Vraag 2: Gods naam in elk tijdperk kan niet Zijn geheel beschrijven, wat is dan de betekenis van Zijn naam in elk tijdperk?

Antwoord: Deze vraag is zeer kritisch. Vandaag heeft Almachtige God ons het antwoord al verteld. Hij zegt: “‘Jehova’ is de naam die ik tijdens mijn werk in Israël heb aangenomen en het betekent de God van de Israëlieten (Gods uitverkoren volk), die medelijden kan hebben met de mens, de mens kan vervloeken en de mens de weg kan wijzen. Het betekent de God die grote macht bezit en vol wijsheid is. ‘Jezus’ is Immanuël, de naam voor het zondoffer dat vol liefde en vol medeleven is en de mens verlost. Hij deed het werk van het Tijdperk van Genade, en vertegenwoordigt het Tijdperk van Genade, en kan slechts één deel van Gods managementplan vertegenwoordigen. Dat wil zeggen, alleen Jehova is de God van het uitverkoren volk van Israël, de God van Abraham, de God van Isaak, de God van Jacob, de God van Mozes en de God van het hele volk van Israël. En zodoende aanbidden alle Israëlieten, behalve de stam van Juda, in de huidige tijd Jehova. Zij brengen Hem offers op het altaar en dienen Hem in de tempel in priestergewaden. Waar zij op hopen is de nieuwe verschijning van Jehova. Alleen Jezus is de verlosser van de mensheid. Hij is het zondoffer dat de mensheid heeft verlost. Dat wil zeggen, de naam Jezus is afkomstig van het Tijdperk van Genade, en ontleent zijn bestaan aan het verlossingswerk in het Tijdperk van Genade. De naam Jezus bestond om te zorgen dat de mensen van het Tijdperk van Genade opnieuw konden worden geboren en gered en de naam Jezus is een speciale naam voor de verlossing van de hele mensheid. En zo vertegenwoordigt de naam Jezus het verlossingswerk en duidt het Tijdperk van Genade aan. De naam Jehova is een speciale naam met betrekking tot het volk van Israël dat leefde onder de wet. In elk tijdperk en elke fase van mijn werk heeft mijn naam een reden en een representatieve betekenis: elke naam vertegenwoordigt één tijdperk. ‘Jehova’ vertegenwoordigt het Tijdperk van de Wet en is eretitel voor de God die wordt aanbeden door het volk van Israël. ‘Jezus’ vertegenwoordigt het Tijdperk van Genade en is de naam van de God van al degenen die zijn verlost in het Tijdperk van Genade. Als de mens nog steeds verlangt naar de komst van Jezus de Redder in de laatste dagen en nog steeds verwacht dat Hij zal komen in de gestalte die Hij in Judea had, zou Gods hele zesduizendjarig managementplan eindigen in het Tijdperk van de Verlossing en zou geen voortgang meer kunnen vinden. Bovendien zouden de laatste dagen dan nooit komen en het tijdperk zou nooit tot een einde worden gebracht. Dat is omdat de rol van Jezus de Redder alleen de redding en verlossing van de mensheid was. Ik heb de naam Jezus aangenomen in het belang van al de zondaren in het Tijdperk van Genade en het is niet de naam waaronder ik de hele mensheid zal beëindigen” (‘De Redder is al teruggekeerd op een “witte wolk”’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’).

Uit de woorden van Almachtige God begrijpen we de betekenis van de namen van God in elk tijdperk. In het Tijdperk van de Wet was zijn naam Jehova en die naam stond voor wat Hij uitdrukte aan de mensheid in dat tijdperk: een gezindheid van majesteit, woede, vervloeking en genade. Toen begon God Zijn werk in het Tijdperk van de Wet als Jehova. Hij vaardigde Zijn wet en Zijn geboden uit en leidde officieel de herboren mensheid bij hun leven op aarde. Hij eiste dat mensen zich strikt aan de wet hielden en dat ze leerden Hem te aanbidden, om Hem te eren als groots. Iedereen die zich aan de wet hield, ontving zegeningen en genade. Iedereen die de wet overtrad, werd gestenigd, of in het hemelse vuur tot as verbranden. Daarom hielden de Israëlieten die onder de wet leefden, zich daar strikt aan en beschouwden ze de naam ‘Jehova’ als heilig. Ze leefden een paar duizend jaar onder de naam van Jehova, tot het Tijdperk van de Wet ten einde kwam. Aan het eind van het Tijdperk van de Wet, toen de mensheid steeds verdorvener was geworden en meer en meer zondigde, was het onmogelijk voor mensen om de wet hoog te houden. Iedereen liep voortdurend het gevaar gestraft te worden voor het overtreden van de wet. Daardoor voerde God Zijn verlossingswerk uit onder de naam ‘Jezus’. Hij begon met het Tijdperk van Genade en bracht het Tijdperk van de Wet ten einde, en bracht Gods gezindheid van liefde en genade tot uitdrukking. Hij schonk ook Zijn gulle genade aan de mens en werd uiteindelijk gekruisigd om de mens te redden en ons zo van onze zonden te verlossen. Vanaf die tijd zijn we tot de naam ‘Jezus’ gaan bidden en Zijn naam als heilig gaan vereren, om Zijn vergeving van onze zonden en Zijn gulle genade te verkrijgen. De naam ‘Jezus’ werd gekozen zodat de mensen in het Tijdperk van Genade herboren konden worden en konden worden gered. De betekenis is een zondoffer van genade en liefde om de mensheid te verlossen. De naam ‘Jezus’ staat voor Gods reddingswerk en het staat ook voor zijn gezindheid van genade en liefde. Aan de twee al voltooide stadia van Gods werk kunnen we zien dat elke naam die Hij aanneemt in elk tijdperk zijn eigen speciale betekenis heeft. Elke naam staat voor Gods werk in dat tijdperk en voor de gezindheid die Hij in dat tijdperk uitdrukt. Als de Heer in het Tijdperk van Genade niet als Jezus, maar als Jehova gekomen was, was Gods werk in het Tijdperk van de Wet geëindigd en had de verdorven mensheid nooit door God kunnen worden verlost. Uiteindelijk zou de mens veroordeeld en gestraft zijn voor het overtreden van de wet. En als God in de laatste dagen nog steeds als ‘Jezus’ gekomen was, zou de verdorven mensheid alleen verlossing voor haar zonden krijgen. Maar nooit gereinigd en gered kunnen worden en het koninkrijk van God binnengaan. Dat komt omdat onze zonden ons vergeven worden door in de Heer Jezus te geloven, maar onze natuur zondig blijft. We zondigen nog steeds veelvuldig, dus zijn we nog niet volledig voor God gewonnen. Dus om de mensheid volledig te redden van de zonde, is God nu een ander stadium aan het voltrekken van het werk om de mens volledig te zuiveren en te redden, gebaseerd op het werk van de Heer Jezus. Gods naam moet dus ook veranderen. Het is al lang geleden voorspeld dat God in de laatste dagen Almachtige God zal heten. Dat blijkt als we zorgvuldig lezen. Laten we Openbaring 1:8 lezen. “‘Ik ben de alfa en de omega,’ zegt God, de Heer, ‘ik ben het die is, die was en die komt, de Almachtige.’” En lees nu allemaal hoofdstuk 11, vers 16 en 17. “De vierentwintig oudsten op hun tronen bij God wierpen zich neer en aanbaden God met de woorden: ‘Wij danken u, Heer, onze God, Almachtige, die is en die was, want in uw grote macht neemt u nu het koningschap op u.’” Dit is ook voorspeld in Openbaring 4:8, 16:7, 19:6 en op vele andere plaatsen in de Bijbel. Gods nieuwe naam in de laatste dagen is de Almachtige, of eigenlijk Almachtige God.

God is een wijze God en alles wat Hij doet heeft grote betekenis. De naam Almachtige God geeft ten volle Zijn werk weer en Zijn gezindheid in de laatste dagen. Als God niet deze mysteries aan ons zou onthullen, zouden we dit soort dingen nooit weten, hoelang we ook in de Bijbel zouden lezen. Laten we samen de woorden van Almachtige God lezen.

Almachtige God zegt: “Het werk van God door Zijn gehele management heen is glashelder: het Tijdperk van Genade is het Tijdperk van Genade, en de laatste dagen zijn de laatste dagen. Er zijn duidelijke verschillen tussen elk tijdperk, want in elk tijdperk doet God werk dat typerend is voor dat tijdperk. De volbrenging van het werk van de laatste dagen vergt vuur, oordeel, tuchtiging, toorn en vernietiging ter voleinding van het tijdperk. De laatste dagen verwijzen naar het laatste tijdperk. Zou God tijdens het laatste tijdperk geen einde maken aan het tijdperk? Om het tijdperk ten einde te brengen, moet God tuchtiging en oordeel met Zich meebrengen. Alleen op deze manier kan Hij het tijdperk ten einde brengen … Daarom was de naam van God tijdens het Tijdperk van de Wet Jehova, en werd God in het Tijdperk van Genade vertegenwoordigd door de naam van Jezus. Tijdens de laatste dagen is Zijn naam Almachtige God – de Almachtige, die Zijn kracht inzet om de mens de weg te wijzen, de mens te overwinnen en de mens voor zich te winnen en uiteindelijk het tijdperk ten einde te brengen” (‘De visie van Gods werk (3)’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’).

“Eens ben ik aangeduid met Jehova. Ik ben ook de Messias genoemd en de mensen noemden me Jezus de Redder, omdat ze van mij hielden en mij respecteerden. Maar in deze tijd ben ik niet de Jehova of Jezus die de mensen in het verleden hebben gekend – ik ben de God die is teruggekeerd in de laatste dagen, de God die het tijdperk tot het einde zal voeren. Ik ben God Zelf die oprijst aan de einden van de aarde, vervuld van mijn volledige gezindheid en vol gezag, eer en glorie. De mensen zijn nooit interactie met mij aangegaan, hebben mij nooit leren kennen en hebben mijn gezindheid nooit leren kennen. Vanaf de schepping van de wereld tot op de dag van vandaag heeft geen enkel mens mij ooit gezien. Dit is de God die in de laatste dagen aan de mens verschijnt, maar onder de mensen verborgen is. Hij houdt verblijf onder de mensen, waarachtig en echt, als de brandende zon en het vlammende vuur, vol kracht en vol gezag. En er is geen enkel mens of ding die niet zal worden geoordeeld door mijn woorden en er is geen enkel mens of ding dat niet door het branden van het vuur zal worden gezuiverd. Uiteindelijk zullen alle naties worden gezegend vanwege mijn woorden en ook aan stukken worden geslagen vanwege mijn woorden. Zo zullen alle mensen in de laatste dagen zien dat ik de teruggekeerde Redder ben, dat ik de Almachtige God ben die de hele mensheid overwint; ik ben ooit het zondoffer voor de mens geweest, maar in de laatste dagen word ik ook het vuur van de zon dat alles verbrandt en de Zon van de rechtvaardigheid die alles openbaart. Dat is mijn werk van de laatste dagen. Ik heb deze naam aangenomen en ik bezit deze gezindheid zodat alle mensen kunnen zien dat ik een rechtvaardige God ben, en de brandende zon en het vlammende vuur. Dit is zodat allen mij, de enige ware God, kunnen aanbidden en zodat zij mijn ware gezicht kunnen zien: ik ben niet alleen de God van de Israëlieten en ik ben niet alleen de Verlosser – ik ben de God van alle schepselen in de hemelen, op de aarde en in de zeeën” (‘De Redder is al teruggekeerd op een “witte wolk”’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’).

In de laatste dagen vervult God het werk van het oordeel van het Tijdperk van het Koninkrijk onder de naam Almachtige God. Hij heeft de verdorven aard van de mens onthuld en heeft over onze ongerechtigheid geoordeeld door Zijn woorden, zodat we onze aard en onze essentie begrijpen door deze woorden te lezen, en werkelijk inzien hoe diep we zijn verdorven door Satan, begrijpen wat de bron is van onze verdorvenheid, en Gods rechtvaardigheid kennen en zijn gezindheid, waardoor Hij de beledigingen van de mens niet kan tolereren. Hij wijst ons ook een weg, een richting om onze gezindheden te veranderen, opdat we het kwade opgeven, de waarheid zoeken, veranderen van onze gezindheid en gered worden door God. God is het werk aan het vervullen van het oordelen over en zuiveren van de mensen, Hij verdeelt ons naar onze soort en Hij beloont het goede en straft het kwade, opdat de verdorven mensheid gered wordt van Satans domein en er een eind komt aan Gods zesduizend jaar durende managementplan. God is verschenen aan de mensen in de laatste dagen met Zijn gezindheid van rechtvaardigheid, majesteit en gramschap die geen belediging verdraagt. Hij heeft aan iedereen Zijn inherente gezindheid geopenbaard, en wat Hij heeft en is. Hij is gekomen om over al de verdorvenheid en onrecht van de mensen te oordelen en om te tuchtigen, om ons volledig van de zonde te verlossen en ons onze oorspronkelijke heiligheid terug te geven. Hij wil dat alle mensen niet alleen zien hoe wijs Hij was door de hemel, de aarde en alle dingen te scheppen, maar ook hoe wijs Zijn praktische werk onder de mensen is. Hij heeft niet alleen alle dingen geschapen, Hij heerst ook over alle dingen. Hij was niet alleen in staat een zondoffer voor de mens te zijn, Hij is ook in staat ons te vervolmaken, te transformeren en te zuiveren. Hij is de eerste en de laatste. Niemand kan begrijpen hoe wonderbaar Hij is en wat Hij doet. Dus om God bij Zijn naam Almachtige God te noemen is uiterst passend. Het werk van de Heilige Geest is nu om het werk te handhaven dat wordt gedaan onder de naam van Almachtige God. Wie tot Almachtige God bidt en Almachtige God waarlijk vereert, kan het werk van de Heilige Geest ontvangen en kan genieten van Gods overvloedige gift van voedsel en water. De anderen zullen in duisternis vervallen en verdwalen. De kerken die nog steeds in het Tijdperk van Genade vastzitten ervaren nu een grote leegte. Gelovigen worden onverschillig in hun geloof, predikanten hebben niets om over te preken en mensen worden niet geraakt als ze tot God bidden. Daarbij komt dat steeds meer mensen bezwijken voor de verleidingen van de wereld. De belangrijkste reden daarvoor is dat ze niet de naam van Almachtige God hebben aanvaard en niet op de hoogte zijn van Gods nieuwe werk.

uit het filmscenario van ‘Gods naam is veranderd?!’

De bijbelteksten zijn ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling © 2004/2007 Nederlands Bijbelgenootschap.

Wil u meer hierover weten? Lees dan op deze website: Online bijbel

De beperkte bijdrage van biomassa aan de energietransitie

Hier in Gelderland woedt een stevige discussie over het verbranden van houtige biomassa. Volgens een blog van gedeputeerde Jan van der Meer kan je daar inderdaad vraagtekens bij zetten. Maar, zo stelt hij, “we moeten oppassen dat we het kind niet met het badwater weggooien. Want er zijn ook toepassingen met biomassa die de verduurzaming van de Nederlandse energievoorziening een stap verder brengen. De biomassacentrale van Veolia op de Kleefse Waard in Arnhem is daar een voorbeeld van”. Nu ben ik het met Jan van der Meer meestal erg eens. Hij is een GroenLinkse gedeputeerde met een ambitieus klimaatbeleid. Toch blijft het knagen, die verbranding van de houtresten van Nederlands bomenbeheer.

Jan van der Meer wijst terecht op de korte CO2 cyclus. Planten bouwen met het beschikbare CO2 uit de atmosfeer hun eigen vezels en als je die verbrandt… dan kan de vrijkomende CO2 gewoon weer opgenomen worden. Zolang je maar niet meer verbrandt dan aan groeit. En aangezien in de Nederlandse bossen de bijgroei substantieel is en het gebruik van houtige biomassa maar een klein deel van die bijgroei omvat, lijkt er dus weinig aan de hand. Netto slaan onze bossen nog steeds CO2 op en we oogsten slechts het ‘afval’ dat vrij komt bij het duurzaam gebruik van die natuur. En mét dat afval vervangen we het gebruik van onder andere aardgas, bijvoorbeeld met de biomassacentrale van Veolia. Omdat aardgas een broeikasgas is dat (voor het ijkjaar 2050) meer dan 86 keer zo sterk is als CO2 en omdat we steeds meer vies (grote verliezen bij winning en transport) Russisch aardgas gaan gebruiken, lijkt de balans snel te vallen richting de regionale houtige biomassa. Daarbij komt nog dat er CO2-afvang in het verschiet is, en dan zijn we helemaal goed bezig. Jan legt het geduldig en degelijk uit.

Het blijf knagen

Waarom blijft het dan toch nog knagen en wil het ongemak niet weg? Nu, vooral omdat het hier om theorie gaat en de praktijk anders is. Het hout (in grove chips) wordt aangeleverd door o.a. Bio Enerco, een bedrijf dat onder andere de biomassa van Staatsbosbeheer vermarkt. Waar komt dat hout vandaan? Het bedrijf doet geloven dat bij de houtoogst van bijvoorbeeld rondhout behoorlijke hoeveelheden afval vrij komt. Een groot deel laten ze in het bos achter. Een klein deel nemen ze mee om als houtchips te verbranden in de biomassacentrale. Uit schrale bossen (op zandbodems) halen ze helemaal geen oogst-afval, want dat zou de balans van voedingsstoffen negatief beïnvloeden (dat top -en takhout, het oogstafval, bevat veel nutriënten). Veel van onze bossen worden duurzaam beheerd (onder FSC keurmerk). De praktijk is echter dat door de restricties weinig afvalhout beschikbaar is. De Nederlandse bossen, zeker in Gelderland, groeien nu eenmaal op arme zandgrond en daar mag je helemaal geen 'afvalhout' uit halen. Het grootste deel van het hout voor de ovens is zogenaamd ‘omvormingshout’. Dat is hout dat vooral vrij komt door kap voor aanleg van wegen, stedenbouw en omvorming van bos naar bijvoorbeeld open heide of duin. Voor die kap hoeft meestal niet gecompenseerd te worden. Er komt voor elke gekapte boom geen nieuwe terug. Überhaupt is het best lastig op voor bomen waar wel een herplantplicht geldt de ruimte te vinden om ze terug te planten. Nederland is klein, grond is duur. Gelukkig neemt de druk voor groei van het oppervlak bos toe… dus misschien komt dit wel een keer goed. Maar nu nog niet. Het ongemak is dus dat de theorie best klopt, maar in werkelijkheid veel (afval)hout in chips wordt omgezet waarvoor helemaal geen bijgroei, dus korte CO2-cyclus mogelijk is. 

En ook bij de verbranding is de werkelijkheid anders. De lage energiedichtheid van hout zorgt voor een in-efficiënte verbranding. De uitstoot van CO2 per energie-eenheid is dus hoog als je hout gebruikt. En als die uitstoot niet wordt geneutraliseerd in de zgn korte CO2-cyclus, dan is je voordeel t.o.v. aardgas snel verdwenen. Het resultaat is dat als gevolg van de biomassacentrale er per eenheid energie gewoon extra CO2 in de atmosfeer komt, mogelijk meer dan het verbranden van aardgas zou veroorzaken.

Bomen en bossen als CO2-opslag

Wat ook ongemakkelijk voelt is dat we op veel manieren een claim leggen op de rol van bomen en bossen. Alsof we ze wel drie keer tegelijk kunnen gebruiken. Ze zijn de stofzuigers van CO2. We hebben in het verleden een enorme CO2-schuld opgebouwd. Als ze hun rol optimaal kunnen vervullen als CO2-stofzuigers zullen de bossen vooral steeds meer CO2 moeten kunnen vasthouden. Zo vervullen ze hun bijdrage aan het (zo mogelijk) verlagen van de CO2-concentratie in de atmosfeer. Veel andere CO2 stofzuigers die we zo kunnen beïnvloeden hebben we niet beschikbaar. Je zou dan zeggen dat we werkelijk alles moeten doen om die CO2 inhoud van bossen, zowel in de bodem als in de bomen, maximaal te krijgen. Je oogst rondhout en daarmee ga je bijvoorbeeld duurzaam bouwen (leg je voor honderden jaren, als je stevige huizen bouwt) het CO2 in de woningen vast. De resten laat je in het bos. Die vergaan heel langzaam, leveren ruimte voor biodiversiteit, leveren voedsel en houden vocht vast. Dat is waar de korte CO2-cyclus eigenlijk voor bedoeld was. Afval van de houtindustrie, zoals zaagsel en restplanken, wordt zoveel mogelijk verwerkt in isolatiemateriaal of andere producten voor permanent gebruik, zodat ook dat als een CO2-opslag gaat functioneren. Op die manier ligt de absolute focus in de bosbouw op duurzaamheid en klimaat.

Diversiteit in het bos

Even belangrijk is misschien dat we voorzichtiger gaan worden met hoogproductieve bossen. Dat is van belang, omdat veel hoogproductieve bossen kwetsbaar zijn voor plagen en klimaatverandering. Ze bestaan uit bijvoorbeeld soorten als douglas, fijnspar of larix. In landen om ons heen, maar nu ook in Nederland, zijn die bossen (vaak monocultuur) ten prooi gevallen aan schorskevers en andere plagen. Dat komt door hun eenzijdige samenstelling. Bij extreme droogte en warmte, als de verdediging tegen plagen vanuit die bomen zwak is, ligt er een ware hoofdmaaltijd klaar voor de kevers die massaal de bomen aantasten. Dat is waarom nu van het ‘nieuwe waldsterben’ in Duitsland wordt gesproken. Daar zoeken ze een antwoord op. Eén antwoord is biodiversiteit en minder focus op de oogst van hout. Dat levert minder geld op, maar is wel het behoud van de bossen. De omvorming van productiebos naar dit biodiverse bos is een enorme klus. Eén heel belangrijk element daarbij is dat er ruim voldoende nutriënten in de bodem moeten zijn voor de regeneratie én dat er een basis voor biodiversiteit moet zijn. Dood hout is daarin cruciaal.

Technische hulpmiddelen

Doordat houtige biomassa nu eenmaal minder energie bevat krijg je relatief hoge vervuiling en hoge CO2 uitstoot per energie-eenheid. Juist voor kleinere biomassacentrales is dat een stevig probleem. Want goede reiniging en CO2 afvang kost bij de kleinere centrales (verhoudingsgewijs) ontzettend veel geld (en energie). En reiniging van vervuilde gassen is ook veel lastiger en duurder in het gebruik. Regelgeving loopt wat dat betreft achter. Een rede om biomassa-centrales heel kritisch te beschouwen. Maar ook om ambities van verbranders van biomassa met argwaan te benaderen. Ze staan onder druk en zullen graag de intentie uitspreken om heel goede reiniging te plaatsen en CO2-afvang te ontwikkelen. Maar die technologie moet nog wel bewezen worden én betaalbaar zijn. CO2-afvang voor een kleine centrale is uiterst kostbaar en kost overigens ook veel energie (waardoor je nóg meer biomassa moet verbranden). Hier is het echt ‘eerst zien en dan geloven’.

Wat kan je dán doen?

Met veel voorstanders van het verbranden van biomassa deel ik de zorg rond ons klimaat. En inderdaad, het verbranden van aardgas is waarschijnlijk nog vele malen vuiler dan verondersteld. Zou je dan niet toch een beetje biomassa moeten laten ‘gaan’, omdat het alternatief ontbreekt? Ik denk van niet. Vooral  omdat die biomassa gewoon extra CO2 de lucht in pompt (dus de klimaatcrisis verergert, daarbij ook de basisfunctie van het bos frustrerend), om stevige investeringen vraagt en dat je veel beter (zoals in onderzoeken voor het Klimaatakkoord ook wordt aangegeven) dán de sprong naar de werkelijk duurzame oplossingen kan wagen. Die zijn nu nog niet financieel concurrerend, hoewel de subsidie op kleinschalige biomassa wordt afgebouwd. Want het is die subsidie die alternatieven voor biomassa danig frustreert. Maar ze zijn er wel en misschien is het veel beter te investeren in die alternatieven dan in de lastige reiniging van vuile rookgassen en dure en energie vretende CO2-afvang. Bijvoorbeeld door met warmtepomptechnologie grootschalig warmte te produceren en daaraan warmteopslag te combineren. De industriële warmtepomp slaat aan bij veel zon of veel wind, de warmte wordt opgeslagen en gebruikt op momenten dat ze nodig is (ook als er geen zon of wind is). Daar moet je niet ‘makkelijk’ over denken, want die technologie is nog echt in ontwikkeling. Maar door actie op dat vlak mogelijk te maken versnel je een belangrijke doorbraaktechnologie en blijf je niet bezig met iets uit het verleden. 

Want dat is toch wel wat blijft hangen: verbranden van biomassa is toch zo'n overblijfsel uit een periode van voor het stenen tijdperk. Het wordt tijd voor iets anders.

Eindtest voor remedial en een weekend vol activiteiten (zondag 28/4)

Maandag

De laatste dag van het verlengde weekend. We werden met z’n allen samen werken. Jill had vandaag al terug stage, dus zij sliep in haar eigen bed. We hebben gezellig samen ontbeten en het erg rustig aangedaan die dag. We hebben in de namiddag aan het zwembad gezeten. Ook vandaag konden we niet ergens naartoe, omwille van de drukte van het paasweekend. We konden vandaag wel iets vroeger naar de winkel, want Anthony had vandaag ook vrijaf. Zo konden we ook op ons gemak beginnen te koken.

Dinsdag

De laatste weken zijn ingegaan en daarom wil ik nog zoveel mogelijk met muziek bezig zijn tijdens de lessen van Life Skills. Daarom besloot ik om met elke klas van grade 5 als koor te werken. De opstelling, de meerstemmigheid en de harmonie die eruit verder komt. Ik ben er zeker van dat het iets moois kan worden. Ik probeer ook steeds voor een nummer te kiezen dat een belangrijke boodschap met zich meebrengt. Daarom koos ik deze week voor ‘Black or White’ van Michael Jackson. Als eerste legde ik uit wat we de komende lessen nog gaan doen. Er zijn nog maar zes weken en deze wil ik het liefst invullen met muziek. Ik deelde de tekst uit en vroeg aan de leerlingen om de betekenis te achterhalen. Met een beetje sturing kwamen ze tot de uitleg. Ze kennen ook Michael Jackson, dat ook leuk is. Vervolgens legde ik uit hoe we te werk zullen gaan. Ik vroeg of ze een koor kennen en daar antwoorden ze heel enthousiast op. En dan was het tijd om ons op te stellen. Eerst liet ik de jongens vooraan een lijn vormen, daarna volgden de meisjes. Ik begon met de eerste strofe in stukken aan te leren. Ik had mijn ukelele ook bij, maar deze liet ik nog even aan de kant liggen. Eerst deed ik het voor en dan mochten de leerlingen zingen. De volgende stap was om de hele strofe te zingen. En dan volgde het refrein. Na deze eerste twee delen merkte ik dat de ukelele wel een goede versterking zou zijn. Dus ik besloot om de rest van de les de leerlingen met mijn ukelele te begeleiden. Zo voelen ze de beat en tempo van het nummer en tegelijk kunnen ze op toon zingen. De tweede strofe leerde ik op dezelfde manier aan als de eerste. Moeilijkere stukken of zinnen herhaalde ik meer. Op het einde van het refrein zongen ze een noot verkeerd. Dat stukje nam ik dan apart en herhaald ik een paar keer, zodat ze het niet meer fout zouden zingen. Op einde van de les heb ik de eerste twee strofes en het refrein kunnen aanleren. De rest van het lied hoop ik op vrijdag te kunnen doen.

Wat foto’s gemaakt in Tekna, ook de kinderen zelf.

Woensdag

Vandaag heb ik de eerste leerlingen de tweede of eindtest laten afleggen. Dit is het einde van het officiële onderzoek van onze bachelorproef. Ik leg deze nu al af, omdat ik nu zes weken met de leerlingen heb gewerkt. De andere studenten doen dit over zo’n drie weken, net voor ze terug huiswaarts vertrekken. Wat ik na de test met de leerlingen doe, is niet meer echt van toepassing voor onze bachelorproef. Ik kan het er natuurlijk wel in vermelden wat ik nog deed, maar dat moet nog worden bekeken. In de test zijn enkele oefeningen hetzelfde als in de eerste test om te zien of de leerlingen hier nu beter op scoren dan de eerste keer. Ook voegden we wat oefeningen toe die door THRASS zelf zijn ontworpen. Zo kunnen we ook zien hoeveel effect de THRASS-methode had op de leerlingen en hoeveel ze ervan hebben meegenomen. De meeste leerlingen werken zo’n 30 à 45 aan de test. De zwakste leerlingen laat ik als laatste de test maken, zodat ik zeker ben dat ik geen tijd opeis van een andere leerling.

Donderdag

De andere vijf leerlingen maken vandaag de test. Ook hier laat ik een van de zwakste leerlingen als laatste. De testen zijn verbeterd en vanuit deze nieuwe resultaten ga ik nog verder werken met de leerlingen. Ik ga enkele groepjes een beetje veranderen, omdat ik ondervind dat een van de leerlingen beter allen geholpen wordt. Er worden nu vijf in plaats van vier groepjes gevormd.

Vrijdag

De ochtend op school begon redelijk chaotisch. De ochtendvergadering liep weer bijna een halfuur uit, waardoor er al een lesuur voorbij was. Vandaag mochten de leerlingen in hun gewone kleren naar school komen. Als ik in de klas aankwam, waren leerlingen van grade 7 het geld aan het verzamelen. De leerlingen betalen R5 om hun eigen kleren aan te doen op school. Met nog zo’n 10 minuten voor de les gedaan was, probeerde ik de klas nog op te stellen en het lied te zingen. Ik kon het aangeleerde deel van dinsdag een keer of drie zingen, want de leerlingen zongen niet meteen door. Maar daarna was de tijd om. Ik wachtte op de volgende klas, maar deze kwam niet opdagen. Op het einde van dat uur ben ik nog even in het remediallokaal gaan werken. Na de pauze was de laatste klas van grade 5 nog aan de beurt, 5B. De pauze duurde wat langer dan normaal, dus een deel van de les viel al weg. Uiteindelijk had ik nog een klein halfuur om met hen verder te werken. Als eerste liet ik hen het deel van het lied zingen dat we dinsdag hebben geoefend. Dit deed ik een paar keer, zodat er terug zeker van hun stuk waren. Daarna ging ik naar de derde strofe, dit kwam overeen met met het laatste deel van de andere strofes. Dit kenden ze dus al. Daarna volgde het refrein, maar dan drie keer en steeds met iets andere tekst. Met wat extra aandacht voor de nieuwe tekst lukte dit ook. Er was ook nog tijd om de bridge aan te leren. Ook dit deed ik in twee delen en ik herhaalde het voldoende, want dit deel was volledig nieuw voor de leerlingen. Maar deze melodie was wel heel de tijd hetzelfde. De bridge zongen ze snel op een juiste manier. De laatste stap was dan om al de geleerde stukken na elkaar te zingen om het als een volledig lied te horen. Ook de ‘oeh’ werd toegevoegd. Het geheel klonk al goed, maar het moet nog afgewerkt worden. Hopelijk kan ik volgende wat beelden delen. Na de tweede pauze werd er een assembly gehouden. Via leerlingen en leerkrachten kwamen we te weten dat er na de assembly geen lessen meer zouden doorgaan. Tijdens de assembly zijn we naar huis vertrokken. Zo kon het weekend iets vroeger starten. In de namiddag zijn we nog eens een keer gaan zwemmen in het zwembad van Pendleberry.

Zaterdag

Ik ben op mijn gemak opgestaan en heb in de voormiddag wat voor school gewerkt. In de namiddag zijn we naar Forever Resort geweest. Je hebt daar de mogelijkheid om met een quad te rijden en dit willen we al een tijdje doen. Voor de zekerheid hadden we ook ons zwemgerief bij. Toen we aankwamen aan het verzamelpunt van de quads, vertelden ze ons dat er geen quads meer vrij waren voor vandaag. Daarom legde we het vast om morgen te doen. Als alternatief hebben we de escape room gedaan. Daar moesten we vier speelkaarten zien te vinden. En dat is ons ook gelukt. We waren buiten op 52 minuten, nog acht minuten over. Na de escape room hadden we nog zin om even te zwemmen en in de zon te liggen.

Zondag

In de voormiddag stond er een spannende activiteit op het programma. Ines, Anoek en Annelies hadden een afspraak om een tattoo te laten zetten. Ikzelf heb er geen laten zetten, maar ik ben wel meegegaan om te kijken en om wat op beeld vast te leggen. En het toekijken bleek genoeg voor mij. Het zelf ooit doen zit er niet in bij mij. Maar ik heb mijn eigen ‘tattoo’ gekregen enkele maanden geleden. Een litteken op schouder door het verbranden van de zon, dat zie ik een beetje als mijn tattoo van hier. In de namiddag was het dan eindelijk tijd om met de quads gaan rijden. We hadden er twee gereserveerd waar we dan per twee op konden zitten. Ines was mijn ‘partner in crime’ voor deze activiteit. Zij heeft als eerste met de quad gereden. De tocht zou een uur duren en ging door het game reserve van Forever Resort. Hier zouden we dieren als impala’s, wrattenzwijnen, zebra’s, giraffen en zelfs de buffel kunnen tegenkomen. De dieren die we gezien hebben, zijn het wrattenzwijn, de springbok, de impala en de struisvogel. Niet veel dieren lieten zich zien, maar we genoten vooral van de rit op de quad. Na een halfuur ongeveer hielden we een pauze om onze benen te strekken en om daarna van plaats te wisselen. Voor het laatste deel van de tocht mocht ik met de quad rijden. Ik vond het heel leuk om te doen!

In de komende twee weken hebben we op woensdag vrij. Volgende week omwille van de Dag van de Arbeid en de week erna zijn het verkiezingen in Zuid-Afrika.

Tot volgende week!

- Bo