#ilk defa saatinde yazdım sanırım | Explore Tumblr Posts and Blogs

aglayarakgunluguneyaz · 3 years

Text

5.01.2021 saat 02:48

bir seneyi aşkın zamandan sonra ilk defa yeni yıl için instagramda fotoğraf paylaşmamdan saatler sonra, belki de dünyanın en saçma sapan saatinde, gece üç gibi, yazıştığım kişi story paylaştı, sevgilisiyle.

bu kişiyle dört sene önce tanıştım, beşe yaklaşıyor. tanıştığımız yaz hiçbir şey konuşmadık, çünkü ben çok kötü bir dönemden geçiyordum, zaten kimseyle konuşmuyordum. iki sene sonra instagramdan takip isteği attığını gördüm, çok uzun zamandır diğer tanımadığım insanlarla beraber listede bekliyordu sanırım, söyle bi göz gezdirince görmüştüm. kabul ettim isteği, tanıyorum sonuçta.

tüm fotoğraflarımı beğendi baştan sona, tamam. sonrasında garip bir şekilde, telegramdan buldu beni. genel şeylerden konuştuk. ama anlayamadığım bir şekilde ilgiliydi. normal flört ilgisini anlayabiliyorum, daha çok, daha garip, hele iki senedir yüzünü dahi görmediğin bir insana karşı.

biraz konuştuktan sonra konuşmayı kestik. aylar sonra bir daha konuştuk, sonra yine kestik. ben nasıl daha önce hiç erkek arkadaşım olmadığını, bu yüzden bu kadar ilginin normal olup olmadığını anlayamadığımı falan açıkladım defalarca. konuşurken eğlenmedim, memnun ve güvende hissetmedim, ama konuşmaya devam ettim. neden?

çünkü daha önce kimse bana ilgi göstermedi.

bu insan da aylarca yazmadı, sonra hiçbir şey olmamış gibi yazdı, buluşmak istedi, gelmedi, aylarca yazmadı, bir daha yazdı. bu iş bu şekilde iki sene kadar sürdü. kimsenin bana ilgi duymaması sebebiyle ben o her selam yazdığında cevap verdim, kendimi gülünç duruma düşürdüğümü bile bile. çünkü düşündüm ki, ya başka biri bana bir daha asla ilgi göstermezse?

en son buluşalım dediği zaman yurtdışındaydım, o zaman da konuşmaya devam ettik. döneceğimi söyledim, döneceğim tarihi verdim. o tarihi zahmet edip aklında tutmadı bile. döndükten sonra buluşmayı bile önermedi.

beni ikilemde bırakan şeylerin başında madem bu kadar ilgiliydi bana fiziksel olarak, neden buluşmak istemedi? o zaman sadece fiziksel ilgiden fazlası bu. gerçekten böyle düşündüm aylarca. kendimi komik duruma düşürdüğümü bile bile.

sonrasında yazdım;

- hala buluşmak istiyor musun? + olur - yer ve zaman da mı önersen? + *cevap yok* - *yok sayılmanın sinirimi bozduğuna dair bir mesaj* + sinirini fln bozmak istemiyorum ya - ne istiyorsun?

sonra lafı geçti, erkek kişilerin de olduğu bir gruba anlattım bu olayı çok üstünkörü, beni görüldüde bıraktı dedim sadece. “başka birisiyle konuşuyodur.” dediler hemen. ama ben bana olan ilginin devam ettiğine o kadar inanmak istedim ki, bu kadar bariz bir şeyi görememiştim bile.

sonra olan oldu. çünkü hayat aslında benim kafamda kurduğum senaryolardan çok daha dolambaçsız akar.

fotoğrafı gördüğüm zaman, ilk önce ağlamadan önce vücudun ısınması gibi bir ısınma hissettim sonra bir daha baktım bir daha baktım kendi kendime dedim ki, ucuz atlattın.

sırf ilgi uğruna kendini kullandırmayı iki senedir sürdürdün, hem de hiç muhabbet kuramadığın bir insanla. bu insanla gerçek bir romantik ilişkinin hayalini bile kurdun, güzel olmasını umdun. hiçbir konuda anlaşamadığın bir insanla beraber zaman geçirmenin hayalini kurdun ciddi ciddi.

ucuz atlattın

ucuz atlatmış gibi hissetmem gerektiğinin farkındayım. ama öyle hissetmiyorum, üzgün ya da kızgın da hissetmiyorum. sadece senelerdir yaşamaya alıştığım yapayalnız hayatıma geri dönmüş hissediyorum. ve hep aynı şeyi düşünüyorum “ben sevilmesi bu kadar zor bir insan mıyım?”, “çok mu çirkinim?”, “çok mu aptalım?”

hayatımda hiç güzel hissetmedim ki, tabii biri bana güzelsin dediği zaman ona bağlanacağım hemen. kimse bana ilgi duymadı ki, tabii biri ilgi duyduğu zaman her bokunu sineye çekeceğim.

sıkıldım bu kadar aciz ve karaktersiz olmaktan. ama gerçekten, gerçekten elimden hiçbir şey gelmiyor.

#karantinadahiçyardımcıolmuyor

0 notes