#goed dat je m hebt aangesproken | Explore Tumblr Posts and Blogs

offtoljubljana · 4 years

Text

88. Finally, some good fucking food

7/05/2020

Huh. Déjà vu. Ik zit weer eens een keer een blog post te schrijven vanuit het centrum en oh boy, ik zit weer op precies dezelfde plek als [goede blogpost nummer hier] 5. Een gepassioneerd stuk over waterverf... en mijn dagje in het centrum. Het goede nummer voeg ik toe als ik thuis ben, want ik ken natuurlijk niet mijn hele blog uit mijn hoofd. Dit is al nummer 88!

Het is nu 16:38 en ik ben rond 15:15 vertrokken vanuit huis. Eerst heb ik wat spullen van Barbara ingepakt en ze heeft nog echt veel spullen hier. Hopelijk past alles.

Aangezien de haast voor Sociologie verdwenen is, besloot ik om van de dag te genieten. Ik doe misschien dadelijk nog wel iets voor de uni. Sinds ik in de vorige het idee om ijs te gaan eten had geformuleerd, kon het me niet los laten.

Ik fietste dus naar het centrum met de gefixte fiets en het fietspad hier is zo slecht. Eenmaal in het centrum besloot ik om eindelijk langs de randen van het centrum te fietsen. Ik heb dus een nieuw stuk gezien en het was heel mooi. Ik had foto's moeten maken. Op een moment was ik wel op een doodlopend einde dus ik heb de fiets een paar traptreden af moeten tillen en ik kwam weer op een drukke weg. Ik was het centrum uitgegaan.

Ironisch gezien was ik op de drukke weg dat naar de Faculty of Arts leidde dus daar ben ik ook even gestopt.

Hierdoor wist ik ook dat ik bijna bij de kunstwinkel was, dus daar heb ik een waterverf napje gekocht, want ik wilde altijd minstens 1 kleur meenemen uit Slovenië. Het werd emerald green van W&N Cotman. Yup, weer een groen.

Ik heb nog een paar foto’s gemaakt voor Dani. Misschien post ik die apart in een photoset. Dani wilde deze kunstwinkel namelijk graag zien en dat waren we ook van plan om te doen, maar hey, Corona.

En toen was het tijd voor ijs. Ik fietste terug door minder bekende wegen en zo kwam ik weer in het centrum.

Met dit goede weer en met de open horeca waren er meerdere plekken met ijs. Dus ik heb uiteindelijk bij Zvezda ijs gehaald. Aardbeien is dus een luxe smaak. Deze ijssalon ligt naast een sushi tent en het terras was vol. Alle lege tafels waren gereserveerd. Back in business.

Het ijs was van een taartenwinkel. Ik ben er langsgelopen met de fam in januari, daarom herinnerde ik het. Ook herkende ik het logo ergens van, maar ik wist niet wat.

Met deze gedachtegang besloot ik om langs het horeca deel van de rivier te lopen en om wat foto’s te maken.

Je ziet het niet op deze foto’s, maar de lege terrassen zijn weer gevuld. Het is nog steeds leger, want de grotere afstand tussen tafels leidt tot minder mensen en niet alles is open, maar het geeft een goed gevoel om weer een gevulde stad te zien. Ik liep helemaal tot aan het einde en het theehuis waar ik maanden geleden met Rita en Sanne ben geweest zat helemaal vol.

Het geeft gewoon een goed gevoel om mensen weer zo buiten ze zien zitten. Een gezin zat te lunchen. Vriendengroepen aten ijsjes. Het terras van dat sushirestaurant was dus vol.

En de rest schrijf ik wel als ik thuis ben. Wordt vervolgd...

***

21:35 en ik ben al sinds 18:30 of zo thuis, maar toen ging ik rond 19:30 Animal Crossing spelen met een paar anderen en poef, het is 2 uur later.

Ik kwam thuis nadat ik over het irritante fietspad had gereden en Matjaz zat in de tuin met een bouwwerker. Hij is zeer blij dat de steden weer mega druk zijn. Erasmus gaat weer beginnen. “You still have time to find a guy.” ... yeah, met dat in je achterhoofd, luister mee naar Hayley Kiyoko Official Playlist. Amen.

Damnit, ik had dus toch mijn Hayley Kiyoko tour shirt aan moeten doen.

Maar ik ga nu even thee halen en dan het bovenste deel opknappen.

***

Sophia zit in de keuken te leren. Kath en Sophia hebben morgen tentamen en ze zijn echt al dagen rond aan het lopen met notities en boeken en ik hoor ze constant elkaar overhoren. Anouk is er soms voor moral support. Sophia zat een video te kijken over de grenzen van de EU en waarom die grenzen niet in Europa liggen, want het koloniale verleden van Europa is nog steeds geen verleden. “These asterix never really end, but this video must.” Damn, dude.

***

21:55. Alright. Terug naar het hoofdgedeelte. Ik liep dus de straat met alle terrassen af en toen ging ik naar de straat parallel links. Dat is een winkelstraat. Ik was maar één keer zo ver gekomen en dat was in januari.

Hmm... met deze foto wilde ik de nadruk leggen op de rijen huizen boven elkaar, maar de auto’s zijn overduidelijk het midden punt van de compositie, waardoor de aandacht daar naartoe gaat.

Het is niet eens scherp! Jack Zimmermann zou zich schamen.

In mijn verdediging: a) door de zon zag ik mijn scherm bijna niet en b) ik heb de telefoon een beetje naar boven gedraaid en als ik het nog meer naar boven zou richten, zou mijn ijs uit het bakje vallen.

Op het kruispunt van deze straat en een andere, is een fonteintje. Daar ging ik even zitten om in de schaduw mijn ijs op te eten. Dit was mijn uitzicht.

Dit is de rest van die winkelstraat die parallel aan de straat met terrassen loopt. Als je hier naar rechts draait, ga je een weg omhoog. Deze weg ben ik nog nooit ingegaan.

Dit is dus een mysterie voor de volgende keer. Ik kon niet zeggen dat het heel rustig zat, want op twee plekken in de buurt werd er luidruchtig gebouwd. Ik zat ook naast een gezin en op een moment praatten ze met een man in het Engels. Hij werkt op de universiteit en hij claimde dat er waarschijnlijk geen internationale studenten meer in de stad waren.

Dude. I’m right here.

Na mijn ijsje liep ik door de winkelstraat. Aangezien ik dus maar 1 x zo ver ben gekomen, kende ik de winkels hier niet. Meeste winkels zijn dus ook weer open, maar niet alles. De toeristische souvenirwinkels zijn ook dicht, want er zijn geen toeristen.

Wel binnenlandse toeristen, of tenminste, zo leek het. Er waren best veel gezinnen op de fiets. Hier gaan de scholen voorlopig nog niet open, in tegenstelling tot Nederland. Bram gaat maandag weer naar school. Maar ja, Sloveense ouders moeten hun kinderen nog langer vermaken. Dan gaan ze maar fietsen.

Er fietsen veel mensen hier, maar er zijn ook veel skeelers en elektrische steppen. Die gaan hard.

Er zijn ook veel honden. Dat merkte mam ook al op in januari. Ik geniet juist van alle fluffy dogs rondom me. Er waren echt een paar leuke. Er was een kleine in de rij bij de ijssalon die graag opgepakt wilde worden. Op een terras zat een grote hond lieflijk te kijken naar de bal in de handen van het baasje. Een Pomeranian genoot heel erg van gekrap onder de kin. Er was ook een klein hondje en een peutertje zat op de grond met de hond te spelen. Oh, my heart.

De favoriete was een opstandige pug die weigerde te lopen. Het baasje moest aan de lijn trekken, maar de hond gewoon om de paar stappen liggen. Uiteindelijk heeft het baasje de hond weten te laten lopen door middel van spelen.

Oh DOGS!

Ik liep dus door t/m ik bij de Ljubljana Town Hall aankwam. Daar heb ik het bovenste gedeelte op mijn telefoon geschreven.

Gelukkig kon ik nu makkelijk mijn tekst vanuit de notities app naar tumblr krijgen. De vorige keer moest ik mijn notitie opslaan als bestand. Toen naar mezelf sturen via WhatsApp. Daarna via WhatsApp Web downloaden op mijn computer en converteren naar een Word bestand. En daarna knip - plak naar tumblr.

Daarna liep ik terug richting het bekende plein. Op weg liep ik langs een ijswinkel die vorige week ook al open was en weer stond er een rij. Weten die mensen niet dat er een goede, minder drukke ijswinkel naast het sushirestaurant ligt?

Er liep ook een man te FaceTimen om zijn kind de stad te laten zien. Helaas is mijn data te shit, anders had ik het ook kunnen streamen.

Vanaf de 3 bruggen heb ik een foto gemaakt van de straat met terrassen om het te vergelijken met een week geleden. Nog steeds niet mega vol, maar voller.

Oh en ja, mensen waren aan het kanoën. Toen een ommekeer van 180 graden. De andere kant met nog meer cafés was nu ook voller. Vorige week waren ze nog bezig met het schoonmaken en nu zat het mega vol.

Ik liep tot aan de brug met alle sloten van de liefde en iemand had een nieuw iets opgehangen.

Bedoelen ze nu dat de stad voor eeuwig een relatie zal hebben met het virus? Dit was niet de enige interessante nieuwe additie. Sommigen hadden koffie koppen en een handschoen aan de brug gehangen.

En hier komen mijn belabberde fotokunsten weer. Iemand had ook kinderspenen aan de brug gehangen. Dat had op een centrale positie op mijn foto moeten staan.

COMPOSITIE!!!

Toen over de brug naar de lege markt (er was vandaag geen markt) en zo terug naar het plein. Ik besloot weer even te zitten bij het mini model van de stad om van het plein te genieten.

Naast en achter me was een hele groep 13 - 15 jarigen en boy, waren ze irritant en druk. Je weet wel, kleine kut kindjes die denken dat ze stoer zijn door naar mensen te gillen en ze daarna uit te lachen. Kids, zoek betere vrienden. Als je het gevoel hebt dat je voorbijgangers belachelijk moet maken om vrienden te hebben, dan heb je een zielig leven en een zielige groep vrienden.

Het was wel een grote groep zeg. Ik ga ervan uit dat het limiet van 2 mensen allang is opgeheven, want er waren heel wat groepen vrienden en de politie liep rond en heeft niemand aangesproken, maar zo groot?

Ik ben dus wel bang dat mensen nu weer heel snel laks worden (zoals Matjaz, die keihard roept dat het nu voorbij is). Ik hoorde dat in Nederland de winkels ook weer overvol waren. De overheid zet stap A en de Nederlanders/Slovenen rennen meteen naar stap B of verder. Er werd amper afstand gehouden. Mensen omhelsden elkaar en schudden handen.

Ben ik te panisch of hebben al die mensen last van een gevoel van “false security”? Ik had Sanne en Caroline op de hoogte gehouden van mijn kleine trip naar het centrum en op een moment stuurde ik Sanne ook een voice note met mijn frustraties. Kind, ga toch weg!

Op een moment was ik wel een beetje klaar met het geschreeuw van die kinderen. Toen was het tijd.

Yup.

Tijd.

Tijd voor wat? Tijd om eindelijk die fucking burger te halen waar ik al een maand op zat te wachten. Alsnog, ik zei altijd dat als het mogelijk was om weer naar de stad te gaan, dat ik een burger van No. 12 zou halen, dus dat deed ik ook. De man achter de gril vond het best wel interessant dat ik nog steeds hier. Op een moment vergat hij dat ik geen Sloveen was en hij verontschuldigde zich heel erg. Dude, no problemo. Ik kan bedenken dat Sloveens weer de hoofdtaal is in de horeca nu dat alle toeristen wegblijven.

Maar toen, eindelijk:

(Ik heb bijna 10 minuten erover gedaan om een goede Sue Sylvester gif te vinden, aangezien de GIF finder van tumblr niet de goede gaf. Als je door de “sue sylvester” tag gaat, dan krijg je echt een overzicht van alle rare shit dat Sue heeft gedaan in glee.)

Ik wilde weer op het plein gaan zitten om te eten, maar tot mijn ongenoegen waren die kinderen er nog steeds, dus ik liep rechtdoor en ik ging aan het water zitten waar ik zo vaak zit.

Toen gewoon even gezeten, dicht bij FANY & MARY. Daar ben ik een paar keer gaan drinken met Caroline, Barbara, Kath, Anouk en nog een paar belgen. De terrassen zijn nu dus groter wegens de grotere afstand. Ik kan me niet herinneren of de terrassen eerst ook al tot aan het water kwamen.

Er zijn ineens mega veel terrassen. Alles wat buiten kan, kan buiten.

De McDonald’s is wel nog dicht. Ik had eigenlijk verwacht dat zij ook wel ergens een terras gedeelte zouden maken. Het was inmiddels na 6 uur en ik had het wel gehad, dus op naar huis! Toen ik door de mainstream van het centrum reed, wist ik eindelijk waarom ik de ijswinkel herkende. Het is van hetzelfde merk als het café met alle taartjes. Je weet wel, die van januari. Ik was er op mijn eerste dag naartoe gegaan om Sanne’s verjaardag te vieren. Dit café was wel gesloten, maar misschien is dat omdat het hotel gesloten is.

Zoveel throwbacks. Dat pizza afhaalpunt is ook weer open. Daar ging ik geregeld naar toe en Caroline ook. Volgende keer pizza!

En ja, dat was mijn dag.

***

Uh, het is 23:24 en ik was totaal vergeten dat ik nog moest eten, dus ik heb net een half uur staan koken (duurt langer met maar 1 pit).

Oh man, ik begon wel honger te krijgen. Hoera. Nu ga ik misschien The Flash kijken.

#88 #blog post #may

1 note · View note