Evet bugün ondan biraz daha uzaklaştım çünkü olması gereken bu değil miydi kalbi başkasına ait olanı beklemek ne kendine fayda ne başkasına.elindeyken kıymet bilmediğin şeyler için üzülmek ne saçma değil mi çok nankör insanlarız elimizdekinin kıymetini bilmeden hep başka hep farklı insanlar olsun istiyoruz aslında yanımızdaki insan bize en çok değeri veren ömür boyu sevicek insan.ben çok kez aldatıldım kalbinde başkası olmasina rağmen onunla çıktım 4 seneyi deviriyorduk asla özel gün kutlamadik ne doğum günü ne sevgililer günü böyle bir ilişki içinde aslında birbirimize iki yabancı gibiydik nedendir bilinmez hep özel günlerde kavga ederdik asla da kutlamadim içten doğum günümü 4 senedir onsuz doğum günlerinden tat almadim o benim her seyimdi ne arkadaşım vardı ne iyi anlaştığım ailem onu hayatimin merkezine koydum ve noldu başkasını sevdiğini öğrendim 1 haftasından eski sevgilisini unutamamis o gün paramparça oldum çünkü uzun aradan sonra konuştuğum tek insandı kız tabi reddedince bana geri döndü e benim salak saf kalbim seviyor diye buluştu ve çıkmaya başladık ama aklımda hep şüphe o şüpheyi bilir misiniz insanı derinden etkiler beni seviyor mu? Hala onu mu düşünüyor? Düşünceleri kafanızı yer bana da öle oluyordu hep güven sorunu oldu keşke tek bununla kalsaydı hayatına hep başka kızlar aldı sonra kapıma gelip af dilerdi başta dedim ya salak kalbim seviyor affederdi çünkü onun bir kelimesi bile içimi titretirdi gülüm hep kroca gelir dimi onun gülüm demesi gözümü hala doldurur bı zaman sonra insanın içinde intikam duygusu çoğalıyor o yaparsa bende yaparım ve bende yaptım başkasıyla konuştum bu bahane olamazdı ama dedim ya intikam duygusu o öğrenince benim gibi salak saf olmadı ve bir hatamda sildi ve şuan başkasıyla mutlu zor geliyor deil mi sevdiğini başkasıyla görmek ben gördüm neden bilmiyorum tepki veremedim belki bu bir kabullenişti bitişliğin artık biz diye bişey olmayacaktı bunu bilmenin verdiği yük beni üzüyordu birdaha birini hayatımın merkezine koyabilir miyim meçhul ben onun kadar hızlı davranamasam da artık yoluma bakmam gerektigini biliyorum bugünlük bu kadar yolumuza hata yapmayacak insanlarla bakma umuduyla.

Merhaba yazmaktan hiç anlamam ama buraya içimi dökmek konuşmak istedim bazen insan anlatsa da kimse anlamaz kendi içini yemek yerine yazmayı tercih edersin bende de o şekil. Hata ne kadar kötü sonuclara yol açıyor değil mi? Sevdiğin insanı ömür boyu kaybetmek onunla bir daha vakit gecirememek onun kokusunu bidaha alamayacak düşüncesi insanı perişan eder depresyona sokar işte burda kaybetme korkusu devreye girer kaybetmekten korktuğum kim varsa ilk onu kaybettim.cok sevmek neye yarar karşı taraf isteksiz olduktan sonra karşı taraf size hayatı zindan etse de aldatsa da yürek sevince affediyor biliyorum bunları affetmek salaklık ws diye söylenen çok oluyor. Ama sevdiğin birini başkasıyla görmek yerine enai gibi affedip şans vermek daha mantıklı geliyor. Tabi bunun sonuçları karşı tarafı yüzsüz yapıyor affedilen insanın yuzsuzlugu çok kötü senin bir hatanda üste çıkarlar ne hakla? Ne hakla beni yargılar ben onu affettim diye kendini yersin bende de o şekil oldu maalesef. Bitmesi gereken yerde ilişki bitirmemek zaman kaybı bunu öğrenmiş tecrübe edinmiş oldum çünkü karşı taraf sizin bir hatanız da sizin gibi anlayışlı olmuyor. Sizi anlayan size hata yapınca sonuçlarını düşünüp özür dileyen insanları hayatınıza alın. 4 senelik ilişkim de sevgi denen şeyi sadece kelimelerde gördüm aldatılmak canımı çok yaktı ama dedim ya kaybetme korkusu ağır basıyor. Bu korkunuz varsa o insanı bırakın arkadaşlar bu size fayda değil zarar olur. Ayrıldıktan sonra yeni sevgilisi ile fotolar görüp ben bu insanın cefasini çektim elin kızı sefasını sürüyor diye kafanızı yolarsiniz yoksa benim gibi. Bugunluk tecrübe ettiklerim bu kadardı yarın görüşmek üzere geceye bir şarkı bırakalım.