Cecilia Chancellor. T-shirty. London Underground. 1991

Photo: Nigel Shafran

hiiii

Każdy z nas nosi t-shirty. O ile w okresie zimowym nie są one wyeksponowane, to w okresie wiosenno-letnim chodzimy w nich cały czas. Są one bardzo lekkie, a dzięki krótkim rękawkom czujemy się o wiele lepiej. Przyzwyczailiśmy się do tego, że projektanci tworzą tak wiele wzorów, że wielką trudnością jest to, aby nie można było znaleźć czegoś dla siebie. Jednym z bardziej popularnych wzorów są koszulki z nadrukami. Postanowiliśmy przeanalizować ten temat dokładniej i zachęcamy do przeczytania naszego tekstu.

Piątek, 10.05,25

Rozpisalam dziś już cały maj i czerwiec, żeby mniej więcej widzieć ile mi zostało czasu do wgrywania pracy magisterskiej. Ja wiem, że się stresuje dużo bardziej niż mi się wydaje. Organizm sam mi to pokazuje, mimo, że głowa wmawia mi, że luzik. Właśnie czekam jak przeciwbólowe zadziałają na kolejną migrenę..

Od dłuższego czasu mam takie momenty, że muszę wziąć głębszy oddech, czasami nawet czuję jakby płuca mi się zapadały. I dopiero dzisiaj zorientowałam się, że to wszystko dzieje się na tle nerwowym. No cóż, najwyższy czas zacząć z tym działać, bo ja się wykończe przez nerwy i stres.

Byłam rano na zajęciach, gościowi się wszystko podana, coś tam mi też doradził, więc spoko. Później weszłam na szybko do Posnani, myślałam, że może kupię jakieś zwykle t-shirty, ale nic nie ma, a jak jest to drogie. Jestem spłukanym studentem 🥲 Koniec końców wyszłam z galerii po niecałych 30 minutach i pojechałam do mieszkania. I tak siedzę do teraz i próbuje coś tam robić z magisterki, wzięłam się za pracę pisemną, bo jakoś nie miałam weny na projekt. Ale dziś zamierzam się położyć spać o wczesnej porze, żeby trochę odespać. A jutro już cisnę projekt i byle do wtorku i konsultacji. A później zaczynam maraton jeżdżenia w kółko dom - Poznań.

To tyle ode mnie. Dobrego wieczoru dla Was ❤️

I promised my friend I'd try to stay clean from sh and I actually am trying this time, but it also has to do with the fact that summer is coming and I want to go abroad and wear t-shirts and bikinis and I need my scars to be faded and not fresh for that, and I'm starting uni in September too and it just feels like my life is going to move and I need to move with it. I can't live the way I want to if I have to worry about scars and cvts, so I have to stop. I feel kinda bad though because another friend tried for years to get me to stop and I never did so I feel like if I stop now, I can tell her and then I really will have to stay clean because I don't want to lie to her and say "I'm done" and then do it again. That'd be very shirty of me, and I've been shitty enough for years.

Okna umyte. Medal i laurka z brokatem mi się należy ;) Byliśmy w galerii, chciałam zrobić przegląd sukienek wiosenno/letnich. Miałam kilka na oku wypatrzonych online no i były ale jakoś szału nie ma. Także nie wzięłam nic. Za to w Housie widziałam świetne męskie T-shirty z Michaelem i Dwightem z serialu The Office. Chciałam kupić mężowi na uro bo ma za kilka dni ale nie chciał, wydaje mi się że nie chciał mnie naciągać. Kupię mu i tak i będzie miał niespodziankę. Oprócz tego kupiłam mu bilet na koncert i zestaw świetnych skarpet z Many Mornings. Zrobiłam też kartkę DIY z naszymi inside jokes :D Jego uro spędzamy tak że bierzemy urlop i jedziemy na cały dzień nad morze. Zrobiłam ogórki małosolne ale bez tego całego jebania z zalewami i słoikami czy wiadrami xd Ogórki w woreczkach strunowych. Pomysł z tik toka. Jutro przyjeżdża moja mama z zagranicznej roboty. Cieszę się i robię dla niej jutro obiad z babcią <3 Wjedzie bigosik z młodej kapusty i młode ziemniaczki.

The picture is my appearance, except the t-shirt (now I see it's an uncertain shirty t-shirt)

First avatar picture

Made in ibis paint on a slipper

hello spookyshai!! its cool if u dont want to, but i was wonderin if you'd elaborate on what you like about william? i just like thinking about/mentally rewriting westworld and its characters in my free time, and your fascination with william's got me fascinated, mostly bc i see him as a stinky bastard. so obvs you'd definitely have a more nuanced take on him, which i'd also like to develop for the imaginary westworld rewrite fic that i'm never going to write ;)) regardless if u answer or not, just wanted to say i'm a fan of your blog and i hope you're havin a good day!!

omg so first of all thank you so so much for sending this, especially asking unprompted about a character you don't even like and giving me a chance to explain my feelings about him which is just incredibly cool of you. i love and am obsessed with william so giving me any excuse to talk about him at length is like gifting me $1000. if you want to know more about my meta thoughts about him after reading this, (I'm gonna talk A Lot – sorry – but i can't possibly get through everything because he's just a very complicated guy and it's a very dense show), you can always look in my william tag. I have a lot of text posts about him, but I also often talk a lot in the tags of my own posts as well as reblogs. This is gonna be a lot of totally disorganized and unedited infodumping of a lot of different meta, but i've talked about all of it at length elsewhere too and I can also totally elaborate more if you have any specific questions (you could send another ask if you wanted, but also feel free to just message me about it anytime). I'll do my best not to get too emotional (lol) but it'll be tough because this character is so close to my heart. but I'll try!

this is a huge wall of text lol so i'll also be adding more bold and italics than i normally would just to make it a little easier to read.

so first of all let's be clear, he completely is a stinky bastard. he is a horrible, awful, faithless, pathetic specimen of a man. not liking him is totally justified. just wanted to get that out of the way. personally I think not liking anything for any reason is totally valid and justified, but there are certainly good reasons why a lot of people don't like william. he is not a good dude, at least not after a certain point. No one is obligated to relate to him, empathize with him, feel bad for him, whatever... like, no one's obligated to like anything, but especially this guy. sometimes people can get a little shirty about the fact that i do, like me liking him means i think they have to. I don't think that. I do love finding other william stans, and i am very unapologetic and open about my love for him, but him being widely hated makes complete sense to me.

sigh like why i love him so much though… it's kind of hard to even put into words. on one level it's just extremely personal, like, there are a lot of things about him that i really resonate with and identify with, although I know that sounds weird (it's definitely gotten some very shocked reactions before, lol). i'm a villain liker in general, i tend to be able to relate to those types of characters easily and it kind of takes a lot for me to really dislike one on a personal level (though that's true of any sort of character, i just tend to like the majority of the characters in any work that i genuinely enjoy regardless of how shitty they are – to me the only truly bad thing a character can be is annoying, like, the kind of annoying where you just want them off your screen). Characters being any degree of evil or shitty or problematic doesn't bug me at all, personally, I tend to feel no deep internal urge to have them 'held accountable' for the things they do, unless they exist in a narrative that genuinely doesn't seem to understand that they are in the wrong, which does irritate me when it happens. But anyway, I don't want to get too oversharey but there's definitely a very high level of just personal resonance to the character for me in terms of the kinds of conflicts he has, the things he struggles with, the dominant emotions of his life, etc. so that's part of it. also though he's just… a very complex and beautifully constructed piece of character work, so I also love him just on a technical level as a writer.

He has such incredible significance in the story too, being the thematic representative of humanity, both to dolores and to the wider narrative – his capabilities for good and evil are humanity's capabilities for good and evil, right. Dolores' opinion of humanity and feelings towards humanity are very colored by her opinion of him and her feelings towards him, and thematically their relationship is sort of a microcosm of the broader relationship between hosts and humanity and very much a central piece of the narrative. Even when it's out of direct focus it's being constantly referenced and pointed back to, such as with the caleb storyline in season 3 – caleb himself is basically one big callback to william in s3, parallels out the wazoo, and his function of turning around dolores' opinion on humans is very much related to him reminding her of william – hence why her storyline in season 3 ends with her remarking on how her memories of william as a young man indicate to her that humanity is capable of goodness, because caleb's capacity to choose echoes william's capacity to choose, caleb's goodness echoes william's goodness, it all goes back to that, etc.

So… I guess I'll just jump in lol. William's Thing, the fulcrum of his character, the main feeling or sentiment that underlies all of his evil actions and kind of his general turn away from the kind and gentle person he used to be, is alienation, right. He lives his whole life (as he tells dolores in 1x07) not fitting in anywhere, not making connections anywhere, not having any sort of community or any experience with love or companionship of any kind… he's just been totally alone and alienated his entire life. like, the closest thing he had to a friend was logan, and he hates logan. I think this is the major thing people miss about him – there's this perception that his turning evil was out of some form of entitlement, that he was just angry that this woman he liked didn't like him back and it's just an issue of wounded masculinity, but to me that completely misses the mark. Like yes wounded masculinity is a piece of his character (the way he performs and weaponizes masculinity in general is… really fascinating, I'll go into a bit more detail about it, but the kind of showy machismo that he displays is definitely a tool that he intentionally developed for his own use rather than a really integral part of who he is) but it's not at all the core emotion happening there.

To William, Dolores was not only a person he was in love with or a person he was attracted to. She was also his first and only genuine human connection ever. She was his first true friend, she was his first love, she was the first suggestion anywhere in his life that it was even possible at all for him to experience a sort of deep mutual understanding and care, that somebody could actually genuinely see him and let him see them. He literally just had not ever experienced any level of real emotional intimacy before, which is a feeling i actually think a lot of people relate to if they grew up feeling very lonely. And then ultimately not only was that relationship taken away, but it was kind of retroactively deleted. When he saw her again back in sweetwater, his thought was not, "i don't have this relationship anymore," but "i never had this relationship," and further, "the single person i've ever thought i could have this kind of relationship with is actually not capable of having any kind of relationship with anyone, including me, and i literally just made all of this up in my head." After losing Dolores he is not just sad and lonely – he literally comes to the conclusion that he can never have any kind of intimate human connection or be genuinely loved, ever, because the one person in his entire life he thought he connected with is not even a person at all, but just a thing. It's very much a rug pull moment on a level that's hard to describe, it kind of takes some thought-experimenting to get to that emotional place because it's a level of shock and hurt and betrayal and like, paradigm-shifting that most of us don't regularly experience (which I think might be part of the reason why a lot of people don't seem to really understand his character or be able to parse what's going on with him emotionally). Suffice it to say it's a wound deep enough that he was pretty much never going to recover from it.

After that happens he is completely destabilized, he loses all sense of meaning and self, and he never gets a grip on it again. He had totally reconstructed his idea of his life to include the genuine possibility of meaning, and meaningful relationships, when he met Dolores. And with the loss of her, all of that suddenly went away and he basically was just left with nothing. So that alienation that he grew up with is now not just a part of his life, not just a thing that he suffers from, but he starts to feel that it's inherent to him and that it comes from him, which is partly why we start getting all the anti-social behavior he displays later in life. He develops and kind of fosters that lack of empathy in himself not because he's truly incapable of empathy (as we see when he's a young man and at a couple of later points here and there, he is in fact very capable of it) but because he feels fundamentally cut off from other people – he can't reach them and they can't reach him.

So that fundamental sense of alienation is really what informs 90% of the things he does after that point. He starts building this persona, inside and outside the park. The real world feels meaningless to him at this point because the only hint of meaning he's ever had in his life was in the park, so he buys the park, and simultaneously starts trying to "win" at life in the real world like he would in the park. The real world honestly doesn't feel any more real to him than the park does, he just knows rationally that it's different and so he behaves differently outside the park… he builds all this wealth and power for himself, he becomes a famous philanthropist. Inside the park he starts creating this character for himself, this sort of hyper-masculine, hyper-competent, totally emotionally composed, merciless, badass villain. And he makes a very concerted effort to stay in this persona as often as he can.

It's all a performance, though, right. As early as 1x05 we have Ford pointing out (to his face! legend) that his barely-hidden desperation to find meaning in the park is giving the game away. In that flashback near the end of 2x02 we get a glimpse of what's underneath, because he's performing this cold, heartless persona in front of Dolores literally while his voice is shaking because he's having to try hard not to start crying as he's talking to her. Deep down he is still very wounded, he still loves her, he still desperately wishes deep down (as jimmi simpson explained) for her to just tell him that all of it was real, for her to be real and truly be a person the way he thought she was. When he's an older man that wish is still in there, it's just been buried very deep, covered up with a lot of other things, twisted. But it's always there, it's his most closely held desire, the only thing he truly wants, and it comes out all the time in the things he does. All his tormenting of dolores, and especially his desire to make the park "real" in order to find meaning – that's that. That sense of deep confusion that's always there in his character too, the constant inner monologue of "who am I, what does this mean, does anything mean anything, what is real or not real, what is going on," that's that too, that's his destabilized sense of self and reality and meaning that came out of losing Dolores. And by this point he has also come to feel, as he says in 2x09 to his wife, that there is something very fundamentally wrong with him, in a way that's kind of at odds with how we as the audience have historically understood him.

The thing is, we saw him be a kind, loving, gentle, thoughtful person. He certainly was not perfect, for instance his later narcissism started out as a sort of basic self-centeredness, but he was a fundamentally good-hearted person who put most of his energy into trying to do the right thing. But he starts saying that he feels like that wasn't the real him, that he thinks deep down he was evil and poisonous all along, that his turn to darkness was inevitable, and that there's a sort of helplessness to his evil. There's this deep sense of shame that permeates his character along with his loneliness and alienation and resentment. He hates everything, he hates the world, but above all he hates himself – kind of amusing considering the god complex he's developed over time. But that really does seem to be the underlying emotion, that he truly thinks that deep down he was always bad. It's very heavily implied that his philanthropy outside the park and his attention to his family, his kind of good-guy persona, is something that he constructed to try and make up for his true nature, and all but stated that he doesn't feel like he's succeeded. To him, no amount of good he does will ever balance his level of evil, evil that as he says doesn't come from anything he's done but something deeper than that, something immutable, something he is. So that's why we eventually have him getting to the point of going "I might as well not bother with this anymore. I might as well just be evil, because I can't change what I am."

I've also said in other posts that the things Juliet says to him come off as obviously abusive. Like, she's technically correct that there's some sinister things going on with his private life, but listen to how she says it. You're a virus, not a person, a thing that mindlessly infects and destroys and has no other purpose. And he agrees with her! He doesn't question it at all, he just says, yes, you're exactly right, I'm not a human being with good and bad attributes, or potential to do both right and wrong. I'm a virus. Like, again, I know people get weird about having empathy for villain characters, there's the whole "cool motive, still murder," thing, because we don't want to be excusing anyone's bad actions with a sad backstory (personally I don't really care, but I understand where the concern comes from). But when he said that to Juliet it just… like I don't know how else to put it, it broke my heart. He really believes that about himself. And later he starts to question it because he's not sure anymore if he actually chose to do any of the things he did… but the way his hallucination of Emily puts it, these are his two options: you are evil, or you had no choice. One or the other. He never puts aside the idea that he is a monster that does not deserve to live, and his suicidality persists from season one (when he encourages Dolores to shoot him in the head and reacts with honest disappointment when she can't) to the end of season four when he actually does manage to engineer his own death. He is deeply, agonizingly, pathetically miserable existing the way that he is, he seems to see his even being allowed to live at all as some sort of cosmic injustice. But he doesn't know how to change back to the way he was.

All that having happened, though, we also keep getting these repeated suggestions in the story that he actually is still capable of goodness somewhere in there. The narrative keeps asking what William is exactly, what his fundamental nature is, and keeps refusing to land on one answer, instead choosing to keep things ambiguous in a way that would be sort of odd for your garden variety villain. In 2x04 we see him experiencing regret, feeling empathy and pain on behalf of others, and acting genuinely heroic, only to later backtrack and say it didn't mean anything. In 2x09 Emily tells him he is in his essence "a lie" but makes no attempt to locate what the "truth" of him would then be. In 3x06 he tries to figure out the answer to what's going on with him again only to decide he still doesn't really know, in 3x08 we get this reminder that he still stands for Dolores as a representation of both humanity's evil and its goodness, in 4x05 when his host duplicate asks him what he is, he says "Jury's still out." He is too far down his current path to turn back, but he still does not and cannot definitively and finally choose evil, because despite his self-loathing it seems like he senses deep down that his other side is still in there. All that to say I think he's getting a redemption arc in season 5, if we get a season 5 – season 5 is supposed to be the do-over season, and the character who most desperately needs and could most benefit from a do-over is William.

Um, closing thoughts… I think he's really funny. Sometimes intentionally, like, I do laugh at his little quippy comments, but I also just think it's really funny how pathetic he is and what a mess he is and how he basically imploded his entire life on accident. I do feel a lot of very genuine care and empathy for him (obviously), but he's also such a garbage fire of a human being that you sometimes just have to laugh. He's just my funny little guy, also he sucks, also I love him and he's my lil angel, also he's the worst man ever in history and deserves to be drawn and quartered (said with love). You get it. :) There's dimensions.

Trying to think of other characterization notes for your imaginary fic… oh, did you notice he puts on an accent in the park? He does this fake Southern drawl when he's playing his park character, but it's not his real accent and he drops it at other times, kind of like how Dolores sometimes does or doesn't use her "rancher's daughter" accent when she's being Wyatt in season 2. Uh… Total nerd, at heart, seeing as "all he had as a kid were books." (I kind of suspect that childhood memory might not have been totally real, by the way… made a post about that recently that's a little ways down in my tag if you're interested.)

There are more things I could say, but I think I've probably gone on long enough for the one ask lol so I'll cut it off here. Thank you again, so much, for sending this. I hope you enjoyed and got something out of this response, but if not I still do very much appreciate you asking and being curious. I hope you had a great day too!

Cute an Simple Design perfect for matching couple tee with dog&cat telling You that you are pawsome! 🥰

EY yo, hi. I wanted to try using linocut prints on fabric and I made sth like this 🤙 Hope yall like it

You can buy it on my etsy

someone please help me figure out how to buy neckties that 1. are cheap, and 2. look good with casual t-shirty outfits

please i am begging you all

25 sierpnia 2022

Wczoraj wyszliśmy PIERWSZY RAZ od... nie wiem? Od kwietnia chyba (!!!), aby się pobujać na mieście. Doszłam do wniosku, że to bardzo dziwny rok... tak, jak zawsze czekam całą jesień, zimę i wiosnę na to wykochane, wytęsknione lato, upały, prażące słońce, wyczekane temperatury +25*C tak w tym roku przez większość lata byłam chora, zmęczona, nie wychodziłam z domu wieczorami i w ogóle jakoś tak... ten czas mi przeleciał. Więc reasumując wypada mi, że moje czekanie na lato przedłuży się do czerwca 2023r., bo obecnie mamy jakąś taką aur�� jesienną, trzeba swetry zakładać (a ja jeszcze nie nacieszyłam się wszystkimi sukieniuniami! :( ), bez parasola ani rusz... no nie jest to specjalnie przyjemne dla osób ceniących sobie najbardziej temperaturę zbliżoną do rejonów tropikalnych lub panującą we wnętrzu wulkanu (ja chcę ciepła! Parującego, lepkiego, skwierczącego ciepła, takiego, które sprawia, że trudniej się oddycha i rozpływa na łóżku, takiego, które opala i rozpala... mrrrrr, no po prostu delicja, marzenie, raj, nawia! :D :D :D)

Niemniej wczoraj wyszliśmy na miasto, bo miał być event. Event cykliczny, doroczny, który bardzo lubię. Artystyczny.

Zrobiłam sobie maseczkę - po prostu zmiana kondycji skóry zauważalna OD RAZU. Super nawilżenie, widoczne spłycenie zmarszczek. No cudo! 

Wystroiłam się.

Mój O. też założył koszulę, która podkreśliła jego walory (lubię jak nosi oversize’y, które na poziomie pasa albo się kończą, albo które wpuszcza w spodnie - takie koszule i T-shirty wyglądają na nim, jak żagle na potężnym maszcie, rozpiętością przekraczające kilkakrotnie szerokość statku - jest bardzo wysokim gościem, ale w takim ubraniu wydaje się po porostu potężny, muskularny i zarazem zwiewność materiału odzieży kontrastuje silnie z litą, mocną konstrukcją jego ciała. Słowem: świetny look).

Poszliśmy na randkę :D

I teraz zabawna rzecz - wygraliśmy na koncercie jazzowym W CZERWCU (tak, w czerwcu, tak często bywam na mieście, że od czerwca mam nieodebraną nagrodę) darmowe drinki. Planowaliśmy udać się ze zwycięskimi kuponami wreszcie zdeponować nagrody (bo kupony są ważne do 31 sierpnia), wypić drinki (a! Bo kupony deponujemy w klubokawiarni... W kawiarni, która jednocześnie jest centrum biznesowym i galerią sztuki - takie fajne miejsce :D ), trochę się odchamić pośród sztuki, pooglądać tamtejszą wystawę, a potem ruszyć na interesujący mnie event (O. jeszcze nigdy na tym evencie nie był). 

Ale tutaj mamy haczyk: od tego tygodnia, od poniedziałku (czyli już 4 dni), kiedy już oficjalnie skończyliśmy z dietą płynną, sucharkami i rozgotowanymi warzywami, by nie męczyć własnych bebechów po grypie jelitowej - wróciliśmy do liczenia kalorii! Yey! :D Trochę nam się przytyło przez ostatnie miesiące pomimo nawet jelitówki i covidu. W moim przypadku nabieram przekonania, że po prostu do końca życia powinnam już pilnować diety, bo przybieranie na wadze bardzo brzydko odbija się na mojej twarzy - ha! Po 33 latach życia dochodzę do momentu, gdy uznaję, że ciało jest okay, a jednak z buzią gorzej hahaha xD chichot losu xD Wracając: jesteśmy na diecie, ja na 1500 kcal, mój O. na 2500 kcal. Redukcja. Plus ćwiczenia - obecnie bardziej wstawanie rano i streaching, a popołudniami długie spacery (minimum 10k kroków dziennie), bo po Covidzie niestety dostaję zadyszki i mięśnie mi więdną ze zmęczenia podczas wchodzenia na 1 piętro, gdzie na spoczniku muszę sobie zrobić przerwę... (dla kontrastu: w lipcu przynajmniej dwa razy w tygodniu przez około 40 minut biegałam, a na schody wchodziłam prędkim tempem na 2 piętro bez specjalnego trudu, nawet korzystałam z tej czynności jak z formy treningu: wchodziłam co drugi stopień, na wciągniętym brzuchu, ściągniętych łopatkach - czując jak przy każdym kroku mięśnie mojej pupy pracują i miałam z tego frajdę... Teraz jest to niewykonalne xP trzeba się zregenerować). 

Więc wczoraj wychodząc na miasto byliśmy przygotowani również w kwestii diety: poszliśmy wciąż nasyceni obiadem mając w deficycie do zapełnienia na ten dzień odpowiednio: ja około 400 kcal, a mój chłopak - około 800 kcal. 

Jesteśmy na mieście, wyciągam nasze zwycięskie kupony i coś mnie tknęło... okazało się, że nagrodę możemy odebrać tylko w piątki i soboty xD

No więc zmiana planów! Tylko gdzie teraz się wybierzemy? 

Czy mimo wszystko idziemy na wystawy czy mamy ochotę na coś jeszcze innego, czego przez CAŁE LATO nie mogliśmy skosztować? 

Chodziliśmy po starym mieście, narzekając, że TO NIE SPRAWIEDLIWE, ŻE MAMY JUŻ ZMROK O 21!!!! :( :( :( Sprawdzaliśmy menu... i wszystko było takie... obiadowe. A my byliśmy bardzo dobrze najedzeni, chcieliśmy po prostu skosztować czegoś fajnego... I tak trafiliśmy do knajpy z włoskimi specjałami. I to był traf w dziesiątkę! Cannolli z pistacjami i z czekoladą! Mrrrrrr! I do tego aperol spritz! Czy coś bardziej krzyczy WAKACJE!? No jeszcze tam wrócimy na ostrygi - chociaż cenowo było bardzo konkurencyjnie, to po prostu nie mieliśmy miejsca w żołądkach by pomieścić coś jeszcze.

Wiem, że tą knajpę prowadzą Ukraińcy - pamiętam, jak w lutym wiele osób związanych z gastronomią się na ten temat wypowiadało w kontekście udzielania mądrego wsparcia Ukrainie i Ukraińcom. To, czego się nie spodziewałam to ilość gości w lokalu i czekających w kolejce ubranych w ukraińskie wyszywanki, haftowane koszule. Niby wiedziałam, że obywatele Ukrainy na narodowe święta za ubiór odświętny uznają noszenie ludowych koszul (nie wiem czy teraz dobrze to nazwałam - dla mnie takie koszule kojarzą się z ciuchem ludowym, bardziej przebraniem, dziełem sztuki, niż ubraniem, a już zupełnie z ubraniem ludowym - to chyba różnica kulturowa), ale w tamtym momencie zdałam sobie sprawę JAK WIELE osób w takich koszulach dzisiaj widziałam na rynku. Było ich multum. A cały dzień w radiu trąbiono, że dziś, 24 sierpnia jest dzień niepodległości Ukrainy - więc to zupełnie zrozumiałe, że tyle osób tej narodowości wyszło dziś świętować. :D 

I w sumie jakoś mi się zrobiło fajnie - że z zupełnie innych powodów, celebrując zupełnie inną okazję dałam zarobić chłopakom z Ukrainy jednocześnie chociaż troszkę opływając w atmosferze celebracji i ekscytacji - bo w kolejce do kasy oprócz nas stało tylko dwoje Polaków, cichych Polaków, bo reszta par i grup radośnie ćwiergotała w innym języku - a przynajmniej jedna osoba z każdej z tych grup nosiła wyszywankę :D. Zamówienia też składali w języku ukraińskim, a gość przy kasie odbierał je w tym języku, zaś z nami rozmawiał czystą polszczyzną, bez akcentu, bez zaśpiewu. Zawsze fascynują mnie osoby dwujęzyczne, które tak perfekcyjnie potrafią przeskakiwać między językami jednocześnie zachowując rytm odpowiedni dla każdego z nich - mam w rodzinie sporo osób dwujęzycznych (i więcej-języcznych) i wiem, że to bardzo indywidualna cecha, którą z fascynacją obserwuję i podziwiam. 

Osoby od dziecka dwujęzyczne - WYMIATACIE! :D 

Po szamanku, po drinku (fajnie raz na 3 miesiące napić się alkoholu i naprawdę docenić jego smak) poszliśmy spacerkiem na event... który okazało się, że nie odbywa się tego dnia xD

Albo ja pomieszałam daty, albo ktoś inny (dziennikarz, redaktor) pomieszał daty w pierwszych oświadczeniach prasowych (i bardziej się ku temu skłaniam, bo uważnie przepisuję daty różnych eventów do mojego kalendarza, z masą szczegółów i odnośnikami do programów) - event będzie miał miejsce dokładnie za miesiąc. xD 

Więc tego... no fajnie... JAK ZWYKLE W TYM ROKU nic z pierwotnych planów nie odbyło się tak, jak planowaliśmy...

xD xD xD

Mieliśmy nocny spacer w sierpniowy wieczór po pięknej, artystycznej dzielnicy miasta. 

I jakoś tak dziwnym trafem odkryliśmy coś ciekawego: przy chodniku, którym chodziliśmy seeeeeettttki razy akurat wczoraj zauważyliśmy pas tablic upamiętniających coś. Co dokładnie? Chwilę trwało zanim to rozszyfrowaliśmy: tablice upamiętniały daty w których różne kraje (i nacje) uzyskały niepodległość. Akurat wczoraj! Coś niesamowitego, że idąc promenadą, w świetle ulicznych latarni pierwszy raz z wrzaskliwego krajobrazu miasta wyłowiliśmy, wyróżniliśmy plaski pomnik pamięci o tak ważnej sprawie... Akurat w dzień niepodległości Ukrainy... 

Dotarliśmy do 1918 r... Wiele nazw państw wyryto na tych tablicach przy tej dacie. Ale Polski brak. Zwątpiliśmy czy dobrze interpretujemy te tablice z datami, ale przeszliśmy o metr do przodu i jest! Najpierw powielona data 1918r, a potem wielki napis, tylko jedno słowo, przestrzeń płyty nie dzielona z żadnym innym krajem: POLSKA. Kurcze... to jest coś, co w obliczu wydarzeń za wschodnią granicą jest bardzo wstrząsające i ważne... że dopiero od 1918 r. możemy tutaj się czuć u siebie, a mimo to... jest tak burzliwie w tym kraju...

Słowem święto Ukrainców i te tabliczki przy promenadzie były impulsem między nami do rozkminki o niepodległości.

Ale ja lubię tego mojego faceta. Bardzo łatwo mi go lubić. Bardzo. 

Niemniej - wróciliśmy do domu i padliśmy do łóżek. Nawet nie wiem, kiedy prędko zasnęłam - tak byłam zmęczona.

Odzyskiwanie zdrowia to proces...

Koordynuj ubrania damskie na weekendową imprezę

Podnieś swój styl z Wólką Kosowską

Weekend już za nami, macie jakieś plany na „pluskanie”? Na pewno zaplanowałaś ekscytującą imprezę w gronie bliskich przyjaciół i zastanawiasz się teraz: „W co się ubrać, aby wyróżnić się z tłumu?”. Nie martw się, ten artykuł pomoże Ci efektownie „ubrać się” na weekendową imprezę dzięki świetnym propozycjom stylizacji od Wólki Kosowskiej.

➡️➡️➡️Follow website: https://multihurt.eu/

  1. Lubi być aktywna: dżinsy i krótki top typu Personality

Dla aktywnych dziewczyn, które kochają wygodę, dżinsy są nieodzownym elementem garderoby. Połączenie dżinsów z krótkim topem to idealny wybór na weekendową imprezę. Możesz wybrać obcisłe dżinsy podkreślające figurę lub stylowe dżinsy z szerokimi nogawkami. Krótkie topy w różnych fasonach, np. z odsłoniętymi ramionami, z dwoma paskami i bufiastymi rękawami, pomogą Ci podkreślić wąską talię i młodość.

Sugestia: Rozkloszowane dżinsy z wysokim stanem w połączeniu z krótkim topem z bufiastymi rękawami i motywami kwiatowymi od Wólki Kosowskiej zapewnią Ci dynamiczny i kobiecy wygląd.

  2. Uwielbia styl: eleganckie obcisłe sukienki i luksusowe szpilki

Sukienka to must-have dla dziewczynek kochających kobiecość i elegancję. Zwiewna sukienka z miękkich materiałów, takich jak jedwab czy szyfon, pomoże Ci stać się w centrum uwagi wszystkich oczu. Połącz ze szpilkami, aby podkreślić sylwetkę i dodać elegancji.

Propozycja: Sukienka maxi w kwiatowy wzór z elegancką kokardką w talii od Wólki Kosowskiej pozwoli Ci zabłysnąć na imprezie.

  3. Dziewczyna z osobowością: seksowne spodenki i marynarka

Połączenie szortów i marynarki to wyjątkowy i stylowy wybór. Szorty pozwolą Ci wyeksponować długie, smukłe nogi, a marynarka doda elegancji i uroku. To zestaw odpowiedni na luksusowe przyjęcia.

Propozycja: Skórzane szorty w połączeniu z pasiastą marynarką z Wólki Kosowskiej stworzą efektowną i atrakcyjną stylizację.

  4. Minimalistyczna dziewczyna: delikatny zestaw w ton-sur-ton

Styl minimalistyczny podkreśla prostotę i wyrafinowanie. Tonalny zestaw ubrań o tej samej tonacji kolorystycznej nada Ci elegancki i luksusowy wygląd. Możesz wybrać odcienie czerni, bieli, beżu lub granatu, aby stworzyć elegancję i luksus.

Propozycja: Zestaw z białą koszulą i beżową spódnicą midi z Wólki Kosowskiej sprawi, że będziesz wyglądać elegancko i atrakcyjnie.

  5. Stylowa dziewczyna: mieszaj i dopasowuj wielowarstwową osobowość

Łączenie i dopasowywanie warstw to świetny sposób na wyrażenie osobowości i stylu. Możesz łączyć t-shirty, koszule, kurtki i inne dodatki, aby stworzyć niepowtarzalną stylizację.

Propozycja: Biały t-shirt w połączeniu z jeansową kurtką i plisowaną spódnicą z Wólki Kosowskiej pomoże Ci wyrazić swoją osobowość i styl.

  Epilog

Weekendowa impreza to okazja, aby zabłysnąć i pokazać swój styl. Mamy nadzieję, że dzięki sugestiom stylizacji od Wólki Kosowskiej znajdziesz odpowiednią stylizację, dzięki której śmiało „popiszesz się” i stworzysz niezapomniane wspomnienia.

Jak Stylizować Odzież Męską Basic: Praktyczne Porady

Jak Stylizować Odzież Męską Basic: Praktyczne Porady

W dzisiejszych czasach moda męska staje się coraz bardziej zróżnicowana i wyrafinowana. Jednakże, niezależnie od aktualnych trendów, istnieje pewna klasyka, która zawsze będzie na topie - odzież męska basic. Chociaż może się wydawać, że zestawianie podstawowych elementów garderoby jest łatwe, w rzeczywistości wymaga pewnej finezji i umiejętności. W tym artykule podzielimy się praktycznymi wskazówkami, jak stylizować odzież męską basic, aby osiągnąć stylowy i elegancki wygląd na każdą okazję.

1. Zrozumienie Kluczowych Elementów Odzieży Męskiej Basic

Podstawowymi elementami w męskiej garderobie są koszule, spodnie, swetry, T-shirty, kurtki i buty. Wybierając te ubrania, zawsze należy zwracać uwagę na jakość materiałów i dopasowanie do sylwetki. Staraj się inwestować w ubrania wykonane z wysokiej jakości materiałów, ponieważ będą one trwalsze i lepiej się prezentują.

2. Stonowane Kolory

Odzież męska basic często występuje w stonowanych kolorach, takich jak czarny, biały, szary, granatowy i beżowy. Te kolory są wszechstronne i łatwe do zestawienia, co sprawia, że ​​są doskonałą bazą dla różnorodnych stylizacji. Możesz także eksperymentować z delikatnymi akcentami kolorystycznymi, ale pamiętaj, aby nie przesadzać - mniej czasem znaczy więcej.

3. Zbalansowane Proporcje

Podczas stylizowania odzieży basic dla mężczyzn ważne jest zachowanie zbalansowanych proporcji. Na przykład, jeśli wybierasz luźną koszulę, warto zestawić ją z bardziej dopasowanymi spodniami, aby uzyskać proporcje. Unikaj noszenia luźnych ubrań z wszystkich stron, ponieważ może to sprawić, że wyglądasz niechlujnie.

4. Dodatki, Które Podnoszą Styl

Dodatki mogą sprawić, że nawet najbardziej podstawowy strój stanie się wyjątkowy. Zegarek, elegancka torba na laptopa, stylowe okulary przeciwsłoneczne czy elegancki pasek mogą dodać klasy i indywidualności Twojej stylizacji. Pamiętaj jednak, aby nie przesadzać z ilością dodatków - mniej znów może być więcej.

Podsumowanie

Stylizowanie odzieży męskiej basic może być zarówno przyjemnością, jak i wyzwaniem. Ważne jest jednak, aby pamiętać o jakości, proporcjach, kolorach i dopasowaniu do okazji. Korzystaj z tych praktycznych wskazówek, aby stworzyć stylowe i eleganckie zestawy, które będą podkreślać Twoją osobowość i pewność siebie w każdej sytuacji.

Luźne t-shirty z uroczym nadrukiem królika

Hallo! Wie kann ich Ihnen bei Ihrem Einkauf bei Kawaii Fashion Shop behilflich sein? Wenn Sie Fragen zu unseren Produkten oder Bestellungen haben, zögern Sie nicht, mich zu kontaktieren. Ich bin hier, um Ihnen zu helfen und Ihnen einen angenehmen Einkaufserlebnis zu bieten.

❤10% OFF Coupon: kawaii10off

📦Free worldwide shipping📦

Anime Tutkunlarının Tarzını Yansıtan Gömlekler: Anime T-Shirtleri Hakkında Her Şey

Anime, dünya genelinde milyonlarca tutkulu hayran tarafından sevilen bir sanat formu ve kültürel fenomendir. Anime karakterleri, renkli dünyaları ve benzersiz hikayeleriyle insanların hayal gücünü zenginleştirirken, anime t-shirtleri de bu tutkuyu günlük giyim tarzlarında yansıtmanın popüler bir yoludur. Bu makalede, anime t-shirtlerinin popülaritesi, farklı tasarım seçenekleri, kombinasyon önerileri ve satın alma ipuçları hakkında derinlemesine bir inceleme yapacağız. 1. Anime T-Shirtlerinin Popülerliği: Anime t-shirtleri, anime hayranlarının sevgi ve bağlılık duygularını ifade etmek için harika bir platform sunar. Favori anime karakterlerini, sahnelerini veya alıntılarını taşıyan bu t-shirtler, gençlerden yetişkinlere kadar geniş bir kitleye hitap eder. 2. Farklı Tasarım Seçenekleri:

Anime t-shirtleri, birçok farklı tasarım ve stile sahiptir. Popüler anime serilerinden esinlenen grafikler, karakter portreleri, alıntılar ve soyut desenler gibi çeşitli seçenekler sunar. Her zevke ve tercihe uygun bir t-shirt bulmak mümkündür. 3. Anime Kültürünü Yansıtan Kombinasyonlar: Anime t-shirtleri, birçok farklı kıyafetle mükemmel bir şekilde kombinlenebilir. Kot pantolonlar, eşofman altları, etekler veya şortlarla giyilebilirler. baskılı t-shirt modelleri t-shirtler, klasik bir jean veya rahat bir eşofman altı ile bile harika görünürler. 4. Anime T-Shirtleri Satın Alma İpuçları: Anime t-shirtleri satın alırken dikkat edilmesi gereken bazı önemli faktörler vardır. Kaliteli baskılar, dayanıklı kumaşlar ve doğru boyut seçimi, uzun ömürlü ve memnuniyet verici bir alışveriş deneyimi için önemlidir. 5. Anime T-Shirtleri ve Sürdürülebilirlik: Anime t-shirtlerini satın alırken sürdürülebilirlik konusuna da dikkat etmek önemlidir. Organik pamuk, geri dönüştürülmüş malzemeler veya adil ticaret uygulamalarını destekleyen markalardan alışveriş yapmak, çevresel ve sosyal sorumlulukları göz önünde bulundurmanın bir yoludur. 6. Anime T-Shirtleriyle Tarzınızı İfade Edin: Sonuç olarak, anime t-shirtleri giyim tarzınızı ifade etmenin eğlenceli ve etkili bir yoludur. Favori anime karakterlerinizle bağ kurmak, diğer hayranlarla etkileşimde bulunmak ve anime kültürünü kutlamak için mükemmel bir yoldur. Herkesin gardırobunda bir anime t-shirti bulunmalıdır, çünkü bu sadece bir giysi değil, aynı zamanda bir tutkunun ve hayalin bir ifadesidir.