Qazaxıstanın çalışdırıcısı

Qazaxıstan yığmasının baş məşqçisi Məhəmməd Adiyev Bakıda Azərbaycan seçməsinə 0:3 hesabı ilə uduzduqları matçdan – UEFA Millətlər Liqasının qrup mərhələsinin VI tur oyunundan sonra ənənəvi mətbuat konfransına qatılıb. Metbuat.org xəbər verir ki, 45 yaşlı çalışdırıcı belə danışıb: “Ritm qırılıbsa, bundan sonra güc tapmaq çox çətindir. Oyunu dəyişməyə cəhd etdim. Amma matç əldən getdi. Bu gün…

View On WordPress

Hər savaşdan hər müharibədən qalib çıxa bilməz insan. Bəzən məğlubiyyəti də dadmalıdır. Məğlubkən də verəcəyi reaksiyalar, həyatda sərgiləyəcəyi duruş önəmlidir. Çıxaracağı dərslər isə ən başlıcasıdır. Məğlub olmalısan bəzən ki nəticə çıxarasan, yanlış etmə ehtimalın daha az olsun. Eniş yoxuş insan həyatının dəyişməzlərindəndir. Unutmayaq..

Dəyişilmək istəyirsən,amma bunun üçün heç nə etmirsən, sevgili özüm.Zaman sürətli şəkildə keçir sən isə azacıq da olsa,addım atmaq üçün bir şeylər gözləyər kimisən.O gözlədiyin şey haqqında inan,heç məlumatım yoxdu.Bunu bilirəm ki,tez bir şəkildə axan dünənlər, qarşıdan gələn sabahlar sənin bu gedişatına görə sənə məğlubiyyəti hədiyyə edəcək.Sən də ərköyün bir uşaqtək hönkür-hönkür ağlayacaqsan.Həqiqət bu ki,sən özünü sevmirsən.Sevsə idin, sadəcə kəlmələrlə kifayətlənməyib,arzularını hərəkətlərində də göstərərdin.Sənə qarşı öfkəliyəm.Sadəcə, boş-boş istəməklə olmur.Anla.Ki artıq neçənci mənasız keçən günü başa vurursan.Sənin gecən olarmı ki xeyrə?

Mən necəyəm?

Qırğın deyiləm, küskün heç deyiləm.

Müharibəsi özü ilə olan, azca qürur, azca məğlub, azca da bilgin hiss edən insan kimiyəm. Biraz olmayacağını bildiyi halda başından əl çəkməyən, olmayacağını hər dəqiqə gözünə salan beyninin səsinə istinadən məğlubiyy��ti özünə sığışdırmayan savaşçı kimi.. Biraz güləşə doymayan pəhləvan kimi.Amma ən çox gözünü açan meymun kimi.

Bəs sən?

silahında sonuncu gülləsi qalan əsgər kimidir arzular, məğlub ölmək yaxşıdır yoxsa məğlubiyyəti gözləmədən sonuncu gülləni özün üçün hazırlamaq?!

Tanıdığım ən keyfiyyətli insanlar məğlubiyyəti, ağrını, mübarizəni, itkini yaşamış və diblərdən çıxış yolunu özləri tapmış insanlardır.

Gözəl insanlar anidən ortaya çıxmırlar, onlar formalaşırlar.

MAKRONUN KOMANDASI ERMƏNİ LOBBİSİ İLƏ BİRLİKDƏDİR

Ermənistanın yanında olmağa çalışanların hamısı Fransanın təsiri altındadır

Ermənistan Fransa ilə hərbi sahədə əməkdaşlığı genişləndirir. Məlum olduğu kimi, Ermənistan müdafiə naziri Suren Papikyanın Fransaya səhəri zamanı hərbi-texniki əməkdaşlıq və yeni silahların alınması ilə bağlı müqavilə imzalanıb. Göründüyü kimi, Fransa Ermənistandan istifadə edərək Cənubi Qafqaza müdaxilə etmək istəyir. Rəsmi Paris keçmiş münaqişə dövründə də Ermənistanı dəstəkləməklə işğal prosesinin davam etməsinə çalışıb. ATƏT-in Minsk qrupunun həmsədr ölkəsi kimi rəsmi Paris münaqişənin tənzimlənməsi ilə deyil, onun idarə olunması ilə məşğul olub. Ermənistanın bir vaxtlar işğal altında saxladığı Azərbaycan ərazilərini anneksiya edə bilməsi üçün Fransa bu ölkəyə vaxt qazandırmağa çalışıb. Fransanın məqsədlərindən biri də Ermənistandan istifadə edərək Cənubi Qafqaza müdaxilə imkanları əldə etmək olub. Əlbəttə, bu yanaşma təkcə Fransaya aid deyil. Avropa siyasi dairələrində yanaşma bundan ibarətdir ki, "beynəlxalq mexanizm" adı altında bölgəyə və Azərbaycan ərazisinə müdaxilə olunsun.

Millət vəkili, Ana Vətən Partiyasının sədri Fəzail Ağamalı "sherg.az"a açıqlamasında deyib ki, Fransanın Ermənistanı silahlandırmasında, bu ölkəni militarist dövlətə çevirməsində məqsəd fürsət düşən kimi Azərbaycana təcavüz etmək və artıq cəhənnəmə göndərilmiş "Artsax"ı diriltmək niyyətidir.

Deputatın sözlərinə görə, Fransa özü militarist bir ölkədir və tarixi keçmişi də bunu sübuta yetirir:

"Fransanın dünya miqyasında apardığı müstəmləkəçilik siyasəti neokolonizmin ən eybəcər formalarından biridir. Avropa İttifaqı və xüsusən Ermənistanın yanında olmağa çalışanların hamısı Fransanın təsiri altındadır. Fransa onları istiqamətləndirir. E.Makronun komandası ilə erməni lobbisi birlikdə fəaliyyət göstərir. Azərbaycana qarşı genişmiqyaslı informasiya müharibəsi aparmaqla yanaşı, həm də Ermənistanı silahlandırmağa çalışırlar və iddia edirlər ki, Azərbaycan Ermənistana hücuma hazırlaşır və s. Ancaq unutmaq olmaz ki, 30 ildə Rusiyanın hərtərəfli yardımı ilə, hətta B.Yeltsinin dövründə qarşılıqsız bir milyard dollarlıq silah-sursatla təmin edilən Ermənistan 44 günlük müharibədə yerlə-bir edildi, müdafiə sistemi dağıdıldı. 30 ildə bütün gücü ilə, Qərbin və Rusiyanın dəstəyi, erməni lobbisinin maliyyə yardımı hesabına militaristləşən, təpədən-dırnağa qədər silahlanan Ermənistanı qəhrəman Azərbaycan Ordusu Ali Baş Komandanın rəhbərliyi altında məhv etdi. Bundan sonra Ermənistanın Afrika səhralarında hərəkət edən zirehli maşınlar alması, Hindistandan hərbi texnika daşıması da ona fayda verməyəcək. Çünki Ermənistan daha 30 il dayanmadan silahlanmalıdır ki, Azərbaycan Ordusunun qarşısına çıxmaq cəsarətini göstərsin".

Parlament üzvü bəyan edib ki, Fransanın məkrli planlarına sərt reaksiya verilməsi normaldır:

"Çünki bu hərəkətlər Cənubi Qafqazda sülhün təmin olunmasına ciddi maneçilik və sülhü pozmaq cəhdləridir: "Fransa kimi ölkələr bulanıq suda balıq tutmağa çalışırlar. Yaranmış situsiyadan öz maraqları üçün istifadə etmək istəyirlər. Ermənistan vasitəsilə regionda möhkəmlənmək məqsədi güdürlər. Aİ-nin missiyası da bu məqsədə xidmət edir. Təəssüf edirəm ki, Fransadan daha güclü iqtisadiyyata malik olan Almaniya kimi ölkəyə də Paris istiqamət verir, onu öz təsiri altında saxlayır. Bunun da səbəbi Almaniya kanslerinin zəif olması ilə bağlıdır. Ancaq onların təşəbbüsləri faydasızdır. Nə qədər çalışsalar da, Azərbaycanın gücü qarşısında heç nə edə bilməyəcəklər. Üz-üzə gələn iki tərəf olacaq. Bir tərəfdə güclü, qüdrətli, dünya səviyyəli lider, Ali Baş Komandan İlham Əliyevin rəhbərlik etdiyi Azərbaycan, digər yanda isə bloger, zəif, xarizması olmayan Nikol Paşinyanın rəhbərlik etdiyi Ermənistan. O halda Ermənistanın məğlubiyyəti və dövlət kimi çökməsi qaçılmaz olacaq. Əgər İrəvan hökuməti bu siyasətini davam etdirərsə, Azərbaycan hərbi gücdən istifadə etməli olacaq".

“Sherg.az” saytı

İsmayıl Qocayev

15 noyabr 2023-cü il

"Hərkəsin bir ümidi vardır.Bir savaşı, bir məğlubiyyəti, bir acısı, bir yalnızlığı, bir hüznü.

Çünki hər kəsin bir gedəni vardır, içindən heçcür uğurluya bilmədiyi...🥺❤️‍🩹

Turgut Uyar

Hərkəsin bir ümidi vardır.Bir savaşı, bir məğlubiyyəti, bir acısı, bir yalnızlığı, bir hüznü.Çünki hər kəsin bir gedəni vardır, içindən heçcür uğurluya bilmədiyi.✈︎

Həqiqətlərdən söhbət gedirsə, deyə bilərəm ki, mən məğlubiyyəti tez qəbul edən, tez imtina edən biriyəm. Ancaq, yenə də davam edirəm. Necə məğlub olacağımı öz gözlərimlə görə bilim deyə, davam edirəm. Bəlkə də, heç bir zaman böyük uğurlarım olmayacaq, bəlkə də hər zaman hər işim yarım qalacaq. Nə olur olsun, gülümsəyərək addımlayacam. Tək başıma bu yolu qət edəcəm. Məğlub olanların siyahısında deyil, xoşbəxt olanların siyahısında deyil, ümidlilər siyahısında olacam. Mən imtina etsəm də, ümidlərim məni hər zaman güclü edəcək. Mən zəifliklərimlə, güclənməyə çalışıram. Məğlubiyyətdən deyil, davam etməməkdən qorxuram mən...

Azarkeş Cenk Tosunu vurdu, ara qarışdı

Azarkeş Cenk Tosunu vurdu, ara qarışdı

Türkiyə Super Liqasının 5-ci turu çərçivəsində dünən keçirilən “Anakaragücü” – Beşiktaş” matçından sonra xoşagəlməz hadisə qeydə alınıb. Metbuat.org yerli mətbuata istinadən xəbər verir ki, Ankara təmsilçisinin azarkeşi görüşün ardından meydana çıxaraq İstanbul klubunun forvardı Cenk Tosuna hücum çəkib. Tosunu təpiklə vuran fanat kütləvi dava-dalaşa səbəb olub. Nəticədə, meydan sahiblərindən…

View On WordPress

Flora Kerimova

Иногда от звона разбитых надежд закладывает уши...! Это происходит в одно мгновение. Война это трагедия! Проживаемые истории не чужды, не новы, лишь название и место меняется. Когда в слезах запираешь на замок свой дом и не знаешь, что найдешь на этом месте по возвращении - это трагедия!

Поражение от бессилия переносится более тяжко. В такое время кого-то навсегда запомнят как героя, кто-то станет частью печальной статистики. В моих силах лишь показать свою позицию и молиться! Проклинать же не имею привычки. А молитва моя лишь о том, чтобы эти чёрные дни в скором времени остались в истории Украины как дни доблести! Bəzən qırılan ümidlərin səsi qulaq batırır…! Bu çox ani olur. Müharibə dəhşətli bir şeydir! Yaşanan tarixlər yad deyil, yeni deyil, ad və məkan dəyişir sadəcə! Evinin qapısına qıfılı gözyaşları ilə lehimləyib, geri dönəcəyində yerində nə tapacağını bilmədən qapını bağlayıb getmək böyük faciədir!

Əlacsızlığın məğlubiyyəti daha ağır olur. Bu zaman kəsiyində Kimi tarixdə qürurla anılan olur, Kimi də istəmədən kədərli statistikanın birinə çevrilir.

Əlimdən gələn mövqeyimi göstərmək və dua etməkdir! Qarğış etmək isə vərdişim deyil. Duam isə budur: bu qara günlər tezliklə Ukraynanın tarixinə fəxarətli gün kimi yazılsın!

Sometimes the sound of broken hopes stirs your ears...! It happens in an instant.

War is a tragedy!

Lived stories are not strange, not new, only the name and place change. When you lock your house in tears and do not know what you will find there when you return - this is a tragedy!

Defeat from powerlessness is more difficult to bear. At such a time, someone will forever be remembered as a hero, someone will become part of the sad statistics. I can only stand and pray! I have no habit of cursing. And my prayer is only that these black days will soon remain in the history of Ukraine as days of valor!

Sometimes the voice of broken hopes is deafening...! This is becoming very instantaneous.

War is a terrible thing!

The lived dates are not strange, not new, the name and place just change! It is a great tragedy to close the door of your house without knowing what you will find in its place when you return!

Defeat of impotence is much more difficult. In this time period, some are proudly remembered in history, and some unwittingly become one of the sad statistics.

All I can do is stay positive and pray! But swearing is not my habit. And my prayer is that: these black days will soon be written as a proud day in the history of Ukraine!

"Hər gün əvvəlkinin, hər ay ötən ayın, hər fəsil yaşadığımız başqa bir fəslin bezdirici təkrarı idi; Eyni şeyləri kədər və ümidsizliklə yenidən görür və adlandıra bilmədiyimiz bir məğlubiyyəti boşuna gözləyirdik sanki..."

©

"Məğlubiyyəti qəbul etmək demək, hər şeydən əl çəkmək, həyata küsmək, bizdən daha üstün insanlara kin bəsləmək demək deyil. Məğlubiyyət sənətini bilmək, onu hüzur və sükut içində qəbul etmək, səbəblərini araşdırmaq, səhvləri qəbul etmək və hər hansı bir intiqam hissi güdmədən, həyatdan və insanlardan incimədən yenidən başlamaq, təcrübələrdən faydalana bilmək deməkdir."

Nüvit Osman

Bəşər əhlinin hər bir üzvünün həyatı öz şəxsi siyasət siferasından asılılıq təşkil edir. Yəni, istisnasız hər insanın həyata müəyyən bir baxış bucağı vardır ki, bu da onun öz şəxsi, şüuraltı siyasətidir. İnsan başlıca bu siyasətə diqqət yetirməlidir. Çünki şəxsi siyasət şəxsin dərk edə bilmə qabiliyyətini də öz əlinə alır. İnsan düşünməlidir, bu siyasət doğrudurmu? Dəqiqdirmi? Ədalətə, vicdana, həqiqətə uyğundur mu? Məni yaşadan bütün maddi və mənəvi varlığımı ona qurban etməyə dəyir mi? Mənim siyasətim məni yaşadırmı? Yoxsa, sadəcə müasir dünyanın ümumi siyasəti kimi, sadəcə özünü var etmək üçün bütün bəşəri məhvmi edir? Həyatda 3 cür siyasi prinsip mövcuddur:

1) Öldürmədən yaşat;

2) Həm öldür, həm yaşat;

3) Öldürmə, amma, həm də yaşatma;

1- Bəşər əhlinə və mənəvi 'xeyir' adlı mövhuma aid olmalı idi. Amma vəziyyət belə gətirdi ki bu mümkün olmadı. Min illər öncə mənəvi 'xeyir' adlı ipin ucu qaçdı və min illərdir yığmaq mümkün deyil. Əziyyətini isə bütün bəşər çəkir.

2- Bu prinsip əslində sadəcə mənəvi mövhumlar üçün var olmalı idi. Məsələn, qorxu hissini bəzən öldürüb lazım gələndə yaşada bilmək üçün. Amma, yenə min illər öncə yuxarıdakı 1-ci prinsipin pozulması nəticəsində bu prinsip də adına uyğun qala bilmədi. Bəşər mənəvi deyil, maddi olaraq bunu tətbiq etməyə məcbur və məhkum oldu. Bəzilərinin yaşaya bilməsi üçün, bəziləri dünyadan köçməli oldu.

3- Bu prinsip isə yuxarıda olan iki prinsipin bariz nəticəsidir. Bunu həm maddi həm də mənəvi olaraq düşünə bilərik. Amma çox uzağa gedib, yuxarıdakılara toxunmayan. Bunu hal-hazırki zamanda milyonlarla insan öz-özünə edir. Özlərinə qıymırlar amma eyni zamanda özlərinə yaşamağın nə demək olduğunu da dərk etməyə icazə vermirlər. Elə ən böyük döngü də məhz burada başlayır. Yenə birinci prinsipə geri dönürük. Şəxsi, mənəvi aləmimizdə xeyir adlı ipin ucunun əlimizdən çıxmağına.

Beləliklə hər şey məhz bir yerdə, bir insanın düşüncəsində başlayır və 'inkişaf' edir. Dünyadakı bütün insanlar birləşib göldəki eyni nöqtəyə dayanmadan hərəsi bir dəfə daş atsa, göldəki dalğalar gölün sərhədlərinə qədər uzanıb öz sərhədlərini tanımağı bacara bilər. Amma həmin insanlar hər biri göldə müxtəlif yerlərə daş atsa kiçik dalğalar bir-birinə dəyib sadəcə xaos yarada bilər. Mən insan dedim, amma siz bunu bir insanın daxilindəki minlərlə 'mən' olaraq düşünün. Çünki, bir şəxsin mənəviyyat adlı gölü də belədir. Mənəvi hisslərin məqsədi və güclü bir siyasəti olmayan zaman, hər hiss göldəki başqa yerlərə istiqamətlənəcək və bir şəxsin daxilində böyük bir xaos yaranacaq. Bəlkə ölməyəcək amma yaşaya da bilməyəcək. Ən betəri isə, məhz bu xaosa azadlıq adını verəcək. Təbii ki bu bütün daşların eyni yerə atılması sadəcə bir mənəviyyat üçün misal idi. Şərt deyil hər kəs eyni yerə daş atsın. Əsas olan odur ki, bir insan ona məxsus olan göldə öz yerini tanıya və özünə tanıtdıra bilsin. Əsas olan odur ki, hər kəs öz içindəki sərhəddi və azadlığı tanıya və öz məni'nə qarşı yaratdığı xaosa qalib gələ bilsin.

İnsana ən böyük oyunu oynayan öz şəxsi - şüuraltı siyasətidir. Çünki, nə edirsə etsin, ən böyük məğlubiyyəti də özünə qarşıdır, ən böyük uğuru da.

"Hərkəsin bir ümidi vardır.Bir savaşı, bir məğlubiyyəti, bir acısı, bir yalnızlığı, bir hüznü...

Çünki hər kəsin bir gedəni vardır, içindən heç cür uğurluya bilmədiyi.."✨🍃