#occultisme | Explore Tumblr Posts and Blogs

frenchwitchdiary · 1 month

Text

La marelle : un jeu initiatique ?

L’autre jour en me baladant en ville, j’ai croisé un jeu de la marelle peint au sol. Je n’en avais pas vu depuis mon enfance, où j’y jouais à la cour de récré.

Et puis ce jour là, des années après, une pensée m’a frappé : est-ce que le jeu de la marelle serait en fait une référence à l’arbre des Sephiroth de la Kabbale depuis le début ⁉️

Sur ce modèle-ci, on peut diviser les différents Sephiroth en 4 parties, comme celles dans la pastille en bas sur l’image ci dessus.

L’arbre de la Kabbale peut être appréhendé sous 4 paliers : le monde de l’action (qui correspond au corps physique, malkuth/le royaume de la matière, c’est notre point de départ), le monde de la formation (qui correspond au cœur, iesod/hod/netsah), puis le monde de la création (correspondant à l’intellect, tipheret/geburah/hesed), et enfin le monde des émanations (l’âme, binah/hokmah/kether, l’ain soph aur, l’infini, l’absolu, enfin vous voyez le topo).

En cherchant d’autres « patterns » du jeu de la marelle, je suis retombé.e sur celui de mon enfance :

Et l’association de chaque case à une séphira de la kabbale se révèle encore plus évidente sur ce schéma !

Même Daat, la séphira *cachée* dans laquelle toutes les autres sphères sont unies, y a sa place.

Cependant, une des curieuses différences entre l’arbre de la kabbale et notre jeu de la marelle est l’inversion des nombres :

Kether (la couronne) est sensée être la sphère 1, celle dont a émané toutes les autres, et Malkuth, la dernière, celle où nous sommes piégés dans la matière.

La marelle nous offre au contraire Malkuth comme la case 1, car c’est notre point de départ. Il s’agit de remonter l’arbre des sephiroth en sens inverse, jusqu’à la source.

Mais au fait, d’où ça nous vient la marelle au juste ? 🤔

L’origine de ce jeu est ancienne et prends ses racines à divers endroits du globe : des traces furent retrouvées en Grande-Bretagne, en Égypte et Grèce antiques, sur le forum de Rome, jusqu’en Inde d’où elle semble prendre sa source. Elle est entre autre mentionnée dans les Dialogues de Bouddha, au Vème siècle avant J.C., et même en Chine vers 2357 avant notre ère, sous le nom de jeu du dragon.

Dans l’empire romain, on en fit un exercice militaire, afin d’entraîner les soldats au saut à cloche-pied en cas de blessure.

À l’origine, le dessin comprenait 7 cases (comme sur la première photo que j’ai partagé) et progressivement de nouvelles versions à 10 cases ont vu le jour. Je n’ai pas pu trouver d’explications ou de sources sur pourquoi le nombre de cases a évolué au fil du temps, mais les premiers écrits kabbalistiques remontent à l’an 1130, donc après l’invention de la marelle elle-même.

On pourrait alors questionner un potentiel syncrétisme entre les deux, qui expliquerait pourquoi son évolution colle si bien à la répartition des sephiroth de l’arbre de vie.

Le jeu apparaîtrait alors comme un moyen d’apprentissage hermétique, une première étape initiatique pour se familiariser avec les concepts plus profonds de la Kabbale. L’agilité physique et l’équilibre reflétant la discipline mentale nécessaire à cette remontée. La marelle nous montre aussi que le chemin ne peut se faire qu’en remontant les cases dans l’ordre : pas de raccourci possible pour réussir l’ascension, chaque case (ou sephiroth symbolique) marque une étape nécessaire.

Pour celleux qui font preuve d’attention, on peut identifier des restes d’un passé ésotérique très influent qui survivent un peu partout dans les petites choses de notre quotidien, dans ces couches subtiles qui forment le socle commun de notre culture.

Et vous, aviez-vous réalisé ce rapprochement entre les deux ? 😉

#french witchblr #french witches #kabbale #qabbalah #sephiroth #arbre de vie #marelle #magie #occultisme #ésotérisme #hermetisme

5 notes · View notes

zurich-snows · 2 years

Photo

Robert Doisneau. Occultisme. 1949

#Robert Doisneau #Occultisme #1949

52 notes · View notes

neshimah · 1 year

Text

youtube

#kabbale #spiritualité #mysticisme #occultisme #ésotérisme #Magie #vidéo #enseignement #rituel #pratique #Youtube

1 note · View note

trueallyps · 16 days

Text

Netzach - Le Cycle des Cieux

La séphira de Netzach accueille le Royaume élohien de la Victoire. Sa capitale est Nogah et son archange-roi est Haniel.

Netzach est la septième des séphiroth. Elle est gouvernée par le choeur des principautés et par l’archange-roi Haniel.

A l’aube du Tohou, Netzach représentait le flanc gauche d’Adam Kadmon, le corps-univers.

Dans le langage des élohim, le terme “netzach” signifie les émotions, et la victoire.

Netzach est l’univers des émotions, des sentiments, de l’amour.

Les âmes doivent apprendre à céder à ces émotions, pour cheminer vers l’acceptation et l’amour. Une fois leurs émotions acceptées et développées, les âmes sont victorieuses et peuvent poursuivre leur chemin.

Netzach est un royaume-océan, ponctué d’îles luxuriantes et de palais de nacre. Au dessus s'étendent de vastes cieux bleus et violets, ponctués de nuages blancs.

Les élohim de Netzach font constamment la fête et leur réjouissances illuminent le paysage.

L’océan de Netzach est infini, comme le cosmos de Malkouth. Les élohim vivent autant au-dessus qu’en dedans. Mais cet océan peut être dangereux. Les élohim qui s’y aventurent trop profondément ne reviennent parfois pas.

L’heptagramme est un symbole de Netzach. Ainsi que la croix de vénus.

Découvrez Netzach dans, Le Cycle des Cieux, Tome 1, Les Gardiens de Sicad, disponible sur @worldanvil

1 note · View note

lebibliocosme · 2 months

Text

Peines de mots perdus

Titre : Peines de mots perdus Auteur/Autrice : Jean-Laurent del Socorro Éditeur : Argyll Date de publication : 2024 (mars) Synopsis : France, 1593. La chance a tourné pour les membres de la compagnie du Chariot : les voilà désormais enfermés à la prison de Rennes. Contre leur libération, leur capitaine Axelle de Thorenc est envoyée sur ordre du roi Henri IV en Angleterre pour retrouver le sceau…

View On WordPress

#Angleterre #Argyll #complot #de cape et d&039;épée #époque moderne #féminisme #littérature française #mercenariat #occultisme #politique #société secrète #théâtre #XVIe siècle #XVIIe siècle

0 notes

immunobiz · 2 months

Text

Pour comprendre les mondialistes, nous devons comprendre leur religion psychopathe

To Understand The Globalists We Must Understand Their Psychopathic Religion

#satanism #satanisme #mondialiste #globalist #religion #droitshumains #humansrights #occultisme #occultism #psychopath #psychopathe

0 notes

saulsplace · 4 months

Text

De onkenbare wereld

In de politiek is het uitgangspunt dat de wereld in wezen kenbaar is voor het menselijk verstand. Politieke partijen presenteren voorstellen voor verkeer, de inrichting van het landschap, belastingmodellen – dit alles veronderstelt dat we weten hoe de wereld werkt. De dragende aanname is dat we kunnen voorzien wat de gevolgen van onze handelingen en voorstellen zullen zijn. Omdat de wereld waarmee we interacteren, zich niet voor ons verbergt maar zich aan ons onthult.

Nu is het relevant om op te merken dat politieke handelingen vaak ook onverwachte consequenties hebben, zoals bijvoorbeeld Hannah Arendt benadrukte. Maar zelfs als je dit element van de spontaniteit mede in aanmerking neemt, blijft het uitgangspunt van de in beginsel kenbare wereld overeind, met vanuit die kenbaarheid voorspelbare gevolgen. Anders zou je überhaupt geen oorzaak en gevolg kunnen verbinden binnen een politiek programma.

Renaissance

Heinrich Cornelius Agrippa, een Duitse occultist en Renaissance man, publiceerde in 1533 een drietal boeken waarin hij aanstipte dat het zojuist omschreven uitgangspunt, in feite een theologische aanname is. Hoe je omgaat met het bovenaardse, het buitenzinnelijke en het spirituele, bepaalt in feite je politieke grondveronderstellingen. Mogelijk zijn het juist de aspecten van het bestaan die het meest verborgen zijn en het meest ondoordringbaar voor het menselijk verstand, die in de praktijk het meest bepalen. Hier zien we hoe het woord ‘occluded’ (verborgen, want afgesloten), overloopt in het woord ‘occulted’ (verborgen, want bedekt).

Hierom neem ik de Renaissance als vertrekpunt van deze verhandeling. Want hier vonden ingrijpende verschuivingen plaats in het denkraam, waarvan we vandaag nog steeds echo’s en schokgolven voelen. De baringsweeën van de moderniteit en het moderne denken, zorgen ook nu nog voor ontwrichting en politieke instabiliteit.

Van ‘kroon op de schepping’ naar omhooggevallen aap

Hier komen we op de zogeheten ‘onttroningsnarratieven’. In de tijd van de Renaissance werd de mens gezien als een goddelijk wezen: de mens had de opdracht gekregen om – gelijk zijn schepper – zo perfect mogelijk te zijn, en alles uit zichzelf te halen. Neem nu Picco della Mirandola: deze Italiaanse humanist publiceerde een lofzang op hoe de mens zichzelf kan vormen en boetseren.

Bij het verwerkelijken van deze opdracht, maakt het echter uit of je de wereld om je heen überhaupt kunt begrijpen. Hierom was Agrippa’s occulte commentaar destijds een relevante kritiek, die in de verschuiving naar het moderne denken over maatschappij en politiek, is ondergeploegd.

Die ‘onttroning’ slaat er dus op dat het goddelijke menselijke zelfbeeld, een flinke knauw kreeg in de eeuwen die op de Renaissance volgden. We waren het lievelingskind van de Schepper, en werden stapsgewijs gedegradeerd tot een ongelukje van de evolutie, toevallig samenklonterende eiwitten in een uithoek van het heelal, opgeboerd door de kosmos vanuit het niets.

In politieke zin hebben we hier vandaag nog volop mee te maken. Neem nu onze illusie dat we de wereldwijde immigratieproblemen kunnen oplossen, dat we vrede tussen de onverzoenbare Israëliërs en de Palestijnen kunnen bewerkstelligen, dat we het mondiale klimaat kunnen bijsturen – dit gebrek aan realiteitszin is niet zomaar een gebrek. Het is een manifestatie van metafysisch narcisme: menselijke zelfoverschatting bewust tegen de klippen van de realiteit op. Om onze gekrenkte kosmische status te compenseren, wordt de galactische trivialiteit van de mens verdrongen met zelfoverschatting.

Meesters van de achterdocht

De degradatie van de menselijke goddelijkheid begon al in de Renaissance zelf, met Copernicus die duidelijk maakte dat de aarde niet het centrum van het heelal is. De aarde blijkt slechts één bol binnen een zonnestelsel dat weer één van vele zonnestelsels is. De mens was de kroon op de schepping met een unieke ziel, maar werd tot een massaproduct van de evolutie, verwant aan apen en primaten. De psychologie krenkte ons door bloot te leggen dat het rationele denken slechts het bovenste laagje is, met daaronder diepere drijfveren. Volgens Freud waren dat seksuele begeertes en verdrongen perverse lusten. Volgens Marx de hebberigheid, het streven naar bezitsvermeerdering en volgens Nietzsche de wil tot macht – in ieder geval werd de ratio, ons cognitieve vermogen, afgewaardeerd.

Marx, Darwin, Nietzsche en Freud worden ook wel de ‘meesters van de achterdocht’ genoemd. Er is wat voor te zeggen dat Agrippa een wegbereider was van de onttroningsnarratieven. Indirect komen we op de verborgenheid terug, omdat het cognitieve bouwwerk – waar onze meest verheven gedachten zich op richten – steunt op een obscuur gangenstelsel van verdrukte gevoelens, grillige driften en ontoegankelijke hunkeringen.

Metafysisch narcisme

Zoals ik tevens in Avondland en Identiteit (2015) heb uitgelegd, werd de mens van ‘gevallen engel’ tot ‘zelfoverschattende aap’. Die zelfoverschatting is precies waarom onze machthebbers plots menen, dat ze het mondiale klimaat kunnen beïnvloeden, waarmee we onszelf weer centraal binnen de kosmische orde positioneren. Wij zouden namelijk bepalen of er wel of geen zondvloed komt, wel of geen Apocalyps. Metafysisch narcisme dus – het zou weer allemaal van ons afhangen…

Klimaat: wij zijn overal verantwoordelijk voor! Migratie: wij kunnen alles oplossen – Wir Schaffen Das!

Op aanverwante beleidsvlakken zijn er genoeg equivalenten te vinden. Zoals dat we alle minderheden wel even zullen integreren. Of zelfs dat die integratie überhaupt niet nodig zou zijn, omdat de Westerse maatschappij zo superieur en humanitair zou zijn, wat vanzelf weer omslaat in woke-slachtofferdenken. Ook de hoogmoedige overtuiging dat de VN wel even vrede zal stichten in eeuwenlange complexe conflicten, is een uiting van metafysisch narcisme. Of: ‘wij zullen de armoede wel even oplossen’, leidend tot een geldverslindende bureaucratie, maatschappelijke ‘tegenprestaties’ die concurreren met betaalde banen, bodemloze putten in Afrika die met ‘ontwikkelingshulp’ worden gedempt, wat afhankelijk maakt en corruptie aanwakkert, enzovoorts.

Theologie

Is er een remedie voor dat metafysische narcisme? Ja die is er. Maar hiervoor moeten we teruggaan naar Agrippa’s wezenlijke commentaar waar in de moderne eeuwen die volgden, te makkelijk overheen gekeken werd. Hij is niet de enige, want ook de Duitse rechtsfilosoof Carl Schmitt hield zich ermee bezig. Van hem is de stelling dat politieke concepten in wezen theologische concepten zijn: begrippen ontleend aan een theologisch vocabulaire zijn overgezet naar een politieke praktijk. Laten we nu een blik werpen op de betekenis van negatieve theologie, om daarna de mogelijkheid te onderzoeken van een negatieve politieke theologie.

De negatieve theologie ontstaat op de kruising tussen enerzijds de mens die beseft dat zijn geesteskracht beperkt is, en anderzijds de onbevattelijke grootsheid van God. Op dit kruispunt wordt God iets dat per definitie aan ons bevattingsvermogen ontglipt, waar de mens geen positief gedefinieerde attributen meer aan kan toekennen. Dit maakt negatieve theologie tot een oefening in bescheidenheid: wij kunnen over God alléén in ontkennende eigenschappen spreken: de godheid is niet dit en is niet dat… De God van de negatieve theologie is de verborgen God, de God van de stilte, de God van de leegte, die de menselijke taal en het menselijke denken steeds overstijgt.

Nu we de negatieve theologie hebben neergezet, komen we tot de kernvraag van deze verhandeling: Als je de kenbaarheid van de wereld loslaat, op wat voor negatieve theologie kom je dan uit, en vooral: op welke politieke theologie? Dit dient om de menselijke zelfoverschatting en de politieke hoogmoed van het metafysische narcisme, te kunnen counteren met de nederigheid die wordt opgelegd door een versloten en deels onkenbare wereld.

Carl Schmitt brengt in dat het maken van een politieke voorstelling, überhaupt, veronderstelt dat de wereld toegankelijk en kenbaar is voor ons, als menselijke wezens die deze wereld bewonen. De inzet van onze politieke deliberatie is namelijk hoe wij deze kenbare wereld op onze wensen willen inrichten. Politieke deliberatie veronderstelt dat wij in staat zijn de resultaten van onze verrichtingen op een voorspelbare wijze te prognosticeren.

Tot besluit

Volgens de vroegmoderne filosoof René Descartes garandeert de goede God dat de waarnemingen van onze zintuigen, ook overeenstemmen met de werkelijkheid. In dit licht is de zojuist omschreven kenbaarheid dus een theologisch uitgangspunt – wat nu als je ook dit uitgangspunt in het negatieve trekt? Wat betekent het om de verborgenheid van de wereld als politiek uitgangspunt te nemen? Een occulte politieke theologie zou intransparantie huldigen als politieke waarde. Niet het toegankelijke parlement zou het bepalende politieke platform zijn, maar het geheime genootschap.

Wat gebeurt er met het concept ‘politiek’ als de mensheid tegenover een wereld staat die zich ondoordringbaar opstelt? Een wereld die resoluut weigert om voor mensen bewerkbaar te zijn? Een dergelijke niet-responsiviteit van de wereld, is nog niet binnen enig huidig politiek vocabulaire uitgedrukt. Maar als het zou lukken, dan hebben we daarmee een antwoord op het metafysische narcisme, omdat de mensheid weer tot nederigheid zou worden gedwongen.

Volg Sid Lukkassen via Telegram: https://t.me/SidLukkassen Steun Sid Lukkassen via BackMe: https://sidlukkassen.backme.org

#column #sid lukkassen #politiek #renaissance #spiritualiteit #occultisme #theologie #metafisica #globalisme #narcisme

0 notes

claymotorcycles · 6 months

Text

Motochrome Episode 9 : Mission

Enfin la suite de votre roman polar motard : Motochrome Episode 9 : Mission ! L’écriture du temps Pour écrire, il faut du temps. Dans notre vie quotidienne, nous sommes pris toute la journée, à courir comme des canards sans tête. Mes enfants sont grands alors j’ai moins de missions à accomplir qu’autrefois. Vous savez, les conduites d’école, les urgences à pas d’heures, les déposer et les…

View On WordPress

#Ile de la Réunion #motochrome #nazis #occultisme #philosophie #polar #roman en ligne #roman feuilleton #roman gratuit #trésor

1 note · View note

damelunaboutique · 8 months

Text

Tout comme la lune, chaque jour, soyez une nouvelle version de vous-même.

#spiritualité #ésotérisme #occultisme #wicca #lune

0 notes

thelema-fr · 1 year

Text

L’occultisme est-il anglais ?

Post #4

Aleister Crowley utilisait et a écrit des textes en anglais. Jetez un œil ici pour découvrir sa bibliographie.

Mais tous ses textes ne limitent pas l’ampleur du savoir de Thelema ou de la A∴A∴. Pour vous en rendre compte suivez ce lien pour découvrir la “monographie” complète de la formation.

Le journal Equinox qui ont été édités de 1909 à 1944 par Aleister lui-même et quelques livres comportant des écrits de sa plume l’ont été en tant qu’épisodes posthumes, contient la majeure partie des textes qui interviennent dans le “cursus” de la A∴A∴ mais il y en a d’autres.

Si Aleister est le principal auteur des textes, il y a toutefois d’autres auteurs fameux comme John Dee ou Helena Blavatsky par exemples. Et par ailleurs Aleister a voyagé énormément en Orient et en France, notamment à Paris.

Des textes comme ceux d’Abramelin ou d’occultistes arabes ou encore indous sont également utilisés dans la formation de la A∴A∴

Comment un seul homme a-t-il pu écrire autant, voyager autant, vivre autant d’expériences et pratiquer et enseigner à la fois autant, n’est à mes yeux que la preuve de la maîtrise de son art et de sa science.

L’occultisme n’est donc pas anglais en tant que tel, mais force est de constater que les textes qui nous permettent son accès sont en anglais. A moins que vous ne sachiez lire l’arabe, le sanskrit et l’hébreu. Ce qui n’est pas mon cas.

S’il est possible de trouver la plupart des livres et textes sur internet, je vous conseille toutefois d’en faire l’acquisition papier pour des raisons très pratiques. C’est plus agréable à manipuler et, surtout, il est possible de mettre des annotations dans la marge.et de créer la table des matières de vos notes sur les premières pages. Ce ne sera pas inutile lors de votre parcours sur le chemin de la A∴A∴ Préparez cependant une belle place dans votre bibliothèque.

Ci-dessus une photo des livres du 1er volume de la revue Equinox

Votre “devoir” du post :

Vous mettre à étudier l’anglais ou à l’approfondir. Commander ce livre (cliquez sur ce lien non affilié*) pour entrer doucement dans l’anglais et l’univers de l’Argenteum Astrum, A∴A∴

*non affilié car je ne “gagne” pas d’argent avec ce site au travers des livres ou autres services que je vous présente.

#occultisme #equinox #aleister crowley #thelema

0 notes