Eskimiş eşyaların kokusu evin dört bir yanına yerleşmişti. Anılarımı büyüttüğüm bu ev, yalnızlığımı yücelttiğim bir binaydı artık...

Yıldız Tokmak

Kendini Mutsuzluktan Nasıl Kurtarırsın?

Mutluluk, üzerine çok düşünülen, sürekli peşinden koşulan kavramlardan biri. İçinde yaşadığımız bu sistemde ise mutluluğa ulaşmanın yolları sistem tarafından belirlenip bize adeta dikte edilmiş gibi. Çok para kazanayım ki mutlu olayım, istediğim her şeye sahip olayım gibi düşünceleri beyinlerimize yerleştirdiler. Ancak o hayal olarak satılan mutluluk kavramına, o çok parayı kazandıktan ve istediğin şeyleri almayı başarabildikten sonra ulaşamadığını gördüğünde ne hissediyorsun? Koca bir boşluk, anlamsızlık veya çaresizlik?.. Mutlu olabilmek için öncelikle kendi mutluluk kavramını inşa etmelisin. Başkalarının tanımladığı "mutluluk"larla bu duygudurumuna erişemediğinde ne kadar zaman kaybettiğini anlayacaksın. Çevreni ne kadar arındırır ve sağlıklı "şey"lerle donatırsan o kadar mutluluğa yakın olacaksın. İnsanız; sosyal varlıklarız, birbirimizi çok fazla etkiliyoruz kuşkusuz. Kimlerle vakit geçirdiğinize çok dikkat edin. Gelecekte kendini nasıl biri olarak hayal ediyorsan, bu kişiye ulaşmanı sağlayacak insanlarla arkadaş ol. Seni geriye çeken, dramalarıyla vaktini çalan insanlardan uzak dur. Bir insanı ne kadar seviyorsak sevelim, bazen ondan da vazgeçmek zorunda kalabiliriz. Bize iyi gelmeyen, geriye çeken insanlar gelecekte bizi hasta edecek. Yalnızken bile dimdik durabiliyorsan hayata karşı o zaman ne kadar güçlü ve mutlu olduğunu hissedeceksin. Elbette tek başına güçlü ve mutlu olmak kolay olmayacak, bedeller ödemek zorunda kalacaksın belki de. Ama kendi kendine mutlu olabilmeyi öğrendiğin zaman bunun ne kadar paha biçilmez bir şey olduğunu anlayacaksın. Haydi sen de kendi mutluluğunu inşa et!

Belirsizlik

İnsanı oldukça yıpratan bazı durumlar vardır yaşamda. Bunlardan yalnızca birisi belirsizlik… Kaygı, korku, başarısızlık ve mutsuzluk gibi durumlara da gebe olabilen bu mefhum her geçen gün yaşam enerjimizi kemiriyor gibi. Öyle ki belirsizliklerden dolayı etrafınızda akıp geçen bir sürü mutsuz çehre görebilirsiniz. Özellikle son iki senedir yaşamla ilgili başka türlü mücadelelerimiz de oldu. Tanıdıklarımızı, sevdiklerimizi bir anda kaybettiğimiz bir kara deliğin içinde çaresizce bekledik. Bazen hayat küçük sorunları önemsemememiz için bize büyük imtihanlar armağan ediyor belki de. Anda kalmaktan bahsetmek istiyorum. Lise yıllarımda nadiren okuduğum popüler kitaplardan birinde rastladım buna. “Carpe Diem” diyordu kitap, sanki yaşamın sırrını verir gibi. Anı yaşamak diyorsunuz kendi kendinize, sanki mutluluğun tanımını yapar gibi. Tüm belirsizliklerin o kasvetli ve hasta edici enerjisini yok etmek anda kalmak, anı yaşamakla mümkün olabilir mi? Neden olmasın?.. Öyle olacağına inandığımızda daha güçlü gelecek bu durumun mümkünlüğü. Sadece deneyelim o zaman, anı yaşayalım, hiç tekrarı olmayan şu biricik an’ı.

✍🏼 Yıldız Tokmak