Wat?   The Gulf Stream (1899), Northeaster (1895, bewerkt rond 1901) en Maine Coast (1896) door Winslow Homer. Ter vergelijking: Het vlot van de Medusa (1818)  door Téodore Gericault en Watson and the Shark (1782) door John Singleton Copley

Waar?   Tentoonstelling Winslow Homer – Force of Nature in de National Gallery, Londen

Wanneer?   6 januari 2023

Een fascinerend werk dat ook de omslag van de catalogus van de tentoonstelling siert is The Gulf Stream. Te midden van hoge golven dobbert een zeilboot. De mast is afgebroken en het zeil hangt over de rand van de boot. Aan boord ligt een zwarte man, voeten en bovenlichaam bloot, met om hem heen wat suikerriet. Rondom het bootje zwemmen haaien. Op de achtergrond doemt mist op. Een onheilspellende scène die niet veel goeds lijkt te voorspellen voor de man op het bootje. Toch is zijn houding eerder ontspannen dan gestrest, zijn blik eerder onbewogen dan angstig. Linksboven zien we, gehuld in mist, een zeilschip opdoemen. Zal de bemanning het bootje opmerken? Zal de man gered worden? Of zullen de haaien hem verslinden? Homer laat het, zoals bij veel van zijn schilderijen, over aan de beschouwer om een antwoord op deze vragen te bedenken.

Het doek doet mij sterk denken aan het vlot van de Medusa van Théodore Géricault. Hier echter geen grote groep opvarenden op een vlot, maar één enkele man in een klein bootje. Een ander werk waar het doek me aan doet denken is van een landgenoot van Homer. Ik zag het op de tentoonstelling Es war einmal in Amerika in Keulen: Watson en de haai door John Singleton Copley. Op dit schilderij is een jongeman te water geraakt in de baai van Havanna. Terwijl mannen in een boot proberen hem te redden, zwemt een haai met opengesperde bek af op de drenkeling. Het doek van Winslow Homer is verreweg het meest enigmatische van de drie. De gelaten houding van de man, de haaien, het schip in de verte: alles draagt bij aan een open eind. Ik zie de scène als een filmopname voor me, waarbij een spannend muziekje aanzwelt onder de beelden.

De tentoonstelling in de National Gallery eindigt met laat werk van de kunstenaar. De mens is steeds meer naar de marge gedrongen of zelfs helemaal uit beeld verdwenen. De zee zelf is het onderwerp geworden. Woest kolkende golven slaan stuk op de kust van Maine.

Ook bij het zojuist beschreven werk The Gulf Stream is het Winslow Homer in de eerste plaats te doen om de natuur. Alle narratieve elementen in het werk zijn bijzaak. In een brief aan Harrison Morris van de Pensylvania Academy of Fine Arts dringt de schilder erop aan dat de titel The Gulf Stream niet zal worden veranderd. En aan zijn kunsthandelaar Roland Knoedler schrijft hij: “Het onderwerp van deze foto is vervat in de titel. [...] Ik ben de Golfstroom tien keer overgestoken en ik zou er iets van moeten weten. De boot en de haaien zijn bijkomende zaken van zeer weinig belang. Ze zijn door een orkaan in zee geblazen.”

Natuurlijk staat het de kunstenaar vrij zijn werk te beschouwen zoals hem goeddunkt. Als kunstkijker staat het mij echter even vrij mijn eigen interpretatie aan het werk te geven. En eerlijk gezegd interesseert het lot van de man mij meer dan de golven die om hem heen klotsen. Maar ja, ik ben dan ook een echte landrot.

Wanneer gaat PodcastGemist naar Griekenland?

Er zijn #filmopname gemaakt van het nieuwe #hoofdkantoor van #PodcastGemist op #Rhodos.

Varia : A little Life - Hanya Yanagihara

Oorspronkelijke taal : Engels

Gelezen in Engels

720 pagina's

Episch en emotioneel aangrijpend verhaal dat de levens van vier vrienden volgt door de ups en downs van het volwassen worden in New York City

Samenvatting (Vertaald uit Sparknotes)

Malcolm, JB, Jude en Willem waren kamergenoten in Hood Hall aan een niet nader genoemde universiteit in Boston en wonen nu in New York City. Het eerste deel van de roman introduceert de kern van de vriendengroep in de jaren direct na hun tijd samen op de universiteit. Jude en Willem delen een armoedig appartement aan Lispenard Street, JB deelt een appartement met een decadente en rijke kunstenaarsvriend en Malcolm woont nog thuis bij zijn ouders. Malcolm is gefrustreerd door de succesvolle indrukken van zijn vrienden, terwijl hij moeite heeft om zijn eigen talent te ontdekken. JB, gesteund door zijn liefhebbende familie, is zeker van zijn artistieke carrière. Willem en Jude zijn dankbaar voor de kans om zich onder hun leeftijdsgenoten te meten en hun weg in de wereld te verdienen.

In het tweede deel komt Jude St. Francis naar voren als de hoofdpersoon van A Little Life. JB geeft Jude de bijnaam "postmens", wat betekent dat hij boven ras, etniciteit, religie en misschien zelfs ervaring staat. Jude's innerlijke verhaal onthult echter een scherpe gevoeligheid voor het hele leven, vooral als het raakt aan zijn identiteit, waarover hij zich schuldig en onbepaald voelt. Als achtergelaten kind werd hij opgenomen in een klooster, waar hij stelselmatig verbaal, fysiek en seksueel werd misbruikt. Door een ongeluk als puber kon hij niet meer lopen en kwam hij in handen van een maatschappelijk werkster, Ana. Ze moedigt hem aan om te praten over wat er met hem gebeurd is voordat hij het verinnerlijkt, maar ze sterft voordat hij dat doet. In plaats daarvan snijdt Jude zichzelf om zijn trauma te verwerken en moet hij regelmatig naar Dr. Andy Contractor om zijn wonden te laten verzorgen. Tijdens zijn rechtenstudie trekt hij andere mentoren aan, waaronder Harold Stein. Harold ontmoette Jude als rechtenstudent en terwijl Harold verblind was door het intellect van de jongeman, had de professor oprecht ontzag voor zijn morele argumenten. Na verloop van tijd ziet hij deze verdwijnen uit Jude's professionele carrière, maar nog belangrijker, uit zijn denkproces, een verlies waar Harold om treurt en waarvoor hij zich deels verantwoordelijk voelt. Jacob, Harolds zoon, werd op 4-jarige leeftijd gediagnosticeerd met een zeldzame ziekte waaraan hij op 6-jarige leeftijd overleed, wat helpt verklaren waarom hij en zijn vrouw Julia besluiten Jude als 30-jarige man te adopteren. De adoptiedag wordt slechts een beetje ontsierd door de afwezigheid van JB, die de vriendengroep boos maakt door Jude uit te buiten voor een kunstwerk. Jude lijdt aan pijnlijke episodes in zijn benen en ruggengraat als gevolg van de geslachtsziektes waaraan hij in zijn jeugd is blootgesteld. JB fotografeert hem tijdens zo'n episode en schildert het voor een tentoonstelling. Jude is woedend en Willem is onvergeeflijk. Jude verandert zijn carrièrepad van het kantoor van de openbare aanklager naar een obsceen rijke privéfirma, maar hij weigert het bijbehorende financiële voordeel van de baan te nemen totdat de lift in Lispenard Street het weer begeeft. Jude's vriend Richard is eigenaar van een semi-privé appartementencomplex waarin Jude een verdieping koopt. Jude wordt steeds dankbaarder voor de aanwezigheid van Willem in zijn leven, vooral omdat JB nu weer afwezig is, dit keer door drugsgebruik. De vrienden proberen tussenbeide te komen, maar JB's duistere kant overheerst. Zijn bespotting van Jude's handicap blijkt meer dan een van hen aankan, maar JB wordt tenminste beperkt tot het ziekenhuis en verwijderd van de drugscène. De vrienden zien elkaar weer op Malcolms trouwerij met Sophie, maar de scène is gespannen omdat JB nog steeds niet vergeven is. Willem vertrekt voor een lange filmopname en Jude, die alleen achterblijft, ontmoet Caleb Porter. De twee beginnen een intieme relatie die al snel gewelddadig en vernederend wordt. Caleb walgt van Jude's handicap en geniet ervan om hem te martelen. In een bijzonder brute scène gooit Caleb Jude naakt op straat in New York City, haalt hem terug, slaat en verkracht hem herhaaldelijk en schopt hem uiteindelijk van een lange trap af, Jude achterlatend met gebroken armen en ribben en een heleboel herinneringen waaraan hij niet kan ontsnappen. Hij herbeleeft zijn jeugd met broeder Luke, die de toen achtjarige Jude ontvoerde uit het klooster en hem dwong de prostitutie in te gaan om in zijn levensonderhoud te voorzien, terwijl hij een seksuele relatie met hem onderhield. Het gewicht van zoveel trauma wordt overweldigend en Jude probeert zelfmoord te plegen. Hij wordt wakker in het ziekenhuis, omringd door vrienden van wie hij vindt dat hij ze heeft teleurgesteld.

In het derde deel hebben Willem en Jude eindelijk de romantische relatie waar ze allebei naar verlangd hebben, maar zonder dat Willem het weet is hun seksuele relatie een marteling voor Jude. Hij reageert door zichzelf vaker te snijden, een gedrag dat zijn vrienden hard proberen te voorkomen. Jude reageert door zichzelf in plaats daarvan te verbranden, waardoor Willem zich realiseert dat Jude echt geestesziek is en dat ze niet door kunnen gaan met het hebben van een seksuele relatie, vooral nadat Jude Willem eindelijk het hele verhaal van zijn jeugd vertelt. Broeder Luke werd uiteindelijk ontdekt door de politie en Jude werd naar een tehuis in Montana gestuurd. Daar werd hij opnieuw seksueel misbruikt en bruut geslagen. Op zijn 15e liep hij weg naar Boston, in de hoop op de een of andere manier toegelaten te worden tot de universiteit, liftend en betalend met het enige geld dat hij had. Maar hij werd ziek en Dr. Traylor ontvoert hem en houdt hem vast in een kelder totdat de dokter hem zat is. Dan rijdde de dokter Jude naar een veld, liet hem los, en achtervolgde hem met de auto, overreed hem en liet hem achter om te sterven. Terwijl de andere drie vrienden de toppen van hun carrière bereiken, moet Jude beslissen wanneer hij zijn benen laat amputeren. Hij en Willem vieren hun 50e verjaardag en kort daarna komen Willem, Malcolm en Sophie om bij een auto-ongeluk. Jude kan er alleen mee omgaan door wanhopig vast te houden aan elk stukje van Willem dat hij nog kan vinden en door vriendelijkheid te betonen aan zijn vrienden en familie. Toch stopt hij met eten en doet alsof hij zichzelf niet uithongert totdat zijn vrienden en familie ingrijpen en hem streng controleren. In het laatste deel beschrijft Harold de laatste, succesvolle poging van Jude om zichzelf van het leven te beroven.

Mijn mening

9.5/10

The Accountant 2" brengt nieuwe mysterieuze tegenstanders en diepere broederlijke banden. Mis het niet! #TheAccountant2 #BenAffleck #ThrillerFilm #HollywoodSequel #BroederlijkeBand https://pandabytes.nl/the-accountant-2-filmopnames-beginnen-een-eerste-update/

Venlo | Groote Heide - Wilhelminapark (Deel 2/2) from Jos Saris on Vimeo.

Maandag, 4 september 2023 | Vandaag ga ik met mijn drone filmopnames maken op de Groote Heide. Om er te komen ben ik op de fiets gestapt. Deze film toont het tweede deel van mijn fietsrondje. In deze film zie je mijn vertrek bij de Groote Heide en de aankomst bij het Wilhelminapark. Het beeldmateriaal is afkomstig van mijn GoPro Max. Onderweg ben ik o.a. langs/door de Maas, het centrum, de Stadshaven en de Lage Loswal gefietst.

In 1927 gebeurt er iets bijzonders in Schiedam. Een echte filmstudio vestigt zich in het centrum. ‘Hollando-Belgica Film Mij. Eureka’ is een ambitieus bedrijf van de bekende artiest Adriënne Solser en haar zoon André Boesnach als regisseur. De studio bestaat maar kort, wel maakt het bedrijf hier de film ‘Bet naar de olympiade’ waarmee Solser nog jaren hierna door het land trekt. Het Gemeentearchief Schiedam vraagt Schiedammers met informatie of beelden van Eureka, Boesnach of Solder contact op te nemen, want de studio is het onderzoeksonderwerp voor de Maand van de Geschiedenis 2023. Eureka Achter Tuinlaan 114 was in 1912 het zalencomplex ‘Odeon’ gebouwd. In 1919 kwam het leeg te staan en na korte tijd als autogarage en –showroom te zijn gebruikt, was het weer ongebruikt. Voor Solser en Boesnach was het grote complex een ideale plek om films op te (gaan) opnemen. Met enige bravoure en een opening met veel gasten zetten ze zich in 1927 in de markt. Maar door gedoe rondom vergunningen laten de speelfilms even op zich wachten. Als dan in 1928 Boesnach plotseling overlijdt lijkt het einde oefening, maar Adriënne Solser neemt de regisseursrol van hem over. Dat was pionierswerk, Solser was daarmee een van de eerste Nederlandse vrouwelijke regisseurs. Opschudding Moeder en zoon hebben oog voor promotie, maar er is ook vaak reuring. Filmbladen die in hun ogen kritiek hebben krijgen boze ingezonden brieven. Als de gemeente niet snel genoeg is met een vergunning? Boze brieven en een sneer op de filmposter. Een distributeur heeft wel of geen rechten? Een strenge advertentie. De rechten kwijt op de film? Waarom geen inbraak om de filmblikken in handen te krijgen?! Nalatenschap Behalve filmopnames zouden er in Schiedam ook nieuwe ‘filmsterren’ opgeleid worden. Volgens de kranten kwamen hier honderden mensen op af, maar slechts twintig mochten uiteindelijk aan de opleiding meedoen. Wie waren deze mensen, en wat is er van Eureka geworden? Hoe zou het ‘Jordanees accent’ van de in Rotterdam geboren Solser hebben geklonken, en zijn de films van bijna honderd jaar oud nog (aan) te zien? Het Gemeentearchief Schiedam onderzoekt dit en zal het resultaat presenteren in oktober, Maand van de Geschiedenis. Contact met onderzoekers Merel Blok en Chris Klarenbeek kan via het e-postadres [email protected] of via telefoon 010 219 19 19. Oktober De Maand van de Geschiedenis is het grootste geschiedenisevenement van Nederland. Honderden musea, archieven, bibliotheken, boekhandels en andere culturele organisaties brengen aan de hand van een thema geschiedenis voor het voetlicht door verschillende activiteiten. Eerder bracht het gemeentearchief de geschiedenis van de HAV-bank en de Apollo Kaarsenfabriek onder de aandacht en nu dus Eureka.

Acht Oscars voor Elvis Presley-film

 Volgende maand staat hij drie avonden in een volgepakt Ziggo Dome, maar eerst is Bouke Scholten nog op het witte doek te bewonderen. ‘De verpersoonlijking van Elvis Presley kruiptvertolkt in de film Grenzeloos Verraad in de rol van verzetsstrijder. Mijn twee zoons moesten wel lachen toen ze me zo zagen.”

Het gaat Bouke Scholten na zijn winst in The Tribute: Battle of the Bands voor de wind. Op 21, 22 en 23 april staat de 41-jarige zanger met zijn Elvis Matters Band in een volgepakt Ziggo Dome en er zijn al twee extra concerten in de poptempel aangekondigd voor volgend jaar. Over drie weken wacht er echter eerst nog een andere mijlpaal,: wanneer hij zijn acteerdebuut maakt op het witte doek, in Grenzeloos Verraad; eerst te zien in de bioscoop en daarna op Netflix.

 In Jinek gaf Bouke Scholten vrijdag een ontroerend optreden. Aan tafel zong hij Can't Help Falling in Love. Sinds zijn deelname aan The Tribute: Battle of the Bands is Bouke niet meer weg te denken op radio en televisie.

In Jinek zong ook Heartbreak Hotel, maar ook In The Ghetto, beide akoestisch omlijst door een gitarist. De intieme sfeer zorgt voor een ontroerende uitvoering van Can't Help Falling in Love. De gasten van Jinek waren duidelijk geroerd.

 Film over Elvis

Austin Butler (31) heeft alles gedaan om zich in te leven in Elvis Presley voor de film 'Elvis'. Zo heeft hij op een wel heel vreemde manier geprobeerd om aan te komen. Austin heeft er alles aan gedaan om op Elvis te lijken. Om aan te komen heeft de acteur ijs in de magnetron gestopt om het vervolgens op te drinken. "Ik hoorde dat Ryan Gosling voor zijn rol in The Lovely Bones Häagen-Dazs-ijs in de magnetron deed en dat opdronk. Dus ben ik dat ook gaan doen".

Niet alleen met ijs probeert hij zijn vetpercentage te verhogen. "Ik haalde twee dozijn donuts en at ze allemaal op. Ik kwam snel aan. Het was leuk voor een week, maar daarna voelde ik me slecht over mezelf." Hoewel de filmopnames in eerste instantie chronologisch zijn gepland, loopt het onder andere door corona in de soep. Hierdoor wordt het onmogelijk om de wat gezettere Elvis te combineren met de dunne Elvis, vertelt Austin, en draagt de acteur een dikmaakpak om de laatste jaren van Elvis zo echt mogelijk neer te zetten. 

De film kreeg de Oscars voor: Beste film, Beste acteur, Beste camerawerk, Beste Production Design, Beste kostuumontwerp, Beste make-up en haar, Beste montage en Beste geluid.  

 Bouke: „In de film Grenzeloos Verraad speel ik Ik speel een klein rolletje als verzetsstrijder. Je ziet me wat kleren klaarleggen voor soldaten in de Tweede Wereldoorlog die op doorreis zijn, en ik heb wat tekst. Ik had nog nooit eerder op een set gestaan en zie tijdens de première op 27 maart voor het eerst het resultaat, maar dat acteren ligt me wel. Lekker cowboytje spelen, net als vroeger. In de toekomst zou ik graag een film maken met over een verhaal dat ik momenteel zelf aan het schrijven ben. Niet enkel als demet een bad guy, ook niet als de of een good guy, maar een beetje van allebei. Ik ben een groot fan van spaghettiwesterns en films van Quentin Tarantino, waarin je ook vaak karakterspersonages voorbij ziet komen die een bepaalde gelaagdheid met zich meebrengen.”

Superheldenfilms

Met zijn zoons van 16 en 9 kijkt hij vooral superheldenfilms van Marvel. „Ze moesten wel lachen toen ze me zo zagen op een foto voor Grenzeloos Verraad. Ik stond er volgens hen echt bij als Rambo. De regisseur wilde me op een gegeven moment zelfs klompen aantrekken, zodat ik een soort boer met een geweer was. Het leek me beter dat toch maar niet te doen, haha. Ik kan niet wachten om iedereen straks het eindresultaat te laten zien bij de première op 27 maart en daarna het dak eraf te blazen in de Ziggo Dome. We zijn al begonnen met de repetities, hebben een setlist voor de nummers ingeleverd en gaan een on-Nederlandse show neerzetten. Daarbij kijk ik met een schuin oog naar LEE TOWERS en de manier waarop hij dat ooit naar ons land heeft gebracht. Als klein jochie vond ik het al geweldig wat hij deed. Ik heb veel bewondering voor hem.”

Lee Towers

Zijn grote voorbeeld heeft ook lovende woorden voor Bouke. „BoukeHij is, net als ik, een jongen van de gestampte pot”, zegt Lee. „Niet lullen, maar poetsen en dat al twintig jaar. Voor het grote publiek lijkt hij misschien een laatbloeier, maar Bouke komt echt niet tussen de schuifdeuren vandaan. Hij timmert al een behoorlijk poosje aan de weg en is daardoor gepokt en gemazeld. Zijn stem staat als een huis en ik twijfel er niet aan dat hij met mooi licht, zijn repertoire en een groot orkest een dijk van een show gaat neerzetten.”

(Door Dick van As)

Alec Baldwin en wapensmid vervolgd voor dodelijk schietincident op filmset Rust

De openbaar aanklager in de Amerikaanse staat New Mexico heeft vandaag bekendgemaakt dat acteur en producent Alec Baldwin vervolgd zal worden voor het dodelijke schietincident in het najaar van 2021 op de set van de film Rust. Cameravrouw Halyna Hutchins kwam hierbij om het leven. Hierdoor heeft de justitie in New Mexico nu dus besloten over te gaan tot vervolging van Baldwin en ook wapensmid Hannah Gutierrez-Reed wegens dood door schuld. Onopzettelijke betrokkenheid Er is volgens de officier van justitie na onderzoek voldoende bewijs om deze twee te vervolgen voor hun onopzettelijke betrokkenheid bij het overlijden van Hutchins en ze worden er dus niet van verdacht haar opzettelijk om het leven te hebben gebracht. Op basis van onderzoek liet justitie al eerder weten dat de revolver niet opzettelijk door iemand geladen was, maar het was toen nog onduidelijk hoe er een echte kogel op de set en in het wapen kon belanden. Normaal gesproken kunnen de twee aanklachten van doodslag ervoor zorgen dat Baldwin en Gutierrez-Reed maximaal 18 maanden celstraf krijgen en een boete van 5000 dollar. Moest ongeladen zijn Tijdens de filmopnames van de film Rust was Baldwin met een revolver aan het oefenen, die ongeladen had moeten zijn. Dit bleek dus niet het geval en het wapen ging toch af, waarop regisseur Joel Souza gewond raakte en Hutchins dodelijk getroffen werd in de borst. Baldwin heeft altijd aangegeven dat hij niet wist dat het wapen geladen was. Schikking met weduwnaar In oktober 2022 werd er door de producer van de film en Baldwin een schikking met de weduwnaar van Hutchins, Matthew Hutchins, getroffen. Hij gaf toen aan dat hij niemand schuldig achtte aan de dood van zijn vrouw, waarbij hij het een “verschrikkelijk ongeluk” noemde. Daarnaast gaf hij aan dankbaar te zijn dat de productie van de film weer opgepakt werd om zijn vrouw eer te bewijzen. Foto: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/ Read the full article

Popkoor Feel Good viert groots verjaardagsfeest

Lokaal nieuws: 'Popkoor Feel Good viert groots verjaardagsfeest'

MIDDENMEER – 10 Jaar onderweg, dat moest het thema worden van het jubileum concert van Popkoor Feel Good. Op originele wijze nam het koor het in grote getale aanwezige publiek mee in hun reis.  De avond begon met een filmopname hoe alle leden van het koor zich individueel voorbereidden op hun repetitieavond. Nadat de zaal deze soms ludieke inkijkjes had gezien werd de film vervolgd met de…

View On WordPress

“Film”

Filmopname door “Stein actueel” op onze expo in het Terpkerkje in Urmond.

(19 november 2022)

Camereren - teksten van Fernand Deligny

Sabzian publiceert de komende maanden de eerste Nederlandstalige vertalingen van enkele teksten van Fernand Deligny over de notie van het camereren. Deligny’s filmproducties en audiovisuele experimenten gingen samen met geschreven reflecties over de camera. Zijn schriftuur wordt gekenmerkt door vormelijke wildheid en raadselachtigheid, vol woordspelingen, provocaties en boutades. Hij schreef verschillende teksten over camereren, een werkwoord dat zich onderscheidt van wat we doorgaans filmen noemen. Via dit neologisme opende hij een uniek perspectief op de camera.

Met de steun van LUCA School of Arts, #LUCABreakout.

Het leven en werk van Fernand Deligny (1913-1996) stond grotendeels in het teken van een pedagogisch samenleven met psychisch “onhandelbare” jongeren. Zo richtte hij een opvangnetwerk van jeugdherbergen op voor deliquente jongeren in La Grande Cordée (1955-1962) en leefde hij samen met non-verbale, autistische kinderen in de Cevennen (1967-1986). Zijn radicaliteit bestond erin om deze “abnormalen” en hun conditie niet te socialiseren maar zich net af te zetten van de sociale verwachtingen waarvoor ze te kort leken te schieten. Met zijn team van niet-professionele opvoeders werkte hij vanuit afzondering, vanuit een experimenteel denken en handelen dat de conventionele taal en (denk)beelden op het spel zette. Hierdoor onstond er binnen deze leefnetwerken een verzameling aan eigenaardige teksten, tekeningen, fotografische en audiovisuele beelden.

Doorheen zijn leven ontwikkelde Deligny een unieke relatie tot film, en meer in het bijzonder tot de camera. Als student aan de universiteit van Rijsel spendeerde hij veel tijd in de bioscoop en schreef hij tal van filmbesprekingen voor het studentenblad Lille université. In La Grande Cordée plande hij samen met jongeren filmopnames, maar door budgettaire problemen werden die niet gerealiseerd. Uiteindelijk zou dit idee resulteren in de productie van de langspeelfilm Le moindre geste (1971) in de Cevennen. Daarna werkte Deligny nog mee aan drie langspeelfilms: Ce gamin, là (1976) en Fernand Deligny. À propos d’un film à faire (1989), beide geregisseerd door Renaud Victor, en Project N (1979), geregisseerd door Alain Cazuc. In het leefnetwerk in de Cevennen werden tal van (onuitgegeven) video-opnames gemaakt door zijn dochter Caroline Deligny en Josette Saleil. Hij correspondeerde verder ook met filmmakers als François Truffaut, Chris Marker en Robert Kramer.

Deligny’s filmproducties en audiovisuele experimenten gingen samen met geschreven reflecties over de camera. Zijn schriftuur wordt gekenmerkt door vormelijke wildheid en raadselachtigheid, vol woordspelingen, provocaties en boutades. Hij schreef verschillende teksten over camereren, een werkwoord dat zich onderscheidt van wat we doorgaans filmen noemen. Via dit neologisme opende hij een uniek perspectief op de camera. Ook vandaag nog werpen deze teksten accurate educatieve en artistieke vragen op over hoe we ons als kijkende mens tot de camera, de cinema, de wereld en “de ander” verhouden. Sabzian publiceert de komende maanden de eerste Nederlandstalige vertalingen van enkele teksten van Deligny over de notie van het camereren.

– Mattijs Driesen

Vandaag waren we daar, waar het allemaal begon; Kasteel de Wittenburg te Wassenaar. We hebben filmopnames gemaakt voor een luxury lifestyle film! . We hebben een waanzinnig inspirerende dag gehad, samen met onze partner @yourselector wie samen met een team de filmopnames heeft verzorgd. . Over een week of twee hopen we u te kunnen inspireren met dát waar Rich.Exclusive voor staat; een leven waarin u altijd kiest voor het beste. Nooit genoegen neemt met een leven waarin niet alles in balans is en een leven waarin u kiest voor dat waarmee u zich het meest kunt onderscheiden. . We zijn @kasteeldewittenburg ontzettend dankbaar voor de samenwerking. Het is de plek waar we het liefste zijn. We voelen ons er thuis en altijd ontzettend welkom. . Rich.Exclusive. NEVER SETTLE. . #kopiluwak #kopiluwakofficial #specialtycoffee #excellentcoffee #balicoffee #kasteeldewittenburg #biologisch #biological #quality #luxury #exclusive #exclusivelifestyle #civetcoffee #5star #jetset #luxe #jetsetter #luwakcoffee #loewakcoffee #coffeeroaster #coffeeplantation #reviews #coffeefarmer #luxurious #yourselector #presentideas #cadeautip #gift #giftbox #giftideas (bij Kasteel de Wittenburg) https://www.instagram.com/p/CkMKl0NKJXe/?igshid=NGJjMDIxMWI=

OM vervolgt agente voor incident met waterwerper: ‘Optreden niet proportioneel’

Het Openbaar Ministerie Oost-Brabant (OM) vervolgt een politiemedewerkster voor mishandeling tijdens de zogenoemde coronarellen op 24 januari van vorig jaar in Eindhoven. Die middag raakte ze een vrouw met een harde straal uit een waterwerper van de politie. Als gevolg daarvan raakte deze vrouw gewond. Volgens het OM was het optreden niet proportioneel, zo is het oordeel na onderzoek door de Rijksrecherche. In de binnenstad liep het die zondag volledig uit de hand. Een grote groep relschoppers zocht de confrontatie met de politie. Die lieten een spoor van vernieling achter, onder meer op het 18 Septemberplein en station Eindhoven Centraal. Sfeer van geweld Er heerste een gewelddadige sfeer en de politie had meerdere keren opgeroepen om te vertrekken.Desondanks was de vrouw zonder aanwijsbare reden aanwezig op het 18 Septemberplein: ‘Toch klom ze op het dak van een fietsenstalling en maakte ze filmopnames van het politieoptreden. Toen de waterwerper het plein opkwam, klom het slachtoffer van de fietsenstalling. Kort daarna werden het slachtoffer en haar vriend geraakt door een waterstraal via de grond.’ De vriend pakte vervolgens een kettingslot van de grond gooide het voorwerp een aantal meter verder in de richting van het politievoertuig. Vervolgens spoot de waterwerper vanaf korte afstand tegen de vrouw, die daarop naar achteren viel tegen de fietsenstalling. De vrouw raakte gewond aan haar hoofd en moest in het ziekenhuis worden gehecht aan de wond. Ze deed aangifte van poging tot doodslag. Onderzoek In het onderzoek heeft de politie gesproken met betrokken medewerkers van de politie, zijn getuigen gehoord en zijn camerabeelden van het incident bekeken. Het doel van een waterwerper is om bij openbare orde verstorende rellen en ongeregeldheden, waarbij grote hoeveelheden mensen zijn betrokken, de samenscholende mensenmassa's te verstoren. Tijdens het incident was er sprake van grote ongeregeldheden. Het OM komt tot de conclusie dat er niet is gehandeld conform de geldende instructie. Niet proportioneel Het doel van het optreden van de agent was om de man met het voorwerp tegen te houden. Alle omstandigheden afwegende is de conclusie dat dit een te zwaar geweldsmiddel is geweest voor deze situatie. De waterwerper is niet bedoeld om zo op individuen te richten. Er had voor een minder ingrijpend middel kunnen worden gekozen. Daarmee wordt de inzet van dit middel als disprorpotioneel beoordeeld. Read the full article