Neden bilmiyorum , gerçekten birinin beni sevebileceğini düşünmüyorum. Kusurlarım var, takıntılıyım , travmalarım var , kimse için en değilim , yeterli değilim , sevilecek birir değilim , hatalarım var , aşamadığım sözler var , kaldıramadığım yükler var , çürüyen bir ruhum var , kim sevsin beni...

~Acelen yok yaşıyorsun

Bazen aşamam sanıyorsun

Bilmem ne acılar taşıyorsun

Kırık dökük yüreğinde ~

Bizim bir eşikten geçmemiz gerekiyordu yol almamız için. öyle dağlar bayırlar değil küçücük bir kapı eşiğiydi. yıllarca kullandığın yerini bellediğin tökezlemeden geçtiğin kapı eşiği… biz o eşikte birbirimize aitliğimizi kırdık, parçaladık unufak ettik. Ayağa kalktığımızda artık biz diye bir aitlik yoktu.

Gelmek isteyen her türlü gelir arkadaşlar engel diye bir şey yok... Engeli aşmak ve aşamamak var:)

Zor......

İnsan kızdığı incindiği hissin hastası olurmuş. Derinlerden dışa vuran koca bir duvar ve o duvarı aşamamak..

Neden mi; her hissettiğinde yarasına işkence etmek! Her kanattığında bu sefer iyileşecek umudu beslemek.. iyileşmeyi istemek...

Kim istemez ki? sonunda yara derinleşir.. izi kalır...

İyileşmek ister.. yarasıyla savaşır durur..

İncinme geçer mi hiç?

Geçmez....

bazı şeyleri aşamamak beni öldürüyor

Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde düzensiz göçmenlerin yarattığı sorunlara dair pek çok video izliyoruz. Videolarda izlediklerimizin hemen hemen hepsi aslında suç. Fakat özellikle bir husus dikkatimi çekiyor. Şehrin orta yerinde, daha önce hiç karşılaşılmamış suçların işleniyor olmasına karşı insanların tepkisizliği. Aslında ben bunu tepkisizlik ya da hoşgörü olarak görmüyorum. Korkuyorlar! Sessizlik, duyarsızlık, duygusuzluk gibi görünen tavrın arkasında soğuk bir korku var! Bu korkunun asıl sebebi, göçmenlerin eylemleri değil. Bu ikinci sebebi. Asıl sebep; hoşgörünün, makul karşılamanın, anlayışlı olmanın, iletişimin, sosyal ve toplumsal dışlamanın, meseleyi emniyet ve adalet kurumlarına delege etmenin işe yaramayacağını anlamış olmaları! Evinin kapısını, tıklayana açmayabilirsin. Kırmaya kalkanla geliştireceğin ilişki, hazırlıksız olduğun bir aksiyondan beslenir! 17 Mayıs 2022 de yazdığım kısa bir yazıyı şöyle bitirmiştim; ''Twitterdan ilk kez böylesine bir çağrı yapıyorum; Sosyal alanlardan çekilmeyin! Yaşam alanlarınızı devretmeyin! Değerlerinize dönün! Ve edebi, süslü bir cümle olarak algılamadan; safları sıkı tutun! Bu topraklarda elinizden alınan şey sadece para ve huzurunuz değil! Varlığınız!'' Kısaca korkmayın yazmıştım! 9 Haziran 2023 tarihinde yazdığım başka bir yazıda demiştim ki; ''Toplumumuzu ciddi bir milliyetçilik dalgası bekliyor! Bugün etkisiz bulunan milliyetçi aktörler, yar��nın etkili milliyetçi figürlerine veri olacaklar. Bizim bilincimiz, kas gücüyle toprak koruma anlayışı üzerine biçimlenmiştir. ''Hangi toplum bu biçimden uzak ki? ''diyebilirsiniz. Bence mesele bu bilinci taşımak değil. Bu bilinci aşamamak. Bizim toplumumuz, bu anlayışı aşabilmiş bir toplum değildir. Aşamadığı için tarihin derinlik ve bellek ile korunabileceğini kavramış değil. Aşılamayan anlayışlara yanlış anlaşılmış kavramlar eklediğinde, sonuçlarını tahmin etmesi güç süreçlerin içine girmiş buluruz kendimizi. Akıl yoksa, milliyetçilik intihardır! Bizi rasyonel bir milliyetçilik mi bekliyor? Yoksa santimantalist bir milliyetçilik mi? Akıl azaldığında, romantizm zirve yapar! Dolayısıyla gemimiz batarken keman çalacak tipler bulmakta zorlanmayız. Fakat bize lazım olan nedir? Filika, can yeleği, kurtarma halatı.. Gelecekte bizi hangisinin beklediğini suyun derinliklerine gömülürken anlamak, biraz geç kalmak demek olabilir!'' Avrupa'ya akan kitlenin, geldiği yerde nasıl yaşadığının bir önemi var elbet. Fakat bu önem, yaşadığı yerleri yaşanmaz hale getiren ve insanları kitleler halinde yer değiştirmeye iten güce, ülkelere, ülkelerin vatandaşlarına, sosyal düzenlerine her türlü saldırıyı reva gören hıncın altında duruyor bence. Uzun süredir Avrupa'nın demografik ve kültürel barajını aşan bu dalganın Türkiye kayasında güç kaybetmesi ve Türkiye kayasını aşındırması için yapılan çalışmaları görmüyor olamazsınız ama korkarım unutulmaya başlandı. Köklü ve kontrollü bir değişimin arifesindeyiz! Bilincinizi diri tutun...

Yalnızlık iyi ama bunu aşamamak çok zor

Sıkılmalarını, bunalmalarını içinde yaşayıp, kendi kendine tartışmak ve sonuca varmak -aslında vardığını sanmak- gerçek bir problem. Bunun farkında olup aşamamak da aynı şekilde. En kötüsü, etrafında dönen hayata dair, her şey ve herkesten de beklentin olması. Sevgili günlük'ün kalemcisi, bu hastalıklı sorgulayış zamanına girmekten korkuyor sevgili günlük. Bu sefer farkında olup tedbir/engelleme amaçlı bişeyler yapmak hiç de iyi hissettirmiyormuş :)

oturup 5 dakikada çözebileceğimiz problemleri aşamamak

alışamamak ve aşamamak

Böylece meraklanmak mesafeleri aşamamak

Kalbim çıt💔

Benim sinirimi bozan seni aşamamak değil aşarım bulduğum şehvet ve tutkuyu aramamak.

Oynadığım kumar masası iyi kazandırıyor kazanana kadar tekrar kaybetmek istemiyorum. Kumar masasından bol ne var çiçeğim.

Taşı taşıyacak varken kendini niye senelerce tekrar tekrar yoracaksın aptal kızım.

Alıştırmışlar sana taş taşıtmaya o ev o saçma sapan ilişkiler yapma görevin bu değil. İnsan düştü diye kalkmaz mı tekrar düşücem diye kalkmıyorsun.

Düşeceği bir şeye başlamama korkusu da travmalarından ibaret ölüm var dünyadayız sonuçta. 2-3 yıl sonra ben boşanacağım ilişkiye neden gireyim diye düşündüren travmanı sikeyim :)

Bunu başından beri sorguladın her seferinde o taşı taşıyanı gördün ve yapmadığın şeyi yaptın koşup hızlıca geldin.

Farkında mısın hep korkuların üzerine tartıştık korkularınla karar aldın korkularınla yargıladın xy kromozomunun yaşattığı travmaları bana yapıştırdın ve yargıladın ceza verdin gittin.

Bulgarda düşündün geldin seviştik burda düşündün sonra seviştik düşününce ve sevişemeyince gittin aptal kız.

Kesin olsan sevişir miydik sevişmeyeceğini sen söylüyorsun ben sana bunu anlatmıyorum.

Sen çaldın sen oynadın ben hala o taşı taşıyan insanım.

Çiçeğimi atmama sebep oldun seni affetmem kolay olmayacak

Benim sinirimi bozan seni aşamamak değil aşarım bulduğum şehvet ve tutkuyu aramamak.

Oynadığım kumar masası iyi kazandırıyor kazanana kadar tekrar kaybetmek istemiyorum. Kumar masasından bol ne var çiçeğim.

Taşı taşıyacak varken kendini niye senelerce tekrar tekrar yoracaksın aptal kızım.

Alıştırmışlar sana taş taşıtmaya o ev o saçma sapan ilişkiler yapma görevin bu değil. İnsan düştü diye kalkmaz mı tekrar düşücem diye kalkmıyorsun.

Düşeceği bir şeye başlamama korkusu da travmalarından ibaret ölüm var dünyadayız sonuçta. 2-3 yıl sonra ben boşanacağım ilişkiye neden gireyim diye düşündüren travmanı sikeyim :)

Bunu başından beri sorguladın her seferinde o taşı taşıyanı gördün ve yapmadığın şeyi yaptın koşup hızlıca geldin.

Farkında mısın hep korkuların üzerine tartıştık korkularınla karar aldın korkularınla yargıladın xy kromozomunun yaşattığı travmaları bana yapıştırdın ve yargıladın ceza verdin gittin.

Bulgarda düşündün geldin seviştik burda düşündün sonra seviştik düşününce ve sevişemeyince gittin aptal kız.

Kesin olsan sevişir miydik sevişmeyeceğini sen söylüyorsun ben sana bunu anlatmıyorum.

Sen çaldın sen oynadın ben hala o taşı taşıyan insanım.

Çiçeğimi atmama sebep oldun seni affetmem kolay olmayacak

unutup aşamamak bu. varlığı olmayan her şeyin ayak izi çevremde.

2022 yılında 57 gönderi yollamışım

Yani 2021 yılına göre 13 gönderi daha fazla!

19 gönderiyi kendim oluşturmuşum (%33)

38 gönderiyi RB'lemişim (%67)

En çok RB'lediğim bloglar:

@namekan

@visalilall

@fatimalena

@lal-uebkem-ebri

@carpintilarim

2022 yılında 13 gönderimi etiketlemişim

#0 - 1 gönderi

#ismet özel - 2 gönderi

#nofilter - 1 gönderi

#emekçi - 1 gönderi

#aşmamak - 1 gönderi

#veya - 1 gönderi

#aşamamak - 1 gönderi

#otobüs yolculuğu hüznü - 1 gönderi

#sevgilim hayat - 1 gönderi

#baba nedir? - 1 gönderi

En Uzun Etiket: 22 karakter

#otobüs yolculuğu hüznü

En Popüler 2022 Gönderilerim:

5.

Bazen bazı şeyleri kimselere anlatamazsın susarsın kalırsın beklersin, beklersin işte. Gelmeyecek olan ne kadar beklenirse o kadar beklersin. Zamanı saymayı bırakırsın belki de. Zaman sayılabilen bir şey miydi sahi? Yıllar geçmiş gibi günler mi geçmeyecekti? Sahi kavuşmamız ne zaman. Biz birbirimize bir hayat sunmuşken birbirimizi nasıl da bırakıp iki ayrı yola evrildik. Yeni insanlar tanıdık. Sen yeni insanlar sevdin aşık oldun acı çektin belki de. Ben toparlanamadım. O bıraktığın anayolda hala sana kavuşmayı bekliyorum. Gidişler üzer gidişler acıtır. Dönmeyişler ezer de geçer.

5 not - 23 Ocak 2022 tarihinde gönderildi

4.

Bugün dakikliği ve titizliğine hayran kaldığım bir emekçiyle tanıştım. 06:55 civarı tüm eşyaları hatta üzerindeki iş önlüğüne kadar her şeyiyle hazır ve müşterisini bekler vaziyette üstelik etrafta bir avuç insan olmasına rağmen… 60 yaşlarında olan bu amcamız işini belki mecburiyetten belki gerçekten sevdiği için yapıyordur bilinmez fakat ilk bakışta anlaşılacak tek bir şey varsa o da işini layıkıyla yaptığıdır. Bir emekçinin elleri, yüzü ve tavırlarından inanın alın teriyle çalıştığı anlaşılabiliyor, bakarken aynı zamanda görebilmek yeterli… pazar ola!

/Kayseri/30.06/

5 not - 1 Temmuz 2022 tarihinde gönderildi

3.

Varlığın elde ettiği tüm nesnelerin toplamından dahi büyük bir acı duyuyorum. Boşluğun nedensizliği, ânları oluşturması hafızama boşluğa dalışın dahi ince ince işlenişi…

Neredeyim? Nereye aitim. Benliğimi gerçekten fark edebildim mi? Üzülmeyeceğim dediğim her şeyin daha çok acıtmasına tahammülüm kalmadı. Kendi kendimi kurtaramıyorum. Karanlıklardayım. Bir ses duyuyorum çocukluğumu anımsatan bir ses. Kurtar beni! diyor… kurtaramıyorum, çabalamalarım benliksiz, varlıksız can çekişiyor. Kendi kaderim avuçlarımda… Avuçlarım ise benliğine ulaşamayacak acizlikte…

5 not - 6 Temmuz 2022 tarihinde gönderildi

2.

Zamansız dostlukları seviyorum. zamanın elinde yoğrulan zamandan çıkma zamansızlığa hayranım. Zaman sadece bir lafz arkadaşlar. geçen giden zamana değil yaşanılan anılara baki kalınız.

16 not - 13 Haziran 2022 tarihinde gönderildi

2022 yılında 1 numaralı gönderim

canım çocukluğum, büyüdüm dediğin yaşa geldin. kendine veda etmen için doğum gününü sessiz sedasız beklediğinin farkındaydım. bıraktığın, yaşadığın, güldüğün, ağladığın, herkesi karşına aldığın, dünya sanki sırtında gibi hissettiğin, yorulduğun yaşlara veda ederken gücünün sadece iç sesin olduğunu fark ettiğin, bir ışık aramaya yol aldığın bir sen dilerim. kırdın döktün ama uslanmayan yanım… içimdeki çocuğum güzel kızım seni özleyeceğim hoşça kal.

37 not - 6 Mayıs 2022 tarihinde gönderildi

Tumblr 2022 Yıl Özetin seni bekliyor →

Düşünmek istemiyorum, düşünmemeye çalışıyorum. Bazen çok nadir de olsa başarabiliyorum ama ertesi günü çok daha kötü oluyor. Bunu aşamamak yıkıyor.

~gece

elbet de aşacaksın her şeyin bir zamanı oluyor sakın bırakma kendini