"Kimse sen gibi,kimse ben gibi...

Olamaz biliyoruz ikimizde bal gibi..."

27.06.23

ölmedim, evet. içimde garip bir hissiyat var. çözemiyorum. hangi tarafa dönsem pusulam kırılıyor, nereye baksam görüntü bulanıyor. derinden, en derinden hissediyorum. ağrıyorum. etim kopuyor etimden. kaçmak istiyorum, uzaklaşmak. denedim ya bir kere gitmeyi. gittim de. az da olsa yaşadığımı hissettirdi. yabancı olduğum o hissiyatı tattım. zehir gibi. bağımlılık gibi. muhtaç gibi.

Eskiden ölümden korkardım.. şimdi ise etrafımdaki insanlardan korktuğum kadar ölmekten korkmuyorum.

Ne zamandan beri insanlar bu kadar korkunç gelmeye başladı gözüme.. inan bilmiyorum.. bu aralar hiçbir şey bilmiyorum.. sadece kapıyı kilitleyip herkesten uzak bir hayat yaşamak istiyorum.

#geceyenotbırak https://www.instagram.com/p/Ci28ieZswJR/?igshid=NGJjMDIxMWI=

Hayat Senfonisi

Hayat birkaç notaya sığar bazı durumlarda. Ben susayım o anlatsın deriz.

 Bazen bir kitapta bir cümleye , bir paragrafa denk geliriz. Öyle doğru bir noktaya parmak basar ki not alırız bir yerlere , işaretleriz... Bir şekilde belli ederiz varlığını.  Bazen izlediğimiz filmde öyle bir sahneye denk geliriz ki başa sarar tekrar tekrar izleriz. Ve bir an gelir , yaşadığımız bir durumla hatırımıza düşer o sahne. İşte bende aynen  o durumdayım şimdi dedirtir bize. Ve durup dururken bir müzik çalınır kulaklarımıza. Durdurur hayatı. Tam o an , alır bizi benliğimizin derinliklerine götürür. O müzikle öylesine dalarız ki kendimize , kayboluruz bir süre. Kaybolduğumuz yerden , kendimize ait birkaç parçayı yeniden keşfederek/bularak çıkarız.

  “Bana duyguların zayıflık olduğu söylendikten sonra yazdım ilk şiirimi. Öylesine acıttı ki ruhumu , duygularım daha fazla içime sığamadı. Sel oldu denizlere aktı , mısraları buldu. Volkan oldu püskürdü , cümlelerime ünlem kattı. Bana çocukluğunu hayatın boyunca taşıyamazsın , bir yol üstünde bırakmalısın dediklerinde , ona bari dokunmayın dedim. Ama en çok dokunmayın dediğimde çekiştirdiler kollarından. Düşmekten parçalanmış dizleri , çekiştirilmekten yol yol iz olmuş kana bulanmış kollarıyla geldiğinde çocukluğum sımsıkı sardım. Bir daha kaybetmekten korkarak. Şimdi hayata  tamda yaralarımızı sardığım yerden devam ediyoruz. Düşmüş ama kalkmayı bilmiş bir şekilde. Şimdi ben de size diyorum ki : ‘Bekliyorum...Bekliyorum... Bekliyorum... Hadi gelin üstüme korkmuyorum!’

"Seni bana yazılmış bir şarkı zannettim."

"Hiçbir şeyi, özlediğin şeylerden daha çok sevemezsin."

Var bir hayalimiz.

Pinterestte kesfettim bunu.

Kızım baban hala beni bulamadı.

Sen bu dünyaya gelmeyi unut.

-Ayşenur BEYAZDURNA

:)

"Neden herkes aşkta şanslı değil.Ne yazık ki buna bende dahil."

Var bir hayalimiz.