0710studios - Tumblr blog

0710studios · 2 years

Text

MGA KARAKTER. jeno x fem!reader

TAGS. light angst, fluff, smut, parenting!au, married!au, taguan ng anak!au

BILANG NG MGA SALITA. 6.5k (WOW DIBA SOUPER HABA BEH)

MGA BABALA. profanities, fingering, nipple sucking, unprotected sex (tangina ibalot niyo ang dapat ibalot!!!!!), oral (fem), marking, topics of pregnancy

CHIKA NG ADMINS. TAPOS NA SHUTA HAHAHAHAHAH thank u admin l for finishing <3 loves na loves kita - admin g | anyway!! halo-halong request na po ito sa mga jeno taguan ng anak enjoyers na gusto ng fluff eto na ang fluff sdhkhdha

open niyo yung links for visualizers! ito na rin pala yung visualizer nung game.

JENO KNEW HE SHOULDN’T BE DOING THIS.

lalo na’t alas otso pa lang ng umaga, at kung bubulabugin ka niya, malamang ay magagalit ka. ilang araw na kasi ang nakalipas simula nung huli ka niyang nakita at ilang araw na rin siyang walang tulog kakaisip sa anak niyo at syempre, sa’yo. ilang tawag, ilang text na ang ginawa nito pero ni isa wala ka talagang sinasagot. hindi siya napapagod, ang gusto lang niya ay mapag-usapan niyo ito bilang mag-asawa at bilang mga matatanda. gaya nga ng sabi niya, handa siyang panindigan ang bata. handa siyang magpakatatay para sa bata.

kakatok na sana siya sa pinto ng apartment mo, alam niyang dito ka nakatira dahil naabutan ka niyang pumasok sa building na ito nung nagkita kayo ilang araw ang nakalipas at napagtanto niyang 'wag ka munang kausapin para magpalamig ng ulo. mabuti na lang at napaki-usapan niya ang gwardya at agad na sinabi nito kung anong apartment number mo. nanlaki ang mga mata ni jeno at nahihiyang binaba ang kamay na kanina ay nakataas para kumatok nang makita niya ang isang lalaki na hawak-hawak ang kamay ni lily.

"oh! it's tito jeno!" sabi ng bata, "hello po! bakit po kayo andito?"

lumuhod si jeno para tignan ang bata sa mga mata, at tangina, kamukhang kamukha niyong mag-asawa. "hi lily, i was hoping i could talk to your mom eh. is she home?" sasagot na sana si lily, pero naudlot ito.

"woo, 'yung lunch ni lily—" natigil ang sasabihin mo nang makita mo si jeno na nakaluhod sa harap ng bata, "muntik niyo na maiwan…" pagtutuloy mo, agad mong binalot ang sarili mo sa robe na suot mo. nakabukas kasi ito at ang tanging suot mo lang ay puting sando terno ng bulaklaking shorts. "anong ginagawa mo dito?"

"mommy, tito jeno said he wants to talk to you!" sagot ni lily, "tito jeno, she's here, she's home po!" pinanood ni jeno na kuhain ng lalaki ang kaninang hawak-hawak mong lunchbox at humalik ang bata sa pisngi mo bago tuluyang umalis. ilang segundo kayong nagtitigan ni jeno bago mo siya papasukin sa loob ng bahay.

"so…" panimula mo, "i guess, dapat na talaga nating pag-usapan ano?" umupo si jeno sa sofa, ang mga mata niya ay ineexamina ang mga dekorasyon ng bahay mo. simple lang ito, maraming puting gamit at puro imahe niyong mag-ina pero isa ang pumukaw sa atensyon niya—ang imahe niyong dalawa ni lily nung araw na pinanganak mo ang bata. halata na ang imahe na ito ay kakatapos mo pa lang manganak dahil may naka-kabit pang nasal cannula sa'yo tapos umiiyak pa ang bata sa imahe. nawala ang atensyon ni jeno dito nang magpatong ka ng isang tasa ng kape sa center table at umupo sa kabilang upuan. "sorry hindi ko sinasagot 'yung tawag at texts mo, gusto ko kasing magpalamig muna ng ulo bago ka kausapin eh"

tumango si jeno at hinayaan kang magpatuloy ng sasabihin, "alam kong mali 'yung ginawa kong tinago ko sa'yo si lily, in my defense, wala naman kasi sa kontrata natin 'yun di 'ba? hindi ko alam kung anong magiging reaksyon mo kung sasabihin ko sa'yo na ikaw ang tatay ng bata." pag-amin mo, "sa totoo lang, jeno… inisip ko na rin naman sabihin sa'yo nung nag-isang taon si lily eh pero naunahan ako ng takot dahil baka isipin mo hinahabol lang kita para sa pera—hindi ganun 'yun. maliit lang ang kinikita ko, oo, pero napagtanto ko na kaya kong buhayin si lily mag-isa kaya lalong hindi ko sinabi sa'yo."

"y/n—"

"ako muna, please…" pakiusap mo, "lilinawin ko na agad sa'yo, alam kong kasal pa tayo sa papel. hindi ko nobyo si jungwoo, may sariling buhay si jungwoo. sadyang na-attach na talaga sa kanya si lily dahil siya ang andyan." nagbuntong hininga ka, "sorry kung umalis ako agad nung isang araw—it was too much for me to take. tungkol ba ito sa kasal natin?"

"it was supposed to be pero… ngayon it's more of about lily na eh" sagot ni jeno, "y/n, is it too much to ask kung gugustuhin kong maging parte ng buhay ng bata? willing akong magpaka-tatay sa kanya, i'll make up with the lost 4 years."

ilang minuto kang natahimik bago muling nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita, sana tama ang gagawin mong desisyon, sana hindi humantong sa punto ng buhay niyo na mapupunta kayo sa korte at ipaglalaban kung sino ang mas karapat-dapat na makasama ng bata. "okay," isang salita pero halos lahat ng pag-aaalala ni jeno ay nawala. "sana lang hindi mali 'tong desisyon ko jeno, payag akong magpaka-tatay ka sa anak natin… pero huwag mo sanang gamitin ang tsansang ito para ilayo sakin ang anak ko."

it took you by surprise when he held your hand, "hindi ko gagawin 'yun, kaya magtiwala ka sakin."

pabalik-balik ka sa loob ng kwarto mo, late kasing sinabi sa'yo ni lily na may event pala sila sa school bukas ng umaga dahil nakalimutan niyang ibigay sa'yo ang event slip na binigay ng teacher niya three days ago. buti na lang at day-off mo bukas, okay lang sana sa'yo na kayong dalawa ni lily ang umattend pero gusto niyang makasama si jeno dahil pamilya naman raw kayo. isang taon na ang lumipas simula nung nagkakilala ang mag-ama, at buong pusong tinanggap ni lily si jeno, apilyedo na nga rin ni jeno ang gamit ng bata eh. may mga araw na dun sa bahay ni jeno natutulog si lily, may nga araw naman na dito siya sa'yo.

"hello?" pagod na sagot ni jeno sa tawag mo, "y/n, bakit?"

"um… alam kong kakauwi mo lang galing ng london, sabi ni lily pero…" narinig mong kumaluskos ang kumot niya, mukhang nagising siya sa tawag mo dahil 9:30 na ng gabi. "lily has a family day event tomorrow, gusto ka niyang makasama… gusto ko lang sana itanong kung pwede ka? kasi kung hindi pwede naman na si jungwoo—"

"no, i'll come."

natigil ka ng ilang segundo, "wala ka bang trabaho bukas? baka nakakaabala kami, okay lang naman kung—"

"i already told you, y/n. pupunta ko. work is important, but so is our daughter." sagot niya, "what time tomorrow?"

"9:30 'yung start ng event, siguro mga 9 dapat andun ka na."

"okay, i'll pick you guys up tomorrow." sasagot ka pa sana kaso binaba na agad ni jeno ang tawag, you rolled your eyes and threw your phone on the bed. simula nung nagsimulang magbonding si jeno at lily, madalas siyang ilag kay jungwoo—na dapat hindi kahit unang una, platonic kayo ni jungwoo. wala namang something sa inyong dalawa, pero madalas talaga kapag nasa bahay mo si jungwoo at susunduin ni jeno si lily, napapansin mong mabilis mag-iba ang mood nito.

tuwang tuwa si lily nang makita si jeno sa sala niyo pagkatapos niyang magbihis at agad na tumalon para salubungin ang tatay niya ng mahigpit na yakap. halos dalawang linggo kasing hindi nagkita ang mag-ama dahil nasa ibang bansa si jeno. pag dating niyo ng eskwelahan ni lily, maraming nanay ang nakapansin kay jeno, maski mga guro ay napalingon habang naglalakad kayong pamilya. grabeng participation ang ginawa ni jeno at lily, lahat na ata ng pwedeng salihan na laro ay ginawa nilang mag-ama. akala mo nga safe ka na eh, pero…

"mommy, mommy, sali kayo ni daddy!" excited na sabi ni lily, "ayun oh!"

pinakinggan mo kung paano laruin ang laro na pinipilit kang pasalihin ng anak niyo, magsisimula ang laro na may prutas sa gitna (specifically sa may pusod), at simula dun, dapat makarating ang prutas na iyon sa bibig niyong dalawa na hindi magagalaw ng kamay niyo. aayaw ka na sana, pero hinawakan ni jeno ang kamay mo at marahan kang hinigit papunta sa gitna kung saan andun na ang ibang mga maglalaro.

dahil nga late na kayo nakasali ni jeno, isang apple ang prutas na binigay sa inyo. tangina, ang liit naman eh! reklamo mo sa utak mo. sobrang awkward dahil sa liit ng mansanas, ramdam na ramdam mo kung gaano ka lapit si jeno sa'yo. "stay still, ako na ang gagalaw" sabi ni jeno, pero hindi mo maiwasang hindi gumalaw dahil parang mahuhulog ang prutas. "y/n, i said stay still"

"baka mahulog 'yung prutas!" sagot mo, hindi mo alam kung paano o anong ginawa ni jeno, pero ang prutas na kanina ay nasa may pusod niyo ay nasa dibdib mo na. sobrang awkward ng posisyon niyo dahil ang mukha ni jeno ay may pagkamalapit sa dibdib mo. "hoy, jeno! ano! galaw!"

"teka lang, 'wag ka kaya magmadali ano?" sabi nito, ang pisngi niya ay nakadikit na sa pisngi ng mansanas, "pag nasa may pisngi mo na, 'wag kang gagalaw para mabilis nating makagat"

sa liit ng prutas na meron kayo, nastuck kayo nung nasa may leeg mo na. sobrang liit ng espasyo, nararamdaman mo ang paghinga ni jeno sa leeg mo. "what perfume are you wearing?" kaswal na tanong nito.

"ha?"

"you smell good"

"jeno, y-yung laro… andaming nakatingin satin" sabi mo, gumalaw si jeno kasabay ng prutas na nasa leeg mo, inangat niya ito sa pisngi mo at mabilis na nilipat sa labi mo, binuka mo ng bahagya ang bibig mo para hindi ito mahulog. agad niyong tinaas ang mga kamay niyo, simbolo na tapos na kayong mag-asawa at hindi ginamit ang mga kamay para matapos ang laro. the only thing separating the small space between you two is the apple. titig na titig si jeno sa mga mata mo, pati ikaw, actually. ngunit agad mong inalis ang tingin mo nang marinig mong iannounce ng mc na kayo ang panalo ni jeno.

"wow, kung sino pa 'yung late na sumali, sila pa 'yung winner! bongga!" sabi ng mc, "mommy and daddy, pwede na po bitawan ang prutas, para po mainterview namin kayo"

ikaw na ang naunang lumayo at humarap sa madla, habang si jeno naman ay sinambot ang mansanas at tumabi sa'yo.

"kaninong parents po kayo?" tanong ng mc, agad itong sinagot ni jeno. "ay kay lily! estudyante ko yan sa math and bukod sa matalino siya—sir, kamukhang kamukha niyo po ang bata!" nginitian naman siya ni jeno, "so ayan, congratulations po for winning this game—please introduce yourself to the crowd po, parentals."

pagtapos niyong magpakilala ni jeno, akala mo tapos na— "ilang taon na po kayong kasal?"

"actually hindi—"

jeno was quick to cut you off, "6 years, lily is five na eh"

pagtapos pang makipagkwentuhan ng mc sainyo, bumalik na rin kayo sa tabi ni lily. nagthank you sainyong dalawa ang bata dahil sobrang saya niya't nagparticipate kayo at nanalo. medyo late na natapos ang event, 6:30 tapos inaya pa kayo ni jeno kumain sa labas kaya magna-9 na rin nang makarating kayo sa apartment mo. dahil tulog na tulog ang bata sa likod ng kotse ni jeno, siya na rin ang nag-offer na buhatin siya pabalik sa unit mo. habang nagaayos ka ng mga gamit na dinala mo sa eskwelahan, lumabas si jeno sa kwarto ni lily.

"jeno, thank you pala sa pagsama samin ngayong araw. lily is really happy to have you in that event." sabi mo at inalis ang mga gamit na nalinis mo na. "sorry rin kung late notice, kagabi lang rin sakin sinabi ni lily"

"if it has to do with lily or you, willing naman akong hindi pumasok sa trabaho." ngiti niya, "so… there's something i want to talk to you about—it's about what happened earlier today"

"alin?"

"the game," sagot niya, "the apple game, when we locked eyes… i know i'm not the only one who felt that spark between us."

"nako, jeno, kung anu-ano na lang lumalabas sa bibig mo… antok lang yan." biro mo, pero pag-angat mo ng tingin mo sa kanya ay seryoso ang kanyang mukha. "ay… sorry" nagulat ka dahil bigla niyang hinawakan ang kamay mo, "jeno…?"

"it's been bothering me for months, y/n" sabi ni jeno, "and i never knew a simple eye contact with you kanina would make me realize how much i like— no, love you…? probably"

"kaya ka ba nagseselos kay woo?"

"me? nagseselos?" sabi ni jeno, "why would i?"

"nagbabago mood mo kapag andito si woo"

"...fine" he rolled his eyes, "so, what i really want to ask is… do you want to try and make this work with me?"

—.

nagising ka kasi kaninang umaga dahil kay lily, tinatawag ka nito para kumain ng agahan na luto raw ng asawa mo (medyo kinabahan ka dahil baka nasunog ang kusina, pero buti na lang at tinulungan pala siya ng helper niyo). bihirang bihira mag-luto ang asawa mo dahil sa sobrang busy nito sa trabaho at madalas na umaalis ng bahay na kape lang ang laman ng tyan. pagkatapos mong maghilamos at magsipilyo, lumabas ka sa kwarto niyo na hawak-hawak ang kamay ng bata habang nakikinig sa kwento nito, umpisa na kasi ng summer vacation kaya napakaraming kwento tungkol sa nangyari sa eskwelahan niya kahapon.

"good morning," ngiti ni jeno at lumapit sa inyong dalawa para humalik sa pisngi. "kain na tayo?" bumitaw sa pagkakahawak ng kamay mo si lily at nagpabuhat sa tatay niya. tinitignan mo ang pagkaing niluto ni jeno, continental breakfast— pancakes, waffles, egg and coffee. hindi mo alam kung paano niya na kumbinsi ang katulong niyo sa bahay na tulungan siyang magluto, pero mukhang pinag-effortan ito ng asawa mo. pagkatapos paupuin ni jeno ang anak niyo sa sariling upuan, hinila nito ang upuan mo at hinintay kang maka-upo. "i woke up early for this," sabi niya at tinulak palapit ng lamesa ang upuan mo pagkaupo mo. "sabihin mo sa akin kapag pangit ang lasa, mahal ha"

gamit ang tinidor, humiwa ka ng maliit na bahagi ng pancake. si jeno may gawa neto? tanong mo sa isip mo, pero naisip mo rin na bumibili ka ng ready-to-cook pancake mix. "hmm, masarap naman" ngiti mo, "anong meron, jeno? bakit may pa-breakfast ka?"

"huh? wala naman, wala kasi akong pasok ngayon, we're traveling later, kaya naisip kong magluto" simpleng sagot nito, "anak, excited ka bang magstay kila lolo at lola mo for two weeks?" excited na tumango ang bata habang kumakain, hindi na nagsalita dahil puno ng waffles ang bibig kaya napatawa si jeno. hinawakan ni jeno ang kamay mong hindi mo ginagamit at pinisil ito, "i know you're worried about leaving her with my parents but your parents said na bibisita rin sila kila mom whenever they can. lily will be fine with them"

for the first time since you gave birth to lily, ito ang unang beses na dalawang linggo mong hindi makikita ang anak mo. you are aware that lily is already capable enough to take care of herself, of course, with a little guidance from her grandparents. minsan sobrang natatakot ka kasi ang bilis ng oras, lily was already eight at parang kailan lang nung nalaman ni jeno na may anak pala kayong dalawa. maybe it's the protective maternal instinct, pero parang gusto mo na lang mag-backout sa bakasyon niyo ni jeno sa bali o di kaya isama na lang ang bata. then again, narealize mo, sa ilang taon mong ginugol sa pagiging nanay at sa pagtatrabaho, ito ang unang beses na magbabakasyon ka. tumango ka sa sinabi ni jeno at bumalik sa pagkain ng agahan bago mo paliguan ang anak at maghanda ng mga gamit na bibitbitin nito sa bahay ng lolo't lola niya.

pagtapos mong asikasuhin si lily, agad kang naligo dahil 2 pm ang flight niyo ni jeno papuntang bali at 9 am na rin, naging ugali kasi ni jeno na umalis ng bahay ilang oras bago ang flight para maiwasan ang mga aberya sa airport. 9:30 nang matapos ka at sinalubong mo ang mga magulang ni jeno, his parents grew to love you lalong lalo na si lily. ang buong akala kasi nila, hindi na mag-aasawa ang anak. kahit nung nalaman nila nung una na kasal lang kayo sa papel, tinanggap ka nila kalaunan—tinanggap ka nila na parang pamilya.

"enjoy indonesia, anak. sa bali kayo pupunta ni jeno, there's a lot of beaches na sigurado akong maeenjoy niyong mag-asawa!" sabi ng nanay ni jeno at niyakap ka, "lily will be okay with us, we'll update you every now and then ha. no need to worry,"

ngumiti ka sa biyenan mo, "sorry ma, unang beses ko kasi 'tong malalayo kay lil… i trust you with her naman po, sadyang mamimiss ko lang siya"

"ganyang ganyan kay dyan kay jeno, anak. bunso ko kasi 'yan kaya clingy ako sa kanya, naiintinidihan ko kung bakit ka kinakabahan." hinaplos ng biyenan mo ang likod mo at nakita niyang pababa na ang anak niya kasama ang apo. ilang kwentuhan pa ang naganap bago kayo tuluyang umalis ng bahay mag-asawa.

habang bumabyahe, napansin mong hindi ito ang daan papuntang airport. parang nakalampas na nga ata kayo at biglang pinasok ng driver niyo ang sasakyan sa parang isang runway na napapalibutan ng mga eroplano. "jeno, saan tayo pupunta? hindi ito 'yung airport, aware ka ba?"

nilingon ka ni jeno at ngumiti, hinawakan ang kamay mo at pinisil ito. "i rented a private plane papuntang bali, mahal" sagot niya, "you deserve a luxurious travel and i don't think we're able to get that kung sa airline mismo, kahit na magfirst class pa tayo." nilapit ni jeno ang mukha niya sa'yo at hinalikan ka ng mabilis sa labi, "i really, really want to be alone with you this time, mahal, that's why i did this."

"pero—"

"no buts, deserve mo 'to… deserve natin 'tong mag-asawa, okay?" sabi niya at dinala ang kamay mo sa labi niya, "don't worry about sa gastusin ko, if it's for you, i'd pay millions to make you happy, my love"

ngumiti ka sa kanya at nagtititigan lang kayong dalawa hanggang sa binuksan ng staff ang pinto ng kotse niyo. as the two of you were walking towards the private jet, the staffs greeting the two of you one by one, jeno spins you around and connects your lips together. paghiwalay ng mga labi niyo, agad ka niyang inalalayan paakyat ng eroplano. sometimes, you forget how rich jeno's family are—considering they own half of seoul, talagang barya lang para sa kanya ang gastusin dito. it even makes you wonder what made him fall in love with you na totoo. jeno doesn't like it kapag ganito na ang takbo ng isip mo but he makes sure to remind you why he loved you in the first place, he never fails to do that every time. he never fails to hold your hand and kiss those worries away.

medyo mahaba ang byahe kahit naka-private jet kayo ni jeno, buong byahe magkahawak kamay lang kayo ng asawa mo at pag dating ng hotel, hindi na rin kayo kumain ng hapunan sa sobrang antok. ni hindi niyo na nga natawagan ang magulang ni jeno dahil sa sobrang pagod. pag gising mo kinabukasan, hindi mo mahanap ang asawa mo sa loob ng kwarto. iniisip mo na baka nasa gym lang ito kaya naghanda ka na rin para sa araw niyo. natapos ka na maligo't lahat lahat pero hindi pa rin nakakabalik si jeno, hanggang na mahanap mo ang isang puting damit na nakasampay sa walk-in closet ng hotel na may nakadikit na sticky note. 'good morning, mahal! may inaasikaso lang ako, babalik rin ako agad. for now, after you freshen up, wear this dress and we'll explore this hotel together.'

medyo kumunot ang noo mo, knowing na nasa bakasyon kayo ni jeno tapos may inaasikaso siya. you didn't leave your daughter back in korea para lang magtrabaho siya habang nandito kayo sa paraiso. nagtry kang tumawag sa magulang ni jeno, pero hindi ito sumagot. nagsisimula ka na ulit mag-panic. ano bang meron at bakit parang busy ang lahat pwera ikaw? bago ka pa man lumabas ng kwarto, pumasok si jeno sa villa niyo. mukhang galing nga ng gym dahil sa suot nito. binati ka ng good morning saka humalik sa pisngi mo't sabi na hintayin mo siyang matapos maghanda bago kayo lumabas para gumala.

"saan ka ba galing? i didn't leave our daughter behind para lang magtrabaho ka dito, jeno" sabi mo habang sinasara ng asawa mo ang pinto ng villa niyo pero tanging ngiti lang ang sagot nito sa'yo kaya lalo kang nainis. "jeno naman eh"

"mahal, if i tell you kung saan ako galing, masisira lang ang plano ko." sagot niya at hinawakan ang kamay mo, "let's go na, malelate tayo"

just like yesterday, the staff escorted you as you walk around the resort. natunugan mo na ang mangyayari nang makita mo ang kapilyang may overlooking ng dagat kaya napatigil ka sa paglalakad, ngumiti si jeno sa'yo at kinulong ang mukha mo sa parehong kamay niya. "my love, ito ang inaasikaso ko." he chuckled, "technically, hindi tayo nagkaroon ng wedding. we just got married through papers and that's why i want to fulfill the wedding of your dreams." pag-amin niya sa'yo, "your siblings helped me with the preparations, even jungwoo did as well as lily. so, will you, y/n lee, give me this chance to say my vows to you?"

hindi pa kayo nakakapasok ng kapilya, pero naiiyak ka na kay jeno. kaya pala nagiwan ng puting damit sa'yo, dahil ikakasal na talaga kayo ng tunay ngayon. "nakakainis ka," naiiyak mong sabi, "jeno lee, you know what my answer is… yes na yes. kahit anong mangyari, kahit pagbali-baliktarin ang mundo, oo pa rin ang sagot ko sa'yo."

gusto kang halikan ni jeno, pero hindi na muna sa ngayon. pag sinabi na ng paring magkakasal sa inyo na lang siguro. inalalayan ka niya sa hagdan, nung una, akala mo kayong dalawa lang. nang buksan ang pinto ng kapilya, nakita mo ang mga pamilyar na mukha—pamilya mo, pamilya ni jeno, mga kaibigan mo at kaibigan ni jeno. iniwan ka na ni jeno sa dulo ng kapilya, and lily ran to you, wearing a dress in a similar color as yours, holding a basket of flowers. lumuhod ka para salubungin ng yakap ang anak mo, "mommy, sorry kung nagsikreto po kami ni daddy sa'yo ng ilang buwan." sabi nito sa'yo, "but daddy really wanted to marry you here in bali kaya i helped him with this."

"okay lang anak, thank you for helping daddy ha" sabi mo at nagpunas ng luha, tumayo ka ulit para naman mayakap ang tatay mong ngiting-ngiti. "pa…"

your father engulfed you to a hug, "buti naman at mailalakad na kita papuntang altar" biro nito, "congratulations anak."

jeno was smiling ear to ear habang naglalakad ka papunta sa harap niya, hindi maiwasang hindi maluha dahil ito na—sasabihin niya na ang mga salitang hindi niya nasabi sa'yo noon, ang mga salitang hanggang ngayon ay nahihiya siyang sabihin at mga salitang inipon niya para sa'yo. matapos ang seremonya ng pari, oras na para magpalit kayo ng panata para sa isa't isa.

mahal, lily's mom, ang aking tinatangi, y/n lee,

hayaan mo akong sabihin ang mga bagay na matagal ko nang gustong sabihin sa'yo, pero dahil laging nauuna ang hiya at takot ko, hindi ko ito masabi sa'yo ng tuluyan pero ito na—sasabihin ko na sa mundo at sa harap ng pamilya't mga kaibigan natin kung gaano kita ka-mahal at kung gaano ako kahandang gugulin ang buhay kong ito na kasama ka, si lily at ang mga magiging anak pa natin sa darating na kinabukasan.

unang una sa lahat, gusto kong humingi ng tawad sa'yo—hindi naging maganda ang unang taon natin bilang mag-asawa. naging tayo dahil sa isang kondisyon at nagkahiwalay tayo dahil doon. pero, hindi tayo makakarating sa buhay na tinatahak natin ngayon kung hindi tayo dumaan sa ganung proseso. hindi ako nagsisisi na nakilala kita, kahit sa ganung paraan—hindi ko inaasahan na ikaw pala ang magtuturo sa akin kung paano magmahal ng tunay, i wasn't even aware nor was sure that i was capable enough to love you and our daughter. noong binata pa ako, sigurado ako na hindi ako makakahanap ng tamang babae para sakin… hanggang sa dumating ka sa buhay ko't nagbago ang takbo ng tadhana ko.

i was confused when you left me, but your reason was good enough for me to understand why you left in the first place. then you returned and told me we had a daughter together, nung una hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa'yo noon. mahal, i'm sorry—for using you for my own convenience before. ngayon, walang makakapantay na materyal na bagay na magbibigay ng kasiyahan sa akin tulad ng kasiyahan na binibigay niyo sakin ni lily.

do you remember the time na inimbita mo kong umattend ng family day sa school ni lily? kinakapa ko pa ang ugali ng bata noon dahil baka hindi niya ako tanggapin bilang tatay niya, na baka may galit ang bata sa akin dahil ilang taon rin akong hindi nag-exist sa buhay niya. pero sinigurado mo sakin na hindi ganun, na tanggap ako ng anak natin kahit ilang taon ang lumipas na hindi ko siya kilala at hindi niya ako kilala.

thank you for bringing happiness and joy to my life, you and lily are my blessing in disguise. thank you for always holding my hand, for always taking care of me. so my love, i promise you the world, to grow with you until we're grey and old, to wipe your tears whenever you're crying, to be the reason why you smile, i will forever promise to dream with you, to walk next to you as our life goes on. i will be yours forever and always, in sickness and in health, for better or for worse. i love you, misis ko.

buti na lang at hindi ka masyadong naglagay ng makeup dahil rumaragasa na ang mga luha mo, agad itong pinunasan ni jeno gamit ang hinlalaki niya at ngumiti sa'yo. "i love you" banggit niya muli bago hayaang kuhain mo ang mikropono sa kamay niya. pinalitan rin niya ang singsing na suot mo ng bago. huminga ka ng malalim bago magsalita.

jeno,

i wasn't expecting that we'd come here in bali to get married in front of our friends and family. ang totoo nyan, akala ko gusto mo lang magbakasyon na tayong dalawa lang. i was suspicious dahil unang araw natin dito tapos hindi kita mahanap kaninang umaga, then when we were walking towards this chapel—nakaramdam na 'ko nun, at sinabi mo sakin na gusto mo akong pakasalan dahil gusto mong ibigay ang pangarap kong kasal. mahal, wala akong pake kung saang lupalop man tayo ikasal—as long as it's with you, i'm okay—i'm more than okay.

dahil impromptu itong vows ko sa'yo, wala akong masabi… parang nauubusan ako ng salita ngayon sa ginawa mo. sobrang, grabeng effort ang ginawa mo para dito and hindi ko alam kung paano ko papantayan ito.

jeno, our life is… different from the others. parang tayo lang ata ang naka-experience ng ganitong klaseng buhay, ng ganitong klaseng istorya. our love story is definitely unique, and if i'm given a chance to choose, i'll choose you every time, all over again. gaya nga ng sabi ni taylor swift, all's well that ends well to end up with you. excited akong magising tuwing umaga na ikaw ang makikita, excited akong matulog na ikaw ang katabi. you've made me the happiest woman in this earth today, jeno lee. i will be yours forever and always, in sickness and in health, for better or for worse. i love you so much, jeno lee.

and when jeno finally got the signal from the priest, the moment he heard "you may now kiss the bride", he held your face gently before connecting your lips together. malakas na hiyaw mula sa mga kaibigan at pamilya ang nag-echo sa maliit na kapilya. nang maghiwalay ang labi niyo, natawa kayo ni jeno dahil tatawagin niyo dapat ang anak niyo para magpalitrato, pero nakita niyong nakatakip ang nga mata niya gamit ang mga maliliit na kamay.

sa mga sumunod na oras, nag-celebrate lang kayo kasama ang mga kaibigan at pamilya. as much as you wanted to spend the night with lily, ang anak mo na mismo ang nagsabi na magi-stay siya sa mga lolo't lola niya at hahayaan daw muna niya kayo ng daddy niya. sabik na sabik si jeno na masolo ka pagtapos ng mahabang araw, ngayong legal na talaga kayong kasal at nagpalit na kayo ng panata para sa isa't isa sa harap ng pamilya't kaibigan niyo, gusto ka na ulit masolo ni jeno. alam niyang dalawang araw pang magi-stay rito ang mga bisita, pero sa isang linggo niyong natitira dito bilang mag-asawa, susulitin niya ang mga araw na iyon.

"so… officially, you're mrs. jeno lee na" bulong ni jeno sa leeg mo habang nagtatanggal ka ng alahas, ang kamay nito ay nasa bewang mo't pinipisil ito ng marahan. "i'm sorry if it took me long enough na magdecide na bigyan ka ng proper wedding—"

tinignan mo siya sa salamin at ngumiti, isang kamay mo ay humawak sa kamay niya, "sabi ko naman sa'yo, may kasal man o wala, basta ikaw ang kasama kong tatanda, okay na ko dun." nilapag mo ang kwintas at hikaw na suot mo sa vanity table. nagtama ang mga mata niyo ni jeno sa salamin, at napangisi ka dahil kinindatan ka nito at nag-umpisang ibaba ang zipper sa gilid ng damit. he lets the dress pool over you feet before he turned you around, his hands skillfully removing the undergarments you were wearing. umikot ka at pinagdikit mo ang labi niyong dalawa, ang kamay mo ay isa-isang binuksan ang butones ng suot niyang polo at pagtapos nito ay ang kanyang pantalon. napahiyaw ka nang bigla kang buhatin ni jeno, ang hita mo ay pumulupot sa balakang niya't hindi naghihiwalay ang mga labi niyo habang naglalakad siya palabas ng walk in closet.

dahan-dahan kang binaba ni jeno sa kama, labi niya na mismo ang humiwalay at nilipat ito sa panga mo, habang nagkakalat ng halik si jeno sa balat mo, nararamdaman mo ang tigas ng ari niya sa puke mo. hindi mo maiwasang hindi umungol at higpitan ang pagkakapulupot ng binti mo sa kanya. "jeno…" ungol mo sa tenga niya, habang naglalagay siya ng marka sa leeg mo't nilalamas ang dede mo. pagkatapos niyang mag-iwan ng marka, hinalikan niya ito bago halikan ang labi mo ng mabilis.

jeno creates a trail of kisses on your body; from your lips, to your neck, to your chest, to your stomach that carried his daughter for months—jeno was hoping na masundan na agad si lily, you've been talking about it for months prior to this surprise wedding. may mga araw rin kasing nagtatanong na lang bigla ang anak niyo kung kailan siya magkakaroon ng kapatid, naaalala niya tuloy kung paano ka nagtago sa ilalim ng kumot nang sinabi mong gusto mo na nga rin sundan ang panganay niyo.

napahiyaw ka dahil biglang hinila ni jeno ang balakang mo palapit sa mukha niya, nararamdaman mo ang paghinga niya sa loob ng hita mo. hindi niya na pinatagal at dikit ang dila niya sa namamasa mong puke. umarko ang likod mo at naguumpisang pumulupot ang mga daliri mo sa buhok ni jeno. baliw na baliw si jeno tuwing ginagawa mo ito, para kasi sa kanya, iyon ang paraan mo para sabihin na nasasarapan ka sa ginagawa niya. lalo mong nahila ng malakas ang buhok niya dahil bigla siyang nagpasok ng isang daliri, na agad sinundan ng isa.

"love, h-hindi ko na kaya…" mahina mong sabi, dumila pa ng isang beses si jeno bago lumayo pero hindi tinanggal ang daliri niya sa loob mo.

"let go lang, mahal" sabi nito sa hita mo't binilisan ang galaw ng daliri. his fingers were curling inside of you, finding the right spot to make your knees weak. alam niyang nakakapa na niya ito dahil nagsasara na ang hita mo, "here?" tanong ni jeno, tumango ka naman at naglabas ng malakas na ungol. "fuck, ang ganda mo, mahal ko"

umayos sa pagkakapwesto si jeno't nilinya ang tite nita sa butas mo, binaba muna ang sarili para mahalikan ka. nalalasahan mo ang sariling likido mo sa labi niya, "gonna make love to you, mahal" bulong niya sa labi mo, "napagusapan naman na natin na sundan na si lil, hindi ba?"

"mhmm"

"baka kasi hindi pa ito yun, but we'll keep on trying, yeah?"

ulo pa lang ng tite ni jeno ang napapasok niya pero napahawak ka na agad sa batok niya. habang binabaon ni jeno palalim ang ari niya sa'yo, dinidistract ka niya sa paraan na humahalik siya sa pisngi mo't bumubulong ng matatamis na salita. ilang segundo ang tinagal ni jeno sa loob mo bago siya mag-umpisang bumayo, kinuha niya ang isang kamay mo at hinawakan ito. he pinned your intertwined hands above you as he slowly moved his hips.

"okay lang, mahal?" mahinang tanong ni jeno, medyo bumibilis ang pag bayo niya kaya nagsisimula nang tumirik ang mga mata mo. "am i making you feel good?"

"y-yes, love… you can move faster"

but jeno didn't, because he wanted to savor this moment. madalas kasi kapag nagtatalik kayo ni jeno ay mabilisan lang dahil nasa edad si lily na mas gustong tumabi sa inyong mag-asawa dahil natatakot matulog mag-isa sa kwarto niya. swerte na kung walang pasok si jeno at wala ka pa ring pasok, tapos si lily naman ay nasa eskwelahan. ni hindi mo nga matandaan kung kailan kayo huling nagtalik ng mabagal. bumitaw si jeno sa kamay mo, inalis mo ns rin ang pagkakapulupot ng binti mo sa bewang niya. ang kamay ni jeno na kanina ay nakahawak sa kamay mo ay nilipat niya sa likod ng tuhod mo para itulak ito palapit sa dibdib mo, binabaon ng malalim ang tite niya sa butas mo.

nung binata pa si jeno, sex to him was just… plain and just to take care of his sexual needs, not his partner's, just his. kaya nga may nangyari sainyo nung unang taon kayong kinasal, parang balewala lang ito sa kanya. but a year after magkakilala ni lily at jeno, you two found a spark in your marriage that eventually, you decided to continue your marriage. ngayong kasal na si jeno, he completely lets go of the idea that sex was just to get his dick wet—sex, no, making love with you is one of the best things he likes to do. mas gusto ni jeno na unahin ang sexual needs mo, mas gusto niyang unahin ang pleasure mo kaysa sa sarili. he's making you feel good, feel appreciated and loved.

"mahal… ang sikip," ungol ni jeno, at sinubo ang dede mo sa bibig niya. bumibilis ang pagbayo at nagsisimula nang kagatin ni jeno ang utong mo. lumalakas na rin ang mga tunog na nilalabas mo na parang musika sa tenga ni jeno. jeno releases your nipple with a pop, a string of his spit follows his lips as he fastens his pace. "iniisip ko pa lang na… na masusundan na si lily, p-parang nababaliw na ko"

"jeno, fuck, bilisan mo…"

beads of sweat from your husband's chest collided on yours, binalot mo ang dalawang braso mo sa leeg niya at hinala siya palapit sa'yo para mahalikan mo siya. jeno gladly melts on your kiss, both of his hands pushed your legs to your side, spreading your legs wider—the tip of his cock was kissing your cervix dahil sobrang lalim na ni jeno sa loob mo. humiwalay ka sa pagkakahalik, mga mata mo ay tumitirik at nararamdaman mong malapit ka na.

"malapit na ko, mahal" sabi ni jeno sa'yo, lalo pang binilisan ang pagbayo. buti na lang at sariling villa ang kinuha ni jeno dahil sigurado, kung hindi, may isang magrereklamo sa ingay na ginagawa mo. tanging tango na lang ang sagot mo kay jeno dahil kahit anong gawin mo, hindi ka makasalita sa sobrang sarap. "tangina… nanginginig yung tuhod mo, mahal" bumagal ang pagbayo ni jeno habang nararamdaman mo ang mainit niyang tamod sa loob mo.

aalisin na sana ni jeno ang sarili niya sa'yo pero pinigilan mo siya, "just… ganito lang muna tayo…" mahina mong sabi, napangiti si jeno at binaon ang ulo niya sa leeg mo. "i love you, jeno"

"i love you, too, misis ko" sagot nito at humalik sa pawis mong leeg. "thank you for choosing me, for loving me, for marrying me on the second time around"

"sabi ko naman sa'yo jeno, kahit bali-baliktarin nila ang mundo, ikaw pa rin ang pipiliin ko"

—.

"tawagan niyo ang head ng branch na 'yan, paki-inform sila na may meeting bukas tapos itong papeles na 'to, ipadala mo sa busan branch" sabi ni jeno sa empleyado niya, agad namang sumilip ang sekretarya nito sa pintuan ng opisina niya pagkalabas ng ilang empleyado. subsob sa mga papeles ngayon ang ceo at tila walang oras para sa sarili.

"sir, andito po sila ma'am y/n at lily"

agad na napatingin si jeno sa sekretarya niya, "ngayon?" tumango ang sekretarya, nagpanic naman si jeno dahil magulo ang loob ng opisina niya dahil busy siya ngayong linggo. "asan na sila?"

"nasa elevator na raw po sabi ng front desk."

tumango si jeno at nagsimulang kuhain at pagsama-samahin ang mga papeles bago ito ilagay sa mga cabinet niyang walang nakapatong. ayaw na ayaw kasi nitong nakikita mo ang opisina niya na magulo dahil alam niyang ikaw mismo ang maglilinis nito kahit ayaw niyang pinapagalaw ka. ilang minuto pa ang lumipas at niluwa na kayo ng pinto ng opisina niya. agad siyang lumapit sa inyo ni lily, humalik sa mga pisngi bago kayo yakapin. exactly two months ago, jeno married you in paradise—dalawang buwan na ang nakalipas pero parang kahapon lang ito nangyari.

"hi," ngiti mo, "gusto ka kasing bisitahin ni lily bago kami pumunta sa birthday ng friend niya, is this a good time? okay lang ba mag-stay kami here for an hour muna?"

kahit naman busy si jeno, he's ready to turn his back sa trabaho para lang sa inyong mag-ina. "of course," ngiti ni jeno at inalalayan ka papunta sa sofa. "kumain na ba kayo? which friend is having a birthday today?"

"si naya, best friend niya sa tutorial school" sagot mo, "kumain na kami, pero ikaw mukhang hindi pa kumakain." sabi mo at hinaplos ang pisngi nito, "we brought you food tapos lily and i also got you a little gift" una mong nilabas ang tupperware ng niluto mong pagkain, amoy pa lang ng luto mo, kumukulo na agad ang tiyan ni jeno. "it's your favorite, lily helped me make it"

"and what's the other one? the little gift?"

ngiting ngiti mong inabot ang box kay jeno, who would've thought that this simple corrugated box that holds a pregnancy test and a doctor's note would change the trajectory of his day? "daddy… na ulit ako?" mabagal niyang sabi, "HOLY FUCK"

"JENO! MARIRINIG NI LILY 'YANG BIBIG MO!"

hindi na pinansin ni jeno ang sinabi mo at agad kang niyakap, "mahal, oh god, wait" sabi niya at bumitaw sa yakap, "kailan mo pa alam?"

"kaninang morning, i went to the doctor before i picked up lily sa parents mo" sagot mo, "baby number two is at least 6 weeks old,"

"so baby number two is made in bali pala ano?"

"JENO!!!"

TAGGING: @butterjaems @shairamaexx @flovezen @yoitlover @haebragi @maleegayuh @thesirenita @hanjisungpark @luvenshiti @j00reads @mklver @stickerjae @winwinxiiv @91qowngus @dxoah @adorenjun @dongsicheng28 @bebskyy @ciscachenh @xnishimura @jenoluuvvs @yoitculture @moonattelli @markibo @kkotjia @rensaure

#nct smut #nct dream smut #jeno smut #lee jeno smut #nct angst #nct dream angst #jeno angst #nct fluff #nct dream fluff #jeno fluff #nct scenarios #nct dream scenarios #jeno scenarios #nct hard hours #nct dream hard hours #jeno hard hours #nct soft hours #nct dream soft hours #jeno soft hours

240 notes · View notes

0710studios · 2 years

Text

hi hi! may gising paaa? mag-drop kami in a few mins ng pt 2 ^^

MGA KARAKTER. jeno x fem!reader

TAGS. angst, smut, arranged marriage!au, marriage of convenience!au, taguan ng anak!au (di namin alam kung ano english nyan)

BILANG NG MGA SALITA. 5.4k (WOW DIBA TAPOS PART 1 PA LANG YAN)

MGA BABALA. profanities, fingering, nipple sucking, unprotected sex (tangina ibalot niyo ang dapat ibalot!!!!!), unexpected/accidental pregnancy (kaya nga taguan ng anak eh), pregnancy (pota malamang ahahfhhffhfh), parehong mataas pride ni y/n at jeno

CHIKA NG ADMINS. wow tangina ito na ata pinakamahabang nasulat namin tapos may part 2 pa!!! ano kayo rebisco?!?! may pasobra dahil special ka!??@ chour deins namin alam kung kelan mapopost 'yung part 2 kasi may pasok na kami potangina sagabal sa pagsusulat talaga 'yang pag-aaral na 'yan dejk HAHAHAHAH

HILING NI ANON. jeno taguan ng anak au na may slight angst (HAHAHAH SORRY NDE NASUNOD XD BAWI KAMI SA PART 2)

JENO LEE, THE TRUST FUND GUY.

hindi kayo arranged marriage ni jeno dahil sa mga magulang niyo, arranged marriage kayo dahil kailangan ni jeno na masecure ang trust fund niyang galing sa lolo niya. it happened so quickly, lasing kayo pareho, the stranger proposed to you, you accepted, and isang pirma lang galing sa kaibigan niyang lawyer— you woke up the next day as y/n lee and in bed with jeno, in a hotel somewhere in the city faraway from where you live. kinailangan mo pa ng explanation nun mula kay jeno, kung bakit pareho kayong may suot na wedding ring at bakit may best wishes banner sa loob ng kwarto niyo.

the contract he handed you a few hours after you woke up said that this marriage will only last for a year, na kailangan mong mag-move in kasama siya sa iisang bubong, na kailangan mong maging present sa mga pupuntahan niyang events nandoon ang pamilya niya— lalong lalo na ang lolo niya. after nun, he will get his hundred million dollar worth of trust fund and he’ll give you a reasonable amount of money once the contract ends. sa hirap ng buhay, between 9-5 jobs and part time jobs na pinapasukan mo para lang mabigyan ng extra money ang parents mo, wala kang choice kung hindi tanggapin ito. isang taon lang naman eh, what do you have to lose after that?

pero sa isang taon na ‘yun, madalas umiiwas sa’yo si jeno. sa isang araw, bihira na ‘yung isang beses mo siyang masulyapan dahil madalas itong nasa opisina at iniiwan ka sa bahay niyo. nagtatrabaho ka pa rin, 9-5 p.m., bumibisita ka sa mga magulang mo tuwing may extra kang pera pero hindi mo masabi sa kanila na kasal ka na. hindi rin naman sila maniniwala dahil buong buhay mo, wala ka namang pinapakilalang lalaki sa kanila. biglang nagbago ang lahat nang umuwi kayo ni jeno galing sa birthday ng lolo niya, malapit nang matapos ang kontrata niyo, isang buwan na lang at tapos na lahat nang ‘to. umuwi kayo pareho ng lasing at… well, libog. halos isang taon kayong walang dilig dahil iniingatan ni jeno ang sarili niyang madawit sa mga eskandalo na baka maging rason pa kung bakit mauudlot ang trust fund niya.

jeno unzipped your dress effortlessly, letting it pool on your feet as he guided you to your bed. humiwalay lang si jeno sa pagkakahalik sa’yo para maghubad ng damit, sa mga naging bakasyon niyo ni jeno kasama ang pamilya niya, alam mong maganda ang katawan nito dahil madalas rin siyang pumupunta sa gym. jeno pushed you on your bed, asking you to lift your hips para matanggal niya ang suot mong panty, nang matanggal niya ito, tinapon niya ‘to somewhere sa loob ng kwarto kasunod ng bra mo.

hindi ka naman virgin, in fact, active ang sex life mo bago pa dumating si jeno sa buhay mo. pero dahil kinasal ka sa kanya, isang taon kang walang dilig at tigang. pumatong si jeno sa’yo at naramdaman mo ang tigas ng ari niya sa exposed mong puke, ramdam na ramdam mo ito kahit na may boxer na namamagitan sa gitna. “you want this, baby?” tanong niya sa labi mo, “sabi mo kanina, isang taon ka na walang dilig.” pumikit ka dahil ramdam mo ang init ng hininga ni jeno sa mukha mo, hindi ka makasagot dahil parang nawawalan ka ng boses kaya tumango ka. “use your words, misis”

“y-yes, jeno” mahina mong sabi na nagpangisi sa asawa mo, “please, fuck me”

“whatever you want, misis”

humiwalay si jeno sa mukha mo at binaba ang sarili hanggang sa dibdib mo, ang isang kamay niya ay binibilog ang isang utong mo, ang isa naman ay nasa bibig niya. bumitaw si jeno sa pagkakahawak niya sa isang suso mo, nilipat ang kamay na ito sa gitna ng mga hita mo para paghiwalayin ang labi ng puke mo. napakagat labi ka dahil nagpasok ng hindi isa, pero dalawang daliri si jeno sa loob. he was curling his fingers inside, trying to find the sweet spotng to find your sweet spot. it only took him seconds until you were writhing under him kaya napahawak ka sa buhok niya, “jeno, oh my g-god, dyan lang…” ungol mo, kinagat ni jeno ang utong mo bago ilayo ang sarili niya sa’yo at halikan ka muli sa labi. “jeno, lalabasan na ‘ko… f-faster…”

unfortunate you, inalis ni jeno ang daliri niya sa loob mo. napailing ka dahil, ayun na eh. andun na tapos inalis pa niya. humiwalay si jeno sa’yo at bumaba sa kama, kala mo tapos na kayo, and there was a part of you that was disappointed nung bumukas at sumara ang pinto. sighing, inayos mo ang sarili mo at nagtaklob ng kumot. ayun na sana eh, kaso mukha ayaw ata talaga ni jeno. okay lang ‘yan, isang buwan na lang, y/n. malaya ka na ulit. sabi mo sa sarili mo at pumikit, pero agad mong minulat ang mata mo dahil bumukas muli ang pinto.

“anong akala mo, tapos na ‘ko sa’yo?” malamig na sabi nito, lumingon ka sa pinto at nakitang may bitbit siyang tuwalya at isang baso ng tubig. “tanggalin mo ‘yang kumot mo, bukaka. bilis.” utos nito, agad mong inalis ang kumot na nakataklob sa katawan mo at bumukaka. nagtanggal ng boxers si jeno bago sumampa sa kama. hawak hawak ang mga hita mo, pumwesto siya sa gitna. ang laki niya, tangina. naglalaway ka sa lalaking nasa harap mo, taas-babang kinukuskos ang ulo ng tite niya sa basa mong puke, nang-aasar pa na pinapasok ang ulo at biglang ilalabas. you moaned his name quietly, and hearing you moan like that pushed his buttons. ang mga kamay niyang nakahawak kanina sa hita mo, nasa balakang mo na at mahigpit ang pagkakakapit niya dito, bumabaon ang mga kuko sa balat mo.

diniin mo ang ulo mo sa unan, nakahawak ang mga kamay sa comforter na nasa ilalim mo. “jeno, fuck, bilisan mo lang” ungol mo, gaya ng sabi mo, binilisan ni jeno ang pagbayo niya. kada pasok ng tite niya sa puke mo, nararamdaman niya ang ka-sikipan nito kaya dumadaing siya. “jeno… lalabasan na ‘ko”

binitawan ni jeno ang isang side ng balakang mo at nilipat ito sa puke mo, rubbing your clit as fast as his hips were moving. the sensation you were feeling were on the next level, you’ve never experienced pleasure like this before dahil ang mga ex mo naman ay hindi ganun ka-galing sa kama pero pwede na. jeno was a beast— sa business at sa kama. hindi ka na nagtataka kung bakit maraming babae ang humahabol sa kanya, magaling pala talaga siya sa kama.

“jeno—!” ungol mo, you finally reached your orgasm, but jeno still hasn’t. hindi rin niya tinitigilan ang tinggil mo, kaya naman nanginginig na ang buong katawan mo. para kang kiti-kiti sa ilalim ni jeno. “jeno please…”

“onti na lang, misis… malapit na ‘ko” sagot nito, at muling binaba ang sarili niya sa dibdib mo at nag-umpisang dumede. habang tumatagal, bumabagal ang pagbayo ni jeno, mukhang malapit na siyang labasan dahil nararamdaman mo ang pagkislot ng tite niya sa loob mo. “tangina… ang dami ata” sabi ni jeno, mabagal ang pagbayo at naglalabas ng tamod ang tite niya sa loob mo.

ilang minuto kayong nakapwesto ng ganun ni jeno, walang kumikibo at nakapatong lang ang ulo niya sa dibdib mo. hindi niya inaalis ang sarili niya sa loob mo, at nakatulog kayo na ganun ang pwesto. kinabukasan, nagising ka na lang dahil sa sikat ng araw. pag gising mo, may suot kang damit at nakabalot ka sa kumot. gumulong ka sa kabilang side ng kama mo, kinuha mo ang cellphone mo na nakapatong sa sidetable at binuksan ito para tignan kung anong oras na.

6:10 AM | JENO: whatever happened last night, i hope we can both agree that i never happened and never should’ve happened.

6:10 AM | JENO: kalimutan na lang natin na nangyari ‘yun.

6:13 AM | JENO: i’m off to america today for a business conference, 2 weeks.

6:15 AM | JENO: you have the whole house to yourself until then, we’ll talk when i get back. malapit nang matapos ‘tong kontrata natin that’s why i need to talk to you about this matter. mag-uusap tayo.

10 a.m. nang mabasa mo ang text niya, parang bigla kang nanghina at nandiri sa sarili mo. ano bang inexpect mo sa asawa mong pinili ka para sa trust fund niya? mai-inlove sa’yo pagkatapos niyong magtalik kagabi? hindi naman siguro ganun ‘yun. 1 p.m. pa ang pasok mo ngayon, bukod sa text ni jeno, nakatanggap ka ng text sa boss mo. pinapapunta ka ng maaga sa trabaho kaya naman kahit nasaktan ka sa nabasa mo, binalewala mo na lang ito at naghanda papuntang opisina.

“congrats, y/n! na-promote ka na!” nakangiting sabi ng boss mo, “see, all of your hard work led you to this moment! team leader ka na, pero… may konting problema lang tayo,” dagdag niya, hinihintay mo siyang magpatuloy, “you see, nagustuhan kasi ng ibang branch yung way of work mo. gusto sana nilang kuhain ka muna pansamantala. okay lang ba ‘yun sa’yo? kung hindi naman, pwede naman natin tanggihan— na sa’yo pa rin ang desisyon.”

“saan pong branch?”

“sa busan, okay lang ba? may kalayuan pero okay naman na. hindi naman mababawasan ang sweldo mo, tataasan pa nga.” tawa niya, “so, alam kong hindi mo kayang magdecide ngayon pero sana pag-isipan mo agad-agad. may 1 week ka para mag-isip at kausapin ang asawa mo tungkol dito ha, balikan mo ako kung kailan nakagawa ka na ng desisyon. nasa office lang ako lagi.”

tumango ka sa boss mo at nagpasalamat, inabot na rin niya sa’yo ang mga papeles na dapat mong pirmahan by the end of the week. binasa mo ito pag balik mo ng cubicle mo, sa taas ng bago mong sweldo, pwede ka na nga talagang umalis ng siyudad na ito at bumalik sa lugar kung nasaan ang pamilya mo. nagdadalawang isip ka rin kung sasabihin mo pa ba ito kay jeno o hindi na, after all, wala namang saysay kung sasabihin mo di ‘ba? hindi rin naman kayo masyadong nagpapansinan sa bahay. bahala na, isip mo at pinirmahan ang dokumento.

dalawang linggo ang nakalipas, pagbalik ni jeno galing ng amerika, inaasahan niyang madadatnan ka niya sa bahay niyo. tanghali kasi nang dumating siya, hindi rin siya sigurado sa oras ng pasok mo dahil madalas shifting ka, minsan 10 am, minsan 2 pm, madalas gabi ang pasok mo. pagpasok niya, ganun pa rin ang bahay, tahimik at malinis. sobrang pagod ni jeno dahil sa haba ng biyahe mula amerika pauwi ng korea, kaya naman dumiretso na siya agad sa kwarto niya para magpahinga, hoping that once he wakes up, he’ll find you back home and you’ll talk about your situation regarding the trust fund.

pero nagising siya sa madilim na bahay, mag-isa at tahimik. sa pagkakaalala niya, 12 p.m. nang makarating siya sa bahay, alas otso na ng gabi at wala pa rin ang presensya mo. nagtataka si jeno kaya naman kinuha niya ang cellphone niya at idinial ang number mo kahit antok na antok pa siya. the number or code you have dialed is incorrect, please try again later. napakunot ang noo niya, anong meron? bakit ayaw? isip niya, at muling pinindot ang tawag pero ganun pa rin ang sagot. sighing, jeno left the comfort of his bed and exited his room. across his room is yours, he knocked three times but all were not answered. binuksan niya ang pinto at nakita na halos lahat ng gamit mo ay wala na, tanging kama, at ilang gamit na pinamili mo dati ang naiwan. agad niyang binuksan ang mga cabinet mo, walang mga damit pati na rin ang mga maleta mo, wala na.

“putangina, nasaan ka ba y/n?” mura ni jeno, nagdial ulit siya ng number mo pero wala talaga. nagtry siyang magtext pero lahat ito hindi nagsesend. hindi madalas gumamit si jeno ng kahit anong social media apps, pero para sa’yo, binuksan niya ang mga ito para hanapin ang accounts mo. walang lumabas ni-isa, parang kang bula— biglang naglaho at nawala.

tangina.

—.

“how are you loving busan so far?” tanong ng bago mong boss, “sabi ng boss mo sakin sa seoul nung bumisita ako, taga-rito ka raw. it’s nice to be back home, ano?”

nginitian mo siya at tumango ka, “opo, sobrang tagal ko pong hindi nakauwi. na-miss ko dito, sobra” sagot mo, “thank you po pala for coming with me sa doktor… nakakahiya, boss ko pa naman po kayo.”

“nako y/n, ‘wag kang mahiya sakin.” tawa niya, “tsaka kailangan mo ring alagaan ‘yang batang dinadala mo. hindi ako makapaniwalang limang buwan na pala siya tapos wala kang kamuwang-muwang.”

“oo nga po eh, ‘di ko alam, cryptic pregnancy na pala ‘yung meron ako ngayon” napakamot ka ng batok, sobrang hindi obvious na buntis ka dahil most of the time akala mo bloated ka lang, ‘yun pala may bata na sa loob ng tyan mo. naguguilty ka na hindi mo malaman, alam mo kasing dapat mong sabihin ‘to kay jeno pero hindi mo magawang sabihin ito dahil iniwan mo siya sa ere nung nasa amerika siya. ni hindi mo nga alam kung anong ginagawa niya ngayon sa buhay niya. wala kang balita o kahit anong alam tungkol sa kanya ngayon. “sir jungwoo, pasensya na po talaga sa abala ha and sobrang thank you po sa pagaasikaso sakin”

“wala ‘yun, ano ka ba” ngiti nito, “gusto mo bang kumain ng lunch? may alam akong healthy restaurant malapit dito at pwede kitang samahan sa pagbili ng gamit ng bata.”

“hala, baka nakakaabala ako sa’yo sir…” sagot mo, “kaya ko naman na po dito, magtataxi na lang ako papunta ng mall.”

“‘wag na, sasamahan na lang kita. pareho naman tayong off ngayon eh,” sabi ni jungwoo, “tsaka, jungwoo na lang… wala naman tayo sa trabaho eh. samahan na kita kumain ng lunch tsaka sa pagshopping mo ng gamit ng bata.”

tutal nag-offer na rin naman ang boss mo, pumayag ka na at sumabay ng labas sa ospital sa kanya. ang totoo niyan, na-awkwardan ka kanina dahil ang akala ng doktor ay asawa mo si jungwoo kahit nakasalubong mo lang naman siya sa lobby ng ospital dahil bumisita siya sa kaibigan niya. pero ngumiti na lang si jungwoo nung sinabi sa inyo na “five months na ang baby niyo, healthy naman siya so far”. nahihiya ka dahil boss mo ito, tapos napagkamalan pang tatay ng anak mo— ang anak mong hindi mo alam na nageexist until today. bakit kaya hindi nadetect ‘tong bata noong nagpa-medical ka bago bumalik dito sa busan? bakit ngayon lang, na nagtataka ka dahil bukod sa nagkakaroon ka pa rin, biglang lumobo ang tiyan mo kaya nagkusa kang pumunta sa doktor.

“so, forgive me sa tanong ko, anong history niyo ng tatay ni baby?” tanong niya at humigop ng sabaw sa inorder niyong pagkain. “pwede mo namang hindi sagutin kung hindi ka komportable.”

“magulo, sir— i mean, jungwoo.” sagot mo, “sobrang gulo talaga.”

“paanong magulo? may third party o ano?”

hindi mo alam kung anong meron kay jungwoo pero mabilis kang nakapag-open up sa kanya kung ikukumpara mo sa pamilya mo. ni hindi nga alam ng pamilya mo na kasal ka dahil sa kagustuhan mong itago ito. pinaliwanag mo kay jungwoo na kaya ka kasal dahil gustong makuha ni jeno ang trust fund niya sa lolo niya, and the only way he could get this is to get married. matagal na kasing gusto ng lolo ni jeno na ikasal siya dahil sa kanilang magkakapatid at magpipinsan, siya na lang ang hindi pa kasal. halos lahat ng mga kapatid at pinsan niya ay nakuha na ang kanilang mga trust fund— except for him dahil wala pa siyang asawa. to make it more believable, jeno created a contract to stay married with you for a year hanggang sa maproseso niya ang trust fund niya. pero ngayong iniisip mo ito, mukhang hindi ata nakuha ni jeno ang trust fund niya dahil nawala ka bigla.

“wait, so, kinasal ka dahil gusto ng asawa mo makuha ‘yung pera sa lolo niya?” tanong ni jungwoo, tumango ka at sumubo ng kanin. “tapos bago ka mapromote, may nangyari sa inyo… tama ba?” tumango ka ulit, “tapos nasaktan ka sa sinabi niya dahil pakiramdam mo, ginamit ka lang talaga niya tapos pinirmahan mo ‘yung kontrata agad-agad?”

“tumpak.” ngiti mo, “anyway, ilang buwan na ang nakalipas simula nun. wala na akong contact sa kanya, wala na lahat.”

“paano kapag bumalik?”

napatigil ka sa pag nguya, hindi naman na babalik 'yun dahil wala ka naman sa kanya eh. hindi ka importante sa buhay niya in the first place. “hindi na 'yun babalik, jungwoo.” sabi mo, may bahid ng lungkot ang boses mo kaya tumango si jungwoo. “ano ba 'yan, ang lungkot ng usapan natin. pwede bang change topic?”

naging magkaibigan kayo ni jungwoo simula nung araw na 'yun, siya lang rin ang nakakaalam ng history mo kay jeno at siya lang rin ang nakakaalam nabuntis ka ng asawa mo. medyo nahirapan kang sabihin itonsa mga magulang mo, unang una, hindi naman kasi nila alam na kasal ka na dahil hindi mo ito sinabi— ang alam mo lang kasi, matatapos ang kontrata niyo ni jeno at pagtapos nun, pwede ka nang magpatuloy sa buhay mo nang hindi nila nalalaman 'yun. you even considered it to be your deepest, darkest secret, pero nag-iwan ng souvenir si jeno.

—.

"babalik ka na sa seoul, sigurado na ba 'yan? hindi ka na tatakas?" tanong ni jungwoo sa'yo sa tawag, kasalukuyan kang nagmamaneho pabalik ng seoul, traffic pa nga at maling ideya talaga na umalis kayo ng anak mo ng late na. "si lily? okay lang ba siya?"

"okay lang siya, tulog sa likod" sagot mo, "woo, thank you ha. i can't stress enough how thankful i am to you the past 4 years." sabi mo sa kanya, "thank you for acting like a father figure kay lily, sayang na-cut short. ready na pa naman akong pakasalan ka" asar mo, madalas kasing isipin ng mga ka-trabaho mo na ang anak mo ay anak rin ni jungwoo kaya naging inside joke niyo na itong magkaibigan.

"tarantado ka, sumbong kita sa asawa mo eh" asar nito pabalik, "papunta rin ako ng seoul bukas, tulungan ko kayo mag-ayos sa apartment niyo."

"sige, sige! matutuwa nyan si lily," sagot mo, "for now, sa iisang kwarto muna kami matutulog. wala pa raw kasi 'yung inorder kong kama niya sabi ng landlord. bukas pa ata dadating, keri mo bang tulungan ako iset-up 'yun?"

"ako pa ba, y/n?"

"hay nako, woo. una na ako, umaandar na 'yung traffic, bye na. ingat ka bukas ha!"

bukod sa gasolina at pagpapahangin ng gulong ng kotse niyo, nagdecide kang dumaan sa rest stop dahil nagising si lily sa likod at nagsabing nagugutom na siya. dalawang oras pa ang byahe niyo kaya maganda na rin sigurong magpahinga muna kayo kahit isang oras rito sa rest stop para kumain at magliwaliw mag-ina.

"mommy, look oh! samoyed!" excited na sabi ng anak mo at tinuro ang puting aso na naglalakad kasama ang amo niya. "hello, can i pet your dog po?" the dog was owned by a young couple, natuwa sila dahil napaka-polite ng anak mo at tumango para payagan na hawakan ang aso. "you're so cute!"

simula nung nag-aral si lily sa isang kindergarten sa busan, madalas na sinasabi ng mga guro niya na mahilig sa aso at pusa ang bata. halos saulo na niya ang iba't ibang klase ng breed ng mga aso at pusa at sa tuwing nakakakita siya nito, gustong gusto niyang hawakan. "bye bye, cutie! alis na kami ng mommy ko" paalam niya sa aso, "thank you po for letting me play with your dog" ngumiti ang dalawa sa kanya at naglakad na palayo. humawak na si lily sa kamay mo at pumasok kayo sa isang maliit na restaurant, mahilig rin sa fried chicken ang bata— halos ito na lang ata ang gusto niyang kainin araw-araw. "mommy, may new school na po ako di 'ba?" tanong niya sa'yo habang naghihintay kayo ng pagkain.

nilapag mo sa lamesa ang cellphone mo at tinignan ang anak mo, may hawig ni jeno ang bata. kung saan nakapwesto ang nunal ni jeno, na nasa ilalim ng mata, ganun rin ang sa bata. pati ang hulma ng mga mata nito kapag nakangiti ay parang si jeno. "yes anak, malapit sa office ni mommy para mabilis kita masundo." sagot mo at hinawi ang buhok niyang nakatakip sa mukha niya, "kinakabahan ka ba kasi bagong lugar?"

"nope!" sagot niya, "magkakaroon naman po ako ng bagong friends 'dun, sabi ni dada woo, marami daw pong dogs sa seoul! kaya excited rin po ako!"

ngumiti ka sa anak mo at pinisil ang pisngi nito, ang cute cute kasi niya. pinapanood mong kumain ang anak mo habang nagrereply sa mga chat ni jungwoo sa'yo, kanina ka pa kinukulit na gusto raw niyang makita ang inaanak niya kaya kada galaw ng bata sa loob ng restaurant at rest stop, kailangan mong i-send kay jungwoo.

"mommy, ayaw kong pumasok sa cr. dito na lang po ako sa labas" sabi ng anak mo, "promise po, here lang ako"

"pero anak, delikado eh… baka kung saan ka mapunta o may kumuha sa'yo"

"mommy big girl na po ako, lagi ko po natatandaan 'yung rule mo: don't talk to strangers?"

"hmm, okay. mommy trusts you enough naman na, saglit lang ako, okay? don't go anywhere!"

tumango ang bata sa'yo at talagang hindi nga siya umalis sa labas ng banyo. pero dahil bata, madalas gumagana ang imahinasyon niya at naglaro. lily was skipping steps, singing random songs na natatandaan niyang pinatugtog ng teacher niya before pero natigil ito nang bigla siyang mabangga ng isang lalaki at bumagsak siya sa sahig.

"oh my, are you okay?" tanong ng lalaki sa kanya at tinulungan siyang lumuhod para pagpagin ang dumi sa pantalon ng bata.

"yes po!" ngiti ni lily, "sorry, hindi po dapat ako naglalaro dyan banda…"

"no, okay lang. nagmamadali kasi ako kaya hindi kita napansin." sabi nito, "asan kasama mo? mommy? daddy? bakit mag-isa ka dito?"

"hmm, 'yung dada ko po nasa busan pa narinig ko sila ni mommy na susunod raw si dada woo bukas samin sa seoul kasi lilipat na kami ng bahay. 'yung mommy ko po nasa cr" sagot ng bata, "hala, i just broke mommy's rule na don't talk to strangers!"

natawa ang lalaki sa bata, inayos niya ang sarili niya at inabot ang kamay. "i'm jeno lee, hindi na ako stranger. anong name mo?"

"lily!"

"nice to meet you, lily." ngiti ni jeno, "gusto mo bang samahan muna kita dito hanggang sa makalabas si mommy mo sa cr?"

"sure po, tito jeno!"

maraming kwento ang bata kay jeno, parehong tao na walang kamuwang-muwang na mag-ama sila. ilang minuto pa ang lumipas bago ka makalabas ng banyo at nahulog ang puso mo nang makita mo si lily na hawak-hawak ang kamay ni jeno. putangina, totoo ba 'tong nakikita ko? isip mo, bumitaw sa pagkakahawak ng kamay si lily kay jeno at tumakbo sa'yo. "mommy!" tawag niya, yumakap ito sa binti mo at tinignan ka. "he stayed with me po, kanina while you were inside the restroom. he's not a bad guy mommy!"

"y/n?"

"jeno?"

sabay kayong nagsalita kaya nagtaka si lily, "mommy, kilala mo po siya?" oo anak, siya ang tatay mo. "mommy?" sasagot ka na sana pero biglang nag-ring ang cellphone mo, agad itong kinuha ni lily mula sa bag mo. "mommy, it's dada! pwede ko po ba sagutin? miss ko na siya eh"

"a-ah, sige," sabi mo, agad namang sinagot ni lily ang tawag. muling nagtama ang mga mata niyo ni jeno, "hi"

"hi" sagot niya, "kumusta? you're a mom na pala"

tangina naman jeno, kamukha mo 'yung bata, hindi pa ba obvious? "oo, pasensya na kung madaldal ah… madaldal kasi 'yung… ano…" nauutal ka, parang 'di mo mahanap 'yung tamang salita na gusto mong sabihin. "una na kami jeno ha, salamat sa pagbabantay sa kanya kahit saglit lang."

paalis ka na sana, pero biglang hinawakan ni jeno ang kamay mo. nagulat ka naman, "y/n, you do know we have things to talk about, di 'ba?" tanong nito, "it's long overdue. pwede ba kitang ayain magkape? your daughter said sa seoul na raw kayo titira—"

"jeno, kung okay lang sa'yo, pwede bang 'wag muna ngayon?" sagot mo naman, "marami pa kasi akong aasikasuhin, 'yung bahay, 'yung trabaho ko, 'yung eskwelahan ng anak ko…"

"hindi ko naman sinabing ngayon na agad, we can schedule it."

"okay…"

"the last time i tried to contact you, incorrect daw 'yung number. pwede ko bang kunin 'yung bago mong number ngayon?"

tumango ka at inabot ang isang business card mo sa kanya, dali-dali kang nagpaalam sa kanya at hinawakan ang kamay ni lily para bumalik sa kotse niyo. habang nilalagyan mo ng seatbelt si lily sa car seat niya, hindi mo maiwasang hindi maluha. apat na taon na ang nakalipas, pero ganun pa rin si jeno. sa apat na taon mong tinago ang anak mo— niyo, may mga araw na hindi mo maiwasang hindi maisip si jeno. paano kaya kung walang nangyari sa inyo nung gabi ng birthday ng lolo niya? walang lily ngayon. paano kaya kung hinintay mo nga talaga na makauwi si jeno sa bahay niyong dalawa imbis na maglaho sa buhay niya? andami mong tanong sa sarili mo, mga tanong na walang sagot sa ngayon.

"woo" tawag mo sa kaibigan mong kasalukuyan nag-aayos ng kama ni lily, "nagkita na sila"

"sinong sila?" tanong nito, ang atensyon niya ay hindi nawawala sa ginagawa niya. "kailangan ko ng context, y/n"

"si lily at 'yung tatay niya"

napatigil si jungwoo sa pagkilos at tinitigan ka, "anong nangyari? paano?"

"sa rest stop kahapon, nagtetext na nga sakin kung kailan daw ba ako pwedeng kitain…" sagot mo, "hindi ko kaya, woo… parang ayoko siyang harapin"

naiintinidihan ni jungwoo kung saan ka nangagaling, naiintindihan niya kung ayaw mong harapin ang asawa mo. after all, your marriage is only a marriage of convenience plus lily was an accident— your beautiful accident. hindi mo alam kung napansin ba ni jeno ang similarities nila ng anak niyo, pero sana hindi, dahil ayaw mo pang sabihin sa kanya ang totoo kahit alam mong deserve niyang malaman ang totoo.

"kitain mo na, y/n" sabi ni jungwoo at hinarap ka, "malay mo naman hindi tungkol kay lily ang pag-uusapan niyo, malay mo tungkol lang sa nangyari years ago." humawak si jungwoo sa parehong balikat mo, "di 'ba ikaw ang umalis ng walang paalam? malay mo ang bitbit ni jeno pag nagkita kayo eh divorce papers. y/n, hindi naman kayo nag-hiwalay talaga ni jeno eh, technically, kasal ka pa rin. kasal pa rin kayo."

"alam mo, nakakainis ka talaga" tawa mo at yumakap kay jungwoo, "anong gagawin ko kung wala ka?"

"tsk, ano ba. ako lang 'to, y/n!" ngiti ni jungwoo at niyakap ka pabalik. "o bitaw na, tatapusin ko na 'yung kama ng anak mo."

SUNDAY, 6:39 PM | JENO (NEW): hey y/n! i just wanted to ask if this is a good time for us to talk? no rush, will understand kung hindi pa pwede. there’s a new coffee shop near my office, maybe we can meet there if possible?

MONDAY, 9:27 PM | JENO (NEW): i saw lily earlier today at the mall, he was with a guy. is that her dad? they looked cute together.

TUESDAY, 11:23 AM | JENO (NEW): sorry kung makulit, just really need to talk to you. is this a good time? please reply as soon as you can.

TUESDAY, 5:55 PM | JENO (NEW): is now a good time, y/n? nasa work ka ba? maybe i can pick you up.

WEDNESDAY, 10:28 AM | JENO (NEW): y/n please reply whenever you’re available to talk, i’m free wherever and whenever.

WEDNESDAY, 6:39 PM | JENO (NEW): sorry kung nakukulitan ka na sakin, please let me know if you’re available tonight. we really need to talk. please reply asap.

WEDNESDAY, 6:40 PM | Y/N LEE: sorry for the late reply, kakatapos lang ng shift ko and lily’s with a sitter kaya i’m free now.

WEDNESDAY, 6:40 PM | JENO (NEW): nasa office ka, right? i can pick you up.

WEDNESDAY, 6:40 PM | Y/N LEE: no need, i’ll just meet you kung saan mo gusto. palabas na ‘ko ng office.

WEDNESDAY, 6:41 PM | JENO (NEW): too late, i just arrived here.

WEDNESDAY, 6:41 PM | JENO (NEW): i’m outside your building na. black benz.

hindi ka na nagreply kay jeno at lumabas na sa building ng opisina niyo, bago ka pa bumaba kanina naka-ilang practice ka ng tamang paghinga dahil kinakabahan ka sa mangyayari. pag labas mo, nakita mo si jeno na nakatayo sa labas ng sasakyan niya, suot suot ang itim na tuxedo. ngumiti sa'yo si jeno at pinagbuksan ka ng pintuan bago sumunod sa'yo sa loob, nakilala mo ang driver niya— si taeil na minsan mo nang nakasama sa mga event na pinupuntahan niyo dati.

"saan tayo pupunta?" tanong mo, "kasi hanggang 9 lang ang napaki-usapan kong oras sa baby sitter ni lily."

"dinner. hindi ka pa kumakain, sigurado ako"

tumango ka na lang at nilipat ang atensyon mo sa bintana, pinapanood na bumukas ang mga ilaw ng malalaking building. neither one of you are speaking, kahit ang driver ay tahimik na nagmamaneho, tanging radyo lang ang tumutunog hanggang sa nakarating kayo sa isang kilalang restaurant.

"so… about us," simula ni jeno pagkatapos niyong umorder, "bakit ka umalis?"

wow, right away. isip mo, napalunok ka ng laway at kinuha ang sinerve na wine at uminom. "i felt like i needed to leave, pasensya na kung umalis akong walang paalam." sagot mo, pero hindi siya satisfied at gusto pa ng sagot. "ewan ko jeno, nung araw na umalis ka papuntang amerika… nagtext ka sakin, sabi mo kalimutan natin kung ano man ang nangyari satin nung gabing 'yun. nasaktan ako, parang 'dun lang nag-sink in sakin na… ginagamit mo lang ako." sabi mo, biglang kumalma at bumagsak ang balikat niya. umiling at umiwas ka ng tingin bago ituloy ang sasabihin mo, "tapos nalaman kong na-promote ako sa trabaho, pabalik sa busan. sabi ng boss ko, may isang linggo ko para magdesisyon at para kausapin ka pero, hindi ko ginawa 'yun kasi atat na atat akong iwanan ang siyudad na 'to."

"pero—"

"alam ko naman kasi na ginagamit mo lang ako bilang asawa mo dahil sa trust fund na gusto mong makuha pero, hindi ako sigurado kung kaya ko bang ituloy 'yun. alam kong nagawa ko siya ng matagal, natiis ko, pero ang baba bigla ng tingin ko sa sarili ko."

"and nung umalis ka, nakahanap ka na ng iba at nagka-anak kayo? we're still married by paper, you know?"

"ha?" taka mo, "ah, si jungwoo…" ito na 'yun y/n, umamin ka na. "hindi siya ang tatay ng anak ko"

"i'm confused"

"lily is yours, jeno." sagot mo, "lily is an accident, alam mo bang 5 months na siya sa tiyan ko nung nalaman kong buntis ako sa kanya? wala akong ka-muwang muwang na pinagbubuntis ko na pala siya. akala ko tumataba lang ako, pero… buntis na pala ako."

"paanong— ha? paano? eh sino 'yung tinatawag na dada ni lily kung sakin siya?"

"cryptic pregnancy 'yung nangyari sakin. basically, unaware akong buntis ako hanggang nung nagpa-checkup ako. sabi ng doktor, hindi daw madalas mangyari 'yung ganung klase ng pagbubuntis. nagkakaroon pa rin ako nun kaya nagulat rin ako bakit ako buntis," paliwanag mo, "jungwoo… boss ko siya actually, siya ang unang nakaalam kung anong sitwasyon ko sa'yo at naging magkaibigan kami pagtapos niya kong samahan sa ospital. lily calls him dada kasi siya na ang naging father figure ng bata"

nadistract si jeno bigla dahil nagseserve ang waiter ng pagkain. hindi niya alam kung paano ia-absorb ang impormasyong nalaman niya. ang batang sinamahan niya sa rest stop pansamantala, ay sa kanya. hinintay niyang umalis ang waiter bago siya magsalita, "and you thought it was the best na itago sakin ang anak natin?" tanong niya, napabuntong hininga ka at umiling. "y/n, you could've called me. pwede kong sustentuhan ang bata—"

"hindi kaya ng pride ko 'yun, jeno" you cut off, "i mean, thank you for taking interest of giving support to our child. pero ikaw na mismo 'yung nagsabi dati na ayaw mong magka-anak and our marriage will remain as—"

"y/n, anak ko rin si lily." sumbat niya, "kahit na sinabi ko dati na ayaw kong magka-anak, handa naman akong panindigan siya."

kinuha mo ang gamit mo sa kabilang upuan at tumayo, "...i'm sorry, jeno" bulong mo at umalis. dali-daling naglabas ng pera si jeno, agad itong nilagay sa lamesa at sinundan ka.

pero huli na si jeno, and for the second time around, umalis ka na naman.

TAGLIST: @butterjaems @shairamaexx @flovezen @yoitlover @haebragi @maleegayuh @thesirenita @hanjisungpark @luvenshiti @j00reads @jaefam @mklver @stickerjae @winwinxiiv @91qowngus @dxoah @adorenjun @dongsicheng28 @bebskyy @ciscachenh @xnishimura @jenoluuvvs @yoitculture @moonattelli @markibo

277 notes · View notes