Midem bulanıyor

bazı şarkılar insanın boynuna intihar ipi geriyor

Çok yoruldum. Çok.

Tamamen hissizleştim dediğim anda oturup ağlamaya başladım. Artık seni sevemediğim için ağladım. Bunu bana yaşatmaya hakkın yoktu. Başkasının kenara attığı sevginin binde birinin kölesi olurdum ama senin rüzgarın bile değmedi, bana kendimi böyle değersiz hissettirmeye hakkın yoktu.

Beklentim yok sanırım sadece kronik üzgünüm

Şiir Denizi 1 - Ümit Yaşar Oğuzcan

O görmezden geldikçe silinip gitmiştim sanki bu dünyadan.

“Birine tüm varlığınla ihtiyaç duyunca, o kişi yıllarca “orada” olmayıp yine de hep “orada” olunca, düştüğün uçurumlarda onu bulacağını bilince veya sanınca, atlamaz mısın bir gün o uçuruma? Doğru insanın tanımını bilmiyorum. Tüm yollar ona çıkınca ne kadar yanlış olabilir bir insan, bunu da bilmiyorum. Ama olmayınca olmuyor, onu biliyorum. Doug’un bir tabut yanında kurduğu “Evimde gibiyim.” cümlesinin sızısını alıp, böylece çıkmaz bir sokakta büyütüyorum.”

-Talihsiz Çocuk Pakı Yaralanmaları

Al dünya senin olsun, öldürdün içimdeki beni.

Sana ihtiyacım vardı. Artık sana da anlatasım yok.

Eski her şeyi boktan yere özlüyorum. Yeni olan hiçbiri şeyi sevemiyorum. Yeni düzene alışamıyorum.

İncir reçeli sendin aşkım.

Biliyorum bu seni üzmez, demiştin. İki yıl sonra aklıma geldi, toparlanamadım, bil istedim yani.

Bazen böyle olur işte