Tumgik
#سارنج
romanticpapers · 2 years
Text
فقد كانت نهودهن عناقيد من الرمان الناضج، توشك على الانطلاق، وتهدلت حولها قلائد من الذهب والفضة والاحجار الكريمة وكأنها ياسمين يتدلى على ثمرة متشبث بها. وكانت بعضهن مضطجعات، وقد لاحت ظهورهن مفصحة عن التقوس المتحلب شهوة في أردافهن، وكشفت بعضهن عن بطون شهوانية وافرة يكاد يغطيها سارنج قصير.
يوكيو ميشيما… معبد الفجر
2 notes · View notes
amir1428 · 3 years
Photo
Tumblr media
یکم خرداد زادروز #جلیل #شهناز موسیقی‌دان ایرانی #جلیل_شهناز (۱ خرداد ۱۳۰۰ #اصفهان - ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ تهران) یکی از سرشناس‌ترین نوازندگان تار سدهٔ اخیر در ایران بود. جلیل شهناز، در سال ۱۳۰۰ دراصفهان به دنیا آمد. تقریباً همه اعضای خانواده وی با موسیقی آشنایی داشتند و در رشته‌های مختلف هنر از جمله #تار، #سه‌تار، #سنتور و #کمانچه به مقام استادی رسیدند. پدرش «#شعبان_‌خان» علاقه وافری به #موسیقی_اصیل_ایرانی داشت و علاوه بر تار که ساز اختصاصی او بود، سه‌تار و سنتور هم می‌نواخت. عموی او #غلامرضا_سارنگ (#سارنج) هم از نوازندگان کمانچه بود. جلیل شهناز، از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد برادر بزرگ خود #حسین_شهناز که به خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد. در کتاب «#موسیقی_‌دانان_ایرانی» نوشته #پژمان_اکبرزاده آمده‌ است: «شهناز نوازندگی در #رادیو_اصفهان را از سال ۱۳۲۸ آغاز کرد و در سال ۱۳۳۶ به دعوت سازمان #رادیو به تهران آمد و در برنامه‌های گوناگونی مانند #برنامه_گلها، ارکستر #حسین_یاحقی و… به عنوان تکنواز و همنواز به فعالیت پرداخت. وی همچنین در گروه «یاران ثلاث» (همراه با تاج اصفهانی و حسن کسایی) و گروه اساتید موسیقی ایران کنسرت‌های بسیاری را در داخل و خارج از ایران اجرا نمود. شهناز در برنامه‌های جشن هنر شیراز نیز حضوری فعال داشت.» این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب‌الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح، جهانگیر ملک، اسدالله ملک، حسن کسائی، سید محمد موسوی، حسین تهرانی، تاج اصفها‌‌‌نی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری، محمد رضا شجریان، شهرام ناظری، حسن زیرک، علی‌اصغر شاه‌زیدی، طباطبائی و محمد اصفهانی همکاری داشته‌است. وی در دههٔ ۱۳۶۰ همراه با فرامرز پایور (سنتور)، علی اصغر بهاری (کمانچه)، محمد اسماعیلی (تنبک) و سید محمد موسوی(نی) «گروه اساتید موسیقی ایران» را تشکیل داد و با این گروه، مسافرت‌های متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت.آلبوم کنسرت اساتید موسیقی ایران با آواز شهرام ناظری یکی از حاصل های این همکاری است. وی در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳، مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به جلیل شهناز اهدا شد. https://www.instagram.com/p/CPOm42BH3v6/?utm_medium=tumblr
0 notes
amir1428 · 4 years
Photo
Tumblr media
یادی از شادروان #حسین_یاوری حسین یاوری متولد 1285 #اصفهان، از نوجوانی به #ساز #نی علاقمند شد و از محضر بزرگانی چون نایب اسدالله، سید رحیم اصفهانی، مهدی نوایی، حبیب شاطر حاجی، اکبر خان نوروزی، میرزا حسین خضوعی (ساعت ساز) علی شهناز، غلامرضا سارنج، نورعلی برومند و میرزا علی قاری بهره های بسیار برد. شیوه #نوازندگی اش تداوم سبک نایب اسدالله و مهدی نوایی بود. او همنواز اساتیدی نظیر #تاج_اصفهانی بود. شهرتش پس از مرگ مهدی نوایی در اصفهان به اوج رسید و به دعوت #استاد_صبا به #تهران رفت و از بدو افتتاح #رادیو در سال 1319 به اجرای #برنامه پرداخت و در دهه 1320 با #رادیو_تهران و #رادیو نیز همکاری داشت. از نوازندگی او چند صفحه باقی مانده‌. چشمانش در میانسالی به تدریج کم سو شد و سرانجام به نابینایی کامل منجر شد. وی بر موسیقی محلی یا همان فولکلور نیز احاطه کاملی داشت. دکتر ساسان سپنتا درباره او مینویسد: گوشه های زیادی را در دستگاههای موسیقی روایت میکرد و گاهی حین نواختن با آواز میخواند و قطعات ابتکاری نیز میساخت. روزی قطعه ای مشهور از سی‌ لحن‌ باربد بنام مرگ شبدیز که ساخته بود را برایم نواخت. شیوه نوازندگی اش به سبک قدما بود و از حالات قوی و ضعف صدا در اجرای فیگورهای ردیفی را به نحوی مطلوب استفاده میکرد. خسرو سینایی در سال 52 فیلم مستندی ساخته که در آن فیلم یاوری در مورد خود و نی نوازیش صحبت کرده‌ است. https://www.instagram.com/p/CGw15kQnZNJ/?igshid=ish689bx4elg
0 notes
amir1428 · 4 years
Photo
Tumblr media
استاد حسن کسائی خداوندگار نی‌‌ حسن کسائی (۳ مهر ۱۳۰۷، اصفهان- ۲۵ خرداد ۱۳۹۱، اصفهان) از استادان برجستهٔ موسیقی ایرانی و نوازندهٔ سرشناس نِی بود. او به گفته خود در تاریخ ۳ مهر ۱۳۰۷ در خانواده‌ای تاجرپیشه به دنیا آمد. پدرش، «حاج سید جواد کسائی» از تاجران به نام آن زمان اصفهان بود که دلیل علاقه و انسی که با موسیقی داشت، با اساتید و بزرگان آن زمان مانند سید حسین طاهرزاده، جلال‌الدین تاج اصفهانی، اکبر خان نوروزی، خاندان شهناز (شعبان‌خان، حسین آقا، علی آقا و جلیل شهناز)، غلامحسین سارنج و ادیب خوانساری رفت‌وآمد می‌نمود. به طوری که منزل آقا سید جواد، محفلی بود برای تجدید دیدار و نیز ساز و آواز اساتید به نام موسیقی اصفهان. این آمد و شدها موجب شد حسن کسائی از کودکی با موسیقی آشنا شود و به مرور زمان، علاقه زیادی خصوصاً به ساز نِی پیدا کرد (بعد از دیدن یک نوازنده دوره‌گرد) و بر آن شد تا پدر، وی را نزد مهدی نوایی ببرد. وی مدتی آواز و گوشه‌های موسیقی ایران را نزد استاد تاج اصفهانی و ادیب خوانساری آموخته و نِی را از مهدی نوایی فرا گرفت. وی هر زمان که به تهران می‌رفت از محضر استاد ابوالحسن صبا استفاده می‌نمود. پس از فوت مهدی نوایی، کسایی همچنان از همنشینی با نوازندگان اصفهانی در جهت تسلط بر نوازندگی نِی استفاده کرد. مخصوصاً از همنوازی با جلیل شهناز که به نوعی حق استادی بر گردن او دارد، بهره برد. همنوازی با سازهای پرده‌داری مثل تار و سه‌تار او را بیش از پیش با گام‌های مختلف موسیقی ایرانی آشنا کرد، به صورتی که برای اولین بار دستگاه‌های چهارگاه، اصفهان، نوا و راست پنجگاه را با کوک دقیق و به صورت کامل اجرا کرد. کسایی همچنین از محضر ابوالحسن صبا بهره‌های فراوان برد که می‌توان گفت هنر نوازندگی سه‌تار کسائی، یادگار انس با این هنرمند یگانه‌است. سه‌تار نوازی کسائی تلفیقی زیبا از ترکیب نوازندگی تار جلیل شهناز و سه‌تار ابوالحسن صبا است. وی در محضر استاد صبا به نواختن ردیف‌ها پرداخت و با هنرمندانی چون خالقی، مشیر همایون و حسین محجوبی نیز می‌نواخته‌است. کسائی به طور مستقیم نتوانست از محضر نایب‌اسدالله استفاده کند، ولی در دوره‌ای بسیار کوتاه نزد یکی از شاگردان وی مهدی نوایی، تمام اندوخته‌های او را فراگرفت. این موضوع از جهتی دلیل بر استعداد فراوان کسائی و از جهتی دیگر، نشان از محدودیت و سادگی تکنیک نوازندگی نی در آن زمان می‌باشد. وی که از کودکی علاقهٔ زیادی به موسیقی داشت، از سن دوازده سالگی شروع به نواختن نِی کرد و در سن سیزده سالگی به مکتب استاد نوایی رفت (نوایی از شاگردان نایب اسدالله است https://www.instagram.com/p/CBlT1m7HibL/?igshid=1c9ix2on5cijr
0 notes
amir1428 · 4 years
Photo
Tumblr media
یادی از شهنازِ شهنواز (۱ خرداد ۱۳۰۰ اصفهان – ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ تهران) اکثر اعضای خانواده‌ جلیل شهناز با موسیقی آشنا بودند. پدر او شعبان خان، علاوه بر تار با نواختن سازهای دیگر هم آشنا بود. شوهر خواهرش، غلامرضا سارنج از نوازندگان زبردست کمانچه بود. جلیل از کودکی، تار را نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین آغاز کرد. پشتکار و استعداد شگرف او به حدی بود که در جوانی از نوازندگان بنام اصفهان گردید. او در جوانی با حسن کسایی آشنا شد که تا آخر عمر مانند عاشق و معشوق بودند و خالق آثار بی مانند شدند. او از سال 30 در تهران ساکن شد و با رادیو شروع به همکاری نمود و در بسیاری از برنامه‌ ها به عنوان تکنواز شرکت کرد. او با اقامت در تهران کارمند افتخاری شهرداری شد. با آغاز برنامه گلها، او از زبردست‌ترین نوازندگان این برنامه شناخته شد و آثار بی‌نظیری را از خود بیادگار گذاشت. شهناز توانائی بی مانندی در نواختن اکثر سازها داشت و جواب های آواز او با تار شهره آفاق است و بدون شک کمتر کسی یارای برابری با اوست. او مهارت زیادی نیز در خواندن به هنگام نواختن با سازش داشت. به عقیده هم قطارانش، شهناز رقیب نداشت و یگانه زمان بود. در سال 83 بعنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده و مدرک درجه 1 هنری (معادل دکترا) برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به وی اهدا شد. تاج اصفهانی، جلیل شهناز و حسن کسائی سالها بعنوان سه تفنگدار موسیقی در اصفهان مشهور بودند و نوای ساز و آواز آنها گرمی بخش محافل هنری آن دوران بود. به عقیده پرویز یاحقی، جلیل شهناز دفتر تار را بست: یک عمر توان به ساز دمساز شدن وز ساز نواختن سرافراز شدن صد سال توان به تار مضراب زدن اما نتوان جلیل شهناز شدن شجریان نیز پس از درگذشت او گفت: شهناز در من شور و عشق آفرید و من با نوای تارش به اینجا رسیدم و کلمه استاد فقط لایق شهنازست و او بسان حافظ تکرارنشدنی‌ است و با احترام به تمام نوازندگان، پس از او باید دفتر تار ایران بسته شود. بارتللو موسیقیدان برجسته ایتالیایی قبل از درگذشت شهناز در روزنامه ای تیتر زد: جلیل شهناز از بزرگترین سولیستهای جهان است. او سرانجام پس از یکدوره بیماری طولانی در 27 خرداد 92 در بیمارستان آراد تهران درگذشت. فرزندان او: کیومرث، علیرضا، فرشته، فریبا، فروزنده، نوشین اکنون در ایران، آمریکا، فرانسه اقامت دارند. پس‌از درگذشت شهناز، پیام تسلیتی از سوی موسیقیدانان و نوازندگان مشهور جهان برای خانواده‌ اش فرستاده شد. روحش شاد و نامش جاویدان. https://www.instagram.com/p/B9KZXjnnw-T/?igshid=8lia242rx0eq
0 notes