Van Dis verwoordt de onzekerheid van junior

Het ontbreekt aan foto’s van een jonge Adriaan van Dis; bron beeld: schooltv.nl Naar zachtheid en een warm omhelzen is de laatste roman van schrijver Adriaan van Dis (1946). Hij beschrijft daarin de jonge na-oorlogse jaren van Adriaan, in wie we de schrijver zelf (kunnen) herkennen. Adriaan moet zijn ouders huis verlaten en trekt in bij Opa, die er een dienstmeid op na houdt: Ommie. Met Ommie,…

View On WordPress

#currentlyreading #aanhetlezen Tammye Huf - Een volmaakte eenheid @tammyehuf #tammyehuf #eenvolmaakteeenheid Wie heeft dit boek al gelezen? Wat vond je er van? ............ Bedankt voor het #recensieexemplaar #leesexemplaar @uitgeverijsignatuur #uitgeverijsignatuur ............ Inhoud: In 1848 ontvlucht Henry O’Toole aan het door hongersnood geteisterde Ierland en vertrekt hij naar Amerika. Als rondtrekkende smid belandt hij op Jubilee Plantation in Virginia. Daar ontmoet hij Sarah, een tot slaaf gemaakte dienstmeid die lijdt onder de gevaarlijke eisen en grillen van haar witte meesters, en haar plaats in de pikorde van de medeslaven moet vinden. De aantrekkingskracht tussen Henry en Sarah is groot, maar ook gevaarlijk. Zal hun liefde sterk genoeg zijn om de beperkingen van een maatschappij, waarin hun relatie als illegaal en immoreel wordt gezien, te overwinnen? ............ #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #boekstagram #instabook #dutchbookstagram #instaboek #dutchbookstagrammers #dutchbookstagrammer #boekenwurm #booktrovert #newin #nieuwbinnen #bookmail #boekenpost #aanhetlezen #currentlylistening #audiobook #aanhetluisteren https://www.instagram.com/p/Cf8WUb6LPiJ/?igshid=NGJjMDIxMWI=

A Woman in a Kitchen by Candlelight, 19??, Museum of the Netherlands

Een vrouw in een keuken bij het licht van een olielamp. Een dienstmeid is bij het licht van een olielampje koperen pannen en ketels aan het schuren.

http://hdl.handle.net/10934/RM0001.COLLECT.6439

The Wizard's Shadow / Susan Dexter

Crocken is een marskramer. Als hij in de put zit omdat hij zijn zuurverdiende spaargeld is kwijtgeraakt aan de vrouw waar hij dacht zijn leven mee op te bouwen, wordt hij 'gegijzeld' door de schaduw van een vermoorde tovenaar. Die heeft Crocken nodig om hem naar het slot Axe-Edge te brengen, waar een jonge prins op het punt staat gekroond te worden. Crocken heeft al snel door dat er iets niet helemaal pluis is met de prins. Terwijl diens oom, de regent Rishiart, een veel sympatieker persoon blijkt dan hem wordt afgeschilderd door de Schaduw en de hovelingen. Ivy, de dienstmeid en vertrouwelinge van de verloofde van de prins, lijkt ook meer vertrouwen te hebben in de regent. Crocken komt in een lastige positie door zijn vriendschap voor Rishiart en zijn onwetendheid over het doel van de Schaduw.

"Proof?" Crocken scoffed. "Illusions. Shadows." What else shall I deal in? You should pay heed -- you are in no wise safe because one scheme has miscarried. "Maybe I should move down to Rushgate." Perhaps. The shadow seemed to consider the issue seriously. That it should do so argued that it had its own interests at heart, not only his. It cared little enough for his wishes, Crocken knew. What happens to the shadow if I'm killed? Crocken wondered. Some dire fate, surely. It had probably not protected him out of goodwill, not when he'd gotten into the predicament by disobeyeing its orders. No. As well go to Triniol, or Sheir. I will retreat no more. Be on your guard -- even Sulien is not such a fool as to repeat a failed move, when she does not know why it failed. Crocken was little comforted. He gave over trying to settle himself for sleep, having just discovered a spot of blood on his sleeve. Not his blood, but real nonetheless. Not a shadow or an illusion. Not to be explained away. The nightmarish fight kept coming back to him, in snatches. His legs trembled, and he went cold all over. "I was just convenient for them to use, wasn't I?" If someone personally wanted him dead, matters were worse, and he was uncertain he wanted a true answer to his question. As you wish, the shadow obliged him. Sleep well. The irony of the instruction was thick enough to taste.

De situatie van Rishiart heeft duidelijk ondertonen van Richard III. De premisse van Crocken en zijn symbioot is interessant, en wordt volledig benut voor de ontwikkeling van het verhaal, met een niet al te voor de hand liggende ontknoping. Leuke stand-alone fantasy.

Wat?   Aubin Vouet (?) en Zelfportret, beide door Simon Vouet en De extase van Maria Magdalena door Artemisia Gentileschi

Waar?   Tentoonstelling Caravaggio Bernini – Vroege Barok in Rome in het Rijksmuseum, Amsterdam

Wanneer?   29 juni 2020

Half februari bezocht ik de tentoonstelling Caravaggio Bernini. Vroege barok in Rome in het Rijksmuseum. Tijdens een speciale avond voor vrienden van het museum kon ik in alle rust de fantastische kunstwerken bekijken. Ik heb er toen uitgebreid over geschreven in dit dagboek. Na een periode van culturele onthouding ging onlangs eindelijk het museum weer open. En vandaag ga ik op herhaling bij twee van mijn favoriete kunstenaars en hun tijdgenoten. Ik meld me bij aankomst bij de kassa voor een tijdslot voor de tentoonstelling. Uit een mailtje van het museum had ik begrepen dat het vaak druk was en tijdsloten schaars waren. Zo niet vandaag. Ik kan kiezen hoe laat ik naar binnen wil. Ook op de tentoonstelling is het heerlijk rustig en ik kan de kunstwerken op mijn gemak opnieuw bekijken.

Mijn oog valt op twee schilderijen waar ik bij mijn vorige bezoek niets over heb geschreven. Dat was vooral omdat ik er niet zoveel over te melden had, anders dan dat het twee geweldige portretten zijn. Beide zijn van de hand van de zelfde kunstenaar: Simon Vouet. Het een stelt (waarschijnlijk) zijn broer Aubin voor, het andere hemzelf. De wijd open ogen, de open mond en volle lippen geven Vouets broer een zeer levensechte uitstraling. Opmerkelijk is ook de nonchalante wijze waarop het kant van zijn kleding is geschilderd. Woeste witte vlekken doen eerder denken aan een impressionistische schilder dan aan een kunstenaar uit de zeventiende eeuw. Het zelfportret doet vermoeden dat de Simon Vouet niet vies was van een avondje stappen. Aan de bolle ogen te oordelen heeft de schilder de vorige avond de inname van alcoholica niet gemeden. Als ik op internet meer informatie zoek over deze Franse schilder, vind ik vooral afbeeldingen van bijbelse en mythologische taferelen. Blijkbaar was dat waar de kunstenaar zich vooral mee bezighield. Zeker niet slecht, maar mijn voorkeur gaat toch uit naar de twee portretten die hier in het Rijkmuseum hangen.

Een andere kunstenaar waar ik in februari geen aandacht aan besteedde is Artemisia Gentileschi. De verklaring daarvoor is simpel. Eind mei zou ik naar Londen afreizen voor een grote overzichtstentoonstelling van deze vrouwelijke kunstenaar. Ik zou dan nog volop schrijven over het werk van deze belangrijke caravaggiste. Toen de coronacrisis begon, annuleerde KLM al snel mijn vlucht en niet veel later besloot de National Gallery om de geplande tentoonstelling voor onbepaalde tijd uit te stellen. Reden genoeg om nu dan toch maar een woordje aan haar werk te wijden. Van Artemisia’s vader, een vriend van Caravaggio, hangen op deze tentoonstelling trouwens ook twee werken: Judith en haar dienstmeid met het hoofd van Holofernes en Het offer van Isaak. Artemesia’s werk is: De extase van Maria Magdalena. Terwijl ik naar het werk kijk, realiseer ik me dat dit haast door een vrouw geschilderd móet zijn. In de verte doet deze Maria Magdalena me denken aan de Nana’s van Niki de Saint Phalle. Maria Magdalena is zeker niet heilig uitgebeeld, eerder een beetje wulps. Ze is niet bijzonder bevallig, maar wel tevreden met zichzelf. Het lijkt alsof de vrouw tijdens haar lunchpauze even naar buiten is gelopen om zich een paar minuten te koesteren in de zon voor ze weer aan het werk moet.

Dienstmeid en butler Peper en zout stel : Dienstmeid en butler Materiaal : Aardewerk , Categorie : Mensen, Vintage ,

De zilveren lepel

  Foto:http://kunst-19e-eeuw.blogspot.nl/p/realisme.html

Van wat Meek verdient met haar werk bij de boer moet de huur betaald worden en de bewaarvrouw die op Kaatje past. Er blijft bijna niets over om eten van te kopen. Zo af en toe neemt ze een stuk brood mee van de boerderij en soms ziet ze kans een ei te verdonkeremanen. Als de kippen goed gelegd hebben valt dat niemand op. Geen cent blijft er…

View On WordPress

Recensie : Geboortelot

GeboortelotAuteur: Anita LarkensUitgever : De Meent9789083167343 We volgen twee vrouwenlevens in de tweede helft van de negentiende eeuw, de tijd waarin Aletta Jacobs begint met haar strijd voor het vrouwenkiesrecht. De kloof tussen man en vrouw is enorm, die tussen burger en arbeider nog groter. Jannetje werkt als dienstmeid voor een domineesgezin en wordt geplaagd door heimwee en eenzaamheid.…

View On WordPress

.Declutteren

.Declutter Hebben de 'decluttering'-kriebels jou ook te pakken gekregen? #declutter #declutteren #opruimen #ontspullen #minimalisme #nederlandstaligeblog #antwerpen #blog #levenmetminder #rommel #lifestyle #levensstijl

Namasté my friends, Een (t)huis zonder rommel…géén rommel. Het blijft toch zo’n beetje een droom. Geen tijd meer moeten spenderen aan opruimen en gewoon doen wat je wilt met die vrijgekomen tijd. Een utopie vrees ik dan een beetje. Indien je niet over een dienstmeid beschikt die iedere dag achter je rug kan opruimen, moet je er toch altijd wel tijd instoppen. Ook al heb je een…

View On WordPress

Human-computer relation: kan dat?

Naast de duidelijke focus op het potentieel van technologische innovatie, kan je Her ook op een meer ethische en gevoelsmatige manier bekijken. Als een relatie met een computer sociaal aanvaard wordt, wat zegt dat dan over onze opvatting van liefde? Al in januari 2014, kort na de release van Her dus, schreef Eleanor Robertson, een journaliste bij The Guardian, een artikel over die ethische vragen die gepaard gaan met technologische vooruitgang. Zij geeft een zeer kritische kijk op de storyline van Her en benoemt verschillende knelpunten in de loop van het romantische verhaal dat Spike Jonze zijn publiek voorschotelt. Ze kaart bijvoorbeeld aan dat al vrij vroeg in het verhaal, Samantha toegeeft dat ze weet dat Theodore recent gescheiden is, omdat ze heel zijn e-mail geschiedenis heeft doorgelezen. Dit stelt de hele relatie-kwestie in een ander daglicht. Wat als iemand die je net hebt leren kennen al meteen alles van je af weet, je hele browsergeschiedenis kan bekijken en elke digitale stap die je ooit gezet hebt kan bestuderen? Kan je dan op een normale manier een relatie opbouwen? Zeker als deze alwetendheid maar eenzijdig is, zou dit eerder afschrikwekkend zijn dan aantrekkelijk, toch?

Strong vs. weak AI

Samantha wordt voorgesteld als strong AI “a conscious being that emerges from a non-organic machine.” (Eleanor Robertson, 2013). Dit betekent dat ze quasi-equivalent is aan een echte persoon: ze heeft een innerlijk leven, voorkeuren en doelen. Bij strong AI, ook wel full AI genoemd, wordt het verschil tussen een computer en het menselijk brein zeer miniem. Zwakke AI is de vorm van AI die wij tot op vandaag kennen: robots of computers die vragen kunnen beantwoorden, gezichtsuitdrukkingen tonen en in staat zijn specifieke taken te volbrengen, maar geen bewustzijn of gevoelens hebben. Denk bijvoorbeeld aan Siri of Alexa.

In de huidige maatschappij is sterke AI eerder een droom dan een werkelijkheid. We zijn er nog niet in geslaagd een computer te creëren die functioneert zoals een mens, zoals Samantha in de film. Of dit een onhaalbare fantasie is of eerder een project voor in de nabije toekomst, is al onderwerp van debat sinds het begin van de ontwikkeling van artificiële intelligentie.  

Human-robot relationships

In 2008 schreef David Levy het boek ‘Love and Sex with Robots - The evolution of Human-Robot Relationships’. Hij stelt dat relaties tussen robots en mensen in de toekomst schering en inslag zullen zijn. Bij dit soort denkbeelden is het belangrijk het verschil te benadrukken tussen een relatie met een object, een robot die bevelen kan opvolgen, en een relatie zoals in Her, met een vrijwel volledig zelfstandige mensachtige computer. In het traditionele idee van liefde, is het nodig je partner te leren kennen om inzicht te krijgen in diens innerlijke leven. Bij een robot zou dit overbodig worden, aangezien er geen sprake is van een psyche. Als we robots echt als potentiële levensgezellen kunnen aanschouwen, betekent dit dat ook ons idee van relaties en liefde aangepast wordt door technologie. Dat deze kwestie van belang is, wordt duidelijk door de veelvuldige organisaties die proberen dit onderwerp aan te kaarten. Zo publiceerde de Deense Council of Ethics enkele jaren geleden al een rapport o.a. over sociale robots, robot-wetten enzovoort. Ook vindt er sinds 2015 jaarlijks een congres plaats genaamd ‘International Congress on Love and Sex with Robots’ (gebaseerd op het gelijknamige boek van Levy), waar topics als Robot Emotions, Humanoid Robots, Affective Approaches, Roboethics enzovoort uitgebreid aan bod komen. Dit zijn slechts enkele voorbeelden die aantonen dat de vraag ‘Mag/kan ik verliefd worden op mijn OS?’ wel degelijk van toepassing zijn bij de huidige ontwikkelingen van deze technologie.

Love story in Her

Bij het kijken van de film Her kunnen veel vragen gesteld worden, maar wat we ons zeker moeten afvragen is het volgende: op wie of wat wordt Theo eigenlijk verliefd: op zijn computergestuurde dienstmeid? Of is Samantha in dienst van het bedrijf dat haar gecreëerd heeft en is ze geprogrammeerd om aantrekkelijk te zijn voor Theo? Als ze dan toch zo menselijk is, is het dan niet illegaal om haar te bezitten? In haar artikel haalt Eleanor Robertson terecht aan dat films die betrekking hebben tot artificiële intelligentie de kijker zou moeten uitnodigen na te denken over deze onderwerpen, in plaats van robots te gebruiken als het zoveelste nieuwe technologische snufje. Er zijn veel vragen waarvoor Spike Jonze zijn kijkers geen tijd of aanleiding geeft om een mening over te vormen. Hij presenteert een wereld waar deze relevante kwesties schijnbaar onbelangrijk zijn, wat de film aan geloofwaardigheid doet inboeten.

Bibliografie:

• Robertson, E. (2014, 27 januari). What are the ethics of human-robot relationships? Geraadpleegd op 17 mei 2018, van https://www.theguardian.com/commentisfree/2014/jan/27/what-are-the-ethics-of-human-robot-relationships

• 4TH INTERNATIONAL CONGRESS ON LOVE AND SEX WITH ROBOTS. (z.d.) Geraadpleegd op 12 mei 2018, van http://loveandsexwithrobots.org/

• Weak Artificial Intelligence. (n.d.) Geraadpleegd op 12 mei 2018, van https://www.techopedia.com/definition/31621/weak-artificial-intelligence-weak-ai

• Her (2013 movie): What does it mean that Samantha loves 641 people? Who are these people? Can/do customers share an O/S? (z.d.). Geraadpleegd op 17 mei 2018, van https://www.quora.com/Her-2013-movie-What-does-it-mean-that-Samantha-loves-641-people-Who-are-these-people-Can-do-customers-share-an-O-S

• Asimovs, I. (2007, 1 september). Isaac Asimovs robotlove. Geraadpleegd op 17 mei 2018, van http://www.etiskraad.dk/etiske-temaer/optimering-af-mennesket/homo-artefakt/leksikon/isaac-asimovs-robotlove

Jan van Leiden

Jan van Leiden werd geboren in Leiden in het jaar 1509. Jan was een prediker die rondtrok en zichzelf tot koning van Münster heeft benoemd. Hij was erg fanatiek in het verspreiden van zijn geloof, de wederdopers of ook wel anabaptisme genoemd.

Jan werd al op jonge leeftijd opgeleid tot kleermaker. Hij was het kind van Beukel Gerritsz en Alijdgen Jansdochter, zijn moeder was tevens ook de dienstmeid. Of Jan als onwettig kind is verwekt is onzeker, wat we wel weten is dat zijn vader trouwde met Alijdgen na het overlijden van zijn eerste vrouw. De kans is zeer waarschijnlijk dat zij al een affaire met elkaar hadden terwijl Beukel nog getrouwd was.

Omdat Jan als kleermaker was opgeleid, reisde hij als koopman rond verschillende steden en gebieden zoals Lissabon, Vlaanderen, Lübeck, Münster en Engeland. Niet alleen was hij een kleermaker, hij had ook een passie voor zingen en zong graag in de herberg 'In den witte lely' in Leiden. Jan trouwde met een weduwe van een schipper.

In 1533 veranderde Jan's leven drastisch toen hij de wederdoper Jan Matthijs leerde kennen in Münster, Duitsland. Jan liet zich door hem dopen en zijn belangstelling in dit nieuwe reformatorische beweging werd bijna een obsessie. Jan Matthijs stelde Jan voor om als een apostel te werken om zo 'de boodschap te verkondigen en uitverkorenen in te wijden.' Jan's invloed in deze beweging groeide en al snel werd hij een medeleider naast Jan Matthijs.

De stad Münster werd al snel het bolwerk van deze beweging waarvan het belangrijkste geloofspunt is dat men pas gedoopt kan worden als je volwassen bent, een baby of peuter kan namelijk volgens het anabaptisme niet gedoopt worden omdat het niet erover kan beslissen en het nog te jong is om te geloven. Vandaar ook de naam van deze beweging, de wederdopers.

Jan Matthijs greep uiteindelijk de macht in de stad Münster, de stad had zeer veel volgelingen die het katholieke kerk zat waren vanwege de rijkdom die zij bezat. Twee jaar na deze overname, verklaarde Jan van Leiden zich koning van dit nieuwe koninkrijk genoemd 'koninkrijk Sion'. Dit deed Jan nadat Jan Matthijs overleed nadat hij een visioen had waarin hij met een klein groepje soldaten een groot legermacht versloeg. (Ik hoef natuurlijk niet uit te leggen waarom deze visioen niet zo goed voor hem af liep)

Jan van Leiden als 'koning van Sion' begon steeds meer extremere ideeën te krijgen waarop hij drastische maatregelen invoerde in de stad Münster. Hij geloofde namelijk dat het einde der tijden nabij was en dat Münster het 'nieuwe Jeruzalem' was. Hij bereidde zich voor op deze 'einde der tijden' door alle boeken te verbranden in de stad en geld af te schaffen, ook stond hij polygamie toe.

Volgens deze beweging moest iedere vrouw trouwen die ten huwelijk werd gevraagd, zo eindigde Jan dan ook met maar liefst 17 vrouwen. Ook was Jan fel voor het naleven van de 10 geboden, een overtreder van een van de 10 geboden kreeg de doodstraf, Jan heeft zelfs een van zijn vrouwen laten onthoofden volgens rumoeren, dit kan niet met zekerheid vast worden gesteld.

In het jaar 1535 kwam er een einde aan deze 'koninkrijk van Sion' doordat de troepen van de bisschop en landgraaf van Hessen, Münster innamen. Jan werd gevangengenomen en een aantal maanden lang als een soort 'circusattractie' rond geshowd in omliggende landen. Uiteindelijk werd hij op 22 januari 1536 gemarteld en geëxecuteerd. Andere volgelingen van het anabaptisme werden ook gearresteerd en of onthoofd, opgehangen of verdronken.

Jan's lichaam werd in een ijzeren kooi gezet en opgehangen aan de toren van de Lambertikerk in Münster waar hij van 1535 tot het jaar 1585 hing. Interessant genoeg hangen deze kooien nog steeds daar, alleen nu zonder lichamen natuurlijk. Het is duidelijk dat Jan een sekteleider was van een gevaarlijke cult. Hij manipuleerde mensen en was erg wreed door al het macht dat hij bezat. Je kan hem goed vergelijken met recentere cultleiders zoals Charles Manson, Jim Jones en Shoko Asahara.

Hier zijn afbeeldingen van: Gravure van Jan van Leiden gemaakt kort voor zijn dood door Heinrich Aldegrever. Gravure van Jan's executie, maker onbekend. De ijzeren kooien die nog steeds aan de Sint-Lambertuskerk hangen in Münster.

https://youtu.be/nYJShuA9F84

Omdat ik dit als het meest recent heb gevonden, wil ik hier over praten. Dit is Alligatoah. Deze jongen is Duits en schrijft, voor zover ik Duits goed kan verstaan, wonderlijke teksten. Ik vind het dan ook vreselijk jammer dat deze man nooit meer aandacht zal krijgen buiten landen die zijn taal spreken, want de jongen is een artiest.

Ik hou niet van rap muziek en dat is ook niet de reden waarom ik wil posten (al doen zijn woordenschat en skill niet te wensen over).

Nee het zijn de verhalen die hij vertelt, de videoclips zijn genoeg om dit te begrijpen, dat hij niet maar over bijtjes praat.

Waar te beginnen waar te beginnen. Iedereen wilt maar op vakantie, het verre oosten of juist de laatste jaren naar de USA want dat is zo geweldig. Onderzoek zou aantonen dat vakantie en reizen meer geluk in de mens brengt dan materiële dingen. We moeten zo nodig zo weg. Trendy zijn en verantwoord doen. Alligatoah laat dat heel mooi zien. De dienstmeid uit Maintz, is onze Piet's patat op de Nederlandse camping in Spanje. Je hebt mensen die hun stukje thuisland in het buitenland willen en het doen om te relaxen met iets bekends. Niks mis mee, op het ding na dat je zoveel mist.

Hetgeen waar hij ook de draak mee steekt, want wat schiet je er nou mee op? Dat verantwoordelijk doen, de mooiste nieuwe kiekjes van de meest trendy hotspots, zo opnieuw geboren zijn, zo geweldig voelen, schijt toch uit. Hij benoemt de eco bewuste nep-woke intstramgrietjes die kiekjes scoren, evenals de natuurgekkies die juist de oorden zoeken waar niemand komt. Vergeet niet de haters op deze levenstylen. Maar ook andersom. Ik ben persoonlijk iemand ook die verkiest om niet snel op vakantie te gaan. Wat teleurstellingen in je vakanties doen dat met je. Maar ook deze mensen zijn niet beter. Van thuis zitten word je ook niet beter, je leert niks en bent niet normalerwijze beter uitgerust dan dat je op vakantie zou zijn gegaan. Die slechte ervaringen, tsja tijdens je vakantie wil je dan ook het liefste naar huis, maar slechts zelden geef je dat toe. Vakantie of niet, wat moet je ermee? De man heeft denk ik aan dat je het zo moet doen dat het het meest e fijn is voór jou. Niet voor de kiekjes of spiritualiteit. Niet omdat het bekend , dat geld ook voor thuis zitten.

Niet te vergeten is dat de man het al decennia lange probleem van verwestering noemt in de wereld cq Pringles en Starbucks. Hoeveel anders is dat verre oord nog in vergelijking met het achterland van je eigen thuisland? Leuke gedachten om te hebben over vakanties en wat je werkelijk wilt in deze corona tijd nu de ene helft naar Griekenland om op het strand te zitten en de andere helft in NL op de camping wilt bbqen.

De man brengt zijn boodschap heel origineel en kunstig. Het einfach krass

*krass is wat een jong Duits iemand als comment plaatste en moet als slang hetzelfde als geil betekenen.

Video examen Juni 2019

Inspiratie 4:

In de serie A series of unfortunate events word de verteller een soort van hoofdpersonage in het verhaal, en we gaan ons daarop inspireren . In onze video zal de dienstmeid de rol van de verteller hebben, en zal steeds in beeld komen.

Woman scouring a vessel, Museum of the Netherlands

De ketelschuurster. Een dienstmeid staat in de keuken een koperen ketel te schuren. Op de grond staan een ton, kuip en lantaarn. Op de achtergrond knielt een meid bij een ketel op het vuur.

http://hdl.handle.net/10934/RM0001.COLLECT.4873

EXAMEN VIDEO JUNI 2019

Een inspiratie bron in de manier waarop het verhaal verteld zal worden is de serie A Series of Unfortunate Events. In de serie wordt niet alleen een stem maar krijgt deze ook een soort van personage in het verhaal. in dit geval de schrijver van het verhaal. In onze examen video zal de dienstmeid de rol van verteller op zich nemen. 

Wat? Judith en Abra met het hoofd van Holofernes, David met het hoofd van Goliath en Jaël en Sisera door Artemisia Gentileschi

Waar? Tentoonstelling Artemisia - Vrouw & macht in Rijksmuseum Twenthe, Enschedé

Wanneer? 24 oktober 2021

Het schilderen van de nacht is een hele opgave voor elke schilder. De Nederlandse carvaggist Gerard Honthorst ontwikkelde een motief waarbij hij de licht-donkertegenstelling weergeeft door gebruik te maken van een kaars. Hij stond daarom bij zijn vakgenoten bekend als Gherardo della Notte (Gerard van de Nacht). Artemisia kende Honthorst en nam zijn motief over voor het werk Judith en Abra met het hoofd van Holofernes. Als de stad Betulia wordt belegerd, gaat Judith, een van de inwoonsters, ‘s nachts naar het vijandige kamp en verleidt daar de aanvoerder, Holofernes. Ze voert hem dronken en onthoofd hem, waarna ze met zijn hoofd als trofee terugkeert naar Betulia. Artemisia schilderde de scène meerdere keren. Hier is het hoofd van Holofernes al gescheiden van de romp. Abra, de dienstmeid, pakt het hoofd in om het zo mee het kamp uit te kunnen smokkelen. Judith dekt met haar hand de vlam van de kaars af om beter te kunnen zien. Haar blik is intens. Ze kijkt niet alleen of er iemand aankomt, maar lijkt ook geconcentreerd te luisteren. Abra is hier niet weergegeven als onderdanige dienstmaagd, maar als partner in crime.

Afgezien van het reusachtige afgehakte hoofd doet de scène niet heel gewelddadig aan. Alleen het zwaard op de grond herinnert er nog aan dat David, nadat hij de reus met zijn slinger had geveld, het hoofd van Goliath heeft afgeslagen. Het hoofd van de reus vertoont een groot gat op de plaats waar de steen uit Davids slinger Goliath heeft geraakt. De jonge held zit er ontspannen bij. Zijn benen zijn gekruist en zijn rechterhand rust op het afgehakte hoofd, alsof het een stenen beeld is. Dit werk is pas recent aan Artemisia Gentileschi toegeschreven.

Op het schilderij Jaël en Sisera (1620) zien we een zeer gewelddadige daad. Jaël bood de Kanaänse commandant melk en onderdak aan, wachtte vervolgens tot hij in slaap was gevallen en sloeg toen een tentharing door zijn hoofd. Toch doet het tafereel niet heel gewelddadig aan. De vrouw gaat te werk met een kalme vastberadenheid, alsof ze een spijker in de muur slaat in plaats van in iemands slaap. Alle licht valt op de dramatische gebeurtenis. De achtergrond blijft in het duister gehuld. Jaël draagt een druppelvormige oorbel, net als veel andere door Artemisia geschilderde vrouwen.