#Uitlaten
Text
Kleine mannetjes
Al sinds ik de H0 poppetjes in Zoetermeer heb gekocht voor het examen van de school voor fotografie heb ik al het idee om daar nog is wat mee te gaan doen. Ik moet zeggen dat het jammer is dat die poppetjes op schaal 1:87 altijd onscherp zijn omdat het gewoon zo klein is,. Maar als je dan een plaatje op Facebook of Pinterest ziet valt het wel mee dus op met de omgekeerde puzzel.
Gister in de…
View On WordPress
#Examen#sloot#zonnen#water#vol#eend#Winkel#foto#Vriend#mooi#Facebook#Meer#Park#Verhaal#klein#Ring#fotograferen#Uitlaten#Leuk#Moe#bij#Hondjes#Ik#gewoon#Zoetermeer#gek#Leuk om te doen#zon#Extra#wolk
1 note
·
View note
Text
2630 Tuig - of nieuwe lijnen
2630 Tuig – of nieuwe lijnen
Zondagmorgen, gisteren, vandaag, tijd is verraderlijk als mist. Ik kijk even bij de foto’s om te komen tot het volgende verhaal en de camera leidt mij via de terugblikken naar Pinacotega di Brera, een mooie foto van Piep en mij, drie jaar geleden in Milano, zoals de Italianen zeggen. En bij de uitgelichte foto’s zie ik als eerste de palmbomen van Cartagena – Isla Plana, dat is onze meivakantie in…
View On WordPress
0 notes
Text
Een boodschap van een aantal transgender medewerkers van Tumblr & Automattic:
Wij willen dat transgender personen, en LGBTQ+ personen in het algemeen, zich op Tumblr welkom voelen, onder andere omdat wij als transgender medewerkers van Tumblr en Automattic willen dat het een plek is waar wij ons zelf thuis willen voelen. We willen dat het een platform is dat ons ondersteunt en dat opkomt voor onze veiligheid. Jullie aanwezigheid maakt Tumblr beter en levendiger en voor de LGBTQ+ crew achter de schermen is dit een absolute topprioriteit.
Een paar dagen geleden reageerde Matt Mullenweg (de CEO van Automattic, het moederbedrijf van Tumblr) op een vraag van een gebruiker over het opschorten van accounts (Engelstalig) op een manier die de LGBTQ+ community negatief beïnvloedt. Wij zijn van mening dat de reactie van Matt op deze vraag en zijn daaropvolgende opmerkingen onterecht en schadelijk zijn. Het is ons beleid dat medewerkers van Tumblr zich niet over moderatiebeslissingen uitlaten en dit beleid bestaat om meerdere redenen, waaronder de privacy van de betrokkenen en de praktische aspecten die het modereren van duizenden meldingen per dag met zich meebrengt. Het nadeel van dit beleid is dat geruchten en onjuiste informatie over stappen die ons Trust & Safety-team zet zich gemakkelijk kunnen verspreiden. Gegeven dit feit willen we een aantal aspecten van deze situatie ophelderen:
De werkelijke omstandigheden van de schorsing van predstrogens account zijn niet correct gecommuniceerd waardoor het leek alsof we naar kansen zochten om transvrouwelijke personen van het platform te verwijderen. Dit is niet het geval. De opmerking die in het bovenstaande bericht werd gelinkt voldoet niet aan onze definitie van een realistische geweldsbedreiging en was niet doorslaggevend voor onze beslissing om het account te schorsen.
Matt was zich niet bewust van de negatieve gevolgen die deze schorsing op de gemeenschap had. Matt spreekt niet namens de LGBTQ+ medewerkers van Tumblr of Automattic, en wij waren niet betrokken bij het opstellen van de reactie op deze kwesties.
Vorig jaar werden de communitylabels “volwassen” and “seksueel expliciet” onterecht op berichten van sommige gebruikers toegepast. Een extern team van onderaannemers dat de taak had om communitylabels toe te passen was verantwoordelijk voor het onterecht labelen van transgendercontent. Toen ons Trust & Safety-team hiervan op de hoogte werd gebracht (grotendeels dankzij meldingen uit de community), hebben we de mogelijkheid van dit team van aannemers om communitylabels toe te passen ingetrokken en hebben we meer overzicht geïntroduceerd om te waarborgen dat dit niet nogmaals kan gebeuren. In het Medewerkersbericht over deze kwestie riepen LGBTQ+ medewerkers op tot meer transparantie, maar deze eis werd door het managementteam opzij geschoven. Het ontslag van een aannemer dat in de oorspronkelijke reactie op de vraag werd aangehaald, was vanwege een ongerelateerd incident dat onterecht aan deze situatie werd toegeschreven. Het is spijtig dat deze onterechte toeschrijving plaatsvond en dat dit een negatieve invloed op de transgender community op Tumblr had.
Transitietijdlijnen zijn niet tegen de richtlijnen voor de community en speelden geen rol in de gesprekken van het moderatieteam over de schorsingen en de daaropvolgende bezwaren. We nemen geen stappen tegen content met betrekking tot transities of transgender lichamen tenzij deze content de Richtlijnen voor de community schendt.
Wat betreft de ervaring van transgender personen die op Tumblr met transfobie of onverdraagzame gebruikers worden geconfronteerd, begrijpen en delen we jullie frustratie. Het beleid van Tumblr en van Automattic is opgesteld om de vrijheid van meningsuiting te waarborgen. Intimidatie/Pesterij zoals gedefinieerd in onze Richtlijnen voor de community is verboden, maar we weten dat het beleid gebruikers niet voldoende beschermt tegen algemenere haatzaaierij die vaak tegen LGBTQ+ personen en andere kwetsbare groepen en personen is gericht.
Vanaf nu legt Tumblr zich op de volgende zaken toe:
Het prioriteren van functies die pesten/intimidatie tegengaan en die gebruikers de mogelijkheid geven om zichzelf beter tegen pesten/intimidatie te beschermen.
Het ontwikkelen van meer interne tools die wij als medewerkers kunnen gebruiken om gevallen van pesten/intimidatie proactief te identificeren en tegen te gaan.
Het uitzoeken welke populaire transgender tags momenteel worden geblokkeerd en ervoor zorgen dat deze vanaf volgende week weer beschikbaar zijn.
Het spijt ons enorm hoe dit allemaal is gelopen, en we werken hard om onze stemmen te laten horen en te voorkomen dat zoiets dergelijks in de toekomst weer gebeurt. We weten maar al te goed dat deze situaties voor Tumblr-gebruikers zeer lastig zijn, met name als je deel uitmaakt van een gemeenschap die toch al vaak onder vuur ligt. We weten ook dat het tijd kost om het vertrouwen weer op te bouwen, maar we doen er alles aan om te laten zien dat we het vertrouwen waard zijn.
We stellen het zeer op prijs dat we de ruimte hebben gekregen om onze zorgen en onze afwijkende mening te uiten, en zijn blij met de onwankelbare toewijding van Matt’s (en Automattic) aan de vrijheid van meningsuiting die dit mogelijk heeft gemaakt.
We blijven vechten voor een Tumblr waar we allemaal welkom en veilig zijn.
— Deze verklaring is gezamenlijk opgesteld door meerdere transgender medewerkers van Tumblr en Automattic.
36 notes
·
View notes
Text
209, 34, aardig
Red ik met aardig zijn de aarde
Terwijl ik op mijn grote zoete aardbei kauw
Mijn tong kent de woorden van de juiste taal
Een taalkundige behoef ik niet te wezen
Alles goed met het hart
Straks mijn hondje uitlaten
Onderdrukking en liefdadigheid welke komt het beste aan
Mijn nichtje heeft veel verhalen over haar overleden man
Tevens haar vader en die sterke drank
Ja vertrouwen houden in het leven is belangrijk
Maar toch de Jacobsladder is gewenst
Brandjes blussen blues muziek
Genade en zegen liefde voor elkaar
Wat is het leven verrassend gek spijtig en raar
Hoe krijgen we het weer voor elkaar
Verzet accepteren of gewoon lijden hielen likken
Aardig wat zeg je me nou lieverd
Schattebout je eten staat koud dus kom gezellig gewoon aan tafel
-copyrights Ameen 2024-
0 notes
Text
Een hele mooie foto van mij gister in de bus naar Leiden Centraal toe samen met me schatje lief samen in de bus
En dan ben ik gister met me allerliefste schat naar me moeder gegaan om daar lekker te eten met ze’n 2en en me vader erbij
En daarna gingen we me hond Xari ook uitlaten buiten samen met ze’n 2en voor me ouders even een rondje lopen
En het is altijd gezellig bij me ouders thuis en we kletsen ook heeeeel erg veel met me kaar samen over bepaalde dingen
En dan ga ik altijd als ik bij me ouders ben een cappuccino maken voor mezelf in de keuken bij me ouders thuis
En dan gaan ik en me lievie ook met ze’n 2en naar buiten om bij de Kinderboerderij langs te lopen om te kijken hoe het gaat met de diertjes op de Kinderboerderij
En dan als we klaar zijn met de avond eten gaan we altijd standaard naar de Korte Langestraat toe waar we wonen
En dan een paar dagen later zitten we op onze nieuwe adres in Roomburg en daar komen we dan te wonen
En Vrijdagxe 16de februari gaan we officieel verhuizen naar de Liviuslaan in Roomburg toe en we hebben wel zin in
En dan hebben we ook lekker rust in de straat bij de Liviuslaan en we blijven ook gewoon samen wonen voor altijd
0 notes
Link
1 note
·
View note
Text
Hallo Kato hier weer.
Gister was er niet veel te vertellen alleen dat het minimensje weer kwam slapen. Ik had niet veel meegemaakt, maar vandaag was wel leuk, zij ging mij zogenaamd uitlaten. Ze hield mijn riem vast zeg maar, niet echt want ik ben veel sterker natuurlijk. En dat komt omdat ik op vier poten loopt en zij maar op twee.
Maar die “Snor” was wel zo slim om een extra lang touw er bij vast te maken, eigenlijk niet nodig want ik loop toch niet weg. Ik kijk wel uit, heb het veels te goed bij ze. Na een flink rondje wilde dat minimensje langs de huizen naar huis in plaats van door het park. Ook geen probleem, ik lijd de weg wel, weet nu heus wel waar ik moet zijn.
In de middag ging het vrouwtje met mij mee maar ook weer dat minimensje, was wel weer gezellig. Zij ging nog even in een soort hangende mand liggen en ging mijn vrouwtje haar duwen. Wat een gek gedoe was dat, maar oké, als zij dat leuk vindt………prima. Toen zijn we nog langs mijn vorige huis gelopen, maar daar gebeurt helemaal niets. Daar brand al weken lang het zelfde licht.
En ja helaas is mijn vorige bazinnetje er niet meer dus vind ik daar niets meer, heb er nog wel eens verdriet van, maar krijg ik haar niet mee terug. Nu inmiddels ligt het minimensje al weer boven in haar roze bedje te slapen en ik in mijn mand. Straks nog een rondje “pispoepen” en dan zien wat er morgen weer gaat komen. Tot volgende keer, doei.
Kato 🐕
1 note
·
View note
Text
Toen Nima oktober vorig jaar twee maanden oud bij me kwam inwonen, besloot ik haar zonder band om de hals op te voeden, behalve als ik haar aan de lijn had. Tenslotte werd ze niet met een riem om geboren. Mijn doel was haar uit te kunnen laten in de elektrische rolstoel. Aangelijnd, en liefst voor me lopend om te voorkomen dat de riem verstrikt raakte in de wielen van de rolstoel.
Dat lukte binnen een paar maanden tijd heel aardig, al krijg ik nog steeds wel eens de ludiek bedoelde vraag of ik me soms door mijn hond vooruit laat trekken, wat uiteraard onnodig is in een elektrische rolstoel met een accu die 25 kilometer actieradius toestaat, met het bijbehorende motorvermogen.
Nima uitlaten met de handbewogen rosltoel was onbegonnen werk. Toen ze ruim een half jaar oud was, trok ze me op het trottoir van de Raadhuisstraat in Venray met rolstoel en al tegen de vlakte, de straat op. Nima was namelijk plotseling naar rechts de weg opgevlogen en rukte met grote kracht aan de twee meter lange riem van leer.
Ik pletterde dus tegen het asfalt, maar gelukkig was het rustig op straat. Twee passerende politieauto's hielden halt, een agent tilde me mijn rolstoel in. Een ander bood aan me naar huis te brengen, maar ik had alleen een blauwe plek op mijn heup.
Tegenwoordig laat ik mijn boerenfox steeds vaker zonder riem uit in mijn handbewogen rolstoel. Ik begin op de parkeerplaats en het gazon achter mijn appartement, en eindig op straat. Ik probeer Nima op rustige uren uit te laten. Helaas kent ze geen enkele vrees voor auto's, scooters en fietsers. Ze wijkt op het laatst wel uit om botsingen te voorkomen, maar bijna-aanrijdingen kwamen al zeker vijf keer voor het afgelopen jaar. Met andere woorden: Nima had al dood of gewond kunnen zijn. Gelukkig springt ze bij me op schoot als ik haar dat opdraag, zodat ik haar tijdelijk uit de buurt van verkeersdrukte kan houden.
Een feest vindt ze de grote parking bij de supermarkt tegenover mijn huis, vooral 's avonds. Ze blijft meestal in m'n buurt en benadert nooit mensen te direct. Nima heeft nog nooit iemand gebeten. Ze heeft de neiging mensen van een afstandje te bekijken, met duidelijke voorkeuren voor kinderen en volwassenen die ze mag. Terriërs zijn eenkennig, maar thuis laat ze zich aanhalen door bezoek dat haar aanstaat. Als dat bezoek haar een hondenkoekje geeft, wil dat het proces van vertrouwen kweken meestal bevorderen.
Nima is waaks en slaat aan op de bel. Ik neem haar dan op schoot en open samen met haar de voordeur om verder geblaf te voorkomen. Met name pakketbezorgers genieten haar voorkeur, en vrienden en kennisssen ontvangt ze met veel gedraaf en hele en halve toenaderingen. Ze is alert op de kerkklok en andere harde geluiden van buiten, maar kent geen angst. Afgelopen oudjaarsavond, ze was een half jaar oud, nam ik mijn hond rond middernacht bij me om het vuurwerk buiten te bekijken. Ze was schuw, maar raakte niet getraumatiseerd. Ik liet haar een uur later bij me op bed slapen omdat het geknal buiten nog een poos doorging. Ze sliep als een roosje.
Nima is zeer zindelijk. Ze poept nooit buiten, en doet zelden en met tegenzin een plasje, maar nooit in tuinen. Dat scheelt gedoe met lichtgroene poepzakjes uit de winkel, al heb ik wel eens met bladeren een incidenteel hoopje van een gazon verwijderd, de eerste maanden dat ik haar had.
Met de eigenaar van Nima's ouders heb ik nog maanden contact gehouden om haar opvoeding en catering te bespreken. Hij gaf Nima een Pet Passport mee, een dierenarts had haar gechipt zodat ze geïdentificeerd kan worden, mocht ze weglopen en met de dierenambulance meegaan, als ze tenminste levend gevonden wordt.
Nima is in zoverre geïnteresseerd in andere honden dat ze soms graag wil snuffelen aan de neus van de andere hond. Dat kan een mormeltje zijn, maar voor een Mechelse herder of een grote Labrador deinst ze niet terug. Ongeveer vijftig procent van de honden die ze ontmoet negeert ze, al doet ze altijd fanatieke pogingen het geurspoor van de passerende hond op te vangen. Op mijn terras blaft ze graag naar buurthonden die zich kenbaar maken.
Nima is nogal ruikerig aangelegd. Ze bijt gemiddeld één dikke stok per week aan gort, en heeft al minstens twintig tennisballen aan flarden gebeten. Tennisballen en dikke stokken mag ze graag verstoppen in de borders achter en voor mijn huis, op voor mij onbereikbare locaties.
0 notes
Text
OM eist twee jaar voor woningoverval en vrijheidsberoving Purmerend
Nieuwsbericht | 16-11-2023 | 16:07
Op 13 februari 2022 wordt een 75-jarige vrouw in haar woning te Purmerend overvallen. De overvaller bedreigt haar met een mes en sleurt haar door het huis. Wanneer hij de vrouw tot slot probeert mee te nemen uit haar woning, kan haar echtgenoot – die net terugkeert van de hond uitlaten – dat ternauwernood voorkomen. Het OM eist twee jaar onvoorwaardelijke…
View On WordPress
0 notes
Text
tranendicht
mijn lief haalt zijn hand door mijn gouden haren
hij wil erin komen en erin wonen maar van de gemeente mag het niet
uit zijn oren groeien tropische planten en uit mijn groeit vaste grond
voor de mensen die het zo willen zien
tegen de ambtenaar ben ik charmant, dan pedant
en ik zeg dit valt met niets te rijmen
hij neemt me op met zijn ogen
ik wil een handtekening vragen voor onder de wereldpoëzie
en hem achteraf analfabeet verklaren
hij zegt ‘het moet in tweevoud’
ik zeg onwettig ben je zelf omdat je van zoveel
niets weet ik probeer vanalles maar hij slikt ook geen metaforen
hij praat over kortsluiters in het systeem
‘meisje, die zoeken koortsachtig naar grond onder je lange tenen’
maar wat ik wil is een goed uitgedacht, tranendicht systeem
hij buldert van het lachen
‘bel god! bel god!’ hij houdt niet meer op
ik kijk verbaasd
‘jullie moeten de liefde bewijzen
het is een traject’
daar was ik al bang voor
ambtenaar ik ben boos ik ben een bom
[vol liefde haha]
‘dat van die bom kunt u er beter uitlaten mevrouw’
‘kortsluiters kunnen zich weinig permiteren
eerst de taal leren, de humor komt het laatst’
0 notes
Text
Hondje uitlaten
Gewoon omdat het leuk is om je beestje uit te laten en alle mensen die je tegenkomt is het zo af en toe leuk om even een camera mee re nemen en lekker een paar foto´s van de Loosduinse wijk te maken. Vriend! heeft een mooie wandeling gemaakt. Lekker gebald en naar het nieuwe dak gekeken van de woning naast de kerk. Waar eindelijk na een halfjaar of zo de dakpannen weer opgelegd zijn.
We hebben…
View On WordPress
#Leuk#Hondjes#Mensen#uitje#lekker#einde#foto#camera#gek#Hondje#Vriend#Uitlaten#gewoon#hond#Kerk#mooi
0 notes
Text
3131 De vaatwasser
Iemand schrijft dat ik mij niet zo drammerig moet uitlaten over mijn politieke voorkeur. Dat verbaast mij nogal want ik twijfel elke dag over mijn politieke voorkeur. Ik heb weliswaar gestemd, maar ben het op een heleboel punten niet eens met de partij waarop ik gestemd heb. Ik ben te lui om zelf een politieke partij op te richten en puur afwachtend tot mijn minister president aan de beurt komt…
View On WordPress
#afwasmachine#ate vegter#column#dagboek#doordrammen#drammen#huishouden#keuken#minister-president#Monnickendam#Politiek#vaatwasautomaat#vaatwasser
0 notes
Text
Wethouder Kees van der Zwet deed onlangs een oproep aan inwoners van gemeente Lisse om een enquête in te vullen over het wandelgebied dat bekend staat als het 'ommetje over de dijk. Inmiddels hebben meer dan duizend mensen hem ingevuld. Voor degenen die op vakantie waren en dit nog niet hebben gedaan, zij kunnen tot vrijdag 25 augustus hun mening geven en met ideeën komen.
Wat de gemeente door deze enquête graag wil weten, is of de bewoners tevreden zijn met de huidige situatie en er dus niks hoeft te veranderen, of juist wel. Als het laatste het geval is, wil de gemeente graag een plan maken samen met de inwoners.
Enquête over leefomgeving
Het 'Ommetje over de dijk' loopt over de lange dijk die het lagergelegen woongebied van de Lisserpoelpolder beschermt tegen het hoger liggende boezemwater van de Greveling, de ringvaart en de rijnsloot. Het wandelgebied is in het wandelnetwerk bekend als het Ommetje Lisse en sluit aan op het Ommetje Poelpolder. Via een toegangshek komen mensen op deze dijk wanneer ze willen wandelen, hardlopen of de hond uitlaten. Ook voor kinderen is het een heerlijke speel- en ontdekplek. Er bevindt zich inmiddels een smal ingesleten wandelpaadje dat over de hele dijk loopt.
Niet voor iedereen geschikt
Het wandelgebied is niet voor iedereen geschikt, denk aan mensen met een kinderwagen, rolstoel of rollator. Als het regent kan het paadje op de dijk veranderen in een modderpoel. Ook groeien er veel grasaren waar de honden die worden uitgelaten niet blij mee zijn. Van zowel de gebruikers, de aanwonenden als de mensen die graag toegang hebben tot de dijk, wil wethouder Kees van der Zwet graag weten of zij tevreden zijn met de huidige situatie. Moet deze plek met rust worden gelaten zodat de natuur zijn werk kan doen, of juist gebruiksvriendelijker en toegankelijker gemaakt voor iedereen? Bijvoorbeeld door het pad te verbreden en te verharden.
Drie deelgebieden
De dijk bevindt zich binnen de bebouwde kom en is op te delen in drie stukken waar een eigen invulling mogelijk is. Het stuk vanaf de Ooievaarstraat tot Ruishornlaan, de Ruishornlaan tot aan de Ringvaart (Brahmslaan/Chopinstraat) en de Ringdijk tot aan de Shawano's. Omdat de dijk de bewoners beschermt voor het water in de Greveling is het Hoogheemraadschap van Rijnland de eigenaar. Daarom moet het Hoogheemraadschap uiteindelijk toestemming geven voor eventuele veranderingen. Gezien de functie van de dijk mag er bijvoorbeeld niet in gegraven worden.
Langs het wandelpad
De enquête kan via deze link https://lisse.clkthr.eu/onderzoek worden ingevuld. Langs het wandelpaadje zijn bordjes geplaatst met een QR-code, dus ook tijdens de wandeling kan de enquête worden ingevuld.
0 notes
Link
Prijs: 445 per maand Kamer omschrijvi... #Kamer #DenHaag #Kamer #ZuidHolland
0 notes
Text
6-7 Stamford Bridge
Gisterenavond naar de pub bij de camping gelopen, sorry we are fully booked. Die heb ik nog niet eerder meegemaakt. Was ik nu maar gaan fietsen, dan had ik meer opties gehad! Via google vind ik de Piebald Inn, een beetje vreemde naam, maar je kunt er eten. Als ik daar aankom: heeft u gereserveerd? Als ik nee zeg, wordt er vreselijk gepuzzeld en geschoven en ik krijg ik een plekje in één van de eetzalen. Helemaal afgeladen met liefhebbers van de goede Engelse pie. Want daar gaat het hier om, ze hebben 52 verschillende varianten. Met vis, met vlees, met nieren en pens en zelfs vegetarisch. Bij de bar hangt een groot bord waarop staat hoeveel exemplaren van elke pie nog beschikbaar zijn. Ik ga voor de geit, er zijn er nog maar 2, dus die moet wel goed zijn. Er komen chips en erwten bij (uiteraard). Ik zak lekker weg in mijn hoekje met een pint en schrijf mijn verhaal van de dag af. En inderdaad, een enorm stuk pie, vette jus en dikke patatten met groene doperwtjes. Toe neem ik sponge cake met aardbeienjam en custardsaus.
En ik had een plan, ik moest over twee dagen in Churchill’s Hotel in Wombwell zijn. Daar heb ik een kamer geboekt. Dat is nog 180 kilometer, maar overwegend vlak, dus dat gaat lukken. Ik probeerde ook nog de camping voor morgen te verifiëren, maar ze zijn continu in gesprek. Nou ja, dan bestaat het nummer in elk geval nog.
Waarom Wombwell? Omdat ik van daaruit de Pennines in hapklare brokken kan oversteken. Je moet namelijk twee keer naar 500 meter klimmen over gravelpaden en nu kan ik het zo indelen dat ik niet beide pieken op één dag hoef te doen. En dan nog, ik word gewaarschuwd dat je die pieken moet beschouwen als “Alpine crossings”, dus niet doen bij mist, sneeuw, onweer en harde wind. Dat belooft wat!
Wat me de afgelopen dagen ook opgevallen is, is dat de Engelsen echte hondenliefhebbers zijn. Die oude spoorlijntjes worden ook als wandelpad gebruikt en je moet voortdurend afremmen voor mensen die keurig gecoiffeerde honden uitlaten, allemaal even goed gemanierd. Die komen meteen als het baasje roept en wachten keurig in de berm tot ik voorbij ben. Ik zeg dan altijd vriendelijk gedag en dankjewel. De meeste mensen knikken me dan vriendelijk toe, op de enkeling na die vindt dat fietsers hier niet thuis horen.
Ik werd gisterenavond om 11 uur wakker, er liep een hele groep lachende en pratende mannen voorbij. Ik dacht nog, de pub is zeker net dicht gegaan, maar even later brak er een hels kabaal los. Het bleken spoorwegarbeiders die in de nachtelijke uren de rails kwamen verwijderen. Daarbij wordt met mokers op ijzeren spoorstaven geslagen en met een soort gemotoriseerde schroefmachines worden de bouten los gedraaid. Ik moet zeggen dat ze wel doorwerkten want in de loop van de nacht verwijderden ze zich steeds meer van de camping.
Het is een totaal ander landschap vandaag, grote heuvels met uitgestrekte akkers. Er staat een vlagerige koude wind tegen. Nadat ik weer eens mijn fiets naar boven geduwd heb en met bonzend hart sta te wachten tot mijn ademhaling weer een beetje gekalmeerd is, besluit ik tot een ernstig gesprek met mezelf. Waar zijn wij eigenlijk mee bezig, mijnheer Hoving? Dit is nog lang niet het zwaarste deel van de route en je komt nu al kracht en conditie tekort. Komt daarbovenop nog eens het besef dat ik een dag achterloop in mijn hoofd en vanavond al in Churchill’s Hotel verwacht wordt in olaats van morgenavond en dat is nog 120 kilometer hiervandaan.
Tijd voor pas op de plaats. Ik ga naar de camping van Stamford Bridge vlak bij York. Daar krijg ik een prachtige plek aan een vijver op een enorm grasveld.
En ik sla aan het rekenen. Zelfs met een betere conditie wordt het hard werken om op tijd in Harwich te komen als ik eerst naar Southampton wil. Dus ik maak een nieuw plan. Optie 1: kortere dagafstanden en langer wegblijven is niet mogelijk. Ik heb ook maar vier weken vakantie. Optie 2: ik zoek de route van de LF1 op, die gaat van Hull naar Harwich en die is een stuk minder inspannend. Dat lijkt me de beste keue. Morgen naar York om te proberen een gids van die route te krijgen en dan overmorgen op pad. Kan ik intussen nog een beetje bijkomen van de afgelopen twee dagen.
Het is wel een teleurstelling, maar ik merk dat dit plan toch wat te hoog gegrepen was.
Gefietste afstand: 62
Tijd: 5 uur
1 note
·
View note
Text
OVERSPANNEN BINNEN EEN UUR
: Hoi, goeiemorgen, ik zoek nog moeders die mee willen helpen bij het paasontbijt.
: Ik keek om me heen, naast me en achterom, maar oh mijn hemel ze had het tegen mij.
: Zou je willen helpen in de klas?
: Wie ik?
: Ja jij.
Ik toverde een glimlach tevoorschijn en zei, ja natuurlijk dat is goed.
Ik kuste mijn kind gedag en ging naar huis en onderweg dacht ik bij mezelf, oh shit waar ben ik aan begonnen.
Ik zie het helemaal niet zitten om in een klas vol niet luisterende herrie makende niet stil zittende jong aanwezig te zijn.
Kijk nu zul je denken...dan had je ook geen kinderen moeten nemen hé.
Maar nee zo zit het niet.
Het zit namelijk zo, mijn twee eigen kinders daar heb ik voor gekozen, en ik heb er niet voor gekozen om er bijvoorbeeld drie of vier te nemen.
Omdat ik dat veel te druk vind en das niks voor mij omdat ik gewoon van nature een grote stresskip ben (zie vorige blogs)
Ik ben niet te beroerd om op school te helpen, zet mij maar gerust in de keuken ofzo en ik wil op school een berg afwas doen, maar in een klas vol met jong dat is niks voor mij.
Binnen 1 uur ben ik overspannen en kan je me weg dragen.
Doordat ik zelf zo'n zenuwelijer ben maken die jong me helemaal idioot.
Ik ging met een bak koffie thuis op de bank zitten en bedacht mezelf hoe het zou kunnen gaan.
: Sammy zun moeder....ik wil een cracker met jam.
: Ja even wachten hoor, ik kom er zo aan ik ben nu even met een boterham met kaas bezig hier.
: Sammy zun moeder...ik wil een beschuitje met hagelslag.
: Joehoe ik kom zo, ik ben nu even een cracker met vlokken aan het maken.
: Sammy zun moeder...ik wil een boterham met pindakaas.
: Jaa ff wachten hoor, ik ben nu even een cracker met suiker aant maken.
: Sammy zun moeder...ik wil fristi
: Sammy zun moeder...ik wil chocomel
: Sammy zun moeder, ik wil melk.
: Sammy zun moeder, ik wil ranja
: Sammy zun moeder, ik wou geen boter erop.
: Sammy zun moeder, er zit teveel boter op
: Sammy zun moeder ik moet poepen
Woooaaaahhhh, en dan gaan we nu....koekhappen in een bak met zoutzuur.
Sammy zat in de kleuterklas en ik ben gaan helpen met het paas ontbijt,
en het is verlopen precies zoals ik hierboven beschreef.
De andere moeder waar ik samen mee aan het helpen was lag in een deuk hoe ze mij zag bivakkeren met een paar klamme handjes en rooie kop.
Het zweet stond in mijn onderbroek.
Simpel, eenvoudig, ik ben er het type niet voor.
Ik heb echt heel veel respect voor alle juffen en meesters dat die de fut hebben om dag in dag uit hier het geduld voor hebben.
Zo'n hele bunch of jong om je heen.
: Hoi Les, we gaan volgende week dinsdag met de klas naar het park, ga je mee.
: Uh...dat kan niet want dan wordt er een pakje bezorgt, en ik moet mijn planten water geven.
: Oh nou over drie weken is er verkeersles op het plein, kan je dan helpen?
: Euh eens kijken, nee over drie weken moet ik mijn gerbil bakken verschonen en de hond uitlaten.
Sorry helaas, ik had het graag gedaan, maar ja ik kan niet.
Ik zag me al in het park in de blubber rond banjeren met een groep van 8 jong die schijt aan mij hadden en precies deden waar ze zelf zin in hadden.
Om nog maar te zwijgen van het kabaal wat ze veroorzaakten.
En het geruzie over welke kant we op gaan.
Want de ene wil linksaf, en de ander wil dan natuurlijk vanzelfsprekend rechtsaf.
Daar was ik absoluut niet tegen bestand en zeker niet voor in de wieg gelegd.
Dank je de koekoek.
#blog #blogger #bloggen #lezen #humor #kortverhaal
0 notes
Last Seen Blogs
darianecomillas2-blog
DarianeComillas2
90-to-memphis
a hora da estrela ou o direito ao grito
shee-bee
Chaotic
jyplovesday6
DAY6 JJANG-AH!
muchorin
Giant Robot Enthusiast