Tumgik
#balonlar
freakgirldiem · 1 year
Text
Tumblr media
14 notes · View notes
galaksininucunda0 · 1 year
Text
Tumblr media
Artık uçan balonda sihir olmadığını biliyorum. Sihir ,onunla uçabilmekte... Ve sihirli değnek ellerimizde... Yüreklerimizden Simurg'a kanat açan kuşları bir bir uğurlarız.
8 notes · View notes
1meyushanim · 9 months
Text
Tumblr media Tumblr media
2 notes · View notes
aysekadinfasulyesi · 11 months
Text
Aldığım en iyi iltifatlardan birini aldım sanırım bir hocam dediki "Papatya gibi olmuşsunn" 👉👈 🌼
2 notes · View notes
ismetgurbuz1994 · 6 months
Text
Tumblr media
balonlar
0 notes
august16 · 7 months
Text
Tumblr media Tumblr media
1 note · View note
hasretler · 8 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
0 notes
llucaasblog · 10 months
Text
Tumblr media
1 note · View note
tuceninkedisi · 9 months
Text
18 inci yaşımı aptal sınavdan dolayı kutlayamamıştım :")
1 note · View note
wpa-resim-atolyesi · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
1 note · View note
gezikent · 2 years
Text
Kapadokya Balon Fiyatları
KAPADOKYA Kapadokya balon fiyatları’ ndan önce kısaca Kapadokya’dan bahsedelim.  Kapadokya aslında Persler ’in ifadesiyle “Güzel Atlar Ülkesi” anlamına gelen “Kappa Tuchia” olarak adlandırılmaktadır. Kapadokya bölgesi dediğimizde, aklımıza daha çok Ürgüp, Göreme, Avanos ve Uçhisar gelse de, Kapadokya aslında Nevşehir, Kırşehir, Niğde, Aksaray ve Kayseri illerini kapsayan oldukça büyük bir…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
layezalll · 3 months
Text
Titriyordu elleri…
Sadece elleri mi?
Yüreği, ruhu, bakışları bile…
Beyni ve yüreği arasında hiç çözülemeyecek bir kan davası hâsıl olmuştu.
Biri diğerini vuracaktı ama kalbi zaten yenilmişti, beyaz bayrak çekmişti aslında tüm uzuvlarına.
Yinede beyni inatla savaşıyordu ve savaşmakla kalmıyor, ruhunu da hırpalıyordu.
Hayatta tekerrüründen en çok memnun kalınan şeydi aslında yaşanan ama.
Aması vardı işte.
Aması vardı.
Amaları vardı hatta…
Tazeyken kendisi, tazecikken hayat önünde yüreği çiçek bahçesiyken, yeşerttiği, emek verdiği aşkları vardı, sırası geldikçe yaşanan aşkları... 
“Bir kez âşık olunur” diyenleri yalanlarcasına sarmaladığı aşkları vardı onun.
Bütün kayıplara rağmen yaşadığı, yaşadıkça çoğaldığı, sonlandıkça büyüdüğü ve zaman geçtikçe özlediği…
Her gün yeniden doğduğu ve belki her gün çokça öldüğü...
Kan ter içinde, sırılsıklam yaşadığı aşkları.
Her mevsimin bahar, her gecenin mehtap olduğu… Pişmanlıkları takılmıştı parmaklarının arasına bazılarının, bazılarının hüznü gözlerinde asılı kalmıştı.
Coşkusu yazılmıştı şiirlerinde çoğunun, bazen de kokusu gelirdi buram buram.
Yılan zehirlerinde yitirmişti son aşkını, istemeden… Unutmak vazgeçmek olurdu yaşamaktan bu kez. Çünkü bu kez aşk her şeydi ve hiçbir şey…
Var olmuşlardan hiçbiri değildi.
Kimsenin bilmediği, duymadığı yaşamadığı bir şeydi.
Ve vazgeçmek yitirmekti nefesini, içtiği sudan, gördüğü güneşten, renkten, düşünmekten vazgeçmekti.
Yılan zehirleri…
Nefesini, düşlerini, kırmızısını, mavisini, yeşilini almıştı… Yaşamıyordu…
Yıllardır nefes alamıyordu…
Ya şimdi…
Neydi yüreğindeki bu koşuşturma?
Bedenini ve gözlerini teslim alan neydi?
Hafiften sarısı çalınmaya başlamıştı güneşin gözlerine. Görüyor muydu yüreği renkleri yeniden yoksa geçmişin hafızasına kazıdığı hayaller miydi?
Portakal çiçekleri mi kokuyordu inceden.
Yanılsaması mıydı yoksa aç ruhunun.
Bir deprem, bir kasırga, tufan belki…
Yangın yerine dönmüştü bedeni de yüreği de.
Beyni olup bitenleri seyretti bir süre.
Alevler sardı dört bir yanı usulca.
Oda sıcaklığında tek bir noktası kalmamıştı ruhunun. Savaş başlamıştı yeniden.
Bu yangın sönmeli, söndürülmeliydi.
Ruhu ısınmış, buzları erimişti yüreğinin oysa.
Neden dursundu yangın?
Rüzgârlar essin kıvılcımlarını taşısındı, tutuşsundu hayat yeniden.
Dörtnala alınsındı nefesler, karışsındı birbirine, gelsindi sevda, açsındı çiçeklerini, pembelerle, allarla açsındı, balonlar iplerinden kopsundu sonsuzluğa.
Portakal çiçeği koksundu yine teni sevdayla karışık. Hesapları dursundu hayatın çarpması, bölmesi, toplaması bitsindi, yanlış çıksındı sonuçları ya da doğru,fark etmesindi.
Titreyen bakışlarıyla titreyen bedenine baktı.
Toprakla savaşan tohumun terini gördü yüreğinde. Güneşe ulaşmak, yedi veren açmak için çiçeklerini, kabından taşan tohumu hissetti damarlarında ve beyaz bayrak çıkardı aşka bir kez daha.
Haykırdı her hücresi beyninin sessizce, bir damla yaş gönderip göz pınarlarına:
“Ya solarsa Sevda Çiçeği! Ya solarsa!” “Ya solmazsa” dedi yüreği, bir de tebessüm iliştirip ucuna… “Ya bu defa solmazsa!”
Yüreğinin rengi sevdaya çalmıştı yeniden.
Ve yeniden çiçekler açtıracaktı teninde.
Ruhu şarkılar söyleyecekti kuşlarla baharda.
Sabahları sevecekti geceyi sevdiği kadar. Yeniden “Vazgeçmenin mümkün olmadığı zamanlarda gelecekti.” şairin istediği gibi.
Titreyen ellerine ilişti gözleri ve titreten sebebe baktı utangaç.
Mırıldandı kendi kendine:
“Bir Sevda Çiçeği daha kurutmayacak bu eller, kitap sayfalarında.”
Tüm sevdaların çiçekleri gönüller dolusu açsın ve hiç kurumasın.
172 notes · View notes
tferyal · 1 year
Photo
Tumblr media
Balonlar uyurken. 
Göreme - Kapadokya
443 notes · View notes
yesilkelebek · 2 months
Text
Tumblr media
Göğüne, Balonlar Yakışırdı Senin Ey Nazlı Aksa'm.!
Bombalar Ve Ateşten Bulutlar Değil.
50 notes · View notes
hasretler · 8 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
ona ( hayvan) balonlarla gelmek, şarkılar söylemek, jestler yapmak, hayvanlardan örnek vermek.
0 notes
birumutsuzunnefesi · 6 days
Note
Hiç geçmediğim bomboş bir sokak
Eşlik ediyor yalnızlığa
Acemice çeviriyorum kafamı yukarılara
Dökük sıvalı, balkonları depo evler
Ama hiç birinde yok çamaşır asan anneler
Yoldan geçen birini hissettiğinde başını indirip aşağı bakan
Göremiyorum kapı önü kaldırımlarında oturmuş orta yaşlı teyzeler
Yabancı geçene kadar susup, süzgün süzgün bakan
Kafalarının üstünde kuşku dolu balonlar olmadan
Patlak plastik topla oynayan çocuklar!
Yoklar hiç biri
~ İlya İlyiç Oblomov
Sokak , ben ve olmayan sokak insanları
Sessiz bir anlayışla paylaşıyoruz yalnızlığı.
....
Geçtiğim sokaklar bile yalnız , onlar bana ortak oluyor , ben onlara yoldaş. Kaldırımlar insan yalnızlığına mahkum . Ben o an hayal ediyorum aslında cıvıl cıvıl ancak yalnız bir sokak insanını . Adımlarım yavaş , çıkış yok. Birbirimizi anlıyoruz . Paylaşıyoruz bütün bu duyguları ve düşünceleri .
Teşekkür ederim 💙
12 notes · View notes