29 Οκτωβρίου 2022 , 7:10 π.μ.
Ακόμα δεν έχω γυρίσει σπίτι. Γυρίζω βόλτες με το αμάξι και προσπαθώ να συνειδητοποοήσω όσα είπαμε. Είναι αλήθεια ή όλα είναι τόσο αγγελικά πλασμενα; Βασικά...αν ήταν όλα τέλεια, θα το αφήναμε; Μπα..
Η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες, δεν μου κάνει εντύπωση πως με προκαλεί μια ακόμη φορά. Απλώς τώρα νιώθω διαφορετικά. Θες αυτό που είδα στα μάτια σου; Θες αυτό που ένιωσα στην αγκαλιά σου; Είσαι κάτι άλλο για μένα. Υπάρχει κάτι διαφορετικό ανάμεσα μας.
Θα ήθελα όσο τίποτα να με αφήσεις να είμαι δίπλα σου σε αυτήν την δύσκολη περίοδο που περνάς, αλλά καταλαβαίνω... Ωστόσο, ελπίζω να το ξέρεις, με ένα τηλέφωνο και θα είμαι σε μισή ώρα κάτω από το σπίτι σου..
Θα περιμένω...
"Πως εισαι τόσο σίγουρη;" με ρώτησες..
Δεν είχα ακριβώς λόγια να σου εξηγήσω. Απλώς το ξέρω!
-"Στο κάτω κάτω, δέκα μέρες ήταν, σιγά. "
-"Ναι, ήταν δέκα μέρες αλλά για μένα ήταν πολλά "
-"Ναι η αλήθεια είναι ότι ήταν δέκα πολύ έντονες και γεμάτες μέρες".
Την απάντηση στην ερώτηση σου την έδωσες μόνος σου στην τελευταία αγκαλιά που με πήρες.
"Ξέρω πως θα θέλω και θα σου στείλω μήνυμα, γιατί δεν πιστεύω ότι θα βρω κάτι καλύτερο εκεί εξω"
"Γι'αυτον ακριβώς τον λόγο θα σε περιμένω" σου απάντησα και με εσφιξες λίγο πιο πολύ στην αγκαλιά σου.
Θα μου λείψει αυτή η αγκαλιά, που μέσα της κούμπωνα ακριβώς και ηρεμουσα.
Θα μου λείψει αυτό το φιλί, που ταίριαξε ακριβώς με το δικό μου και μου ανέβαζε τους παλμούς.
Θα μου λείψουν τα μάτια σου, που τα κοιτούσα και χανομουν στην ομορφιά τους.
Θα μου λείψει το χαμόγελο σου, που φωτιζε την μέρα μου.
Θα μου λείψει να μου χαμογελάς, που με κοιτούσες το έκανες και έλιωνα.
Θα μου λείψει να ακούω την φωνή σου, που ένα λεπτό κλήσης είχε την δύναμη να αλλάξει ολόκληρη την διάθεση της ημέρας.
Θα μου λείψεις εσύ, που ήρθες και έδωσες φως στην ζωή μου. Κουμπωσες ακριβώς στα όσα έψαχνα. Και ξέρω ότι ήταν αμοιβαίο.
Θα περιμένω!
Θα είμαι εδώ!
33 notes
·
View notes
Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2023, 04:35
Πρώτο κείμενο για φέτος. Καλή χρονιά μωρό μου.
Σου ζήτησα μια χάρη νωρίτερα. Κουράστηκα να μαλώνω συνέχεια μαζί σου, δεν έχω κάτι να χωρίσω. Μου αρέσεις, σε λατρεύω, σε θέλω πολύ, δεν μπορώ συνέχεια να είμαι σε διαμάχη μαζί σου. Νομίζω φτάνει αυτό. Σου ζήτησα, λοιπόν, να αφήσουμε τους τσακωμούς και τα προβλήματα μας πίσω στη χρονιά που έφυγε και να μην κάνουμε τα ίδια λάθη και φέτος. Και συμφώνησες, χωρίς να ξέρεις πως θα γίνει αυτό, αλλά θέλεις και εσύ το ίδιο και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Είναι μόλις η δεύτερη μέρα του έτους και ήδη παραλίγο να μαλώσουμε τώρα. Γιατί; Γιατί ενώ εγώ έκανα χαλαρά την πλάκα μου και το έδειχνα ξεκάθαρα, φαίνεται πως εσύ κάτι πάλι μετέφρασες λάθος και νόμιζες ότι κάνω παράπονα πάλι. Πως; Δεν ξέρω και πραγματικά απορώ. Ό,τι κι αν είπα και σου χάλασε την διάθεση και σε έριξε τόσο απότομα ενώ ήμασταν μια χαρά και βλέπαμε ταινία, σου ζητώ συγγνώμη.
Αυτό το να μην μαλώσουμε για εμάς είναι ένα πολύ δύσκολο challenge χαχαχα, αλλά με λίγη προσπάθεια πιστεύω θα τα καταφέρουμε. Όλα καλά όμως, απ' ότι φαίνεται, μου είπες ότι είμαστε εντάξει και ευτυχώς έκλεισες πριν πούμε παραπάνω και γίνουμε χάλια οπότε το σώσαμε αυτή τη φορά. Ανυπομονώ να δω τι έχει αυτή η χρονιά φέτος για εμάς...
7 notes
·
View notes
Συμφοιτητές μου που τους εχω μιλήσει μια φορά στη ζωή μου μου εύχονται για τα γενέθλια μου και εγω περιμένω ακόμα να με δεχτεί το κρας στο ινστα
3 notes
·
View notes
Κλεινω τα ματια μου,βυθιζομαι στη μουσικη.Σε ποιον να εξηγησω τι αισθανομαι;Ποιος θα με καταλαβει;
Οι μερες που φοβομουν ηρθαν.Ηρθαν και περασαν και περασαν και αλλες..
Νιωθω μικρος;Νιωθω μεγαλος;Δεν ξερω.
Μονο να τρεχω ξερω..Τα γονατα μου ειναι πιο στιβαρα και το βημα μου πιο σιγουρο πια.Μεγαλωνω, ειναι αληθεια…
Και μαζι μου μεγαλωνει η δειψα μου και μαζι της μεγαλωνει και ο φοβος μου,για το τελος .Για τα ρολογια και για τους αριθμους που τρεχουν εναντίον μου.
Θελω μονο να με ξεδειψασω ,να με χορτασω μια φορα.Αλλα νιωθω πως ειναι στη φυση μου το να μη χορτασω ποτε.
Θελω να παρω τα βουνα,θελω να χωσω τις παλαμες μου στο χωμα,θελω να νιωσω τη γη.
Δεν εχω προλαβει να εκτιμησω τη γη,και μαζι με αυτη και αλλα τοσα.
Και η ζωη οπως μας την εχουν επιβαλλει να την ζουμε ειναι μια παγιδα και το χουν κανει τοσο καλα που το μυαλο σου δεν μπορει να σκεφτει καμια εναλλακτικη.
Νιωθω σαν ψαρι μεσα στα δίχτυα.και το χειροτερο;;
Το πιο παρανοικο κομματι ειναι οτι ψαχνω διχτυα γυρω μου και δε τα βλεπω,μα την ιδια στιγμη τα νιωθω πανω στο δερμα μου να με κρατανε ακινητο.
Θυμαμαι καποτε φοβομουν μηπως δε καταφερω να πιασω τους στοχους μου.Τωρα φοβαμαι μηπως οι στοχοι αυτοι εντελει δεν ειναι αληθινα δικοι μου.Και δεν ειναι οτι δε τους διαλεξα εγω απλα αναρωτιεμαι που ειναι η τρελα μου σε ολο αυτο;που ειναι η υπογραφη μου;Οδευω συμβατικα προς το θανατο;
…Διαβασα για ενα πειραμα που καναν καποιοι επιστημονες και απο οταν το διαβασα το μυαλο μου δεν μπορει να παψει να το σκεφτεται..Οι επιστημονες πηραν 50 νεογεννητα μυγακια και τα βαλαν σε ενα μικρο γυαλινο βαζακι τα αφησαν εκει μεσα να πετανε για μερες.Οι μυγες πεταγαν λοιπον απο τη μια ως την αλλη πλευρα του βαζου.Θελω να σκεφτεις ενα ασφυκτικα μικρο βαζο.Καποια στιγμη οι επιστημονες βγαζαν τις μυγες απο το βαζο και αυτο που παρατηρουσαν ειναι οτι οι μυγες παρα το γεγονος οτι ηταν εκτος του βαζου πεταγαν ακριβως την ιδια διαδρομη ασφυκτικα ολες συγκεντρωμενες λες και ηταν στο βαζο.Καμια δεν τολμαγε να παει λιγο παραπερα,ουτε το φανταζοντουσαν οτι υπαρχει παρα περα…
Δε θα σου πω ψεμματα με ταραξε παρα πολυ αυτο το πειραμα..
Ξαφνικα αρχισα να βλεπω μονο μυγες γυρω μου
Και τι κανουν αυτες γυρω μου;Μηπως ειμαι μυγα και γω;
Αληθεια δε ξερω και φοβαμαι οσο δε φανταζεσαι
Το μονο που θελω ειναι ονειρα εξω απο το βαζο
Δεν ξερω αν βγαζει νοημα..δεν ειμαι απο τους ανθρωπους που εγκαταλειπουν τα ονειρα τους αλλα φοβαμαι μην τα ονειρα εγκαταλειψουν εμενα
Θελω να φωναξω να πανε να γαμηθουν ολα!Θελω να βαλω φωτια στον καναπε μου!Και θελω να καψω τη τηλεοραση και να παω να καψω και τη τηλεοραση του γειτονα.
Αλλα θα καταπιω αυτη τη θεληση.Θα τη ξεχασω.Θα σκασω.Γιατι που λεφτα για νεα τηλεοραση στον γειτονα;Και ο μηνας πως σκατα θα βγει;
Πολυ πεζος δεν εγινα;
Εσεις περιμενετε ποιηματα και ερωτες απο μενα.
Και γω περιμενω απο σας ποτε θα τα βαρεθειτε να παμε κανα βημα παρακατω.
23 notes
·
View notes
Το cheat code για την ζωη ειναι να μην περιμενεις το σκ για να εισαι χαρουμενος.
Περασα χρονια να περιμενω δυο μερες που παντα εφευγαν πολυ γρηγορα
Και αληθεια αν γεμισεις την καθημερινοτητα σου με πραγματα που θα εκανες σε ειδικες περιστασεις θα περιμενεις την δευτερα οπως την παρασκευη
Τείνουμε να γινομαστε οτι κοιτάζουμε οποτε προσεχε που εστιαζεις
24 notes
·
View notes