En kötüsüde şu: böyle olacağını biliyordum. Ama yine de kendi kendime heyecanlandım.

Her şeyle savaşamazsın. Her konuda en iyisini yapamazsın. Her zaman mantıklı davranmak mümkün değildir. Bazen akışına bırakmak gerekir. Bazen savaşmak yerine yenilmek gerekir, huzurlu olabilmek için.

Yarayı açık bırakırsan acır. Kapatırsın izi kalır. İp geçmez, iğne dikmez... Bazı insanlar, seni bazı anılarla yaşamak zorunda bırakır.

"Ve gün gelir, konuşmak yerine susmanın, yaklaşmak yerine mesafe koymanın, beklemek yerine unutmanın seni daha az incittiğini öğrenirsin."

Manzarası ne kadar güzel olursa olsun eğer seni incitiyorsa o pencereyi kapat.

Sana içimdeki karanlığı anlatsam bana halâ güneşmişim gibi bakar mısın?

Herkes farklı şekilde tükeniyor hayatta;kimi doğru insanı beklerken,kimi yanlış insanlara katlanırken. Ve herkes birşeyin bedelini ödüyor; bazen seçimlerinin,bazen seçemediklerinin.

Hissedemediğin bir şeyi anlayamazsın. Kaybı olmayana teselli kolay gelir.

Ağaca güvenebilirsin. Elma ağacı elma verir,erik değil. Hayvanlara güvenebilirsin ; çünkü aslan aslan gibi davranır, maymunluk yapmaz. Ama insana güvenemezsin; zira o, yüzüne gülümserken arkasında hançer gizleyebilen tek yaratıktır.

Biz şimdi neyiz bilmiyorum ama eskiden olduğumuz şeyi özlüyorum.

Bazen intiharlar için bilek kesilmez. Ya da insan kendini asmaz. Bazı intiharlar da insan yaşama sevincini öldürür, umudunu keser, hayellerini asar ve kimsenin bundan haberi olmaz.

Belki de kırılmasaydı,yeşillenmeyecekti.

Zaman geçer,hatıralar ölür,hisler değişir, insanlar yaşar ama kalp asla unutmaz.

İyi değilim ama kötü de değilim. Havanın kapalı olup da yağamaması gibi. Sevinemiyorsun da üzülemiyorsun da. Böyle içinde birşey eksik de anlayamıyorsun ama biliyorsun bunu. Arada kalmışlık,hiçlik,nedensizlik ve nereye gittiğini bilememezlik. Bir karmaşanın içindeymiş gibi.

Ve ben sende hiçbir şeydim. Sen bende herşeyken.

Ev soğuyunca evi terk etmezsin,evi ısıtmaya çalışırsın.