Annemin hastalığı ruhen çok yoruyor. Bundan sonra bu konuda konuşacağım, anlatacağım hatta yardım isteyeceğim. Çünkü çocukken "Annem hasta" demenin kendini acındırmak ya da 'hasta annenin çocuğu olduğum için ayrıcalık talep etmek' olduğunu sanıyordum. Bastırdıklarım bir bir gün yüzüne çıkıyor ve beni çok zorluyor.

Arkdşlr benim annem hasta. Beyin tümörünü yendi, 2 kez ameliyat oldu. Annemin kafatasını iki kez açıp içinden kanseri aldılar. Şimdi de ruhen çökük sürekli panik atak geçiriyor yaşam kalitesi yerlerde, onu ve kendimi iyi hale getirmeye çalışıyorum.

İyi bir yaşam değil zaten dileğim, Bırak sadece eve döneceğim..

Esver Ölüç

1 yıldır evime hayvansal besin almıyorum. Rutin beslenmem bitkiler, tahıllar, tohumlar, mevsimsel şeyler neyse onları içeriyor. Bitkisel beslenmeye yeni başladığımda demir ve B12 seviyelerim yerlerdeydi, normal seviyeye gelmesi için birkaç ay takviye B12 ve demir almam gerekti.

Bugün doktor desteğe ihtiyacım olmadığını değerlerimin gayet yerinde olduğunu söyledi. Etik vegan değilim, tamamen vegan beslenmeyi başaramadım evden çıktığım an zorlanmaya başlıyorum. Aile evi ve dışarda yemek işleri zorlaştırıyor. Mesela dün kayınvalidem gözleme yapmıştı içinde peynir de vardı afiyetle yedim. Çünkü benim için peynirsiz gözleme yapmasını isteyemem ve "Evlatlarımızla yiyelim" istekleri olduğu için ortamdaki uyumsuz olmak istemiyorum. Ama etli yemekler yaptığında benim için mutlaka seçenek oluyor kayınvalidemin sofrasında, bu şekilde orta yolu buluyoruz. Esnek olmadan işler yürümüyor. Kendime vegan demiyorum, katı kurallar içine girmek istemiyorum diyetisyenime göre semi vejetaryen ya da fleksitaryen oluyormuşum. Terimler ve tanımlar pek de umurumda değil açıkçası, bu bir süreçti benim için geldiğim noktadan memnunum.

Evimizde hayvanlar yemek için değil sevmek için bulunuyor. Kurban bayramında artık bize pay vermeyi teklif bile etmiyor kimse. Artık mangala davet edilmiyoruz. Sütlü yumurtalı hamur işleri ikram etmiyoruz kimseye kuruyemişler, meyve, patlamış mısır filan ikram ediyoruz. Zaman zaman esneme payımız var sosyal varlıklarız çünkü. Bazen sırf laf anlatmak istemediğimiz için bazen de sosyalleştiğimiz insanlar değer verdiğimiz kişiler olduğu için o gün peynir, yoğurt vs. yiyoruz. Güzel böyle, kafi.