#σωπαίνω
Text
Η Σιωπή - Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως
Το να σωπαίνεις, δεν προκαλεί ούτε δίψα, ούτε λύπη, ούτε πόνο.
Απ’ αυτούς πού σιώπησαν, κανείς δεν μετάνιωσε.
Απ’ αυτούς πού μίλησαν πάρα πολλοί το μετάνιωσαν.
Το να συγκρατεί κανείς τη γλώσσα του είναι τιμητικό και για τον γέρο και για τον νέο.
Για τα λόγια σου φτιάξε ζυγαριά και μέτρο και για το στόμα σου θύρα που θα το κρατά κλειστό.
Αν έχεις κάποιο λ...
Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/i-siopi-agios-nektarios-pentapoleos/
#Διδακτικά#Ορθοδοξία#ΆγιοςΝεκτάριος#γλώσσα#Δαυΐδ#εγκράτεια#κατάκριση#καταλαλιά#πολυλογία#σιωπῆ#σιωπώ#Σολομών#σωπαίνω
0 notes
Text
Δεν θέλω να ξέρω κανόνες για την τέχνη
Θέλω μονάχα να με απορροφάει
Για να μπορώ μέσα από εκείνη
να σωπαίνω
#greek tumblr#greek posts#greek blog#γκρικ μπλογκ#ελληνικο tumblr#ποίηση#feelings#συναισθήματα#γκρεεκ#greek quotes#ελληνες ποιητες#ελληνικο ποστ#ελληνικα#ελληνικά#ελλαδα#έλληνες ποιητές#ποιηση#ποιημα#ποιητής#τεχνη#γκρεεζ#γκρικ ποστ#γκρικ ταμπλερ#γκρικ κουοτς#γκρεες#ρομαντικές ψυχές#ρομαντισμός
122 notes
·
View notes
Text
Αναστάσιμο
Άδειος ο επιτάφιος,
στην μέση του ναού,
ο νεκρός ζει ανάμεσά μας
και μέσα μας
και δίπλα μας
και απέναντί μας
και στο μεγάλο σκοτάδι
είναι Το Φως.
Παιδί μου,
εγώ δεν έχω κάτι να σου πω
για ‘κείνο το κενό στο στήθος σου
την θηλιά στο λαιμό σου,
το βουβό σου κλάμα,
αργοπεθαίνεις
και μου γράφεις πως δεν θέλεις πια να ζεις,
πως δεν νιώθεις πια χαρά
ή θλίψη
μόνο κενό
κι εγώ σωπαίνω.
Να μου δώσεις το χέρι σου,
εδώ κι εδώ έμπηξαν τα καρφιά της σταύρωσης
για το δικό σου το χέρι,
στο πρόσωπό σου,
τρέχει το αίμα απ’ το δικό Του στεφάνι,
για το πρόσωπό σου,
και η λόγχη στο σπλάχνο Του,
δεν ήταν παρά για ‘σένα,
σπλάχνο Του,
κι αυτή η ψυχή σου που δεν βολεύεται
δεν είναι παρά γιατί μόνο σ’ Εκείνον βολεύεται
που την αγόρασε από τον θάνατο
γιατί πολύ σ’ αγάπησε.
Κι έτσι που με κοιτάς,
με τα ωραία σου μάτια,
με κάνεις να χαμηλώνω το κεφάλι,
πίσω σου ο Εσταυρωμένος
σε κοιτάζει,
είσαι για Εκείνον πιο πολύτιμος από το χρυσό
«Είσαι αρκετός,
αρκετός,
αρκετός», Σου φωνάζει,
με το μικρό σου όνομα,
γιατί σε ξέρει.
Απόψε πλημμύρισε το πάτωμα της εκκλησίας
αίματα,
καθρεπτίζεται εκεί η ύπαρξή μας
ξεπλένεται η καρδιά
κι απλώνεται - καθαρή - στις πασχαλιές.
Τίποτε δεν μας χωρίζει από την αγάπη Του.
#greek posts#greek tumblr#greek blog#γρεεκ τυμβλρ#γρεεκ ποστς#γρεεκ κουοτς#πασχα#ανασταση#χριστος#Θεος#ελπιδα#χαρά#ανοιξη
17 notes
·
View notes
Text
Μιχάλης Κατσαρός - Όταν
Όταν ακούω να μιλάν για τον καιρό
όταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμο
όταν ακούω σήμερα το Αιγαίο να γίνεται ποίηση
να πλημμυρίζει τα σαλόνια
όταν ακούω να υποψιάζονται τις ιδέες μου
να τις ταχτοποιούν σε μια θυρίδα
όταν ακούω σένα να μιλάς εγώ πάντα σωπαίνω.
Όταν ακούω κάποτε στα βέβαια αυτιά μου
ήχους παράξενους ψίθυρους μακρινούς
όταν ακούω σάλπιγγες και θούρια
λόγους ατέλειωτους ύμνους και κρότους
όταν ακούω να μιλούν για την ελευθερία
για νόμους ευαγγέλια για μια ζωή με τάξη
όταν ακούω να γελούν
όταν ακούω πάλι να μιλούν εγώ πάντα σωπαίνω.
Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γη
κάποτε που θα στερέψουν οι άσημες φλυαρίες
κι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή
θ' ανοίξω το στόμα μου
θα γεμίσουν οι κήποι με καταρράχτες
στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια
οι νέοι έξαλλοι θ' ακολουθούν με στίχους χωρίς ύμνους
ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία.
Πάλι σας δίνω όραμα.
9 notes
·
View notes
Text
Επειδή λες όχι και ναι κι ύστερα όχι
και δεν παραιτείσαι, ντρέπομαι
για τα ίσως, τα μπορεί τα δικά μου,
μα δεν αλλάζω, όπως δεν αλλάζεις κι εσύ,
αν αλλάζαμε θα ‘μαστε πάλι
δυο άγνωστοι και θ’ αρχίζαμε
απ’ το άλφα.
Τώρα ξέρουμε που πονάς
που σωπαίνω πότε γίνεται παύση,
διακοπή αίματος και κρυώνουν
τα σώματα, ώσπου μυστικό δυναμό
να φορτίσει πάλι τα μέλη
με δύναμη κι έλξη και δέρμα ζεστό.
Επειδή είναι δύσκολο ν’ αγαπάς
και δυσκολότερο ν’ αγαπάς τον ίδιο άνθρωπο
για καιρό, κάνοντας σχέδια και παιδιά
και καβγάδες, εκδρομές, έρωτα, χρέη
κι αρρώστιες, Χριστούγεννα, Κυριακές
και Δευτέρες, νόστιμα φαγητά και καμένα.
Μιχαλης Γκανας
3 notes
·
View notes
Text
Δε ξέρω αν η καλύτερη απάντηση ήταν ποτέ η σιωπή. Κι ούτε που πίστευα πως θα φτανα στο σημείο πλέον να σωπαίνω για πολλά. Δε ξέρω αν ένας άνθρωπος που δηλώνει συναισθήματα μπορεί να αντιληφθεί πως με το να αδιαφορεί δε τα τιμάει. Αλλά το χειρότερο θα’ρθει σε λίγο. Εκεί που η αδιαφορία δε θα σχολιαστεί καθόλου, όταν πια όσα έλεγα και όσα ένιωθα θα είναι το τελευταίο που θα με νοιάζει. Και μάλλον έρχεται ή απλώς είμαι τόσο συνηθισμένη στο να απομυθοποιώ που πλέον δε νιώθω και πολύ.
8 notes
·
View notes
Text
Είμαστε μεγάλα παιδιά πια
Καταλαβαίνεις και καταλαβαίνω
Σπίτι δουλειά, σπίτι δουλειά και κάπου στο ανάμεσο σωπαίνω
Και ξαποσταίνω
Λαχανιασμένος από τη βία της κάθε μέρας
Από τα λόγια που όλο θάβω μα τα παίρνει ο αέρας
Είμαστε μεγάλα παιδιά πια
Μάθαμε να αντέχουμε στα βίτσια
Έχουμε φίλους, λίγα λεφτά
Έχουμε στέκια και καπρίτσια
Είμαστε τίγκα στη βιταμίνη
Πίνουμε τρεις καφέδες τη μέρα
Μα εγώ εχω λόγια που τα θάβω και τα βρίσκω στον αέρα
Είμαστε μεγάλα παιδιά πια
Από πανεπιστήμια και ωδεία
Κάνουμε γιόγκα και μουσική και ψυχοδραματοθεραπεία
Μιλάμε αργά, συνειδητά
Βρίζουμε λίγο ετσι απλά για τη φάση
Μα εγώ κάτι άλλο θέλω να πω κι όλο κάνω πως το'χω ξεχάσει
Είμαστε μεγάλα παιδιά πια
Κι οι δικοί μας έτσι μας βλέπουνε τώρα
Ανοίγουν διάπλατα οι δρόμοι
Μα όλα μας σπρώχνουν σε μια κατηφόρα
Ίσως να πρέπει να ανοίξω το βήμα, πιο βιαστικά να προχωράω
Ίσως να είμαι πιο σοβαρή
Μα εγώ ξεχνιέμαι και γελάω
Είμαστε μεγάλα παιδιά πια
Γυρνάμε ό, τι ώρα θέλουμε στο σπίτι
Σάββατο βράδυ θα βγεις στην πλατεία να
Ψάξεις να βρεις τι είναι αυτό που σου λείπει
Σε πιάνει μια λύπη, σε πιανει γερά και δε σε αφήνει
Κάτι έχω χάσει, ρε παιδιά
Είμαστε μεγάλα παιδιά πια, μιλάμε για πολιτική, τασεις και μόδα
Συρία, Παρίσι, τρομοκρατία, πρόσφυγες στη Βικτώρια μες στο χειμώνα
Όλα είναι ρόδα, όλα κυλάνε
Αλλάζει ο κόσμος, μαζί του μας παίρνει
Κι ό, τι μου πρόσφερε χαρά
Τώρα το βλέπω ν' αρρωσταίνει
Γίναμε μεγάλα παιδιά πια
Μα θα κάτσεις και φέτος να γράψεις το γράμμα
Σε κάποιο Βασίλη που ακόμη να αγιάσει από
Μία Μαρία που δεν ζει το θαύμα
Θα ευχηθείς "και του χρόνου", and a happy new year
Θα φτιάξεις γλυκά με την άσπρη τη σκόνη μα κάτω απ' το γκι
Θα σταθεις μοναχός κι η καρδια σου θα σπάσει
Σαν να' τανε ρόδι
Γίναμε μεγάλα παιδιά πια
Καταλαβαίνεις; Καταλαβαίνω
Μπλέχτηκαν μέσα μου οι ροές
Κι όλο ξεχνάω τι περιμένω
Να τσουγκρίσω τα αυγό μου
Να αλλάξω το χρόνο
Να αλλάξω τον κόσμο ή να αλλάξω εμένα
Ή αυτά τα λόγια που όλο θάβω να σκορπίσω στον αέρα;
Να δώσω μιά και να χαλάσω
Μες στην εξέλιξη της πλάσης
Αφού η ζωή κάποιες φορές απλώς σε αφήνει να γεράσεις
0 notes
Text
ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΗΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ
-κοίτα μπαμπά! χωρίς βοηθητικές, χωρίς χέρια
χωρίς εσένα σπάω το φράγμα της ενηλικίωσης
γερνάω, μηδενίζω
γίνομαι ωάριο έφηβης γαλανομάτας
σπέρμα ανειδίκευτου αρσενικού
bing bang
χτυπώ το κουδούνι… στην άκρη όλοι
βγάζω φρονιμίτες, έρχομαι να στο πω
σε βλέπω από μακριά να τινάζεις τα πέτα απ’ το χώμα
χαμογελάς, σωπαίνω
ανάβω κηρήθρες θλιμμένων μελισσών
τις μπήγω στο ύψος των ματιών σου
τις ποτίζω χρόνια, γίνονται φασολιές
ριζώνουν σε αμυντικές στάσεις εμβρύου
γιατί δεν ψηλώνουν Τζακ;
Πέρασε η ώρα και η μαμά θ’ ανησυχεί
οι αποχωρισμοί μας δεν έχουν συγκινήσεις
έχουν την οδύνη των πράσινων κυπαρισσιών
κάνω να φύγω… μα κάτι ήθελα να σου πω…
-κοίτα μπαμπά! χωρίς βοηθητικές, χωρίς χέρια
-Νίκη Χαλκιαδάκη, ποιητική συλλογή "Ανάσκελη με πυρετό (2012)" από τις εκδόσεις Μανδραγόρας
1 note
·
View note
Text
Κι εγώ το γέλιο το δικό σου περιμένω μ' ένα ποτήρι απ'την ανάσα μου θαμπό. Ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω γιατί από όλους θέλω απόψε να κρυφτώ. Γιατί δεν τους αντέχω ζευγαρωμένους και εγώ να μην έχω τα χέρια σου να γείρω, τι θέλω εγώ με τόση αγάπη γύρω. Γιατί θα τους ζηλεύω και το δικό σου χάδι θα γυρεύω.
1 note
·
View note
Text
....Επειδή λες όχι και ναι κι ύστερα όχι
και δεν παραιτείσαι, ντρέπομαι
για τα ίσως, τα μπορεί τα δικά μου,
μα δεν αλλάζω, όπως δεν αλλάζεις κι εσύ,
αν αλλάζαμε θα ’μαστε πάλι
δυο άγνωστοι και θ’ αρχίζαμε
απ’ το άλφα.
Τώρα ξέρουμε πού πονάς
πού σωπαίνω πότε γίνεται παύση,
διακοπή αίματος και κρυώνουν
τα σώματα, ώσπου μυστικό δυναμό
να φορτίσει πάλι τα μέλη
με δύναμη κι έλξη και δέρμα ζεστό.
Επειδή είναι δύσκολο ν’ αγαπάς
και δυσκολότερο ν’ αγαπάς τον ίδιο άνθρωπο
για καιρό, κάνοντας σχέδια και παιδιά
και καβγάδες, εκδρομές, έρωτα, χρέη
κι αρρώστιες, Χριστούγεννα, Κυριακές
και Δευτέρες, νόστιμα φαγητά
και καμένα, θέλοντας ο καθένας
να ’ναι ο άλλος γεφύρι και δέντρο
και πηγή, κατά τις περιστάσεις
ή και όλα μαζί στην ανάγκη,
δε θα πει πως εγώ δεν μπορώ
να γίνω κάτι απ’ αυτά ή και όλα μαζί,
κι αν είναι να περάσω
μια ζωή στη σκλαβιά –έτσι κι αλλιώς–
ας είμαι, λέω, σκλάβος της αγάπης.
Μιχάλης Γκανάς
1 note
·
View note
Text
Υπάρχουν τόσα που θέλω να πω και απλά σωπαίνω
a novel by me
#greek post#greek quote#greek posts#ελληνικα#ελληνικά#greek quotes#me#mine#greek#γρεεκ#πολλά#σωπαίνω#τι στο πουτσο
72 notes
·
View notes
Text
Εγώ που σ'αγαπώ
μα δεν σε είχα
σωπαίνω εδώ..
#γρεεκ κουοτσ#γρεεκ#σαγαπω#μα δεν σε εχω#αγάπη#ελληνικα στιχακια#ελληνικα κουοτς#χαμενη στη ληθη#σωπαίνω#αποχωρισμός#πονος
9 notes
·
View notes
Text
Δε χρειάζονται πολλά: Θα σωπαίνω και θα ξέρεις
29 notes
·
View notes
Text
μεθυσμένοι, τάχα
σφίγγω πολύ το μαξιλάρι πιστεύω στον ύπνο
κοινωνικές διαταραχές ζωντανεύουν στα ακατάσχετα όνειρα
επιπόλαιες σκέψεις που δεν επέμειναν τη μέρα -
δεν επέμεινα όσο θά θελα σε σένα
διαφορετικές προεκτάσεις η κάθε συνεδρία σεισάχθεια
στρίβω πολύ τα μαλλιά μου πιστεύω στον πόνο
εξ ου και τα ακατάστατα πράγματα που άφησα πίσω στο δωμάτιο -
πίσω δε σε άφησα, όχι εσένα
και η διαφυγή από το παράθυρο η θραύση σκευών το μπαμ!
δεν αντέχω να κουβαλάω τα ανεπίλυτα
αναμμένο τσιγάρο θέ μου τι όμορφα μάτια, κάτι χείλη, σταμάτα
ένα από αυτά τα χαμόγελα νά' χα
το καθημερινό αυχενικό η κουβέρτα βαριά το άσθμα
δεν μπορώ να σωπαίνω στα ανείπωτα
μια βεράντα σ' ένα ισόγειο μια λεωφόρος, ένα πάρτυ, κομμάτια
τις άγρυπνες κυριακές, την αγκαλιά σου μονάχα
και κάποιες από τις παρασκευές, μεθυσμένοι, τάχα
7 notes
·
View notes
Text
"Είμαστε μεγάλα παιδιά πια, καταλαβαίνεις και καταλαβαίνω. Σπίτι δουλειά, σπίτι δουλειά και κάπου στο ανάμεσο σωπαίνω. Γίναμε μεγάλα παιδιά πια. Καταλαβαίνεις; Καταλαβαίνω. Μπλέχτηκαν μέσα μου οι ροές κι όλο ξεχνάω τι περιμένω, να τσουγκρίσω τα αυγό μου, να αλλάξω το χρόνο, να αλλάξω τον κόσμο ή να αλλάξω εμένα; Ή αυτά τα λόγια που όλο θάβω να σκορπίσω στον αέρα; Να δώσω μιά και να χαλάσω, μες στην εξέλιξη της πλάσης αφού η ζωή κάποιες φορές απλώς σε αφήνει να γεράσεις."
Διάσπαρτες σκέψεις που φέρνουν μια δόση χάους στο πέρασμα τους. Τα "μεγάλα παιδιά " δεν λυγίζουν..ή μήπως λύγισαν μετά απ'αυτό;
-blue💙
#greek#greek quotes#ελευθερία#γκρικ ποστ#greek posts#μεγάλα#παιδιά#τραγούδι#νιωθω#δεν νιωθω#συναισθήματα#Spotify
7 notes
·
View notes
Text
Σκόρπιοι στίχοι, σε ένα τετράδιο μιας τότε δεκαεξάχρονης
Χαμένη, μέσα στων σκιών τα λάθη
Πιωμένη, βρίσκω τρόπο να μένω στα πάθη
Πιάνομαι από λόγια που μου δίνουνε κάτι
Ψάχνω μέρη, που δεν υπάρχουν καιρό πια στον χάρτη
Και όλο μόνη μένω, σ ’έναν χώρο νοικιασμένο
Σ’ αναζητώ, φωνάζω και κλαίω, μα μόνη σωπαίνω
Και εσύ; Έχεις χαθεί πια λίγο πριν την αυγή
Άδεια κορμιά, είσαι πλέον μια υπόσχεση κενή
Και τι να γίνει, εγώ δε χάλασα ποτέ μου χατίρι
Σε περιμένω, για πάντα εδώ στο ίδιο ακρωτήρι
Μα έχεις φύγει, και η ζυγαριά προς εμένα τείνει
Μια ιστορία, που εύκολα μπορεί να σε διασύρει
Και τι να γίνει; Το νόημα δεν ήταν αυτό
Να σ’ έχω δίπλα μου, μόνο εάν σ’ απειλώ
Για αυτό, ένα ακόμη βήμα πίσω θα κάνω
Και ελπίζω να το εκτίμησες, τίποτα παραπάνω
#greek#ellhnika#greek posts#greek quotes#greek lyrics#ellhniko tumblr#quotes#lyrics#ελληνικοί στίχοι#ελληνικο μπλογκ#ελληνικά#ελληνικα#ελληνικα ποστ#greece
10 notes
·
View notes
Last Seen Blogs
lightblue-heart
atlas
quicklyandrogynousfox-blog
game boy
lesrat
🥺
robapinhas
The future is ours to decide!
somehumanbeeing-blog
Some Human