Ενα μονο με βαραινει...που μ'αφηνεις μοναχο.

στο παρά πέντε ριμεικ όπου ολα ειναι ιδια αλλά κάθε φορα που οι 5 πρέπει να μεταμφιεστουν περνανε απο ματζικαλ γκερλ τρανσφορμεισιον σικουενς

Ο πόλεμος είναι η αμαρτια των αμαρτιών διότι ολους τους κατεσθίει και κανένας δεν είναι νικητής.

https://orthodoxy.rodos-island.gr/polemos-einai-amartia-ton-amartion-dioti-olous-tous-katesthiei-kai/

ΈΝΟΧΟΙ

Οι γονείς μας φταίνε για την κατάθλιψη μας, τους αποτυχημένους στόχους, τα όνειρα που δεν κυνηγήσαμε, την κακή οικονομία/κοινωνία/πολιτική που θα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια! Είστε ΈΝΟΧΟΙ! ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΆΤΕ ΧΡΌΝΙΑ ΗΡΕΜΊΑΣ! ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΆΤΕ ΌΝΕΙΡΑ! Βγάλατε τις αποτυχίες σας στο μόνο πράγμα που θα έπρεπε να προστατεύσετε, και αποτύχατε και σε αυτό. Καθίκια! Όσο και να τους αγαπάμε, αυτοί φταίνε!

Δεν θα ‘πρεπε να με ενοχλούν.

Ξέρεις.. δεν θα έπρεπε.

Δεν θα ‘πρεπε να με ενοχλούν αυτά που με ενοχλούν. Δεν θα ‘πρεπε να με ενοχλεί που άλλα χέρια μπορούν να σε αγγίξουν. Δεν θα ‘πρεπε να με ενοχλεί που άλλα χείλη θα σε φιλάνε. Δεν θα ‘πρεπε να με ενοχλεί που άλλα μάτια θα ανυπομονείς να δεις. Δεν θα ‘πρεπε να με ενοχλεί που για άλλον άνθρωπο θα λιώνεις. Δεν θα ‘πρεπε να με ενοχλεί που αλλουνού “τα πάντα” θα ερωτεύεσαι. Το ξέρεις πως τίποτα από αυτά δεν με αφορά. Δεν είναι δίκαιο να με αφορά. Ούτε σωστό.

Γιατί εγώ μωρό μου, αγγίζω άλλα χέρια, κοιτάω άλλα μάτια, φιλάω άλλα χείλη.  Και δεν αγγίζω/ φιλάω / βλέπω κάτι δικό σου. Αλλά και αυτό..Και αυτό να ξέρεις για μένα πάλι άδικο και λάθος είναι.

"Αμάρτησα, παππούλη!".

Κάνε ταγκ μια Μαγδαλινή ❤️

I quite like this piece. We’d sing it at a liturgy-focused church my family attended around 2009-10. I remembered it at the end of my antinomian, MRA years, after I realized that I was considering myself to be a victim of different women’s advances, but then realized that the scenarios I imagined with these women made me an aggressor of sorts. Whether I acted on these thoughts is irrelevant: I am an abject sinner in the sight of a thrice-holy God, and I fully deserve His eternal wrath.

Unfortunately, it is impossible to find English lyrics of Agnus Dei with instrumental accompaniment on the interwebz, so this will have to do.

Η αμαρτία γερνά τον άνθρωπο

παπα Γιώργης Δορμπαράκης: Γέροντες «νέοι» και νέοι «γέροντες»

παπα Γιώργης Δορμπαράκης: Γέροντες «νέοι» και νέοι «γέροντες» (more…)

View On WordPress

Κάρμα - Αμαρτίες

Δεν ξέρω που πιστεύω. Πάει πολλής καιρός από τότε που προσευχήθηκα στο θεό για κάτι. Πλέον δεν περιμένω από κάποια ανώτερη δύναμη ή οντότητα να με σώσει ή να με βοηθήσει. Με λίγα λόγια δεν πιστεύω, έχασα την πίστη μου. Σίγουρα όμως πιστεύω σε κάτι που όλοι μας το έχουμε ζήσει λίγο ή πολύ, το κάρμα! Εγώ προσωπικά βίωσα το κάρμα με τον χειρότερο τρόπο. Με λίγα λόγια το κάρμα μου γαμάει τη ζωή. Και δεν με πειράζει να σας πω την αλήθεια. Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί! Εννοώ ότι δεν ήμουν και ο καλύτερος άνθρωπος στη ζωή μου αλλά έμαθα,άλλαξα και επανόρθωσα. Γιατί να μου συμβαίνουν όλα τα κακά; Περιέργο πράγμα το κάρμα. Χαίρομαι που υπάρχει γιατί έτσι οι άνθρωποι πέρνουν ότι τους αξίζει. Αλλά ρωτάω κάθε μέρα τον εαυτό μου αν όντως μου αξίζουν όλα αυτά! Και οκ ίσως είμαι ένα σκουπίδι και καλά παθαίνω αλλά οι άλλοι; Η κοπέλα που έδινε τον καλύτερό της εαυτό σε όλους γιατί να έχει προβλήματα υγείας; Το παιδί στο σχολείο που βοηθάει τους πάντες με τα μαθήματα τους γιατί να χάνει τον αδελφό του; ��νθρωποι σαν αυτούς τι έκαναν λάθος στη ζωή τους; Μήπως το κάρμα τελικά δεν είναι αυτό που νομίζουμε; Μήπως εκτός απ'το καλό και το κακό το κάρμα υπάρχει για να μας μάθει ότι δεν πρέπει να είμαστε πάντα καλοί ή κακοί; Ή όλοι πληρώνουμε τις ίδιες αμαρτίες;

Εισαι ωραια σαν αμαρτια και εγω παιδακι της γειτονιας...

Θεέ, ποιος αμάρτησε?

Μια ηλικιωμένη με αποκάλεσε "αμαρτωλή" επειδή μπηκα στην εκκλησία να ανάψω κερι φορώντας σορτσακι, η ιδια μερικά δευτερόλεπτα αργότερα και μερικα μετρα πιο περα κλώτσησε ενα αδεσποτακι με όλη της τη δύναμη..

Τις αλλάζω σαν τα πουκάμισα.

Χτες πήγα στο μαγαζί που ‘χαμε βρεθεί κ μεις πρόσφατα με τη παρέα μου.

Αλλά χτες είχα πάει με άλλη, δεν ήμουν μαζί σου. Χτες με είχε βγάλει άλλη έξω. Και πέτυχα τυχαία την παρέα μου στο μαγαζί, και το μόνο που έλειπε ήσουν εσύ. Για να είναι πάλι όλα ίδια.

Και οι φίλοι μου προσπάθησαν να την γνωρίσουν. Να την προσεγγίσουν. Αλλά εγώ δεν ήθελα. Δεν πρόκειται να μείνει, δεν έχω σκοπό να μείνει, οπότε οι περισσότερες γνωριμίες που αφορούν την ζωή μου είναι απλά περιττές. Περαστική είναι. Για την περαστική καύλα μου.

Με εσένα όμως, με εσένα ήταν αλλιώς. Με εσένα ήθελα να σε συμπαθήσουν και να σε γνωρίσουν γιατί θέλω να πιστεύω πως θα έχουμε κι άλλα πολλά βράδια μαζί, -είτε με παρέα είτε όχι-.

Και με ρωτούσαν που ήσουν. Και μου λέγανε πως τις αλλάζω όπως πάντα σαν τα πουκάμισα επειδή για ακόμη μια φορά γνώριζαν μια καινούργια στο πλευρό μου. Και εγώ απλά έλεγα πως άμα μπορούσα εσένα θα ‘χα πάλι δίπλα μου, αλλά φταίει το ξερό σου το κεφάλι.

Και καθώς υπήρχε αυτή η αμηχανία που δεν έχεις κάτι να πεις στην αρχή με τον άλλον, πριν ξεκινήσει να σου φτιάξει το κέφι το πρώτο ποτό που πίνεις εγώ σκεφτ��μουν εσένα, ενώ είχα την άλλη απέναντι μου να μου λέει διάφορα πράγματα -που δεν άκουγα πάντα λόγω της μουσικής, αλλά δεν με ένοιαζε να τα ακούσω και όλα-. Ύστερα, η αμηχανία έσπασε, με το φιλί της. Αχ και να ‘ξερες πως άλλα χείλη με φιλούσαν παθιασμένα, πόσο θα σε έκαιγε ακόμα κι αν το παίζεις υπεράνω.

Έκαιγε όμως εμένα. Άρχισαν να παίζουν τραγούδια που τα έχουμε χορέψει πολλές φορές και μου έλειπε το κορμί σου πάνω μου. Είχα το δικό της, και σκεφτόμουν συνεχώς εσένα.

Μετά έκοψα τις σκέψεις. Έσβησα τον διακόπτη μου για τη χτεσινή νύχτα. Το απόλαυσα με κείνη. Μέχρι το τελευταίο λεπτό του ξημερώματος που μας βρήκε στο αμάξι της έξω από το σπίτι μου.

Ήθελε να με ξαναδεί μου είπε. Να πάω σπίτι της και λογικά να μείνω και εκεί. Να μου μαγειρέψει την επόμενη μέρα. Ήθελε πολλά.

Και εσύ δεν ξέρεις τίποτα από αυτά. Και ούτε θα τα μάθεις.

Και να ξέρεις πως αν ποτέ τα μάθεις, εγώ έχω πάψει πλέον να αλλάζω πουκάμισα.

Βρήκα το αγαπημένο μου.

Παιδια παιδια λογω της ημερας ηθελα να σας θυμισω..

Γιατί «Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει»;

Γιατί «Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει»;

Την παροιμιώδη φράση «Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει» μάλλον θα την έχεις ακούσει. Ξέρεις τι σημαίνει και πώς προέκυψε; Στην προκειμένη περίπτωση η αμαρτία συνδέεται με τη νηστεία. (more…)

View On WordPress