#emancipatie
Text
TOGETHER, SAMEN, MET Z'N ALLEN
Together! Samen! Met z'n allen! Niet zomaar het motto van Toos van Holstein in haar Nieuwjaarsblog in TOOS&ART. Ze maakte er zelfs een speciale steendruk voor. Laten we er met z'n allen een goed 2023 van maken. #kunst #art #litho
‘Together’: Toos van Holstein, steendruk 15-10 cm (oplage 100)
‘Together’, is dat geen mooi uitgangspunt en geen mooi motief voor het jaar 2023 dat nu voor ons ligt? Vandaar ook bijgaande steendruk met die naam, die ik een paar weken geleden in het steendrukatelier van Hans Van Dijck in Antwerpen speciaal voor deze Nieuwjaarswens kon maken.
Samen, dat is de manier om dictatoriaal en…
View On WordPress
#2023#Antwerpen#beste wensen#continent#cultuur#dictatuur#discriminatie#emancipatie#gezondheid#Hans van Dijck#kunst#litho#maatschappij#nieuwjaarswens#oorlog#saamhorigheid#steendruk#steendrukatelier#virusbestrijding#welvaartsspreiding
1 note
·
View note
Text
il capitano della spagna u21 sicuro ha mentito quando ha fatto la carta d’identità sto cristiano avrà 37 anni
3 notes
·
View notes
Text
(via: logorroicomentale)
-----
Dopo il voto di oggi espresso dal Parlamento europeo in materia di case green, abbiamo deciso di anticiparvi alcuni dei prossimi report a cui gli infaticabili esperti della BCE stanno già lavorando. Naturalmente per il nostro bene.
Eccoli qua:
- "La casa di proprietà fa ingrassare", un'accurata indagine sulla correlazione tra obesità e proprietà dell'abitazione nelle popolazioni dell'Europa occidentale;
- "Vivere al freddo allunga la vita", uno studio medico affascinante che, a partire dallo stato di conservazione dei tessuti della mummia del Similaun, mostra i danni del riscaldamento domestico (specie se alimentato da caldaie a gas);
- "Vendere la casa dei nonni rende felici", un articolo sviluppato da un'equipe di economisti e psicologi che mostra quanto convenga disfarsi delle case ereditate e andare a vivere in affitto per sentirsi davvero emancipati;
- "Le case vuote sono green", un'analisi rivoluzionaria che mette in luce quanto l'impatto ambientale delle case sia ascrivibile alla gente che le abita e che indica finalmente una via per un futuro pienamente ecosostenibile: l'estinzione.
Ludovico Vicino
68 notes
·
View notes
Text
Ci sono voluti quasi 45 anni perché io e mia sorella riuscissimo ad avere un rapporto pacifico, ma ora finalmente riusciamo a parlare tranquillamente di quanto nostra madre sia una manipolatrice seriale e nostro padre sia un depresso anaffettivo.
Se ci penso, trovo miracoloso il fatto che sia io che mia sorella non ci siamo suicidati e non siamo diventati tossicodipendenti! I danni ci sono stati lo stesso, ovviamente, le nostre vite avrebbero preso una strada diversa e ci saremmo affermati nel lavoro se non fossimo stati menomati dell'autostima fin da piccoli, ma poteva andare peggio in fin dei conti...
Faccio questa confessione personale solo per dire che dai genitori di merda si può guarire, basta accettare il fatto che siamo stati vittime di patologie altrui di cui non siamo responsabili e andare avanti per la nostra strada senza cercare il loro consenso né quello altrui.
Non è facile e non è privo di dolore, di errori e di ricadute, ma è l'unica strada percorribile se non vogliamo diventare come le persone che tanto male ci hanno fatto...
L'insegnamento di certi genitori, più spesso di quanto vorremmo, è per negazione: cosa non vogliamo diventare, come non vogliamo comportarci, a chi non vogliamo assomigliare. Prima lo si capisce e meglio è, perché se muoiono prima che ce ne siamo emancipati psicologicamente c'è il serio rischio di prendere il loro posto!
58 notes
·
View notes
Text
Frank Beekers, Lies Ros, Rob Schröder / Wild Plakken, Vrouwen tegen vuiligheid, March 8, 1982 [Atria, kennisinstituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis, Amsterdam]
11 notes
·
View notes
Text
Ma quando Shakespeare diceva l'Inferno è vuoto e tutti i diavoli sono qui intendeva per caso che hanno colonizzato la mia esistenza terrena no perché secondo me vivere delle giornate in preda al dolore cervicale esteso al braccio e alla mano mentre cerco di comprendere un testo quale L'etica protestante e lo spirito del capitalismo di Weber (che poi chi cazzo me l'ha fatto fare di leggerlo se non la persona che continua a sabotare la mia vita e cioè me medesima) e scriverci qualche pagina di raffazzonato senso compiuto che chiameremo mia tesi di laurea mentre ho l'ansia di dovermi operare dopodomani (che poi chi cazzo me l'ha fatto fare di operarmi se non la persona che continua a sabotare la mia vita e cioè me medesima) ansia che combatte in vano per primeggiare contro quella di essere depennata dalla lista dei laureandi del mio relatore se non mi paleso almeno una volta al mese per cui combatto contro il mio apparato muscolo scheletrico che mi chiede solo te prego accanna e mettite a letto ma non riesco a combattere contro la misofonia stimolata dalla voce dei miei genitori che parlano dei loro problemi lavorativi con un simpatico sottofondo televisivo di 50000 decibel stimolando il mio senso di colpa di vivere ancora sulle loro spalle a cent'anni quindi costringendo la mia coscienza a inframezzare il suddetto studio di un testo quale L'etica protestante e lo spirito del capitalismo alla ricerca disperata di lavoracci sottopagati prodotto proprio di quello che Weber chiamava spirito del capitalismo che ci ha condotto a pensare che esistere secondo questo spirito di sacrificio che sfiora il martirio sia normale e anche nobilitante vabbè la smetto co ste supercazzole ma perdonatemi studio Scienze delle merendine come dicono quelli emancipati
21 notes
·
View notes
Text
HK et les saltimbanques
.
.
.
.
.
Danser encore
HK et le saltimbanques
youtube
.
.
.
On lâche rien
HK et le saltimbanques
youtube
.
.
.
L'empire du papier
HK et le saltimbanques
youtube
.
.
La fin du Moi,le Dèbut du Nous
HK et le saltimbanques
youtube
.
.
Dis-leur que leur s'aime
dis-leur que l'on sême
HK et le saltimbanques
youtube
.
TRADUZIONE:
Dìgli, che noi amiamo
Dìgli che ci fa stare bene ...
Che non c'è nulla di male
Come puo’ essere un problema
se ci teniamo per mano?
Digli che stiamo seminando
Digli che ci fa stare bene
Come sarebbe un problema
Siamo il mondo di domani.
Digli che così nascono le colombe
Digli che qui comincia il nuovo mondo.
Digli che i nostri cuori si stanno aprendo
Quando il mondo è separato, isolato
digli che noi ci incontriamo.
Emancipati dalle camicie di forza
Racconta loro i nostri corpi che vibrano
Le nostre note musicali
Digli che siamo liberi in ogni passo di danza
sulla pubblica piazza.
Digli che siamo uniti
Digli che stiamo insieme
Digli che siamo vivi
su questa Terra che ci somiglia.
Digli che stiamo andando avanti
Com'è inevitabile attraverso le nostre differenze
Seguendo una stella inaccessibile
Digli che inventiamo
un altro canto delle possibilità
Come quegli uccelli canterini
al mattino presto di una grande serata
felice e ribelle .
Digli che è così
Come nascono le colombe
Digli che è qui che il nuovo mondo comincia
Digli che i nostri cuori si stanno aprendo
Quando il mondo è isolato, separato,
di loro, che noi ci incontriamo.
Emancipati dalle camicie di forza
racconta loro i nostri corpi che vibrano
Le nostre note musicali
Digli che siamo liberi
ad ogni passo di danza sulla pubblica piazza
.
12 notes
·
View notes
Text
Interview met mijn moeder
* 1994 was ze 15
* Het was niets nieuws
* Ze luisterde happy hardcore, koningsdag feestjes ging ze heen, bollen pellen en krantenwijk waren bij baantjes
* Ouders konden dingen van magister niet controleren, leraren waren ouderwets, leraren waren oud
* Uitgaan op 15 jarige leeftijd, sigaretten op tafel
* Voor het ontbijt thuis zijn als je de kroeg in gaat
* Had geen vooroordelen
* Vrouwen emancipatie
* Vond u het een leuke tijd? Ik vond het een enorm leuke tijd want ik mocht roken en drinken
* Wat voor opleiding wou u doen: ik wou beroepsmilitair worden
3 notes
·
View notes
Text
4 notes
·
View notes
Text
Database overlijdensakten Suriname maakt overledenen Staatstoezicht en contractarbeid zichtbaar
Database overlijdensakten Suriname maakt overledenen Staatstoezicht en contractarbeid zichtbaar
Met de publicatie van de database Overlijdensakten van Suriname (1846-1915) op woensdag 17 april wordt een belangrijke stap gezet om de geschiedenis van Suriname na de emancipatie van 1863 zichtbaar te maken....
lees meer op:
Read the full article
0 notes
Text
Volentieri promuoviamo questa campagna di PREP in Italia
Prima della bella stagione e dei Pride vogliamo assicurarci che sappiate dove trovare la PREP GRATUITA:
https://www.plus-aps.it/chi-ti-segue-per-la-prep/
💡Se siete donne transgender non c'è nessun motivo per non assumerla... (non interferisce con la terapia ormonale).
💡Se siete sex workers di qualsiasi genere è proprio necessaria assunerla... (sappiamo bene che i clienti non vogliono usare il preservativo).
💡Se siete adolescenti sessualmente emancipati è proprio il momento di imparare ad usare la PREP e il PRESERVATIVO... (soprattutto se andate a festini con Chemsex).
#PREP #gay #bisex #msm #transgender #sexwork #amigay
0 notes
Text
"Grotere Aziatische aanwezigheid in de popcultuur is een teken van emancipatie, maar leidt natuurlijk niet automatisch tot vermindering van anti-Aziatische haat. De witte liefde voor Afro-Amerikaanse muziek gaat immers ook al een eeuw lang hand in hand met anti-zwart racisme."
0 notes
Text
Jennette Mooibroek van Patiëntenvereniging Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH) heeft vrijdag 8 maart de Lies van Urk Stimuleringsprijs Emancipatie gewonnen. Dit was tijdens de viering van de internationale vrouwendag in het Atlas Theater. In de jury zaten de dochters van Lies van Urk; Annebeth en Eva, raadslid Vianna Spang en de winnaar van 2023 Maartje van Wagensveld. De prijs werd uitgereikt door Guido Rink, wethouder emancipatie. De prijs bestaat uit een wisseltrofee en een geldbedrag van duizend euro.
Jennette Mooibroek
Jennette, die zelf NAH heeft, zet zich op vele manieren in voor mensen met Niet Aangeboren Hersenletsel. Door het organiseren van lotgenotencontact en zelfmanagementweekenden biedt ze lotgenoten een luisterend oor, praktische tips en de mogelijkheid om ervaringen uit te wisselen. NAH ontstaat na bijvoorbeeld een hersenbloeding, herseninfarct, tumor of ongeval. Jennette: ‘Hersenletsel zie je niet altijd, maar het is er wel. Sommige mensen kunnen binnen hun eigen gezin niet over het hersenletsel praten. Dat vind ik heel erg en die mensen wil ik de hand reiken.’
Wethouder Rink benadrukt in zijn speech nogmaals het belang van de Lies van Urk prijs en de internationale vrouwendag: “Wat betreft gelijkheid tussen vrouwen en mannen staat Nederland wereldwijd slechts op de 28e plaats. Een vrouw verdient bijvoorbeeld gemiddeld nog steeds 13% minder loon dan een man in dezelfde functie. Dat kan echt beter.’’
Overige genomineerden
Inwoners van Emmen konden kandidaten aandragen waaruit de jury drie organisaties heeft gekozen. Vervolgens kon er gestemd worden op deze drie genomineerden.
De andere genomineerden waren het Sexual Assault Awareness project Emmen, opgezet door Danique, Isabelle, Sarah en Megan van het Carmel college. Het project maakt seksueel overschrijdend gedrag onder jongeren bespreekbaar en biedt erkenning en herkenning.
Ook vrijwilliger Bart Lanting van Petje Afwas genomineerd. Bij deze stichting zetten vrijwilligers zich in om kinderen (10-14 jaar) nieuwe ervaringen te laten opdoen en in aanraking te brengen met beroepen en rolmodellen die ze van huis uit niet mee krijgen.
Lies van Urk
Lies van Urk was de eerste vrouwelijke wethouder in de gemeente Emmen. Zij was in haar werk en op persoonlijke titel een groot voorvechtster voor emancipatie. Zij overleed plotseling in 1990 tijdens een vergadering in het gemeentehuis. Ter nagedachtenis aan haar is de Lies van Urk prijs ingesteld.
0 notes
Text
EEN ALBUM AMICORUM, HET VRIENDENBOEK VAN DINAH KOHNSTAMM
Het is schatgraven in een verborgen verleden. Het openen en doorbladeren van het album amicorum van Dinah Kohnstamm. Het boek, als rapport van het onderzoek, leest alsof ik kijk naar het populaire televisieprogramma. Daarin worden verbindingen gemaakt en dwarsverbindingen gelegd om tot een stamboom van de persoon in kwestie te komen. Die persoon in kwestie is in dit geval de schrijver van het mij voorliggende boek. Maar wetenschappers leggen voor haar niet de onderste steen boven, Annejet Leupen-Kohnstamm graaft zelf een voor haar verborgen verleden op. Het leven van haar oudtante via een vriendenboek, waarin een keur aan kleinoden zitten verborgen zo blijkt bij onderzoek. De map is op wonderbaarlijke wijze ontsnapt aan vernietiging tijdens de holocaust in de tweede wereldoorlog. Kohnstamm is van joodse afkomst en gaat in 1942 via Westerbork op transport naar haar eindpunt Auschwitz.
Het album amicorum is een al eeuwen oud literair genre. Met dat boek, dat nu een archief mag heten, heeft Dinah Kohnstamm een klein monument nagelaten. Het unieke document met bijdragen van kunstenaars en schrijvers geeft zicht op de wereld waarin Kohnstamm leefde en de mensen die zij in de periode aan het begin van de 20e eeuw in Nederland en Duitsland ontmoette. Volgens haar nicht misschien wel de meest creatieve tijd van haar leven. Een album amicorum kan een rijke bron zijn voor cultuurhistorisch onderzoek, stelt Leupen, voor informatie over sociale netwerken, literaire modes en ideeën van vriendschap. Het vriendenboek is een literaire voortzetting van het bekende poëziealbum, in de volksmond het poesiealbum waarin korte gedichten staan en schitterende plaatjes werden geplakt.
De uitgave “Dinah Kohnstamm en haar album amicorum” is het verslag van het speurwerk in dat vriendenboek. In eerste instantie dacht Annejet Leupen het werk alleen te presenteren aan de familie. Sommige van haar neven en nichten raakten geïnteresseerd in het onderzoek, en onderzochten welke schilderijen en tekeningen bij hen aan de muur hingen en door wie ze gemaakt zijn. Gaandeweg haar onderzoek vond Leupen dan ook dat haar oudtante recht zou worden gedaan door de levensbeschrijving publiekelijk te publiceren. De getuigenis van het leven van Dinah Kohnstamm verdient het gelezen te worden. Door haar vrienden leren wij de mens kennen. Want welke zijn die vrienden en wat is hun relatie tot Dinah. Welk zicht geeft het op haar leefwereld en haar kunstenaarschap. Leupen merkte dat zo’n speurtocht door het verleden leuk en spannend is. Haar onderzoek brengt de wervelende tijd op het breukvlak van twee eeuwen tot leven. Op het gebied van economie, politiek, cultuur, kunststromingen, emancipatie van vrouwen en arbeiders wordt de oude wereld in die nieuwe tijd opgeschud.
In het boek beschrijft Annejet Leupen eerst het leven van Dinah Kohnstamm voordat ze het vriendenboek voor de lezer openslaat. Haar afkomst, haar familie, haar opleiding en de toestand in de wereld. Voor Annejet kreeg haar oudtante langzamerhand steeds meer een gezicht, hoewel ze een figuur op afstand bleef. “Ik zag als het ware contouren van iemand die plotseling opduikt in dichte mist. (…) Ik werd gaandeweg nieuwsgieriger naar die karaktervolle vrouw met haar vele contacten. Hoie vaak heb ik mij niet afgevraagd: wie was zij, hoe leefde zij, wat dacht zij?” De kunstenaar Dinah was vooral vaardig op het gebied van kunstnaaldwerk, maar had ook talent voor de schilderkunst en het tekenen. Van haar hand zijn 15 schilderijen bewaard gebleven die getuigen van een traditioneel vakmanschap. Of zij een penseelprinses van gegoede komaf was of een broodschilderes die van haar kunst moest leven laat Leupen in het midden. Dinah was lid van kunstenaarsverenigingen en was sociaal en maatschappelijk betrokken. Het geloof speelde een grote rol in haar leven. Ondanks haar joodse achtergrond stapte zij op latere leeftijd over naar het orthodox protestantisme. Het kon de reden zijn waarom zij in 1942 niet op transport hoefde. Sociaal bewogen als ze was stapte ze echter met Godsvertrouwen en uit zorgzaamheid wel op de trein. “Sie steht auf den Standpunkt, dass sie den drei anderen Damen eine Stütze sein müsse. Dass sei sie verpflichtet. Sie glaubt, dass Gott ihr dieses aufgetragen habe.” Uit een bewaard gebleven brief, geschreven en gepost kort voor haar dood, spreekt de spanning en is de dreiging van het onomkeerbare voelbaar: kippenvel!
Het album dat bewaard bleef door bemoeienis van de vader van de schrijver bevat tekeningen, gedichten, briefjes en briefkaarten, portretfoto’s en een concertprogramma. “Soms krijgt men in het atelier, / Een aangenaam bezoek op thee. / Men kijkt, men praat, de tijd is om, / Men zucht: och lieve tijd, waarom / Houd ik nu hier niet van mijn gast. / / Een zichtbaar souvenir, al was’t / Een woordje maar, een kreupeldicht, / Een krabbel of een schets wellicht, / Of, vol beteeknis door zijn faam / Niets als een neergeschreven naam. / / Daar is dit boek voor aangelegd, / Hier kan men makkelijk in terecht / Met pen of potlood of penseel, / Elk brengt zijn deel aan in ’t geheel / Elk vult een blaadje naar zijn aard, / En ’t wordt hier dankbaar in bewaard.” Dit gedicht van etser, lithograaf, vooraanstaand portretschilder, kunstcriticus en dichter Jan Veth opent het album amicorum van Kohnstamm. In dit poëtische vers geeft hij exact weer waartoe een dergelijk album kan dienen. En in de manier waarop het is gerijmd klinkt nog het minder intellectuele poesiealbum door.
In haar boek beschrijft Annejet Leupen nauwgezet de inhoud van dat vriendenboek met naam en toenaam. Zij vindt diverse bijzondere documenten in het album. Omschrijft gedetailleerd de schilderende, schrijvende en musicerende vrienden die een bijdrage leverden. En van haar eigen, grote familie. Feitelijk is het een korte biografie die door Leupen bij iedere inbreng is gemaakt. De tekeningen en briefjes zijn weliswaar momentopnamen, stelt zij in haar boek, maar ze staan voor een specifieke tijd die weleens de belle epoque of het fin de siècle genoemd wordt. De horizon van Dinah Kohnstamm was breed blijkt uit haar vriendenboek. Ze kende veel bekende mensen en had een grote interesse. Het album is een momentopname waaruit valt op te maken hoe Dinah in het leven stond. Voor Leupen is het album een kijkdoos met kleurrijke decors. Voor de lezer van haar boek geeft het zicht op de periode tussen 1900 en 1920.
Vertrouwde namen passeren de revue, namen waarvan de levens bekend zijn. Maar ook minder grote namen, waarmee Leupen moeite had deze uit de archieven omhoog te halen. Maar haar enthousiasme maakte de stoffige zoektocht tot helder speurwerk. Voor mijn ogen komt het sociale en culturele netwerk waarvan Dinah Kohnstamm deel uitmaakte via haar boek aan het licht. Hoewel de schrijver veel zaken aan de documenten weet te koppelen, blijft zij in sommige gevallen toch met vraagtekens zitten. Zo is een vraag hoe de vriendschappen tussen Dinah en de deelnemers aan het album zijn ontstaan. In welke omgeving kwamen zij elkaar tegen? Voor de nog onbeantwoorde vragen is verder onderzoek nodig omdat de uitkomst ervan interessant schijnt om het verhaal sluitend te maken. Je zou kunnen stellen dat dit boek over deze album amicorum een levend document is, waaraan in een volgende druk en een daaropvolgende herziene uitgave nog feiten kunnen worden toegevoegd.
Dinah Kohnstamm en haar album amicorum. Tekst: Annejet Leupen-Kohnstamm. Illustraties: documenten en tekeningen uit het album. Uitgave: Van Spijk Art Books, 2023.
Van 18 november 2023 tot en met 14 april 2024 maakt de bezoeker van het Noord-Veluws Museum kennis met de diepgelovige, dappere, joodse vrouw Dinah Kohnstamm. De expositie toont het weinige werk dat van haar bewaard is gebleven, maar vooral ook haar album amicorum, het vriendenboekje waarin familieleden en bevriende kunstenaars een bijdrage leverden in de vorm van een tekening, schilderijtje, tekst of zelfs van een compositie.
#dinah kohnstamm#album amicorum#annejet leupen-kohnstamm#van spijk art books#noord-veluws museum#boekbespreking
1 note
·
View note
Text
Registro di kondolensia na Kas di Korte na memoria di mr. Jacob ‘Bob’ Wit / Condoleanceregister bij Kas di Korte ter nagedachtenis van mr. Jacob ‘Bob’ Wit
Registro di kondolensia na Kas di Korte na memoria di mr. Jacob ‘Bob’ Wit
WILLEMSTAD – Akto di entiero di mr. Jacob ‘Bob’ Wit lo tuma lugá dia 24 di yanüari 2024
di 1or di merdia pa 4or di atardi na PWFC, Schottegatweg West 5F-5.
Te ku e fecha menshoná ta posibel pa firma e registro di kondolensia, ku ta keda na entrada
di Kas di Korte na Emancipatie Boulevard Dominico F. ‘Don’ Martina 18 aki na…
View On WordPress
0 notes
Text
Abortus Vrij, Wij Vrouwen Eisen (WVE), Jaap Eden Hal Amsterdam, November 18, 1978 [Atria, kennisinstituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis, Amsterdam. Dutch Graphic Roots]
«I designed a back panel for a pro-abortion event. A group of women and a supportive carpenter and I painted it in a large hall on a day we had to fight the biting cold by drinking hot tea and rum. During the event beautiful protest photographs were on display in an improvised and badly executed exhibition. I thought: what a shame, I can do better. This was the start of a two-year research period with Lia Gorter and Lida Kerssies; the collaboration ultimately resulted in an easy to handle exhibition to which Rob and Frank contributed as well. The whole exhibit could fit into the trunk of a car; it took no more than twenty minutes to install it at any event, in a neighborhood building or wherever the renter needed it (at a weekly rent of 25 guilders). The exhibition portrayed the life of average women in three themes: at home, at work, in street life. Thirty panels in aluminum frames. The exhibition became a huge success. Its frequent use demanded many renewals. Its success was noticed by the department of WVC, or CRM, or whatever the name of the culture ministry was at the time: we had to design another, somewhat similar exhibition. It had to be more 'polished' of course. It missed some of the spontaneous fun of the first exhibition. But the minister of culture, Hedy d'Ancona, opened the exhibition and that was great, because she is such a fantastic person. Alas, we had to fight the bureaucracy for six months to get our invoice paid. It is hard to forget the exasperation this caused.» – Lies Ros
From: Lies Ros, Text by Carel Kuitenbrouwer, Translation and editing in English by Ton Haak, Final editing by Sybrand Zijlstra, Dutch Graphic Roots
#graphic design#typography#conference#photography#frank beekers#lies ros#rob schröder#wild plakken#wij vrouwen eisen#jaap eden hal amsterdam#carel kuitenbrouwer#ton haak#sybrand zijlstra#dutch graphic roots#1970s
7 notes
·
View notes
Last Seen Blogs
uksocascene-blog
UK Soca Scene
rawraw25
roo
2saxxy4u
I didn't pick the name okay
saravns987
Untitled
cyclehate27
The Blogging of Kang 115