Evras en waarom s'eksuele opvoeding belangrijk is.

Hou kinderen niet dom! zo gaan ze geen domme dingen doen! Als je Soa's, tienerzwangerschappen, mi'sbruik en negatief zelfbeeld wil tegen gaan. Geef kinderen dan se'ksuele opvoeding! Puberteit begint bij sommige kinderen al heel vroeg, dus het is belangrijk om te weten hoe hun lichaam zal veranderen en wanneer precies, en hoe bijvoorbeeld maa'ndstonden werken. Anders heb je een heleboel kinderen die verward zijn over de veranderingen van hun lichaam. Daarnaast moeten kinderen weten waar babies vandaan komen en hoe je soa's voorkomt, en moeten tieners voorbehoedsmiddelen hebben. Dat wil niet zeggen dat je ze aanmoedigt om dingen te doen, maar tienerzwangerschappen en soa's voorkomt.

Kinderen moeten weten wat voor gedrag van volwassenen, of oudere tieners, kan en niet kan. Zo voorkom je mi'sbruik. Kinderen moeten durven zeggen wat ze niet willen, en niet oké vinden.

Ik ben als kind open opgevoed. Hoewel ik het niet helemaal begreep zeiden mijn ouders dat volwassenen kindjes maken en dat ze uit de buik van mama's komen. Later in het zesde leerjaar werd er duidelijk uitgelegd hoe alles werkt en hoe je soa's kon voorkomen. En dat er niets mis is met ma'sturberen. In het middelbaar werd deze uitleg meermaals herhaald tijdens zedenleer en biologie.

In het zesde leerjaar leerden we ook over ille'gale dr'ugs, en hoe gevaarlijk dat is en hoe je neen kan zeggen.

Zonder se'ksuele opvoeding zullen kinderen allerlei dingen leren op internet en van po'rno. Foute verwachtingen, en een heleboel vrouwenh'aat....

Met andere woorden, hou kinderen niet dom, zo gaan ze geen domme dingen doen!

Jacobse en van Es - Turkenburg

Nog steeds actueel.

Wijzigingen

🌟 Nieuw

We hebben de dashboardinstelling ‘Voeg content toe aan jouw kringen’ hernoemd naar 'Berichten opnemen die blogs die je volgt leuk vinden’. De instelling regelt nog steeds hetzelfde gedrag: of je wel of niet berichten in je feed Volgend ziet die leuk gevonden zijn door blogs die je volgt. Onthoud ook dat je in je bloginstellingen je eigen vind-ik-leuks kunt verbergen voor deze functie. 

Op het web, in de mobiele lay-out van de site, hebben we de volgorde van de items in het navigatiemenu een beetje gewijzigd.

🛠️ Fixes

Scrollen in de apps veroorzaakte een korte tijd inconsistenties in de weergave. Dit is nu verholpen.

Afgelopen donderdag was het uploaden van video's in de Android-app niet mogelijk. Probeer het opnieuw als je video nog steeds niet is geüpload.

De website was afgelopen vrijdag korte tijd ontoegankelijk, maar dit is nu weer verholpen.

We hebben een bug in het gedeelte Activiteiten op het web verholpen, waardoor een verouderde versie van de gegevens die werden gebruikt in de cache van de browser kon zijn opgeslagen. De browser zou nu bij elk bezoek de meest recente versie van de gegevens moeten laden.

🚧  Nog mee bezig

Onze teams zijn druk bezig met het updaten van onze documenten. Laat het ons weten als je iets ziet wat verwarrend of niet meer actueel is!

🌱 Binnenkort

Vanaf 19 juli zullen sommige gebruikers een nieuwe navigatielay-out voor de desktopwebsite zien waarmee we aan het experimenteren zijn.

Als je graag op de hoogte blijft van nieuwe dingen, dan moet je zeker @labs volgen.

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community!

Sergio Felter: ‘Alle vakken hebben hun nut gehad’

Het is deze zomer dertig jaar geleden dat de HvA, zoals we die nu kennen, ontstond. Sergio Felter is informatiespecialist bij de bibliotheek van de faculteit Bewegen, Sport en Voeding. 30 jaar geleden, in 1996, studeerde hij Informatiedienstverlening en -management (IDM) aan de Hogeschool van Amsterdam. Wat hij zich herinnert: ‘De docenten waren heel erg betrokken.’

Sergio koos niet meteen voor deze opleiding. Hij studeerde eerder Rechten en Politicologie aan de Universiteit van Amsterdam. Maar die studies bevielen hem niet, vooral de massaliteit stond hem tegen. Hij was er niet op zijn plek. Uit een test rolde Informatiedienstverlening en -management. Deze opleiding bestaat niet meer als zelfstandige hbo-opleiding, maar nog wel als niet-bekostigd onderwijs. De opleiding zoals die was, ging op in Creative Business. Destijds was het al een kleine opleiding. Samen met de opleiding Boekhandel en Uitgeverij, was die gevestigd op de Keizersgracht.

Die kleinschaligheid was een voordeel. Sergio: “Het pand was klein en hokkerig, met veel trappetjes. We hadden ook al projectonderwijs, in kleine groepjes. Je kende iedereen en als je een vraag had aan een docent, liep je naar hem of haar toe en had je meteen antwoord. Je sprak je docenten echt dagelijks.“ In zijn laatste jaar verhuisde de opleiding naar gebouw de Leeuwenburg.

Wat voor vakken had je, wat leerde je er?

“Ik kreeg veel verschillende vakken. Het informatie zoeken is me het meeste bijgebleven. Hoe vind je zo snel mogelijk het antwoord op een zoekvraag. Ik moest ook een wijnkast zo doelmatig indelen als oefening voor het vak thesaurusbouw. Het klinkt simpel, maar dat is het niet. Het algemene vak communicatie was ook bijzonder leuk. Ik heb er later nog veel aan gehad. Alle vakken hebben nut gehad. Niet alle vakken heb ik in de praktijk gebruikt, maar het is goed om er mee in aanraking te zijn geweest.”

De betrokkenheid van docenten bij studenten was groot, herinnert Sergio zich. Er was een medestudent met mentale problemen en studieachterstand. Vanwege de kleinschaligheid hadden de docenten dat snel door. “Het werd heel persoonlijk door die docenten opgepakt, ik was onder de indruk wat ze voor hem deden. Ze wilden voorkomen dat hij zou uitvallen. Dat lukte.”

Sergio doorliep de studie zonder oponthoud. Hij vond het niet moeilijk. De stof was wel vrij algemeen. Digitalisering zat er nog niet bij, terwijl dat het vak erg heeft veranderd. Dus na zijn afstuderen heeft hij zichzelf bijgespijkerd op het gebied van social media en websites actueel houden. “Wij hadden het er destijds met elkaar al over, dat je je moest blijven ontwikkelen. Dat moet je echt zelf doen.” Zijn brede kennis komt hem in zijn huidige baan van pas.

Welk beeld had jij toen van je toekomst? In welke baan zag jij jezelf? “Eigenlijk was ik van plan om in een openbare bibliotheek te gaan werken. Helaas waren de instroommogelijkheden op managementniveau vrij beperkt in die tijd. Vanuit mijn afstudeerstage bij De Nederlandsche Bank heb ik de eerste jaren in de bankensector gewerkt. Mijn toekomstdromen zijn daarna best wel ingevuld. Ik wilde bij een goed doel werken, kennis verspreiden en maatschappelijk nuttig zijn. Via onder andere het Nederlandse Rode Kruis/GIRO555, Arbokenniscentrum Zorg Welzijn, de Protestantse Kerk Amsterdam en veel vrijwilligerswerk heb ik die dromen kunnen waarmaken.”

Studenten van nu staan erg onder druk. Wat zou je tegen ze willen zeggen?

“Blijf jezelf, doe je niet anders voor dan je bent. Anders kom je jezelf tegen. Als informatiespecialist begeleid ik studenten vanuit de bibliotheek. Ook studenten die wat langer over hun studie doen. Ik vind dat iets moois. Ik merk dat studenten ook wel eens met iemand anders dan een docent over hun studie willen praten. Dat is erg leuk.”

Inhoudelijk voelt Sergio zich sterk met het onderwijs van de faculteit verbonden. Dat zit zo: in zijn studietijd was hij aan de zware kant. Hij besloot flink af te vallen. Hij werd 25 kilo lichter door te gaan hardlopen. Dat doet hij nog steeds. Hij ontmoette er zijn vrouw door. Naast zijn werk bij de HvA, dat hij drie dagen doet, heeft hij nog een baan.

“Ik werk ook in een hardloopwinkel en als er een wat zwaarder iemand binnenkomt, ben ik altijd blij, want dan kan ik helpen vanuit mijn eigen ervaring. Om zoveel af te vallen ben ik destijds geholpen door een huisarts en een fysiotherapeut. Hun aanpak was toen vrij nieuw. Daarom vind ik het ook leuk om juist op deze faculteit te werken. Studenten gaan niet zomaar de ALO doen, ze hebben echt wat met sport en bewegen.”

Sergio: “Voor mij is de cirkel rond met mijn werk op deze faculteit, ik ben terug bij de HvA.”

Karl Marx

In het filmpje zeggen ze dat Marx de situatie in Nederland beschrijft tijdens de industriële revolutie. Hij ziet een land waar alles ongelijk verdeeld is en dat de mensen in de fabrieken worden uitgebuit. Marx noemt het meerwaarde als het steeds meer geld oplevert voor de eigenaar van de fabriek. Marx beschrijft de schrijnende reductie in zijn boeken en Parijse manuscripten en Het kapitaal. Marx vond dat is de mens een sociaal Wesen is, maar daar niet naar werd gehandeld. Vervreemding ontstond doordat we ons steeds meer onmenselijk maken. Marks is actueel nu met de financiële crisis. Hij zegt dat economie het bewust zijn van mensen bepaald. Hij zag dat er een revolutie aankwam. Marx heeft het communisme geïnspireerd.

Neo-marxisme het is bedacht door de filosoof Karl Marx. Het is een manier van denken over een vorm van een samenleving. Het besteed veel aandacht aan cultuur en het idee over de mensen als een sociale samenleving. Het legt geen nadruk op de economische omstandigheden, maar op de mensen. Ik vind het een goed idee want mensen worden hebberig van geld. Het is dus beter voor de economie als we daar minder nadruk op leggen en meer op cultuur. Dan kunnen we elkaar meer omarmen, waardoor we hechter worden en dus een betere samenleving kunnen maken.

Ik ben het er niet helemaal mee eens, want wij in Europa werken nu maar een bepaalde tijd en dus zijn we niet onmenselijk. De rijkste mensen krijgen nu niet meer al het geld. De verdeling is nu beter dan vroeger en arbeid wordt beter betaald. Maar de verdeling kan eerlijker. Ik ben het eens met het Neo-marxisme, maar niet met beeld dat we nu nog steeds vreemden zijn van elkaar.

Welk managementboek is uw favoriet?

Welk managementboek kiest u? D. Marck koos voor het boek ‘Maak van coachen een gewoonte’. En Merel voor ‘De 5 frustraties van teamwork’. Zij deden mee aan de Jongkind Training & Coaching actie om elk kwartaal een boek weg te geven. Doet u mee? Op onze website leest u hoe.

https://www.jongkind-training.nl/actueel/ontvang-een-boek/

RUIGOORDERS ZIJN REALISTISCHE IDEALISTEN

De uitgave die ik al een tijd in huis heb, maar nu pas actueel is, is getiteld Ruigoord 50 jaar. In het jaar 2023 is het namelijk een halve eeuw geleden dat een stel kunstenaars de verlaten huizen in het kleine dorp onder de rook van Amsterdam hebben gekraakt om er een culturele vrijhaven te stichten. Maar eigenlijk bestaat Ruigoord als geografische locatie op de wereldkaart veel langer. Eeuwen voor vandaag was er al sprake van eigenlijk. Al vanaf de 11e eeuw wordt 't Ruyge Oort bewoond. In de 13e eeuw kalft het veen rondom af door watersnood en blijft de plek als eiland in het IJ gespaard.

Tot 1875 doorstaat de weerbarstige klomp klei in het IJmeer, waarop vanaf 1835 de eerste stenen huizen worden gebouwd, vele stormen. Dan wordt het Noordzeekanaal aangelegd en het IJmeer ingepolderd. In de Houtrakpolder is Ruigoord net als Schokland in de Noordoostpolder een bebouwde verhoging in het landschap. Ruigoord wordt een heus dorp met de kerk in het midden, een café ernaast en bij bewoning van zo'n 200 mensen een school en een bank.

Amper een eeuw later komt het water opnieuw welhaast naar het eerdere eiland terug door de verplaatsing en aanleg van de Amsterdamse haven. Het plan is er een tweede Pernis te stichten en de bewoners van het kleine dorp worden uitgekocht. Maar de wereldwijde oliecrisis steekt een dikke stok voor de plannen. Het dorp Ruigoord is echter inmiddels grotendeels afgebroken en de overgebleven huizen zijn onbewoonbaar verklaart. Zo is Ruigoord een spookdorp dat gelaten wacht op wat komen gaat.

Kunstenaars uit de omgeving zien heil in het verlaten en verwaarloosde oord. Zij kraken de leegstaande huizen om deze te behoeden voor sloop. Het is dinsdag 24 juli 1973, de kunstenaarskolonie is gesticht en de culturele vrijhaven een feit. In 1991 evenwel hangt het zwaard van Damocles opnieuw boven het dorp. In een vers opgesteld bestemmingsplan zal het dorp moeten verdwijnen, echter na een lange juridische strijd wordt het gebied onderdeel van de gemeente Amsterdam. Ondanks protesten schurkt de haven tegen het gebied en komen de industrieterreinen wel heel nader aan de creatief bruisende kolonie.

In 2000 valt het besluit dat Ruigoord definitief mag blijven en is dan nu een culturele broedplaats in een groene oase. Zie je het in vogelvlucht van bovenaf dan is het inderdaad een lieflijke plek in een onaangename omgeving. Een plek aan het eind van de wereld lijkt het wel, met uitzicht over de Afrikahaven. Maar het ligt middenin de oververhitte stad ingeklemd tussen bedrijvige industrie. Maar bewoond wordt het niet. De huizen zijn ateliers en werkplaatsen. De kerk is het spirituele centrum en ontmoetingsplaats, waar onder meer ruimte is voor tentoonstellingen en concerten, zaal voor feesten en vergaderingen, trouw- en rouwlocatie en laboratorium en broeinest voor allerlei activiteiten en evenementen. Er is een dorpshuis, een vlindertuin, een voedselbos. Het dorp is nog voortdurend in ontwikkeling, de website kondigt een kabouterhuys, een tempel en een piramide aan. Op de groene weide aan de voet van de kerktoren worden door het jaar diverse markten, festivals en landjuwelen gehouden. Ruigoord is een dynamische plek, waar het denkelijk goed toeven is.

Ruigoord lijkt alternatief, een plek waar het schijnt dat de bloemenkinderen en kabouters van de jaren 60 van de vorige eeuw de tijd zijn vergeten. Maar dat de klok er stil is blijven staan is inderdaad maar schijn, want Ruigoord is door de jaren heen een goed georganiseerde gemeenschap geworden. Er is een dorpsraad en een drietal stichtingen regelen met een aantal commissies de dagelijkse en algemene zaken. De meervoudige structuur zorgt er voor dat in principe alles in consensus plaatsvindt. “Ruigoord is een plek waar ruimte is voor verlangens, dromen en ambities van mensen”, lees ik op de website.

Het is als een bijenkorf waar de werksters af en aan vliegen, een honingpot met onweerstaanbare aantrekkingskracht, een bedrijvige mierenhoop. Een luis in de pels van Nederland. Wel vervelend vriendelijk, maar niet om schade toe te brengen – juist goedmoedig laten zien hoe een gemeenschap ook productief kan samenwerken. Op vrijwillige basis, maar wel met een gevoel van verantwoording om de plek ook voor de toekomst in stand te houden. Vrienden van Ruigoord steunen vanaf een afstand het dorp moreel en financieel.

Ruigoord is een bijzonder stukje Nederland. Het idee vindt grond in de revolutionaire tijden en het kunstenaarsprotest van de jaren 60 van de vorige eeuw. De ludieke protestbeweging een decennium later is voedingsbodem voor Ruigoord. Provo, Kabouter en Oranje Vrijstaat, het milieuprotest van de Insekten Sekte. “Dit waren bewegingen die zich hebben ontdaan van achterhaalde normen en opvattingen en die daarmee grote invloed kregen op de ontwikkeling van de samenleving.” Ruigoord werkt aan een betere toekomst door de kracht van kunst en kennis die de mens bevrijdt uit de klemgreep van afkomst en omgeving, lees ik in het jubileumboek. “In een wereld waar je je kunt ontwikkelen in richtingen waarvan je niet wist dat ze in je zaten.” Ruigoorders zijn realistische idealisten.

In “Ruigoord 50 jaar” leer ik de culturele vrijhaven kennen, voor zover ik nog niet bekend was met deze hedendaagse kunstenaarskolonie. In het verzoek van het lid van de Stichting Honderd jaar Ruigoord kunstenaar Rob van Tour, waarvan ik zijn werk had besproken in een expositie, om mij aan te sluiten bij het Comitë van aanbeveling stemde ik ruimhartig in. Ruigoord sprak mij tot de verbeelding nog voor ik wist van de hoed en de rand.

In dit jubeljaar zet Ruigoord veel activiteiten op de agenda om publiek te trekken en het dorp nog steviger op de kaart te zetten om vrolijk toe te werken naar de 100. In het boek wordt daarop vooruit gelopen, het is een gids om het pad te vinden naar de plek, een handleiding om de plaats te onderzoeken en te begrijpen. Ruigoord, wat je met de klompen kunt aanvoelen, waar je toch met de pet niet bij kunt. ‘

Het blijft een bijzondere enclave in het landschap, een tussengebied, een grensgeval. Met recht schrijft de Amsterdamse Kunstraad: “Het unieke van Ruigoord is dat deze gemeenschap zich organisch heeft ontwikkeld, dat wil zeggen zonder vast plan en zonder ingrijpen van buitenaf. Dit weerspiegelt zich zowel in het landschap en de huizen als in het artistieke aanbod. Het is van vitaal belang voor het karakter van dit ‘cultuureiland’ dat deze organische ontwikkeling zich kan voortzetten.” Waarop een Ruigoordse kunstenaar opmerkt: “Het zou me niet verbazen als op een dag, hier, de dieren zouden gaan praten… zomaar.” Dat schetst het karakter van het onwerkelijke dorp, een surrealistische plek zwevend boven de Nederlandse realiteit maar met beide benen stevig op de grond.

Ruigoord 50 jaar. Culturele vrijhaven. Uitgave in eigen beheer Stichting Ruigoord, 2021.

omg interview met ilya kaminsky in NRC

Dove Oekraïense dichter Ilya Kaminsky: ‘Stilte is een uitvinding van de horenden’

Ilya Kaminsky Op de 52e editie van Poetry International treedt de in Amerika wonende Oekraïense dichter Ilya Kaminsky op. Als dove dichter schetst hij een wereld van geweld in stilte. ‘Poëzie hield de mensen in de schuilkelder bij zinnen.’

De Oekraïens-Amerikaanse dichter Ilya Kaminsky is vijftien jaar als hij in de bus aan een medepassagier vertelt dat hij dichter wil zijn. De man schiet hard in de lach en zegt: „Hoe kan iemand die doof is nu een dichter zijn?” Kaminsky, bij wie op zijn vierde jaar doofheid werd geconstateerd, gaat verward naar huis en vraagt zijn vader wat poëzie eigenlijk is. Zijn vader vertelt: „Er was eens een dove man die aan zijn vrouw vroeg het repertoire van Chopin zo hard mogelijk op de piano te spelen. Terwijl ze op de toetsen ramde, ging de man op handen en knieën zitten en beet in het hout van de piano.” En dat, zo legt Kaminsky uit per mail, is poëzie.

Kaminsky, die komend weekend optreedt bij de 52e editie van Poetry International in Rotterdam, werd door de BBC na de verschijning van zijn bundel Deaf Republic in 2019 uitgeroepen tot een van de twaalf kunstenaars die de wereld met hun kunst veranderden. Bij Poetry zal hij uit -Deaf Republic voorlezen, een epos over een dove jongen die tijdens een poppenkast-voorstelling wordt doodgeschoten door een soldaat. De gemeenschap protesteert: ‘De volgende morgen ontwaakte ons land en weigerde de soldaten te horen’. Het spreken wordt vervangen door gebarentaal, en zo ontstaat een alternatieve wereld waarin stilte een andere betekenis krijgt.

Dat de gedichten nu extra actueel lijken, terwijl de bundel uit 2019 is, is typerend voor de rol van geweld en oorlog in ons leven, meent de dichter. „Ik groeide op tijdens de val van de Sovjet Unie en het Transnistrisch Conflict”, legt de in 1977 in Odessa geboren Kaminsky uit . „Dat conflict was de eerste Russische ‘humanitaire hulp campagne’, zoals de Russen het indertijd omschreven. Het leek op de situatie in Oekraïne nu, alleen minder breed internationaal opgepikt. In 1993 kreeg mijn familie politiek asiel in de VS. Ook in de VS is er genoeg geweld, en hoe groot is het verschil tussen Poetins bommen op Kiev en die van George W. Bush op Bagdad eigenlijk? In de bundel wil ik het geweld dichtbij brengen, maar ook aandacht hebben voor hoe mensen ondertussen nog doorleven, lachen en liefhebben. De gedachte erachter is dat lezers vaak denken: dat geweld is gelukkig ver weg, maar dat is niet zo. We leven met z’n allen in de Deaf Republic, vandaar dat ik ook schrijf: ‘En toen ze de huizen van anderen bombardeerden, / protesteerden we / maar niet genoeg, we verzetten ons er tegen, maar niet // genoeg’.”

Het westen kijkt naar ons, deze oorlog is hun reality-tv en ze zijn benieuwd of we leven of sterven

Als we allemaal tot stilte zouden overgaan als eerbetoon aan Petya, zou dat helpen?

„In Deaf Republic schrijf ik onder meer dat stilte een uitvinding is van de horenden. Stilte is enerzijds macht – je legt iemand het zwijgen op – maar stilte beweegt ons ook tot spreken, ze is de bestaansreden voor muziek, poëzie en mystiek. Ik had tot mijn zestiende geen gehoorhulpmiddelen, als doof kind groeide ik op in een land zonder geluid en ik hoorde de Sovjet Unie uiteenvallen voor mijn ogen. Voor mij is zwijgen gekoppeld aan oorlog: ik zag explosies, zag hoe een moeder aan mij vroeg waar haar dochter was en hoe ik aan haar moest uitleggen dat ik haar niet kon verstaan. Nu krijg ik berichten van vrienden hoe ze overleven. ‘Het westen kijkt naar ons, deze oorlog is hun reality-tv en ze zijn benieuwd of we doorgaan met leven of sterven’, schreef een vriend me. Ik vroeg wat kan ik doen? Het antwoord was: ‘Poetins komen en gaan, stuur gedichten en essays voor ons tijdschrift’. Midden in de oorlog vraagt hij om poëzie, kan je nagaan. Wat ik bedoel te zeggen: zwijgen is uiteindelijk onacceptabel.”

En dan kan poëzie een functie vervullen?

„Ik vind het altijd een interessante vraag, omdat die zo westers is. Critici uit west-Europa vragen vaak: doet poëzie er nog toe in deze tijd? Ik kan het beste antwoorden door middel van een voorbeeld: een vriendin in Kiev schreef me dat zij nachten in de metrostations waar ze schuilde gedichten reciteerde, zo kon ze zichzelf en haar omgeving bij zinnen houden. De vraag of poëzie er toe doet, komt volgens mij van iemand die geprivilegieerd is, die kan alleen gesteld worden door iemand die altijd woorden heeft voor de positie waarin hij of zij zich bevindt. De meesten hebben dat privilege niet en hebben poëzie nodig. Als iemand in een schuilkelder poëzie uitspreekt om zo te overleven dan is dat het bewijs dat poëzie ertoe doet.”

In een gedicht schrijft u ‘Nu is ieder van ons / een getuigenbank’. Is poëzie er om te observeren of om vast te leggen?

„Poëzie geeft ons verbeelding en verlevendiging van onze omgeving. Waar een politicus spreekt over ‘collateral damage’ komt een dichter met het beeld van een helikopter die bommen werpt op de gasten die net een toast uit brengen. Het tot leven brengen is wat poëzie vermag, niet omdat ze mooi is of een luxe, maar omdat ze de meest onmogelijke momenten vorm kan geven. Soms is verwoording alles wat je nog hebt, en daarom kan je niet zuinig genoeg zijn op poëzie.”

Ilya Kaminsky treedt vrijdag en zaterdag op bij Poetry International. Info: poetryinternational.com

Zit jij er warmpjes bij? Vast niet.. bij ‘iedereen en z’n moeder’ staat de thermostaat kouder in deze energie crisis. Maar stel je voor géén verwarming te hebben.. in een winter die tot -20 gaat.. ik kreeg zojuist via Jasper Mens deze tekst: “Ha Reinier, hoe gaat het? De afgelopen drie maanden heb ik samen met Jeroen Ketting de basis gelegd voor deze campagne. Het gaat om houtkachels die op kosten van Lifeline Ukraine worden gemaakt in Oekraïne en worden verspreid aan Oekraïners die het hard nodig hebben. Deze campagne is zeer actueel omdat steeds meer mensen door de Russische bombardementen zonder stroom komen zitten. Het goede van deze campagne is dat er nauwelijks overheadkosten zijn dus voor € 190 koop je een kachel en kan je een Oekraïens gezin deze winter warmte geven. De organisatie heeft een AMBI status, waardoor de donaties fiscaal aftrekbaar zijn. Zou je willen doneren? En sta je achter deze campagne, zou het fijn zijn als de link doorstuurt naar familie en vrienden. Mocht je willen doneren, dan kan dat via https://www.gofundme.com/f/lifeline-urkaine Met hartelijke groet, Jasper” Bij deze deel ik zijn woorden en dus dit initiatief, de link staat in mijn bio. Als jouw energierekening eigenlijk helemaal niet hoger is en je de steun van de overheid dus stiekem niet nodig hebt, of je hebt gewoon genoeg geld om je eigen warme huis te kunnen betalen en hebt dat geld van de overheid dus ook niet nodig.. op deze manier kun je naast je huis ook je hart verwarmen!! (Haha! Lekker klef!) Denk er maar over na.. Kusderop. https://www.instagram.com/p/CllSf16IysS/?igshid=NGJjMDIxMWI=

Voorbeelden van stocksites met uiteenlopend aanbod en goede reputatie

Hoewel je voor je product foto’s doorgaan aangeleverde beelden gebruikt of zelfs foto’s van de producten maakt, heb je vaak ook foto’s nodig op andere plekken van je webshop. Plekken waar het dan om gaat zijn bijvoorbeeld boven je blogs, nieuwsitems, landingspagina’s, headers/sfeerbeelden op je site, digitale nieuwsbrieven of voor je headers/sfeerbeelden op je site, online campagnes en je sociaals. Stockfoto’s Hoewel velen roepen dat je beter niet aan stockfoto’s kunt beginnen, omdat deze niet origineel zijn, heeft lang niet elke ondernemer budget om een professioneel fotograaf in te huren of de mogelijkheid zelf mooie foto’s te schieten. Gratis afbeeldingen kunnen dan een goede uitkomst zijn en er zijn diverse bronnen waar je creatieve, moderne en erg professionele foto’s kunt vinden. Hieronder geven we een aantal stocksites die hier goed voor te gebruiken zijn. - Burst by Shopify. Op deze site zijn duizenden royalty-vrije afbeeldingen te vinden in hoge resolutie. Deze zijn geschikt voor alle toepassingen waar je als webshop-eigenaar mee te maken hebt en zijn dus helemaal op online-ondernemers afgestemd. Onder de kop ‘Business ideas’ vind je de iets meer verstopte waardevolle content met marketingtips en gratis passende afbeeldingen. - StockSnap.io. Hier is een mooie mix aan artistieke afbeeldingen en praktische foto’s te vinden. Er worden iedere dag nieuwe gratis afbeeldingen op geplaatst, dus het loont de moeite om bij elke zoektocht opnieuw deze site even te raadplegen. - Unsplash. Deze alom geprezen stocksite bevat meer dan 2 miljoen beelden van vele fantastische fotografen vanuit de hele wereld. Er is een zeer actueel aanbod aan stockfoto’s te vinden met bij gangbare thema’s eerder te veel keuze dan te weinig. - Picjumbo. Op deze site van de Tsjechische fotograaf Viktor Hanacek is een breed aanbod aan beelden te vinden van hoge kwaliteit. Of het nu gaat om mooie food sfeerbeelden of zakelijke shots, je kunt hier zeker slagen. - FOCA Stock. Deze stocksite biedt een volledig archief aan gratis stockfoto’s voor commercieel gebruik, die elke week geüpdatet wordt met nieuwe afbeeldingen. Hierbij ligt de focus op natuur en macro stockfotografie. Voordeel is dat deze site ook een gratis tool biedt om afbeeldingen om te zetten naar een social media item. - Pexels. Deze zeer professionele stocksite biedt honderdduizenden rechten vrije beelden, video’s en extra tools van hoge kwaliteit. Ze bieden je zelfs een Photoshop plug-in, waarmee je direct toegang hebt tot 30.000 afbeeldingen en stockfoto’s kunt bewerken. - Pikwizard. Hier vind je ruim een miljoen foto’s en video van hoge kwaliteit, waarbij de zoekfunctie en de categorieën ervoor zorgen dat de site nog altijd gebruiksvriendelijk is. Let hierbij (en op andere sites) wel op dat je buiten de gratis foto’s ook een aantal betaalde foto’s (van Adobe) te zien krijgt. Hun on-page fotobewerkingstool, de Designwizard, is ook zeker de moeite waard om te gebruiken. - Rawpixel. Dit is een meer trendy stocksite vol moderne, gave beelden. De site is opgedeeld in gratis, maar ook betaald beeldmateriaal. - Gratisography. Op deze site kun je terecht als je op zoek bent naar wat meer gewaagde beelden met een meer artistieke insteek. Wanneer je je meer wilt onderscheiden met een businessfoto is dit een ideale site. - Foodiesfeed. Dit initiatief van foodfotograaf Jakub Kapusnak heeft misschien niet enorm veel beeldmateriaal, maar alsnog erg divers en van super kwaliteit. Een zeer overzichtelijke stocksite vol foodporn. Hopelijk helpt dit lijstje van stocksites jou aan de mooiste beelden voor je webshop. Tot slot nog de tip om hier voor jezelf een top 3 van te maken, om vervolgens sneller en overzichtelijker te speuren naar foto’s. Bron: https://www.eenwebshopbeginnen.nl/startende-webshop/voorbeelden-van-stocksites-met-uiteenlopend-aanbod-en-goede-reputatie/ Read the full article

PRO-008 Tips voor professionals Je blog opschonen

Wanneer je vooral op je dashboard bezig bent, is het gemakkelijk om te vergeten wat volgers op je blog zien. Door je blog op te schonen, ziet deze er voor nieuwe volgers uit zoals het hoort. Het stelt je ook in staat je groeiende blog gemakkelijker te beheren. Opschonen kan bestaan uit het verwijderen van verkeerde tags, het opschonen van je sjabloon, het verwijderen van vergeten concepten en het bijwerken van informatie op je pagina's. Hier zijn enkele tips om je blog op te schonen.

Update je Over-pagina en beschrijving

Controleer regelmatig of de informatie in je beschrijving en je over-pagina nog actueel is. Pas je beschrijving en eventuele aangepaste blogpagina's regelmatig aan. Nieuwe volgers zullen op je beschrijving afgaan om te weten wat je zult plaatsen. Als je een Over-pagina hebt, wil je er zeker van zijn dat de informatie nog steeds klopt.

Kies een goed sjabloon

Een georganiseerde sjabloon maakt het eenvoudiger voor gebruikers op desktop om te navigeren. Kies een sjabloon dat prioriteit geeft aan je berichten en dat getagde pagina’s duidelijk weergeeft.

Schoon je getagde pagina’s op

Soms worden tags per ongeluk toegevoegd aan berichten die passen bij de tag. Deze berichten verschijnen dan op de verkeerde getagde pagina's en kunnen verwarrend zijn voor nieuwe bezoekers. Controleer of de berichten op je getagde pagina's allemaal passen.

Verwijder oude concepten

Concepten zijn berichten die je van plan bent ooit een keer af te maken. Als je concepten verwijdert waar je niet meer aan werkt, heb je een schone lei om nieuwe ideeën toe te voegen. Hier lees je hoe je je concepten op desktop en mobiel beheert.

Desktop

Klik op het poppetje

Selecteer Concepten

Vanaf hier kan je je concepten bewerken of plaatsen

Mobiel

Tik op het tandwielicoontje

Tik op Concepten

Vanaf hier kan je je concepten bewerken of plaatsen

😎

(Bron: tips)

De Grootmeester der Nederlandse letteren overleden

Jeroen Brouwers is woensdag in een ziekenhuis in Maastricht op 82-jarige leeftijd overleden. De ‘grootmeester der Nederlandse letteren’ schreef romans, verhalen, essays, brieven en polemieken en ontving talloze prijzen voor zijn werk. Zijn overlijden komt precies een jaar nadat Brouwers de Libris Literatuurprijs ontving voor zijn laatste roman, Cliënt E. Busken, over de woest kolkende denkstroom van een bejaarde man. Een dag uit het leven in een psychiatrische instelling, door Jeroen Brouwers verteld vanuit cliënt E. Busken, volgens het DWDD-boekenpanel ‘een grumpy old man on speed’. In ‘Cliënt E. Busken’ van Jeroen Brouwers zit de hoofdpersoon vastgegord in zijn rolstoel op de gesloten afdeling van een instelling waar hij tegen zijn zin verblijft en denkt, piekert, maalt en bedoelt. Hij zegt niets en misschien is er iets mis met zijn gehoor, maar van wat om hem heen gebeurt blijft hij een scherp waarnemer en inwendig voorziet hij zijn medebewoners en het personeel van snerpend commentaar. Ongericht wentelen zijn gedachten door elkaar en bewegen zich van verontwaardiging en machteloos verzet tegen zijn situatie via troebele herinneringen naar megalomanie. ‘Cliënt E. Busken’ beschrijft een dag van zijn verblijf in de psychiatrische instelling. De jury kwam superlatieven tekort om de roman te omschrijven.

Nog een paar tips van Jeroen die je gelezen zou moeten hebben:

 Bezonken rood (1981). In deze roman schrijft Brouwers over zijn kleuterjaren, die hij samen met zijn moeder doorbracht in het Japanse interneringskamp Tjideng op Java. Het boek betekende zijn doorbraak bij het grote publiek en leidde tot een felle polemiek met de schrijver Rudy Kousbroek, die net als Brouwers in een Japans kamp had gezeten. Kousbroek betoogde dat Bezonken rood een opeenstapeling zou zijn van leugens en overdrijvingen. Brouwers verdedigde zich door te zeggen dat hij een roman had geschreven, op basis van zijn herinneringen en de verhalen van familieleden, en geen wetenschappelijk historisch werk. Bezonken rood vormt het tweede deel van de autobiografische Indiëtrilogie, met als eerste deel Het verzonkene (1979, Multatuliprijs 1980) en De zondvloed (1988, F. Bordewijkprijs 1989) als laatste deel.

 De laatste deur (1983). Zelfmoord, en dan met name zelfmoord in de literatuur, was een levenslange obsessie voor Brouwers. De laatste deur is zijn grote overzichtswerk over zelfmoord in de Nederlandstalige letteren, vanaf de achttiende eeuw, met uitvoerige portretten van door eigen hand gestorven schrijvers als Menno ter Braak, Jan Arends en Jotie T’Hooft. In 2017 verscheen een ingrijpend herziene en geactualiseerde versie van dit boek van maar liefst 1100 pagina’s, waarin schrijvers als Anil Ramdas en Joost Zwagerman zijn opgenomen. Het boek is opgedragen aan Anne W., een vriendin van Brouwers die in 1973 zichzelf van het leven beroofde. In het verhaal dat hij over haar schreef, De Exelse testamenten (1978), kondigde hij zijn boek over zelfmoordenaars al aan: „Ik wil het wel op mij nemen, de geschiedenissen van al dezen te schrijven, mijn toon is die van solidariteit”. Die belofte heeft hij op een grandioze manier waargemaakt.

 Het hout (2014). Brouwers was tien jaar oud toen hij door zijn ouders naar een katholieke kostschool werd gestuurd. Ze wisten niet wat ze met het jongetje aan moesten, dat heimwee had naar zijn geboorteland Indië en niet kon aarden in de Nederlandse samenleving. In Het hout schetst Brouwers een indringend beeld van de vernederingen, het seksueel misbruik en het sadisme dat in de jaren vijftig plaatsvond in een jongenspensionaat geleid door broeders. Het boek was uiterst actueel in een tijd waarin er vele gevallen van seksueel misbruik binnen de katholieke kerk aan het licht kwamen. Brouwers boek kan gelezen worden als een aanklacht tegen de misdaden en de hypocrisie van die kerk, maar het is ook roman waarin de schrijver de kracht van zijn verbeelding demonstreert.

 Vreselijk mopperen

Brouwers werd eerder bekroond met onder meer de Multatuliprijs, de F. Bordewijkprijs, de Constantijn Huygensprijs, De Gouden Uil, de AKO Literatuurprijs, de Prijs der Nederlandse Letteren en de ECI Literatuurprijs.

Paul Witteman omschreef hem woensdag bij Khalid als een man die vreselijk kon mopperen en die zich totaal ondergewaardeerd voelde bij het Nederlandse publiek. Dit ondanks de vele prijzen die hij had gewonnen. Hij was bekender bij de Vlamingen.

Brouwers werd geboren in Batavia. Hij schreef de autobiografische roman Bezonken rood over zijn jaren in een Japans interneringskamp in Indonesië en raakte hiermee bekend bij het grote publiek. Tijdens de Tweede Wereldoorlog belandde Brouwers, toen nog een peuter, met zijn grootmoeder, moeder en zus in een kamp in Batavia. Zijn jeugd in Indonesië kwam tevens terug in de romans Het verzonkene en De zondvloed. Hij kwam in 1948 naar Nederland. Mevrouw Brouwers repatrieerde in 1947 met haar kinderen per schip naar Nederland. In 1948 kwam ook Brouwers' vader naar Nederland. Tot 1950 woonde Brouwers thuis bij zijn ouders. Van zijn tiende tot zijn zestiende werd hij in diverse rooms-katholieke pensionaten in onder andere Limburg ondergebracht. De reden was dat hij een onhandelbaar kind zou zijn, dat na de vrijheid van Indië niet kon wennen aan het Hollandse keurslijf.

Eerste vrouw

Ook deze internaats- en kostschoolervaringen bij onder andere Jongenspensionaat 'St. Maria Ter Engelen' Bleijerheide van de broeders Franciscanen te Bleijerheide verwerkte hij in zijn werk, zoals in zijn roman Het hout (2014), waarvan in 2018 ook een toneelbewerking verscheen. In 1962 werd hij aangenomen bij De Geïllustreerde Pers in Amsterdam. Hij werd lid van de redactie van het blad Romance (later Avenue). In 1964 debuteerde hij met de verhalenbundel Het mes op de keel. Van 1964 tot 1976 werkte Brouwers in Brussel als redactiesecretaris en later als (hoofd)redacteur bij Uitgeverij Manteau. Van 1968 tot 1971 woonde hij met zijn eerste vrouw Nel Berns en twee zoons Daan Leonard (1965-2006) en Pepijn (1968) in Vossem. In 1970 heeft hij een verhouding met de tien jaar jongere Anne Walravens. De zelfmoord van Anne in 1973 is een sleutelmoment in het werk en leven van Brouwers. In Huize Krekelbos te Rijmenam (Bonheiden) schrijft hij zijn oermanuscript, waaruit hij later vele romans haalt. Dit oermanuscript is later uitgekomen als In het midden van de reis door mijn leven.

Brouwers noemde zijn boeken zijn biografie: ‘Zij zijn de voetstappen die ik nalaat op mijn weg. Al mijn boeken zijn autobiografisch en niettemin alle gelogen – ik schrijf dan ook niet historie, maar literatuur: de mijne. Ik ben de verhalen die ik vertel.’ In 1964 maakte hij zijn debuut met de verhalenbundel Het mes op de keel. Met Bezonken rood (1981), waarin hij de toestanden in een jappenkamp beschreef, verwierf hij bredere bekendheid. In 2018 werd aan hem door de Radboud Universiteit Nijmegen een eredoctoraat toegekend.

Er zijn in totaal maar liefst 83 titels gevonden van Jeroen Brouwers. Het wordt hoog tijd dat ik ze ga lezen!

(Door Dick van As/ Fotobron: NOS)

GRIP 1 zeer grote brand buiten Treffers Auto Scheepssloperij Hendrik Figeeweg Haarlem 27-04-2024

Actueel: https://www.hulpverleningsforum.nl/index.php/topic,114672.0.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

Politie test in Twente automatische drone

De politie heeft van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) ontheffing gekregen om, rondom de voormalige vliegbasis Twente, te oefenen met automatisch vliegen buiten het zicht van een dronepiloot. De drone mag daarnaast, binnen het zicht van piloten, ook worden getest bij daadwerkelijke hulpverlening. De automatische drones moeten de meldkamers sneller een actueel beeld kunnen geven van…

View On WordPress

Cappelle Calling - 1 april 2024

Het was vandaag precies 40 jaar geleden dat Marvin Gaye werd vermoord, dus daarom zette ik een album van hem centraal dat na 53 jaar nog altijd (helaas) actueel is: 'What's Going On?' uit 1971. Omdat het Tweede Paasdag was, draaide ik ook twee paasgerelateerde platen.

Terugluisteren kan hier.

Dit was de playlist:

Uur 1:

UB40 - Food for Thought James Sayer - Living It Up The Isley Brothers - This Old Heart of Mine Marvin Gaye - What's Going On? (LP van de Week) Commodores - Nightshift Vampire Weekend - Mary Boone Jimmy Cliff - Many Rivers To Cross Beyoncé feat. Brittney Spencer, Reyna Roberts, Tanner Adell & Tiera Kennedy - Blackbird (DisCovered) Nancy Sinatra - These Boots Are Made for Walkin' The Wonders - That Thing You Do! (Filmplaat - uit 'That Thing You Do!' ) Charlie Puth feat.Meghan Trainor - Marvin Gaye Marcus King - Hero Marvin Gaye - Save The Children (LP van de Week) Marillion - Easter

Uur 2:

The Small Faces - Itchycoo Park Kings of Leon - Split Screen Marvin Gaye - Mercy Mercy Me (The Ecology) (LP van de Week) Melle feat. The Jordan - Talk About It The Beatles - Blackbird (DisCovered) Kaleo - Lonely Cowboy Dolly Parton - Jolene Marvin Gaye - Right On (LP van de Week) Toto - Mushanga Marvin Gaye - Inner City Blues (Make Me Wanna Holler) (LP van de Week) Simple Minds - Promised You A Miracle Tom Waits & Gavin Bryars - Jesus' Blood Never Failed Me Yet

Cappelle Calling is iedere maandagavond van 20:00 t/m 22:00 te horen op Radio 90FM. Iedere woensdagmiddag wordt de uitzending herhaald van 18:00 tot 20:00. Suggesties voor DisCovered of De Filmplaat zijn welkom via de Facebookpagina van het programma of via [email protected].

Op 8 april start Enexis met werk om het elektriciteitsnet in Meppel uit te breiden en legt nieuwe stroomkabels in de grond onder de Steenwijkerstraatweg en het Noordeinde. Aannemer Siers voert de werkzaamheden uit. Het uitbreiden van het energienet is noodzakelijk voor de toekomstige vraag naar energie vanuit de uitbreidende nieuwbouwwijk Nieuwveense Landen. De werkzaamheden starten op 8 april op het Noordeinde. De Steenwijkerstraat weg is van 29 april t/m 7 juni afgesloten voor autoverkeer. Dit geeft overlast op alle toegangswegen van Meppel. Het werk bestaat uit graafwerkzaamheden en gestuurde boringen. De directe aanleiding van dit project is de woningbouw in de wijk Nieuwveense Landen. Het huidige elektriciteitsnet in deze wijk zit nu namelijk vol. Om ook in de toekomst te kunnen voorzien in elektriciteitslevering zijn er nieuwe kabels in de grond nodig. Wegafsluitingen in delen De werkzaamheden hebben impact op al het verkeer in Meppel. ‘We begrijpen dat de overlast heel vervelend is. Toch zijn de werkzaamheden noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de elektriciteitslevering ook in de toekomst veilig en betrouwbaar is,’ geeft wethouder Klaas de Vries aan. Vanaf 8 april is het Noordeinde vanaf de Ceintuurbaan twee weken afgesloten voor auto’s. Van 29 april t/m 17 mei is de Steenwijkerstraatweg afgesloten tussen de Galgenkampsbrug en de Zomerdijk. Vanaf 17 mei gaat het werk vervolgens door vanaf de Zomerdijk tot de Watertoren. De gemeente raadt aan om zo mogelijk een andere route te kiezen. Voor fietsers blijft de Steenwijkerstraatweg open. Maatregelen beperken overlast Er zijn maatregelen genomen om de overlast te beperken. De omleidingsroutes worden al vanaf de A32 aangegeven. Ook worden er op verschillende plaatsen tekstwagens geplaatst om de automobilist te wijzen op de afsluiting en omleiding. Daarnaast zijn er maatregelen genomen om sluipverkeer via de Watertorenbuurt te voorkomen. De Cornelis Houtmanstraat en de Galgenkampsweg zijn afgesloten aan de kant van het centrum. Alle maatregelen en de afsluitingen zijn besproken met hulpdiensten, omliggende bedrijven en direct omwonenden. Inloopbijeenkomst voor bewoners Steenwijkerstraatweg op 4 april Omdat de werkzaamheden overlast gaan veroorzaken voor inwoners en weggebruikers organiseert Gemeente Meppel, samen met Enexis en Siers, op 4 april een inloopbijeenkomst. Tussen 19.30 – 21.00 uur zijn belangstellenden welkom in Studio 2, Steenwijkerstraatweg 10 in Meppel. Direct aanwonenden zijn vooraf aan de bijeenkomst uitgenodigd. Vragen over de werkzaamheden of de wegafsluitingen? Kijk voor meer informatie en contactgegevens op www.meppel.nl/steenwijkerstraatweg of op www.enexis.nl/actueel.