#siko's art | Explore Tumblr Posts and Blogs

phrootsnacks · 1 year

Text

Spring Semester Language Study Plan 🌸

so... you wanna study four languages while taking 22 credits and doing extracurriculars, hm?

just me? ... ok

tbqh im a lil nervous for this coming semester, because my schedule was already busy and then it suddenly got busier, so...

The gist of it is I’m going to focus on Spanish (because I have to) ((because I’m taking two Spanish classes this semester)), but also consistently review my other languages (Toki Pona, Arabic, and ASL). I can spare 10 - 30 minutes each day going thru flashcards, reviewing notes, and for Toki Pona writing a little bit. Then, on the weekends, I’ll take more time to learn new content and to practice speaking, listening, reading, writing, signing, etc.

(as per, longish post so...)

------------------------------------------------------------------------------------- español

Ya tengo dos clases de español este semestre, y por eso voy a concentrarme en el español. Fuera de mis clases, quizás leyere este libro que recibí como un regalo de Navidad, Parallel Text Short Stories in Spanish...

El libro contiene cuentos de autores diferentes y una traducción en cada dos páginas. No sé si tendré el tiempo para leerlo, pero si lo leo, voy a cubrir el lado ingles con una hoja de papel.

Aparte de eso, hablé sobre mi problema con recordar palabras nuevas en mi publicación anterior. Entonces cuando encuentro una palabra nueva (en este libro o cualquier contexto), voy a escribirla y crear tarjetas.

------------------------------------------------------------------------------------- toki pona

tenpo pini la, suno ale la, mi sitelen e toki pona lon ilo Snapchat (mi sona ala e ni: nasin pi toki pona e nimi “Snapchat” a a a). ken la mi sitelen e toki pona lon ilo Tanpa? mi lukin e toki pona lon ilo Tanpa mi la, mi pilin pona. sona mi la, jan ante li pilin sama. mi wile toki e toki pona mute. taso, tenpo awen la ilo Siko li pana e monsuta tawa mi a a a. tenpo kama la, mi lukin kepeken ona.

------------------------------------------------------------------------------------- العربية

For Arabic, I really just need to learn more vocabulary and how to form sentences. I’m still going thru Arabic Khatawaat’s Arabic Language for Beginners playlist, as well as MSU library’s Elementary Arabic I textbook. As I mentioned in a previous post, I also have quite a lot of physical Arabic resources as well...

I’ll be honest, the textbook A Textbook for Beginning Arabic Part One is kinda intimidating (what with it being so big and so red), so I’m supplementing with the book Arabic Verbs and Essentials of Grammar (which is much smaller lol).

------------------------------------------------------------------------------------- American Sign Language

I’m still following Bill Vicars’ YouTube videos and taking notes as I go, and I might also make flashcards as I see fit. I’ve also started reading Introduction to American Deaf Culture by Thomas K Holcomb...

Despite it being a textbook, it’s not dry or boring or difficult to read at all. I really appreciate the inclusion of art, poems, and personal stories. I’ve already learned a lot about both Deaf culture and hearing culture.

-------------------------------------------------------------------------------------

and that is all! let’s hope I make it thru the semester in one piece :,)

#langblr #language #spanish #español #toki pona #arabic #asl #american sign language

2 notes · View notes

dcaaiin · 2 years

Text

Umpisa

Eyes Off You: Umpisa

In the middle of hummingbirds and the sound of dancing waves that keep on soothing my mind, I tried to fall back to sleep, but I can't rest anymore. I extend my left hand and look in every corner. It still looks healthy and clean. I smiled.

I craned my neck as I look around the room. I got confused for a while that the surrounding is unfamiliar to me. Nasisiguro kong hindi ko ito kwarto. Sa ilang beses kong paggising sa tala ng aking buhay, ngayon lamang ako nakarinig ng malalakas na huni ng ibon at agos ng alon.

Imposibleng may umusbong na dagat sa malapit!

Ang kisame't pader ay natural na gawa sa mga matatabang kawayan. Nang inangat ko ang aking tingin ay mayroong isang larawan sa harap ng kamang hinihigaan ko. Tumayo ako't nilapitan ito upang makita nang tuluyan.

Isa itong pinta ng makulay na himpapawid at sa likod ng makapal na ulap ay ang papalubog na araw. Sa harap ng imahe na iyon ay ang taong kilalang-kilala ko.

Hindi ako pwedeng magkamali! Ako ang gumuhit nito. Napatunayan lamang ito nang marahan kong ginuhit ang pirma sa pinakababa nito. Kung hindi mo susuriin nang mabuti ay hindi mo mapapansin ang mga letra na sulat kamay ko.

At isang tao lamang ang pinag-alayan ko nito...

"You're awake.."

Mabilis kong nilingon ang pinanggalingan ng boses. Bumungad sa akin ang katawan niya na may sukbit na puting tuwalya. Ang abo niyang pang-ibaba ay pumuri lamang sa kaniyang morenong balat.

Iniwas ko ang aking tingin nang pinantayan niya ang mata ko.

"Bakit hindi mo 'to binasura?!" Tanong ko at tinuro ang pininta ko.

Malinaw na ang lahat ng nangyari noon. Kung bakit hindi niya pa ito itinatapon hanggang ngayon ay isang malaking kahibangan.

Nakita ko ang blangkong emosyon sa kaniyang mga mata habang nakatingin sa pinta ko. Kung noon ay iba ang expresyon ng mga ito, ngayo'y hindi na tulad noon.

"It's one of your pieces. Why would I do that?" Sagot niya at nahihimigan ko ang insulto sa tono niya.

"Dahil wala akong makitang rason para buhayin mo pa ang gawa ko. Sa araw palang na 'yon dapat itinapon mo na!" Nagpupuyos kong sinabi ngunit huminga lang siya nang malalim at hinagod ang kaniyang buhok bago marahan na lumapit sa akin.

Sinubukan niyang hawakan ang aking siko ngunit mabilis ko itong iniwas. Umatras ako at bahagyang nabangga ang frame kung saan nakalagay ang pininta ko. Wala na akong maatrasan pa na dahilan upang itulak ko siya.

He caught it before trapping it in his callused hand. Pumiglas ako ngunit mahigpit ang pagkakahawak niya. Ipinako niya ito sa gilid habang ang kanang kamay niya'y bumaba sa baywang ko.

Tinitigan ko siya nang masama ngunit binawian niya lang ito ng isang magaan na tingin.

Magaling. Kung tusukin ko kaya ang mata mo nang wala kang malinlang na tao!

He lowered his face near my ear. "The day that you gave me your art, it's already considered out of your hold. I took it as a reason to have an authority either to keep it or not." His arrogant voice made my blood boils.

Ang lakas talaga ng loob mo! Kung hindi ko 'yan ginawa ay wala kang ganiyan. Umirap ako.

Inangat niya ang kaniyang mukha at malalim na tumingin sa mga mata ko. Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa galit na nararamdaman. Lumapat ang kamay niya sa baba ko ngunit agaran ko itong iniwas. Nagtama lamang ang mata naming dalawa nang sinubukan niyang yumuko upang pumantay sa akin.

After years, for the first time, I see raged and pain in his eyes. It digs within me I can't continue glaring at him.

"Why can't I keep you? Is it too much to ask?" Namamaos niyang tanong kasabay nang paglalaro ng dila nito sa sulok ng kaniyang labi. Tila pinipigilan ang nararamdaman at gustong sabihin.

"Too much to even ask." Malamig kong sagot at nginisian siya.

"I'll do my best to have you..." Sagot niya at naramdaman ko muli ang pagkakahawak niya sa akin.

"You will never have me."

Umiling siya at marahan akong binitiwan. Suminghap siya habang seryoso akong tiningnan.

"I will let your emotions hurt me, but you'll never see me giving up on you. I'll cradle you until you come back to me." Sabi niya bago tumalikod at pumasok sa kabilang kabisera.

Nang mawala siya sa paningin ko'y dahan-dahang bumagsak ang luha na hindi ko namalayan na naipon. Ang sakit na naramdaman ko ay matagal nang nawala't nabalutan ng pait. Ngayon ay naging taksil na sumisilip.

Pumikit ako nang mariin at kinalma ang sarili. I won't let his words melt me. Not when I struggled a lot putting myself back.

And now that everything was favorable...

He's here chasing me back. When way back my feelings for him are still calm and composed, he neglected it.

Dumaan ang oras nang desidido na akong halughugin ang loob ng buong kwarto. Ang mga kawayan na nagsisilbing pundasyon na ito'y nanunuot sa paa ko. Sa bawat gamit na inihahagis ko ay laking salamat na hindi ito gumagawa ng anumang ingay.

Sinubukan kong hatakin ang ilalim ng antique na aparador ngunit anumang hatak ang gawin ko'y hindi ito umaabante. Tumayo ako at sinilip ang gilid nito. Agaran ko itong hinampas nang makita na konektado ito sa mga kawayan!

Hindi ako pwedeng manatili rito. Lalo na't narito siya. Tinuturing kong malaking katangahan ang naging desisyon ko kagabi kung kaya't napadpad ako sa kung nasaan man ako ngayon.

At talagang magaling ang tiyempo ng panahon. Ha!

Hinagilap ko ang mga bagay na nakikita ko sa tukador at nagbabakasakali na makita ang mga gamit ko. Puro lamang magagandang uri ng bato ang mga naroon.

Nahuli ng paningin ko ang isang makintab na tila babasaging bato. Halos kalaki nito ang mga palad ko. Marahan ko itong hinawakan gamit ang aking dalawang kamay. Ang ngiti sa labi ko'y hindi na maialis nang matunghayan ang pinaghalong dilaw at kahel na mga kulay na nakatarak sa loob nito.

Mas lalo lamang namutawi sa akin ang saya nang makita kung ano ang nakalagay sa gitna nito. Ito'y isang maliit at naninilaw na black-eye susan!

"What are you doin'?" Sa malaking boses na iyon ay agad ko itong tinago sa palad ko.

Matapang ko siyang hinarap at naabutan ko pa kung paano niya sinundan ang kamay kong itinatago ko sa aking likod.

He bites his lips before he lazily bore his eyes to me.

"Where are my things?" Tanong ko at iginala ang paningin ko.

Doon ko lamang napansin ang mga muwebles na nawala sa kanilang mga posisyon. Ang panigurado kong mga gamit niya ay nakakalat sa sahig at agad akong pinamulahan ng mukha nang mapasadahan ko ang isang underwear niyang ngayon ay nakalaylay sa kama. Sa kagustuhan kong mahanap ang gamit ko ay hindi ko na namalayan.

"You should've asked me.." Mahinang sabi niya matapos igala ang mata sa kwarto.

Ipinahahayag na mas mabuting tinanong ko na lamang siya upang hindi maging ganito kakalat ang kwartong ito. Kung sana'y itinabi niya na lamang sakin ang mga 'yon!

"You shouldn't put it anywhere tho. That's my thing, and it's prohibited to be touched by anybody." singhal ko. Nakita ko ang bahagyang pag-awang ng labi niya at mabilis na napalitan ng isang ngisi.

"I did nothing to your purse. I only charged your mobile, so you can already use it once you're awake." Dipensa niya at magaan akong tiningnan.

Sarkastiko akong ngumiti at tinaasan siya ng kilay. Nakita ko ang mas lalo niyang pagseryoso.

"I'm fully awake and eyes wide open, now where is it?" Tanong ko at inilahad ang kamay ko sa harap niya.

Bumaba ang tingin niya rito bago ibinalik ang tingin sa akin. Nilakihan ko siya ng mata at winagayway ang kamay kong nakalahad.

"It's still not completely charged..." Magaspang niyang sinabi.

"Well, I don't need my battery to reach its one hundred percent! I'm here asking you where my goddamn purse is ?" Tumaas ang boses ko at napansin ko ang bahagyang pagkunot ng noo niya.

Suminghap siya at tinahak ang isa pang hilera papasok. Ilang minuto pa bago siya lumabas dala ang puti kong purse. Napansin ko ang paraan ng pagkakahawak niya rito. Masyadong maingat at parang ayaw mabitiwan.

"I put your phone inside. You can take a call if you want." Nakakunot niyang sinabi nang inilahad niya sa akin ang gamit ko. Tiningnan niya muna ako nang mariin bago siya umatras at hinila ang isang upuan sa malapit bago umupo roon.

Talagang tatawag ako. Hindi dahil iyon ang suhestyon mo. Kundi dahil kailangan kong malaman kung paanong ang lintek na katawan ko ay biglaan nalang nakahilata sa kama mo!

"Hija, good afternoon. Nasaan ka?" Matining na tono ni Mommy. Tila sabik ang tono sa bawat bitiw ng salita.

"I'm doing some of my homework, why?" Sagot ko at inipit ang cellphone sa gitna ng balikat at tenga ko.

Mabilis kong inilipat ang mga nagupit na magazine sa isang maliit na case. Ang mga nakakalat na papel ay mas lalo lamang sumaboy nang umihip ang malakas na hangin galing sa bintana.

Tumayo ako at marahan na sinarado ang slide nito sapat na upang makapasok ang pang-hapon na sinag ng araw. Pinagmasadan ko ang nag-aagaw na asul at kahel na ulap bago unti-unting napangiti.

"Mahuhuli kami ng uwi ng Daddy mo. Hindi ako sigurado kung malapit na ang bisita. Huli kong nakausap ay sabi patungo na raw sila. Mamaya naman ay naligaw na sila, sa tingin mo?" Madramang sinabi niya.

Sinong bisita ang inaasahan? Ngayon lamang niya nabanggit na may parating na pala. Kung kailan naman may ginagawa ako't wala sila ay saka naman ito nag-imbita.

"Mom, I have a lot of works to do. Hindi naman po sila maliligaw kung alam na nila ang 'atin." Sagot ko bago pinagpatuloy ang paggupit.

" 'Yon nga ang problema, hija. Hindi nila gaanong tanda ang bahay natin." Mahinang sagot nito. Kumunot ang noo ko.

"Hindi po ba sinabi na nila sayo na malapit na sila. Why don't you just contact them again so you can ease your concern?" Tanong ko at hinilera ang mga nagupit ko na.

She stayed silent for a while. "I'll contact them, anak. Pero pwede ba na salubungin mo sila? Hindi pwedeng ang mga kasambahay at guard lamang ang madaratnan nila."

"Alright..." Sagot ko at inayos ang natirang hilera.

"We'll come home as soon as possible. Entertain our visitors, okay?" Maligalig niyang sinabi.

"Okay."

Pagbaba ko nito ay wala na akong nagawa kundi ang ligpitin ang mga nakakalat. Mamaya ay ipagpapatuloy ko ito.

Mabilis akong naligo at nag-ayos bago mapag-isipan na bumaba. Ang mga frame sa kanang pader ay mistulang nakalilibang habang tinatahak ang hagdan. Ang lapad at haba ng bawat palapag ay nagbibigay espasyo sa mga plorera na puno ng iba't ibang bulaklak na nakalagay sa bawat kaliwang dulo nito.

Narinig ko ang malakas na busina galing sa sasakyan. Nagsilabasan ang kasambahay namin upang salubungin ang mga ito. Suminghap ako bago sumunod sa kanila.

Isa-isa silang humilera mula sa malaking pinto hanggang sa dulo ng hagdan. Ang mga kasambahay ay nasa parteng kanan habang ang mga guard at driver namin ay sa kaliwang banda.

Sino ba ang bisita ni Mommy at bakit ganito ka pormal ang mga tao? Ang mga kasambahay namin ay halatang kabado at ang iba ay namumula pa!

Umihip ang malakas na hangin bago ko inayos ang sarili upang humarap sa mga bisita.

Isang driver ang lumabas sa sinasakyan nilang Toyota Hiace. Napakurap ako nang lumabas ang isang matipunong ginoo at inalalayan ang ginang palabas. Nang magdikit sila ay doon ko pa lamang napagtanto na mag-asawa ito.

Binaba ng ginang ang kaniyang salamin at iginala ang mata. Naestatwa ako nang tumigil ang mata niya sa akin.

Ang kutis nito ay animo hindi nasisinagan ng araw. Ang itsura nito'y katulad ng mga nakikita kong kontrabida sa mga teleserye. Ngunit ang kaninang seryosong mukha ay nabahiran ng isang matamis na ngiti.

"Hija!" Tuwang tuwa na tawag niya at halos tumakbo pa sa gawi ko. Ngumiti ako at lumapit sa kaniya.

"Magandang hapon po. Kumusta po ang byahe?" Tanong ko.

Imbes na sagutin niya ito ay nabigla ako nang hinagod niya ang mukha ko hanggang sa mga braso ko. Tumigil upang mahawakan ang kamay ko.

Napasinghap ako sa inasal niya. Hindi sanay na hinahawakan bigla. Pinigilan ko ang kaba na naramdaman at pinilit ko ang ngiti kong napanis dahil sa ginawa niya.

Napatingin ako sa asawa niyang malalim na tumawa.

"Ang laki mo na! I bet you already forget about us. It's been five years since we last saw each other." Kuminang ang mata niya habang pinagmamasdan ako. Ngumiti ako at bahagyang umatras.

"Yes, I kind of not remember you po. I'm sorry." Hilaw akong ngumiti. Madrama siyang nalungkot ngunit ngumiti rin kalaunan.

"It's alright, hija. That was when you're just thirteen years old. You grew up so fast." Magaan siyang ngumiti at nakita ko kung paano humagod ang kamay ng asawa niya sa kaniyang siko. Kahit na may edad na'y hindi ko maitatanggi ang kakisigan ng pangangatawan nito.

"Shall we proceed in our living room?" Nakangiti kong tanong at iminuwestra ang loob.

"Sure!" Tumango ito ngunit luminga ito na tila may hinahanap.

Huminto ang titig niya sa likod at doon ko lamang napansin ang iba pang mga sasakyan. The lavish model of their cars made me seer.

Lumabas sa isang Alpina B7 ang isang morenong lalaki. Sumilip muna siya sa kaniyang relo bago bumaling ang tingin sa harap. Makapal ang kilay nito at kung hindi lang siya ngumiti ay iisipin kong suplado siya. His manly shaved hair made him look more mature. This guy reminds me of some Calvin Klein models.

Sumunod ang galing sa Model S na sasakyan. Katamtaman ang pagka-moreno nito ngunit naagaw agad ng pansin ko ang crew cut niyang buhok na mayroong ahit sa ilalim nito. Mapaglaro itong nakangisi habang iniikot ang paningin. He looks menacing. I think he's not good at some delicate scenario.

Ang sa huling lumabas ay ang lalaki sa SL-Class. The way he shut his door surprised me. How rude. His quiff with tapered undercut hair looks good. Mas moreno siya kumpara sa dalawang nauna. He has foreign features that can easily possess someone. He found his way to my eyes and intensely gawked at me.

Nang lumapit sila ay agad akong napasinghap. They are too tall and masculine. I feel small next to them.

Napansin ng pang-huling lalaki ang biglaan kong pag-atras nang makalapit sila. Tinitigan niya 'ko ngunit iniwas ko ang mata ko.

Narinig ko ang malalim na tawa ng naunang lalaki.

Alam kong pinamulahan na ako kaya yumuko ako't pumikit. Sana lang ay tumigil na siya sa katatawa. He's weird!

Nang dumilat ako ay taas noo ko silang tiningnan isa-isa.

"May we continue our greetings inside? Our living room is comfier than here." Tanong ko. Pumalakpak naman ang ginang.

Mabilis na nanlaki ang mata ko nang kumapit siya sa akin. Malaki ang ngiti nito kaya naman siminghap ako at kumalma.

Nang lumihis ang tingin ko ay tumama ang mata ko sa huling lalaki.

Nangunot ang noo ko bago siya iwanan ng tingin.

To be continued...

#EOFUpdate #stories #wattpad #dcaaiin #romance #teenfiction #taglish

0 notes