Best Of 2022 – Przebój Roku – Polska

Best Of 2022 – Przebój Roku – Polska

50/Wiktoria Zwolińska – Klony (Magic Records)49/Melrose – Patience (Melrose / Agora SA)48/Muchy – Nie tak (Kayax Prod.)47/Męskie Granie Orkiestra 2022(Bedoes, Krzysztof Zalewski, Kwiat Jabłoni) – Jest tylko teraz (Kayax Prod. / Mystic Prod.)46/Igo – Helena (Universal Music)45/Antonina – Doktor (Def Jam / Universal Music)44/Gree – Blask (Echo Production)43/Faustyna Maciejczuk – Deja Vu (Fonobo…

View On WordPress

Bologna, arriva Amore di Pippo Delbono

Bologna, arriva Amore di Pippo Delbono. Dopo il debutto nel 2021 al Teatro Storchi di Modena e una lunga tournée in Italia e all’estero, dal 24 al 27 novembre 2022 va in scena al Teatro Arena del Sole di Bologna Amore, l’ultima opera di Pippo Delbono, regista e attore di teatro e cinema, autore, tra gli artisti italiani più apprezzati e conosciuti all’estero, i cui lavori sono ospitati e prodotti nei teatri e nei festival di numerosi paesi stranieri. Con la sua Compagnia, fondata negli anni ’80 insieme a Pepe Robledo, e che nel tempo si è arricchita di persone e interpreti unici, Delbono, artista di casa in ERT, ha realizzato spettacoli che hanno segnato la storia del teatro contemporaneo, attraversando più di 50 paesi. In occasione della seconda replica di Amore, il 25 novembre alle ore 17 presso la Cineteca di Bologna – Cinema Lumière (Piazzetta P.P. Pasolini 2/b) è previsto un incontro con Pippo Delbono nell’ambito del ciclo "L’Arena del Sole in Cineteca". L’artista introduce la proiezione del film Sacrificio di Andrej Tarkovskij, citato nello spettacolo con la suggestiva immagine di un albero secco, posto su un lato del palco. Amore nasce dall’incontro e dall’amicizia fra Pippo Delbono e il produttore teatrale italiano da anni attivo in Portogallo Renzo Barsotti e dal loro desiderio di realizzare insieme uno spettacolo su questo paese. Da qui inizia la ricerca sull’"amore" come sentimento, stato dell’anima. Un vero e proprio ingranaggio nell’organismo umano, che seleziona, sposta, frantuma e ricompone tutto ciò che vediamo, che sentiamo, tutto ciò che desideriamo. Lo spettacolo è un viaggio musicale e lirico attraverso una geografia esterna – il Portogallo, ma anche l’Angola e Capo Verde – e una interna, quella delle corde dell’anima che vibrano al minimo colpo della vita. Le note sono quelle malinconiche del fado, che esplodono in slanci energici attraverso la voce dei suoi cantanti; il ritmo quello ora di una parata, ora di un tableau vivant, ora di una lenta processione; l’immagine è un quadro che muta nei colori, si scalda e si raffredda. Una grande coproduzione internazionale, che nel percorso di creazione ha coinvolto artisti di diverse discipline come Pedro Jóia, noto chitarrista e compositore, due volte Premio Carlos Paredes; il cantante Miguel Ramos e la scenografa Joana Villaverde. Con loro anche l’angolana Aline Frazão, scrittrice, musicista e autrice della colonna sonora del film Aria Condizionata (2020) del regista Fradique, all’anagrafe Mário Bastos, una delle voci più talentuose del cinema contemporaneo africano. E torna poi, come in tanti spettacoli di Delbono, la parola poetica, restituita dal registro caldo dell’artista attraverso il suo consueto, ipnotico, salmodiare al microfono. Le parole sono quelle di Carlos Drummond De Andrade, Eugenio De Andrade, Daniel Damásio Ascensão Filipe, Sophia de Mello Breyner Andresen, Jacques Prévert, Reiner Maria Rilke e Florbela Espanca. "Questo spettacolo – racconta Pippo Delbono – presenta una duplice visione dell'amore. Da una parte – e sono i testi a prendere voce – ci mettiamo, tutti, alla ricerca di quell'amore, cercando di sfuggire alla paura che ci assale. In questo viaggio si cerca di evitarlo, questo amore, anche se ne riconosciamo costantemente l'urgenza; io lo ricerco, ma anche lo voglio, ed è proprio questo che fa paura. Ma il cammino – fatto di musiche, voci, immagini – riesce poi, forse, a portarci verso una riconciliazione, un momento di pace in cui quell'amore possa manifestarsi al di là di ogni singola paura". A tenere insieme un montaggio emotivo mai del tutto pacificato è una grammatica scenica che alterna il pieno al vuoto, il canto alla musica, la voce viva al silenzio, alla ricerca di una rappresentazione onirica ed elegiaca della crudele risacca di distacco e ricongiungimento. Protagoniste sono l’assenza, la distanza, la nostalgia: una mappatura di emozioni che scava nell’animo dell’autore, dei suoi interpreti e dello stesso spettatore, chiamato a cercare sempre con gli occhi ciò che manca e che, inesorabilmente, tarda a manifestarsi. Amore vuole essere il tentativo di condivisione di un incontro fugace: l’amore è "un uccello rapace" che afferra e porta via e che, così facendo, si presenta come qualità totalmente umana. Le lingue diverse che si abbracciano nella trama sonora sono espressione di questa terra, il Portogallo, che accoglie e che lascia tracce. Amore è ancora una volta il tentativo di poetico tentativo di Delbono di portare dentro al teatro la vita. Nominando questa parola, invocandola in maniera laica e sognante, si dà voce a questa parola, a lungo grande assente nei discorsi pubblici. Tournée: dal 6 dicembre 2022 al 10 dicembre 2022 – Teatro Ivo Chiesa, Genova 24 gennaio 2023 – Teatro Cervantes, Malaga dal 28 febbraio al 5 marzo 2023 – Fonderie Limone Moncalieri, Torino dal 7 al 9 marzo 2023 – Teatro Chiabrera, Savona dal 23 al 24 marzo 2023 – Théâtre Molière, Sete dal 26 al 30 aprile 2023 – Comédie, Ginevra dal 10 all’11 maggio 2023 – Bonlieu, Annecy Teatro Arena del Sole, via Indipendenza 44 – Bologna Prezzi dei biglietti: da 7 € a 25 € esclusa prevendita Biglietteria: dal martedì al sabato dalle ore 11.00 alle 14.00 e dalle 16.30 alle 19.00 Tel. 051 2910910 - [email protected] | bologna.emiliaromagnateatro.com Vengo anche io! Per la replica di sabato 26 novembre alle 19.00 è previsto uno degli appuntamenti di Vengo anche io!, ciclo di laboratori creativi per bambini mentre i grandi sono a teatro, dal titolo M’ama non m’ama - Laboratorio artistico, in collaborazione con Istituzione Bologna Musei, a cura del Dipartimento educativo del MAMbo - Museo d’Arte Moderna di Bologna e di "Senza titolo". Teatro No Limits - Spettacoli audiodescritti La replica di domenica 27 novembre è audiodescritta per il pubblico con disabilità visiva.... #notizie #news #breakingnews #cronaca #politica #eventi #sport #moda Read the full article

Filip Lato & Sound'n'Grace – 100

dzielę na pół każdy wdech, każdy ruch staram się mierzyć odległość od snu to takie trudne, gdy nie ma cię tu oczy wilgotne, topnieją jak lód chce zatopić się w naszej małej mgle zanim nas policzysz wiedz że dziele nas na części dwie jedna nie da rady sama być gdy druga nie może bez niej żyć

Filip Lato: Zanim Nas Policzysz (ft. Jula)

Było zajebiście.

Jechałam na dosłownie ostatni gwizdek i to jeszcze tramwajem, którego motorniczy lekkomyślnie wjechał na niewłaściwy tor przez co poprowadził nam pojazd “offroadem” :P (był trochę stresik, ale wróciliśmy na właściwy szlak).

Byłam ciekawa co Taco zaprezentuje - bo bilet kupowałam 3 lata temu na trasę związaną z albumem “Pocztówka z WWA, lato ‘19″, ale wiadomo - wydarzyła się zaraza, koncert przekładano milion razy przez kolejne 2,5 roku, a artysta zdążył nagrać dwa kolejne albumy xD

Więc byłam ciekawa co usłyszę - czy “w piątki leżę w wannie” czy “Polskie Tango” - ale luz, najedzonam jestem muzycznie, bo usłyszałam obydwa. Mniam, dobrze mi. Był “deszcz na betonie” i mój ulubiony przewodnik po Warszawie “następna stacja”. Jestem zadowolona.

Ale było coś czego się absolutnie nie spodziewałam... Artyści zeszli ze sceny po koncercie, publiczność domagała się bisiu. Normalka. Oczywiście byłam pewna, że WRÓCĄ - no koncert i bis. Normalka. Ale TOTALNIE mnie zaskoczyło, że na scenę wbiegł również Quebo (!!) i chyba Bedoes (totalnie inaczej brzmiał na żywo i nie byłam pewna czy to on) i wykonali kilka piosenek z płytki Taconafide! Po prostu szaaaaał! 

Wow!

I dopiero PO TYM jak zeszli ze sceny, a my dalej biliśmy brawa na scenę wrócił Filip z solo bisem. Po prosu... WOW! 

---

ALE!

Mam takie rozkminki.

Bo bawiłam się super - przyszłam na ostatnią chwilę w myśl, że usiądę gdzieś z tyłu, nie będę nic widzieć, ale pochłonę tej koncertowej atmosfery. Tak by mieć blisko do wyjścia gdyby ból okazał się zbyt dokuczliwy. A okazało się, że miałam najlepsze możliwe miejsca siedzące - widziałam wszystko super wyraźnie, byłam w połowie wysokości trybun, centralnie na środeczku na przeciwko sceny! W innych warunkach zazdrościłabym osobą na płycie: bo aż chciało się do tej muzy bujać, ale w moim obecnym stanie zdrowa KAŻDY ruch nóg jest okupiony przeszywającym, szczypiącym bólem, więc wolałam w miarę sztywno siedzieć i chłonąć muzykę. Po prostu. Więc super się złożyło.

Podczas słuchania tekstów Taco  wracałam wspomnieniami do sytuacji w których tych piosenek słuchałam np: “deszcz na betonie” to była moja piosnka w drodze rano do pracy w okresie po zerwaniu z moim exem. Taka trochę wyidealizowana wizja wyznania miłości. Gdy ją słyszę przed oczami mam fragmenty drogi między dworcem głównym, a moim biurem - brukowane chodniki, konkretne przejścia dla pieszych z sygnalizacją świetlną, zapachy rosących przy tej ścieżce krzewów na wiosnę. I w zasadzie wszystko co pamiętam jest okraszone porannym, łagodnym światłem wschodzącego słonka. Słuchałam też “deszczu na betonie”, kiedy faktycznie był ostatni dzień wakacji, 31.08 jakoś w 2018 r - kiedy się przeprowadziłam do mieszkania z którego miesiąc temu się wyniosłam. xD  

A “Fiji” (aka “tak mnie wkurwia kiedy nie odbierasz” lol xP) to była piosenka tak mocno ze mną rezonująca chyba też w 2018r - dzieliłam się wtedy tą piosenką z kuzynka i obydwie taaaak doskonale się odnajdowałyśmy w tym tekście. Był taki “w punkt”.

I tak słuchałam sobie...

... i tak nawet czułam nostalgię czasem... 

... ale jednak częściej taki sprzeciw: że to niekoniecznie są uczucia do których chcę wracać. 

Kiedyś case z facetem, który mnie wkurwia tym, że nie odbiera telefonów, który tak mnie irytuje, gdy nie odpisuje na wiadomości wydawał się znajomy i w zrozumiały sposob budzący tyle “codziennej” frustracji i ciężkich uczuć, że można by o tym piosenkę/wiersz napisać. A teraz? No właśnie... teraz nie. I to jest perpsktywa, której kiedyś nie miałam, a której nie potrafiłam ogarnąć, że istnieje, bo wcześniej nie znałam mężczyzny dostępnego emocjonalnie (tata też taki nie był) - tu była potrzebna terapia. Nie dość, że mam inny mindset i z mniejszą ilością spraw czuję, że powinnam się bujać w kwestii swoich oczekiwań wobec związku (np: chociaż mam chęć wiedzenia wszystkiego o moim facecie, to czasem wybieram swoją dociekliwość po prostu porzucić - jak będzie gotowy to sam się tym podzieli, póki co cieszę się tymi sferami życia do których mnie zaprosił), chociaż jestem pewniejsza siebie (nie bywam zazdrosna - on mi nie daje powodów do zazdrości ofc, rzadziej bywam też przestraszona, że go stracę, że on kogoś innego wybierze, albo czy powinnam mieć jakieś poczucie zaalarmowania: wiem co on do mnie czuje, a w takich chwilach zwątpienia próbuję wrócić do faktów - że cokolwiek się stanie mam wpływ tylko na siebie i swoje decyzje, że nie umrę, nie zniknę, że po prostu będę solo i luz), to NAJCUDOWNIEJSZE jest to, że doświadczenie z moim O. mnie nauczyło, że jeżeli nie odbiera telefonu lub nie odpisuje na smsy to oznacza, że NIE MOŻE i że dopilnuje, aby do mnie zadzwonić/napisać w pierwszej “wolnej” chwilii. Mam absolutnie emocjinalnie dostępnego faceta. Chwilowa frustracja, kiedy nie odbiera telefonu nie jest ani tak długofalowa jaka bywała w moim poprzednim związku, nie budzi paniki i tworzenia czarnych scenariuszy z najokropniejszymi prawdopodobieństwami (cytując Taco z “Fiji” - “myślisz, że siedzę z kolegami i ciebie ignoruje”) - przeciwnie. Czuję wtedy takie... niezadowolenie, że nie odebrał, oczywiście, ale jednocześnie pewność, że wszystko jest okay, po prostu jest zajęty i oddzwoni później. Ba! Lepiej mu napisać “nie musisz oddzwaniać od razu, chciałam tylko zapytać jak ci dzień mija”, bo jak się zorientuje, że dzwoniłam to naprawdę zrobi wszystko by możliwie prędko oddzwonić. Słowem moje doświadczenia z O. nie budzą specjalnej frustracji w chwilach zwiazanych z kontaktem telefonicznym. Mogę o tym zapomieć przypadkiem, bo ta niewygoda stanowi taki ułamek w mieszanienie codziennie odczuwanych emocji. Natomiast moje wspomnienie związku z moim byłym i każda sytuacja nieodebranego telefonu, uników i niedostępności emocjonalnej, uciekania i odcinania - to była frustracja tak duża, że wyczerpująca! Po prostu kosmos.

I dlateo zaczęłam się przysłuchiwać dzisiaj inaczej, głębiej tekstą Taco... bo chyba przestały być dla mnie pod pewnymi wzgledami narzędziemi opisującymi moją znajomą rzeczywistość.

ʙɴʜᴀ sᴄᴇɴᴀʀɪᴜsᴢᴇ - ʙᴀᴋᴜɢᴏ̄ ᴋᴀᴛsᴜᴋɪ/ᴘɪᴇ̨ᴋɴᴀ ɪ ʙᴇsᴛɪᴀ/ᴘʀᴢᴇᴅsᴛᴀᴡɪᴇɴɪᴇ ᴘᴏsᴛᴀᴄɪ

Czego można się spodziewać po tych scenariuszach?

Angstu, dramy, bycia nazywaną idiotką (albo i gorzej), opisów ponurego pałacu (ale spoko, posprzątamy tam), zabawnej zgrai postaci pobocznych, najmniej delikatnej ze wszystkich trzech Reader.

„Będzie to, co ma być, nie inaczej

Rozpromieni się ktoś, ktoś zapłacze

Nie dowiesz się wcześniej, chyba że we śnie

Ale czy chcesz?

Nie wiedzieć dobrze jest

Wielkie ma oczy strach, gdy się boisz

To, co złe — wznieca i dwoi, troi

Nie wzbraniaj się, bierz wszystko jak jest

Bo życie po równo dzieli wydech i wdech

(...)

Swój czas, weź w garść, swój czas

Zanim Ci życie nie powie, że pass"

100 Sound'n'Grace i Filip Lato

Baśń

Piękna i Bestia Pierwotny Autor Nieznany

Postacie

Bakugō Katsuki jako Bestia

Reader jako Piękna

Overhaul (Chisaki Kai) jako ojciec Pięknej

Eri jako siostra Pięknej

Midoriya Izuku jako były Kapitan Gwardii

Midoriya Inko jako mama byłego Kapitana Gwardii/Twórczyni Klątwy

Kirishima Eijirō jako Trybik

Uraraka Ochako jako Puf Puf

Kaminari Denki jako Płomyk

La Brava (Aiba Manami) jako Bryczek (Bryczka)

Gentle Criminal (Tobita Danjūrō) jako Pani Imbryk (Pan Imbryk)

Hatsume Mei jako Wynalazczyni

I inni (zostaną dodani w miarę pojawiania się w scenariuszach)

MASTERLIST ZE SCENARIUSZAMI

The lovely @waru-chan8 tagged me to do this :D

Rules: we're snooping in your playlist. Put your entire music library on shuffle and list the first 10 songs, and then choose 10 victims.

Fireproof - Against the Current

Xtra - AleXa

Zanim nas policzysz - Filip Lato, Julia

ID - Michael Patrick Kelly

Almost famous- G-eazy

The black hall - pentagon

Nothing on me - Kai

One day - Lovejoy

Neverending story - Stray Kids

The one that got away - Katy Perry

FOR HONOR Marching Fire from Platige Image on Vimeo.

Director: Dominik Wawrzyniak Art Director: Jakub Jabłoński CG Supervisor: Maciej Prętki Executive Producer: Piotr Prokop Producer: Marina Borokhova

Department Coordinators: Tomasz Wróbel, Emilia Dziekan Production Coordinators: Piotr Gochnio, Karolina Koszewska, Marcin Kurowski, Klaudia Sordyl

Lead Previs Artist: Dominik Wawrzyniak Previs Artists: Olga Szablewicz-Pisuk, Katarzyna Olszewska, Paweł Lorenc, Alexandru Halcescu, Grzegorz Mazur, Jan Sojka Animators: Patryk Latos, Maciej Wojtkiewicz, Wojciech Jakubowski, Olga Szablewicz-Pisuk, Błażej Andrzejewski, Vesna Ostojic ,Katarzyna Olszewska, Friedl Jooste, David Mourato, Richard Clay Lead Character Artists: Szymon Kaszuba Character Artists: Paweł Brudniak, Maciej Zatwarnicki, Artur Tarnowski, Zbynek Kysela, Krzysztof Gryzka, Filip Adamiak, Amelia Baj, Izabela Zelmańska , Klaudiusz Wesołowski, Arkadiusz Tomaszewski, Agnieszka Strzęp, Sebastian Lautsch Character TD: Maciej Ciesielski, Nathan De Pascale, Robert Chrzanowski, Olga Bieńko, Bartłomiej Przybylski Character FX Artists: Bartosz Miraś Hair Groomers: Michał Skrzypiec, Marcin Kłusek, Mirosław Pączkowski, Jarosław Handrysik Lead Shading Artist: Bartosz Skrzypiec Shading Artists: Piotr Nowacki, Sebastian Deredas, Paweł Szklarski, Żaneta Szabat, Mateusz Sroka, Patrycja Domańska, Piotr Orliński Matte Paint Artist: Maciej Rębisz Lead Environment Artists: Arkadiusz Piwiec, Michał Rudkowski Model and Texture Artist: Tomasz Kuś, Sławomir Ostrowicki, Tomasz Cygan Lead FX Artist: Michał Firek FX Artists: Michał Grądziel, Agata Cichosz, Krzysztof Jachura, Rafał Rumiński, Dominik Dziubalski Look Development Artist: Paweł Szklarski Lead Lighting Artist: Przemysław Patyk Lighting Artists: Jakub Przybolewski, Artur Woźniak, Michał Skrzypiec, Bartosz Skrzypiec, Antoni Zakrzewski Compositing Artists:Mateusz Węglarz, Jakub Petruk, Adam Janeczek, Maciej Prętki Motion Capture TD: Grzegorz Mazur, Aleksander Szymkuć Storyboard: Paweł Piechnik, Andrzej Grzechnik Treatment: Szymon Kuczmierczyk Color grading: Piotr Sasim Online: Piotr Popielawski Data Wrangler / Conforming: Michał Własiuk

CTO: Tomasz Kruszona Lead Pipeline TD: Jarosław Zawiśliński Pipeline TD: Witold Duraj, Łukasz Dąbała, Adrian Krupa, Tomasz Kurgan, Sergii Nazarenko, Maksim Kuzubov Lead Render Wrangler: Wójcikowski Rafał Render Wranglers: Marcin Jóźwiak, Łukasz Derda, Kamil Boryczko, Piotr Szczepaniak Head of IT: Piotr Getka IT: Łukasz Olewniczak, Jakub Dąbrowski, Krzysztof Konig, Marcin Maciejewski

CrossfireX E3 2019 Announce Trailer from Platige Image on Vimeo.

CrossFireX comes to Xbox One in 2020. Now you can enjoy the game cinematic by our artist for this tactical first-person shooter for Microsoft Windows developed by Smilegate Entertainment. CrossfireX E3 2019 Announce trailer: Director: Damian Nenow CG Supervisor: Hubert Zegardło Art Director: Maciej Jackiewicz Executive Producer: Piotr Prokop Producer: Daria Zienowicz Head of CG: Bartłomiej Witulski Head of Production:Magdalena Machalica Department Manager: Tomasz Wróbel Production Assistant: Karolina Koszewska Team Producer: Piotr Gochnio, Marcin Kurowski, Klaudia Sordyl Production Coordinator: Anna Stańczak, Paweł Gajda Storyboard: Andrzej Grzechnik Concept Artist: Karol Klonowski Lead Layout Artist: Dominik Wawrzyniak Layout Artists: Anna Szustak-Borowska, Michał Kaleniecki, Grzegorz Mazur, Marta Wadecka, Zuzanna Suska, Filip Gracki Lead Animation Artist: Tomasz Grenda Animation Artists: Krzysztof Faliński, Błażej Andrzejewski, Olga Szablewicz - Pisuk, Patryk Latos, Piotr Kurzątkowski, Adam Zienowicz Lead Character Artist: Sebastian Lautsch Character Artists: Artur Owśnicki, Klaudiusz Wesołowski, Szymon Kaszuba, Amelia Baj, Maciej Hrynyszyn Lead Character TD: Bartłomiej Przybylski Character TD:Olga Bieńko, Robert Chrzanowski, Grooming Artist: Mirosław Pączkowski Character FX Artists: Kacper Żuliński, Bartosz Miraś Lead Set Dressing Artist: Michał Rudkowski Set Dressing Artists: Nauzet Martin Naranjo, Robert Kudera, Paweł Adamajtis, Mariusz Zastawny Matte Paint Artist: Maciej Biniek Compositing Artists: Agata Wacławiak - Pączkowska, Mateusz Węglarz, Łukasz Przybytek, Adam Janeczek, Jakub Petruk Lead Rendering Artist: Przemysław Patyk Rendering Artists: Michał Pancerz, Michał Witek, Marcin Jóźwiak, Krzysztof Olszewski, Lead Shading Artist: Piotr Nowacki Shading Artists: Piotr Orliński, Sebastian Deredas, Filip Adamiak, Żaneta Szabat Lead FX Artist: Michał Firek FX Artists: Rafał Rumiński, Michał Śledź, Filip Tarczewski, Agata Cichosz Data Wrangler: Michał Własiuk Audio/Video Technique: Maciej Żak, Maciej Niemirski Storyboard: Andrzej Grzechnik Translator: Jan Szelągiewicz CTO: Tomasz Kruszona Lead Pipeline TD: Jarosław Zawiśliński Pipeline TD: Łukasz Dąbała, Witold Duraj Lead Render Wrangler: Rafał Wójcikowski Render Wranglers: Kamil Boryczko, Ewelina Romejko, Piotr Szczepaniak Head of IT :Piotr Getka IT: Jakub Dąbrowski, Krzysztof Konig, Marcin Maciejewski, Łukasz Olewniczak Motion Capture TD: Grzegorz Mazur, Aleksander Szymkuć Sound Design and Mix: Platige Image Sound Design and Mix Engineer: Wojciech Chołaściński Sound Design and Mix Producer: Sabina Pająk - Maciaś

Filip Lato publikuje debiutancki singiel

Filip Lato publikuje debiutancki singiel

Debiutancki singiel Filipa Lato już jest – na razie w serwisach streamingowych. Dziś premierę będzie miał jeszcze teledysk do utworu. (more…)

View On WordPress

Single radiowe - Polska cz.7/2018

Single radiowe – Polska cz.7/2018

Moi w Katakumbach jednej z kawiarń fot.AK

Bang! Bang! Bang! i są kolejne wyselekcjonowane przeze mnie nagrania singlowe polskich artystów, które trafiły w trzecim kwartale br. do stacji radiowych. Nie ukrywam, że są wśród nich moi faworyci do podsumowania 2018 w kategorii “Przebój Roku” 🙂 Kto? No dobrze, zdradzę tylko jednego wykonawcę – Baranovski, a  w remixie Kamp! to jest petarda antenowa 🙂

  View On WordPress

Nie zostawiaj mnie, stoję tu jak zbity pies Bezradnie...

(...)

Nie umiem zapomnieć Wciąż wraca to do mnie Nie umiem zapomnieć A może ogień Zapłonie, znów to wiem Ja czekam co dzień Na wielkim, wielkim głodzie

Filip Lato na sylwestra 2019/2020 w Ustce.

Direndonckblancke 

Ultimi giorni per visitare la mostra allestita al museo Bozar di Bruxelles che, assieme alla rivista A+ Architecture, definisce i contorni di uno studio di architettura oggi rappresentativo della recente generazione fiamminga.

Lara Schrjver (1) nella sua introduzione alla monografia, punta l’attenzione a cosa significhi e caratterizzi l’architettura di questa piccola regione al nord del Belgio. A lato della vecchia scuola che riporta nomi conosciuti già dagli anni 80 e 90, come Marcel Smets, André Loeckx, Hilde Heynen, si delinea sempre più una tendenza che oltrepassa vecchie eredità, per piuttosto creare nuovi linguaggi del tutto indipendenti.

La zona delle fiandre si caratterizza per un’economia recente principalmente basata su medio piccole attività private dall’alto profilo, una dirigenza giovane che spinta da ricerca e innovazione, predilige giovani architetti e linguaggi moderni. Sprovincializzati da vecchi deja-vu e orientati alla sperimentazione formale e all’uso di materiali ecologici, i giovani studi alternano etica e costruzione dirigendosi su territori espressivi radicali e post-minimalisti.  

Ricerca di una complessità formale, ma non tanto iconica come quella olandese ma più sottile, più ricercata, meno evidente. i materiali vengono utilizzati in modo intelligente e spesso provocatorio, giocando con un intelligente umorismo tipico  belga.

Alexandre Dierendonck (1971) e Isabelle Blancke (1973) laureati in architettura a Sint-Lucas a Ghant, dopo diverse collaborazioni tra francia e in Belgio, sotto la guida di nomi prestigiosi come Stephane Bell, Xavier de Geyter, Christian de Portzamparc e Dominique Perrault si uniscono nel 2009 creando la firma di architettura Direndonckblancke.

I progetti, tra alloggi e servizi, caratterizzati da un apparente semplicità, celano invece ricerca nei dettagli e uso di materiali ricorrenti nella costruzione di queste zone, come il blocco di cemento portante e apparente o i solai e copertura in legno, oppure ancora il rivestimento metallico o in fibrocemento, tutti sistemi semplici e usati nelle costruzioni più ricorrenti. L’accostamento intelligente di materiali e colori determina facciate sbarazzine ma al contempo prive di stonature. Tutto é equilibrato, misurato, preciso. L’impressione generale che traspare sfogliando la monografia o passeggiando tra i progetti esposti é la costruzione, si pensa per costruire, per essere fattibile e giusto, ma al contempo semplice e giocoso grazie a una sana, quasi etica, ricerca cromatica.

Altro fattore connotante é il disegno e la rappresentazione, sembra che il Belgio oggi faccia scuola e diriga i nuovi codici della rappresentazione architettonica.(2)

Direndonckblancke ricerca una via personale e soprattutto coerente alla forma e materiali: estrema semplicità al limite del naif in piena estetica ecologico minimalista. L’uso del plastico a tratti simbolico a tratti iperealista ci conduce all’interno degli spazi in modo intelligente e sottile, ci permette di sognare e ragionare in progetti dal futuro pulito, organizzato. Rosa e pastello.  

(1) Lara Schrjver. “Direndonckblacke, Flemish Architects in a widening circle of influence”. London, Koening Books. 2019.

(2) Jean-Philippe Hugron. Trame et collage à l'école belge in  Architecture d'aujourd'hui 425. Juin 2018

* foto Filip Dujardin http://www.filipdujardin.be/

https://www.bozar.be/en/activities/149783-dierendonckblancke

http://dierendonckblancke.eu/

Stefano Ferracini

Stefano Ferracini (Treviso 1974), Architetto. Dopo anni di formazione e lavoro tra Italia e Portogallo, si stabilisce in Belgio. Insegna architettura d’interni a Esa Saint Luc Bruxelles.

https://sfarchitecture.tumblr.com/

Got tagged by @fraaawst (thanks my friend 🧡🌿)

Rules: You can usually tell a lot about a person by the type of music they listen to! Put your favorite playlist on shuffle and list the first 10 songs, then tag 10 people. No skipping!

1. Lost Control by Alan Walker

2. Ignite by K-391 feat Alan Walker and two other people I don't know

3. Krawiec by Filip Lato

4. Whistle by Flo Rida

5. Nieznajomi by Mateusz Mijal

6. King by Years and Years

7. 5 Milli Freestyle by Memphis Depay

8. Summer is a Curse by The Faim

9. Immortals by Fall Out Boy

10. Drive By by Train

I tag @ratocon @whatincornation @maxielando @arthursleclerc @fabioquartarar0 @fabioquartararhoe @schecoperez @theglory-days @norristroll @nicholance

METRO Exodus from Platige Image on Vimeo.

Director & Writer: Tomek Suwalski CG Supervisor: Hubert Zegardło Art. Director: Karol Klonowski  Executive Producer: Piotr Prokop Producer: Daria Zienowicz Department Coordinator: Tomasz Wróbel, Karolina Koszewska Production Coordinators: Piotr Gochnio ,Marcin Kurowski, Justyna Ołtarzewska, Klaudia Sordyl Animation Production Manager: Marina Borokhova

Concept Artist,Maciej Rębisz, Michał Niewiara, Jakub Jabłoński, Maciej Drabik, Mateusz Oźmiński, Damian Bajowski Lead Character Artist: Szymon Kaszuba Technical Character Lead,Sebastian Lautsch Character Artists,Maciej Zatwarnicki, Klaudiusz Wesołowski, Amelia Baj,Agnieszka Strzęp, Izabela Poznańska, Alexandru Halcescu Lead Asset Look Dev: Piotr Orliński Asset Look Dev Artists: Piotr Nowacki, Filip Adamiak, Sebastian Deredas,Żaneta Szabat, Patrycja Domańska, Bartosz Skrzypiec Lead Set Dressing Artist: Arkadiusz Piwiec Set Dressing Artists, Michał Rudkowski, Robert Kudera, Przemysław Sacharczuk, Mariusz Zastawny, Nauzet Martin Naranjo, Paweł Adamajtis, Tomasz Kuś, Maciej Drabik ,Michał Witek Lead Layout Artist: Dominik Wawrzyniak Layout Artists: Michał Kaleniecki, Janek Sojka, Grzegorz Mazur, Marta Wiśniewska Lead Animation Artist: Błażej Andrzejewski Animation Artists,Olga Szablewicz-Pisuk, Krzysztof Faliński, Bartosz Jerczyński, Patryk Latos, Andrzej Ellert Lead Character TD: Bartłomiej Przybylski Character TD: Olga Bieńko, Robert Chrzanowski, Mateusz Matejczyk, Rafael Vitoratti  Hair Groomer,Mirosław Pączkowski, Marcin Kłusek Lead Character FX Artists, Kacper Żuliński ,Bartosz Miraś,Oleksandr Gorodyskyi Lead FX Artist,Michał Firek FX Artists,Rafał Rumiński, Dominik Dziubalski , Agata Cichosz, Filip Tarczewski, Michał Grądziel, Igor Zanic Look Dev Artists: Mateusz Sroka, Paweł Szklarski Lead Lighting Artist,Przemek Patyk Lighting Artists,Michał Pancerz, Michał Witek, Piotr Orliński, Paweł Szkarski Matte Paint Artists,Maciej Biniek, Adam Trędowski, Maciej Drabik Lead Compositing Artist: Karol Klonowski  Compositing Artist,Łukasz Przybytek, Mateusz Węglarz, Dmytro Kolisnyk, Witold Płużański, Adam Rosłanowski, Jakub Petruk, Set Dressing/ Lighting/ Rendering/ Compositing:Seweryn Czarnecki, Andrzej Przydatek,Tomasz Przydatek Additional Set Dressing,Łukasz Gdaniec, Łukasz Walichnowski, Łukasz Świerczyński ,Michał Małyska, Waldemar Tabaka, Krzysztof Rusinek,Rafał Waniek Additional Animators,Ildkio Czipa, Nora Kiss, Barbara Agocs,Bea Ujj Animation Supervisor: Csaba Baros Technical Director: Szabolcs Sinka Additional Face Animators,David Barton,Nicole Mustoe,Katya Owu Grading: Piotr Sasim Finishing Artists: Piotr Popielawski

Music: Alexey Omelchuk Sound: Platige Image Sound Design: Wojciech Chołaściński Sound Producer: Sabina Pająk-Maciaś

Data Wrangler: Michał Własiuk Audio/Video Technique: Maciej Żak Storyboard: Andrzej Grzechnik Treatment Layout: Szymon Kuczmierczyk Translator: Jan Szelągiewicz CTO: Tomasz Kruszona Lead Pipeline TD: Jarosław Zawiśliński Pipeline TD,Łukasz Dąbała ,Witold Duraj, Adrian Krupa, Tomasz Kurga, Maksim Kuzubov, Sergii Nazarenko Lead Render Wrangler,Rafał Wójcikowski Render Wranglers: Kamil Boryczko,Łukasz Derda,Marcin Jóźwiak ,Piotr Szczepaniak Head of IT: Piotr Getka IT: Jakub Dąbrowski, Krzysztof Konig, Marcin Maciejewski,Łukasz Olewniczak

Motion Capture Producer: Justyna Ołtarzewska Motion Capture Production Assistant: Dorta Woropaj Motion Capture TD: Grzegorz Mazur Motion Capture Junior TD: Aleskander Szymkuć,Dawid Wieczorek Motion Capture Camera: Dominik Wawrzyniak