voor een vredige sfeer: toevoegingen als hop zorgen voor rustgevende omzwervingen op de omweg van het leven.
Met een vriendelijke glimlach op het gezicht kan de warme en gastvrije sfeer in de spahal het algemene ontspanningsniveau verhogen. Dit is een ideale plek voor een korte onderbreking van uw drukke schema.
Aromatherapie en ontmoet de zintuigen:
Bij de bierspatherapie van het merk zijn alle zintuigen betrokken. Wanneer gasten in een bierbad wegzakken, dompelen ze zich onder in een wereld van geuren. We combineren deze aromatische ervaring met het tastbare plezier van het onderdompelen in warm, rustgevend bier.
Daarom verbetert het de spa-therapie voor een werkelijk wonderbaarlijk gevoel. Gasten worden uitgenodigd om het zintuiglijke avontuur aan te gaan en te eindigen met een bezoek aan de Good Beer Spa in Brussel, dat in sommige gevallen werkelijk onuitwisbare herinneringen achterlaat!
Aanpasbare spa-pakketten:
De Good Beer Spa biedt verschillende aanpasbare spa-arrangementen voor gasten die hun ervaring op maat willen maken. Of u nu een bierliefhebber bent die zoveel mogelijk tijd aan het bierbad wil doorbrengen of gewoon op zoek bent naar beide, de spa biedt allerlei mogelijkheden.
U kunt kiezen uit een volledig assortiment massageruimtes, maar de spa biedt ook gezichtsbehandelingen en traditionele saunatherapieën. Gasten kunnen hun spa-agenda afstemmen op hun ontspanningsdoelen.
Sociale en plezierige ervaring:
Biertherapie in de Good Beer Spa is niet alleen een ervaring van individuele ontspanning, maar ook een sociaal en ontspannen avontuur. De spa is perfect voor vrienden, geliefden of zelfs individuele reizigers om samen te komen en te genieten van de unieke charme van bierspatherapie. Het gelach en het gezelschap tijdens deze spasessies zijn een welkome ervaring die het waard is om te onthouden.
Conclusie
De combinatie van de pittige smaak van bier en de verfrissende kwaliteit van water is wat de Good Beer Spa hoopt dat uw problemen zal wegnemen - hoewel de waarheid wordt verteld, gebeurt dit één voor één. Good Beer Spa is een vakantie die zowel lichaam als geest nieuw leven inblaast. Dus als u op zoek bent naar een goede bierspa in Brussel, dan bent u hier aan het juiste adres.
Zorg ervoor dat u door het assortiment prachtige houten accessoires van GoodBeer Craft bladert voordat je weggaat. Deze unieke items belichamen een heerlijke en tijdloze charme, waardoor uw kleding een boost krijgt en u met vertrouwen een statement kunt maken.
2 notes
·
View notes
Text
Een wervel van een kwabaal
Viswervels
Wie tijdens een strandwandeling het vloedmerk met de nodige toewijding afzoekt, maakt grote kans een of meerdere, min of meer, fossiele viswervels te vinden. Er liggen er namelijk genoeg. Zonder uitzondering zijn ze beschadigd, van het grootste deel is zelfs zoveel afgebroken dat slechts nog het cilindervormige wervellichaam resteert.
Doordat ze, zoals geschreven, veelal verre van compleet zijn, is het niet eenvoudig de viswervels tot op soort te determineren. Maar met de nodige inspanning, literatuur en het juiste vergelijkingsmateriaal is het in sommige gevallen te doen. En lukt het niet tot op soortniveau, dan lukt het misschien wel het geslacht of de familie te bepalen. Dat is namelijk eenvoudiger. En reden genoeg een poging te wagen. Daar wordt je namelijk ook wijzer van.
Kabeljauwachtigen
Van alle fossiele viswervels die op onze stranden gevonden worden, is het overgrote deel afkomstig van kabeljauwachtigen. In mijn verzameling is dat niet anders. Het zijn er ondertussen zoveel, dat ik ze bij thuiskomst achteloos in een grote ‘vergaarbak’ gooi. Ka-bel-jauw-achtige , murmel ik dan.
Een hoeveelheid door mij verzamelde wervels van kabeljauwachtigen.
Nu is het niet zo, dat kabeljauwachtigen niet interessant zijn, in tegendeel, het is een boeiende en in onze contreien goed vertegenwoordigde familie. Het is meer onkunde dat de wervels van kabeljauwachtigen haast argeloos in de verzameling verdwijnen: verder dan de kabeljauw en schelvis herkennen kom ik niet. En dat lukt me niet eens in alle gevallen.
Visdag
Onlangs, 2 december 2023 om precies te zijn, organiseerde de Werkgroep voor Tertiaire en Kwartiaire Geologie een visdag. Het idee was de fossiel resten van vissen op de kaart te zetten. Onder het motto: meer aandacht genereert meer kennis en vice versa. En omdat dat motto mij wel aanstaat, ging ik er heen. Stiekem had ik ook de hoop wat ongedetermineerd vissenspul te laten determineren. Wim Wouters een archezoöloog gespecialiseerd in vissen zou er namelijk spreken en nadien de tijd nemen om vondsten te determineren.
Een wervel van een kwabaal. Determinatie Wim Wouters.
Wim Wouters wist uit de losse pols een groot aantal van mijn ongedetermineerde fossiele viswervels op naam te brengen. Veel daarvan bleken, ondanks dat ze niet in de vergaarbak waren geëindigd toch van kabeljauwachtigen, wat enigszins teleurstelde. Maar in één geval werd er ik juist uitermate enthousiast. Er bleek namelijk een wervel van een vis die mij al sinds mijn jeugd intrigeert. De enige gadiformes uit het zoet: de kwabaal. Een vis die ik voornamelijk van onderstaande afbeeldingen ken.
De kwabaal (Lota lota) uit ‘Vissen’ Geschreven door Kael Pivnica en Karel Cerny, en geïllustreerd door Kvetoslav Hisek.
Fossiel
Van de op het strand gevonden viswervels, hoe bruin of zwart gekleurd ook, is de ouderdom zonder koolstofdatering lastig te bepalen. Zeker wanneer het marine of diadrome soorten betreft die momenteel nog in de Noordzee voorkomen. Die kunnen namelijk van alle tijden zijn: die sterven daar nog steeds. Bij zoetwatervissen ligt dat anders.
Doordat de kwabaal alleen in zoet water voorkomt én heden ten dagen uiterst zeldzaam is in ons land, is het onwaarschijnlijk dat de door mij gevonden wervel recent is. Zo goed als zeker is het afkomstig uit het gesuppleerde zand van de zandmotor en daarmee van pleistocene of vroeg-holocene ouderdom uit een periode dat onze Noordzeebodem nog land was.
Dit alles bij elkaar maakt deze viswervel wat mij betreft een bijzondere aanwinst voor de collectie. Ik mag wel zeggen een topvondst!
5 notes
·
View notes
Note
Hoe vaak ben je in de stad Utrecht?
- ik woon in Utrecht
- ik studeer/werk in Utrecht en ben er regelmatig
- ik studeer/werk in Utrecht maar ben er niet regelmatig
- ik heb familie/vrienden in Utrecht waardoor ik er weleens ben
- ik woonde of was vroeger regelmatig in Utrecht maar nu niet meer
- ik ben om een andere reden regelmatig of weleens in Utrecht (zeg in tags?)
- ik ben bijna nooit in Utrecht
- ik ben nog nooit in Utrecht geweest
ik hoop dat de antwoordopties in de poll passen, ik heb geprobeerd ze zo kort mogelijk te maken :]
#ze passen! dit is inderdaad een probleem soms dus dankjewel!#poll#polls#peiling#nederland#nederlands#utrecht
29 notes
·
View notes
Text
Wijzigingen
🌟 Nieuw
Je kunt vanaf nu ook polls aan reblogs toevoegen.
Wanneer je zoekopdrachten op specifieke blogs uitvoert, levert het voorvoegsel '#' vanaf nu alleen tagresultaten op. Dus als je op een blog naar '#katten' zoekt, laten we je alleen berichten zien die deze tag gebruiken. (Dit is ook de manier waarop zoeken op Tumblr in het algemeen werkt als je '#' als voorvoegsel voor de zoekopdracht gebruikt).
We hebben het tabblad Vandaag in Verkennen op het web verwijderd; standaard wordt nu weer het tabblad Trending gebruikt.
Op het web hebben we de optie "Vorige reblog bekijken" aan het menu met de drie puntjes toegevoegd. Klik op de drie puntjes rechtsboven een bericht om de optie te gebruiken!
Omdat we er toch bezig waren, hebben we ook een aantal andere items in het menu met de drie puntjes op het web opgeschoond. De volgorde van sommige opties is aangepast en "Op gesprek abonneren" heet vanaf nu "Bericht volgen".
Op Android is voor alle gebruikers met de laatste versie van de app de optie “Vorige reblog bekijken” nu opgenomen in het menu met de drie puntjes voor reblogs.
Je kunt aangeven dat een bericht commerciële content bevat om aan de Wetgeving digitale diensten te voldoen. Dit voegt alleen een banner met "Commerciële content" aan het bericht toe en heeft verder geen invloed op de zichtbaarheid of de klassering van je bericht op Tumblr.
🛠️ Fixes
Het via IFTTT (Engelstalig) plaatsen van berichten op Tumblr werd recent meer ingeperkt dan gebruikelijk waardoor sommige acties niet werden uitgevoerd, maar dit probleem is ondertussen opgelost.
We zijn een aantal visuele problemen met Tumblr Patio (Engelstalig) aan het oplossen en een aantal van jullie helpt ons bij het uittesten van de oplossingen.
Op Android had een klein aantal gebruikers die appversie 32.9 gebruikten geen toegang tot hun berichten. Dit probleem is in versie 33.0 opgelost.
We hebben de oplossing uitgerold voor het probleem in de iOS-app dat voorkwam dat mensen hun concepten konden bewerken.
Gebruikers kunnen geen vragen meer sturen naar blogs die hen hebben geblokkeerd of naar blogs die zij hebben geblokkeerd.
Op het web werd de blogselectie in de berichteditor onjuist over de balk voor tekstopmaak weergegeven. Dit probleem is ondertussen verholpen.
Op het web gaf de instellingenpagina voor je blog (tumblr.com/settings/blog/blogname) het menu voor accountinstellingen in het zijpaneel rechts weer. We hebben dit gebied bijgewerkt zodat nu het blogzijpaneel wordt weergegeven (Berichten, Concepten, Wachtrij, enz).
We hebben een aantal kleine aanpassingen gedaan die het probleem zouden moeten oplossen waarbij er werd aangegeven dat er ongelezen items in je inbox waren, terwijl dat niet zo was. Laat het ons alsjeblieft weten als je dit probleem nog steeds ervaart.
🚧 Nog mee bezig
We hebben geprobeerd om een vervelend probleem op te lossen dat ervoor zorgde dat werd aangegeven dat er vragen of inzendingen in je inbox aanwezig waren terwijl dat niet zo was. Dit probleem trad op wanneer iemand een vraag indiende en daarna om de een of andere reden werd geschorst of geblokkeerd, zodat de vraag niet langer zichtbaar was. Helaas hebben we dit probleem voor sommige mensen juist erger gemaakt en werd er een nog hoger aantal ongelezen berichten weergegeven. Die poging om dit probleem op te lossen was dus een fiasco, maar we werken nog steeds aan het ontwikkelen van een oplossing die wél voor iedereen werkt.
🌱 Binnenkort
We hebben weer een Hack Week gehouden waarbij we allerlei coole, nieuwe, experimentele functies hebben ontwikkeld! Volg @engineering (Engelstalig) om te zien wat we allemaal hebben bedacht.
Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!
Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.
Wil je Tumblr rechtstreeks met een bijdrage steunen? Bekijk dan de nieuwe Abonneebadge in TumblrMart!
6 notes
·
View notes
Text
6-5 Voorpret is alles
Als je iets gaat ondernemen, waar een flinke voorbereidingstijd aan vast zit, kom je vanzelf in aanraking met geloof en bijgeloof. Je hoopt immers op het slagen van je onderneming en probeert zoveel mogelijk te doen, dat daaraan bijdraagt. En dat leidt soms tot conflicten tussen rede en gevoel. Misschien herken je dat wel.
Een voorbeeld. Mijn oude pakriemen worden dun en rafelig, dus ik kocht nieuwe. Dat ligt in de rede. Maar nu twijfel ik, die oude riemen hebben me sinds 2015 zo goed bijgestaan, is het nu wel verstandig om ze te vervangen door iets nieuws? Dat voelt niet goed. Roep ik geen onheil over mezelf af, door het oude dat mij zo goed gediend heeft, zomaar in te wisselen voor iets nieuws? Een onzinnige redenering natuurlijk, die ik onmiddellijk verwerp, maar in mijn achterhoofd weet ik dat in het onwaarschijnlijke geval dat zo'n riem het toch begeeft, dat ik dan meteen zal denken, zie je wel!
Een ander punt is dat inmiddels de halve Zaanstreek weet dat ik naar Noorwegen ga fietsen. Zelfs wildvreemde mensen, nou ja, mensen die ik ooit wel eens ergens ontmoet heb, spreken mij er op aan. Kortom, deze onderneming mag niet meer falen en dat legt een druk op mij, sterker nog, dat roept tegenslagen op, dat kan niet anders. Ik lig er soms 's nachts wakker van, stel dat ik last krijg van mijn knie, = ik krijg griep of mijn fiets begeeft het, wat doe ik dan? Hoe haal ik dan mijn deadline in Tromsö? Een stukje met de trein of de boot is uitgesloten, dan kan ik me niet meer in de Zaanstreek vertonen. Ik hoor ze nu al roepen, daar heb je die praatjesmaker uit Amsterdam weer. Dus dan wordt het of tegen de klippen op doorfietsen of verhuizen. En dat laatste wil ik helemaal niet, ik voel me hier juist zo thuis.
Enfin, je begrijpt dat naarmate de dag van vertrek nadert (nu nog 14 dagen om precies te zijn) de spanning stijgt en vreugde van het naderend pensioen plaats maakt voor faalangstige gedachten.
2 notes
·
View notes
Last Seen Blogs
