#manolo millares
Text
Manolo Millares (Spanish, 1926 - 1972)
more here
164 notes
·
View notes
Photo
Manolo Millares - Composición con texturas armónicas 1956. Técnica mixta sobre arpillera.
Colección Elvireta Escobio, Madrid
87 notes
·
View notes
Photo
Manolo Millares (Spanish, 1926-1972), Picador II, 1965. Gouache on paper, 50 x 64.7 cm.
243 notes
·
View notes
Photo
Manolo Millares - Composition Noir, Rose et Rouge
5 notes
·
View notes
Text
Manolo Millares, (Spanish, 1926–1972)
Cuadro 23 - (1957)
dorotheum.com
8 notes
·
View notes
Text
john egan in art
playing dogs (c. 1912), franz marc / untitled (c. 1978), louise nevelson / tenderness (1959), kiyoshi saito / kien a hora (2019), zoë buckman / vase with scroll pattern (2014), steven young lee / suspended (1953), franz kline / wire (1983), jean-michel basquiat / bad peach (2019), kathleen ryan / young woman and dog (1913), léon spilliaert / composition 9 (1957), manolo millares
18 notes
·
View notes
Text
MANUEL H. MOMPÓ
Campo, 1982
Técnica mixta sobre papel
16 x 22 cm.
Ansorena Galería
COLECCIONES
28 DE FEBRERO - 5 DE ABRIL
@ansorenagaleria
Alcalá, 52. MADRID
+34 915 328 515
Ansorena ha querido congrerar a varios coleccionistas que, a lo largo de su vida, han reunido obras de distintos autores del S.XX en una muestra titulada COLECCIONES.
Las COLECCIONES de arte contemporáneo son fiel reflejo de nuestro tiempo y nuestras inquietudes, y los coleccionistas se convierten en custodios del patrimonio de su época.
Desde el año 2014 Ansorena Galería de Arte comienza esta serie de exposiciones que intentan reunir obras de reconocidos artistas, señal del afán coleccionista actual. De esta forma, en la sala podemos disfrutar hasta el 5 de abril de piezas de artistas como Joan Miró, Antoni Tàpies o Manolo Valdés, junto a un representativo grupo de obras de “El Paso” o ejemplos del mejor arte óptico de Sempere, junto a pequeñas joyas de Óscar Domínguez o Fernando Zóbel, por solo mencionar algunos.
Un total de veinticuatro artistas fundamentales para la historia del arte que están presentes en las mejores colecciones del mundo.
Peggy Guggenheim sostenía que "coleccionar es una forma de prolongar el placer de la posesión".
https://galeria.ansorena.com/es/exposicion/colecciones_3292024-001
#ansorena #ansorenagaleria #joanmiro #miro #antoriosaura #seanscully #millares #dali #canogar #farreras #cesarmanrique #calder #oscardominguez #feito #sempere #eduardoarroyo #hernandezpijuan #franciscobores #zobel #barcelo #chillida #mompo #manolomompo #Mompó #manuelhmompo #artmadrid #abstractart #arteabstracto #espacialismo
#informalismo
#abstractart#mompo#manuelhernandezmompo#spanishartist#abstractartist#spatialism#espacialismo#manolomompo#hernandezmompo#mompó
0 notes
Text
Antonio López, os xeitos de retratar a vida cotiá
O primeiro andar do edificio gaudiniano La Pedrera alberga este outono unha importante retrospectiva do pintor realista Antonio López. As súas pinturas, as súas esculturas, os seus magníficos deseños falan das teimas que o seu autor ten pola Humanidade, polo Tempo. Por que a infancia é ese estado tan enigmático? Por que López reitera sempre os mesmos temas? Temas que, en moitos casos, proveñen directamente das realidades máis próximas.
Lito Caramés
Antonio López. La Pedrera. La Cena
Si te acercas a una pared y la reproduces de manera fiel, puede ofrecerte todo el misterio de la vida y del mundo. Yo necesité adquirir experiencia para confiar en mi manera de ver el mundo real. (Antonio López, entrevistado en 2016).
No ano 1971 o director de cine Manuel Summers, na súa cinta Adiós cigüeña, adiós, plasma os comentarios dun profesor que –ao falar das artes que os tempos foron producindo en España– dilles aos alumnos: Recordad que ha sido España, precisamente, la cuna de los más grandes artistas del mundo. Velázquez, Goya, El Greco, incluso Picasso en su etapa azul. A ironía e sarcasmo de Summers son evidentes. No ano que se rodou o filme Picasso era unha celebridade mundial. Calquera ditadura é inimiga das artes.
Antonio López ten a potestade de ver nas cousas máis banais a mística da existencia. O artista (Tomelloso, 1936) segue a traballar, xa nos seus impresionantes debuxos de calquera tema, pinturas e esculturas. Mesmo López ten afirmado que a escultura, para el, é a forma completa de elaborar unha obra de arte. A complexidade das tres dimensións. Estes meses, na Pedrera -obra de Gaudí e Patrimonio da Humanidade- están instaladas máis de 80 obras do autor de Gran Vía, 1 de agosto, e moi variadas. A mostra, organizada pola Fundació Catalunya La Pedrera en colaboración co Drents Museum- titúlase Antonio López; así sen adxectivos. É a primeira exposición antolóxica que se organiza en Barcelona con obras do autor de La Cena. Unha magnífica retrospectiva.
O caso de Antonio López é o dun artista entregado á súa arte e creación. Comeza a pintar cara finais dos anos 50, e desde entón aínda non parou. Por tanto, as súas pinturas realistas -mesmo se podería dicir tradicionais- son coetáneas coas revoltas artísticas que outras e outros artistas encetaban xa por influencias foráneas, xa por oposición á ditadura franquista. En Madrid, onde el estudou e traballou sempre xurde neses anos o Grupo EL PASO, un mangado de rapaces novos (e rapaza) que apostan polo informalismo, pola arte abstracta e fundado por Juana Francés, Luís Feito, Manolo Millares, Rafael Canogar, Manuel Rivera, Antonio Saura, Antonio Suárez e o escultor Pablo Serrano (sorprendentemente a Juana Francés bótana fóra do grupo). Un dos seus froitos será a creación do Museo de Arte Abstracto de Cuenca. Nas obras destes poucos artistas latexas a rabia, a rebeldía. Quizais o que mellor evidencia esa oposición a unha ditadura sexan as pezas de Manolo Millares. Por que Antonio López non explorou eses vieiros de inconformismo social, de vangarda artística? As súas rebeldías endereitáronse cara outros eidos?; en reflectir a dura realidade que presidía a vida baixo a ditadura?
Antonio López. Obras dos anos 50
A mostra que agora se inaugura na Pedrera aniña un fato amplo e moi representativo de obras de López. Entre elas está a ben coñecida pintura La Cena, peza na que leva traballando décadas e que aínda non ten rematada, pois -igual que moitas outras das que comezou- segue “en proceso. Segundo o artista, nunca se sabe cando unha peza está acabada. Esta pintura pode parecer un bodegón; elementos diso ten. López admira a pintores como Zurbarán ou Sánchez Cotán, o místico dominador da frugalidade. Hai anos dixo Guillermo Solana, director artístico do Museo Thyssen-Bornemissa, que esta pintura tiene un aire casi eucarístico, sacramental. Están comiendo cosas muy normales, muy corrientes, con una vajilla muy corriente. Una cena muy sencilla, a la luz de una bombilla. La cena de una familia de los años 60, de una España en desarrollo pero, que tiene la solemnidad de un sacramento. Na pintura aparecen a muller do artista, María Moreno, tamén pintora, e mais a súa filla María. Ten contado a filla que o cadro foise facendo en longas horas de posado, ata o punto que o pai púñalles música e faláballes para que non durmisen. Unha frugal luz ilumina a mesa, deixando o resto na penumbra, seguindo ditados de Caravaggio ou Rembrandt. La Cena un bodegón barroco? Unha sinxela escena familiar? É moito máis ca todo iso. Tamén é un collage: a mazá e o bistec, xunto con outros elementos que inzan mesa e espazos domésticos son fotografías pegadas á tela. Non están pintadas. Unha obra de finais do século XX.
En 2016 Antonio López afirmou que tivo que aprender a confiar en mi manera de ver el mundo real. Os seus xeitos, my way; como a cantiga popular francesa que popularizou Paul Anka en inglés: Regrets, I’ve had a few / But then again, too few to mention / I did what I had to do / And saw it through without exemption / I planned each charted course / Each careful step along the byway / And more, much more than this / I did it my way.
Os bodegóns seguen o seu camiño; os vieiros que os e as artistas escollen para crear as súas visións das realidades son moi diversas. Por sorte. Os irmáns Santilari actualizan os seus bodegóns con plásticos transparentes e bandexas de aluminio. Non hai moitos anos elaboraron unha fantástica e sintética serie titulada 7 Pecats Capitals. Que mestría para atinar a crear a imaxe precisa da soberbia, por exemplo, cos mínimos elementos: unha caveira e pouco máis. As vanitas consagradas como alegorías. O xogo primordial entre Eros e Thanatos. A vida.
Agora, no mundo das tecnoloxías audiovisuais non podía por menos que a natureza morta se retratase nesas tecnoloxías. Tal é o caso do artista Ori Gersht, que mesmo semella que quixese transportar a Sánchez Cotán á actualidade.
Antonio López. Cabeza de bebé, 2008
Antonio López. La Padrera. María Moreno. De Chirico
Puede el hombre, si quiere, conducir su deseo / por vena de coral o celeste desnudo. / Mañana los amores serán rocas y el Tiempo / una brisa que viene dormida por las ramas. (F. García Lorca. Oda a Walt Witman. Poeta en Nueva York, 1940)
Na escena final do filme Las bicicletas son para el verano (J. Chávarri, 1984), a parella protagonista pasea por un parque de Madrid, verán de 1939. E di a muller: Qué bien que ha llegado la paz. E o home replícalle: No. Ha llegado la victoria que no es lo mismo; es peor. Comezaba a ditadura na que traballou Antonio López durante décadas.
En declaracións feitas a diferentes medios, López afirma que lle influíron moito o surrealismo e tamén a pintura metafísica. O surrealismo polo que ten de aproximación á vida, aos soños, ás aspiracións que se teñen en tanto que humanos. Neste senso, ao mirar pezas admirables que agora están en La Pedrera algunhas teñen unha retirada a creacións de Giorgio de Chirico, por exemplo. Nun dos seus libros o doutore Maurizio Calvesi -crítico de arte- establece unhas comparanzas entre Picasso e de Chirico como os dous máis grandes artistas do século XX, aínda que diferentes. Do pintor italiano afirma que representa: o inconsciente, turbado nos seus claroscuros pero imperturbable na súa soberanía (...) a poesía do tempo perenne (...) a dozura maternal (..) a regresión imaxinativa do curso e mais do recurso. En debuxos e pinturas como Cuatro Mujeres (1957) ou Cabeza griega y vestido azul (1958) López parece mirar para os xeitos de traballar e compoñer de de Chirico. Nesta última hai como choscadelas ao surrealismo: o fondo é a paisaxe real, tal cal de Tomelloso (rúa, as casas baixas), mentres que o primeiro plano semella falar de realidades e xeografías ben distantes. Unha cabeza de escultura clásica, grega, e ese vestido que flota no ar, indefinido, enigmático. No piso principal da Pedrera (vendo esta mostra) díxolle unha muller á unha compañeira de visita e referido a esta peza concreta: De boa gana colgaba eu esta pintura na miña casa!
Antonio López pinta a súa casa 2015 e ss
No ano 1961 casan Antonio López e mais María Moreno Blasco, pintora e compañeira de Antonio na Academia de Bellas Artes de Madrid. Que foi de María Moreno? Que se sabe? O caso desta artista, realista tamén, María Moreno Blasco é paradigmático do que lle aconteceu, e acontece, á meirande parte das mulleres: quedan relegadas a segundo plano. Non importa se son boas artistas (como Lee Krasner e Jackson Pollock), investigadoras, médicas, ... o patriarcado non consinte que as mulleres pasen por diante dos homes, que cheguen aos postos máis sobranceiros da sociedade. María Moreno foi pintora, expuxo en moitas vilas de Europa e os críticos destacan que as súas obras gozan dunha luz especial, forte, vibrante, que a diferencia doutros e doutras pintoras realistas compañeiras dela. Outra artista esquecida? Na actualidade as súas obras están en museos europeos, en coleccións de empresas e particulares. Para cando unha antolóxica desta grande artista?
Entre as obras presentes agora nas salas do piso Principal da Pedrera, a vivenda de 1.200 m2 dos señores Milà (avós de Mercedes Milà, por exemplo), destacan as esculturas ben coñecidas de Hombre y Mujer (1968-1994). As datas neste caso son importantes pois informan dos xeitos de traballar do artista: lentitude e revisión do que se supón que xa está feito. De Hombre o mesmo López ten contado parte da historia desta peza. Xa traballara moito nela, pero aínda así había algo que non lle agradaba. A cabeza si. A cabeza fíxoa mormente a partir das formas dun amigo, pero no corpo había algo que non lle agradaba. Con todo a escultura viaxou a unha exposición en Alemania, e alí comprouna, ano 1973, unha coleccionista alemá. Despois de vendela, e de que se pagase –afirmou o artista– pediulle á coleccionista que lle deixase levar a Madrid a peza para darlle uns retoques. Só retoques. A coleccionista accedeu, e López estivo retocando e cambiando case por completo o corpo ata o ano 1990. No ano 1990 Antonio López sabe que a coleccionista vendeu Hombre –que seguía no seu estudo- a Repsol. E Repsol acabou doándoa ao Centro de Arte Reina Sofía. Da outra peza, Mujer, en troques, López asegurou que foi posterior, pero que xa desde o comezo a atopou acertada, e que non lle deu tanto traballo. Da parella sorprenden as diferentes posicións e actitudes das figuras. Hombre móstrase tenso, cos ademáns de camiñar, o corpo máis cangado na perna dereita; mentres que Mujer é máis estática, pés xuntos, frontal, serena. Ao ver xuntas estas dúas pezas sorprende (sexa polo que sexa) a diferencia de estaturas entre ambas: as mulleres teñen que ser sempre “menos” ca os homes? Aínda que sexa de lonxe hai aquí un certo paralelismo con moitas das esculturas de Giacometti. O artista suízo case sempre presenta aos homes en actitude de andar, inclinados cara diante e cunha perna máis adiantada ca outra. Por contra as mulleres concíbeas como estáticas, frontais, como chegadas da arte exipcia ou da etapa Arcaica grega. López considera que toda estatua, sexa do material que sexa, debe ter pel, ha de mostrar as rugosidades ou texturas que lle corresponden. Por iso el imprima o metal ou a madeira cunha capa de pintura ou verniz, logo con outra, e outra ata atopar o tacto que considera que lle corresponde. Un mestre ata nos máis pequenos detalles.
Antonio López. Hombre y Mujer, 1968 a 1994
Antonio López. La Pedrera. El Sol del Membrillo
Os temas que trata Antonio López son sempre os mesmos. Prioritariamente a figura humana, xa en debuxo, en pintura ou en escultura. E logo outros aspectos que rodean a vida humana: a produción de alimentos, a familia, as vivendas, as cidades. O artista ten poucos temas, pero volve sobre eles continuamente. E para unha mesma obra igual. Estuda, proxecta, retoca e retoca. Esta liberdade para poder traballar ao ritmo e coas técnicas que lle peta, débese –afirmou– a que non traballa por encargo. O encargo elimina a liberdade; os artista nestes casos ten que confeccionar o que lle piden, e do xeito que lle piden.
Un dos mellores xeitos de aproximarse de feito certeiro aos modos de traballo de Antonio López é revisionando o filme que Victor Erice argallou e filmou El Sol del Membrillo (1992). O filme é simplemente (e dificultosamente) asistir ao intento de Antonio López de pintar un marmelo que, en pleno verán, está cheo de follas verdes, e de froitos. O pintor figurativo insiste nos deseños preparativos para a posterior pintura. O problema foi que os días foron pasando, as cousas mudando, e a árbore cangouse con máis peso, perdeu follas... A loita dos humanos contra o Tempo. Impresionante testemuña do traballo dun artista serio e realista. Antonio López sempre á procura da transcendencia da vida humana. Como deixou escrito Rainer María Rilke no seu poema Maxia:Tales formas xorden / dunha transformación indiscriminable: sinte e cre! / É frecuente sufrirmos polas chamas que se volven cinzas. / Mais na arte é o po o que se fai chama. No filme de Erice (que conclúe coa non-pintura do marmelo) asístese á loita dun artesán contra o paso do tempo, á impotencia ante a continxencia. Só axudándose de fotografías podería López rematar a obra tal e como a comezou. Como exemplo da meticulosidade e disciplina do pintor, vale lembrar que espetou no chan dúas puntas grandes; e cada día colocaba a punta dos seus zapatos tocando os devanditos cravos. Só así se autogarantía que tiña a mesma visión, a mesma perspectiva da escena.
Antonio López. Debuxo do seu estudo, 1970-73
Antonio López, con 87 anos ao lombo, é unha persoa que segue a traballar arreo. Conta que ten uns 100 proxectos en marcha! Seguindo coas súas filias, agora está pintar as estancias da súa casa en diferentes horas do día, ou en diversas accións. E na Pedrera é doado contemplar agora soberbios debuxos do seu estudo. Son vistas do seu baño, dunha ou outra estancia onde -por suposto- non hai nada especial nin acontece ren. O que si hai é a excelencia do traballo dun grande artista.
A súa peza escultórica Fátima (en escaiola na exposición) xa é unha escultura pública duns 8 metros de alto no concello de Coslada. Está a preparar outras. Na exposición que agora se comenta instalada na Perdrera hai varios estudos (deseños) para unha escultura pública de máis de 2 metros de altura que leva por nome Hombre andando, e que seguramente acabará nalgunha praza de Albacete. Cando a remate (se a acaba) será unha das derradeiras pezas que elabore. Curiosamente o último traballo que esta a facer o grande escultor Auguste Rodin é a peza inacabada L’Homme qui marche. Con todas as diferencias de concepto e de postulados estéticos (Rodín é o escultor do dinamismo, da tensión; López vai máis polos vieiros da serenidade clásica dun Policleto) sorprende descubrir como estes dous grandes artistas poden rematar as súas dilatadas vidas de creación con resultados similares.
Lito Caramés
EXPOSICIÓN: Antonio López
La Pedrera
ata o 14 de xaneiro de 2024
0 notes
Video
vimeo
BIOTHERM - BLUE RETINOL from Marco Prestini on Vimeo.
The new Blue Retinol Global Campaign for Biotherm. Directed by Marco Prestini, produced by DIVISION.
Directed by Marco Prestini
Produced by Division Global
Executive Producer Theo Gall
Line Producers Alix Baltauss & Louise Tressens
Cinematographer Oli Millar
Stylist Raphaelhirsch
Stylist Assistant Philip Smith
Make-up Artist Ammy Drammeh
Make-up Assistant Clara Buixeda
Manicurist Katia En Camerinos
Hair Stylist Shiori Takahashi
Hair Assistant Yurikato Hair
Casting Director Julia Lange Casting
Choreographer Jorane Rest
Model Cristina Efi
Skydiving Stunts Kuczynska Maja
Storyboarder Stephane Levallois
AKQA
Executive Director of Productions Quentin Bernard
Senior Producer Boris Loeve
Creative Director Felipe Silva Sona
Account Director Nora Dumitrescu
Art Director Marcus Fahlström
Production Service 24/7
Executive Producer Oriol Rodriguez
Producer Pere Crusafon
Production Manager Monica Canellas
Production Coordinator Vivi Oliver
Production Assistant Cristina Tenor
Unit Manager Barcelona Francesc Puig
Unit Manager Madrid Luis Sanchez
1st Assistant Director Matthew Launay
2nd Assistant Director Cristina Alcalde
1st Assistant Camera Daniel Gallardo
Sky Fly Operator Adi FLy
2nd AC Barcelona Raul Caso
2nd AC Cam B Barcleona Javier Baile
2nd AC Madrid Olvido Pérez
Video Assistant Carles Alonso
DIT @victor_casasola
Gaffer Javi Catalán & Recce Oscar Andreo
Best Boy Pablo Perez
Sparks @gurrulo, Marti Pluma, @ferranglightcrew, Antonio Jesus Alcalde, Alex Alcocer, Santiago Martinn, Alex Postius & Daniel de Jose Homs
MDT Barcelona Juan Francisco Flores
Best Boy Madrid Isaac Obregón
Spark Madrid Federico Pacheco, Cosmin Cozma, Raul Garcia and David López
MDT Madrid Alejandro Romero
Key Grip Barcelona Jordi Martí
Grip Daniel Ballester
Key Grip Madrid Eduardo de la Cuesta
Phantom Angelo Freda
Techno Operator Jordi Galan, @santitorme, Manolo Pertinyez
Photo Assistant Anna Zinn
Seamstress Diana Luque
Set Designer Cesar Martinez
Art Assistant Susana Pérez
Attrezzista Gabriel Novak, Alex Fernández
Product Specialist Pau Arregui
FX Inextremis Lluis Rivera Jove
SFX/Stunt supervisor Lluis Rivera Jove
FX Inextremis Ricard Barriga, Eric Nieto, Joan Bartolomé
Stunt Sheila Quevedo
Post Production by Monumental
Post Producer Louis Paulordonneau
Editor Maxime Caro
Color Grading Artist Arthur Paux
Post Production Assistants Simon Tristant & Yanjun Zhou
VFX by Square
VFX Supervisor Jussreandot mat & Colin Journee
VFX Production Manager Camille Sermet
On-Set Supervisor Colin Journee
Scan 3D Adrien Bavant & @sdrnsdrn
Concept Artists David Brochard, Leonid Alekseev, Irakli Kurashvili & Chun Wang
Lead CG Arthur Villiers-Moriamé
Visual Artist Yonkers Vidal
CG Artists Sebastien Le Moignet, Marc Lourençot, Antoine Arnaud, Sylvain Cas, Yannick Large, Ilyès Nezzari & Vincent Tangy
Lead FX Adam Bachiri
CG Micro Organisms Brice Crevits, Antoine Pion & Thomas Salmin
FX Artists David Areshidze, Maxime Delsart, Krzesimir Drachal, Damien Kessler & Donghee Kim
Rigging Grégoire Beccucci
Animation Nicolas Caillet
Lighting Carloe Mendes Tavares
Matte Painting David Ratajczak
Lead Compositing Thomas Jouenne
Compositing Emilie Nicolas, Mathieu Legros, Romain Bedouet, Adrien « Palmito » Renay & Isabelle Tchoungang
Motion Designer Martin Goldwasser & Thomas Salmin
Music Composer Ballad.co
VO Capitaineplouf
Special thanks to Jules de Chateleux, Valentin Petit, Daniël Bouquet and Ford Models Paris
0 notes
Text
Manolo Kant, un crack en lo suyo...
Manolo Kant, un crack en lo suyo…
.
.
.
…reba[n-ñ]arse los sesos
.
.
P-A-R-A decir N-A-D-A.
.
.
.
.
.
.
En su Crítica de la Razón Pura, un tocho in-fu-ma-ble de medio millar de páginas no aparece ni una sóla vez la palabra…:
.
.
.
View On WordPress
0 notes
Photo
Manolo Millares (1926-1972) - Collage, 1954. Mixed media and collage on burlap.
41 notes
·
View notes
Photo
Manolo Millares, Untitled, 1958 [Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Madrid]
#art#drawing#visual writing#mixed media#manolo millares#museo nacional centro de arte reina sofía#1950s
39 notes
·
View notes
Photo
Manolo Millares (Spanish, 1926 - 1972)
60 notes
·
View notes
Photo
Manolo Millares (1926-1972)
Muro (Wall)
mixed media on burlap
32 x 45 ¾in. (81 x 116cm.)
18 notes
·
View notes
Photo
Manolo Millares (1926 - 1972)
Homunculus, 1972. Aquatint etching, tribute to the painter Eduardo Chicharro, board 38.50 × 49 cm and paper 55.50 × 41 cm.
Millares was a self-taught artist, founding member of the artist group El Paso (1957-1960), who advocated political engagement and formal experimentation, and which exerted an enormous influence on the propagation of avant-garde ideals in Spain under the repressive Franco regime.
#Manolo Millares#printed#Spain#figure#abstract#etching#self taught#activism#El Paso#Eduardo Chicharro
16 notes
·
View notes
Text
MANUEL H. MOMPÓ
Sin título, 1966
Óleo sobre cartulina
54 x 75 cm.
Ansorena Galería
COLECCIONES
28 DE FEBRERO - 5 DE ABRIL
Alcalá, 52. MADRID
+34 915 328 515
Ansorena ha querido congrerar a varios coleccionistas que, a lo largo de su vida, han reunido obras de distintos autores del S.XX en una muestra titulada COLECCIONES.
Las COLECCIONES de arte contemporáneo son fiel reflejo de nuestro tiempo y nuestras inquietudes, y los coleccionistas se convierten en custodios del patrimonio de su época.
Desde el año 2014 Ansorena Galería de Arte comienza esta serie de exposiciones que intentan reunir obras de reconocidos artistas, se��al del afán coleccionista actual. De esta forma, en la sala podemos disfrutar hasta el 5 de abril de piezas de artistas como Joan Miró, Antoni Tàpies o Manolo Valdés, junto a un representativo grupo de obras de “El Paso” o ejemplos del mejor arte óptico de Sempere, junto a pequeñas joyas de Óscar Domínguez o Fernando Zóbel, por solo mencionar algunos.
Un total de veinticuatro artistas fundamentales para la historia del arte que están presentes en las mejores colecciones del mundo.
Peggy Guggenheim sostenía que "coleccionar es una forma de prolongar el placer de la posesión".
https://galeria.ansorena.com/es/exposicion/colecciones_3292024-001
#ansorena #ansorenagaleria #joanmiro #miro #antoriosaura #seanscully #millares #dali #canogar #farreras #cesarmanrique #calder #oscardominguez #feito #sempere #eduardoarroyo #hernandezpijuan #franciscobores #zobel #barcelo #chillida #mompo #manolomompo #Mompó #manuelhmompo #artmadrid #abstractart #arteabstracto #espacialismo
#informalismo
#abstractart#mompo#manuelhernandezmompo#spanishartist#abstractartist#spatialism#espacialismo#manolomompo#hernandezmompo#mompó
0 notes
Last Seen Blogs
ajaxblacknight
Everything and the kitchensink
mytwinsestra
Several Angry Bees
justfatnotuglysw
Weight Loss Blog
pklsmkjurusanmultimedia
WA 0813-3096-1051, PKL SMK Jurusan Multimedia
sethtan92
Untitled