“Și-n dimineața asta tot cu gândul la tine m-am trezit…”

—

“Majoritatea sunt singuri pentru că aşteaptă un singur om, iar dacă acela nu vine, ei nu mai pot iubi pe nimeni.”

— @amor-de-cuvinte

“Θά ’θελα να φωνάξω τ’ όνομά σου, αγάπη μου, μ’ όλη μου τη δύναμη. Nα το φωνάξω τόσο δυνατά που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει…”

— Τάσος Λειβαδίτης (via xrysafenia)

Λένε ότι τα μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται, μα εγώ έχω καιρό να σε δω και δυστυχώς ακόμα να σε ξεχάσω.

Φυγούσα

Στο πιο ψηλό σημείο του ορίζοντα, εσύ ησουνα η θέα για όλη την Αθήνα κι όχι αντίστροφα.

Σκιαχτρο

“I only write when I am falling in love, or falling apart.”

— Rudy F.

Στα παλιά μας τα στέκια όπως πάντα συχνάζω,ειχα πει πως θ'αλλαξω και όσο αλλαζω σου μοιάζω..

Γαλάτσι 14.10.2019

Όμορφα καθημερινά απογεύματα αγκαλιά με το βιβλίο σου…

Το άρωμα της αγκαλιάς σου γύρω από την μύτη μου γυρίζει,τον έρωτα μας τον αξέχαστο κάθε βράδυ μου θυμιζει

Αφησε με γι'αυτο το βραδυ μωρο μου...ταξιδευω με το μυαλο μου κ ερχομαι να σε βρω μωρο μου...

Και απόψε το άρωμα σου ήταν τόσο έντονο, που με ταξίδεψε σε εκείνη τη νύχτα που μακάρι να ξαναζούσαμε..

Πες τους πως..

Τι θα εκανες εαν χανομουν;Πως θα ενιωθες εαν εφευγα για λιγο ή και για πολυ.Να φυγω θελω, καπως κατι να γινει και να εξαφανιστω.Να ξυπνας το πρωι και να ειναι αδειο το κρεβατι,στη μερια μου να χεις τον καπνο σου και το τασακι με τα μισοτελειωμενα σου τσιγαρα.Στην μερια μου να υπαρχει ενα ατερμονο κενο.Να σηκωνεσαι και η καφετιερα να χει δοση για εναν και οχι για δυο καφεδες και μια η κουπα στον παγκο της κουζινας και παλι τσιγαρα για να με υποκαταστησεις. Να περπατας μονος,να μη μου κρατας το χερι να μην με εχεις διπλα σου για να με φιλας στη μεση του δρομου.Να μην με εχεις να με μαλωνεις που περναω τους δρομους απερισκεπτα χωρις να κοιταζω,να μη γελας με κανενα μου αστειο να μη νευριαζεις με καμια μου λαθος κουβεντα.Πως αραγε θα ητανε στο κινητο σου αν σβηστει το ονομα μου,τα μηνυματα μου, οι κλισεις μου.Να μην υπαρχει καμια φωτογραφια που να με θυμιζει,κενοι οι φακελοι απο τις γκριματσες μου που απαθανατιζες οταν εγω δεν σε εβλεπ��.Να εξαφανιστω, και να ναι αδειες οι ντουλαπες μου,μονο δικα σου ρουχα μεσα.Το νιωθεις; Το αρωμα μου ηδη εχει αρχισει να ξεθωριαζει απο τα ρουχα σου και ο λεκες απο το κρασι που πιναμε παρεα ενω σου ελεγα την υποθεση απο εκεινη την ψευτοκουλτουριαρικη ταινια που ειδα χθες.Να φυγω, και να ανοιγεις εκεινο το μικρο φωτακι καθως δε θα το υπεμενες επειδη νιωθω ασφαλης στο σκοταδι.Να χαθουν ολα εκεινα που ειπαμε μεσα σε μια νυχτα και ολα τα σχεδια μας για το μελλον. Δε θα αφηνεις πλεον την γραμμη του τηλεφωνου ανοιχτη μεχρι να παρατηρεις την ανασα μου να αλλαζει,δε θα ηρεμεις που κοιμηθηκα εστω και αποστασιοποιημενα μαζι σου παρα τους εφιαλτες μου.Οταν θα χαθω πες τους οτι δε με ξερεις προσωπικα παρα μονο εκ φυσιογνωμιας,μη μοιρασεις τα λογια μου σε ατομα που δε γνωριζουν,μη μοιρασεις τις αναμνησεις που εχεις μαζι μου,θα χαθουν και αυτες.Οταν φυγω μην τους πεις τιποτα, ή μαλλον πες τους πως ημουν απλα ερωτευμενη.

“I don’t just want to take your breath away. I want to rip it from your mouth and keep it locked away between my teeth. You can only have it back if you kiss me again.” - Meggie Royer, Literary Sexts

Όταν πήγαινα κάπου ψηλά ερχόσουν εσύ στο μυαλό μου.

Μου έλεγες..

"Μια μέρα σε μια ψηλή θέα θα σου πω για όλα όσα θες να μάθεις, θα μιλήσουμε για μας, για τα όνειρα μας, θα μιλήσουμε για τον έρωτα, για το πόσο ωραία μυρωδιά έχεις πάντα πάνω σου, θα μιλήσουμε για τα μάτια κ το χαμόγελο σου, για την γλύκα που που μου έβγαζαν το βράδυ που σε έφερα κοντά μου και σε φίλησα. Θα μιλήσουμε για εκείνο το βράδυ που σ'ερωτεύτηκα και για την υπόλοιπη ζωή μαζί!"

Έτσι είχες πει...

Μα τώρα;

Τα ξέχασες;

Τώρα είσαι κόσμους μακριά μου..

Και γω ακόμα περιμένω αυτή τη βόλτα..

Αυτό το βράδυ..

Περιμένω όλα όσα υποσχέθηκες..

Σε περιμένω..

Μην αργείς..

Μου 'χεις λείψει πολύ..

Βάλε το τραγούδι μας τέρμα, βάλτο να χορέψουμε. Ο τελευταίος μας χορός, ο τελευταίος μου χορός.

" Συνδύαζα τραγούδια με εκείνον για να αισθάνομαι πως είναι εδώ τις ώρες που λείπει.. "

- Μου λείπεις..

Τα χρόνια είναι αμέτρητα

μα η ζωή μικρή

Συνήθισα να σ´αγαπώ

Συνήθισες και εσύ

Σίγουρα θα ήμουν ευτυχισμένη..

Μου λείπεις..!!!

Ισως...

Τωρα θα ημασταν μαζι, το ξερεις; Ισως να ειχαμε αραξει στον καναπε ενω θα τσακωνομασταν για το τι ταινια θα δουμε. Ισως να σου φωναζα επειδη λερωσες το παντελονι που σιδερωσα το πρωι. Ισως να με ειχε παρει ο υπνος στην αγκαλια σου και εσυ να μου χαιδευες τα μαλλια απαλα. Ισως να κανονιζαμε για ενα ταξιδακι, διημερο, με το καραβι. Ισως να ημασταν μεσα στο καραβι και να ταξιδευαμε για Αθηνα, για Παρο, για Ζακυνθο. Ισως να κρυωνες και να σε σκεπαζα με μια κουβερτα. Ισως να ησουν αρρωστος και να γκρινιαζες για τον πυρετο. Ισως να σε περιμενα να γυρισεις σπιτι. Ισως να ημασταν εξω να πιναμε ποτο. Ισως να χαμογελουσαμε ο ενας στον αλλον τωρα.

Τοσα πολλα ΙΣΩΣ. Τα οποια δεν σε φερνουν πισω.

Ξερω ενα πραγμα ομως. Οτι αν ησουν εδω οχι ΙΣΩΣ αλλα ΣΙΓΟΥΡΑ θα ημουν ευτυχισμενη.