Tumgik
#πρίν
thenewsmag · 2 years
Text
Ενέργεια: Θα σταθεί επιτέλους η Ευρώπη στο ύψος της;
Ενέργεια: Θα σταθεί επιτέλους η Ευρώπη στο ύψος της;
Πριν από 10 χρόνια, μεσούσης της χρηματοοικονομικής κρίσης που μάστιζε την Ευρώπη, ένας άνθρωπος βρέθηκε να «πάρει πάνω του» το μέλλον της Ευρωζώνης. Ο Μάριο Ντράκι άρθρωσε το περίφημο “whatever it takes”, οι αγορές πήραν ξεκάθαρο μήνυμα και η πορεία του ευρώ και κατ΄ επέκταση της ευρωπαϊκής οικονομίας αντιστράφηκε. Σήμερα, μια δεκαετία αργότερα, η ενεργειακή κρίση απειλεί εκ νέου να…
View On WordPress
0 notes
vasilissa-tou-chaos · 1 month
Text
Το 2018, είδα για πρώτη φορά την ταινία Delibal.
Φέτος, μια εβδομάδα πρίν την είδα ξανα.
Και πάλι είχα τον ίδιο ενθουσιασμό, έκλαψα ξανά όπως την πρώτη φορά.
Το Delibal είναι δηλητήριο Fusun μου, το Delibal σε σκοτώνει.
Tumblr media
16 notes · View notes
mplegeitonas · 25 days
Text
Πρίν κοιμηθώ
Έχω την τύχη να αποκοιμιέμαι κάθε βράδυ μέσα σε δυο αγκαλιές. Το σώμα μου βυθίζεται στο στρώμα όσο το πάπλωμα περιορίζει την κίνηση μου, κλείνω τα μάτια και τυλίγω τα χέρια μου όσο πιο σφιχτά μπορώ γείρω απ'τον κορμό μου. Οι παλμοί μου πέφτουν, τα φρύδια μου δεν ζαρώνουν το μέτωπο μου, η ανάσα μου είναι σταθερή. Είναι σαν το παιδί που χρειάζεται λίγη φροντίδα για να ξεχάσει τον κίνδυνο της νύχτας. Τις αγκαλιές αυτές δεν τις γνώρισα σε κάποιο κρύο στρώμα, ήταν στο δικό μου κρεβάτι και τότε ξεκουραζε δύο σώματα, πλάκωνε την δική μου ψυχή.
Μπλε Γείτονας
11 notes · View notes
metwpikh · 2 years
Text
Πρίν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή
σαν αγάπη μεγάλη .
224 notes · View notes
Text
Πρίν μου πείς πως αισθανεσαι
Δες πως μου φέρεσαι
Δεν συμβαδίζουν αυτά τα δυο αγάπη μου
280 notes · View notes
Text
Tumblr media
ὔμμες πεδὰ Μοίσαν ἰ]ο̣κ[ό]λ̣πων κάλα δῶρα, παῖδες,
σπουδάσδετε καὶ τὰ]ν̣ φιλάοιδον λιγύραν χελύνναν·
ἔμοι δ’ ἄπαλον πρίν] π̣οτ̣’ [ἔ]ο̣ντα χρόα γῆρας ἤδη
ἐπέλλαβε, λεῦκαι δ’ ἐγ]ένοντο τρίχες ἐκ μελαίναν·
The Muses, scattering violets from their skirts,
bring lovely gifts: children, be quick to seize them;
reach for the high-tuned lyre,
companion to our songs.
(Fragment 58a, trans. by Spraggs)
ἄγι δὴ χέλυ δῖα μοι λέγε
φωνάεσσα δὲ γίνεο
Come, divine lyre, speak to me and sing!
(Fragment 118, trans. by Rayor)
13 notes · View notes
petalidiagapanto · 1 year
Text
«Tutti diventano poeti, anche se prima non erano ispirati, quando li tocca Eros»
.
"Πᾶς γοῦν ποιητὴς γίγνεται, κἂν ἄμουσος ἧ τὸ πρίν, οὗ ἂν Ἔρως ἅψηται"
.
(Platone, Simposio, 196e)
Tumblr media
13 notes · View notes
oneirataxiakh · 2 years
Text
Λίγο πρίν τα 18.
Γιατί δεν έχω καταλάβει ακόμη για ποίο λόγο είναι τόσο σημαντικό που γίνομαι 18. Και με αγχώνει η σημασία που εκπέμπει το 18.
Λίγο πριν τα 18.
Γιατί ενηλικιώνομαι και ακόμη δεν έχω βρει πιο είναι το αγαπημένος μου χρώμα. Το αγαπημένο μου χόμπι. Το αγαπημένο μου φαγητό. Ξέρω ότι το λιγότερο αγαπημένο μου νούμερο είναι το 18.
Λίγο πριν τα 18
Γιατί ακολουθεί το 20. Μετά τα πρώτα 'αντα'. Μετά τα 'ηντα'. Και αν μέχρι τότε ακόμη αναπνέω, θα κλέβω οξυγόνο από κάποιο σημαντικό που μάλλον του αρέσει το 18.
Λίγο πριν τα 18
Γιατί όσο παιδικό είναι αυτό το κείμενο άλλο τόσο είμαι και εγώ. Και δεν ξέρω αν δεν το έχεις καταλάβει, αλλά με αγχώνει σε υπερβολικό βαθμό αυτό.
Λίγο πριν τα 18
Γιατί ότι ήθελα να κάνω τόσο καιρό θα το κάνω μετά τα 18. Και γιατί κανείς δεν ξέρει ότι σε λίγο γίνομαι επιτέλους.18 και 1 λεπτό. 18 και 2 λεπτά. 18 και 3 χρόνια.
Λίγο πριν τα 18
Είμαι εγώ , είμαι 18 παρά ένα λεπτό , αλλά ακόμη δεν μπορώ να προσδιορίσω αυτό το "εγώ". Και για πόσο ακόμη θα έχω χρόνο να ψάξω να βρω ποια είμαι εγώ και τι κάνω εδώ και γιατί γράφω τόσο χάλια και γιατί νιώθω τόσο χάλια και γιατί δεν είμαι εγώ;
Γιατί ακόμα ψάχνω να με βρω;18 μείον 1 λεπτό.
Στα 18.
Γιατί ακόμη ψάχνω να με βρω.
10 notes · View notes
mysterydark · 1 year
Text
Τα χέρια δεμένα πάνω από το κεφάλι της με δερμάτινα λουριά που τυλίγουν τους καρπούς της και καταλήγουν σε αλυσίδες σφικτά δεμένες γύρω από μια πέτρινη κολόνα. Μπορεί να δει και να ακούσει τα πάντα. Δεν της έδεσε ποτέ τα μάτια ως τώρα, για να βλέπει την αγωνία και τον τρόμο ζωγραφισμένο σε αυτά τον τρόπο που κλείνει τα βλέφαρα της όταν υποφέρει και πως δαγκώνει τα χείλη της καθώς τα δάκρυα της κυλούν.
Ένοιωθε την αυξανόμενη αγωνία στο σώμα της. Ήταν νευρική και αφουγκραζόταν την καρδιά της. Ένοιωθε τους κτύπους της δυνατούς και ηχηρούς σαν εκρήξεις ηφαιστείου. Ποτέ άλλοτε δεν την είχε αφήσει να περιμένει τόσο πολύ. Ο θάλαμος ήταν ψυχρός και ένοιωθε το γυμνό σώμα της εδώ και ώρα κρύο. Ήταν μεσημέρι μα το φώς του ήλιου δεν έβρισκε τρόπο να μπει, παρα μόνο δύο λαμπτήρες έλουζαν το χώρο με το κίτρινο, καχεκτικό τους φως.
Μετά από αρκετή ώρα αναμονής ακούστηκαν τα βήματα του. Βήματα αργά, σταθερά, βαριά λες και δεν ήθελαν να τον οδηγήσουν εδώ κάτω. Δεν ήταν το γνώριμο γρήγορο , ανυπόμονο περπάτημα του που φάνταζε σαν κελάηδημα στα αυτιά της ξέροντας ότι σε λίγες στιγμές εκείνος θα ήταν εδώ. Μπήκε στο θάλαμο και της είπε με βραχνή φωνή να χαμηλώσει το βλέμμα της και να μην μιλήσει. Του άρεσε να αυτοσυγκεντρώνεται μέσα σε απόλυτη ησυχία. Εκείνη υπάκουσε και στο θάλαμο οι μόνοι ήχοι που διατάρασσαν την σιωπή ήταν οι δύο ανάσες τους. Η πρώτη αργή και βαθιά ενω η δεύτερη σχεδόν ακανόνιστη , έντονη, λαχανιασμένη. Την σκέψη του στοίχειωνε μια και μόνο θλιβερή ιδέα … αλλα θα ερχόταν η σειρά και για αυτό. Προς το παρόν ήθελε να βάλει τις σκέψεις του σε μια σειρά.
Το βλέμμα του έπεσε στο γυμνό κορμί της. Η θέα αυτή δεν άργησε να του ξυπνήσει μια γνώριμη αίσθηση. Έναν πρωτόγονο πόθο να τη κάνει να υποφέρει. Έσφιξε στα χέρια του τη λαβή του μαστίγιου. Χαμογέλασε αχνά.. Ναι ήθελε να νοιώσει αυτή την αίσθηση άλλη μια φορά. Οι κραυγές της θα φάνταζαν σαν γοητευτική , μεθυστική μελωδία και αυτή η σκέψη έκανε για λίγο το σκυθρωπό του πρόσωπο να φωτιστέι.
Εκείνη ήταν ανήσυχη. Όχι τοσο για την δοκιμασία που την περίμενε αλλα για τον τρόπο που της είχε μιλήσει στο τηλέφωνο πρίν. Η φωνή του ήταν σβησμένη , πρόδιδε κόπωση , παραίτηση. Έβγαινε με δυσκολία από μέσα του, θαρρείς ξεψυχισμένα, μαρτυρώντας μια εσωτερική πάλη που τον άφησε αποκαμωμένο. Οι λέξεις που αντάλλαξαν ελάχιστες. Της είπε με επιτακτική φωνή να είναι στην ώρα της. Όταν τελικά ήρθε της φάνηκε ότι είχαν περάσει ατέλειωτες ώρες. Πρόλαβε να δεί ελάχιστα το πρόσωπο του πρ��ν την διατάξει να χαμηλώσει το βλέμμα της. Αυτό που είδε ήταν ένα πρόσωπο στεγνό , ανέκφραστο , άδειο και για αυτό τόσο τρομαχτικό. Ας ήταν τουλάχιστον να διέκρινε ένα συναίσθημα έστω και αν αυτό ήταν μίσος.
Κρατούσε στα χέρια του ένα κοντό μαστίγιο ιππασίας και βάδισε προς το μέρος της. Στάθηκε μπροστά της και κοίταξε το γυμνό της σώμα. Ήταν δικό του , του άνηκε και μπορούσε να το κάνει ότι εκείνος ήθελε . Την κοίταξε στα μάτια με βλέμμα διαπεραστικό , αυστηρό.
-Είσαι δική μου;
-Μάλιστα Κύριε
4 notes · View notes
thenewsmag · 2 years
Text
Ιτούδης στο ΟΠΑΠ GAME TIME: «Δεν φοβάμαι κανέναν, αλλά σέβομαι όλους τους αντιπάλους»
Ιτούδης στο ΟΠΑΠ GAME TIME: «Δεν φοβάμαι κανέναν, αλλά σέβομαι όλους τους αντιπάλους»
Ο Προπονητής της Εθνικής Ομάδας στην κάμερα του ΟΠΑΠ λίγο πριν το Eurobasket. Το ΟΠΑΠ GAME TIME, κάνει τζάμπολ στη σεζόν 2022-2023 φιλοξενώντας τον προπονητή της Εθνικής μας Ομάδας, Δημήτρη Ιτούδη. Με φόντο τα Κύπελλα του Eurobasket του 1987 και του 2005, Χριστίνα Βραχάλη και Λίλα Κουντουριώτη εύχονται να «τριτώσει το καλό».Ο Δημήτρης Ιτούδης, μεταξύ άλλων, ευχαρίστησε τον φίλαθλο κόσμο για τη…
View On WordPress
0 notes
kamenh-gh · 2 years
Text
Σου είναι τόσο δύσκολο να έρθεις να με βρείς;;
Θέλω να έρθεις να με αγκαλιάσεις δειλά, θέλω να κλέψω λίγο από την μυρωδιά σου που τόσο πολύ μου έχει λείψει, λίγο να κλέψω από το χρώμα τον ματιών σου καθώς με κοιτάνε.. "λίγο να κλέψω από εσένα".
Θέλω για μια γαμημένη φορά να μην χρειάζεται να μιλήσω.. Θέλω απλά να μου πεις πώς "και εμένα μου έλειψες".. και ύστερα να φύγεις ξανά.
Πρίν αυτή η γαμημένη ρουτίνα λερώσει το παραμύθι μας..
- Δημήτρης Δεγαμινιώτης
2 notes · View notes
squirrelinameatsuit · 2 years
Text
“Ties that Bind” in Ancient Greek
Translation:
“οἱ δεσμοί οἵ δεῖ”
τὸν θῆρα ἐσκεύασατε
ὅν ἡμίν θηρᾷ
τέρατι κακίονι ὡμίλησατε
βιοῖς παίζοντες
ὑμίν αύτοῖς ἀραῖοι
μῆτερ, πάτερ
τὸ ὄνομα καθίλετε
ἡ Πολίς ἡμῖν πρίν προσεκύνησαν
ἐδομένη σὺν τοῖς κακοῦργοις νὖν πονῶ
ὅ σπείρετε καρποῦμαι
ἕν τό θάλος
CHORUS:
ὁ δόμον αὖθις ἀρεῖται
τὸν ἀπολλύν κράτον ἀποληψόμεθα
τὸ Μίνωος ὄνομα
τὸ χρυσοῦν ἐκ τῇ τέφρᾳ ἀναπνησεται
ἐν ταῖς σκιαῖς καὶ ἀρρητοῖς
ἀμνάμουσι μυθοῖς δαρόν μεμνήκαμεν
τῆς Πόλεως ἄρξομεν
αὖθις αὖ
αὖθις αὖ
.
ἐξορθοῦν ἐπείρασα
τὰ ἄδικα
ἅ κερασφόρα τὸν βίον ἐσκιάκε
τοὺς νόους ἐκ χωρῶν διαβροχῶν ἐκσπᾶντα
ὁ τὸ ἐλευθερόν
ἐκ τοῦ αἶσχεος ᾔνησαν
λυπῇ τὸν Λαβύρινθον ἐτεύξατε
ἄν ὁ Θησεύς τὸ αἷμα κεκρύφοι
τὴν λύπιν ἐκ δεσμῶν
ὥν δεῖ οὐκ ὠνήσομαι
CHORUS
ὀ Θησεύς τὸν Μινώταυρον ἐθήρασαν
τοῖς μοῦ μιτοῖς δρᾶν ἀμηχανως οὐκ ἔσχεν
τὸν εὑρίσκειν καί ὅπλων γυμνόειν
τῷ φέρειν ἐπείρασαν
δὲ ἡ φύσις τέλος ἐνίκησεν
τοῦ ἐν μύδρῳ πέσοντος, ὁ γαῦρος
ἥρως τόλμης πάσης δόξαν ἔσχεν, τελῶν
τὴν διαφθοράν
ἐγώ αἴσχει δέομαι
CHORUS
μήτερ, πάτερ, τεθνήκατον
ὐπό τοῦ μου μελλονυμφοῦ προεδόθην
τοὺς σύνδεσμους ἄφιλους ἐσχίσαται
τὸ Μίνωος ὄνομα ὕποπτον
οὐ δαρόν ἔσται
.
Transliteration:
“hoi desmoi hoi dei”
ton thēra eskeuasate
hon hēmin thēra
terati kakioni hōmilēsate
biois paizontes
hȳmin autois araioi
mēter, pater
to onoma kathilete
hē Polis hēmin prin prosekynēsan
edomenē syn tois kakourgois nyn ponō 
ho speirete karpoumai
hen to thalos
CHORUS:
ho domon authis areitai
ton apollȳn kraton apolēpsometha
to Mīnōos onoma
ton khrȳsoun ek tē tephrā anapnēsetai
en tais skiais kai arrētois
amnamousi mythois dāron memnēkamen
tēn Poleōs arxomen
authis au
authis au
.
exorthoun epeirāsa
ta adika
ha kerasphora ton bion eskiake
tous noöus ek khōrōn diabrokhōn ekspanta
ho to eleutheron
ek tou aiskheos ēnēsan
lȳpē ton Labyrinthon eteuxate
an ho Thēseus to haima kekryphoi
tēn lypin ek desmōn
hōn dei ouk ōnēsomai
CHORUS
ho Thēseus ton Mīnōtauron ethērāsan
tois mou mitois dran amēkhanōs ouk eskhen
ton heuriskein kai hoplōn gymnoein
tō pherein epeirasan
de hē physis telos ekīnēsen
tou en mydrō pesontos, ho gauros
hērōs tolmēs pāsēs doxan eskhen, telōn
tēn diaphthoran
egō aiskhei deomai
CHORUS
mēter, pater, tethnēkaton
ypo tou mou mellonymphou proedothēn
tous syndesmous aphilous eskhisatai
to Minōos onoma hypopton
.
Back translation:
“The Bonds which Bind”
You prepared the beast
Which hunts us
Dealing with a worse monster
Playing with lives
Being yourselves cursed
Mother, father
You brought down our name
The City once fell down before us
Now I work with these criminals to eat
I reap what you sow
Your one scion
CHORUS:
My family will rise again
We’ll regain our lost power
The name of Minos
Will be revived golden from the ashes
In the shadows and untold
Forgotten stories have we remained long
We shall rule the City
Once again
Once again
.
I tried to right
Your injustices
Which, horned, had overshadowed my life
Tearing the minds from teary quarters
He freedom
From your infamy promised
You made the Labyrinth with pain
Theseus might have hidden the blood
The release from bonds
Which bind I will not buy
CHORUS
Theseus hunted your Minotaur
With my thread it wasn’t difficult
To find and disarm it
It tried to resist him
But its nature finally triumphed
After it fell into hot metal, the exulting
Hero took credit for every feat, completing
My downfall
I am bound by infamy
CHORUS
Mother, father, you both have died
I was betrayed by my betrothed
My loveless bonds were cut
The Minos name suspected
Will not for long be
.
Translator’s notes:
Line 10: “καρποῦμαι” means “I reap” in a metaphorical sense, while the word I used in “Elysian Fields” is literal. I have currently rated “proximity to tree imagery” above “character parellels” on my list of translation considerations.
Line 12: Ariadne uses the same word to describe her family as does Zeus.
Line 40: Behold “τεθνήκατον,” the only use of a dual verb in the entire album. The dual, referring to an action done by two parties, shows up in epics (like, say, The Odyssey) but not later texts (whose grammar comprises these translations). Here it should come across as dramatic and archaic, though it could also be out-of-place.
.
Questions and suggestions welcome.
2 notes · View notes
katoikosenaasteri · 14 days
Text
"Σε Χρειάζομαι"
Είναι μέρες πού δε θέλω
να σηκωθώ από το κρεβάτι
δε θέλω να κάνω τίποτα
υπάρχουν μέρες πού δεν έχω
διάθεση,δεν μιλάω,δεν γελάω
είμαι ανέκφραστη
βυθίζομαι σε σκέψεις
και χάνομαι
είναι νύχτες πού δε κοιμάμαι
υπάρχουν νύχτες πού υποφέρω
πονάω,κλαίω
είμαι μόνη
βυθίζομαι ξανά σε σκέψεις
και χάνομαι
κοιτάζω τον εαυτό μου
στον καθρέφτη
είναι ο μόνος πού μου φανερώνει
την αλήθεια
δε ψεύδεται,δεν χαίρεται
κάθε μέρα
κάθε νύχτα
κάνω τα ίδια πράγματα
τα πρωινά ξυπνάω
φορώ τη χαρούμενη ,κοινωνική μάσκα μου
και πάω..
τα βράδια πρίν πέσω
την βγάζω
μαζί με αυτή και το ψεύτικο χαμογελό μου
στην ερώτηση τι κάνεις;
απαντώ..καλά
κανείς δεν το πιστεύει
ούτε εγώ
πάντα νιώθω κάτι να λείπει
να μου λείπει..
από τη ζωή ..
τα όνειρα,η αγάπη,
εσύ;;
μπορεί..εσύ να μου λείπεις..
Νάγια Ψυχογιού©2024
0 notes
Text
Νίκος Ανδρουλακης απο την Καισαριανη: να μην επιτραπεί στα απομεινάρια της Χρυσής Αυγής να συμμετέχουν στις ευρωπαϊκές εκλογές
80 χρόνια πρίν, στον μαρτυρικό τόπο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, 200 πατριώτες, μέλη της Εθνικής Αντίστασης, δολοφονήθηκαν από τα ναζιστικά στρατεύματα. Κρατάμε τη θυσία τους για ελευθερία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη ως πυξίδα. Για αυτό, πήραμε πρωτοβουλία και καταθέσαμε άμεσα και χωρίς δεύτερες σκέψεις υπόμνημα, για να μην επιτραπεί στα απομεινάρια της Χρυσής Αυγής να […] Νίκος…
View On WordPress
0 notes
thoughtfullyblogger · 16 days
Text
Νίκος Ανδρουλακης απο την Καισαριανη: να μην επιτραπεί στα απομεινάρια της Χρυσής Αυγής να συμμετέχουν στις ευρωπαϊκές εκλογές
80 χρόνια πρίν, στον μαρτυρικό τόπο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, 200 πατριώτες, μέλη της Εθνικής Αντίστασης, δολοφονήθηκαν από τα ναζιστικά στρατεύματα. Κρατάμε τη θυσία τους για ελευθερία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη ως πυξίδα. Για αυτό, πήραμε πρωτοβουλία και καταθέσαμε άμεσα και χωρίς δεύτερες σκέψεις υπόμνημα, για να μην επιτραπεί στα απομεινάρια της Χρυσής Αυγής να […] Νίκος…
View On WordPress
0 notes
greekblogs · 16 days
Text
Νίκος Ανδρουλακης απο την Καισαριανη: να μην επιτραπεί στα απομεινάρια της Χρυσής Αυγής να συμμετέχουν στις ευρωπαϊκές εκλογές
80 χρόνια πρίν, στον μαρτυρικό τόπο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, 200 πατριώτες, μέλη της Εθνικής Αντίστασης, δολοφονήθηκαν από τα ναζιστικά στρατεύματα. Κρατάμε τη θυσία τους για ελευθερία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη ως πυξίδα. Για αυτό, πήραμε πρωτοβουλία και καταθέσαμε άμεσα και χωρίς δεύτερες σκέψεις υπόμνημα, για να μην επιτραπεί στα απομεινάρια της Χρυσής Αυγής να […] Νίκος…
View On WordPress
0 notes