yaşıtlarım ikinci çocuğu yapıyor tam şuan ben mutfakta cici bebe süt yiyorum

Bazı yaşıtlarım yaşıtım değil sanki

Kendimi her kötü hissettiğimde bu şarkıyı dinlerken buluyorum. Ne istiyorum biliyor musunuz arınmış bir şeyler. Tevazuyla devam edişler. Yukarıdan bakmamalar savaşın içinde olmamalar. Acısıyla tatlısıyla eksiğiyle fazlasıyla yanlışıyla doğrusuyla her şeyiyle hiçbir şeyiyle. Çünkü ben böyle biliyordum. Çünkü ben böyle bilmiyordum.

Nasibim çok açık bu dönem her hafta yeni bir iş teklifi alıyorum Kocaeli’de görüşmediğim kimse kalmadı artık. En tamam oldu dediğim iş olmuyor bazısına ben burun kıvırıyorum. Geçen haftaki olmadı bir sonraki haftakine cv yolladım bu haftaki için de yarın görüşmeye gideceğim. İçimde çalışayım şunu yapayım bunu yapayım hiç yok. Çok alıştım biliyor musunuz evde rahat olmaya istediğim saatte uyanmaya yemek yapmaya temizliği bir düzene sokmaya eşimi beklemeye. Kendime eşime evime zaman ayırabilmek çok büyük bir lüks. Biraz bu yüzden sanırım çalışmak istemiyorum sonra Sakarya’ya gidiyoruz saçma sapan insanlar laf söylüyor aldırış etmesem de olmuyor. Herkes beni şimdiki halimle görüyor ama ben 6 yıl çalıştım. Yaşıtlarım şurada buradayken ben yaz stajlarındaydım 16 yaşımdan beri koşturuyorum. Geçen biri başka birinden bahsederken koca parası yiyor dedi ben de yanlarındayım o kadar ağır bir şey ki bu yani ondan öyle bahseden benden de öyle bahsedebilir. Eşimin kazandığı para onun parası değil bizim paramız oluyor sonuçta. Bu kişinin de 5 yaşında çocuğu var ve mesai yaptığı içim eve 10 da bile gidemedi ve çocuğu babasıyla uyumak zorunda kaldı sabah kalkıp tekrar işe gidecek. Bana da evde sıkılmıyor musun dedi ben de hayır dedim. Keşke daha fazla şeyler söyleyebilseydim. Ne önemi var ki. Ondan önce de yine saçma sapan biri ee evde el işi falan yapıyor musun demişti de ben de benim öyle bir yeteneğim yok anlamam demiştim sonra oradan eşim çıkıp bir şeyler demişti de almıştı tüm yükü omuzlarımdan. Bunları sadece başka insanlardan duyuyorum kendim asla böyle düşünmüyorum eşim de düşünmüyor ama üzülüyorum. Şimdi çalışsam kendim için mi çalışacağım yoksa birileri sussun diye mi, çalışsam kendime eşime eve zaman ayırabilecek miyim. Bunları düşünüyorum. Ben öyle çalışayım da şunu alırım diyecek biri değilim yani çok şükür eşimin kazandığıyla güzelce geçinip gidiyoruz, istediklerimi de alıyor sağolsun. Yani konu para da değil. Ne bileyim. Belki de çalışmamda hayır vardır. Allah beni nereye koyacağını bilir. Hakkımda hayırlısı en güzeli olsun.

Yaşıtlarım ile aynı yaşta olduğumu çoğu zaman düşünmüyorum

Yaşıtlarım: çeyiz düzme,nisan,evlilik cart curt

Ben: artik bi yerden ingilizceye baslamaliyim evet

Yaşıtlarım gezip tozarken benim sabahlara kadar çalışıyor olmam .

Tüm yaşıtlarım evlendi çoluk çocuğa karıştı hayatı nerde yaptım acaba

Bana kırgınlığı anlatma çünkü en ince yerlerimden kırıldım ben. Çaresizliği anlatma bı kaldırım taşına oturup ağlamışlığım var benim. Yalnızlığı anlatma en ihtiyacım olduğu anda yastığıma sarılarak attım sessiz çığlıklarımı. Bana büyümeyi anlatma hiç çocuk olamadım. Çocukluğumu yaşayamadım. Hep olgun olmam gerekti hep başımın çaresine bakmam gerekti hep sorumluluklarımı bilerek adım atmam gerekti. Ergen olamadım. Aklım bir karış havada gezemedim yaşıtlarım gibi. Gel de anla şimdi benim hayata karşı bu tutumumu.

Yaşıtlarım evleniyor diye evlenmek zorunda değilim bu onların sorunu

Bende buraya egemi bulmaya geldim ama umudumu kestim artık sen bulabildinmi peki?

Ben sadece gerçek sevgiyi istiyorum ama bunu dile getiremiyorum çünkü her defasında aşşağılanıyorum... ve artik biktim icimi dökmem gereken birileri var ama kimsem yok:/

Hayır bulamadım. Sizin haberiniz yok ama ben birinden hoşlanıyorum ahsjshej ne tepki verileceğini umursamadan düşünceni söyleyebilirsin kız mısın erkek misin bilmiyorum ama...Bende beni saf sevgiyle sevicek birini istiyorum. Ama yaşıtlarım...aşkı dokunmak sanıyorlar. Hem ne düşündüğünü söyle, belki sana katılan vardırr?Benimde kimsem yok hatta daha yeni sevdiğimi kaybettim.

Yaşıtlarım nikah masasına oturmaya başlamış. Ben okey masasından devam...

Ne yaşıtlarım gibi hissediyorum ne de bu çağın insanı gibi. Çok yanlış yerdeyim çook

her yer 3391 kilometre fanları

Ergenlik dönemi diyelim hocam, onların büyükleri 15 yaşında evlendiği için genetik ^^

Büyüdüklerinde nasıl olsa anlayacaklar hayatın kitaplardan ibaret olmadığını, Dizilerdeki aşkların sahte oldugunu ve hayatın okuduklari kitap kadar yalan olduğunu. :) Ben ve benim yaşıtlarım durumun farkında ama bizler 15 yaşında kudurmuş gibi ege veya İzmir aramiyorduk. Daha romantikdi... Sevdiğimiz kişinin mahallesine giderdik, ne bileyim cips kola yapardik, okulda kalorifer peteginin üstünde kız arkadaşımızla veya erkek arkadaşımızla oturur, günün keyfini çıkartıldık... Şimdi ise sevgiler değişmiş.