Herkes için çabalayıp kendiniz için hiçbir şey yapmadığınızı farkettiğiniz o an, insanın içinde Bir yerlerde birşeyler buruluyor. Her defasında kendine hatırlatma yapıyorsun. Bir daha kimse için çabalamayacağım diyorsun. Kimse de bana birşey yapmasın istemiyorum diyorsun. Fakat işin sonunda yine kendini bir başkası için çabalarken buluyorsun. Ve karşı tarafın sizin için kılını bile kımıldatmadığını tekrar, tekrar ve tekrar görüyorsun. Sonra olduğun yerde durup peki benim kendime verdiğim söze ne oldu diyorsun? Hani bir daha yapmayacaktım ? Ya da bu insanlar için gerçekten hiçbir şey ifade etmiyor muyum? Daha da kötüsü acaba hiçbir zaman mı birşey ifade etmedim acaba diye sorguluyorsun. Aslında cevap çok açık gözümüzün önünde duruyordu. Peki görmek istememekdeki bu çabamız niye?

Yanmak. Canını yakmaları. Canının yanması. Güvenmek. İnanmak. Güvendiğin için ağladığın geceler. İlk güvenişin. İlk baba deyişin. İlk sevgilim deyişin. Bir çocuk. Bir baba. Bir genç. Bir sevgili. Güvenen tek kişi. Kırılan kalp. Ağlatan hatıralar. Unuttuğun anlar. Tüm anlar. Camın kırıldığı an. Soğuyan gece. Mevsim yaz. Dışarda kar. Hislerin toprakta. Hayatın camlardan daha çok dağınık. Topladıkça kanayan parmakların. İçinde yer edinen camlar. Yoksulluk. Sevgi yoksulluğu. Yanan bir köy. Yanan sadece sen. Keşke ölseydim dediğin anlar. Keşke bunları görmeseydim dediğin her an. Damarındaki izler. Sırtındaki bıçaklar. Bıçaklarda parmak izleri. Senin parmak izin. Onun parmak izi. Onların parmak izi. Soğuyan tenin. Kana bulanan parkeler. Gerçekleşen intiharlar. Ruhta ve gerçekte. Geriye kalan mektup. Okunmayan mektuplar. Yazılmayan mektuplar. Çığlıklar. Beynindeki sesler. Beynindeki bilye. Çatlayan duvarlar. Dağılan hayatın. Gidenler ve kalanlar. Gidenler kalanlardan çok. Kalanlar gidenlerden daha eksik. Acı. Kan. Kan kokusu. Beynin dolu. Karanlık sokaklar. Yağan yağmur. Suyu seven kedi. Kediden korkan köpek. Çıkmaz sokaklar. Geçen saatler. Dökemediğin için. Ardında kalan kitaplar. Yazdığın yazılar. O günlerden fotoğraflar. Dinlemeye korktuğun şarkılar. Hissizleşen hisler. Solan kokular. Kararan bulutlar. Kuruyan gözler. Yerlerde saçlar. Elinde saçlar. Kulağındaki ağlama sesi. Senin ağlama seslerin. Ölmüş bir ruh.

Söyle, daha kaç gün yaşayabilirsin böyle?