Develer çöl dikeni yiyince damakları kanar ve ılık kanın tadını çok sever. Lezzeti kandan değil dikenden bilirler. Bu hırsla yedikçe ağızları kanar kanadıkça yerler. Engel olunmazsa kan kaybından ölebilirler. Arapça'da bu olaya ‘Ha-re-se’ denir ve ihtiras kelimesi buradan gelir. Ne demiş Mevlana Hırsı bırak, kendini boş yere harcama. Şu toprak altında çırak da bir, usta da.
Ben beni kıran herkese üzülen ağlayan birisiydim. Ta ki beni yıkıp parçalayan birisiyle tanışana kadar... O kadar acı çekip üzüldüm ki sanki ben ben olmaktan çıkmıştım. Belki de en dipteydim, ölmek istedim. Öldürmek de belki... Her şeyi canımı yakan her şeyi yok etmek istedim. Peki sonra, işte ayağa kalktığım gün bir daha ağlamayacağım beni üzen kişiler için. Bir da sevdiklerim dışında göz yaşı d��kmeyeceğim dedim ve bunu başardım da. Güçsüz yanlarımı hiçbir zaman göstermedim.
Dün ise kurduğum bütün güçlü yanlarım yıkıldı. Kalem yok edildi, şah mat edildim. Hem de hiç değer verilmemesi gerek biri için. İlk defa içim soğumuyor, ilk defa intikam istiyorum böyle kuvvetli bir şekilde. İçimde duyduğum alev gittikçe büyüyor..
Allah'ın taktir ettiği şu güzelliği yada onca malını mülkünü kariyerini, bir kenara bıraktığında elinde avucunda kendi insanlığından bir şeyler kalıyorsa ne mutlu lakin görüyoruz ki çoğunda duygu bereketi kalmıyor çünkü mutlulukta tıpkı alkol gibi fazlası insanda sarhoşluk veriyor ve insanlar sarhoş ağzı ile kime ne söylediğini kime ne yaşattığını bilmeden kafası güzel kalbi çirkin yaşıyor ve İbn Arabi’ye göre kelime Arapça “yara izi” demektir. Ağzımızdan çıkan kelimeler muhatabınızda iz bırakır yara açar.
anlamak ümidiyle.
Kelimeler
Allah'ın taktir ettiği şu güzelliği yada onca malını mülkünü kariyerini, bir kenara bıraktığında elinde avucunda kendi insanlığından bir şeyler kalıyorsa ne mutlu lakin görüyoruz ki çoğunda duygu bereketi kalmıyor çünkü mutlulukta tıpkı alkol gibi fazlası insanda sarhoşluk veriyor ve insanlar sarhoş ağzı ile kime ne söylediğini kime ne yaşattığını bilmeden kafası güzel kalbi çirkin yaşıyor ve İbn Arabi’ye göre kelime Arapça “yara izi” demektir. Ağzımızdan çıkan kelimeler muhatabınızda iz bırakır yara açar.
İnsan’ ın mayası sevgi ile yoğrulmuştur. Sevgi Allah’tan gelir, içindeki ruh’tur, öz’dür, iyiliktir, hoşluktur, hoşgörüdür, özveridir, fedakârlıktır, merhamettir, paylaşmaktır, yardımlaşmaktır, düşeni kaldırmak, üzüleni teselli etmek, destek olmaktır. Bütün bunlar mayamızda mevcuttur. Yüce Yaratanın içimize üflediği nefes’tir, ruh’tur, içimizdeki Tanrı Parçacığıdır. Bu parçayı tanıyan, bilen…