Last Seen Blogs
improvisedplan
I Didn't Plan for this
dolleas
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
keatontromberg
Wes Nudes - Google Search
its-brigsby
just a girl
Photo
Hissikablelvuku..
.
.
.
Olacak bir şeyi henüz gerçekleşmeden önce hissetmek. Önsezi. Dilimize Arapçadan geçmiştir.His kelimesinin,önce mânasındaki kabl ve meydana gelme mânasindaki vuku kelimeleriyle birleşiminden oluşmuştur. .
.
#hissikablelvuku #güzelsözler #edebiyat #loveit
5 notes
·
View notes
Text
Frida Kahlo Aşk Ve Acı (Rauda Jamis)
Frida Kahlo, Aşk ve Acı. Özetlemek için çok da güzel kitap başlığı.Okurken bitmesini hiç istemedim.Biterse de tekrar yine okurum diye kendimi teselli ettim.Güçlü kadınlara güçlü insanlara çok güzel bir örnek.Bazen en ufak bir engelde hemen bırakıveriyoruz her şeyi,kendimizi.Ama Frida acılarını almış kollarına sarmış onlardan çok güzel bir başarı buketi yapmış.Geçirdiği trafik kazası engel olmamış kendisine aksine bu onu ünlü ressamlardan biri yapmış.
Bazı kitaplar vardır hakkında çok konuşulmayıp sadece okunması gereken.Bu kitap da onlardan biri işte.Frida hakkında bilmemiz gereken çok şey olduğunu düşünüyorum.Ve herkese okuması için tavsiye ediyorum..
Kitabı almadan önce çok araştırmıştım. Bir çok yayın evinden kitabı var. Tercihim Frida’nın hayatını kendi ağzından anlatır gibi yazılmış olan Everest Yayını oldu.Gerçekten çok iyi iş çıkarmış.Kitabın sonunda da Frida’nın çizimlerinin yer aldığı 16 sayfa da mevcut.Kitapta resimlerini nasıl yaptığını anlatırken arka sayfadaki eserlere bakarak anlatımı pekiştirmek de mümkün.
Kitap Arkası Yazısı: “Gecelerim, çarpan kocaman bir yürek gibi. Gecelerim aysız; pencereden süzülen gri ışığa gözünü kırpmadan bakıyor.Gecelerim ağlıyor, yastığım nemli ve soğuk. Gecelerim beni yokluğuna itiyor; seni arıyorum, yanımdaki dev bedenini, soluğunu, kokunu arıyorum. Neredesin? Bedenim, şu sakat külçe, senin sıcaklığında bir an kendini unutmak istiyor. Gecelerim paçavraya dönmüş bir yürek. Gecelerim beni aşkla tutuşturuyor, ama senin eksikliğini çektiğini biliyor ve bu gerçek karanlıkta bir bıçak gibi parlıyor. Gecelerim sana uçabilmek, seni uykunda sarmalayıp bana bana getirebilmek için kanatları olsun istiyor. Ama gecelerim her türlü deliliğin yasak olduğunu ve düzensizlik yarattığını biliyor. “
2 notes
·
View notes
Text
Şeker Portakalı (Jose Maura De Vasconcelos)
Ah Zeze sonunun hüzünlü bittiği için seni tavsiye etmemeli mi yoksa insani duyguları hatırlattığın için okunacaklar listesinin en başına taç mı etmeli?Müthiş bir kitap,harika bir anlatım.
Ben senin masum ve güzel kalbini gördüm,hissettim,yaşadım.Kitabı kapatıp aylar,yıllar geçse bile aklımda kalan hikayenin sonu değil o küçücük kalbinin ruhuma işlemeseydi.
Evet bu kitap fakir bir aileden gelen küçük bir çocuğun yani Zeze’nin hikayesini anlatmakta.Her kitap bittiğinde artık başka birisinizdir ya bu kitap sizi daha da başkalaştıracak ve asıl özünüze dönüştürecek.
Bence herkesin düştüğünde,güldüğünde anılarını anlatacak bir şeker portakalı var.Evet bence herkesin içinde biraz Zeze var.
Şimdi kitabınızı elinize alın ve okuyabileceğiniz en insani duygularla yoğurulmuş hayatınız boyunca unutamayacağınız esere kendinizi,gülümsemenizi ve gözyaşınızı bırakın.İyi okumalar..
NOT: Yazarın Güneşi Uyandıralım ve Delifişek adlı kitapları minik Zezemizin ileriki zamanlardaki maceralarını anlatıyor.Şeker Portakalından sonra okuyabilirsiniz.Tabi hiç biri ilk kitabının yerini tutmuyor.
Bu kitabın bendeki yeri ayrı olduğundan çok özel birine hediye ettim.Size de tavsiye ederim.
Kitap Arkası Yazısı: Brezilyalı ünlü yazar Jos Mauro de Vasconcelos, 1920'de Rio de Janeiro yakınlarında, Bangu'da doğdu. Çok yoksul olan ailesi, onu Natal kasabasındaki amcasının yanına yolladı. Orada dokuz yaşındayken Potengi Irmağında yüzmeyi öğrendi ve hep günün birinde yüzme şampiyonu olmanın hayâlini kurdu. Liseyi Natal'de bitirdikten sonra iki yıl tıp öğrenimi gördü. Öğrenimini yarıda bırakıp yeni hayâller peşinde Rio de Janeiro'ya döndü. İlk işi, hafif siklet boks antrenörlüğü oldu. Yaşamı boyunca çeşitli işlerde çalıştı, bu onun yazarlığına büyük katkılar sağladı.
İlk kitabı Yaban Muzu 1940'ta yayımlandı. 1945'te yayımlanan Beyaz Toprak adlı romanı çok beğenildi. Daha sonra Evden Uzakta (1949), Sular Çekilince (1931), Kırmızı Papağan (1953) ve Ateş Çizgisi (1955) romanlarını yazdı. Kayığım Rosinha (1961) ile ününün doruğuna çıktı. En ünlü kitabı Şeker Portakalı (1968) on iki günde yazılmıştı. “Ama onu yirmi yıldan fazla yüreğimde taşıdım,” der yazar. Bu kitaptaki küçük Zeze'nin serüvenleri Güneşi Uyandıralım (1974) ve Delifişek (1963) adlı romanlarında sürer. Bu ünlü yazar 1988'de öldü.
2 notes
·
View notes
Text
Kitap yorumlarım için https://merveseverse.tumblr.com adresini takip edebilirsiniz.
0 notes
Text
MUTLULUK
Eğer şu an üzülüyorsan aç kulağını beni dinle.Hiçbir üzüntü sende kalmıyor uçuyor gidiyor sen bile engel olamıyorsun gitmesine.Seni terkettiği için mi üzülüyorsun sil gözyaşlarını,bu zamana kadar geri dönmeyenini hiç görmedim.O sana gelecek önemli olan geri geldiğinde senin ondan istediklerin ya da onu gerçekten isteyip istemeyeceğin.
Elmas gibi parlayan o kalbine iyi bak,kömüre dönüşmesin.Dans et,müzik dinl,maça git,yemek yap,yazı yaz,fotoğraf çek,muhabbet et.Yani sen sen olmaya devam et.
Seni sen yapan herşeyin peşinden koş.Hayat sızlanmak için çok kısa.İçindeki elmasa sahip çıkarak aldığın nefesi mutlu kıl.Herşeyin yeri doluyor ama geçmişte üzüldüğün zamanları mutlulukla doluramıyorsun.Sen bir elmazsın üzülerek yok olmamalısın.Parla parlayabildiğin kadar…
2 notes
·
View notes
Text
Yeniden Yaşamak İçin
Gitmeli buralardan
Herkesi,herşeyi unutarak
Güneşin doğuşunu
Gözlerin ışıltısını..
Bırakmalı alışkanlıkları
Kahkahanın mutluluğunu
Yanındaki omzu..
Bitirmeli içinde
Yanan kıvılcımı
Geleceğin tasasını
Yeniden yaşamak için tekrar yapmalı
Hayal kurmayı,uçurtma uçurmayı
Yeniden yaşamak için
Çocuk olmalı...
3 notes
·
View notes
Quote
Dolu dolu yaşa hayatı, dilini keşkeler sarmasın. Ve öyle birini sev ki; gündüz güneşe, gece yıldıza ihtiyaç kalmasın..
CAN YÜCEL (via besteesin123)
7 notes
·
View notes
Note
Hayatın hep dönüm noktası vardır bana göre.. Ama çoğu zaman fark edemezsin yada fark ettiğinde çok geç olur. En kötüsüyse; işte bu dediğin de, o farkındalık seni yanlışa sürüklüyorsa ve senin artık gözün açıldığında, artık gerçekleri görmeye başladığında... Hayallerin, umutların ve güvenin tükenme aşamasına geldiğinde... Aslında çok yakınında olan ve zaman geçtikçe fark edebileceğin bir durum yada kişiye yada her neyse o şey tekrar güvenilebilir misin? Kendine bir şans tanıyabilir misin?
Hata yapmasak insan olamazdık o yüzden şans tanırdım sence de öyle olmamalı mı?
0 notes
Text
Çok sevip çok değer verdiğinde karşılık alırsan adı aşk olmaktan çıkıyor mu ? İllaki karşılıksız mı olmalıdır ? Sorumun cevabını bilen yok mudur ?
4 notes
·
View notes
Text
İçimde sonbahar yaprakları düşerken yanımda olmadığın gibi rüya sandığım o bahara dokunma şimdi.
1 note
·
View note
Text
Bi Dolu Dünya
Bazı insanlar çocuk gibidirler;gözlerinin içi güler kim ne der diye düşünmeden içinden gelerek hareket eder.
O bi güler için huzur dolar,o bi bakar dünya farklı gözükür.Böyle bi dünya da varmış dedirten insanlardır bunlar.Yalan yoktur onun dünyasında çok dalga varidir hayatı ama çok da kırılgan bi üflesen güneşi kaybolacak gibi.O dünyaya ne duygular sığdırmıştır hem de yalan olmadan.Baktıkça bakasın gelir,kaybolmak istersin sanki diğer gezegenler yokmuşcasına “o dünya da kaybolmak”!
Dokunmaya gerek yoktur o sıcaklığı anlamak için tek bir sözcüğü bir anda size yetiverir.Bi de bakmışsınız bulutlara komşu olmuşsunuz bir de yanınızda demli çay.Şeker bile gerekmez çaya,o kadar güzeldir herşey.Konuşursunuz bıdı bıdı “heh işte bu” düşüncesi sürekli yankılanır içinde,engel olamazsın.Uçuştukça uçuşur için,kelebek çıkmak ister ama sadece midenin duvarlarına çapar durur.
Ben çok şanslıyım böyle çok insana sahibim.Aklıma gelince yüzüme bu tebessümü bırakan,içimi ısıtan,samimi,güleryüzlü,kibirsiz,içten,huzur dolu,düşünce dolu,hayal dolu.”Bi dolu dünya onlar”
Aslında çok uzakta değil hep yanımızda başucumuzda yeterki bakmayı bilelim yoksa bulut da var çay da şeker de;kısıtlı olan az olan sadece zaman.Ben derim ki kıymetini bilip sıkı sıkı sarılalım,sevgi dolu nefes alıp bulut dolu muhabbet bırakalım.Siz buna ne dersiniz efendim?
1 note
·
View note
Text
Nefes Alıyorum Ben
Eskiyi çok özlüyorum mesela..Yeniyi hiç istemeyecek şekilde,merak etmeyecek bi biçimde.Sonra neden diyorum?
Hikaye tam da burda başlıyor...
O zamanlar içten gülüşüm vardı,etrafımda içtenlikler vardı.Ben bi güzel bakardım onlar bin kez güzel bakardı.Ben konuşmazdım onlar anlardı beni.Sonra biz susardık düşler konuşurdu.Kimse kimsenin kötülüğünü istemezdi hep bi birlik kardeşlik vardı.Benim canım acırdı onların canı daha çok yanardı.Aradan yıllar geçti bi de baktık ki kimsenin düşleyemeyeceği hayatı biz gerçekte yaşamışız.O kadar güzeldi ki anlatmaya kıyamıyorum düşünmeye doyamıyorum.
Güzel anılar hala yaşanmıyorsa çok can acıtır bilirim.Bi umudum var belki şimdi zamanı da özlerim.Umut işte naparsın o hep sözlerde yer alır hayalde yaşar.
Belki geleceğe karşı kaygım olsa şimdiki da zamanı severim.Ama sevemedim seni şimdiki zaman.He böyle de dürüst insanımdır,dürüst olmayı dostlardan öğrendim ben.Şanslıydım en güzel duyguları dostlardan öğrendim ben.Kopamadım ki ben onlardan.Derdi,kederi paylaşmayı sonra da yüze tebessüm kondurmayı dostlardan öğrendim ben.
Şimdi sadece teselli ediyorum şanslıyım diye.Mükemmel insanlarla hayat geçirdim diye işte şimdiki zaman hep tesellilerle dolu
Ne yapmalı diye düşündüm ve her aldığın nefesin kıymetini bilmek gerektiğini anladım.Bunu bilelim ki dolu dolu geçsin zaman.Hedefler olmalı yarına göz açabilmek için,inancın isteğin olmalı.Geçmiş geri gelmiyo çünkü.Rahat ol her gün çağırdım geri gelmedi.Şimdi ilerde geri çağırmak istediğim günler için "nefes alıyorum".İşte hepsi bu.
2 notes
·
View notes
Text
Şimdi Yağabilirsin
Yağmur yağdı
Sel akla taştı
Zaten mukayyet olamamışken
Bi de ıslanarak isyanlaştı
Bulut mu var gökyüzünde?
Olsaydı kopartıp umut yapardım
Güneş mi kayıp,şimşek mi o inleyen?
Zaten sabah da değidi ki
Gözyaşı,gözyaşı doldu taştı
Hem de farketmeden
Yağmurun suçu yok o daha yeryüzünü tatmamıştı
Bir kalp sadece bir kalp atmosfere sığmamıştı
Gözyaşıydı o
Ve bir ses daha kulağa yabancılaştı
Yağmurun suçu yok o hiç yağmamıştı
Herşey adaletsizliğe yağan gözyaşıydı
Evet şimdi yağabilirsin yağmur
Güneşi sattım umutsuzluktan bulut yaptım.
1 note
·
View note
Text
Parfüm Şişesi
Kokuları kim sevmez ki hepsi ayrı bi büyü, ayrı bi dünya.Nedense dış görünümü bize uygun olanını ilk elimize alırız kokusuna bakmazsızın.Birşeyler çekmiştir bizi ona ...
Her oyuntusu farklı bi karakter her kesiti farklı bi sözcük.Sanki bizimle konuşuyor da biz de zevkle dinliyormuşuz gibi.Genelde bu süreçler ilk alım sırasındaki ilk saniyelerdir.Sonra bi alışkanlık haline gelir,herzamanki gibi alır ve çıkarsın mağazadan.Yine sevdiğinden alıyorsundur ama bu sefer hiç konuşmadan.Çünkü sana farklı ne anlatabilir ki?Her incelemeyi bitirmişiz ilk aldığımızda.
Sonra biraz sıkılırsın yeni kokular istersin teninde,zor beğenirsin ama yine seversin.Bazen eskiyi özler sonra tekrar aşık olursun yeniye.Ama mutlaka eskiye dönüş vardır.Eskiyi sahiplenen de vardır.Başkasının sevdiğini görünce yeniden sahiplenirsin eskiye.Yeni ne oldu peki?Hangisi daha pahalıysa daha ulaşılmazsa onu istersin o yüzden ben derim ki insanlar da birer " parfüm şişesi ".
3 notes
·
View notes
Text
Hep Bi Çocuk Var Aslında
" Hep 'aşk' ı aradık yaşamayı unuturken
Nefes almaya ne gerek var tanımlayamadığımız 'aşk' ı ararken ? "
Haksızlık etmek kendimize en derinden
Hep fazla,çok fazla değerinden ...
Oysa deniz huzur kokardı bulutlar neşe
Pamuk şekeri gülümser balon sevinçten uçardı
En güzel soru bunlar ne zamandı?
"En büyük değer kendindeyken sen daha büyümeyip 'bu kocaman evleri nasıl yapıyorlar?' düşüncesi aklında dalganıcak yaştayken"
Yani çok küçükken sen daha minicikken...
Bugünlerde pek bi çocuğum
Ne bir arayışım var ne de bir sorunum
" sabun neden beyaz beyaz köpürür? " tek sorum
Hayatı severek pudratozlu havayı bir kez daha içime çekerek
İçinizdeki çocuğa iyi bakın diyorum
0 notes
Text
Tozlu raflardan kaldırılırken keşfetmiştim seni
Biraz koku biraz doku
Kahverengi tonlarıydı bu dilin rengi
Biraz kumaş farkı biraz kuşak
Kafamızı kaldırıp yukarı bakıyorduk
Ya gelecekti ya da geçmişti...
Aslında biz anlaşıyoruk
Bazen bulutta bazen radyo hışırtısında
Fısıldıyordun cümlelerde
Ya durakladığım virgülde yada sonraki için gerekli olan noktada
Duyuyordum yağmurda
Ya bir damla ya da bir su sıçrayışında...
Ve en sonunda gülümsüyorduk
Ya sen dokunmuştun ya da ben sana var olmuştum
9 notes
·
View notes