Tumgik
#ανθισμένα
prasinoxaos · 9 months
Text
Νιώθω πως με έχουν αφήσει δεμένη στην άκρη ενός γκρεμού, από τον οποίο αν πέσεις ξέρεις πως δεν υπάρχει ελπίδα επιβίωσης, και έχουν φύγει και δεν με ρίχνει κανείς. Μα η θέα είναι πανέμορφη. Είναι πάντα Μάιος. Είναι πάντα τα λουλούδια ανθισμένα. Έχει πάντα ήλιο. Άσε με να κάτσω λίγο ακόμα.
5 notes · View notes
ippokampos · 1 year
Text
ξέρεις ότι είναι η καλύτερη εποχή γιατί μυρίζουν παντού ανθισμένα λουλούδια, ακόμα κι όταν περπατάς στην Εγνατία (!)
4 notes · View notes
kavlorapano-stories · 2 years
Text
Εξομολογήσεις ΙΙ
Με λένε Κώστα και είμαι 46.
Με το μουνί είχα πρόβλημα μεγάλο από μικρός. Μικρές, μεγάλες, χοντρές, αδύναμες, ψηλές, κοντές, όλα τα αλέθει ο μύλος. Βέβαια, σήμερα περισσότερο μικρές, αλλά ντάξ. Αλλά εσάς δεν σας νοιάζει το μουνί, για το άλλο θέλετε να σας πω.
Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσω ότι οι άντρες δεν μου έκαναν ποτέ κούκου. Εκεί, λοιπόν, στα 20, που ήμουν μέσα στη γκαύλα τη μεγάλη, γούσταρα γαμήσια έξω. Στο δρόμο, στο πάρκο, τέτοια. Καμία δεν καθότανε. Κι έτσι κι εγώ άρχισα να τον παίζω παντού. Στο δρόμο, στο πάρκο, τέτοια.
Και μια μέρα, που λέτε, βρίσκω μια καβάτζα φοβερή. Εκεί, κάτω από μια γέφυρα στο κέντρο. Βασικά, περνούσα με το μηχανάκι, κοζάροντας που θα μπορούσα να κρυφτώ να παίξω με τον πούτσο μου και είδα έναν τύπο να ανεβαίνει και να βγαίνει από ένα μέρος κρυμμένο πολύ καλά μέσα σε βλάστηση. 
Μπόμπα, σκέφτομαι. Παρκάρω και κατεβαίνω.
Ψυχή. Κατεβαίνω κι άλλο και βλέπω το άνοιγμα μιας γέφυρας. Το άλλο άνοιγμα ήταν χτισμένο, σχηματίζοντας μια σπηλιά. Εδώ είμαστε, λέω. Τον βγάζω αμέσως έξω και μπαίνω στο άνοιγμα. Όχι πολύ μέσα, αλλά νταξ. Έκατσα πάνω σ’ ένα μπάζο που βρισκόταν εκεί, έφτυσα στο χέρι μου και άρχισα να τρίβω τον πούτσο μου κοιτάζοντας τη φύση.
Και μιλάμε για φύση αναρχία: δέντρα, θάμνοι, λουλούδια ανθισμένα κι ένα ποταμάκι. Αναρωτιόμουν αν όντως ήμουν στην Αθήνα ή είχα μεταφερθεί αλλού. Αλλά μετά ένιωσα τον πούτσο μου να έχει γίνει κάγκελο και σταμάτησα να ονειροπωλώ. Έβγαλα τη βερμούδα μου, την άφησα πάνω στο μπάζο και τον έπαιζα όρθιος. Αυτό το αεράκι στ’ αρχίδια ήταν όλα τα λεφτά.
Και ξαφνικά, ακούω πατημασιές και ξερόκλαδα να σπάνε. Μας την πέσανε, σκέφτομαι. Παίρνω τη βερμούδα, τη ρίχνω στον ώμο και πάνω λίγο πιο μέσα στη σπηλιά. Και περιμένω. Οι πατημασιές πλησίαζαν. Η καύλα γινόταν χειρότερη. Δεν σταμάτησα να τον παίζω μέχρι που στο άνοιγμα της σπηλιάς εμφανίστηκε ένας τύπος γύρω στα 50, γέρος για μένα τότε, με γκρίζο μαλλί, γυαλί ηλίου και μια μπανάνα στη μέση.
Νταξ, τα’ χασα. Κι εκείνος έμεινε ακίνητος. Γέλασα λίγο και γύρισα απ’ την άλλη. Εκείνος έμεινε ακίνητος. Δεν ήξερα τι να κάνω. Σκεφτόμουν να φορέσω τη βερμούδα και να την κάνω. Από την άλλη, ήθελα να χύσω. Και στο κάτω κάτω, κι εκείνος δεν έκανε καμία απειλητική κίνηση. Τον ξανακοίταξα. Εκείνος ακούμπησε στο άνοιγμα της σπηλιάς, με τα χέρια διπλωμένα στο στήθος του.
Ανώμαλος είναι, λέω. Νταξ. Στ’ αρχίδια σου, σκέφτομαι. Τι θα μου έκανε; Και να δοκίμαζε, θα γινόμουν μπουχός. Κι έτσι ξαναγύρισα προς το μέρος του, κρατώντας πάντα την ψωλάρα μου ολόρθη και άρχισα να την παίζω αργά. Εκείνος δεν κουνήθηκε καθόλου.
Δεν θα το κρύψω. Γούσταρα. Που με κοίταζε ο ανώμαλος. Που γούσταρε τον πούτσο μου. Ή εμένα να παίζω τον πούτσο μου. Δεν ξέρω. Κάποιος εκτιμούσε αυτό που έκανα. Καμιά γκόμενα δεν θα δεχόταν να με κοζάρει την ώρα που τον παίζω. Καμιά γκόμενα δεν εκτιμούσε τη μαλακία, κάτι που γούσταρα πάρα πολύ. Αυτός το έκανε. Αυτά τα σκέφτηκα αργότερα. Εκείνη τη στιγμή, απλά τον έπαιζα μπροστά στο φιλοθεάμον κοινό.
Μετά από λίγο, έπιασα τον έαυτό μου να μην τον παίζει πια. Απλά τον κράταγα από τη βάση και τον κούναγα πέρα δώθε. Ή σήκωνα τις αρχιδάρες μου για να τις δει. Όταν τα άρχισα αυτά, εκείνος έβγαλε το γυαλί ηλίου, το έβαλε στη μπανάνα και έμεινε και πάλι ακίνητος. Ήθελε να βλέπει καλύτερα. Πλησίασα λίγο προς το άνοιγμα, πιο κοντά στην είσοδο της σπηλιάς, πιο κοντά του, να βλέπει καλύτερα.
Δεν ξεκολλούσε τα μάτια του απ’ τον πούτσο μου. Και δεν με χάλαγε. Δεν ήθελα καν να χύσω. Δεν ήθελα να τελειώσει. Αλλά σε λίγο ακούστηκαν κι άλλες πατημασιές. Κι άλλος. Δεν ήθελα να γίνουν πολλοί. Οι συσχετισμοί θα άλλαζαν, μπορεί να έχανα το πάνω χέρι. Λίγο πριν δω τη σκιά του δεύτερου πάνω στο μονοπάτι, άρχισα να ξεροχύνω. Και τότε, άκουσα τον πενηντάρι μπροστά μου να λέει “όλα, ρε... όλα” κοιτώντας τον πούτσο μου να φτύνει φλόκια πάνω στο έδαφος.
Γαμάτο, φίλε. Σα να τον έπαιζα μ’ έναν φίλο. Αυτό το “όλα”. Σταμάτησα να τον παίζω, άφησα τον πούτσο μου να κρέμεται λίγο στάζοντας. Ο δεύτερος που ήρθε ήταν κάπου στα τριάντα, με κοιλούμπα και καράφλα. Ήταν πίσω από τον πενηντάρι. Και μάλλον τρίβονταν. Ήταν ώρα να την κάνω. Φόρεσα βερμούδα και έκανα να τους περάσω.
Και καθώς τους περνούσα, ο πενηντάρης μου είπε “να τον χαίρεσαι”. Για τον πούτσ�� μου.
Ντάξ. Εννοείται ότι ξαναπήγα. Και ξαναπήγα. Και μεταξύ μας, ακόμα πηγαίνω που και πού. Και τώρα δεν μασάω, όσοι και να’ ναι, με το που αρχίσω να κατεβαίνω το μονοπάτι, τον βγάζω έξω να τον δουν όλοι οι παριστάμενοι και να μαζευτούν στο άνοιγμα της σπηλιάς για να δώσω το σώου.
Και εννοείται ότι δεν έχω κάνει τίποτα ποτέ μ’ αυτούς. Μόνο αυτό. Κατεβαίνω, τους δείχνω τον πούτσο μου, τους δείχνω πώς τον παίζω και το χαίρονται. Άλλοι τον παίζουν κι αυτοί. Άλλοι μπορεί να γαμηθούν ή να τσιμπουκωθούν. Αυτό με χαλούσε λίγο στην αρχή, με αηδίαζε να βλέπω άντρες να κάνουν τέτοια. Αλλά μετά σκέφτηκα ότι είμαι η τσόντα τους. Ότι με βλέπουν και καυλώνουν. Και αυτό με έφτιαχνε περισσότερο. Και σιγά σιγά, πέρασαν και τα χρόνια, σταμάτησα να τους λέω και ανώμαλους. Άσε που τους χαίρομαι που κάνουν την καύλα τους έξω από το σπίτι. Πού να βρεις γκόμενες να τα κάνουν αυτά;
Αλλά όχι, δεν έχω κάνει ποτέ τίποτα μ’ αυτούς. Τώρα, αν εννοείς αυτό που κάνω “κάτι”, τότε ναι, έχω κάνει. Αλλά δεν έχω κάνει κάτι... πώς το λένε... σωματικό. 
Όλα στο μυαλό είναι, θα μου πεις. Ε ναι. νταξ. Αλλά δεν θα έκανα ποτέ κάτι σωματικό με άντρα. Δεν το’ χω, πώς το λένε; Θα προτιμούσα να ήταν γυναίκες εκεί, έξω απ’ τη σπηλιά. Αλλά γίνονται αυτά;
8 notes · View notes
agnickradio · 3 days
Text
Κήπος Σάρχου, Αναβιώνουμε το αρχαίο Επικούρειο Συμπόσιο
Το Σάββατο 1η Ιουνίου 2024 και ώρα 18.00 ο Κήπος Σάρχου σας προσκαλεί στο χωριό Σάρχος  σε έναν πραγματικό κήπο με ανθισμένα δέντρα και ανοιξιάτικα λουλούδια. Continue reading Κήπος Σάρχου, Αναβιώνουμε το αρχαίο Επικούρειο Συμπόσιο
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
konmarkimageswords · 4 months
Text
Tumblr media
Φεγγαρόφωτο, τα πίνω μόνος
Μια κούπα κρασί, κάτω από τ΄ ανθισμένα δέντρα κανένας φίλος εδώ γύρω. Τα πίνω μόνος. Υψώνω την κούπα μου, ζητώντας από το φεγγάρι να γίνουμε τρεις μαζί με τη σκιά μου. Αλίμονο, το φεγγάρι δεν έχει ιδέα από ποτό κι η σκιά το μόνο που ξέρει είναι να σέρνεται στο πλάι μου. Κι όμως με φίλο το φεγγάρι και σκλαβάκι τη σκιά μου θα τα καταφέρω μια χαρά ως το τέλος της Άνοιξης. Τραγουδώ και το φεγγάρι σιγοντάρει με τις αχτίνες του χορεύω κι η σκιά μου τρεκλίζει από κοντά. Κι όταν μας περνάει το μεθύσι, μοιραζόμαστε χαρές. Τώρα πάλι μεθυσμένοι, ο καθένας παίρνει το δρόμο του μακάρι να κρατούσε κι άλλο αυτή η συντροφιά μακάρι να βρεθούμε στο τέλος όλοι μαζί εκεί ψηλά, στο Θολό Ποτάμι, το Γαλαξία.
-Λι Μπάι
Ο Λι Μπάι συγκαταλέγεται στους πλέον αντιπροσωπευτικούς ποιητές της Κίνας. Γεννήθηκε το 701 μ.Χ. στο Τσαγκ Μινγκ της επαρχίας Σιτσουάν. Επί δεκαετίες περιπλανήθηκε στο εσωτερικό της χώρας. Ως απόλυτος νομάς, ως μοναχός των δασών και των λιμνών, άγγιξε την ωραιότητα της Φύσης, αλλά ταυτοχρόνως και τον σκοτεινό πυρήνα της. Υπήρξε κατεξοχήν δεξιοτέχνης των εφαρμογών της παραγωγικής μεταφοράς. Η όλη διαχείριση της εσωτερικότητας των λεκτικών του σχηματισμών θεωρείται προ πολλού αρχετυπική. Η οντολογική πτυχή του έργου του μελετάται διαχρονικά. Παραμένει πράγματι αξεπέραστος σε πολλά. Η επαναπροσέγγιση του έργου του μέσα από τις μεταφράσεις του Γιώργου Βέη, που έζησε κι εργάστηκε οκτώ χρόνια στην Κίνα, συνιστά ασφαλώς καλοδεχούμενη ευκαιρία ξενάγησης σε σινικά τιμαλφή λόγου.
0 notes
filotexnimata · 5 months
Text
Καλώς ήρθατε στα Φιλοτεχνήματα - Εμπειρία Υψηλού Επιπέδου στον στολισμό γάμου
Στα Φιλοτεχνήματα, αφιερώνουμε ειδική προσοχή στον στολισμοσ γαμου, με στόχο να μεταμορφώσουμε την ημέρα του γάμου σας σε μια πραγματική έκφραση της αγάπης σας. Με υπεράνω των συνηθισμένων ιδεών και δημιουργικότητα που ξεχωρίζει, προσφέρουμε υπηρεσίες που ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σας.
Tumblr media
Η Εμπειρία μας στον στολισμοσ γαμου
Ανακαλύψτε την τέχνη του στολισμού γάμου με τα Φιλοτεχνήματα. Είμαστε υπερήφανοι για την ικανότητά μας να μετατρέπουμε τους χώρους των εκδηλώσεών σας σε μαγευτικούς προορισμούς αγάπης. Από κομψά κέντρα τραπεζιού έως εντυπωσιακά ανθισμένα στολίδια, η ομάδα μας εξασφαλίζει ότι κάθε στοιχείο αρμονίζει απόλυτα.
Εξατομικευμένος Σχεδιασμός για την Ιδιαίτερη Σας Ημέρα
Ο γάμος σας είναι μοναδικός, και έτσι πρέπει να είναι και ο στολισμός του. Στα Φιλοτεχνήματα, πιστεύουμε στη δύναμη του εξατομικευμένου σχεδιασμού. Η δημιουργική μας ομάδα συνεργάζεται στενά μαζί σας για να κατανοήσει το όραμά σας, δημιουργώντας έναν μοναδικό στολισμό που αντανακλά τα όνειρά σας.
Επισκεφτείτε το Φιλοτεχνήματα για Έμπνευση :
Ξεκινήστε το ταξίδι της έμπνευσης επισκεπτόμενοι το www.filotexnimata.gr. Εξερευνήστε το υλικό μας, δείτε προηγούμενες δημιουργίες και αποκτήστε ιδέες για τον δικό σας γάμο. Η ιστοσελίδα μας αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για να ξεκινήσετε τον σχεδιασμό του στολισμού της ημέρας σας.
Επικοινωνήστε μαζί μας για τη Δική Σας Προσφορά
Αφήστε τα Φιλοτεχνήματα να σας καθοδηγήσουν στην προσθήκη μιας δόσης κομψότητας και μαγείας στον γάμο σας. Επισκεφτείτε μας στο www.filotexnimata.gr για περισσότερες πληροφορίες, προβολή του υλικού μας και επικοινωνία με την ομάδα μας. Ο στολισμοσ γαμου σας είναι μόλις ένα κλικ μακριά.
Αναβαθμίστε την εμπειρία του γάμου σας με τα Φιλοτεχνήματα - εκεί όπου κάθε λεπτομέρεια αφηγείται μια ιστορία αγάπης!
0 notes
Text
Τα Κρινάκια της Παναγίας με την υπέροχη ευωδία
Στην άμμο, εκεί που δε φυτρώνει τίποτε άλλο, ξαφνικά εμφανίζονται από τα μέσα Ιουλίου αυτά τα υπέροχα λουλούδια. Τον Δεκαπενταύγουστο είναι πλέον όλα ανθισμένα. Σε πραγματικές συνθήκες ερήμου, δίπλα στην θάλασσα, εκεί που δεν φυτρώνει τίποτε άλλο φυτρώνουν αυτά τα υπέροχα και ευωδιαστά κρινάκια. Τα Κρινάκια της Παναγίας. Προς θεού εάν θέλετε να κόψετε, να […] Τα Κρινάκια της Παναγίας με την…
View On WordPress
0 notes
thoughtfullyblogger · 10 months
Text
Τα Κρινάκια της Παναγίας με την υπέροχη ευωδία
Στην άμμο, εκεί που δε φυτρώνει τίποτε άλλο, ξαφνικά εμφανίζονται από τα μέσα Ιουλίου αυτά τα υπέροχα λουλούδια. Τον Δεκαπενταύγουστο είναι πλέον όλα ανθισμένα. Σε πραγματικές συνθήκες ερήμου, δίπλα στην θάλασσα, εκεί που δεν φυτρώνει τίποτε άλλο φυτρώνουν αυτά τα υπέροχα και ευωδιαστά κρινάκια. Τα Κρινάκια της Παναγίας. Προς θεού εάν θέλετε να κόψετε, να […] Τα Κρινάκια της Παναγίας με την…
View On WordPress
0 notes
greekblogs · 10 months
Text
Τα Κρινάκια της Παναγίας με την υπέροχη ευωδία
Στην άμμο, εκεί που δε φυτρώνει τίποτε άλλο, ξαφνικά εμφανίζονται από τα μέσα Ιουλίου αυτά τα υπέροχα λουλούδια. Τον Δεκαπενταύγουστο είναι πλέον όλα ανθισμένα. Σε πραγματικές συνθήκες ερήμου, δίπλα στην θάλασσα, εκεί που δεν φυτρώνει τίποτε άλλο φυτρώνουν αυτά τα υπέροχα και ευωδιαστά κρινάκια. Τα Κρινάκια της Παναγίας. Προς θεού εάν θέλετε να κόψετε, να […] Τα Κρινάκια της Παναγίας με την…
View On WordPress
0 notes
Text
Τα Κρινάκια της Παναγίας με την υπέροχη ευωδία
Στην άμμο, εκεί που δε φυτρώνει τίποτε άλλο, ξαφνικά εμφανίζονται από τα μέσα Ιουλίου αυτά τα υπέροχα λουλούδια. Τον Δεκαπενταύγουστο είναι πλέον όλα ανθισμένα. Σε πραγματικές συνθήκες ερήμου, δίπλα στην θάλασσα, εκεί που δεν φυτρώνει τίποτε άλλο φυτρώνουν αυτά τα υπέροχα και ευωδιαστά κρινάκια. Τα Κρινάκια της Παναγίας. Προς θεού εάν θέλετε να κόψετε, να […] Τα Κρινάκια της Παναγίας με την…
View On WordPress
0 notes
tuxedomoondesire · 10 months
Text
Tumblr media
Ακτή Θεμιστοκλέους και Καρπάθου Φρεαττύδα Πειραιάς
Διπλοκατοικία μεσοπολέμου με πρόστυλο στην είσοδο του εισογειου,κατοικημένη .
Με τα πολύ όμορφα ανθισμένα παρτέρια της
Και θέα το απέραντο γαλάζιο
0 notes
o-lekooo · 1 year
Text
Πλαγιές ζωγραφισμένες με πράσινο ντύνουν τη διαδρομή μας Μοναδικός ήχος το κροτάλισμα των φύλλων, όσο ο αέρας τα διαπερνά
«Οδηγάς αργά» σου λέω. Μα γιατί να βιαστείς;.. Είναι τόσο όμορφα εδώ.. Άσε τον χρόνο να τρέχει Εσύ μείνε…
Πάλι για τη σχολή μου λες. Συμβουλές και μαθήματα ζωής με φορτώνεις Μην ανησυχείς, όλα θα τα καταφέρω Ο κόσμος αυτός μου ανήκει
Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα Πριν στον προορισμό μας φτάσουμε Μια κλεφτή ματιά έξω απ το παράθυρο ρίχνω Δες! Τα κλήματα ανθισμένα και τα τσαμπιά έτοιμα για συγκομιδή μετά από την καρπόδεση Και δίπλα μας πουλιά και αλεπούδες να μας γνέφουν
Άσε τον χρόνο να τρέχει. Εσύ… Οδήγα αργά μπαμπά.
#me
1 note · View note
flwrpdf · 1 year
Text
οι λέξεις έρχονται και φεύγουν, αυτό το διάστημα κυρίως φεύγουν. τις ακουμπώ αλλά δεν με αγγίζουν. στο είναι μου φυτρώνουν αλλαγές, μυρίζω την ελπίδα τους. σήμερα συνάντησα ανθισμένα δέντρα, έναν κρύα καθαρό, αστέρινο ουρανό, το ραδιόφωνο εισέπνεε και εξέπνεε ποίηση και αναμνήσεις μιας μπλε εφηβείας, η πόλη μου, με κρατούσε απαλά μέσα στο πορτοκαλί της φως, σχεδόν με αγκάλιαζε και η γεύση του οικείου οξυγόνου είναι ξανά γλυκιά. νομίζω πως θέλω να προσπαθήσω. η γη θα ανθίσει. ίσως κάποτε μπορέσω και εγώ, σαν αυτή, να κάνω την θλίψη μου τέχνη.
0 notes
allo-frouto · 1 year
Note
Να έρθεις Βέλγιο ειδικά τώρα που ανοίγει ο καιρός είναι πανέμορφα στα πάρκα και στις λίμνες
Όλα θα είναι ανθισμένα και πράσινα...
1 note · View note
kondavanelos · 1 year
Photo
Tumblr media
«Φλεβάρη αδελφέ μου, μέσ’ απ’ την αδικία που μας γέννησε,… το κούρσεμα των ημερών και των στιγμών μας που Κουτσοφλέβαρο πάνω Κουτσοφλέβαρο κάτω σ’ ανεβοκατεβάζουν ειρωνικά κι εσύ να τους απαντάς πότε με διαμαρτυρίες καταιγίδες και πότε με τις παγωμένες νιφάδες της σιωπής σου έλα, άπλωσε τ’ ανθισμένα σαν τις μυγδαλιές σου χέρια να σε πάρω και να πάμε να χτυπήσουμε ξανά του χρόνου την πόρτα και να του ζητήσουμε επιτακτικά τούτη τη φορά, να μας επιστρέψει τις κουρσεμένες μέρες και στιγμές μας. Έλα…» 🌐🌐🌐 Νίκος Πενταράς, «Φλεβάρη, αδερφέ μου» (στην τοποθεσία Νεα Κηφισια) https://www.instagram.com/p/CoIQ5k7t-p4/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
irometaxa · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Το τραπέζι είναι γεμάτο με ζουμερές φράουλες, μου θυμίζουν τον κήπο της γιαγιάς μου. Η μυρωδιά, η εικόνα, η γεύση τους με μεταφέρει εκεί. Έχει έρθει η άνοιξη, τα λουλούδια είναι ανθισμένα, ο κήπος είναι γεμάτος με χαρούμενα χρώματα και γλυκές μυρωδιές. Η γιαγιά μου λίγο πιο δίπλα μαζεύει φράουλες από το μουσκεμένο χώμα.
0 notes