“Aşk, sevmek fiiliyle değil, özlemek fiiliyle ilintilidir çünkü. Gelmesini istemek, onunla bir şeyler yapmayı istemek, onunla dünyayı fethi istemek... Böylesi isteklerden doğan özlemle de onu sevmek. Arabeskten değil, olgunlaşmaktan bahis açıyorum. Popülist bir mantıkla, tüketime açık, ‘durmadan temize çekilebilecek’ bir şey midir aşk?! (...) Hani, klasik bir laf vardır: ‘Sır, tek kişinin bildiğidir’ diye; işte, bana göre de aşk, tek kişinin yaşadığıdır. O yüzden aşkları kimsenin tekelinde bırakmamalı, kurumlara hapsetmemeli, aşk hakkında ortak bildiriler hazırlamamalı ve mümkünse sözlükte yer almasına dahi izin vermemeliyiz. Hiç kimse bir başkasının gördüğü rüyayı göremez; hiç kimse bir başkasının yaşadığı aşkı anlayamaz. Mesele bu kadar açık ve net! Kimse kimsenin aşkına kendi aşkıyla pişti yapamaz!” - küçük İskender, aşktan başını kaşıyacak vakti olmamak ya da ‘seviyordum öldürdüm’ meselesi (Burç Hikâyeleri) - Görsel: Michael Cheval (Михаил Хохлачев)

Ax pişti te yar, bıla dunya xırabe

Ax pişti te yar, ezrail caném bıbe

Ax pişti te yar, bıla Qiyamet rabe

Ax pişti te yar, dünya mın heram be...

Birileriyle eşyalarımı paylaşmak benim için çok zor sanırım bu dışarıdan kötü özellik olarak görünüyor birine bi' eşyamı vermek beni rahatsız ediyor bunu aşmak istiyorum arkadaşlarıma falan bir şey verdiğimde rahatça vermek istiyorum ama bu özelliğim beni güvende hissettiriyor yani benim olan bir şeyi başkasına vermek istemiyorum

Hafif sağanak yağmur diyorsun Google ama hani nerede amk neredeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee

Kahve pişti gel.

Köpüğü taştı gel.

İyi günün dostu, kötü günüm geçti gel 😅

Şehit Komando Er Murat Akman’ın Mektubu 1996,

bu yazı bir komanda er mektubudur ve siz bu mektubu gazeteden okuyorsanız ölmüşüm demektir. bir ailem olsaydı bu mektubu onlara yollamak isterdim ama yok.

size koğuştaki ranzamdan yazıyorum. şu an etrafımda adana, ağrı, sivas, edirne, diyarbakır, ankara, antalya, izmir, urfa, trabzon… türkiye’nin dört bir yanından birbirini tanımayan ama birbirlerinin canını korumaya yemin etmiş bir sürü asker var. birazdan operasyona gideceğiz, tek dileğimiz kayıp vermeden geri gelmek.

ilerde ölürsem eğer diye bir mektup yazmak çok zor. aklına getirmek istemez ya insan ölümü, hani her zaman bir umut vardır ya. askerliğim bittikten sonra yırtıp atacaktım bu mektubu ama şu an okuyorsanız yırtamadım demektir. zaten pek de kalem tutmaz elim. silah tutmayı daha iyi bilirim. sizi korumam için siz öğrettiniz silah tutmayı.

tuhaf olan siz bu mektubu okurken ben neden öldüğümü bile bilmiyor olacağım. ya bir mayına bastım ya da yediğim bir kaç kurşun. bileniniz var mı ben nasıl öldüm ?

kışlada her televizyona bakışımda birbirinizi öldürdüğünüzü birbirinizin canını yaktığınızı gördüm. müziğin sesini çok açtı diye komşusunu vuranlar. gücü kadına yetenler. cebindeki on lirası için adam vuranlar. kız arkadaşına baktı diye alayını bıçaklayanlar.

bileniniz var mı ben kimi korumak için öldüm?

eti az pişti diye garsona çıkışan adam; sen rahat uyu diye kurşunlar başımın üstünden geçerken ben dağda her bulduğumu kesip yedim.

arabasını salladılar diye levyesini kapıp arabadan inen adam, beni bir çöp bidonuna atıp giden anam; söylesene ben kimin için öldüm?

yetimhanede ve askerde en güzel şeyin ekmeğin bölmek olduğunu öğrendik biz. peki size neyi bölmeyi öğrettiler?

sizi önce Allah'a sonra birbirinize emanet ediyorum. ben sizden razı oldum, Allah da sizden razı olsun.

Matematik dersinde hocayla pişti oynadım amk

Şırnak'ta teröristlerce açılan ateş sonucu Jandarma Komando Er Murat Akman şehit olmuştu.

Çocuk esirgeme kurumunda büyüyen ve aldığı tüm maaşı esirgeme yurduna bağışlayan Akman’ın Türk milletine ölmeden önce yazdığı o mektup;

“Bu yazı bir Komando Er mektubudur ve siz bu mektubu gazeteden okuyorsanız ölmüşüm demektir. Bir ailem olsaydı bu mektubu onlara yollamak isterdim ama yok.

Size koğuştaki ranzamdan yazıyorum. şu an etrafımda Adana, Ağrı, Sivas, Edirne, Diyarbakır, Ankara, Antalya, İzmir, Urfa, Trabzon… Türkiye’nin dört bir yanından birbirini tanımayan ama birbirlerinin canını korumaya yemin etmiş bir sürü asker var. Birazdan operasyona gideceğiz, tek dileğimiz kayıp vermeden geri gelmek.

İlerde ölürsem eğer diye bir mektup yazmak çok zor. Aklına getirmek istemez ya insan ölümü, hani her zaman bir umut vardır ya. Askerliğim bittikten sonra yırtıp atacaktım bu mektubu ama şu an okuyorsanız yırtamadım demektir. Zaten pek de kalem tutmaz elim. Silah tutmayı daha iyi bilirim. Sizi korumam için siz öğrettiniz silah tutmayı.

Tuhaf olan siz bu mektubu okurken ben neden öldüğümü bile bilmiyor olacağım. Ya bir mayına bastım ya da yediğim bir kaç kurşun. Bileniniz var mı ben nasıl öldüm ?

Kışlada her televizyona bakışımda birbirinizi öldürdüğünüzü birbirinizin canını yaktığınızı gördüm. Müziğin sesini çok açtı diye komşusunu vuranlar. Gücü kadına yetenler. Cebindeki on lirası için adam vuranlar. Kız arkadaşına baktı diye alayını bıçaklayanlar.

Eti az pişti diye garsona çıkışan adam; sen rahat uyu diye kurşunlar başımın üstünden geçerken ben dağda her bulduğumu kesip yedim.

Arabasını solladılar diye levyesini kapıp arabadan inen adam, beni bir çöp bidonuna atıp giden anam; söylesene ben kimin için öldüm?

Yetimhanede ve askerde en güzel şeyin ekmeğin bölmek olduğunu öğrendik biz. Peki size neyi bölmeyi öğrettiler?

Sizi önce Allah’a sonra birbirinize emanet ediyorum. Ben sizden razı oldum Allah da sizden razı olsun.”

Aşkta kaybediyorum🙄

Bundan sonra kumara başlıycam

Pişti bilyom ki!!!🫣🫣

Honey cake is a hallmark of Rosh Hashanah and the fall Jewish holidays  — Ashkenazic honey cake, that is. But did you know there’s a Sephardic cake traditionally served for Rosh Hashanah, Yom Kippur break fast and during Sukkot? Like its Eastern European counterpart, tishpishti symbolizes wishes for a sweet new year and the fullness of life. The cake is also popular for Purim and adapted for Passover.

Semolina pastries and puddings have been made for centuries throughout the Mediterranean, North Africa and the Middle East. Tishpishti is traditionally made with fine semolina and soaked in a sweet syrup of sugar, honey or a mixture, but beyond these common elements, there are many variations in both the way tishpishti is made — such as nuts or no nuts, eggs or no eggs, flavored with lemon, orange or rose water — and even what it’s called according to different geographic and cultural roots. For example, in Egypt, it’s basboosah or baboussa, namora or namoura in Syria and shamali in Crete.

Tishpishti is perhaps the name most used and, as we know it today, the cake originated in Turkey. In the “Encyclopedia of Jewish Food,” Gil Marks explains that in Israel and for Jews from once-Ottoman Turkey, Greece and the Balkans, the name is probably a nonsense name from the Turkish “tez” (fast/quick) and “pişti” (plane/slope). Put together, it means “quickly done.” In Ladino it might also be called pispiti, tupishti and revani, which Joyce Goldstein in “Sephardic Flavors: Jewish Cooking of the Mediterranean” notes is named after a 16th century Turkish poet “who wrote about the delights of food.” 

Many tishpishti recipes use eggs, including ones that instruct you to whip the whites separate from the yolks, a Sephardic contribution to tishpishti. This recipe, however, is based on a very old traditional way of making cakes from a thick dough without eggs. My concession to modernity is adding baking powder and soda, both 19th century products, to lessen the density of the cake. Using ground almonds instead of walnuts will result in a lighter colored cake, which is traditional at Rosh Hashanah to symbolize a bright new year. Tishpishti is delicious on its own or served with a spoonful of yogurt, labneh or whipped cream and a cup of mint tea or strong Turkish coffee.

Notes:

It is best to make the syrup ahead of time so it has time to cool, although you can choose to make it while the cake bakes, then refrigerate it to cool more quickly. 

Tishpishti is best when left at room temperature for several hours or overnight so the syrup penetrates the cake. 

Store wrapped at room temperature for two days or a week in the refrigerator. The cake can be well-wrapped and frozen for two months. Defrost and then refresh with some drizzles of warm syrup. 

Kek yaptım. Pişti, çıkardım fırından. Soğudu, yedik. Zaman geçti. Ben keki geri fırına koydum. Birkaç dakika sonra annem fırını açtı. Niye fırını açtın dedim, biber koyacakmış. Ben birkaç dakika önce fırına kek koyduğumu unuttum ve hayatıma devam ettim. Dakikalar sonra yanık kokuları gelmeye başladı tabii. Böylece mükemmel kıvamda pişirdiğim keki bir saat sonra yakmayı başardım. Tebrikler

bütün gün ıslak kek yapmaya çalıştım unun tarihi geçmişti bir şey olmaz dedim kullandım bu sefer pütür oldu malzemeleri karıştırınca sonra un söyledim geldi bu sefer de değişik bi kıvam oldu yumurta mı bozuktu acaba dedim sonra baktım kabartma tozu sadece bir tane kalmış şeker de az oldu galiba kek pişti ama kabarmamış ehehehe

Tu nizanî le min bêriya te kir Ez bêriya deng û kenê te dikim

birkaç ay önce bu saatler yurtta kızlarla pis yedili+ pişti+papaz kimde+blöf oynama saatimizdi. tam sınav haftam yaklaşmışken kütüphaneden çağırılıp pis yedili oynadığımız odamız. kartlarım şimdi bomboş öyle duruyor

yurtta ders çalışıyorken bütün aralarım kızların odada olup olmamasına göre değişirdi. gülbahar canı doritoslu çiğköfte çektiği zaman arayıp koşa koşa odaya geliyordum. tabi ki ben de yiycem diye. aşağı inmek için taş kağıt makas. çiğköfteci benim numaramı açıyor diye telefonum bilinmeyen numaralarla dolu ve asla ben konuşmuyorum nshdjd pijamalarımla inmeme kriterim yüzünden bana acayip kızıyorlardı. taş kağıt makası kaybettiğim bi gün indim ve saat 12de yanlışlıkla parmak izine basmıştım güvenlik abi diyor ki nereye gidiyorsun abi nereye gidiyorum dedim andjdks off ramazanı ayrı özledim esramın dizine yatıp uyumayı ayrı özledim. gülbaharın karın ağrısıyla uyandırdığı sabahın 8inde sınavımın olduğu gece her şeye rağmen ketıl çalıştırdığım kiraz sapı ve türevleri yapıp uyutup kaloriferin yanında uyuyakaldığım günü bile özledim. hastanelik olduktan sonra kızlara yaptığım kına gecesi ve ankara havasının ortaya girişi. evden anneme çocuklara şarkı dinlettircem diyip istediğim o hoparlör yurtta oyun havası çaldı mdjdkf horonla banyoya kadar gidip gelmeler. banyo temizliğinde elektrik çarpması dnfjkdjd odanın perdelerini yıkayıp kurutmak için verdiğimiz savaşlar. gülbaharla yatağımızı birleştirdiğimiz günler. beni annem diye sevmesi... ilaydanın her gece bi dedikodu ve toksik ilişki muhabbetlerinde uykumdan uyandırılmayı bile özledim. sınavdan çıkıp geldiğimde bana çay yapmaları... üstü açık yatan arkadaşının üstünü gece kalkıp örten o kişi bendim ve şimdi :( ve daha arkadaşlarıma ters yapan insanlara yaptığım cazgırlıklar kdjfkf esramın mezuniyetini çok hayal etmiş plan yapmıştık. hayat sen plan kurarken ben varım diyor işte. mezuniyeti oldu çok tatlı olmuş benim güzel hemşirem. bu insanlarla bi daha aynı odada olamayacağız. özledim :(

evi sildik süpürdük iki büyük kızçe alışverişe gitti, küçük kızçe dershanesine gitti. ben de o sırada buzdolabını falan sildim geldiklerinde kolayca yerleştirelim dlye. geldiler mantar bulamamışlar markette, bir de abur cubur alacaklarmış bime gittiler çok güzel mantar varmış bimin mantarı güzel oluyor genelde. ben hemen yemeklere giriştim, bir yandan çorbanın ön hazırlığını bir yandan ana yemeğin sebzelerini hazırladım. rende yapmayı hiç sevmiyorum havuç tarator için birsürü havuç rendeledim. mantarları ortancaya verdim oturduğu yerde tv izlerken o da onları ayıkladı. tatlıyı büyük kızçe yapacaktı evine gittiğimizde bize ikram ettiği tatlıdan yaptı. kremalı, kedi dilli üzeri çikolatalı çok güzeldi ondan yaptı. çorba pişti, ana yemek fırına kondu, salata malzemeleri ıslatıldı, tarator halloldu, tatlı dolaba kondu. ortanca da geldi biriken bulaşıkları topladı, elde yıkanacakları yıkadı, makineyi boşalttı. ocak berbat olmuştu onu sildim, ortancanın işi bitti o çıktı yerleri de sildim. azıcık uzandım pilav ve salata kaldı bir de tabaklar, kaşık, bardak vs malzemeler hazırlanacak. saat yedi gibi gelecek büyük kızçenin arkadaşı benim de kankimler :) bugün evde şenlik var kızçe şenliği 💃

ay yazarken yoruldum ayrıca da yorulduydum zaten